NIEUWE
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
Amersfoort, Baari, Bunschoten, Eemnes, Hamersvelfi, Hoevelaken, Hoogland, Lensden,
t,
Oranje ei Neerland één,
Woensdag 23 November 1881
ZONDER MASKER.
No. 94.
Tiende Jaargang.
Uitgever: A. M. Slothouwer,
Advertentiën kunnen inge
zonden worden tot uiterlijk
's morgen» SV2 uur des Woens
dags en Zaterdags.
Eene viermaal geplaatste ad
vertentie wordt slechts drie
maal in rekening gehracht.
BERICHT.
VEERTIG CENTS,
UNERSFOORTSCHE COURANT
Abonnementsprijs voor Amersfoort per 3 maanden 1,
Franco door het geheele Rijk1,10,
Afzonderlijke nummers 3 Cent.
Dit Blad verschijnt des Wotmdagt- en des Zaterdags.
te Amersfoort.
Advertentiën van 16 regels0,40.
Iedere regel meer 0,05.
Voor het Buitenland0,07*
Reclames per regel0,20.
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
<AU, 25, 26 en
ao»r den houder
1880, de aandeelen N
56 zijn uitgeloot, en
over het bedrag daarvan Da 31 Decem
ber a.s.tegen overgave van de indertijd
afgegeven bewijzen, ten kantore van den
Gemeente-Ontvanger kan worden beschikt.
Amersfoort, den 21 November J881.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Secretaris, De Burgemeester,
W. L. SCHELTUS. VAN PERSIJN.
Als premie op ons blad voor het jaar
1882, kunnen wij onze abonnées aanbie
den, een fraaien SCHEURKALENDER,
etiteld
opgedragen aan Z. M. den Koning.
Uitsluitend verkrijgbaar voor onze abon
nees tegen betaling van
terwijl hij in den handel vijf en zeven
tig Cent kost.
I Zijdie dezen Scheurkalender, op zede-
lijk-maatschappelijk gebied, door een zeer
bekwame hand, wenschen te bezitten, ge-
1 lieve te teekenen op de Inteekenlijst, die
hen binnenkort zal worden aangeboden.
Naar buiten, tegen overmaking van het
edrag per postwissel, vóór 15 Dec. a. s.
OFFICIËELE PUBLICATIE.
De Burgemeester en Wethouders van
Lmersfoort doen te weten, dat bij de heden
I plaats gehad hebbende uitloting van vier
«mdeelen in de geldleening d.d. 8. Maart
FEUILLETON.
De teleurgestelde verwachting.
XXV.
,0. dat heeft Diets te beteekenen," antwoordde hij,
.indien gij het goed vindt, blijf ik hier eenige dagen en
kan deze post dan met uwen vader deelen, zoo wordt
het hem niet te vermoeiend."
«Catharina nam het gulle aanbod aan.
Vanessa trad nu met haar jongske binnen, dat vol
kinderlijke blijdschap naar zijne moeder snelde en haar
liefkozend toefluisterde„Stoute mama, om zoo weinig
met Rudolph te spelen."
Catharina kuste hem herhaalde malen en liet hem
toep nit hare armen los: „Als papa weer beter is, zullen
jnjonze schade inhalen," zeide zij en een droevige trek
bewolkte haar gelaat. Men zette zieh aan den disch.
Miert had zich gehaast en ging thans den dokter op
ziji post aflossen, opdat ook die zou komen ontbijten.
.Mijn kind," vroeg deze, het vertrek binnentredend,
swist gij wel, dat uw man's schrijfbureau ongesloten
en hij legde den sleutel naast haar bord.
»Ach, papa, dat maakt weinig nit, papieren van waar-
pijn daarin niet te vinden; mogelijk eenige brieven
vrienden, doch zeker niet veel bizonders. Doch nu
T mij opmerkzaam op maakt, herinner ik mij, hoe
man eeDS zeide, dat de bovenste lade papieren be-
i, die hij niet gaarne in andere handen dan de zijne
iht zien. Nu het is goed dat er niemand dan ik in
e beide kamers geweest is."
IfVoor alle zekerheid, gij weet toch nooit wat er ge-
pren kan Catean, zon ik die brieven of papieren onder
tojne bewariDg nemen, of ze verzegelen. Uw man kon
«t u later ten kwade duiden, wanneer dit niet geschied
Amersfoort, 23 Nov. 1881.
Maandag avond werd alhier een plech
tige rouwloge met uitvoerig programma
gehouden ter nagedachtenis van wijlen
Z. K. H. Prins P r e d e r i k der Ne
derlanden.
De Centraalspoorwegmaatschappij heeft
thansdank zij de ijverige pogingen en
geldelijke offers van den eigenaar van het
landgoed Veldwijk, besloten tot het ma
ken van een halte aan den Centraalspoor-
weg, op ongeveer 10 minuten afstands
van het dorp Ermelo. Er is reeds een
begin gemaakt met het ontruimen van het
terrein. Het gemeentebesuur, hetwelk deze
zaak ook krachtig heeft ondersteund, is
tevens bezig met het aanleggen van een
straatweg van het dorp naar de op te
richten halte.
BINNENLAND.
Ter opsporing van de nog vermiste schip
breukelingen van de Koning der Neder
landen is door den Gouverneur-Generaal
van Ned.-Indie het stoomschip Lansier'
gen uitgezonden.
De
Mc
milil
Nede,
ter:
namen
i^^^opge
ili^^^Avai:
ede^^^mi
rlp.miri^^lrp
der door het stoomschip
opgenomen mindere equipage en
van het stoomschip Koning der
zijn: De Jong, kwartiermees-
matroos; Gundersen, idem;
Sarlemïn^^ketelmakerBondey, stoker;
De Vroomeidem; Zevenhek, tremmer;
Ahrens 2e kok Stegweglampenist
benevens 4 Javaansche kellners.
MilitairenHendriks, Steen, Bakker
Dill, Fagot, Koster, De Hoorne, Beaufrou,
Echout, Bertee, Blom, Kramervis, matroos.
Het eerste nummer is verschenen van
een weekblad, getiteld; De Schomvburg;
uitgevers ziju de heeren J, M. E. en G.
H. Meijer.
De gemeenteraad van Purmerende heeft,
met algemeene stemmen, besloten om
huis- en veldarbeid, benevens het verrich
ten van huiselijke en persoonlijke dien
sten door kinderen beneden 12 jaren, ge
durende de gewone schooluren, te ver
bieden.
Mr. L. E. Lenting, lid der Tweede
Kamer voor Zutphen is Zondagnacht te
's Hage overleden.
Hip, hip, hip, hoerahI
Naar men zegt worden te Amsterdam
plannen beraamd, om kapitein Bruyns, van
het verongelukte stoomschip „Koning der
Nederlanden" een hartelijke ontvangst te
bereiden, bij zijne terugkomst in het va
derland.
Naar men meldt, heeft de Hollandsche
Spoorwegmaatschappij aan Nathan Blom,
die bij het jongste spoorwegongeluk nabij
„Indien n dat denkt, zal ik ze in een pak bijeenbin
den en Terzegelen."
Mevronw Van Son drong nu sterk bij hare dochter
aan, dat deze zou beproeven te eten en Catharina tracht
te haar dit genoegen te geven.
Na het ontbijt bracht Vanessa haar hoed en mantel;
„gij moet even mede naar het park." zeide zij. „Gij zijt
thans reeds vele dagen onafgebroken in de ziekenkamer
geweest en moogt zoo niet langer voortleven."
„Ach laat mij Fanny, laat me weer tot hem gaan,"
smeekte de jonge vrouw.
„Ja, binuen een half uur; gij moet echter even de bui
tenlucht in; uw vader heeft mij opgedragen daarvoor te
zorgen."
Catharina onderwierp zich en ging. Doch de lucht
verfrischte haar niet, daar zij in aanhoudende spanning
voortliep en nog eer er een half uur om w as, bevond zij
zich weder op hare oude plaats met het vaste voornemen,
die het verdere van den dag niet meer te verlaten.
Sedert het vroege morgenuur had de kranke weer
meer koorts gekregen en nu en dan weelde bij onrustig
heen en weer of ijlde woest. Dit laatste vooral w as voor
zijne vrouw ondrsgelijke smart, want dan kende hij haar
niet en stiet haar ruw van zich waDneer ze hem iDgeven
moest of wanneer ze hem versch ijs op het hoofd wilde
leggen. Met trouwe, onveranderlijke zorg bleef zij ech
ter aan zijne zijde en verborg de tranen, die immervoort
in hare oogen opwelden en zich zoo gaarne een uitweg
hadden gebaand.
Tegen den middag was haar vader weder bij haar ge
komen en had zij hem naar de aangrenzende kamer ge
wenkt.
„Papa, help mij thans die papieren bijeenzamelen,"
zeide zij, „later mocht ik er minder moed toe hebben."
Zij trok de lade open. Zij sloeg geen blik in de pa
pieren, die mogelijk geheimen, ook voor haar, behelsden;
zij dacht er niet over na, dat zij hier misschien een draad
in handen zoa kunnen krijgen, om het gordijn op te
heffen van het verledeD, dat haar somtijds zoozeer tot
nieuwsgierigheid prikkelde, zij wilde niet weten en na-
Rotterdam een been verloor, f 20,000
schadeloosstelling aangeboden. Met dat
aanbod wordt echter door hem geen ge
noegen genomen; zijn eisch is f 30,000.
De zaak is in handen van een advocaat.
't Haagsche bosch heeft bij den feilen
wind van Woensdagavond op nieuw een
aantal hoornen verloren.
Sedert 15 dezer worden op de lijnen tot
Exploitatie van Staatsspoorwegen de af-
deelingen voor vrouwen van de 3e klasse rij
tuigen verwarmd.
De Oosterspoorweg M. zal zeker zeer spoe
dig dit goede voorbeeld volgen door de 3e
klasserijtuigen voor vrouwen te verwarmen.
Vrijdagavond, omstreeks 11.17, is te
Maastricht een aardbeving waargenomen.
Twee schokken, gaande van Zuid-West naar
Oost, werden gevoeld. Een schoorsteen is
omgestort, overigens zijn geen ongevallen
voorgekomen.
Ook te Meerssen, Velp en Helmond is de
schok waargenomen. Te Meerssen viel
iemand door den schok met stoel en al om
ver.
Wij hebben vroeger melding gemaakt van
eene vereeniging ,/t Groene Kruis/' te As-
peren, die handteekeningen verzamelde voor
een adres van hulde aan de Transvaal/' Het
comité van uitvoering heeft thans eene lijst
openbaar gemaakt, waarin wordt medege
deeld hoeveel handteekeningen in elke ge
meente zijn verkregen. Het totaal is thans
ruim 13,000, voornamelijk uit de kleinere
plaatsen. Het bestuur wil nog eenigen tijd
de gelegenheid tot deelneming openlaten, in
de hoop dat ook uit Zuid-Nederland vele
Torschen, wat hij, de geliefde echtgenoot, haar verbergen
wilde; hij moest zelf spreken en haar vertrouwen; hij
moest zien, dat zij zijn vertrouwen waardig was zij
legde de papieren, zonder er één zelfs te openen, allen
bijeen, wikkelde er papier en tonw om en verzegelde
zulks, met het eigen zegel van Rhenen. Deze bezigheid
scheen hare gedachten eenigszins af te leiden en haar
vader zag met vreugde, dat haar blik minder bleek w as.
Nog vras zij bezig, toen een bediende de komst van den
stadsdokter meldde, die voor een consult, met haren
vader ontboden w as.
In den namiddag was Catharina een oogenblik gaan
rusteD; zij gevoelde zich vermoeid en afgemat en hoe
wel ODgaarne moest zij den kranke aan den zorg van
haren vader overgeven. Op raad van den kundigen ge
neesheer, die met den heer Van Son had gesproken, ter
wijl beide heeren het omtrent den toestand en de te
nemen maatregelen grootendeels eens waren geworden,
mocht de jonge vrouw niet langer aanhoudend aan het
ziekbed toeven, daar zulks den kranke bepaald nadeel
deed. Gelijk het bij ernstige zieken, vooral koortslijders
niet zelden het geval is, dat zij de hen dierbaarste be
trekkingen bet minst in bun nabijheid verdrageu, ja hen
soms ruw en onverschillig bejegenen kunnen, zoo was
het ook hier; Catharina's bijzijn prikkelde Rhenen aan
houdend tot tegenspraak, wond zijne zenuwen tot een
bovenmatige hoogte op en werkte daardoor nadeelig op
de invloed der medicijnen. Hoe menig hard, onvriende
lijk woord gaf hij haar, wanneer ze hem naderen of hel
pen wilde, wanneer ze zijne kussens terecht, of hem
versch ijs op het voorhoofd legde en hoewel haar vader
haar verzekerde, dat dit in deze zieke een zeer gunstig
teeken was en dat zij zich eene bejegening zou koud en
hardvochtig als deze uiet moest aantrekken, want dat
dit zijne ziekte in aanmerking genomen, juist bewees,
dat zij hem het meest dierbaar was, toch viel het haar
hard, bitter hard, te zien, hoe hij het liefst hare moeder
of den dokter in zijne nabijheid duldde, in zijne beste
oogcnblikken hen antwoordde of ondervroeg, doch het
hoofd afwendde, zoodra zij hem naderde. Slechts hij,
die zulke koortslijders oppaste, die daar bewusteloos of
ijlend zag liggen wat op aard hem het liefst was, zonder
het lijden te kunnen lenigen, slechts hij kan gevoelen
wat er in Catharina'3 hart omgiDg, hoe ontzettend zij
leed, niet alleen onder zijne ziekte maar ook door zijne
onverschilligheid. Men moet zelf aldus geleden en lief
gehad hebben, om geheel in haar smart te kunnen deelen,
en de kracht te waardeereD, die zij behield en waarmede
zij zich dwong om kalm en vertrouwend de toekomst
tegen te zien. Toch, verborgen kon het haar niet blij
ven, dat de tweede dokter weinig moed had gegeven, en
toen Rcede dien avond bij haar binnentrad, en haar
vroeg of zij er tegen was, dat ook Adèle en Johanna ont
boden werden, toen begreep zij, dat zij weldra alléén
zou staan, alléén met zijn kind, dat zijn verlie9 nog niet
begrijpen zou, alléén in die wijde, wijde wereld, waarin
slechts bij haar steun had kunnen zijD.
„Hebt gij er met Fanny over gesproken vroeg zij
intusschen zoo kalm mogelijk.
„Ja, en zij zegt, dat het goed zou zijn. Plaats is er
in huis genoeg, en zij meent een goede hulp in Adèle te
vinden."
„Laat het dan zoo zijn. Wilt ge haar schrijven
„Gewis. Doch, Cateau, geef den moed niet verloren,
alle hoop is nog niet voorbij."
„Ach dat hij nog maar eenmaal, helder van hoofd,
naar mij zag; dat hij nog maar eenmaal mij een liefde
vollen blik uit zijn trouwe oogen gnnde," snikte zij, en
bedwoDg de tranen niet meer.
Reede liet haar schreien; hij wist, dat dit haar het
spoedigste .ot kalmte zou brengeD.
Toen zij bedaarde, sprak hij hartelijk„Catharina,
vergun mij ééne vraag. Hebt gij den sleutel tot de
papieren van nwen man. Er zijn brieven onder, die voor
mij van groote waarde ziju, en die in geen andere han
den mogen komen."
Wordt vervolgd).
