NIEUWE
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
Amersfoort, Baam, Bunschoten,
Woensdag 19 April.
Bloed om Bloed.
No. 31.
Elfde Jaargang.
Uitgever: A. M. Slothouwer,
te Amersfoort.
Advertentlën kunnen inge
zonden worden tot uiterlijk
'g morgens S'/jUurdes Woens
dags en Zaterdags.
Eene viermaal geplaatste ad
vertentie wordt slechts drie
maal in rekening gebracht.
Buitenlandsch Overzicht.
FEUILLETON.
3)
Abonnementsprijs voor Amersfoort per 3 maanden f 1,
Franco door het geheele Rijk1,10.
Afzonderlijke nommers 3 Cent.
Dit Blad verschijnt des Woentdagt- en des Zaterdagt.
Advertentien van 18 regels 0,40.
Iedere regel meer 0,0S.
Voor het Buitenland0,07*
Reclames per regel0,20.
Groote letters worden berekend naar plaat.ruimte.
De geschiedenis der weelc, onmiddellijk
volgende op een der christelijke feestdagen,
is in den regel vrij onbelangrijk. De Par
lementen zij dan naar huisgroote en
kleine staatslieden genieten voor eenigen
tijd een rust die ieder onzer hun mis
schien nog wel wat langer zou gunnen
en in de meest gespannen toestanden komt
voor een poos ontspanning.
Het ongelukkige Ierland maakt op dien
regel een uitzondering. Wel zijn eenige
dagen voorbijgegaan zonder nieuwe berich
ten van agrarische moordenmaar geen
enkel teeken wijst nog op verbetering. Van
slechts enkele misdrijven worden de daders
ontdekt: niemand waagt het, een aangifte
te doen, die hem onmiddellijk de wraak
der land-league op den hals zou halen.
Wordt er een vervolging ingestelddan
loopt zij nog gewoonlijk op vrijspraak uit,
dewijl de jury-leden de Regeering even
vijandig zijnals de rest hunner landge-
nooten. Van verschillende zijden is dan
ook aangedrongen op tijdelijke intrekking
der rechtspraak door gezworenen, en zeker
zou reeds tot dien maatregel besloten zijn
als de premier meer rekenen kon op de
medewerking der conservatieven. Maar
dezenhet partij-belang boven alles stel-
UIT HET HOOGDU1TSCH
van
CLAIRE VON GLUMER.
Ik ben hier niet om te baten,
maar om lief te hebben.
Maar hij kwam niet en schreef ook niet.
Eindelijk ontving zij eenen brief van hare
moeder, die slechts deze weinige, met be
vende hand geschreven regelen bevatte.
//Uw vader is ziek en ik weet mij niet te
helpen. Hij wil niet dat gij herwaarts komt,
zoolang hij de pokken heeft, die hier vree-
selijk heerschen. Om u daarvoor te vrij
waren, heeft hij u laten gaan, en wanneer
ik mij in de gedachte haal dat gij ook ziek
zoudt kunnen worden, zou ik wanhopend
kunnen worden. Uw vader is sinds gisteren
buiten bewustzijnDr. Harper haalt de
schouders op. Ik weet niet wat ik u ra
den moet. Doe, wat gij het beste acht
gij moogt evenwel niet ziek worden, wacht
daarom liever op eenen volgenden brief
van uwe ongelukkige moeder."
lende, aanschouwen met zeker gevoel van
leedvermaak de mislukking van Gladstone's
welgemeende pogingen. Dezer dagen hield
de leider der oppositie in het Lagerhuis,
Stafford^-Northcote, te Liverpool een rede
voering over Iersche politiek. Natuurlijk
keurde hij af wat de Regeering tot dusver
gedaan had. En wat moest, dan volgens
hem, geschieden? Men moest trachten in
Ierland een klasse van kleine grondbezit
ters te krijgen die zelf eigenaars het
eigendomsrecht zouden helpen eerbiedigen.
Maar Gladstone en de zijnen willen (im
mers) volmaakt hetzelfde, en de Land
wet" stelt geen ander doel op den voor
grond. Voorts, zei Northcote, moest door
alle denkbare middelen aan het schrikbe
wind der land-league een einde worden
gemaakt. Hij vergat echter er bij te voe
gen, dat de voorvechters dier vereeniging
in het Lagerhuis hun krachtigste bond-
genooten vinden in zijn eigen partijge-
nooten.
Een onderwerp, dat bij voortduring de
aandacht onzer Britsche overburen bezig
houdt, is de kanaaltunnel. Militaire spe
cialiteiten dachten van de uitvoering van
het groote werk gevaar voor een inval
door troepen van het vasteland. Het Par
lementslid Wilfrid Lawson stak in een te
Wigton gehouden redevoering den draak
met die vrees, en verklaarde zich bereid
elk leger den tunnel-uitgang af te snijden,
indien hij slechts zes cordate oude vrouw
tjes, met bezemstelen gewapend, onder
zijn commando kreeg. De bladen wijzen
er op, dat juist de vrees voor gevaar de
bedenkelijke zijde van het vraagstuk
vormt, want onder haar invloed zou er
een aandrang ontstaan om de militaire
Kato kon niet wachtenTe vergeefs
trachtte men haar te weerhouden, zij smeek
te zoo lang, tot de heer des huizes den wagen
liet aanspannen en toen gaf zij den koetsier
het geld dat zij had, om de paarden sneller,
steeds sneller aan te drijven.
Helaas, het baatte nietl haar vader was
dood toen zij aankwam en moeder en ge
neesheer lieten haar den drempel van het
sterfvertrek niet overschrijden. //Indien gij
mij lief hebt, vertrekt gij dadelijk met mij,"
smeekte hare moeder. //Dr. Harper zal hier
alles in orde breDgen. Gij vervult daarmede
uws vaders laatsten wensch, die in zijne
ijlende koortsen bestendig herhaalde: Kato
moet niet komen ik wil het niet hebben!"
Kato onderwierp zich. Nu zij haren vader
niet meer had, was al het overige haar on
verschillig. Zij betrokken een Boardig-
house in Brooklyn, maar hare moeder beviel
het daar niet. Reikhalzender dan ooit ver
langde zij naar het vaderland terug. In zijn
testament had de overledene ook den terug
keer naar Duitschland aanbevolen. Zoodra
de geldelijke zaken geregeld waren, namen
moeder en dochter de reis aan en kwamen in
October in Berlijn.
z/Ik denk dat gij u hier gemakkelijker
gewennen zult, als in eene kleine stad," zei-
de hare moeder; //te meer aangezien ons hier
de beste relatiën ten dienste staan." Maar,
uitgaven tot een hoog cijfer op te voe
ren, hetgeen voor den staat der Britsche
financiën verderfelijk zou, zijn.
Geschriften en teekeningen, die mid
dellijk of onmiddellijk de prostitutie in
de hand werken, (zoogenaamde porno-
graphische uitgaven) zullen het onder
werp uitmaken van een wettelijke voor
ziening die de Fransche Regeering de Ka
mers bij haar terugkeer aanbiedt. Een
bedenkelijk teeken destijdsFransche
kunst en literatuur hebben ten allen tijde
zich bezondigd aan het prikkelen van on
edele hartstochten, maar nu het kwaad
zulk een hoogte bereikt heeftzal het
uiterst moeilijk zijn, in de wet te bepalen
waar de grens is die het geoorloofde van
het verbodene scheidt. Voor het overige
is het heel rustig in de politieke wereld,
en de strijd tegen de pas vastgestelde
onderwijswet is het eenige wat nog de
aandacht trekt. De tegenstanders zijn het
niet met elkander eeDs. Terwijl sommigen
verklaren haar geldigheid in geen geval te
willen erkennen, sporen anderen, waaronder
de bisschop van Angers, mgr. Treppel, de
Katholieken aan, plaats te nemen in de
schoolcommissieen inzonderheid den
pastoor er in te krijgen. Op die wijze zou
het hier en daar gelukkeu kunnen, de wet
tot een doode letter te maken.
De zittingen vau den Duitschen Rijksdag
zullen den 27en April een aanvang nemen.
De heeren krijgen dan dadelijk het tabaks
monopolie te behandelen, dat dan wel reeds
door den Bondsraad zal zijn goedgekeurd.
Om voor de gemachtigden der verschillende
staten het onsmakelijk voorstel een weinig
meer aanlokkelijk te maken, zijn er drie wij
zigingen in gebracht, lo. zullen de distric-
nog eer zij hare aanbevelingsbrieven bezor
gen kon, werd zij ziek, en zoo had Kato van
Berlijn niets leeren kennen dan eenige stra
ten en pleinen en de goede, vriendelijke men-
schen, bij wie zij toevallig ingetrokken
waren.
Dit alles kwam het jonge meisje in den
zin, terwijl zij in de wegstervende avond
schemering naar buiten zag en daarbij kwam
haar, als altijd wanneer zij alleen was, het
beeld van den blonden Duitscher, dat haar
over zee en land had vergezeld, zoo levendig
voor den geest, als moest zij de hand naar
hem kunnen uitsteken en zeggen //Einde
lijk, lieve vriendOveral had zij, sinds hare
aankomst in spijt van haar verstand
verwacht hem te zullen ontmoeten, en dat
was nu ook het geval in deze afgelegen
hoek der wereld. Het gevoel van één zijn,
dat zij bij zijnen aanblik had, kon toch niet
liegenhij moest haar, gelijk zij hem, zoe
ken. Hadden hunne namen maar eene hetere
klank gehadKato Brown en Erederik Rich
ter, beteekende zoo goed als niets. Maar
zij was jong en frisch van hart en vol van
het geloof, dat bergen verplaatst.
Ook hare moeder was, nadat zij zich in
hare slaapkamer had opgesloten, bij het ven
ster gaan staan. Bij de aankomst had zij
ten niet bepaald worden door den Rijkskan
selier, maar door de Bondsregeeringen2o.
wordt ook aan de handelaars in onverwerkte
tabak schadeloosstelling toegelegd3o.
wordt de opbrengst van den rijkstabakshan-
del onder de verschillende staten verdeeld
naar het bevolkingscijfer. "Van de wijze
waarop het centrum het ontwerp begroet zal
het waarschijnlijk afhangen of in den Prui-
sischen Landdag voortgang zal worden ge
maakt met de handelingen der kerkelijke
bevoegdheidswet. Zooals bekend is heeft het
Huis van Afgev. haar goedgekeurd, doch
met een belangrijke wijziging en uitbreiding,
die aanvankelijk door de Regeering onaan
nemelijk was verklaard: het Heerenhuis
moet zijn oordeel nu nog uitspreken, en
daarna staat de Rijkskanselier nog voor de
keus, of hij haar ten uitvoer wil leggen of
niet. Verzet het centrum zich nu tegen het
tabaksmonopolie, dan zal denkelijk Bis
marck weigeren de Katholieke partij ter
wille te zijn, iets wat zij misschien met
voordacht uitlokken, dewijl zij niet geneigd
is zich tevreden te stellen met iets minder
dan geheele intrekking der beruchle Mei-
wetten.
De Oostenrijksch-Hongaarsche Regeering
heeft bij de delegatiën een nieuw crediet
aangevraagd van 24 millioen florijnen, om
daarvoor een sterke troepenmacht op het
terrein van den zoo goed als gedempten op
stand in Bosnië en Zuid-Dalmatië te on
derhouden en forten aan te leggen. De
drangom tot een formeele aanhechting
van Bosnië en Herzegowina over te gaan,
neemt toe, en zeker, hoe meer er aan die
ter kwader uur in //bescherming" genomen
gewesten ten koste wordt gelegd, des te
meer zal de //occupatie" het karakter eener
alles nog maar onduidelijk, als door eenen
nevel, gezien, nu herkende zij de kleine ha
venplaats, waaraan zich voor haar duizend
herinneringen vastknoopten. Het hotel aan
de overzijde uitgezonderd, stonden de huizen
nog juist zoo, als voor lange, lange jareD,
toen de vrouw, die nu met vroeg vergrijsde
haren en matte oogen hierboven aan het
venster stond, nog de kleine Christine was
die zoo menigmaal zij daar kans toe zag,
de beangstigende stilte van het ouderlijke
huis en het toezicht der knorrige huishoud
ster was ontsnapt, om aan de spelen der
kinderen uit de buurt deel te nemen.
Stil, als uitgestorven zag het er nog steeds
uit, het deftige, door een dwarssteegje van
het logement gescheiden huis, met den hoo-
gen, naar de havenplaats gekeerden gevel,
met de gesloten huisdeur en de lang neder-
vallende, sneeuwwitte gordijnen achter de
spiegelruiten. Zouden de menschen, die
daar in de diepe, sombere vertrekken leef
den, nog altijd zoo rustig nevens elkander
gaan? Zouden zij hun leed en hartstochten
nog altijd zoo fatsoenlijk verbergen? Leefden
ze nog wel en zouden zij de zoo lang afwezige
hart en huis openen, wanneer zij terugkwam
als de verloren zoon in het Evangelie? Wat
zou het haar niet waard zijn, hun thans in
de oogen te kunnen blikken en het woord
van verzoening van hunne lippen te hooren!