NIEUWE
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
Amersfoort, Baarn, Bunschoten, Eemnes,
Maken, HooilaiiR
en loiiiita.
Zaterdag 6 Mei 1882.
lip.nhiirnr Vim
wUuli,
Bloed om Bloed.
No. 36.
Elfde jaargang.
Uitgever: A. JU. Slothouwer,
Advertentiën kunnen inge
zonden worden tot uiterlijk
'g morgens §!/2 uur des Woens
dags en Zaterdags.
Eene viermaal geplaatste ad
vertentie wordt slechts drie
maal in rekening gebracht.
Abonnementsprijs voor Amersfoort per 3 maamdei f 1,
Franco door het geheele Rijk1,10.
Afzonderlijke nummers 3 Cent.
Dit Blad verschijnt des Woemdagt- an des ZmterdMfS.
tb Amersfoort.
Advartemtiëm va» 18 regelsJ 0,40.
ledera regel meer 0,0a.
Toor het Buitenlaad0,07s
Reclames per regel0,30.
Groota letters wordsn berekend ïaar plaatsraimta.
Het ontwerp houdende wettelijke be
palingen tot het tegengaan van overinati-
gen arbeid en verwaarloozing van kinderen,
geruimen tijd met verklaarbaar verlangen
te gemoet gezien, mag, wordt het tot wet
verheven, als een belangrijke verbetering
van den tegenwoordigen toestand gelden.
De strekking en de voornaamste bepa
lingen zullen we in breede trekken trach
ten op te geven.
In de' eerste plaats handhaaft het de
bestaande voorschriften en breidt die ook
uit tot den veldarbeid en huishoudelijken
loondienst. //Onder arbeid wordt in deze
wet verstaan, elke werkzaamheid in of
voor eenig bedrijf. Huishoudelijke diensten
worden als arbeid aangemerkt, bijaldien
het kind daarvoor gehuurd is.7' Aldus
heet het in art. in verband met art.
3, dat het hoofdbeginsel der wet bevat:
z/Het is verboden een kind arbeid te laten
verrichten, vóórdat het den leeftijd van
twaalf jaren heeft bereikt.' Ten aanzien
van de veldarbeid wordt in de beide vol
gende artikelen nog een concessie gedaan:
telken jare kan het verbod daardoor ge
schorst worden voor iedere gemeente waar
dat noodig blijkt te zijn, doch ten hoog-
FEÜILLETON.
uit het hoogdu1tsch
van
CLAIRE VON GLUMER.
Ik ben hisr niet ons te baten,
maar om lief te hebben.
8)
De moeder sliep echter niet. Zij had de
oogen slechts gesloten, om or.gestcoid hare
gedachten vrijen gang te laten. Eerst nu
nadat hare hoop schipbreuk had geleden,
werd zij zich bewust, hoe vast zij op de ver
zoening met de haren gebouwd had en te
vergeefs vroeg zij zich af, waar zij, nu het
oude tehuis gesloten bleef, voor zich en hare
dochter een nieuw zou zoeken.
Zij werd in hare" gedachten gestoord door
het kloppen aan de deur, en op haar //bin
nen trad een jongman in de kamer, staarde
haar een oogenblik scherp aan, trad toen
snel naar haar toe en bood haar de hand.
z/U is gij zijt tante Stilling," zeide
hij; „herkent ge mij niet; ik beD uw wilde
Frits.
Zij was opgestaan; haar bleek gelaat was
ste gedurende zes weken, door Gedepu
teerde Staten, na inwinning van advies
bij den Inspecteur van den kinderarbeid,
tot wiens ambtsgebied de gemeente be
hoort, en alleen voor kinderen die den
leeftijd van negen jaren bereikt hebben.
Dat er zeer geldige redenen zijn, om
den landbouw eenigszins te gemoet te
komen, zal niemand kunnen tegenspreken
die doör eigen aanschouwing weet dat er
iu sommige streken van ons land tijdper
ken komen gedurende welke het onver
mijdelijk is alle beschikbare banden te
gebruiken. Maar in den regel loopen die
drukke tijden spoedig af. Ook die land
bewoners, die tot dusver maar trouwhar
tig hun kinderen en die hunner arbeiders
zomers van de «chool afhielden, en ze
er alleen in den winter naar toe lieten
gaan omdat ze dan toch maar in den weg
liepen, moeten thans door de wet tot
het inzicht gebracht worden, dat dit de
manier niet is cm hen tot flinke, zelf
denkende, behoorlijk ontwikkelde, zich
van hun rechten en plichten als zoodanig
rekenschap gevende staatsburgers te doen
opgroeieneen volgend geslacht zal dan
waarschijnlijk niet beter weten of 't be
hoort zoo. Daarom is terecht het verkrij
gen van schorsing der verbodsbepaling
niet zoo heel gemakkelijk gemaakt. Nader
wordt nog vastgesteld dat de kinderen
van negen tot twaalf jaar in die schorsing-
periode niet mogen werken vóór zes uur
's morgens, na zeven uur 's avonds en ge
durende de drie eerste uren van den na
middag. Een kleine opmerking moet ons
hier uit de pen. In artikel 4 al. 3 staat:
//Indien het door Gedeputeerde Stalen ge
nomen besluit tot schorsing door Óns
wordt vernietigd, herleeft het verboer den
nog bleeker geworden.
z/Frits herhaalde zij, terwijl zij zijne
hand met de bare omklemde. „Frits is 't
mogelijk
Hij drukte de bevende vrouw met zacht
geweld in haar stoel terug en trok een stoel
naderbij.
„Ik had u moeten voorbereiden,'1' zeide
hij; //maar toen ik van Hellbom hoorde wat
gebeurd is, had ik geene rust meer. Zoodra
ik zonder opzien te baren, weg kon komeD,
ben ik hierheen gereden. Van den koetsier,
die u gereden had, wist Hellbom waar ik u
vinden zou en nu, wees hartelijk, hartelijk
welkom!'' Tevens vatte hij weder hare hand
en keek haar met heldere oogen in 't gelaat.
z/Frits, de kleine Frits zoo groot ge
worden I" fluisterdezij hare tranen drogende.
z/Alles staat mij nog voor den geest, als of
het eerst gisteren gebeurde: dekinderkamer,
gij, uwe beide zustc-rs, uwe moeder
Zij barstte in tranen tos.
Schrei nietook gij zijt niet vergeten,"
zeide bij. //Hoedikwijls hebben mijne zusters
en ik over u gesproken en Hellbom.
//Hellbom," viel zij hem in de rede,.//Heil
bom is oud en lafhartig geworden en de
kinderen die ik liefhad zijn mij ontwaseD, en
in mijn vaderlijk huis is geene plaats meer
voor mij. Hebt gij het niet gehoord, mijn
vierden dag na de dagteekening der
//Staatscourant" waarin ons besluit wordt
openbaar gemaakt." Er is dus tegen dat
besluit hooger beroep. Maar bet is niet
duidelijk meene.n we, van welken kant dit
komen moet. De Gemeenteraad heeft
schorsing aangevraagd in het belang van
den veldarbeid; de inspecteur heeft gun
stig geadviseerd, en dien ten gevolge staan
Gedeputeerden het verzoek toe; wie zal
er dan tegen in verzet komen? Doch
wellicht stelt de wetgever zich hier het
geval voor, dat Gedeputeerden toestaan
ondanks het advies van den inspecteur
en het alzoo deze is die cassatie aan
vraagt. Is die opvatting juist, dan hopen
we dat het laatstbedoelde geval zich maar
zelden zal voordoen: want alleen dan kan
een wet als deze een kracht ten goede
worden, als zij met beleid wordt toege
past en conflicten tusschen de gezagheb
bende lichamen en personen zooveel mo
gelijk worden vermeden.
De //Werkmansbode" van Zaterdag jl.
na den hoofdinhoud der wet te Lebben
medegedeeld, zegt: //Een groote leemte
blijft zeker nog dat het kind, door den
vader of de moeder in dienst gehouden,
buiten deze wet staat." Onzes inziens is
dit alleen waar ten opzichte van den zoo-
genaamden huishondelijken arbeid, en
we voegen er bij dat bet onmogelijk is,
dezen te beletten, tenzij men eenvoudig
alle wetten van dezen aard zou willen la
ten varen en zich bepalen tot het invoe
ren en stiptelijk handhaven van den leer
plicht. Ware men ten onzent niet steeds
en tot den huidigen dag daarvoor terug
gedeinsd, over veel wat we thans als ge
wichtige zaken moeten beschouwen zou
den we ons het hoofd niet warm behoe-
broeder verloochent mijVerbiedt mij
zijnen huisdrempel te betreden."
z/Dat zal hij intrekken!" riep de jonge
man; //vertrouw er op, dat ik hem daartoe
breng."
„Onderneem het liever niet," zeide zij; gij
schaadt u zeiven, zonder mij van nut te zijn.
Anton vergeeft niet, wanneer men lief heeft,
wat hij haat. Zoo was het met mijne Georg,
den hoogverrader, zooals hij hem minach
tend noemde."
z/Maar oom Georg is nu dood," antwoord
de Erederik; //men zal toch zijn vrouw en
kind niet laten boeten, voor 't geen hij voor
twee- en-twintig jaren gedaan heeft?"
Droefgeestig schudde zij het hoofd.
«Dat is het niet alleen," zeide zij; vergeet
niet, dat ik ook gezondigd heb, door tegen
den wil der mijnen, met Georg in balling
schap te gaan."
„Uwe terugkomst maakt dat goed," riep
de jonge man. //Laat mijnen vader slechts
den tijd om zich te beraden. Hij is zoo on
buigzaam en koud niet, als hij gewoonlijk
schijnt. Den dood mijner moeder betreurt hij
nog steeds; de eenzaamheid van ons huis is
hem onverdragelijk; hij zal er dankbaar voor
zpn, wanneer met u en uwe dochter weer
leven in de eenzaamheid komt. Maar waar
blijft toch mijn nichtje? Hellbom zegt dat
ven te maken. Die veelbesproken //huise
lijke en persoonlijke diensten" althans zou
den stellig met een heel ander oog beke
ken worden. Of een meisje vóór en tus
schen de schooluren ergens den boel wat
helpt opknappen, het kindje rijdt of de
aardappelen schilt, een jongen wat bood
schappen doet, desgevorderd voor een
schoenmaker, kleermaker of boekbinder
eenige lichte werkzaamheden verricht, och,
't zal zooveel kwaad niet doen, en mis
schien wel eenig kwaad voorkomen, daar
het op zijn allerminst den lediggang tegen
houdt.
Maar het staatsgezag wil of kan niet
rechtstreeks tot den leerplicht komen, en
daarom moet het geschieden langs een,
laat ons zeggen zeer bruikbaren omweg.
Sluit voor de jongens de werkplaatsen, en
zij zullen vanzelf naar de scholen gezon
den worden. De ouders zitten met hun
liefst niet opgescheept. Met de meisjes is
het iets anders: op tieDjarigen leeftijd kun
nen zij soms al //aardig in de hand ko
men." Doch wanneer zij van die aangeboren
of verworven talenten in de kunst van
vlocrvegen enz. alleen bij haar ouders aan
huis, nergens elders gebruik kunneu maken,
dan zal het misbruik althans wel tot ge
ringe proportieu worden teruggebracht. Con
trole is hier zeer dringend noodig, en de
inspecteurs behooren zich de medewer
king te verzekeren van allen die als staats
burgers, uit beginsel geneigd tot stipte
handhaving der bestaande wetten, of wel
uit den aard hunner betrekking, inlich
tingen willen verschaffen en mededeelin-
gen doen. Om maar iets te noemen: in
een ons bekende gemeente worden meis
jes door haar moeders thuis gehouden om
voor een groothandelaar in koloniale waren
zij beeldschoon is."
z/Daar komt ze juist," antwoordde Chris
tine, terwijl zij zich vooroverbuigende, in de
kamer keek. Kato was met eenen grooten
bloemenruiker binnengetreden.
//Moedertje, kijk eens!" begon zij vroolijk,
maar verstomde toen zij op de warandaeenen
vreemdeling zag.
Kom maar, er wacht u iets aangenaams,"
zeide demoeder. //Uw neef, Frederik Rich
ter
Een jubelkreet van den jongen man over
stemde hare woorden. Schielijk op Kato toe
tredende, die den ruiker liet vallen, vatte hij
hare beide banden.
//Is het mogelijk Gijrgij Miss Ivate!"
bracht hij uit.
Zij schudde lachend het hoofd, terwijl
tranen in hare oogen opwelden.
//Niet Miss Kate, eene Duitsche mejuf-
vrouw Kato," zeide zij, zich met geweld be
dwingende en terwijl zij hare hand terugtrok
voegde zij, zich tot hare moeder wendende
er bij„Ik heb u van eenen Duitscher
verhaald, dien ik bij Barbers in Oakwood-
Farrn ontmoette, dat is hij."
Word vervolgd.)
