NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR I, Baarn, Mi», Earns, Hawrswli, Domlabw, EaoiU, Mn, Soest, NIEUWE ARMVERZORGING. Zaterdag 21 October 1882 No. 84. Elfde Jaargang. Advertentiën kunnen inge zonden worden tot uiterlijk 's morgens 8l/2 uur des Woens dags en Zaterdags. Ecne viermaal geplaatste ad vertentie wordt slechts drie maal in rekening gebracht. ,/De poging, om jaarlijksche bijdragen te verzamelen tot bestrijding van de be delarij, kan voorloopig als vergeefs gedaan beschouwd worden. De goede Amsterdam mers geven lievet in den blinde groote sommen, dan dat *ij een klein deel daar van toevertrouwen aan een Vereeniging, die zich ten doel stelt de bedelarij te be strijden." Niet lang geleden vonden we deze wei nig bemoedigende woorden in Het Nieuws van den Dag: zij leveren het bewijs dat, al naderen we met onze theorieën van lieverlede een verbeterd stelsel van arm verzorging, dat practijk nog volstrekt niet genegen is die bervo-ming in de band .te werken. En waarom dat? Grootendeels is het toe te schrijven niet aan onzen onwil, maar rn traagheid. Als er iemand ons komt lastig vallen om een aalmoes, dan beschouwen wij dit niet als een beroep van een broeder of zuster op onzen broederlijken plicht, maar ge lijk gezegd is, als een last, een kleine kwelling, iets uiterst vervelends, waaraan we ons zoo spoedig mogelijk onttrekken FEUILLETON. Bruispoeder en Cognac. Uit het Duitsch door Lobé. 2) //Naar huis," zeide Mathilda, zij vreesde dat de voorkomende poederfabrikant de alreeds zoo zenuwachtige G'sa de eene of andere ziekte zou willen opdringen. //Wij waren in den schouwburg," voegde zij er bij, //en daar »Beeft de arme juffrouw, door het treu rig einde van twee geliefden misschien z/Neen," antwoordde Mathilda, //het was de vervolgingswoede van een' onbe- schaamden ^Intrigant," vulde de apotheker aan, die ten slotte de vervolgde onschuld ten g.onde gericht heeft. Ik ken dat." z/Dat vreesden wij nu wel niet," zeide Mathilda op vroolijken toon, //maar dat verschrikkelijke mensch moest uit den weg geruimd worden." z/En dat geschiedt zelden voor dat het offer gevallen is," hernam de rhabarber- kooker op weemoedigen toon. //Daarom ga ik in mijne vrije avonden alleen naar den schouwburg in de voorstad, want daar komt het zelden tot zulke uitersten, daar krijgen de verliefden elkander zonder veel moeielijkheden." Daarna wierp hij een' door het onwillig offeren of, indien we met in bekrompen omstandigheden verkeereu, door het onverschillig wegwer pen van een paar koperen of zilveren muntstukjes. Op het platteland geldt nog een andere drangreden, de vrees. Lieden die wat af gezonderd wonen, hebben den moed niet om een bedelaar ongetroost heen te laten gaan. 's Winters, zeggen ze, is de nacht langer dan de dag, en wie weet of die vent u niet een poets zal spelen, die u lang kan heugen. Neen geef hem maar wat, en hoe gauwer hij weg is hoe liever. Laat ons elkander en ons zeiven niet bed. 'gen. Als we eens een vergelijking maakten tusschen de weldaden die we be wijzen en die wezenlijk dien naam mogen dragen, tegenover de g'ften waarbij het hart in 't geheel niet spreekt, die we schenken uit gewoonte, of om niet langer gehinderd te worden, of omdat we met durven weigeren, ik vrees zeer, dat bij niet weinigen de schaal erg ten gunste der laatste zou doorslaan 1 Wilden we van de armverzorging in waarheid iets maken dat zoo genoemd mag worden, dan zou er heel iets anders moeten gebeuren. Om te beginnen zouden we de zaak wat ernstiger moeten opnemen. We heeten deel uit te maken van een christelijke maatschappij, en zelfs zij, die geen kerkgenootschappelijke verbintenis aangingen of tot den Israëlitischen eere- dienst behooren, zullen waarschijnlijk dien naam niet ergerlijk vinden, wanneer het christelijke bepaald wordt door toewijding aan het gemeenschappelijk geluk der veelbeteekenden blik op Gisa en naderde haar met een glas bruispoeder in de hand. //Drink eens," fluisterde hij, terwijl hij de door frambozensap gekleurde schui mende massa aan hare lippen bracht. En of zij al tegenstribbelde 't hielp niet, Gisa moest den verkoelenden drank opdrinken. Daar op eens, ging dé winkeldeur open, en de cachenez, wiens rooden neuspunt nog donkerder geworden was, stapte stijf en verkleumd naar binnen, wierp een blik op de beide verschrikte meisjes en stap te op de toonbank toe. z/In 's hemelsnaam, red ons voor onzen vervolgerriep Gisa argstig uit en ver dween in hetzelfde oogenblik in het donkere aan de apoth ek grenzende ]a- boratorium. Thilda, verbaasd en verschrikt tevens, Mep hare vriendin na, terwijl de blonde balsemstrijker met open mond in de dui- velskeuken staarde waar de beide meisjes zich verbergen wilden, tot de schandelij ke Don Juan, en misschien nog iets er- gers, verdwenen was. Ha, nu begreep de apotheker, in eens, wat eigentlijk het geval was, want hij brd de cachenez ook voor de glazendeur zien staan, en nu ging hem ook een licht op en wierp zijne stralen in zijn j.loersch hart. z/U wenscht zeker ook een kalmeerende menschheidmaar tevens is het bedroe vend te zien, dat diezelfde maatschappij van die eigenschap nog slechts sporen ver toont, en dat met name de liefdadigheid nog zulke vreemdsoortige vormen aanneemt. Bedelarij is een openlijke smaad, de samenleving aangedaan. De man of vrouw, die d; ar een aalmoes vraagt langs onze woningen, moest zoo ver niet kunnen ko men de openbaring van zijn nood moest voldoende zijn, om de hand tot onder steuning te doen uitsteken. In groote gemeenten van honderddui zend en meer inwoners is het zeer moeie- lijk, een middel te vinden om door bil lijke armverzorging den bedelaar te weren. Ja, men kan beginnen met hem op te pakken en naar de Ommerschans te doen transporteeren. De politie kan, en, 't is niet overbodig dat zij daar toch ook eens aan herinnerd wordt, de thans meest ge bruikelijke vorm van vragen, onder den dekmantel van een kleine negotie in post papier, of zeep, of lucifers, tegengaan: in den regel veroorzaken de lieden, die op deze wijze aan den kost zoeken te komen, werkelijk veel hinder. Doch de bedelarij doen verdwijnen doorjeen milde, liefdevolle samenwerking, die zich niet alleen ten doel stelt den nood voor het oogenblik te le nigen, doch ook den arme de gelegenheid wil openen zich tot een beteren toestand te verheffen, waardoor ook voor de toe komst wordt gearbeid, dat is in steden, waar men elkander zoo weinig kent, alles behalve .gemakkelijk. Zeker, ware de maat schappij inderdaad Christelijk, zij zou te gen dat bezwaar niet opzien, en er ook poeder, mijnheer?" vroeg de zalfheld op spotachtigen toon aan den cachenez, want voor zich zelf had hij het zalige bewust zijn dat de meisjes zich aan zijne hoede toevertrouwt hadden en de ander haar de grootste afschuw inboezemde. //Loop naar den duivel met uw' ver- frisschenden drank, bij zulk eene tempe ratuur!" bromde de cachenez, </geef mij liever een glas cognac. De koude heeft mij bevangen en de eerste symptonen van dood wezen zijn waarlijk niet aange naam." Te gelijkertijd stapte de roode neuspunt naar den ingang van des apothekers he mel en trachtte de duisternis te doorboren. z/Hier is het!" riep de ijverige pleister smeerder, te wijl hij naar voren sprong en met den rug voor de deur ging staan waarachter de hem toevertrouwden schat verborgen was. De cachenez dronk in eene teug de cognac uit, en toen hij zich daarna wat behagelijker voelde, wees hij op het labora toriam en vroeg op gedempten toon: //Waarom zijn zij daar ingehold //Zij zijn niet gehold," antwoordde de apothekers jongeling moedig, //zij zijn naar binnen gezweefd." //Zoo?" bromde de cachenez, en met welk recht als ik vragen mag?" i/Met welk recht?" hernam de gevraag- over zegevieren, maar zoover zijn we, helaas, zoo niet gekomen. Kleinere gemeenten kunnen in dit op zicht een behartigensw: ardig voorbeeld ge ven. De besturen der verschillende inrich tingen, die zich de armverzorging tot taak hebben gesteld, komen er veel meer met elkander in aanraking, en het zou zeer wel mogelijk zijn wederzijdsche inlichtin gen te verstrekken over, gemeenschappe lijke zorgen te besteden aan de voorwer pen der afzonderlijke hulp. Daardoor werd dan in de eerste plaats het kwaad, door een al te ongelijkmatige gesticht, verme den: er kon meer rekening gehouden wor den met bestaande behoefte dan aan voor gewende te gemoet gekomen. Maar duur zame verbetering zouden we verwachten van de vorming eener vereeniging, die geheel buiten de kerkgenootschappen staat, en die bij het werk der liefde niet in de eerste plaats te rade gaat met de belan gen der godsdienstige gemeenschap waar toe de hulpbehoevende behoort of althans geacht wordt te behooren, doch hem alleen beschouwt als lid van het groote men- schengezin, waarin hem een waardiger plaats moet worden bezorgd dan hij tot dusver innam. Zulk een vereeniging zou op vaste bij dragen moeten kunnen rekenen en men zou haar natuurlijk zoo ruim moge lijk behooren te gedenken. Zij zou zich voorts in betrekking moeten stellen met de diaconieën, tot wederzijdsche voorlich ting bij het werk der ondersteuning met werkgevers, om ook door het ver strekken van arbeid behulpzaam te kun nen zijn. In haar bestuur zouden we vooral de zegevierend, //met het recht, dat ik de dames gegeven heb. Eene van die twee is mijne bruid." z/Wat? Uwe bruid?" riep de cache nez, als wilde hij de leugen in hare ge boorte verstikken, »nu de andere is de mijne, die behoort mij #Wat? Welke?" stotterde de arme ver schrikte apotheker, //welke is de uwe?" z/Dat zal zij u zelve wel vertellen," sprak de cachenez lachend en verdween eveueens in het laboratorium. Juist kwam eene oude vrouvr^. in den winkel, die haastig een recept op de toon bank legde, dat dadelijk klaar gemaakt moest worden; en dit weerhield den blon den beschermer der onschuld, den roover zijner ingebeelde bruid te volgen. Wat de beide meisjes betreft, deze had den middelerwijl een dear ontdekt, die in het voorhuis uitkwam, en waren door de voordeur ontsnapt. Nu ijlden zij zoo spoe dig mogelijk naar huis om nog voor het sluiten der poort hunne woning te be reiken. Het was ondertusschen te laat ge worden en toen zij buiten adem aankwa men was de poort dicht, en tegelijkertijd verkondigde een welbekend kuchen, dat de cachenes alweder in hare buurt was. AMERSFOORT» COURANT. Abonnementsprijs voor Amersfoort per 3 maanden 1,Advertentiën van 1 6 regelst Franco door het geheele 1 jk1 10. Iedere re«el meer °'05- Afzonderlijke nummers 3 Cent. Uitgever: A. M. Slothouwer, Voor het Buitenland0,07» Dit Blad verschijnt des Woemdags- en des Zaterdagt. TE AüE' SF00RT. Reclames per regel0,20. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. [Wordt vervolgd.)

Historische kranten - Archief Eemland

Nieuwe Amersfoortsche Courant | 1882 | | pagina 1