NIEUWE NIEUWS- AMERSFOORT, BAAI, BUNSCHOTEN EN ADVERTENTIEBLAD VOOR EEMNES, HAMERSVELD, HOEVELAKEN, HOOGLAND, VUURSCHE, SCHERPENZEEL EN WOUDENBERG, LEUSBEN, SOEST, EDELMAN EN FABRIKANT. Officiële Publicatie. Feuilleton. No. 17. Woensdag 28 Februari 1883. Twaalfde Jaargang. Uitgever: A. M. Slothouwer, Buitenlandscli Overzicht. A. J. C. KREMER. CHE COURANT, Abonnementsprijs voor Amersfoort per 3 maanden f 1, Franco door het geheele Rijk1,10. Afzonderlijke nummers3 Cent. Dit Blad verschijnt des Woensdags en des Zaterdags. te Amersfoort. Advertentiën van 16 regelsf 0,40. Iedere regel meer 0,05. Voor het Buitenland0,075 Reclames per regel0,20. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte Adverteutlën kunnen ingezon den worden tot uiterlijk mor gens ÏO uur des Woensdags en Zaterdags. Eene viermaal geplaatste ad vertentie wordt sleekts driemaal in rekening gebrackt. Frankrijk heeft dan zijn stel nieuwe Ministers. Naar hun namen was het buitenland niet buitengemeen nieuws gierig: de overtuiging, dat het toch maar „mannen van één dag" zijnwordt niet slechts in de Republiek zelvemaar ook eldersvrij algemeen gedeelden dat is een erg veegteeken. Ferry schijnt den veelbesproken Thibaudin liever kwijt dan ryk geweest te zijn, maar hij kon geen generaal vinden die het besluit tot op nonactiviteitsstelling van de hertogen van Aumalevan Chartres en van Alen- gon wilde teekenen en ten uitvoer leggen. De Gambettis Compenondien Ferry liever naast zich had gezienmoet be slist geweigerd hebbenmet deze woor den: „Ik geef geen lor om de prinsen, maar ik bedank er voor een gemeene streek uit te halen." Aan slimheid ont breekt het Thibaudin niet. Misschien niet zonder reden vreezende, dat men hem op de een of andere wijze van de baan zou schuiven zoodra de pretenden- ten-quaestie uit de wereld zou zijn moet hij als voorwaarde gesteld hebben de solidariteit van het kabinetzoodat allen zouden aftreden wanneer één lid der Regeering door een vijandelijk votum werd getroffen. Het besluit tot de op-nonactiviteit-stel- door De notaris stond, nadat hij met den Baron een dag bepaald had tot het houden der voor- jaars-houtverkooping, op om heen te gaan. „Alzoo" zei Baron van Oosterwoud, »alzoo blijft het nu bepaald op Dinsdag over acht da gen, ten acht ure op het terrein, u vindt dat immers goed." «Uitmuntend, mijnheer;» antwoordde de nota ris, met het deftigste gezicht van de wereld, doch inwendig lachende om de ijdelheid van den edelman, die zich hield alsof hij, en niet de notaris, den dag had gekozen voor een der merkwaardigste afwisselingen in het eentoonig leven op het kasteel. «Apropos, mijnheer, voor ik dat vergeet, weet u het groote nieuws al? Wij zullen hier op het dorp een stoomfabriek krijgen." «Watte!» vroeg van Oosterwoud. Zijn goedig groot frisch gelaat kreeg eene uitdrukking van ongeloovige verstoordheidhij trommelde met zijne fraaie handen op de leuningen van zijn ruimen stoel, «Ehem! zóó!» «Evert Beekman heeft zich geassocieerd met een Duitscher, zekeren Adolf Tuchsmidt,» ver volgde de notaris. «De akte is reeds opgemaakt.» De baron haalde zijn schouders op, wendde zijn hoofd af en stond op waardoor hij te kennen gaf dat Notaris van Duuren hem wel kon ver laten, of ten minste, dat hij niet meer van deze zaak wenschte te vernemen. De notaris begreep dien wenk, maakte eene buiging, die door den baron statig werd beant woord. Tegen zijne gewoonte reikte de edelman den man der wet geene hand; de door dezen ling van de hierboven genoemde Orlea- nistische prinsen verscheen Zaterdag in het „Journal Officiël": dat is dus het einde van een geschiedenis die zooveel hartstochten heeft wakker geschudzoo veel pennen in beweging heeft gebracht, en waarbij niemand waardiger houding heeft aangenaam dan de prinsen zelf. Zij zijn nu eenmaal niet populair: zij verloren veel van hun achting toen zij op een tijd dat Frankrijk in financiëelen druk zat, hun rechten deden gelden op de bezittingen der familie-Orleansmaar anders, het gebeurde zou er haast toe kunnen leidendat hun kansen op den troon minder hersenschimmig worden dan zij tot dusver waren. Ook wordt een wetsontwerp verwacht, tot beper king van het recht van aanplakking, en waarbij tevens het aanheffen van oproerige kreten op de straat wordt ver boden. De verklaring, waarmede Jules Ferry Donderdag zicbzelven en zijn collega's aan de Kamer voorsteldeheeft juist door h.iar gematigdheid een goeden indruk gemaakt. Er wordt in gesproken van een nieuw pretendenten-ontwerpwaarmede „de Regeering moet worden gewapend tegen de fractiën", het initiatief moet echter aan haar worden overgelaten. Natuurlijk wil Ferry daarmede voorkomen dat Kamer en Senaat te avond of mor gen weer aan 't kibbelen geraken over allerlei ontwerpen a la Floquet, Fabre, BarbeijWaddington enz., die de ver warring slechts vermeerderen zonder iets op te lossen. Ook voor hervormingen op wetgevend gebied wil zij zelve optreden als dringend noodzakelijk worden er slechts drie genoemdnamelijk die der rechterlijke macht, de militaire wetten, en de wet op de recidivisten (lieden die gebrachte tijding had hem ontstemden wanneer men den brenger van goede berichten gewoon lijk vriendelijk onthaald en beleefd behandeld, dan staat daar tegenover, dat die van onaan gename in den regel het tegenovergestelde ondervindt. Toch bracht de baron den notaris tot aan de deur van de bibliotheek, waarin hij gewoonlijk bezoekers om zaken ontving en nam met een zeer koel «bonjour» afscheid van hem. Van Duuren kende den weg op het kasteel. Hij genoot het vertrouwen en de praktijk van den baron even als van diens vader al rneer dan een kwart eeuw en kende dus ook den baron. Hij wist dat deze volstrekt niet ingenomen was met «nieuwigheden», die naar zijn inzien allen de strekking hadden om het aanzien en de waardigheid zijner «caste» te verminderen, en kon zich zelf niet verheelen dat hij een domme streek gedaan had, toen hij zich tot overbrenger maakte van een voor den edelman onaangenaam bericht. «Jantje, Jantje,» zeide hij in zichzelven toen hij de poort uitging en den portier een «dag Hannes» toegeroepen had: «Wat hadt gij noo- dig den baron uit zijn humeur te brengen. Gij kondt toch wel op uw vingers narekenen dat hem dit bericht onaangenaam zou zijn. Ik ben zeker dat hij het mij kwalijk namen in 't eerste oogenblik dacht, dat ik gedeeltelijk ook schuld heb aan het voornemen van Beekman.» De baron intusschen was uit zijn humeur, dat was zekeren nauwelijks had de notaris hem verlaten of hij begaf zich naar de woon kamer, waar hij zijne vrouw en zijn zoon aan trof. De barones was bezig kousen te mazen. Zij was eene lange, magere vrouw, met strenge bijna mannelijke trekken. Zij droeg een donker, hoog om den hals sluitend kleed met groote doffen aan. den bovenarm, om haar stijf en dun I middel had zij een breede ceintuur met groote zich schuldig maken aan vergrijpen voor welke zij reeds eenmaal veroordeeld wer den.) Van grondwetsherziening wordt niet gesprokende radicale linkerzijde schijnt van plandeze quaestie op den voor grond te stellenhoofdzakelijk als een vijandelijke demonstratie tegen den Senaat. Hoe plezierig het voor het overige soms in Frankrijk toegaat, blijkt uit de aan beveling, door den beruchten „burger Pyat" in zijn blad „De Wreker" ge schreven voor de condidatuur van den niet minder beruchten „burger Bere- zowski", (den Pool die indertijd te Parijs op Keizer Alexander II schootdeswegen veroordeeld en later geamnestiëerdter vervanging van Gambetta als lid der Kamer. „Werklieden", Berezowski is werk man RepublikeinenBerezowski is ko- ningsmoorderBurgers, Berezowski is galeiboef. Handhaaft dan voor hemdoor hem, in hem het recht op den arbeid, liet recht op de republiek, de eer van den plicht. Ja, herstelt den plicht in zijn eer, huldigt het pistool... Het zal u te pas komen tegenover de drievoudige ver loochening uwer souvereiniteitprin sen priesters en patroons. Genoeg van woorden en geschriften! Alsof het om talent, speeksel en inkt te doen was! Op bloed, of kracht komt het aan. Terwijl in Moskou ontzagwekkende toebereidselen worden gemaakt voor de kroning van den Czaar, welke plechtig heid het volk, door zware belastingen uitgeput, nieuwe geldelijke offers zal afvorderen en dus den toestand zeker wel niet zal verbeteren komt de tijding dat van officiëele zijde verzekerd is dat noch van een amnestienoch van een constitutie sprake zal zijn. Zou het nu wel te verwonderen zijn als straks de nihilisten die uitdagende toezegging be stalen gesp, die met een paar juweelen oor knoppen en een eenvoudige gladde ring hare eenigc versierselen uitmaakte. Een aantal blonde krullen hingen haar langs de slapen en op het achterhoofd was een tamelijk zware vlecht om eene kolossale schildpadden kam gewonden, waarop als de parels op een diadeem een aan tal stalen, veelkantige knopjes prijkten. Die blijkbare voorliefde voor staal scheen een uiting van hare geheele persoonlijkheid. Eene reticule waarin zij haar zakdoeksnuif doos eau de cologne-lleschje en beurs bewaarde, hing aan den knop van haren stoel;- voor haar stond een sleutelmandje en lag de Haarlemsche courant op de groote mahoniehouten tafel. Het geheele vertrek sprak even als het voor komen van Mevrouw Van Oosterwoud, van strenge orde en huiselijkheid. De meubelen wa ren niet sierlijk, zeer eenvoudig zelfs, maar goed onderhouden. De vloer glad geboend, op den schoorsteen prijkte een onlangs, na veel overweging gekochteniet kostbare zwarthouten pendule te midden van eenige beeldjes van saksisch porcelein, die meer waarde bezaten dan al het overige dat in het vertrek te zien was, want het eenvoudige, zeer groote buffet, met de tafel het voornaamste meubel, hoeveel tafelzilver het ook mocht bevatten, was waarlijk geen kunststuk. «Is de notaris vertrokken?» vroeg zij. «Daar gaat hij!» antwoordde de baron, ter wijl hij door een der drie vensters naar de laan wees, die van het kasteel naar het dorp liep. «Hebt gij iets met hem gehad?» vroeg Me vrouw weder, want het ontging haar niet, dat haar man in geen aangename luim verkeerde. «Och neen, Clara,» verklaarde haar gemaal. «Alleen, hij had mij een zeer onaangenaam nieuwtje te vertellen. Evert Beekman gaat eene stoomfabriek bouwen!» Wordt Vervolgd.) antwoorden met: „Gij wilt den oorlog, welnu, gij zult dien hebben?" Een feit is het, dat de Leden van vorstelijke familiënuitgenoodigd om dezen bij de kroningsfeesten te vertegenwoordigen op de eer volstrekt niet naijvrig zijn: als zij gaandan doen zij het met het gevoel dat zij een offer brengen aan hun hoogen rang. De correspondentie tusschen Berlijn en het Vaticaan duurt voort, zonder dat men van weerszijden veel verder komt. In het Huis van Afgevaardigden van den Prui- sischen Landdag, werd door sommige leden op nadere mededeelingen aange drongen de Minister van Eeredienst gaf te kennen dat op 's Pausen laatsten brief een antwoord was gezondenmaar dat de beleefdheid verbood den inhoud be kend te maken voordat het den geadres seerde in handen was gekomen. Op een bewering van Windthorst dat de Keizer persoonlijk den vrede met de Kerk wil, doch hierin wordt tegengewerkt door zijn raadsleden, protesteerde de minister tegen deze poging om den Keizer van zijn Re geering te scheidenen bêweerde hij dat het juist het centrum is dat, gedreven door partij-bedoelingenhet herstel van de vriendschappelijke betrekkingen tegen houdt. Het Engelsche nieuws loopt hoofdza kelijk over de Iersche zaken. De onthul lingen, door den beschuldigde Carey als «queens-evidenci» (getuige voor de ko ningin) gedaanen waardoor rnen den draad in handen kreeg die den moord van Cavendish en Burke aan zooveel an dere misdrijven verbond, zijn alles be halve verkwikkelijk. Intusschende hoofd schuldigen heeft men thans in handen en dat is reeds veel. De verrader carey is voorloopig op vrije voeten gesteld. Zijn huis wordt door een sterke politiewacht bewaakt, zelfs zijn vrouw en kinderen zijn niet veilig. De eerste heeft gezegd, dat zoo haar echtgenoot eenig ongeval overkomt, zij aanwijzingen zal doen die hooggeplaatste personen zullen treffen: men gelooft dat zij hiermede de mede plichtigheid van de leiders der land-lea gue op het oog heeft. Parnell heeft in het Lagerhuis eenige heftigemaar niets afdoende woorden gesprokenom te pro testeeren tegen den «laster waarmede hij wordt overstelpt.» De Donau-conferentie nadert het einde: aan de wenschen van Rusland en Oos tenrijk zal worden voldaan. Het wetsontwerp aangaande den par lementaireneed is in het Lagerhuis voor de eerste maal gelezen. Nabij Brussel ontploften een paar dy- namietbommeneen van de beide per sonen die er mede bezig waren werd zwaar gekwetstde ander is gearresteerd. Dien ten gevolge zijn ontdekkingen ge daan, waarover met de verschillende kabinetten druk wordt getelegrafeerd: ook wordt op een aantal in België vertoevende vreemdelingen scherp acht gegeven. De Commissaris des Konings in de provincie Utrecht, Gezien het besluit van heeren Gede-

Historische kranten - Archief Eemland

Nieuwe Amersfoortsche Courant | 1883 | | pagina 1