NIEUWE NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR IERSF00RT, SAARN, BUNSCHOTEN, EEMNES, HAMERSVELD, HOEVELAKEN, HOOGLAND, LEUSDEN, SOEST, VUURSCHE, SCHERPENZEEL EN WOUDENBERG, ®I18©iT, Nieuwe abonné's ont vangen de Courant tot 1 April gratis. Feuilleton. Het lellk van ROOHEN BASTIAAN No- 21. Woensdag 12 Maart 1884. Dertiende Jaargang Buitenlandscli Overzicht. W. ROMBOUTS. Staten-Generaal. AMEKSFOORTSCHE COURANT. Abonnementsprijs voor Amersfoort per 3 maanden f 1,Advertentiën van 1 6 regels f 0,40. Franco door het geheele Rijk1,40. Uitgever I A. M. SlOtllOUWer, Iedere regel meer «0,05. 9Pant Voor het Buitenland0,07s Afzonderlijke nummers3 Cent. TE AMERSFOORT. Reclames oer rezel o 90 Dit Blad verschijnt des Woensdags en des Zaterdags. p n a l' V J Groote letters worden berekend naar plaatsruimte Een relaas van allerlei krijgsbedrijven hangt ons in de pen. Laat ons beginnen met de naastbij- zijnde, de Fransche anarchisten. In hoeverre zij de hand hebben in de mijn-ongeregeldheden in het kolendistrict van Anzin en Denain, is nog niet uit gemaakt: de Regeering beschouwt, gelijk zij bij een in de Kamer te dier zake gehouden interpellatie verklaarde, deze bewering als een bloot économische quaestie, waarin zij zich niet mengen kan. Maar de anarchisten hebben andere stoutigheden bedreven. Aan het bureau der Messageries te Lyon werd een pakje bezorgd, geadresseerd aan den Graaf van Parijs. De beambten vertrouwden het ding niet recht en- lieten het naar het arsenaal brengen, waar het voorzichtig werd geopend. Er zat een bommetje in, dat ontploffen moest op het oogenblik dat de ontvanger zich met wat minder voorzorgen van den inhoud van het pakje zou vergewissen. In dezelfde stad ont plofte in de kazerne der douane een dy- namietpatroon, die een onderofficier doo- delijk kwetste. Te Parijs hebben Zaterdag de heeren anarchisten in een vergadering besloten, eerlang denkelijk op den beruchten communever-jaardag, den hoogsten heili gendag op hun kalender, op een der groote pleinen van Parijs een monster- DOOR Het was hen mede een doorn in het oog dat Geerte Mie zoo weinig uitkwam, waardoor zij eene schaking op den weg verijdelde, die anders zeker beproefd ware. Het goede kind dacht er waarlijk niet aan dat zij het onderwerp was van zooveler gedachten. Onbewust ging zij stil en lustig haren gang en beheerde het huishouden van oom Goswijn op onberispelijke wijze. Eens dat zij weder alleen zat te mijmeren over haar vroegeren toestand en de dagen van ouds her dacht, trad Freerk onverwacht de woning bin nen, zoodat zij dacht dat hem iets deerde of dat hij iets vergeten had. Zonder iets te zeg gen zette hij zich echter bij haar neder met de vraag: „Waar denkt mijn aardig nichtje zoo ernstig over? men zou gclooven, als men haar zóó ziet peinzen, dat er heel gewichtige zaken op til zijn? Mag ik eens raden?" „Och, jawel, is het argelooze antwoord, maar zeg mij eerst eens, broertjewat doet gij 7.00 binnentijds thuis? Is uw werk al af of zijt gij heden wat lui uit gevallen?" „Geen van beiden lieve meid! Ik kwam alleen en uitluitend om u, vindt gij dat nu niet aardig Gij weet ioimers wel dat ik veel van u houd en ik mij dus in uwe nabijheid gelukkig gevoel: (en eensklaps in den ernstig- stigste* toon overgaande die hij kon aannemen, sprak hij gevoelig) Daarom, beste Geerte Mie! moet dit oogenblik over mijn volgend geluk of meeting te houden. In het »diepst ge heim" zullen de noodige toebereidselen worden gemaakt. Men herinnert zich dat in vorige jaren soortgelijke plannen ge vormd en jammerlijk mislukt zijn. Ten tweedekrijgsbedrijven in Tongkin. Nog weinig nieuws. Reeds vaak is ge zegd: de aanval op Bacninh zal nu heusch een aanvang nemen, en we zullen er maar niet meer over praten totdat in derdaad Bacninh is aangevallen. Gene raal Millot is met een gedeelte zijner troepen de Roode Rivier overgetrokken, maar ontmoette geen vijand, hetgeen hem ongetwijfeld de moeite van het vech ten bespaarde. In de derde plaatsSoedan. Daar staat het er ernstiger voor. Soeakir, aan de RoodeZee is het hoofdtooneelvóór de stad liggen Engelsche en één Fransche stoomboot, benevens een Russisch oor logschip, de beide laatste ter bescherming van de wederzijdsche onderdanen. In de stad zijn Generaal Graham, met zijn troepen over zee van Trinkitat daar aan gekomen, en Admiraal Hewett met zijn dappere mariniers. Op eenigen afstand van Soeakin het kamp van Osman Dig- ma met vermoedelijk 6000 man, waar van 1000 met geweren gewapend, en twee kanonnen van zwaar kaliber. Daar Graham in last had zooveel mogelijk langs vreedzamen weg tot zijn doel te geraken en zijn troepen niet te laten oprukken als hij geen zekerheid had den vijand te ontmoeten, stuurde hij Zater dag aan Osmar Digma, die niet in per soon aan den strijd bij El-Teb schijnt deelgenomen te hebben, een sommatie om zich over te geven, onder bijvoeging dat, zoo hij vóór Maandag geen antwoord h.id gezonden, de vijandelijkheden Dins dagmorgen hervat zouden worden. A rind Osman had zooveel bedenktijd niet noo- ongeluk beslissen, daarom moet ik lieden nog weten ol gij de mijne wilt worden, ja, of neen, (en hare hand vattende, poogde hij haar tot zich te trekken). Zij echter weerde hem goe dig af met de woorden„Kom malle jongen! wij zijn immers nog veel te jong om daaraan te denken en vader Goswijn heeft mij ook nog veel te veel noodig. Totnader order dus, maatje! het heeft nog ruimschoots den tijd." „Neen, Geerte Mie! dat heeft het niet! voert hij hartstochtelijk tegen dat heeft het niet, of denkt gij dat ik het niet merk, hoe Bernard en Bastiaan beiden het ook op u hebben voorzien en eer ik te laat kom, wil ik dan toch maar liever te vroeg wezen Wij behoeven immers nog zoo direct niet te trouwen als ik maar weet dat ik u niet mishaag en gij eenmaal de mijne wilt worden, want, hoor het goed, meid lief! ik heb gezworen dat gij de mijne en alleen de mijne zult wezen. Kom, zeg mij dus spoe dig wat ik te hopen of te vreezen heb. Zie lieve! van het oogenblik af, dat gij hier zijt gekomen, hebt gij mijne liefde gewonnen. Ben ik niet altijd goed voor u geweest? Heb ik u niet altijd geholpen en hebt gij zelf niet be merkt hoe lief ik u had? O, zeker! dat moet wel en daarom wil ik u, als het zijn moet, op mijne knieën bidden: verhoor mijn verzoek en maak mij gelukkig?" „Foei Freerk! klonk het, na eenig zwijgen hem tegen: Foei Freerk! gij beangst en ver schrikt mij met uwe onverwachte verklaring, en al ware ik u nu al niet geheel ongenegen dan kan ik u toch zoo dadelijk niet antwoorden, zoo als gij dat verlangt. Ik moet eerst mij zelf beproeven of ook ik u lief genoeg heb om mijn geheele leven aan het uwe te verbinden, en ik vraag dus vóór alles, dat gij mij tijd laat daartoe -- over eene maand zal ik u antwoor den want ook ik heb, voor mij zelf, het vaste dig. Hij liet dadelijk zeggen dat hij vol strekt niet bang is, en geen overgave in den zin heeft. Gordon begint ook al uit een ander vaatje te tappen.. Hij heeft laten weten dat hij de door de opstandelingen bele gerde garnizoenen der zuidwaarts gelegen plaatsen niet kan helpen, als er geen troe pen worden gezonden. Op die manier blijft er voor het geloof aan zijn hek senmeesterschap niet veel grond meer over. De linkervleugel der nationaal-liberale partij in den Duitschen Rijksdag, de zoo genaamde secessionisten schijnen, na her haalde vruchtelooze onderhandelingen, thans tot een vergelijk met de portschrift- mannen gekomen te zijn, en zullen met hen gezamenlijk een „Duitsche vrijzinnige partij" vormen. Als eerste resultaat van deze toenadering is te beschouwen de toewijziging van den derden presidents zetel aan een lid dezer partij. Reeds hebben eenige schermutselingen plaats gehad in den Rijksdag naar aanlei ding van Bismareks weigering om het adres van hulde, door het Amerikaansch Congres gewijd aan de nagedachtenis van Eduard Lasker, aan den Voorzitter over te brengen. Men verwacht den Rijkskan selier spoedig te Berlijn, waar hij den heeren weieens vertellen zal, wie in Duitschland de baas is. De Israëlieten, beschuldigd van brand stichting in de synagoge te Neu-Stettin, met het doel om den anti-semieten deze daad toe te schrijven, zijn vrijgesproken. Dit had ten gevolge, dat aldaar ernstige ongeregeldheden plaats hadden, bestaande in het beschadigen en plunderen van win kels en particuliere woningen, aan Israë lieten toebehoorende. Met veel moeite werd de orde hersteld. Op Creta dreigden onlusten, op het besluit niemand te huwen, die ik niet bemin en zóóver is het met u nog niet gekomen, be grepen?" Zoo, dus gij vraagt nog ééne maand, zegt hij, opstaande en in groote ontroering het vertrek op en neder gaande, gij vraagt nog ééne maand, ja, ja, ik begrijp het, tijd winnen om de ande ren te polsen misschien: maar dat; hoort gij nichtje dat zal niet gebeuren. Ik moet en wil u bezitten, als gij geene ongelukken beleven wilt, want ik gevoel het, (en zijn oogen llikker- den al woester en zijne bewegingen werden al wilder en wilder) ik gevoel het; dat ik mij niet meer kan bedwingen. Gij weet toch nu ook wel of gij mij lief hebt of nieten of u een ander in 't hart speelt. Die maand tijds is dus niets als een uitvlucht, ik geef u haar niet. Nu, hedenwil ik mijn lot van u weten, want ik heb het al veel te lang bij mij zeiven verkropt, en haar eensklaps naderende, greep hij haar aan en overdekte haar hoofd en gelaat met vurige kussen. Bevend van verontwaardiging en beleedigde schaamte, ontrukte zij zich met kracht aan die stoute omhelzing, en fier hem tegen tredende voerde zij hem streng te ge- moet„Nu hebt gij alles bedorven en getoond wie gij zijt. Ik heb het vermoed uit den glui penden blik die gij soms, u onbespied wanende, tot mij liet heendwalen. Ik gevoelde, als bij instinct, wat gij begeerdet en daarom hield ik mij dan ook zoo ver mogelijk van u. Verlaat mij oogenblikkelijk of ik zeg alles aan Vader; en heb nu geen tijd meer van beraad te nemen." Eene wijle staarde de jonkman haar aan, als gevoelde hij zich door de reine, indrukwekkende macht der waarlijk eerbare vrouw getroffen, doch dit duurde ook maar een bijna ondeelbaar oogenblikwant dadelijk hernam zijne dierlijke uatuur weder met volle kracht hare rechten, en haar nogmaals omvattende, voerde hij haar bericht dat de Porte een Mohammedaan tot Gouverneur zou aanstellen. De Sul tan heeft zich toen gehaast, daar de Cretenzers zich reeds tot de Mogendhe den wendden om tusschenkomst, de betrekking op te dragen aan een Chris ten die haar reeds vroeger vervulde, Photiades-bey. Deze maakt echter be zwaar baar te aanvaarden, omdat de Cretenzers nog andere eischen stellen, die eerst ingewilligd moeten worden zal men op duurzame rust aldaar kunnen rekenen. Tusschen Duitschland en Rusland is de verhouding op dit oogenblik zoo vriendschappelijk mogelijk hetgeen het te Brussel verschijnend Russisch orgaan „Nord" noopt een bescheiden proeve van ontwapening voor te stellen. Jammer dat in deze de Regeeringen ook een woordje mede te spreken hebbenvandaar onze vrees dat van het fraaie plan des dag bladschrijvers niet veel zal komen. De Tweede Kamer beraadslaagde Dins dag, Woensdag en Donderdag, 4 tot 6 Maart, zeer uitvoerig over de wetsvoor- dracht, tot vaststelling van bepalingen ter bevordering van de verdeeiing van markgronden. Op art. 1, bevattende den staat, die de marken aanwijst welke ter verdeeling in aanmerking zouden komen, is door den heer Van Heeckeren een amende ment voorgesteld tot weglating van dien staat. Dat amendement werd aangeno men met 40 tegen 23 stemmen, waarop de Regeering schorsing der behandeling vroeg, ten einde te overwegen of zij het ontwerp al dan niet zal intrekken. Vrijdag werd overgegaan tot de be handeling van het wetsontwerp tot rege- razend van hartstocht te gemoet: „In Gods naam dan, dan maar met geweldGeen ander zal u bezitten dan ik, en ben ik eenmaal uw meester dan moet gij wel toegeven in uw eigen belang." Het meisje, sterk in hare smettelooze reinheid, en krachtig in den strijd voor hare eer, weerde zich dapper, doch zou natuurlijk het slachtoffer der meerdere mannenkracht zijn geworden, iudien geen doeltreffende hulp ware opgedaagd van eene zijde van waar men haar niet kon verwachten. Eensklaps toch voelde Freerk zich, onder de worsteling, zoodanig met scherpe tanden in het been, boven den hiel, vastgrijpen, dat schudden en schoppen niets baatte en het bloed hem al spoedig door de kousen droop, zoodat hij om van dien nieuwen vijand ontslagen te raken, zijne prooi wel moest loslaten. Dadelijk ontvlood nu Geerte Mie in allerijl de hut, gevolgd door haar redster, de kleine Puck, die uit haar mandje was toege schoten orn hare meesteres te helpen en die, omdat zij zoo klein van stuk was, met haar bekje niet hooger konde reiken dan de plek, die zij had vastgegrepenmaar die toch, zon der dat zij dat beoordeelen kon wel de pijn lijkste was, die zij met voordacht had kunnen kiezen. Verbluft was de jongeling achtergebleven. Op eens herkreeg de rede weder de overhand en hij begreep nu met ontzetting hoe onmogelijk hij zich hier had gemaakt. Wat te doen? Vluch ten, vluchten voor goed? Haar vergiffenis vra gen en blijven? Neen, blijven niet, dat zou hij niet harden oin altijd 111 hare nabijheid te leven, want dan bleef hij zich weder geen meester. Dus, hare vergiffenis inroepen en heengaan ja, dat was het beste. Doch, waar haar te vinden Wordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Nieuwe Amersfoortsche Courant | 1884 | | pagina 1