NIEUWE
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
IERSF00RT, SAARN, BUNSCHOTEN, EEMNES, HAMERSVELD, HOEVELAKEN, HOOGLAND, LEUSDEN, SOEST,
VUURSCHE, SCHERPENZEEL EN WOUDENBERG,
®I18©iT,
Nieuwe abonné's ont
vangen de Courant tot
1 April gratis.
Feuilleton.
Het lellk van ROOHEN BASTIAAN
No- 21.
Woensdag 12 Maart 1884.
Dertiende Jaargang
Buitenlandscli Overzicht.
W. ROMBOUTS.
Staten-Generaal.
AMEKSFOORTSCHE COURANT.
Abonnementsprijs voor Amersfoort per 3 maanden f 1,Advertentiën van 1 6 regels f 0,40.
Franco door het geheele Rijk1,40. Uitgever I A. M. SlOtllOUWer, Iedere regel meer «0,05.
9Pant Voor het Buitenland0,07s
Afzonderlijke nummers3 Cent. TE AMERSFOORT. Reclames oer rezel o 90
Dit Blad verschijnt des Woensdags en des Zaterdags. p n a l' V
J Groote letters worden berekend naar plaatsruimte
Een relaas van allerlei krijgsbedrijven
hangt ons in de pen.
Laat ons beginnen met de naastbij-
zijnde, de Fransche anarchisten.
In hoeverre zij de hand hebben in de
mijn-ongeregeldheden in het kolendistrict
van Anzin en Denain, is nog niet uit
gemaakt: de Regeering beschouwt, gelijk
zij bij een in de Kamer te dier zake
gehouden interpellatie verklaarde, deze
bewering als een bloot économische
quaestie, waarin zij zich niet mengen
kan. Maar de anarchisten hebben andere
stoutigheden bedreven. Aan het bureau
der Messageries te Lyon werd een pakje
bezorgd, geadresseerd aan den Graaf van
Parijs. De beambten vertrouwden het
ding niet recht en- lieten het naar het
arsenaal brengen, waar het voorzichtig
werd geopend. Er zat een bommetje in,
dat ontploffen moest op het oogenblik
dat de ontvanger zich met wat minder
voorzorgen van den inhoud van het pakje
zou vergewissen. In dezelfde stad ont
plofte in de kazerne der douane een dy-
namietpatroon, die een onderofficier doo-
delijk kwetste.
Te Parijs hebben Zaterdag de heeren
anarchisten in een vergadering besloten,
eerlang denkelijk op den beruchten
communever-jaardag, den hoogsten heili
gendag op hun kalender, op een der
groote pleinen van Parijs een monster-
DOOR
Het was hen mede een doorn in het oog dat
Geerte Mie zoo weinig uitkwam, waardoor zij
eene schaking op den weg verijdelde, die anders
zeker beproefd ware. Het goede kind dacht er
waarlijk niet aan dat zij het onderwerp was van
zooveler gedachten. Onbewust ging zij stil en
lustig haren gang en beheerde het huishouden
van oom Goswijn op onberispelijke wijze. Eens
dat zij weder alleen zat te mijmeren over haar
vroegeren toestand en de dagen van ouds her
dacht, trad Freerk onverwacht de woning bin
nen, zoodat zij dacht dat hem iets deerde of
dat hij iets vergeten had. Zonder iets te zeg
gen zette hij zich echter bij haar neder met de
vraag: „Waar denkt mijn aardig nichtje zoo
ernstig over? men zou gclooven, als men haar
zóó ziet peinzen, dat er heel gewichtige zaken
op til zijn? Mag ik eens raden?" „Och, jawel,
is het argelooze antwoord, maar zeg mij eerst
eens, broertjewat doet gij 7.00 binnentijds thuis?
Is uw werk al af of zijt gij heden wat lui uit
gevallen?" „Geen van beiden lieve meid! Ik
kwam alleen en uitluitend om u, vindt gij dat
nu niet aardig Gij weet ioimers wel dat ik
veel van u houd en ik mij dus in uwe nabijheid
gelukkig gevoel: (en eensklaps in den ernstig-
stigste* toon overgaande die hij kon aannemen,
sprak hij gevoelig) Daarom, beste Geerte Mie!
moet dit oogenblik over mijn volgend geluk of
meeting te houden. In het »diepst ge
heim" zullen de noodige toebereidselen
worden gemaakt. Men herinnert zich dat
in vorige jaren soortgelijke plannen ge
vormd en jammerlijk mislukt zijn.
Ten tweedekrijgsbedrijven in Tongkin.
Nog weinig nieuws. Reeds vaak is ge
zegd: de aanval op Bacninh zal nu heusch
een aanvang nemen, en we zullen er
maar niet meer over praten totdat in
derdaad Bacninh is aangevallen. Gene
raal Millot is met een gedeelte zijner
troepen de Roode Rivier overgetrokken,
maar ontmoette geen vijand, hetgeen
hem ongetwijfeld de moeite van het vech
ten bespaarde.
In de derde plaatsSoedan. Daar staat
het er ernstiger voor. Soeakir, aan de
RoodeZee is het hoofdtooneelvóór de
stad liggen Engelsche en één Fransche
stoomboot, benevens een Russisch oor
logschip, de beide laatste ter bescherming
van de wederzijdsche onderdanen. In de
stad zijn Generaal Graham, met zijn
troepen over zee van Trinkitat daar aan
gekomen, en Admiraal Hewett met zijn
dappere mariniers. Op eenigen afstand
van Soeakin het kamp van Osman Dig-
ma met vermoedelijk 6000 man, waar
van 1000 met geweren gewapend, en
twee kanonnen van zwaar kaliber. Daar
Graham in last had zooveel mogelijk
langs vreedzamen weg tot zijn doel te
geraken en zijn troepen niet te laten
oprukken als hij geen zekerheid had den
vijand te ontmoeten, stuurde hij Zater
dag aan Osmar Digma, die niet in per
soon aan den strijd bij El-Teb schijnt
deelgenomen te hebben, een sommatie
om zich over te geven, onder bijvoeging
dat, zoo hij vóór Maandag geen antwoord
h.id gezonden, de vijandelijkheden Dins
dagmorgen hervat zouden worden. A rind
Osman had zooveel bedenktijd niet noo-
ongeluk beslissen, daarom moet ik lieden
nog weten ol gij de mijne wilt worden, ja, of
neen, (en hare hand vattende, poogde hij haar
tot zich te trekken). Zij echter weerde hem goe
dig af met de woorden„Kom malle jongen! wij
zijn immers nog veel te jong om daaraan te
denken en vader Goswijn heeft mij ook nog
veel te veel noodig. Totnader order dus, maatje!
het heeft nog ruimschoots den tijd." „Neen,
Geerte Mie! dat heeft het niet! voert hij
hartstochtelijk tegen dat heeft het niet, of
denkt gij dat ik het niet merk, hoe Bernard en
Bastiaan beiden het ook op u hebben voorzien
en eer ik te laat kom, wil ik dan toch maar
liever te vroeg wezen Wij behoeven immers
nog zoo direct niet te trouwen als ik maar
weet dat ik u niet mishaag en gij eenmaal de
mijne wilt worden, want, hoor het goed, meid
lief! ik heb gezworen dat gij de mijne en alleen
de mijne zult wezen. Kom, zeg mij dus spoe
dig wat ik te hopen of te vreezen heb. Zie
lieve! van het oogenblik af, dat gij hier zijt
gekomen, hebt gij mijne liefde gewonnen. Ben
ik niet altijd goed voor u geweest? Heb ik u
niet altijd geholpen en hebt gij zelf niet be
merkt hoe lief ik u had? O, zeker! dat moet
wel en daarom wil ik u, als het zijn moet, op
mijne knieën bidden: verhoor mijn verzoek en
maak mij gelukkig?"
„Foei Freerk! klonk het, na eenig zwijgen
hem tegen: Foei Freerk! gij beangst en ver
schrikt mij met uwe onverwachte verklaring,
en al ware ik u nu al niet geheel ongenegen
dan kan ik u toch zoo dadelijk niet antwoorden,
zoo als gij dat verlangt. Ik moet eerst mij zelf
beproeven of ook ik u lief genoeg heb om
mijn geheele leven aan het uwe te verbinden,
en ik vraag dus vóór alles, dat gij mij tijd laat
daartoe -- over eene maand zal ik u antwoor
den want ook ik heb, voor mij zelf, het vaste
dig. Hij liet dadelijk zeggen dat hij vol
strekt niet bang is, en geen overgave
in den zin heeft.
Gordon begint ook al uit een ander
vaatje te tappen.. Hij heeft laten weten
dat hij de door de opstandelingen bele
gerde garnizoenen der zuidwaarts gelegen
plaatsen niet kan helpen, als er geen troe
pen worden gezonden. Op die manier
blijft er voor het geloof aan zijn hek
senmeesterschap niet veel grond meer
over.
De linkervleugel der nationaal-liberale
partij in den Duitschen Rijksdag, de zoo
genaamde secessionisten schijnen, na her
haalde vruchtelooze onderhandelingen,
thans tot een vergelijk met de portschrift-
mannen gekomen te zijn, en zullen met
hen gezamenlijk een „Duitsche vrijzinnige
partij" vormen. Als eerste resultaat van
deze toenadering is te beschouwen de
toewijziging van den derden presidents
zetel aan een lid dezer partij.
Reeds hebben eenige schermutselingen
plaats gehad in den Rijksdag naar aanlei
ding van Bismareks weigering om het
adres van hulde, door het Amerikaansch
Congres gewijd aan de nagedachtenis van
Eduard Lasker, aan den Voorzitter over
te brengen. Men verwacht den Rijkskan
selier spoedig te Berlijn, waar hij den
heeren weieens vertellen zal, wie in
Duitschland de baas is.
De Israëlieten, beschuldigd van brand
stichting in de synagoge te Neu-Stettin,
met het doel om den anti-semieten deze
daad toe te schrijven, zijn vrijgesproken.
Dit had ten gevolge, dat aldaar ernstige
ongeregeldheden plaats hadden, bestaande
in het beschadigen en plunderen van win
kels en particuliere woningen, aan Israë
lieten toebehoorende. Met veel moeite
werd de orde hersteld.
Op Creta dreigden onlusten, op het
besluit niemand te huwen, die ik niet bemin
en zóóver is het met u nog niet gekomen, be
grepen?"
Zoo, dus gij vraagt nog ééne maand, zegt hij,
opstaande en in groote ontroering het vertrek
op en neder gaande, gij vraagt nog ééne maand,
ja, ja, ik begrijp het, tijd winnen om de ande
ren te polsen misschien: maar dat; hoort gij
nichtje dat zal niet gebeuren. Ik moet en wil
u bezitten, als gij geene ongelukken beleven
wilt, want ik gevoel het, (en zijn oogen llikker-
den al woester en zijne bewegingen werden al
wilder en wilder) ik gevoel het; dat ik mij niet
meer kan bedwingen. Gij weet toch nu ook
wel of gij mij lief hebt of nieten of u een
ander in 't hart speelt. Die maand tijds is dus
niets als een uitvlucht, ik geef u haar niet.
Nu, hedenwil ik mijn lot van u weten, want ik
heb het al veel te lang bij mij zeiven verkropt,
en haar eensklaps naderende, greep hij haar
aan en overdekte haar hoofd en gelaat met
vurige kussen. Bevend van verontwaardiging
en beleedigde schaamte, ontrukte zij zich met
kracht aan die stoute omhelzing, en fier hem
tegen tredende voerde zij hem streng te ge-
moet„Nu hebt gij alles bedorven en getoond
wie gij zijt. Ik heb het vermoed uit den glui
penden blik die gij soms, u onbespied wanende,
tot mij liet heendwalen. Ik gevoelde, als bij
instinct, wat gij begeerdet en daarom hield ik
mij dan ook zoo ver mogelijk van u. Verlaat
mij oogenblikkelijk of ik zeg alles aan Vader;
en heb nu geen tijd meer van beraad te nemen."
Eene wijle staarde de jonkman haar aan, als
gevoelde hij zich door de reine, indrukwekkende
macht der waarlijk eerbare vrouw getroffen,
doch dit duurde ook maar een bijna ondeelbaar
oogenblikwant dadelijk hernam zijne dierlijke
uatuur weder met volle kracht hare rechten,
en haar nogmaals omvattende, voerde hij haar
bericht dat de Porte een Mohammedaan
tot Gouverneur zou aanstellen. De Sul
tan heeft zich toen gehaast, daar de
Cretenzers zich reeds tot de Mogendhe
den wendden om tusschenkomst, de
betrekking op te dragen aan een Chris
ten die haar reeds vroeger vervulde,
Photiades-bey. Deze maakt echter be
zwaar baar te aanvaarden, omdat de
Cretenzers nog andere eischen stellen,
die eerst ingewilligd moeten worden zal
men op duurzame rust aldaar kunnen
rekenen.
Tusschen Duitschland en Rusland is
de verhouding op dit oogenblik zoo
vriendschappelijk mogelijk hetgeen het
te Brussel verschijnend Russisch orgaan
„Nord" noopt een bescheiden proeve van
ontwapening voor te stellen. Jammer dat
in deze de Regeeringen ook een woordje
mede te spreken hebbenvandaar onze
vrees dat van het fraaie plan des dag
bladschrijvers niet veel zal komen.
De Tweede Kamer beraadslaagde Dins
dag, Woensdag en Donderdag, 4 tot 6
Maart, zeer uitvoerig over de wetsvoor-
dracht, tot vaststelling van bepalingen
ter bevordering van de verdeeiing van
markgronden.
Op art. 1, bevattende den staat, die
de marken aanwijst welke ter verdeeling
in aanmerking zouden komen, is door
den heer Van Heeckeren een amende
ment voorgesteld tot weglating van dien
staat. Dat amendement werd aangeno
men met 40 tegen 23 stemmen, waarop
de Regeering schorsing der behandeling
vroeg, ten einde te overwegen of zij het
ontwerp al dan niet zal intrekken.
Vrijdag werd overgegaan tot de be
handeling van het wetsontwerp tot rege-
razend van hartstocht te gemoet: „In Gods
naam dan, dan maar met geweldGeen ander
zal u bezitten dan ik, en ben ik eenmaal uw
meester dan moet gij wel toegeven in uw eigen
belang." Het meisje, sterk in hare smettelooze
reinheid, en krachtig in den strijd voor hare
eer, weerde zich dapper, doch zou natuurlijk
het slachtoffer der meerdere mannenkracht zijn
geworden, iudien geen doeltreffende hulp ware
opgedaagd van eene zijde van waar men haar
niet kon verwachten. Eensklaps toch voelde
Freerk zich, onder de worsteling, zoodanig met
scherpe tanden in het been, boven den hiel,
vastgrijpen, dat schudden en schoppen niets
baatte en het bloed hem al spoedig door de
kousen droop, zoodat hij om van dien nieuwen
vijand ontslagen te raken, zijne prooi wel moest
loslaten. Dadelijk ontvlood nu Geerte Mie in
allerijl de hut, gevolgd door haar redster, de
kleine Puck, die uit haar mandje was toege
schoten orn hare meesteres te helpen en die,
omdat zij zoo klein van stuk was, met haar
bekje niet hooger konde reiken dan de plek,
die zij had vastgegrepenmaar die toch, zon
der dat zij dat beoordeelen kon wel de pijn
lijkste was, die zij met voordacht had kunnen
kiezen.
Verbluft was de jongeling achtergebleven. Op
eens herkreeg de rede weder de overhand en
hij begreep nu met ontzetting hoe onmogelijk
hij zich hier had gemaakt. Wat te doen? Vluch
ten, vluchten voor goed? Haar vergiffenis vra
gen en blijven? Neen, blijven niet, dat zou hij
niet harden oin altijd 111 hare nabijheid te leven,
want dan bleef hij zich weder geen meester.
Dus, hare vergiffenis inroepen en heengaan
ja, dat was het beste. Doch, waar haar te
vinden
Wordt vervolgd.