10 a 11000 Gulden
lifll IM HTIMIY
Bouwterrein te Bussum,
een DAGMEISJE
GAVE AFBRAAK,
van TAPIJTEN, MATTEN enz.,
VERPACHTING VAN DEN TOL
AD VERTENTI EN.
Klippers Laurey,
MAGAZIJN
gevraagd als le Hypotheek, op
twee huizen van bijna dubbele
overwaarde, te Amersfoort. Ja
Aanbiedingen franco, onder Lett.
X, bij den Uitgever dezer Courant.
AFBRAAK.
VERKOOPEN:
THANS GEREED,
Maandelijks verschijnt eene Aflevering.
Met het stoomschip Stad Columbus I
onlangs op de kust van Messachusetts
(V. S.) vergaan, ging ook een echtpaar
naar de diepte, dat flink met aardsch
»slijk" doch niet met kinderen gezegend
was. De erfgenamen kwamen al spoedig
opzetten, doch ter verdeeling van den
grondeigendom moest eerst uitgemaakt
worden wie het eerst was gestorven, de
man of de vrouw. Dit nu was niet ge
makkelijk, maar de Amerikaansche rech
ter weet zich door alles heen te slaan.
Hij verklaarde dat eene vrouw, als be-
hoorende tot de zwakke sekse, bij een
schipbreuk waarschijnlijk het eerst het
leven verliest en machtigde de erfgena
men van den man tot aanvaarding der
grondeigendommen. Deze laatsten keken
niets zuur bij 't vernemen van 's rech
ters uitspraak.
Toen Jerrold eens met een Fransch-
man politiseerde, die zich bijzonder in
genomen toonde met het tusschen Enge
land en Frankrijk gesloten handelsverdrag,
merkte hij droogjes op: »Het beste wat
ik tusschen Engeland en Frankrijk ken
is de zee
Naar alle waarschijnlijkheid begint er
nu toch eenig licht te komen in de duis
tere zaak van den diefstal aan het post
kantoor te Breda. Ziehier waarop dit ver
moeden rust.
Donderdagavond laat werd den wacht
meester der maréchaussée door de justi
tie verzocht den persoon van W. J. B.
meesterknecht in de sigarenfabriek van
den heer A. J. Meeuwesen, in voorloopig
arrest te stellen, aangezien tegen hem
zekere vermoedens ware gerezen. B. was
reeds eenmaal aan een bijzonder gehoor
onderworpen, doch aangezien de justitie
toen geen voldoende redenen had gevon
den om hem in arrest te stellen, zoo
was hem zijne vrijheid gegeven. Thans
schijnen echter belangrijke verdenkingen
tegen hem te zijn gerezen, ten minste
door den heer rechtercommissaris is jl.
Donderdag bevel tot gevangenneming
uitgevaardigd.
Nog altijd schijnt het geloof te bestaan,
dat wanneer men iemand uit het water
haalt, men niet eerder pogingen tot red
ding mag aanwenden voor men de policie
of andere autoriteit gehaald heeft. Zoo
werd in den Beemster, de vorige week,
een oud man in een sloot gevonden, die
in benevelden toestand daarin geraakt
was. Eenige voorbijgangers haalden hem
uit het water, doch lieten, in plaats te
beproeven of zij de levensgeesten weder
konden opwekken, hem met de beenen
in het water liggen en gingen toen den
burgemeester halen.
Het spreekt van zelf, dat de man, toen
men terugkwam, dood was.
«Voor hoeveel kan ik met je schuit
mee naar Amsterdam komen?" Vroeg
een werkman aan een schipper.
«Wanneer je in de schuit gaat kost het
tien stuivers, als je aan de lijn wil trek
ken neem ik je voor niemedal meè.
Te Colmschat bij Deventer overleed op
74-jarigen leeftijd de heer Toorneman,
een van de weinig overgeblevenen uit
den tiendaagschen veldtocht. Onder ge
neraal Chassé had hij de citadel van
Antwerpen helpen verdedigen tegen de
Franschen, die hem later als krijgsge
vangene naar Frankrijk voerden.
Op het landgoed Augustwoldebij
Bromberg, zijn j.l. Woensdagnacht vier
meisjes die in één kamer sliepen, tenge
volge van het inademen van kolendamp
gestikt. Den avond te voren had een ha-
rer de kachel flink opgestookt, doch, zoo
als later bleek, toen zij naar bed ging
de onvoorzichtigheid gehad de schuif te
sluiten, die aan de pijp van de kachel
bevestigd bleef.
In een gezelschap haalde de heer X.
eenige gezegden aan van verschillende
schrijvers, welke hem getroffen hadden
door hun geest of hun waarheid.
Dat is zeer aardig wat gij daar
zegt, merkte een neetoor op maar
gij zijt het niet, die ze hebt uitgevonden.
Volkomen juist, antwoordde de
heer X. ik ben in zooverre gelijk aan
de jachthonden, die de patrijzen niet heb
ben uitgevonden, maar die ze ten minste
weten op te jagen.
Een bekende otterjager, Ewald Schmidt,
die voor rekening der Vereeniging tot
bescherming der visscherij in de Ruhr en
de Lenne geregeld otterjachten houdt,
heeft één dezer dieren zoo flink gedres
seerd, dat de otter even vroolijk als de
vlugste hond op commando allerlei voor
werpen uit het water haalt en bij zijn
meester brengt. Pfiff zoo heet het
dier spoort visschen voor zijn meester
op, grijpt ze en brengt ze aan den oever.
In den beginne kon hij den lust niet
wederstaan ze op te peuzelen, maar hij
is toch al zoo gehoorzaam geworden, dat
de visschen, die zijn meester hem gebiedt
niet aan te roeren, ongerept blijven, al
laat Schmidt den otter er ook een half
uur bij zitten.
Door den strafrechter te Parijs is de
volgende wonderlijke zaak behandeld.
Een jonge Franschman werd beschul
digd een vrouw met een wandelstok af
geranseld te hebben, zonder dat deze,
volgens haar zeggen, de minste aanlei
ding tot deze daad had gegeven. De be
schuldigde had den naam van fatsoenlijk
man, was niet dronken geweest, had
ook niet gehandeld in drift of opgewon
denheid en verklaarde bovendien, zich
niet in de persoon vergist te hebben.
De rechter vroeg hem, niet onnatuur
lijk: «Waar om heb je deze vrouw ge
slagen?" Hierop kreeg hij ten antwoord:
«Ik heb persoonlijk niets tegen deze
vrouw, maar voor haar echtgenoot koester
ik eene innige vriendschap. Deze is een
goedig man, die zich steeds door zijne
vrouw op den kop laat zitten. De zacht
moedige echtgenoot wilde, kort geleden,
zijne helleveeg een gevoelige les geven,
maar de moed had hem daartoe ontbroken.
f
Met tranen in de oogen kwam de man
tot mij, om te vragen of ik den zwaren
arbeid voor hem wilde verrichten. Hij
drukte mij een wandelstok in de hand
en vroeg of ik dezen op den rug zijner
vrouw wilde stuk slaan." Aldus werd de
vrouw door een zaakgelastigde getuchtigd.
De gedienstige vriend, die den stok bij
dezen arbeid werkelijk gebroken had,
werd tot een maand gevangenisstraf ver
oordeeld en moest het echtpaar bovendien
nog f25 schadeloosstelling geven.
Het voordeel is dus ten slotte geheel
aan den kant van den zachtmoedigen
man. Zijne vrouw is gestraft en misschien
verbeterd, hij zelf heeft gezorgd niet
strafbaar te zijn en heeft eindelijk op
den koop toe nog f25 ontvangen, waar
voor hij een nieuwen wandelstok kan
koopen, zoodat hij te gelegenertijd weer
zijn vriend tot de tuchtiging kan in de
gelegenheid stellen.
Een voorval, zooals er tegenwoordig te
Parijs maar al te veel voorkomen, wordt
medegedeeld door de N. Rott. Ct., als
zijnde gebeurd op den ringspoorweg om
Parijs.
Twee net gekleede jongelieden, blijk
baar uit den rijken stand, komen in een
spoorwegrijtuig, en tegelijkertijd een vier
tal lieden, insgelijks gekleed als heeren,
maar aan wier gelaat en handen men
dadelijk kon zien, dat zij tot een ander
slag van menschen behoorden. Deze laat
sten deden alsof zij elkaar niet kenden.
Na een paar minuten sporens haalde een
dezer personen drie speelkaarten uit den
zak, spreidde eene courant op zijn knieën
uit, en vroeg of ook een der aanwezigen
tegen hem wilde wedden.
Het spel gaat aldus: De man, die de
drie kaarten in handen heeft, laat ze
eerst zien: twee roode en een zwarte
kaart. Daarna werpt hij ze dooreen met
den blinden kant naar boven en nu moet
de tegenstander raden, welke van de drie
de zwarte kaart is. Dit lijkt zeer een
voudig. Een van de vier schavuiten be
gon te wedden en won dadelijk eenige
goudstukken. Dit diende als lokaas, om
de beide jongelieden in het spel te be
trekken. Eerst keken zij met aandacht
toe, daarna begonnen zij mede te raden
waar de schoppenkaart zou liggen en
vervolgens ook te wedden. Den eersten
slag wonnen zij een twintig frankstuk.
Toen moesten zij, uit beleefdheid, nog
eens spelen en de trein was nog niet
het station Saint-Lazare binnen, of de
onervaren jongelieden hadden vijf bank
biljetten van honderd frank uit hunne
portefeuille zien gaan in den zak dezer
gauwdieven. Men kan tegenwoordig tegen
dit soort van industrieelen niet genoeg
op zijne hoede zijn. Vooral op de lijn
van Parijs naar Calais zijn herhaaldelijk
vreemdelingen het slachtoffer geworden
van zulke praktijken.
Als een staaltje van wreedheid en on
gevoeligheid wordt het volgende uit Man
chester gemeld. en paar lieden die bij
gelegenheid van een feestje eenig vuur
werk afstaken, hadden daarbij nog een
extra-nummer; dat aan een duif eenig
vuurwerk werd gebonden en het dier
daarmede de lucht moest invliegen. Wan
neer het dan op een hoogte van een
meter of tien was gekomen ontbrande
het kruid. Natuurlijk dat de duif daarbij
verbrand op den grond viel.
Een agent van politie die dit wreed
spel had opgemerkt, maakte tegen de
bedrijvers proces-verbaal op en de recht
bank heeft beiden tot een maand gevan
genisstraf veroordeeld.
Barnum's veelbesproken witte olifant
gaat scheep naar New-York. Het dier
(dat eindelijk lichtgrijs is, zooals men
weet, werd tijdens zijn verblijf in den
Londenschen dierentuin veel lichter van
kleur. Zijn eigenaar zal van zijn ontvangst
eene groote reclame maken.
Hij noodigde de vertegenwoordigers
van al de voorname Amerikaansche bladen
tot bijwoning daarvan bij zich te gast.
In alle spoorwegstations en politie-bu-
reaux van Petersburg ziet men groote
biljetten aangeplakt, waarbij 5000 roebels
worden uitgeloofd aan hem, die, door
voldoende inlichtingen te geven, mede
werkt om Sergius Petrow Degaieff, den
moordenaar van Soudeikin, in hechtenis
te doen nemen, en 10.000 roebels aan
hem, die na de polietie zijn schuilplaats
aangewezen te hebben tot zijn arrestatie
medewerkt. Aan de vier hoeken van het
biljet komt het portret van den moorde
naar in verschillende opnemingen voor,
als met en zonder baard, met pels en
muts en zonder deze kleedingstukken.
Naar de portretten te oordeelen moet hij
30 a 35 jaren oud zijn.
heden, zacht en kalm, onze ge
liefde Moeder en Behuwd-Moeder
MARIA CLARA SCHULTZ,
Weduwe van den Heer J. Herman,
in den gezegenden ouderdom van
ruim 85 jaren.
F. J. HERMAN.
I. C. A. HERMAN—Mers.
Wed. J. H. WOUTERS—
Baarn. Herman.
v De Heer ch Mevrouw KOLLEWIJN
betuigen hun vnendelijken dank aan allen,
die hun bewijzen van deelneming heb
ben gegeven bij het overlijden hunner
geliefde schoondochter Mevr. P. A. KOL
LEWIJN—VAN WIJK.
te Zaandam,
bericht zijnen geëerden begunstigers van
Amersfoort en Omstreken, dat bestel
lingen en boodschappen aangeno
men worden bij den Heer G. B. GIJS-
BERT8Eop het Singel, te
Amersfoort.
Mejuffrouw SCHEEREN- Q
BERG heeft tegen 2S April C
noodig, leeftijd onverschillig. Spreekuur
twee uur 's namiddags en 's avonds
6 uur.
De Deurwaarder BLOM zal
op Donderdag, den 27 Haart a.s.,
v/m. 11 uur op het Zand te Amersfoort,
een groote partij
als: DEUREN, RAMEN, KOZIJNEN,
STORREN, LUIKEN, BALKEN, PLAN
KEN, RIBBEN, BRANDHOUT, enz.
Donderdag 20 Haart, des avonds 7
ten 7 ure, zullen de Makelaars
G. A. GUDE, van Amsterdam, en
T. B. VRAHKIMG, te Bussum, in
het Logement „DE ROOZEBOOM"ten
overstaan van den Notaris A. E. ROUF-
FAER, van Amsterdam, publick bij
opbod en afslag VERKOOPEN, het
bezijden den Voorweg, Kad, Sectie A.
No. 2081, groot 10 Aren en 70 Centiaren.
Dagelijks te bezichtigen.
Eigendomsbewijzen en veilconditiën
liggen vier dagen vóór en op den ver
koopdag ter lezing ten kantore van den
Notaris A. E. ROEFFAER en kopy
bij den Makelaar T. B. VRAKKING.
Nader onderricht bij bovengemelde
Makelaars.
COMMISSARISSEN der ne
gotiate tot aanleg van 'c
den Straatweg van ARNHEM naar de
brug van BAVOORT bij Amersfoort,
maken bekend dat op Donderdag 3
April 1884, 's namiddags ten 2'A uur,
in de herberg van E. HOENDERDAAL
te Bavoort zal worden overgegaan tot
de openbare
staande op voorschreven weg bij Bavoort
met het daarbij behoorende tolhuis en
stuk grond.
De voorwaarden liggen in voorschre
ven herberg ter lezing, en zijn mede op
franco aanvrage te bekomen bij den
boekhouder M. DEIBEL te Arnhem, door
wien ook nadere inlichtingen worden
verstrekt.
zoodat wij wederom in staat zijn complete exemplaren te
leveren.
Verschenen zijnJaargang I, II en III compleet en van den vierden
Jaargang aflevering 18.
De prijs is slechts 1.per jaargang, franco per post 1.10.
Abonnementen worden door alle Boekhandelaren en Postkantoren aangenomen.
Haarlem, Maart 1884. Uitgevers.
