EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
NIEUWE
E
EEMNES, HAMERSVELD, HOEVELAKEN, HOOGLAND, LEUSDEN, SOEST,
VUURSCHE, SCHERPENZEEL EN WOUDENBERG
Feuilleton.
woensdag 17 September 1884.
Dertiende Jaargang.
BuitenlandscR Overzicht.
JNO. 70.
DBANT.
Abonnementsprijs voor Amersfoort per 3 maanden f 1,
Franco door het geheele Rijk1,10.
Afzonderlijke nummers3 Cent.
Dit Blad verschijnt des Woensdags en des Zaterdags.
Uitgever: A. M. Slothouwer,
te Amersfoort.
Advertentiën van 16 regels 0,40.
Iedere regel meer0,05
Voor het Buitenland0,07
Reclames per regel a 0,20.
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte
Ieder, die zicli vau
beden af wil abonnee-
ren op de NIEUWE AMERS-
FOORTSCHE COURANT ont
vangt de nog verschijnende Nos.
in dit kwartaal gratis.
De omstandigheid dat de drie Keizers
bij hun samenkomst van Maandag ver
gezeld waren door de leiders hunner bui-
tenlandsche politiek, doet aan die bijeen
komst eenig gewicht hechten, al zal men
wel niet gemakkelijk te weten komen
wat er eigenlijk wordt besproken. De
verwachting, dat zij bevorderlijk zal zijn
voor de handhaving van den vrede in
Europa, heeft te veel gronden van waar
schijnlijkheid, dan dat men haar zou kun
nen betwisten,
De ontmoeting heeft plaats gehad in
het Poolsche dorp Skierniwicz, op een
slot, dat het persoonlijk eigendom van
den Czar is. Nabij dat dorp kruisen zich
de Duitsche en de Oostenrijk-Hongaar-
sche spoorwegen. Het plekje is dus voor
een drie-keizers begroeting als uitgekipt.
Zondagavond kwamen de Czar en zijn
gemalin er aan en werden door de dor
pelingen verwelkomdde Keizer van
Duitschland verliet dienzelfden avond
Berlijn met Bismarck en diens twee
zonen.
In den Franschen Ministerraad heersch-
te verschil van gevoelen. De ministers
van Oorlog en van Marine waren van
meening, dat een gewone oorlogsverkla
ring aan China, gelijk men weet
zouden de Kamers daartoe haar toestem
ming moeten geven, te verkiezen zou
zijn boven den tegenwoordigen halfslach-
De vreedzame avond, dit schouwspel van de
natuur zich hullende in de schaduwen van den
nacht, oefend op het gemoet een geheimzinnigen
invloed uit, die tot zoete droefgeestigheid stemt.
Ondanks het onaangename van mijr. toestand
ontsnapte ik aan deze indrukken niet. In ge
dachten doorleefde ik nog eens dezen veelbewo
gen dag, en bij de herinnering aan den doorge-
stanen angst genoot ik des te meer den rusti-
gen avond en het bewustzijn, dat ik spoedig
bevrijd zou worden.
Bij de laatste stralen der zon zag ik in de
verte eenige [mannen, vrouwen en kinderen
kortom een heel dorp verschijnen. Deze ge
daanten, geplaatst tusschen mij en de zon, ver
toonden zich het eerst als dansende schaduwen
op het doorschijnend gebladerte der lagere
boomen, zoodat ik niet dadelijk mijn magistraat
met zijne Uesch herkende. Toch was hij er
bij, en naast hem liep de pastoor, die ook
-van mijn (avontuur gehoord had. De tegen
woordigheid van dezen geestelijke deed mij
moed vatten, en ik maakte mij gereed om op
al zijn christelijke deugden te werken tot mijne
bevrijding.
De pastoor was hoogbejaard en zwak, hij
kwam slechts langzaam vooruit.
»Ohé 1 riep hij, toen hij mij zag, die schelmen
hebben u leelijk ingebakerdIk heb de eer u
te groeten."
tigen toestand, De heer Jules Ferry bleef
echter van meening, dat de »staat van
représailles" de meest geschikte weg was
om China tot inwilliging der Fransche
eischen te noodzaken, welk gevoelen de
overhand behield, zoodat er van vervroeg
de bijeenroeping der Kamers geen sprake
meer is. De premier ontkende, dat China
een oorlogsverklaring heeft uitgevaardigd.
Admiraal Courbet heeft de proviandeering
van zijn schepen thans voltooid, en be
richten van nieuw ondernemingen zullen
niet lang meer uitblijven.
De Europeesche kooplieden in de Chi-
neesche havensteden, inzonderheid die te
Shangai, vinden in den gang der zaken
weinig plezier. Ten einde de mondingen
der rivieren ontoegankelijk te maken,
willen de Chineezen er schuiten met stee-
nen laten zinken, maar dat maakt juist
het transport der handelswaren onmoge
lijk. Thans wil men te Shangaï een mee
ting houden om het inroepen dei- Engol-
sche tusschenkomst voor te stellen. Een
stap in dien geest zou de Chineesche
regeering wellicht niet onwelkom zijn
ook zij heeft, tegenover Frankryks
eischen, gedreigd de quaestie van Tong
kin en wat er met in verband staat te
onderwerpen aan het oordeel der Mogend
heden. Voorts wordt bevestigd dat zij
van schadevergoeding niets wil weten,
doch de verzekering gaf dat de bepalin
gen van het verdrag betreffende de ont-
2iming van Tongkin getrouw opgevolgd
znllen worden.
De nieuwe Engelsche gevolmachtigde
bij den Khedive, Lord Norhbrook, over
handigde dezen een brief door Koningin
Victoria zelve geschreven, en waarin zij
de verwachting uitspreekt dat de Egyp
tische regeering den lord allen steun zal
verleenen dien hij behoeft. Het bevestigt
zich dat de Moeclir van Dongola een
De goedhartige toon en het open gelaat van
dezen grijsaard vervulden mij met vreugde.
»Ja wel leelijk," antwoordde ik, «veront
schuldig rnij, want het is hun schuld dat ik
geen buigir.g kan maken of mijn hoed voor u
afnemen, mijnheer de pastoor. Zou ik u een
oogenblik alleen mogen spreken
«Er is dunkt mij, raeer haast bij om u los te
maken,' hernam hij. »Wij kunnen dan op ons
gemak spreken.. Kom Antoine help eens een
handje, en snijd die touwen door, dat is de
korste weg."
Ik putte mij uit in dankbetuigingen, die
oprecht gemeend waren. Antoine trok zijn mes
en wilde de banden doorsnijden, maar de boer,
die reeds begeerige blikken op het touw had
geslagen en vreesde dat het geschonden zou
worden, schoof het mes op zij en trachtte den
knoop los te maken, waarin hij ook spoedig
slaagde. Nauwelijks was ik vrij, of ik drukte
den pastoor de hand, en in de eerste opwelling
vau vreugde kuste ik hem op beide wangen.
Maar dadelijk gevoelde ik een hevige pijn in
al mijn ledematen, en niet langer in staat
om op mijn verdoofde beenen te blijven staan,
was ik gedwongen op de plaats zelve te gaan
zitten. Antoine naderde toen met zijne flesch,
en de pastoor liet door iemand zijn muilezel
halen, opdat ik er gebruik van zou kunnen
maken. Na zijn bevelen gegeven te hebben,
zeide hij: «Ik luister naar u," En het geheele
dorp, vrouwen, kinderen, herders, de burge
meester en de koster, vormden een kring om
ons. De zon was juist ondergegaan.
Ik vertelde geheel naar waarheid wat er
gebeurd was. De vreeselijke omstandigheden,
waaronder de dood van Jean-Jean had plaats
gehad, maakten deze goede lieden bleek van
schrik; en toen ik de woorden herhaalde waar
om de smokkelaars zoo gelachen hadden «Jean-
overwinning behaalde op de aanhangers
van den malidi, althans, als de man niet
schrikbarend liegt. Hijzelf schreef: »Ik
heb den 9en September de opstandelin
gen van Kordofan en Berber aangevallen
en een volkomen overwinning op hen
behaald nabij Ambukol. Na het gevecht
vonden wij onder de gesneuvelden het
lijk van Achmed Hlaï, den aanvoerder
der rebellen, en die van de door den
malidi aangewezen Emirs van Dongola,
Tripoli, Cairo, Iveneh, Esneh en Assoean.
Ik behoef niet te vermelden, dat de op
standelingen in grooten getale verzameld
waren, terwijl ik slechts over zwakke
strijdkrachten beschikken kon maar on
danks onze mindere getalsterkte hebben
wij vele vijanden verslagen. De provincie
en het zuidelijker gelegen land zijn
rustig."
De Belgische Koning onderteekende de
Schoolwet: de liberalen, voorzooverre zij
verwachten dat dit niet geschieden zou,
wat in een constitutioneelen staat
ondenkbaar is, hebben zich blij gemaakt
met een doode musch. De regeering
neemt maatregelen om rustverstoringen
met geweld te keer te gaan een belang
rijke troepenmacht wordt in de hoofd
stad samengetrokken. Daarentegen heeft
het Brusselseh gemeentebestuur de poli
tie en de gendarmerie in de kazerne ge
consigneerd, en een deel van laatstge
noemd corps naar de omliggende dorpen
gezonden om zoo noodig een gevreesden
aanslag op de liberalen te voorkomen.
In de zitting van den Brusselschen ge
meenteraad van Maandag deed burge
meester Buis mededeeling van al de stuk
ken met de regeering gewisseld over de
manifestatie van 7 September, en gaf
hij een overzicht van de genomen maat
regelen, ten einde aan te toonen dat al
het mogelijke was gedaan om wanordelijk
Jean, doe je laatste gebed I" maakten allen
te gelijkertijd bet teeken des kruises, onder
een eerbiedig stilzwijgen. Ik was op dit gezicht
bewogen, en iustinctmatig onblootte ik rnij het
hoofd De dorpelingen waren verbaasd, de
geestelijke bleef ernstig en onbeweeglijk, en
ik was geheel in de war. »Ga voort, ga
voort," zeide de goede grijsaard. Ik vervolgde
mijn verhaal, zonder de buitensporige voorzich
tigheid van den boer, of de loffelijke belange
loosheid van den burgemeester te vergeten.
Toen ik mijn verhaal had geëindigd, zeide de
pastoor: «Het is wel." En tot de dorpelingen
vervolgde hij «hoort eens. Gij beeft allen voor
die schelmen, en daarom durven zij alleswant
het zijn de lafaards die de helden maken. En
wat nog erger is, sommigen maken van hun af
schuwelijken handel gebruik. Ziet gij nu wel,
André, hoe ver het met u gekomen is door
al die tabak, en door er meer van te gebruiken
dan uw middelen u toelaten? Uw neus is als
een schoorsteen, en gij hebt geen kousen meer
aan; dat gij geen kousen meer hebt. dat laat
ik nog tot daaraan toemaar die tabak koopt
gij van smokkelaarsen om geen kwade vrienden
met hen te worden durft gij een man niet
uit zijn ellendigen toestand verlossen, wat gij
toch zedelijk verplicht waart. Maar weet gij
.vel, André, dat die roovers in de boeien wor
den geslagen en dat ik niet graag in de
schoenen wilde staan van hun medeplichtigen?
Geloof mij, mijn jongen, gebruik minder tabak,
en koop ze van het rijk. Wat Antoine betreft,
hij heeft gemeend wel te doen, en wel ge
daan ookde reglementen moeten opgevolgd
worden."
Bij deze woorden klopte de goede pastoor
Antoine op den schouderdeze, met zijn flesch
in de eene en zijn steek in de andere hand,
was hier niet weinig trotsch op.
heden te voorkomen. Hij aarzelde niet
deze betreurenswaardig te noemen, maar
de verantwoordelijkheid r.ust niet enkel op
de bevolking en de stedelijke politie. »De
houding der Katholieke manifestanten,"
zei de heer Buis o. a., »had de veront
waardiging der bevolking opgewekt, tal
rijke aanplakbiljetten waren beleedigend,
de clerikale pers lasterde de liberalen,
terwijl de liberale pers tot bezadigdheid
aanspoorde. Indien de genomen voor
zorgsmaatregelen onvoldoende waren bleef
mij niets anders over dan de manifestatie
te verbieden."
»Geen enkele maatregel zou mij in
staat gesteld hebben de spontane uitbar
sting van de gevoelens der menigte te
onderdrukkken en ik wensch mijzelf ge
luk dat ik de tusschenkomst der troepen,
die niets aan de zaak zou hebben veran
derd, heb geweigerd. Zoo ik al verplicht
ben al mijne medeburgers te beschermen,
behoef ik nog geen afstand te doen van
mijn meening. Ik zal de instructiën en
de gemeentelijke rechten weten te eer
biedigen, ondanks bedreigingen. Ik moet
hier de burgerwacht wreken voor onwaar
dige aantijgingen.
De Koning van Italië heeft verklaard
Napcis eerst te willen verlaten als de
cholera in hevigheid verminderde. Daar
zulks op het eind der vorige week het
geval was, is Z. M. Zaterdagavond te
Rome teruggekeerd. De prefect der hoofd
stad had vooraf van den Minister Depre-
tis een telegram ontvangen, waarin hem
werd opgedragen elke uiting jvan opge
wondenheid van den kant der bevolking
te beletten, aangezien de Koning in de
hoogste mate ontroerd is door hetgeen
hij te Napels aanschouwd heeft.
Onder dit gesprek was de muilezel gekomen
Men hielp mij er op, en ik kon eindelijk afscheid
nenr.en van mijn larix. Wij sloegen den weg
naar het dal in. De magistraat hield de teugels
vast, de pastoor liep met mij te praten, de
dorpelingen vormden de achterhoede en deze
schilderachtige processie leverde bij het licht
der maan een fantastisch gezicht op. Na ver
loop van een half uur kwamen wij aan een open
weiland, en kort daarop zagen wij bebouwde
velden, beukeboomen en een ouden toren. Dit
was het dorp.
Toen wij er waren wenschte de pastoor aan
zijn gemeente een goeden avond; mij bood hij
aan om bij hem te overnachten. «Het is vas
tendag, maar ik heb straks gezien dat gij
niet katholiek zijtwij zullen dus wel iets
vinden om u op te knappen. Marthariep
hij zijn dienstbode toe, «gij moest eens vlug
een kip braden, en breng mij den sleutel van
den kelder."
Ik gebruikte met dezen braven man het
avondmaal en têle-d-tête, en liet mij de kip
goed smaken. Toen wij de flesch ouden wijn
geledigd hadden, nam ik afscheid van mijn
gastheer om de rust te zoeken waaraan ik
zoozeer behoefte had.
Den volgenden morgen ging ik naar Maglan.
Het was mijn plan geweest Chamonix te be
zoeken, maar na zulk een onaangenaam avon
tuur had ik niet den minsten lust meer om het
land af te loopen, zoodat ik het gebergte den
rug toekeerde en mij haastte om langs den
kortsten weg naar huis te komen.
(EINDE).
