nieuwe
Nieuws- en Advertentieblad
UTRECHT EN GELDERLAND.
OVERWONNEN.
N. 56.
Woensdag 14 Juli 1886.
Vijftiende Jaargang.
VOOR
VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG.
Uitgever A. M. SLOTHOUWER, Amersfoort.
BINNENLAND.
BUITENLAND.
F euillet on.
Oorspronkelijke Novelle
AMEBSFOORTSCHE COURANT.
abonnementsprijs:
Per 3 maanden 1.Franco per post door het gebeele Rijk.
Afzonderlijke Nummers 3 Cent.
Ingezonden stukken en berichten intezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
advertentien:
Van 16 regels 0,40 iedere regel meer 5 Cent.
Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend.
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
De koninklijke familie gisteren naar
nen Haag vertrokken zal vermoedelijk
acht a tien dagen daar vertoeven. HH.
MM. zullen zich vermoedelijk daarna naar
het Loo begeven.
Het Vad. verneemt, dat de regee
ring besloten heeft de wetsontwerpen
tot het in overweging nemen van de
voorstellen tot herziening der Grondwet
opnieuw aan de Staten-Generaal in te
dienen.
Mr. A. Th, Heijligers, referendaris
chef van de afdeeling financiën en Oost-
Indische begrooting aan het ministerie
van koloniën, heeft tot herstel van ge
zondheid een landurig verlof verkregen.
Dientengevolge zal aan den referen
daris, chef van het bureau ^personeel"
aan gezegd departement, mr. A. A. de
Vries, de gelijktijdige waarneming der
functie der begrootingsafdeeling lijdelijk
worden opgdragen.
Dr. C. H. van Rhijn, pred. bij de
herv. gemeente te Gouda, heeft de be
noeming tot hoogleeraar in de godge
leerdheid aan de rijks-universiteit te
Groningen aangenomen.
Dr. Blom Coster, die voor eenigen
tijd naar Amerika is vertrokken, zal naar
het Vad. verneemt, namens het gemeen
tebestuur en de ingezetenen van den
Haag, ingevolge eene van burg. en wetb.
ontvangen opdracht, op 22 Juli aan het
gemeentebestuur van Albany, een schrif
telijken gelukwensch aanbieden, met het
feest van het 200jarig bestaan dier stad.
Twee jongelieden, die dr. Coster verge
zellen, zullen dergelijke gelukwenschen
van de senaten der Leidsche en Amster-
damsche universiteiten overbrengen. Men
herinnert zich, dat voor eenige maanden
eene offieieele uitnoodiging voor die feest
viering bij dien gemeenteraad en bij de
senaten der Nederlandsche hoogescbolen
inkwam. Albany werd door Hollanders
gesticht.
Voor rekening van dr. Mezger zijn
Vrijdag uit Amsterdam weder vijf en vijftig
minvermogende kinderen naar buiten
vertrokken, om gedurende eenige weken
in de frissche buitenlucht te kunnen I voor het lidmaatschap van de Tweede
leven. De naar Zeist gezonden vancantie- Kamer, in het hoofdkiesdistrict Amersfoort,
kolonie is 30, die naar Wijk aan Zee 25
kinderen sterk.
Te Breda heeft zich een commissie
gevormd, die zich ten doel stelt den
geboortedag van onze kroonprinses, 31
Augustus, als een nationalen feestdag te
vieren.
Bij de Vereeniging tot veredeling
van volksvermaken te Utrecht bestaat
het plan om de verjaardagen van H. M.
de Koningin en van H. K. H. de Kroon
prinses, op 2 en 31 Augustus, door
volksfeesten te herdenken.
Er zal op loeide dagen een volks-con-
cert plaats hebben, terwijl buitendien op
31 Augustus, wind en weer diénende,
een vliegerwedstrijd gehouden zal worden.
Ook wordt gedacht over een wielerwed
strijd, hetzij 31 Augustus, hetzij een
dag vroeger of later.
Tot voorbereiding van het een en
ander moeten intusschen nog de noodige
maatregelen genomen worden.
Gravin Bylandt, vergezeld door haar
echtgenoot, den Nederlandschen gezant,
den consul-generaal May en den consul
Maas opende Zondag te Londen de on
langs opgeriehte Nederlandsche armen
huizen, met de inrichting tot verpleging
van herstellende zieken te Old-Charlton,
in de nabijheid van Woolwich. Graaf
Bylandt en de predikant Adama van
Scheltema voerden bij de plechtigheid het
woord.
Men schrijft uit Nijkerk op de
Veluwe aan de Stand, van 13 Juli
Onze voormalige Prinses Hendrik der
Nederlanden bracht gister met haar ge
maal een bezoek aan den ex-minister
van koloniën, Mr. W. baron van Golt-
stein, op zijn kasteel sOldenaller", op
één uur afstands van hier gelegen. Des
voormiddags te 12 ure reden de hooge
gasten in open rijtuig naar genoemd
kasteel, om des avonds op dezelfde wijze
naar het station te gaan er. met den
trein van 8 uur te vertrekken. Beide
malen waren zij door hun gastheer ver
gezeld.
De kiesvereeniging ïVeluwe" te
Apeldoorn, heeft tot candidaat gesteld
Jhr. Mr. J. Roëll, vroeger lid van het
district Utrecht.
Reizigers, Maandagavond met de
Belgische treinen te 's-Gravenhage aan
gekomen, brachten het bericht mede,
dat Domela Nieuwenhuis, gisterochtend
met een kaartje 3de klasse naar Antwer
pen vertrokken, aan de Belgische grenzen
is teruggewezen en, niet kunnende door
reizen, naar 's-Gravenhage terugkeerde,
waar hij met den trein van 8 uur aan
kwam.
Ter voorloopige bespreking van
de a. s. winterdienstregeling zal reeds
een samenkomst der Nederlandsche
spoorwegen op 20 Juli e. k. plaats hebben.
Zondagmorgen om 12 uur zijn in
de groote zaal van Musis Sacrum te
Arnhem de van elders gekomen leden
van den Nederl. schutterijkader-bond
ontvangen door het bestuur der Arnhem-
sche afdeeling. Daarna zijn om half een
alle leden en corps met de muziek van
de Arnhemsche schutterij voorop en met
de verschillende banieren naar den
Planten- en Vogeltuin gemarcheerd, waar
de eerste algemeene vergadering van
den bond werd gehouden.
Na afloop daarvan werd een bezoek
aan Bronbeek, het kon. mil. invalidenhuis
gebracht, terwijl in den tusschentijd de
groote zaal, waarvan de muzieknis
keurig met vlaggen en groen was ver
sierd in gereedheid werd gebracht
voor het diner, waaraan ruim 100 leden
deelnamen.
Des avonds was er in het park concert
door de schutterij-muziek uit Arnhem.
Ter herinnering aan Groningen's
verlossing wordt telken jare de 28. Aug.
zeer feestelijk gevierd. De gemeenteraad
heeft als prijs en premie een som van
f600 uitgetrokken voor het houden eener
harddraverij, waarbij de Vereeniging
voor volksvermaken gewoonlijk f100
voegt en aan welk lichaam de regeling
der feesten wordt toevertrouwd. Het
schitterend vuurwerk is steeds afkomstig
van de firma Ruijsch te Utrecht.
De nieuwe helmhoeden voor het
Indische leger zien er goed uit. De vilten
vorm van dat hoofddeksel is met een
donkerblauwe lakenstof overtrokken. Op
de voorzijde van den helm maakt een
vijfstralige ster van koper, in het hart
waarvan de oranje-kokarde, halverwege
bedekt met het Nederlandsche wapen
schild, een goed figuur.
De bal eindigt in een koperen knop,
in den vorm van een geopenden leeuwen
bek en die tevens tot luchtopening dient.
Een bruin lederen stormband loopt om
de voorzijde ter versiering, vastgehouden
door een garnituur aan weerszijden.
Op het landgoed Langenhorst,
gelegen aan den Leidschen straatweg en
behoorende aan graaf Van Rechteren,
staat thans een witten iozenboom in
bloei, gekweekt door den daar wonenden
tuinbaas De Haan. Deze boom (de Amifi-
bert) is gekweekt in den schoonsten
pyramide-vorm en heeft een middellijn
van 12 voet, terwijl de schuine lijn van
den benedensten omtrek tot den top
eveneens 12 voet lang is. Het aantal
volle rozen en knoppen wordt bij bena
dering op twintig-duizend geschataan
één enkelen bloemstengel er van telde
men 32 rozen. De boom is volgens des
kundigen met de meeste smaak gevormd
en geleid. Mannen van het vak brengen,
bij de bezichtiging van dit zeker zeldzaam
schoone exemplaar, aan genoemden tuin
baas voor een en ander welverdiende
hulde.
Zaterdagmiddag werd te Meppel
door eenige ingezetenen een waagstuk
van een 15-jarigen knaap gezien, dat
eenigszins van een bekend voorval uit
het jongensleven van onzen Michiel
Adriaansz. De Ruyter deed denken. De
Mepp. Ct. maakt er in dezer voege mel
ding van: De knaap was op het Kerk
hofsplein bezig met het oplaten van zijn
vlieger. Deze raakte aan een der palen
van het hek boven om den omgang van
den toren verward, en spoedig daarna
ondernam de jongen het waagstuk, om
tegen den zuidmuur van de kerk op te
klauteren en zoodoende op de goot te
klimmen, deze door te kruipen tot aan
het hekwerk, dat over de pannen ligt,
om deze voor het afwaaien te beveiligen.
Boven op de kerk zijnde, klimt hij door
een luikje, dat los stond, in den toren,
en gaat zoodoende de trappen op, orn
zijn speeltuig, den vlieger, welke zeker
een beste zal zijn, weder machtig te
worden.
Na den vlieger losgemaakt te hebben,
ging hij langs de trappen naar beneden,
doch daar gekomen zijnde, vond hij de
deur aan den ingang gesloten. Evenwel
is hij niet vervaardhij gaat wederom
naar boven, waar hij een touw ziet han
gen, neemt het kloek besluit zich daarbij
naar beneden te laten glijden, alwaar
hij over het hek, dat des daags tot af
sluiting van den ingang van den toren
dient, naar buiten klom.
Door den Min. van Financiën is een
flater begaan. Voor ongeveer 15 maanden
namelijk werd aan de Roermondsche Glu-
cose-fabriek verboden te werken, tenzij
zij haar product aan een zwaren accijns
wilde onderwerpen. Daarop was echter
bij het ondernemen dezer inrichting niet
gerekend, zoodat de werkzaamheden
moesten gestaakt en de fabriek moest
gesloten worden. Tengevolge van de
groote schade, daardoor geleden, werden
de ondernemers gedwongen boedelaf
stand te doen. Na herhaaldelijk daarte
gen geprotesteerd en bij request op re
quest erop gewezen te hebben, dat vol
gens de wet de minister ongelijk had,
daar hun fabrikaat accijnsvrij was, is
thans eindelijk nu de fabriek geruï
neerd is bericht gekomen dat de
firma weer kan werken, als vroeger,
zonder accijns te betalen. De minister
had zich dus vergist, en bekent dit met
het leukste gezicht van de wereld.
Het zou echter niet kwaad zijn, als
een lid der Tweede Kamer, die belang
stelt in kleinigheden zooals onze Neder
landsche industrie, nieuwsgierig genoeg
ware om onzen minister van Waterstaat,
Handel en Nijverheid eens te vragen,
wie de schade vergoedt, welke door de
svergissing" van zijn collega is aangericht.
Als een goed teeken mag het wor
den beschouwd, dat Turkije de bataillons
der redifs en der reserve naar huis ge
zonden heeft. Pessimisten willen evenwel
weten, dat dit minder geschiedde wijl de
Porte van de voortduring der vrede ver
zekerd is, dan wel omdat de Turksche
schatkist een langer onder de wapenen
door
T. P. VAN BAEREN.
2)
En als zij later weder aan Tantes zijde
ging kostte het haar moeite, den groet
op de voorgeschreven wijze te beant
woorden.
Die mannenzeide Mevrouw
Van den Winter vaak in zichzelven, als
zij aan het antwoord van haren echtge
noot dacht, die mannen zouden je
zoo maar aan den eersten den besten
willen uithuwen. Neen, dan wist zij beter
hoe men de jeugd leiden moest.
De Heer Van den Winter ontwaakte
uit zijne sluimering, zijne echtgenoote
had zich tegenover hem gezet aan de
andere zijde van het raam, en legde juist
de courant ter zjjde, Mathilde was aan
het thee schenken en bracht haren
Oom en hare Tante beiden een kopje.
't Is warm vandaag, sprak hij
als we maar weer geen onweer krjjgen.
Er hebben zeker wel weer ongelukken
plaats gehad
't Is nog al mee gevallen ant
woordde zijne vrouw, ïhier is de
courant."
De Heer Van den Winter nam het
blad werktuigelijk aan, en liep het vluchtig
door.
De deur kraakte en de bediende trad
binnen lEen briefje van Mijnheer Van
den Hooghen."
De Heer Van den Winter las de
weinige regels, na ze ingezien te hebben,
luide voor
i Waarde Vriend,
Doe ons het genoegen, om Zondagavond
met de uwen ons eens optezoeken. Arnold
komt met de eerste vacantie Zaterdag
thuis en we willen dat feit met een
onderonsje, zoo ik hoop genoegelijk,
vieren.
Na groeten, ook aan uwe vrouw, als
steeds
Je oude
F. Van den Hooquen.
Bezorgd zag Mevrouw naar haar
nichtje om.
Och Mathilde, zeide ze, haal
me eens even mijn flacon van boven, ik
heb een weinig hoofdpijn.
Gedienstig als zij was verliet het meisje
aanstonds de kamer.
Heb ik van mijn leven," begon
Mevrouw, ik kan die Van den Hooghe
niet dulden, altijd en altijd weer met
zijn Arnold, 't walgt me bijna, 't Is
waar, jelui bent schoolmakkers geweest
maar anders ging ik er nooit heen. En
dan nog Mathilde vragen. Heb ik van
mijn leven
Kom, Martha, wees toch wijzer,
het zijn immers fideele luiwat kun je
er op tegen hebben, dat ze zoo hoog
loopen met Arnold. Als wij een zoon
hadden, wie weet wat wij deden.
Martha zuchtte, zij had geen zoon.
Maar je gaat toch niet, en als wij
het doen, dan blijft Mathilde toch zeker
thuis?
We zullen zien, vrouw, 't is nog
twee dager.. En wat zou het, als Mathilde
mee ging?
Ja, zoo'n student als Arnold, zie je,
die.
Mathilde kwam terug en Tante bracht
haren zin niet ten einde, maar herhaalde
werktuigelijk de woorden van haren
man.
We zullen zien!
II.
Arnold van den Hooghe was een flinke
borst. Zijn open gelaat, waarop zooveel
gulheid van karakter lag uitgedrukt, deed
reeds aanstonds een ieder voor hem in
nemen. Toch was hij bij zijne collega's
weinig geacht en de reden daarvoor was
eenvoudig, dat hij zich meer dan een
ander aan de studie wijdde. Slechts bij
uitzondering kon men hem vinden bij de
luidruchtige vermaken, waaraan zijne
mede-studenten zooveel tijd en geld ten
offer brachten. En indien hij daaraan al
eens deelnam, dan was het meer om
zich niet ten eenemale van zijne collega's
te vervreemden, dan wel uit zucht naar
vermaak. Veel harde woorden had hij
daardoor moeten hooren, doch hij had
die beleedigingen als man verdragen,
zoodat zij ten laatste steeds zeldzamer
werden.
Arnold Van den Hooghe was een be
minnaar der natuur. Misschieu wel
daarom ontweek hij na gedanen arbeid
liever de stad om door het vrije veld te
dwalen, dan zijne ontspanning in de
sociteit ïMinetva" te zoeken. Zijn geliefd
wandeloord was de uitgestrekte buiten
plaats iVilla Boschwijk," die rnet zijne
schoone partijen, en halfduistere bosschen,
waaronder het schilderachtige Kombosch,
hem machtig aantrok. De zoon van den
eigenaar der Villa, den Heer Goudsmidt,
was zijn studievriend, zoodat hij niet
alleen vrijen toegang tot het idyllisch
gelegen oord had, maar van lieverlede
een vriend des huizes was geworden.
Vóór Arnold met vacantie naar huis
ging, had hij nog een afscheidsbezoek
bij de familie Goudsmidt afgelegd. De
Heer en Mevrouw Goudsmidt hadden dat
zeer aardig gevonden en de eenige doch
ter had hem zelfs eene photografie van
de villa geschonken.
ïHartelijk dank, Marianne, had
hij gezegd, als ik wederkom, zal ik
u hier niet meer vinden, want dan zijt
ge wellicht op uw huwelijksreis naar
Zwitserlanddoch ik hoop u later als
Mevrouw Van den Bos nog herhaaldelijk
hier aan te treffen.
Arnold had de wandeling naar de
stad in eene aangename stemming afge
legd. Toch had hij deze keer weinig op
de omgeving gelet, het spoedig weder
zien zijner geliefde ouders had zijne ge
dachten geheel beziggehouden.
Eindelijk sloeg het uur, dat hij voor
eenigen tyd afscheid nam van zijne hos
pita, die als eene vriendin zijner moeder
hem vele groeten naar het ouderlijke huis
meegaf.