NIEUWE Nieuws- en Advertentieblad UTRECHT en GELDERLAND. binnenland. N. 103. Vrijdag 24 December 1886. Vijftiende Jaarg^ abonnementsprijs: VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG. advertentien! Een nuttige instelling. Feuilleton. THEA. rijkspostspaarbank. ERSFOORTSCHE COURANT. VOOR Per 3 maanden 1.Franco per post door het geheele Rijk. Afzonderlijke Nummers 3 Cent. Ingezonden stukken en berichten intezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag. Uitgever A. M. SLOTHOUWER, Amersfoort. Van 16 regels f 0,40 iedere regel meer 5 Cent. Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend. Groote letters en vignetten naar plaatsruimte. Zij, die door middel dezer Courant aan begunstigers, vrienden enz. limine heil- wensehen bij de intrede ran 1887 wensclien aan te bieden, worden verzocht de daartoe betrekkelijke advertentie vóór of uiterlijk op Donderdag den 30sten dezer aan het Bureau te doen bezorgen. Bedoelde advertentiën wor den a 25 cents berekend. Het is nog zoo heel lang niet ge leden, dat de ijverigste voorstanders van économische verbeteringen den wensch uitspraken, het spaarbank wezen tot een onderwerp van staats zorg gemaakt te zien. Reeds was er veel gedaan, om den kleinen man de gelegenheid te ope nen, zijn spaarpenningen veilig en winstgevend te beleggen en alzoo kapitaalvorming ook op kleine schaal mogelijk te maken. Nooit zullen we de belangrijke diensten vergeten, in dit opzicht door de Maatschappij Tot Nut van 't Algemeen bewezen. ZÜ was het die het eerst in onder scheiden gemeenten van ons land de spaarbanken oprichtte, aan welke de burgerij zoo groote verplichtingen heeft. Kosteloos werden die inrich tingen geadministreerd, en de ge schiedenis van haar bestaan is een doorloopend verhaal van toewijding aan bet algemeen belang. Doch alleen zij, die in de groote plaatsen woonden of daarmede in geregelde betrekking stonden, waren in de gelegenheid er van te prolitee- ren. Ten platten lande bleef er veel te wenschen over. Het verlangen, dat de Staat die zorg op zich zou nemen, was niet ongegrond. Daar kwam nog bij, dat de teruggave der gestorte gelden alleen kon ge schieden ter plaatse waar de inleg was gedaan, omdat elke spaarbank een lichaam op zichzelf vormt. Bovendien was of is de particuliere spaarbank slechts een beperkt aantal uren per week toegankelijk; dat kan niet anders, daar zij beheerd wordt door mannen, die daaraan vrijwillig een gedeelte van hun tijd ten offer brengen: Vandaar dat een gang naar de spaarbank soms den inlegger veel tijd kostte, aangezien een aantal personen, zich tegelijk aanmeldende, hun beurt moesten afwachten. Ziet daar dus drie kolossale voor- deelen, aan de postspaarbank verbon den. Vooreerst haar algemeenheid, daar alle postkantoren en verreweg de meeste hulpkantoren aan haar dienst zijn verbondenten tweede het gemak dat men aan elk kantoor kan laten bijschrijven of gelden terug ontvangen, onverschillig waar en wanneer de eerste inlage heeft plaats gehadeindelijk haar toegankelijkheid gedurende al de uren, voor den ge wonen postdienst aangewezen. Daar staat alleen het geringe nadeel tegenover, dat de rente een fractie lager is dan de gemiddelde der particuliere banken. Maar, men vindt daarvoor een alweer lang niet te versmaden vergoeding in de onbe grensde zekerheid der beleggingde Staat waarborgt de terugbetaling van kapitaal en interest, onder welke omstandigheden ook. En voor de sparende burgerij is zekerheid het allereerste vereischte. We kunnen dus met volle over tuiging zeggen, dat de oprichting der postspaarbank een sociale her vorming van groote beteekenis is geweest. En dat het Nederlandsche volk er evenzoo over denkt, wordt bewezen door de hooge vlucht, welke de beleggingen in die bank gaande weg genomen hebben. De opgaven, daaromtrent van tijd tot tijd open baar gemaakt, spreken van toene- menden bloeisteeds is het ingelegd bedrag aanzienlijk hooger dan het cijfer der teruggevraagde gelden. De ijverige directie laat ook geen middel onbeproefd, om de aandacht van het publiek op deze goede zaak te vestigen en de belegging der Roman van KARL HEIGEL. 28) En bij de brug alleen liet hij het natuurlijk niet blijven, maar hij deed de rotsen springen en bouwde een kunstig aangeiegden weg van den top van de rots naar het dal. Doch midden in dat plan van bruggen en wegen verdiept, ontvlood hem een zucht, die Thea gold. Ach, alle wegen voerden toch alleen tot haar 1 Vóo'r dien Kerstavond had hij, schoon zijn hart met liefde was vervuld, rustig kunnen arbeiden, toen was de ge dachte aan de fee in het «roode huis" nog zelfs een opwekking, een spoorslag tot meer tot arbeiden geweest. De be geerte haar te bezitten ging hand aan hand met zijn eerzuchten als hij aan haar als aan zijn toekomstige vrouw dacht, dan kwam hem tegelijkertijd zijn groote landgenoot Nils Ericsson in de gedachten, de man, die zich van een vergeten smidsknecht tot den wereldbe- roemden schepper van het kanaal van gelden zoo gemakkelijk mogelijk te j maken. Elke postdirecteur geeft j gaarne de inlichtingen die men mocht willen vragen en verleent de hulp die men verlangt. Nog dezer dagen ontvingen we van den heer A. P. F. Sassen te Amsterdam, Directeur der Rijks-post spaarbank, een circulaire, met verzoek die door middel onzer courant te verspreiden. Zeer gaarne voldoen we aan die opdracht, overtuigd dat we daardoor een bij uitnemendheid goede zaak helpen bevorderen. Bedoelde circulaire luidt als volgt Door middel dezer, door den staat ge waarborgde instelling, kan iedereen zijne j spaarpenningen op gemakkelijke wijze VEILIG en VRUCHTDRAGEND beleggen, eu zich wapeneu tegen den kwaden dag. Alle postkantoren en bijna alle hulpkan toren der posterijen zijn gedurende de ge wone kantooruren, doch niet vóór 9 ure 's morgens en niet na 9 ure 's avonds, voor den spaardienst opengesteld. Spaarbankboekjes, waarin door de post beambten achtereenvolgens alle inlagen eu terugbetalingen worden aangeteekend, zijn kosteloos verkrijgbaar. Men kan niet minder dan 25 cents inleg gen. Mie enkele stuivers wenscht te sparen, kan aan het kantoor of bij de depóthouders van postzegels kosteloos formulieren bekomen, voorzien van 20 vakjes voor de aanhechting van even zooveel frankeerzegels van vijf cent. Zijn alle vakjes gevuld en vertegen woordigen de aangehechte zegels eene waarde van een gulden, dan kan dat formulier als eene gewone inlage van f 1 op het kantoor worden aangeboden. Ten behoeve van schoolspaarbanken worden door den directeur der Rijkspostspaarbank, op aanvrage van de hoofden van scholen, ook dergelijke formulieren verstrekt, die honderd vakjes bevatten ter aanhechting van postzegels van één cent. Eenmaal in de zeven dagen kan men, op vertoon van het hoekje op het kantoor waar de eerste inlage geschiedde, een som van 25 gulden of minder, mits niet uitmakende het geheele tegoed, terug ontvangen. De terugbetaling van grootere sommen en de opheffing der rekening kunnen worden verkregen door tusschenkomst van den direc teur der Rijkspostspaarbank. Men heeft zich daartoe slechts', met vertoon van het boekje tot eeu der kantoren te wonden. Alleen de inlegger zelf, zijn gemachtigde of wettelijke vertegenwoordiger kan terug betaling erlangen. Bowoners vau het platteland kunnen, ter verkrijging van een spaarbankboekje, tot het doen van inlagen of het verkrijgen van terugbetalingen, gebruik maken van de tusschenkomst der postboden. De boekjes der Rijkspostspaarbank hebben een NATIONAAL karakter. Op ALLE kantoren, die voor den spaardienst geopend zijn (in het i/ansc/te Rijk), kan er op worden ingelegd en terugbetaald. De rente bedraagt 2.64 pet., gelijkstaande met 11 cent van elke honderd gulden in eene halve maand. De rente gaat loopeu op den ln of den 16n der maand, die volgt op den dag waarop de inlage is geschied. Jaarlijks behoort elk boekje, in de maand waarin de eerste inlage is geschied, ter bij schrijving van de rente, die over het laaUt officio open jaar verschuldigd is, aan den directeur der Rijkspostspaarbank te worden gezonden. Brieven aan den directeur der rijks postspaarbank, te amsterdam, zijn vrij van port. Omslagen, ter verzending van boekjes of brieven aan bovengenoemd adre3, zijn op alle kantoren kosteloos verkrijgbaar. Voor verdere inlichtingen wende men zich tot een der kantoren of tot de directie. De Zutfenschc Cour., die eenige opmerkingen ten beste geeft over het aftreden van den Minister van Marine, eindigt deze met de volgende woorden Overigens zou ik niet durven beweren, dat het heengaan van dezen minister voor de marine een groote ramp is. De heer Gericke kwam aan het hoofd van het departement, met de reputatie van te zijn een man van integer karakter en van een bekwaam officier. Noch van het een, noch van het ander is tijdens zijn mi nisterschap het tegendeel gebleken. Inte gendeel, zijn rechtschapenheid en zijn kunde worden ook thans algemeen erkend, maar daarmede is nog niet gezegd, dat hij een uitstekend minister was. Daar voor miste hij blijkbaar den ruimen blik om het geheel te overzien en organisee- rend talent. Op velen maakte het debat in de Kamer den indruk, dat de Minister van het regeeren reeds genoeg had en verlangde naar het korps terug te gaan. Maar hoe dit zij aan het departement op het Voorhout zal zijn heengaan alge meen met leedwezen worden vernomen, want zelden was een minister zóó be mind bij zijn personeel als de thans af tredende titularis. Als opvolger van den heer Gericke wordt door het blad aangewezen de ka pitein ter zee Guyot. Dat er op onze grenzen veel ge smokkeld wordt, vooral spiritus, wie weet het niet'? De .Asser Cl. beweert echter, dat de kwaal nog veel erger is dan men in Den Haag schijnt te weten. In henden van 20 a 30 man sterk, allen beladen met spiritus (of juister: foezel), komen de smokkelaars uit Pruissen ze doorwa den vaarten, kanalen en slootengewa pend met geweer en pistool, gaan ze vooruit. Wat zullen nu enkele rijksamb tenaren doen tegen zulke benden? Zich laten doodschieten in ongelijken strijd? Dit zou het getolg wezen, als zij hande lend optraden. Vandaar dat men op de grenzen van Groningen en Drente letterlijk den spot drijft met de rijksambtenaren. De Asser Ct. vermeldt daarbij, als het gezegde van een smokkelaar, dat men het bedrijf niet zoo brutaal zou durven uit oefenen, indien hier overal op de gren zen zulke kerels waren als door Pruisen ter bewaking van de grens zijn aange steld. Zij wijst voorts op de bezwarende bij-omstandigheid, dat kinderen van elf jaar en daarboven door hebzuchtige of aan den foezel verslaafde ouders voor het smokkelen worden gebezigd. Duizen den liters foezel worden op die wijze uit Pruissen over de grenzen gebracht. Daar bij komt nog, dat die foezel zelf een pest is voor de bevolking, omdat zij meer dan jenever of brandewijn den geest ver stompt en, wegens den lagen prijs, het verbruik er van kolossaal is. Zij beveelt aan !o. scherpe bewaking van de gren zen door mannen, sterk en talrijk genoeg om werkelijk te kunnen waken, en de smokkelaars, als zij weerstand bieden, te kunnen arresteeren 2o. pogingen om Pruissen te bewegen, een wet in 't leven te roepen, waarbij verboden wordt, aan kinderen foezel te verkoopen. Dalsland had verheven. Thea moest op Swan trotsch zijn. Doch sinds dien avond bekroop hem, als hij aan het meisje dacht, een benauwd gevoel. Dan kreeg hij een stekende pijn in 't hartdan knaagde het zelfverwijt aan zijn hart. Te vergeefs riep hij zich het door den broeder van «Mademoiselle Thea" gedaan verhaal van den vroegeren levensloop dier dame in 't geheugen terug. Had zij gezondigd, reeds lang had zij dan het zoenoffer gebracht Liefde schenkt vergif fenis en prangt de berouwhebbende nog inniger, als een engel, aan haar boezem. »Heb ik haar nog lief?" vroeg hij zich- zelven af. Ja, maar de vrees voor de wereld hield hem van het afleggen dier beken tenis terug. Dus was hij laf? Een lafaard kan het tot rijkdom en eer brengen, een groot man echter wordt hij niet. Genie is kracht. Swan moest Thea dien avond voor immer verlaten of hij moest haar vergiffenis schenken. Wrevelig en driftig sprong de zich- j zeiven kwellende man op en trad onder den fijnen stofregen tot vlak bij den rand van den afgrond om zijn gloeiend voorhoofd af te koelen en de sombere gedachten, die hem vervuldèn, eenige af leiding te geven. Peinzend keek bij naar beneden naar dien maalstroom onder hem, toen de grond plotseling onder zijn voeten wegzonk. Doodelijk verschrikt greep hij wild om zich heen, maar gras en struiken en losse steenen gleden trouweloos met hem mede naar beneden. Uit de kloof boog een slanke en buig zame berk zich over den afgrond die trachtte de ongelukkige in zijn val te vergeefs te begrijpen, eerst lager ge lukte het hem zich aan eenige struiken vast te klemmen. Doornen scheurden hem de handen open, maar toch hield hij de struik vast omklemd en sloeg hij de hakken in het afschilferende gesteente. Dat was (zijn laatste steunpunt op die ontzettende helling. Werd die struik ont worteld of ontzonk hem de kracht, dan tuimelde hij reddeloos met den stroom naar beneden en viel zich beneden op de rotsen te pletter. Met wanhopenden blik keek hij naar beneden en naar boven, naar den razen- den waterval, die hem met zijn water damp omhulde en door zijn gebrul ver doofde en naar den blauwen hemel, waarin een vogel zich zoo luchtig heen en weer wiegde. Hij dacht dat hij verloren was. Op een woest kiezelveld kwamen Thea en Waldemar, die beide over den ver miste in naamloozen angst verkeerden, elkander tegen, 't Was niets dan een voorgevoel dat beiden naar diezelfde plaats voortjoeg. Waarschijnlijk was Swan, door een vriend, of door de een of andere bezigheid hier of daar opgehouden en frisch en gezond maar mogelijk ook niet. Wat vermag het nuchtere »waar- schijnlijk" tegen het fantastische «wel licht" Daarbij gilde de stoomfluit van Wis borg steeds meer als een noodteeken dan als een vraag, waarop men antwoord verlangde. «Welnu?" vroeg Waldemar, die van het geweldig ontstelde gelaat zijner zuster verschrok. «Ik heb geen spoor gevonden maar wel is een vermoeden bij mij opgekomen. Ik heb zooveel aan hem gedacht, en toen is mij onze eerste ontmoeting en de eerste bouquet in de gedachte gekomen. Hij is aan den Odinsval «Verongelukt «Wellicht." «Neen, neen 1 en toch kun je gelijk hebben. Laten we nog wat menschen meènemen, kom meê 1" «En inlusschen zal het te laat wezen. Ga jij alleen terug, dan ijl ik er heen" «Laat ik dan liever. «Ik ken even zoo min vrees en ik ben even zoo sterk als jij. Doe zooals je wilt. Vaarwel En voort sprong ze over struik en steen, licht en vlug als een gazel. Eindelijk trof het ruischen van het water haar oor, zag zij den groenachtig witten zoom aan den rotswand in de in alle kleuren van den regenboog op stijgende nevelen. Op den top van de poort in de rots gekomen zag zij ook Swan. En boven hem stond zij en boog ze zich over den rand heen en door het donderen van den waterval heen trilde haar stem: «Swan 1 Swan I Houd moed! Ik zal je redden 1" Een half onmachtige blik van den man, die tegen de rots hing, zei haar dank. Slechts een paar seconden stond Thea in beraad, toen scheurde zij zich haar japon van de leden. In een ommezien liad zij er een koord van gevlochten. Daarop wipte zij met een vermetelen j sprong van den rand van de kloof op de berk. Eerst hurkte zij neer, toen strekte zij zich uit, daarop liet zij zich met den linkerarm vast om den stam ge klemd naar beneden en reikte den herademenden Swan het vjjfmaal om

Historische kranten - Archief Eemland

Nieuwe Amersfoortsche Courant | 1886 | | pagina 1