nieuwe
Nieuws- en Advertentieblad
UTRECHT EN GELDERLAND.
Nervlaekt en Verstooten.
N. 60.
Woensdag 27 Juli 1887.
Zestiende Jaargang.
YOORLOOPIG BERICHT.
Lise Flenron floor Georie Oimet,
VOOR
abonnementsprijs:
VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG.
Uitgever A. M. SLOTHOUWER, Amersfoort.
advertentien:
BINNENLAND.
F euillet on.
AMERSFOORTSCRI COURANT.
Per 3 maanden 1.Franco per post door het geheele Rijk.
Afzonderlijke Nummers 3 Cent.
Ingezonden stukken en berichten intezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
Van 16 regels 0,40 iedere regel meer 5 Cent.
Advertentien viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend.
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
Aangemoedigd door het succes met
het onlangs bij deze courant gegeven
premiewerkConway, Teruggeroepen,
heeft de uitgever besloten binnen
kort zijnen abonné's een minstens
even degelijk werk als premie aan
te bieden.
Deze roman, eene vertaling van
schrijver van de „Industrieel van Ponl Avesnes,"
zal in het begin der volgende maand
verschijnen en tegen betaling van
slechts 50 cents, uitsluitend voor de
abonné's op de N. Amersf. Courant
verkrijgbaar zijn. Ditmaal zal de bon
niet in de Courant zelve worden af
gedrukt, maar kan deze van heden
af door eiken abonné aan 't Bureau
dezer Courant worden afgehaald.
Bij gelegenheid van den verjaar
dag van H. K. H. Prinses Wilhelmina,
op 31 Augustus a. s., wenscht men te
Nijmegen een nationaal kinderfeest te
houden.
Prins Albert van Pruisen is Zater
dag te Dordrecht geweest, alwaar hij
een bezoek bracht aan de Groote Kerk,
het Museum en de kunstverzameling van
den Heer Mr. S van Gijn.
In de Kamer der De Witten boven
de Gevangenpoort te 's Gravenhage, zijn
ter hunner nagedachtenis hun levens-
groote portretten opgehangen.
Beide portretten, kniestukken, zijn af
komstig uit de collectie-Oudegijn en on
langs voor rekening van het rijk gekocht
op de auctie van Frederik Muller te
Amsterdam. Vad.
Het Centraal bestuur van het Algem.
Ned. Werkliedenverbond heeft besloten
een adres aan den Koning te zenden,
I waarin gratie gevraagd wordt voor Do-
mela Nieuwenhuis.
Naar wij vernemen, is een van de
eerste bestuursmaatregelen van den nieu
wen Minister van Waterstaat enz. ge
weest, het uitvoering geven aan eene
toezegging, door zijnen voorganger aan
de Staten-Generaal gedaan, nl. om het
personeel bij den aanleg van staatsspoor
wegen werkzaam, belangrijk in te krim
pen. Zijn onze inlichtingen juist, dan
heeft een derde van het personeel thans
ofïiciëel aanschrijving ontvangen, dat na
1 Januari 1888 hunne dienster, niet meer
gevorderd worden en zij op dien datum
eervol zullen worden ontslagen. NR. Ct.)
De door den Minister van Oorlog
genomen maatregel, om van ieder korps
een groot gedeelte miliciens met onbe
paald verlof te zenden, is een gevolg van
de vrees, dat de gelden der begrooting
voor dit jaar niet voldoende zullen zijn.
Door tusschenkomst van de bur
gemeesters zijn aan alle gemeente-amb
tenaren in Nederland toegezonden de
door de heeren F. van der Marck en
Edm. H. Meelis, te Tilburg, ontworpen
hoofdpunten voor de statuten van een
op te richten pensioen-, weduwen- en
weezenfonds, met uitnoodiging van hun
voornemen tot toetreding volgens dat
ontwerp (hetzij al dan niet gewijzigd)
kenbaar te willen maken. De inkomsten
van het op te richten fonds zullen be
staan uit: eene jaarlijksche bijdrage van
ongeveer 6 pet. van de jaarwedde der
deelnemers, terwijl recht op pensioen
hebben zij, die den leeftijd van 65 jaar
hebben bereikt, met 30 dienstjaren en
10 jaren bijdrage in het fondsvoorts
zij, die ongeschikt worden voor de ver
dere waarneming hunner betrekking, na
10 jaren bijgedragen te hebben, en
weduwen na minstens 5 jaar bijgedragen
te hebben en meer dan 3 jaar gehuwd
geweest te zijn, alsmede weezen beneden
den leeftijd van 16 jaar.
Naar men van bevoegde zijde me
dedeelt, bestaat er geen plan om het
25-jarig nationaal zendingsfeest te Wolf-
hezen te houden. Reeds is Boekenrode
bij Bloemendaal door de familie van Vol
lenhoven toegezegd, en is dat aanbod
door het bestuur met erkentelijkheid
aanvaard.
Uit Leeuwarden wordt van 24
Juli aan de N. R. Ct. gemeld
Bij de gisteren op het terrein der IJsclub
gehouden wedrennen, georganiseerd door
den heer Oscar Carré, was eene talrijke
menschenmassa opgekomen, die met
belangstelling de zeer belangwekkende
vertooning van begin tot einde volgde.
De heer Carié had een en ander
bijzonder aantrekkelijk voor de Friezen
weten te maken door eene echt nationale
harddraverij te doen houden.
10 paarden namen aan deze harddra
verij deel. De prijs van f150 werd be
haald door Dibbels, van den heer C.
Bierma te Oudebildtzijl, de premie van
f50 door Friso, van T. Velstra, te
Leeuwarden.
Op het gedeelte spoorweg te Zutfen,
waar ongeveer de Hollandsche IJzeren en i
Staatsspoorweg te zamen komen, is een j
stapel hout van ongeveer '150 bos in
brand geraakt, tengevolge waarvan ook
een rijks telegraafpaal gedeeltelijk ver
koolde. Een trein der H. S. M. heeft
even moeten sloppen, doch kon onmid
dellijk weder doorgaan. Overigens werd
de spoorwegdienst niet belemmerd.
In het laatst der voiige week trok
een drietal afgevaardigden van het «Leger
des Heils" door de straten van Haarlem,
om hun blad, «de Heilsoldaat", te col-
porteeren. De roode vesten der soldaten,
benevens de grijze uniform van den hun
begeleidenden officier, trokken zeer de
aandacht. Zij moeten een enorme voor-
raad exemplaren hebben medegebracht,
die allen zijn verkocht.
Uit Voorthuizen meldt rnen «Nu
de tijd nadert, waarop telken jare door
den koster der Herv. keik alhier de rog-
gegarven worden opgehaald (een voordeel,
aan het kosterschap verbonden), zijn velen
benieuwd, hoe zij, die «uitgangen" moe
ten geven, zich zullen houden, 't Vorige
jaar hebben sommigen reeds geweigerd
de garven aan den onwettigen koster
af te geven, en nu gebleken is, dat dit
weigeren goed gaat en de onwilligen niet
gedwongen worden, verwacht men, dat
er wel meer de garven zullen bewaren,
i totdat er eens weer een wettig koster
komt en men heeft alle hoop, dat deze
zich niet lang meer zal laten wachten."
Te Bergen-op-Zoom hebben drie
pottenbakkerijen, wegens overproductie
bij weinig of geen afzending, zich ge-
i noodzaakt gezien het werk te staken en
het talrijk personeel te ontslaan.
Te Amstelveen werd Zondagnacht
eene weduwe met vijf kinderen gerech
telijk op straat gezet, omdat zij de huur
harer woning niet kon betalen. Het
gezin kon nergens onder dak komen en
moest den nacht op straat doorbrengen.
Het geval veroorzaakte algemeene sen
satie.
Een milicien schrijft
25 Juli 1887.
Gisteren bestond ons diner weder uit
bruine boonen en spek!
Je kunt je er geen flauw begrip van
vormen zoo'n slecht eten als we tegen
woordig krijgen; we hebben nu in «veer
tien" dagen «twaalf" dagen bruine boo
nen en spek gehad, terwijl we de twee
overige rnalen oneetbare oude aardappels
hadden en dat met die eeuw'ge warmte,
waardoor we toch al zoo slap zijn -
We nemen in Gods naam maar wat
brood en koffie.
Zou het in de gevangenissen ook zoo
slecht zijn Of krijgen de heeren daar
niet al lang goede aardappels en wat
groente? (Amst. Ct.)
Men schrijft uit de Betuwe dat het
jachtveld nu reeds voldoende van vliegend
wild is voorzienvooral waterwild en
patrijzen worden in menigte gezien
hazen en konijnen zijn er minder. Ook
op de Veluwe wordt veel en daaronder
in de uitgestrekte eikenbosschen edel
wild aangetroffen, zoodat de vooruitzich
ten niet alleen voor de jachtliefhebbers
maar ook voor de broodjagers gunstig
zijn. Dagbl
De socialist van Zinveren Bakker
te Gorredijk, die voor eene vacature in
den gemeenteraad in herslemming
was gekomen, heeft thans verklaard, dat
hij daarvoor buiten aanmerking wenscht
te blijven.
Toen de bekende sociaal-democraat
Geelkerken Vrijdagavond op de markt
te ,s-Hage eenige aanteekeningen maakte
uit eene rede van een straatprediker, na
men de omstanders zulk een dreigende
houding aan, dat de tusschenkomst der
politie noodig was, die G. naar het bu
reau der le afdeeling bracht. In de mee
ning, dat hij gearresteerd werd, hief
het publiek Inide juichkreten aan, ter
wijl eene steeds aangroeiende en zeer
vijandiggeziride menigte mede naar het
polifiebureau trok, waar men geruimen
tijd bleef staan.
Zondag, omstreeks 12 uren, kwam
een 300-tal socialisten, mannen, vrouwen
en kinderen, uit Amsterdam te Maarse-
veen.
Op hun tocht door de gemeente, ver
spreidden zij exemplaren van «Recht
voor Allen" en andere geschriften, die
echter onmidJellijk door de hen volgende
ingezetenen werden stukgescheurd.
Daar het duidelijk bleek, dat men daar
op hun bezoek niet gesteld was, werd
spoedig de terugtocht naar Amsterdam
aangenomen. Zij hadden het aan de
flinke houding der politie le danken, dat
zij heelhuids weder aan boord konden
komen. D.)
Men schrijft aan de Amst. Ct.
«De langdurige droogte op het eiland
Texel is vooral van groot nadeel voor de
veevokkers. De talrijke kudden schapen
vinden in de weiden bijna in het geheel
geen voedsel meer.
Reeds nu zien de veefokkers zich ge
noodzaakt, om twee malen per dag hooi
aan de dieren te brengen, teneinde hon
gering te voorkomen.
De handel in vee is zoo lustelooos, dat
er gedurende een paar weken bijna niets
wordt omgezet. Waren de veeprijzen be
ter, vele veehouders zouden dan onge
twijfeld een groot deel van hun vee van
de hand doen en daardoor een einde
maken aan den onhoudbaren toestand."
De Hollandsche spoorwegmaat
schappij heeft vrij vervoer, heen en te
rug, toegestaan, als vrachtgoed op hare
lijnen, voor goederen bestemd voor de
tentoonstelling te Bussum, vanwege de
afd. Gooiland der Ned. Maatschappij voor
Tuinbouw en Plantkunde, op 28 tot 31
32) »De Russen vervolgden de overwon
nen opstandelingen en terwijl vele officie
ren, waaronder Benkowski, over de Nida
gelukkig ontkwamen, werden Mariar. Lan-
giewicz en Henriette Pustowojtoff over
de grenzen gedreven. Een Oostenrijksch
huzarenpiket maakte beiden gevangen
en voerde ze naar Tarnow, de naaste
stad, waar zich een kommandement be
vond. Langiewicz werd naar de citadel
van Krakau gebracht en vervolgens naar
Tischnowitz in Moravië, waar hij gevan
gen werd gehouden. Henriette Pustowoj
toff werd op vrije voeten gesteld. Onze
voorsteden zijn streng bewaakt, vijf-en-
twintig kanonstukken zijn op Warschau
gericht en bestrijken de straten bij de
citadel. De kurassiers van Podoliè door
kruisen met de karabijn in de hand de
stad. Wee den opstandelingen, welke zij
gevangen nemen De stad is in staat
van beleg verklaard de gevangenen
worden troepsgewijze naar Siberië of het
Ural-gebergte getransporteerd of dood
geschoten."
De diepe zucht der zieke stoorde het
gesprek de bewaakster zag op Sara
lag schi|nbaar in slaap. Spoedig daarop
verwijderde zich de priores.
De bewaakster kwam echter na een
korte poos in een diepen, vasten slaap.
Langzaam richte Sara zich op; hare oogen
straalden, zij was doodsbleek, hare handen
beefden.
«Men heeft mijn vader gevangen ge
nomen zuchtte zij, «men zal hern dood
schieten 1" Eene rilling liep door haar
lichaam. Nu viel haar blik op een op de stoel
liggend nonnengewaad. Stil stond zij op.
en stak zich in het nonnenkleed, opende
de deur en sloop er uit. Voorzichtig ging
zij over den kouden steenen vloer van den
kruisgang overal heerschte een dood-
sche stilte alles sliep een deur
die in de kerk voerde stond half open,
Sara trad er binnen. De duisternis des
middernachts heerschte daar alleen de
eeuwige lamp wierp een flauw licht op
het altaar en de hooge bogen. De kerdeur
aan de straat was open de misdiener
had ze vergeten te sluiten. Sara trad
buiten - de koude nachtlucht bekoelde
haar het voorhoofd.
De stad vertoonde met haar sombere
oude huizen een akeligen aanblik. Zelfs
op den dag sloten de inwoners zich in
hunne huizen op, grendelden hunne deuren
en waagden het nauwelijks een blik op
de straat te werpen. Des nachts geleek
Warschau echter volmaakt een kerkhof.
Als een geest sloop de non door de
lange straten. Een patrouille ontmoette
haar; de kommandant hield stand en
vroeg haar, waai heen zij ging.
«Naar de citadel, tot generaal Mura-
wieff!" zeide zij met doffe stem «wat is
de naaste weg daar heen?"
Vol ontzag voor den naam van zulk
een hoog personaadje en liet geestelijk
gewaad der vrouw, wees de komman
dant der patroulle zonder verder onder- 1
zoek den naasten weg naar de citadel
aan de non.
De op den Weichseloever dicht bij het
paleis Lazienki gelegen citadel van War
schau weet menige donkere geschiedenis
uit den tijd van den Poolschen opstand
te verhalen zij was op het oogenblik
dat Sara haar weg daar heen nam, vol
van gevangenen uit alle standen; meer dan
zes honderd dezer ongelukkigen smacht
ten met ketenen beladen in de kachot-
ten van den noordertoren en in de onder-
aardsche cellen, tot dat het doodvonnis
over hen werd uitgesproken. Ook Dew-
binsky en Sara's vader bevonden zich
daar.
XVII.
De voorkamer en de voorzaal voor de
audientiekamer van Murawief waren
vol menschen. Officieren, politiebeambten,
dames in zware zijden kleederen, boeren
met klompen aan zelfs een non wacht
ten, tot zij aan de beurt kwamen, om
hunne verzoeken, bezwaren of aangiften
voor te stellen. Een meedoogende lakei
zag de non en wees haar een gevlochten
stoel. Sara want zij was hetbeefde
aan al hare leden, haar hart klopte heftig
en hare oogen staarden onafgewend op
de deur, die in Murawieff's vertrekken
voerde. Eindelijk opende zich deze, een
adjudant verscheen en wenkte Sara bin
nen te treden. Zij stond spoedig in een
sombere; maar prachtig ingerichte kamer
tegenover een man in Russische generaals
uniform, wiens ruw, wild gelaat's meisjes
angst nog vermeerderde. Hij mat Sara
rnet achterdochtigen blik van het hoofd
tot de voeten.
«Wat wilt ge?" vroeg hij haar ver
volgens «zoo ik hoor hebt ge den nacht
op den stoep van mijn huis doorgebracht
en wachtte reeds sinds heden vroeg
hier
Sara kon geen woord uitbrengen, het
zweet vloeide haar langs het voorhoofd,
zij voelde dat hare knieën onder haar
ineenzonken, en doodsbleek moest zij zich
aan een stoel vasthouden.
Murawief aanschouwde het meisje op
merkzaam en, hetzij dat zijn hart plot
seling bewogen werd of dat hij haar
mooi vond, hij zeide met zachte stem
«Waarmee kan ik u dienen, eerwaar
dige zuster? Spreek, want ik heb slechts
weinige minuten tijd, wijl vele andere
personen mij spreken willen."
Sara vatte nu moed en begon de ge
beurtenissen van den laalsten tijd kort
en bondig te verhalen.
«Nu, en wat zei uw vader ervan.dat
ge christin en de vrouw van een
christen wilde worden vroeg de graaf
haar in de rede vallend.
Sara waagde het niet de oogen op te
slaan en lispte
«Hij heeft mij verstooten en ver
vloekt."
«Dat behoefde hij niet te doen," ant-
woorde de generaal spottend, «want
Seniawitsch moest immers met de jonge
vorstin Felotiskoff huwen, die graaf Dew-
binsky Hielp ontvluchten. Ha ha," lachte
hij, «opdat ge echter niet ongehuwd heen
gaat, moagt ge graaf D-wbiiisky man
hebben. Dal is geen slechte demo lr_
voor den Irolschen graaf voor dier
prijs wil ik uw vader en hem het lev
