NIEUWE
Nieuws- en Advertentieblad
UTRECHT EN GELDERLAND.
Vervloekt en Verstoeten.
Woensdag 17 Augustus 1887.
Zestiende Jaargang.
VOOR
abonnementsprijs:
VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG.
Uitgever A. M. SLOTHOUWER, Amersfoort.
advertbntien:
BINNENLAND.
Feuilleton.
AMERSFDORTSCIE COOBANT.
Per 3 maanden 1.Franco per post door het geheele Rijk.
Afzonderlijke Nummers 3 Cent.
Ingezonden stukken en berichten intezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
Van 16 regels 0,40 Iedere regel meer 5 Cent.
Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend.
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
Staatsblad no. 155 bevat het Kon.
besluit van den 13. Aug. '1887, betreffende
de ontbinding van de beide Kamers der
Staten-Generaal.
Daarbij wordt bepaald dat beide Kamers
worden ontbonden met den 17. Aug., ge
lijktijdig mot de sluiting der tegenwoor
dige vergadering.
De verkiezingen der leden van de Eerste
Kamer zullen plaats hebben op Donder
dag 8 Sept. a. s.
De commissarissen in de verschillende
provinciën worden gemachtigd, de Staten
hunner provincie te dien einde in buiten
gewone vergadering op te roepen.
De verkiezingen van de leden der
Tweede Kamer zullen plaats hebben op
Donderdag 1 Sept. a. s in de kiesdis
tricten waar herstemming noodig is, zal
deze plaats hebben op Woensdag 14
Sept. a. s.
De nieuwe Kamers komen te zamen op
den 19 Sept. a. s.
Daartoe van wege het Departement
van Marine door het beschikbaar stellen
van een rijksvaartuig in de gelegenheid
gesteld, deden de heeren J. van der
Toorn en C. Lely, hoofdingenieur en
ingenieur der Zuiderzee-vereeniging. dezer
dagen een verkenningstocht, in verband
met hel onderzoek betrekkelijk de afslui
ting en het droogleggen der Zuiderzee.
Door de Vereeniging voor Vreem
delingenverkeer te Arnhem is- besloten,
een ciediet te verleenen voor het plaat
sen, voorloopig zoo mogelijk op vier
hooggelegen punten (Bovenover, nabij de
Steenen Tafel, op het plateau van de
Westerbouwing, Oosterbeek en op den
Kluizenaarsberg, Velp) van oriënteerta-
fels, waarop met lijnen en namen de
torens en hooge punten zullen worden
aangeduid, welke aan den uitgestrekten
horizont in het oog vallen.
De pogingen, welke men aanwendt
tot het stichten van een monument te
Hoorn voor Jan Pietersz. Coen, worden
thans ook bevorderd door eene commis
sie te den Helder.
Te Dubbeldam is van de gelden,
bijeengebracht om op 's Konings verjaar
dag de schooljeugd, alsmede den behoef-
tigen ingezetenen eenen aangenamen dag
te bezorgen, genoeg overgebleven om een
zoogenaamd «Oranjefonds" op te richten.
Het doel hiervan is om 's winters, bij
gebrek aari werk, ondersteuning te ver
leenen aan hen, die verhinderd zijn in de
behoeften van hun gezin te voorzien. Door
middel van inteekenlijsten zal gelegenheid
gegeven worden, dat fonds te versterken.
De «Spectator" geelt op haar
weekprent een wedstrijd in de Haagsche
kegelbaan te zien. Vier kegels worden
omgeworpen, alleen de koning, in wiens
kop men den burgemeester van de resi
dentie herkent, staat overeind. De Haag
sche ooievaar kijkt met belangstelling
over den muur
Onder de plaat leest men dit vers
«De noeste borgeren met balspel zich
verniaecken,
Zie hoe zij met den kloot een viertal
kegels raecken
Maar schoon de wilde worp oock anders
was gemeind,
Staet evenwel nochtdns de Koning
overeind."
Wij vernemen, dat jhr. mr. De
Sturler, laatstelijk builen bezwaar van
's lands schatkist, werkzaam aan het
ministerie van buitenlandsche zaken,
benoemd is tot adjunct-commies bi) het
departement van oorlog, ter vervanging
van mr. W. P. Graaf van Bijlaridt,
onlangs in dezelfde betrekking verplaatst
naar het departement van buitenlandsche
zaken.
De prins en prinses von Wied zijn
met vier zoons en een dochtertje te
s-Hage aangekomen en hebben hun
'ntiek genomen in de villa «Dulca Mara."
Te Deventer werd van Vrijdag tot
Zondag eene tentoonstelling gehouden
van een verzameling schilderstukken,
waaronder werken van W. Roelofs,
Herman ten Kate, Louis Apol, Th. de
Bock, Koekkoek en anderen. Heden (Maan
dag) komen de schilderijen :n publieke
veiling.
Den 4 Sept. wordt op de zalen van de
sociëteit de „Hereeniging" een groote
schilderijen-tentoonstelling gehouden. Al
leen schilders en schilderessen van naam
zijn uitgenoodigd tot het doen van in
zendingen.
De laatste processie van Rotter
dam vertrok Zaterdag naar Brielle, tot
een bezoek aan de graven der martela
ren aldaar. In het geheel werden die
graven dezen zomer door bijna 13,000
bedevaartgangers bezocht.
Volgens het Bolt. Nbl. zou de jaar
wedde van dr. Mezger als directeur van
het Sanatorium te Wiesbaden 150,000 M.
geheel is gestremd. De veerpont gaat
1 slechts met moeite over, en de stoom-
booten zijn verplicht lichters mede te
nemen. Op verschillende plaatsen kan
men de rivier geheel doorwaden, en zijn
de weidepachters langs den Maaskant
genoodzaakt, hunne afheiningen een eind-
weegs in het water te plaatsen, ten
einde het vee te beletten van de eene
in de andere weide over te loopen.
Op aansporing van een ingezetene
van Zwolle heeft een der voornaamste
Parijsche paardenkoopers dezer dagen
f 90 000) bedragen, terwrjl hem by wijze jn dJe buu,.tF van ZwX ondelsc|ieidene
van welkomstgroet eene prachtige villa
zou worden aangeboden.
Een nog jeugdig oud-gast schrijft
aan het »D. o. Z.-fl."
«Zijn de berichten der jongste mails
uit Ned.-Indië juist, dan is men daar in
een paar vraagstukken m. i. op den goe
den weg.
Eindelijk dan hebben de machthebben
den in de Atjehsehe zaken de geschiede
nis bestudeerd, leerende dal de groote
ezelsbrug lot bevredigen en besturen de noë ,els van z'jn 6adln§ vinden kan
eigen hoofden der betrokken bevolking
zijn.
En het object voor de expeditie naar
Troemon is aldaar eene operatiebasis
voor latere handelingen te bemachtigen,
het iniandsch hoofd te steunen tegen
paarden en kalveren in de slooten vallen
en zich ernstig kwetsen, welke gevallen
al bij groote menigte zijn voorgekomen.
Daar Vele hooi-weiden, door gebrek van
voeder reeds voor 't vee zijn moeten
woiden ingenomen, is de opbrengst daar
van ook zeer gering en nu er ook geen
nagras is en nog veel minder klaver,
moét de voedernood wel zeer hoog klim
men. Wie daar al weer voordeel van
trekken, zijn de slagers en verkoopers.
De prijzen, die dezer dagen geboden
worden voor fok- en vet vee, zijn buiten
gewoon laag, want de koopers zijn over
tuigd, dat weldra de vette beesten zullen
moeien worden verkocht door gebrek
aan voedsel. Men kan nu nog niet
eens dezelfde prijzen bedingen als in 't
voorjaar, zoodat, behalve de waarde van
't genuttigde gras, ook de aankoops-
waarde van 't dier niet wordt vergoed.
De oogst is in vollen gang. De
wintergerst is leeds binnen en het dor-
sehen van karwei en koolzaad grooten-
paar erkende autoriteiten, naar Groningen deels afgeloopen. De opbrengst van de
karwei is beter dan die van 't koolzaad,
terwijl de marktwaarde van 't eerstge-
paardenslallen bezocht en een twaalftal
paarden voor de Parijsche maikt aan
gekocht. Dit twaalftal is in twee wag
gons rechtstreeks vandaar verzonden. De
paarden in die streken zijn voor het
voorgestelde doel over het algemeen te
klein. Voor de Fransche hoofdstad zoekt
men paarden die 1.60 a 1.65 M. hoog
zijn. De koopman is, vergezeld van een
vertrokken, om te zien of hij ook daar
kt
(Z. C.)
Men schrijft uit Walcheren Meer
en meer begint het watergebr ek op treu
rige wijze zijn nadeeligen invloed te doen
gevoelen. In de stad Middelburg, waar al
zoo weinig water was vóór het begin der
znne vnariden, hern een raadsman toe te -
J i kermis, is dat weirugie nu bnna geheel
voegen lammer dat t weer een long
controleur is. I ?p' de stadsP°mpen weigeren om
1 hun dienst te verrichten. Nu zijn er
Zou de heer Fransen van de Putte in
deze twee lichtpunten geene aanleiding
vinden tot een zijner vele «welwillende"
interpellaties
Te Niewediep verkeert men in de
grootste ongei ustheid over het lot van
een Urker botter, die Maandag II. met
andere visschers naar de Noordzee uil-
zeilde.
Alle schuiten kwamen Dinsdag weer
binnen. Inmiddels werd het stormachtig
weer. Bedoelde botter is nog niet in het
Nieuwediep teruggekeerd. Men vreest
bijna algemeen, dat het vaartuigje met
man en muis verongelukt is.
Uit Grave wordt gemeld, dat de
rivier de Maas aldaar den nog ongekend
lagen stand bereikt van 4 79 M. A. P
tengevolge waarvan de scheepvaai l bijna
door een particulier eenige schepen met
rivierwater ontboden, en dit wordt voor
vrij billijken prijs te koop gesteld. Men
zou zeggen, dat dit al lang door ons
stadsbestuur had moeten geschieden,
doch dat is wellicht hoogere politiek I
Maar buiten is het veel erger gesteld.
Hol gras is verbrand en het eten is
totaal op, zoodat vele boeren hun vee
's nachts op stal halen en daar hooi voe
deren, om de dieren in 't leven te hou
den. Drinkwater ontbreekt bijna overal,
en vooral de putten, die meestal wal
brak zijn, zijn nu totaal bedorven en
ondrinkbaar. De diepste sloten zijn droog,
zoodat dieren geen eigendomsgrenzen
meer eerbiedigen en vrij bij elkaar loopen.
Z ovee! mogelijk wordt er gedolven,
maar daardoor wordt het gevaar nog
grooter, dat de beesten, vooral jonge
noemde zich ook beter staande houdt.
Aan liet snijden der tarwe is men de
vorige week begonnen. De opbrengst aan
stroo valt mee, en ook zijn de aren goed
geladen. Over 't algemeen zal de tarwe
in Zeeland goed zijn, en heeft deze
vrucht betrekkelijk weinig van hetdrooge
weder geleden. Maar de marktprijs zal
dat voordeel wel weer vernietigen. De
erwten zijn zeer ongelijk van opbrengst.
Op de zware vasthoudende gronden zullen
de erwten boven 't middelmatige zijn,
doch op de zanderige en zwavelgronden is
de opbrengst zeer gering, daar de vrucht
een onnatuurlijken dood tengevolge
van de droogte -en veel te vroeg zijn
gestorven. Aardappelen zijn goed en van
ziekte is gelukkig geen spoor te ontdek
ken. Natuurlijk klagen ook de hoveniers
steen en been. Maar, eigenlijk zou
men wel kunnen vragen: «wie klaagt er
tegenwoordig niet?"
Van de Veluwe schrijft men:
De rogge-oogst is bijna geëindigd en
bedraagt ongeveer het dubbele van vorige
oogsten. Het beschot is op de plaatsen,
waar het gewas niet gelegerd heeft, vrij
goed, Bij de gehouden tiendverpachtin-
gen zijn dan ook hooge prijzen besleed.
Prachtige pelzen lagen gereed, om al
len voor de hevige koude te beschermen,
en voorwaaits vlogen de sleden over de
met sneeuw bedekte steppen en mijlen
lange ijsvelden uit het vreeselijke land.
Anka verhaalde onder weg den graaf,
hoe genadig de Czaar jegens haar ge
weest was; hoe hij zelfs den volgenden
dag door een eigenhandig geschrevene
ukaze al de goederen van den graaf
hem weder gegeven hadmaar zij ver
zweeg evenmin, dat zij den Czaar be
loofd had, haar toekomstigen echtgenoot
van alle verdere deelname aan den op
stand af te houden, die overigens in de
laatste stuiptrekkingen lag.
Sara vernam van haar vader, dat Se-
niawitsch de Polen verraden en daarvoor
den dood gevonden had. De jonge doch
ter bad vurig om vergeving, dat zij
haar vader hare liefde voor Seniawitsch
verzwegen had. Dat gebrek aan oprecht
heid had immers al deze rampen veroor
zaakt.
«Gij hebt uw misslag genoeg geboet",
zei de grijsaard ;«danken wij God voor
de beproeving, die ons gelouterd heeft,
danken wij hem, dat hij alles zoo gena
dig beschikt heeft!
XXII
Ongeveer drie uren van Bern ligt een
nedeiig dorpje in een dal, door hetwelk
zich een smalle beek kronkelt. Een brug
voert er over, die werkelijk alleen j
uit beleefdheid jegens het heldere
water gebouwd schijnt te zijn, om het
de beschaming te besparen van door ie-
deren knaap of straatjongen van het dorp
overgesprongen te worden.
Een weinig links bij de kerk ligt de
pastorie, door detinenboomen omgevenI
voor het huis bevindt zich een gras-
perk. Iets verder opwaarts naar den
heuvel, die het kleine dorp begrenst, staat
een huis, hetwelk algemeen het «Pool-
sche heerenhuis" wordt genoemd. Het is
eerst voor weinige weken in den tegen-
woordigen toestand gebracht.
Groote bloempotten met heerlijke bloe
men en bloeiende boomen omgeven het
huis als met een sierlijken gordel. Twee
in den Zwitserschen stijl gebouwde vleu
gels, die met hel hoofdgebouw door over
dekte galerijen verbonden zijn, geven
I aan dit huis boven anderen een deftig
I aanzien.
Op deze bezitting trad de gewezen dic
tator van Polen, Marian Langiewicz toe,
die sinds een jaai in Zwitserland de wijk
had genomen en op een uur ifstand van
het dorpje woonde.
Het was een woriderschoone zomer
dag. Hel voetpad was met jeugdig gras I
bezoomd, waaruit bijna onmerkbare
bloempjes te voorschijn kwamen. Rechts
en links stond de bloeiende klaver.
Langiewicz treedt langzaam en in gedach
ten op den tuin van het heerenhuis toe.
Het pad liep onder reeds van "un bloe
sem beroofde piuimenboome vrjrbij
een vlierboschjeonverwacht zag men
achter een met wijnstokken bedekten
kleinen heuvel een prachtig klein prieel.
Op een bank zat een jonge dame, een
bekooilijke gestalte, naast een fijn gekleed
heer, haar echtgenoot, die haar met
zalige blikken aanschouwde.
Ilet was graaf Dewbinsky met zijne
gade Anka; hij had voor den zomer dit
huis gehuurd.
Langiewicz hield een oogenblik stand,
en aanschouwde, zelf ongezien, de twee
gelukkige menschen. Daarop naderde hij
i Dewbinsky zag op.
«Goeden dag, generaal 1" riep hij,
«het is lief van u, dat ge heden zoo
vroeg komt I" De jonge gravin stond
blozend op.
«Ik bid u, dierbare vriend, noem mij
niet generaal; deze naam is rnij steeds
een sleek in het hart" antwoordde
Langiewicz. «Eerst heden heb ik een
brief ontvangen, die mij de treurige
tijding bracht, dat Henriette Pustowoj-
toff te Florence aan een borstkwaal is
overleden.
De beste aanvoerders van onzen op
stand zijn dood, zooals bijv. Leiewell
of gevlucht, zooals Mierowslawsky, Oza-
chowsky en zoovele anderen. Jammer
om eiken droppel bloeds maar er
vloeiden geheele stroorr.en voor een ver
loren onderneming."
Nu werd he., gesprek onderbroken.
Iwan en Orlanolf traden binnen, beiden
met van vreugde stralende gezichten zij
kwamen om den graaf voor een grootmoe
dig geschenk te danken. Hij had name
lijk voor ieder een kleine boerderij ge
kocht en ze hun geschonken, opdat zij
hun eigen haard zouden hebben.
«Hoe benijdenswaardig zijt ge!" zeide
Langiewicz met treurige stem, «dat ge
in uw geluk nog andere menschen ge
lukkig kunt maken! Nu zijt ge wel
tevreden, mevrouw de gravin?' wendde
hij zich tot deze,
«Onuitsprekelijk!" fluisterde Anka.
haar echtgenoot de teedere hand reikend,
terwijl Langiewicz stil den tuin verliet
Den volgenden morgen, toen het jonge
echtpaar aan de ontbijttafel zat, ontving
Anka een brief, dien zij nieuwsgierig
openbrak. Nadat zij een blik op de
onderteekening had geworpen, verhelderde
een viiendelijke glimlach haar gezicht.
«Van Sara." zeide zij, «eindelijk een
toeken van leven van haar. Laat ons
zien wat zij schrijft!"
En terwijl haar echtgenoot aandachtig
luisterde, las Anka
«Mevrouw, geëerde gravin
«Gij zijt waarschijnlijk boos op mij,
dat ik de belofte, welke ik u bij oiis
afscheid gaf, zoo slecht gehouden en u
tol heden geen tijding van mij gegeven
heb. Ik wil rnij wegens dit verzuim niet
verontschuldigen, want ik weet er, als
ik er over nadenk, geen reden voor. Men
kan somwijlen aan iemand denken en
er toch moeielijk toe komen, hem te
schrijven, vooral wanneer in ons leven
de gebeurtenissen elaander verdringen.
In mijn leven zijn vreugde en leed op
zonderlinge wijze veimengd geweest.
Mijn lieve vader is mij door den dood
ontrukt geworden, nadat hij vooraf een
huwelijk had gezegend, dat mij met den
beschermeling van mijnheer uw echtge
noot den wakkeren Roman Makarewski
verbindt. Het zal n, mevrouw de gravin,
wel bekend zijn, dat mijn echtgenoot in
