NIEUWE
Nieuws- en Advertentieblad
UTRECHT EN GELDERLAND.
DRIE ONTMOETINGEN.
Bericht aan onze geachte Abonné's.
„Tweeërlei Kruis."
No. 102.
Woensdag 21 December 1887.
Zestiende Jaargang.
VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG.
Veertig Centen.
BINNENLAND.
Feuilleton.
Jacht- en Reisavonturen
EBSFOORTSCIE COÜBANT.
VOOR
abonnementsprijs:
Per 3 maanden 1.Franco per post door het gebeele Rijk.
Afzonderlijke Nummers 3 Cent.
Ingezonden stukken en berichten intezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
Uitgever A. M. SLOTHOUWER, Amersfoort.
advertentie ni
Van 1 6 regels 0,40 iedere regel meer 5 Cent.
Advertenticn viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend.
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
Geheel oorspronkelijke Nederland-
sche Romans behooren nu eenmaal
tot de zeldzaamheden. Toch is het
ons mogelijk geworden zulk een
Roman onzen lezers als premie bij
den aanvang van het jaar 1888 aan
te bieden.
Wij hebben namelijk de hand ge
legd op het boeiend en aangrijpend
boek
Oorspronkelijke Roman
KOOR
MEVROUW SIL VÉ,
dat wij uitsluitend voor onze abon
né's en voor hen die zich nog op
onze courant wenschen te abonneeren
verkrijgbaar stellen voor slechts
In dit nummer is een advertentie
met BON geplaatst. Elk onzer abon
né's binnen de stad heeft het recht
die te teekenen en aan ons bureau
met bijvoeging van 40 Cenlen in te
zenden. Buiten de stad tegen in
zending van een postwissel groot
55 Centen. Het Boek wordt 15
Januari a.s. aan alle inteekenaren
franco afgeleverd.
Bij Kon. besluit zijn de volgende
voordeelen gesteld voor ben, die deelne
men aan de vrijwillige oefening in den
wapenhandel en bun dienstplicht als
militieplichtige persoonlijk vervullen:
»1°. Zij worden ingedeeld bij het korps
en in het garnizoen hunner keuze;
2°. Voor hen die binnen 3 maanden
na hunne inlijving kunnen worden aan
gesteld tot milicien-korporaal, wordt de
eerste oeferiingslijd verkort tot vier
maanden: doch zij zijn alsdan gehouden
in het 2e en in het 3e dienstjaar telkens
C weken onder de wapenen te komen.
In het geheel brengen zij dus zeven
maanden in werkelijken dienst door;
3°. Op aanvraag van ouders of voog
den en volgens door den Minister van
Oorlog vast te stellen voorwaarden kan
hun worden vergund builen de kazerne
te wonen;
4°. Maken zij van de sub 3°. vermelde
vergunning geen gebruik, dan worden
zij zooveel mogelijk in de compagniën
gehuisvest en kunnen zij met elkander,
de adspir anten-sergeant en de adspir an
ten-korporaal, menage houden."
Deze Bepalingen zullen zeer zeker
meewerken tot een spoedige invoering
van persoonlijken dienstplicht.
De voorwaarden, in sub 3 en 4 ver
meld, komen ons echter zeer onpractisch
voor.
Van tweeën één. Men is soldaat, of
men is 't niet.
Aan de geldelijk bevoorrechten in de
maatschappij dergelijke gunsten toe te
staan, is in onzen tijd zeer onpractisch
en zou meèwerken om het eenmaal
opgeroepen gevoel van maatschappelijke
ongelijkheid en achteruitzetting bij het
volk nog meer aan te wakkeren.
Naar wij vernemen, zal het vrou
wengesticht te Veenhuizen worden opge
heven en zullen de vrouwen binnen kort
naar Leiden worden overgebracht, omdat
de toevloed van verpleegden tegenwoor
dig buitengewoon groot is en ook weldra
te Hoorn geen plaats meer zal zijn.
De Gemeenteraad van Geertruiden-
beig heeft eergisteren besloten de ber
men der toegangswegen naar het station
met vruchtbooirien te beplanten.
Uit erkentelijkheid voor de pogin
gen tot redding der opvarenden van de
W. A. Scholten, heeft de directie der
Nedei landscli-Amerikaansche Stoomvaait-
Maatschappij aan kapitein Skipper, gezag
voerder van het stoomschip Ebroeen
gouden horloge met ketting aangeboden,
benevens 20 p. st. in geld ter verdeeling
onder zijne manschappen. De Nederland-
sclie Reddingmaatschappij heeft boven
dien aan Skipper een gouden medaille
gezonden.
Men schrijft uit Vlissingen aan de
A". R. Ct. van den 20e dezer:
Gisterenochtend werden met de mail
boot der maatschappij rZeeland", voor
het eerst te Vlissingen aangebracht en
van daar naar de bestemming doorge
zonden, de voor Duitschland bestemde
mails van Amerika, komende van New-
York, over QueenstownLonden en
Queenboro'.
De Amerikaansche Duitsche-hrieven-
malen, die vroeger over de mailroute
DoverOstende weiden gezonden, wor
den nu voortaan geregeld over Queen
boro'Vlissingen verwacht.
Naar men meldt, gaat het bij de
Tweede Kamer ingekomen wetsontwerp
op den kinderarbeid uit van de bepaling,
dat kinderarbeid verboden is tot 13 juar
en veldarbeid tot 12. Het toezicht wordt
niet aan afzonderlijke ambtenaren opge
dragen, maar aan de geneeskundige in
specteurs. De geoorloofde arbeid wordt
bepaald op 10 uren daags voorkinderen
tot 16 jaar.
Nachtarbeid wordt aan personen be
neden 18 jaar verboden, evenals Zondags-
arbeid voor personen beueden 18 jaar.
Speciale bepalingen omtrent vrouwen
arbeid bevat bet ontwerp niet.
Z VI. de Koning heeft graaf Schim-
melpenninck van Nijenbeek benoemd tot
Hd. ordonnans officier.
Miss Saxton Winter, gouvernante van H.
K. H. pi inses VVilhelinina, is weder terug
gekeerd. Freule de Cock is dientenge
volge van het Loo weder naar 's Hage
vertrokken.
Uit Nijmegen zijn ongeveer 100 ar
beiders, giooter.deels afkomstig uit het
Land van Maas en Waal en de Betuwe,
door bemiddeling van het agentschap
voor werkverschaffing in Duitschland, ver
voerd naar eene plaats, op eenige uren
van Hamburg gelegen, ten einde aan het
Oostzee-kanaal, waarvoor de Duilsche
keizer in liet begin dezes jaais de eerste
spade in den grond stak, te worden
werkzaam gesteld, De meesten zijn ge
huwd en vaders van groote gezinnen.
In het begin van Januari zullen nog 50
anderen volgen.
Blijkens het programma van de
internationale hardrijderijen op schaatsen,
te houder, in dezen winter te Heereriveen,
zijn de prijzen vastgesteld als volgt
1. Meesterschap van Nedeiland op
circa 1600 meter: 1. piijs f600, een
diploma en gouden medaille, 2. prijs
f300 en een diploma, 3. prijs f60 en
een diploma 4. prijs f30 eri een diploma.
2. Meesterschap van Nederland voor
heeren liefhebbers op circa 1609 meter:
1 prijs eene gouden medaille, 2. prijs
eene zilveren medaille, 3. prijs eene
bronzen medaille, 4. prijs eene bronzen
medaille.
Als heeren liefhebbers worden niet be
schouwd
1. Zij, die ooit in eenen openbaren
wedstrijd om geld, hetzij als prijs, hetzij
als inzet of inleggeld, gereden hebben.
2. Zij, aie van 31 Maart 1886 af ooit,
voor zoover hun bekend, met of tegen
een beroepsrijder om eenigen prijs ge
reden hebben.
3 Zij, die ooit ter wille van een gel
delijk voordeel in de uitoefening der
athletiek ondericlit gegeven, ze uitgeoe
fend of daarbij als helper dienst gedaan
hebben.
De Nederlandsche Vereeniging te
Londen, heeft, behalve de onlangs ver
melde fraaie schilderij van den Heer
Herman ten Kate, te 's-Gravenhage, nog
een ander zeer gewaardeerd geschenk
ontvangen, namelijk een exemplaar van
Dr. Burgersdijk's vertaling van Shake
speare's gezamenlijke werken. Dr. Bur-
gersdijk deed dit geschenk van een vrien
delijk schrijven vergezeld gaan, dat jl.
Zaterdag werd voorgelezen.
Domela Nieuwenhuis heeft aan de
af.leeling NoordwoMe van den Bond voor
Algemeen Stemrecht, welke hem voor lid
der Tweede Kamer op het grostal had
geplaatst, bericht dat hij voor de can-
didaluur bedankt.
Ook in de residenlie heeft het
Leger des heils den veldtocht geopend.
Naar het Dar/blad vernepmt zullen
van anti-revolutionaire zijde bij de aan
staande verkiezingen vuur de Tweede
Kamer als candidaten worden gesteld:
te Sliediecht de lieer de Geer van Jutfaas
eu te Goriuchem de heer Seret.
Uit Maastricht wordt aan de
N. R. Cl. gemeld
„L)e Maas is onrustbarend gewassen.
De stand is 3.45. Men vreest voor over
strooming. De buitengewone rivieicor-
respondentie met België is ingesteld."
Op de lijn Rotterdam, Amsterdam,
Enkhuizen, van de Hollandsche Spoor
wegmaatschappij, is sedert korten tijd,
bij wijze van proef, een controleur aan
gesteld ter verifieering van de spoor
wegkaartjes der reizigers.
Men schijnt nog niet genoeg lastig
gevallen te worden om zijn kaartje te
vertoonen.
In het D. v. Z.-IJ. deelt de heer
van Schermbeek, hoofd-coinrnissaris van
politie, omtrent de godspenningen, die
men gewoon is aan dienstboden te geven,
als zijne overtuiging mede:
»Gewoonte geeft geen recht, tenzij de
wet er naar verwijst." staat in de wet,
houdende algemeene bepalingen der wet
geving. En omdat in de artikelen 1637,
1638 en 1639 van het Burgerlijk Wet
boek, die betreffen de huur van dienst
boden en werklieden, geen woord voor
komt over godspenningen, geven de gods-
penningen geenerlei recht. Men geeft de
godspenningen, soms weken en maanden
voor den aanvang van de huur, meenendt'
dat ze verbinden, maar ze verbinden niet.
Slechts de mondelinge afspraak verbindt.
De godspenningen moesten worden af
geschaft en vervangen (ik wil de dienst
boden niet benadeelen) door premiën, te
betalen bij de indiensttreding of, nog
veel beter, in eens of in tweeën, na ver
loop van zekere termijnen na de indienst
treding en enkel in het geval, dat de
meester tevreden is ov»r de aanvanke
lijke bewijzen van geschiktheid.
»Ook ben ik al lang van meening, en
meen goed te doen ook daaraan bij deze
gelegenheid openbaarheid te geven, dat
het zeer de overweging zou verdienen
om, ter verkrijging van een deugdelijker
middel van verbintenis bij het aangaan
van huur van weik en dienstboden, een
geschreven contract vast te stellen, waar
voor de formulieren zouden worden ge
drukt en verkrijgbaar gestild, ter invul
ling en onderteekeniiig, gelijk ze ver
krijgbaar zijn voor een ander soort van
huur, namelijk van woningen.
»Nu ik toch aan het woord ben,
wenschte ik ten slotte er op te wijzen,
dat men bij het huren van minderjarige
dienstboden (volgens de wet onbekwaam
nm zich te verbinden, beter handelt, te
contracteeren met haar vader of voogd,
wal meestal verzuimd wordt, en dat
DOOR
1WAN TURGHENEW.
1) Van al de jachtgronden, die dicht
bij mijn landhuis lagen, bezocht ik de
boschrijke vlakte en het dorp Glinnoë.
in 't binnenste van Rusland, het meest.
In de nabijheid van dat dorp vindt men
de wildrijkste streken van geheel ons
distrikt. Nadat ik de bosschen bezocht
en de omliggende velden doorkruist had,
begaf ik mij meermalen naar een moer as
in de omstreken en keerde dan tot mgn
vriendelijken gastheer, den starost
(dorpsrechter) van Glinnoë terug, in
wiens huis ik mij gewoonlijk ophield.
Van het moeras tot naar Glinnoë was
de afstand slechts twee uren de weg
loopt bestendig door laag land en eerst
op de helft er van ziet men een kleinen
heuvel, dien men over moet. Op den top
bevindt zich een klein eigendom, uit een
onbewoond heerenhuis en een tuin be
staande, Gewoonlijk ging ik voorbij dat
huis, als de ondergaande zon het schit
terendst was en ik herinner mij dat
deze woning, met hare dichtgesloten
vensterluiken, telkens een indruk op mij
maakte, alsof een blinde grijsaard zich
in de zonnestralen warmde. Men zou
geloofd hebben, dat zij reeds jaren lang
ledig had gestaan slechts een heuvel
er van, aan de zijde van den tuin, werd
door een gehrekkigen ouden rnan be
woond, een vrij jelaten lijfeigene, wiens
hooge gestalte door de jaren gebogen
was en wiens uitdrukkingsvol gezicht
mijne aandacht getrokken hadden. Hij
zat gewoonlijk op een bank voor het
eenige venster zijner woning en staarde,
verdiept in smartelijk gepeins, in de zon.
Wanneer hij mij gewaar werd, richtte
hij zich een weinig op en groette mij
met die kalme waardigheid, welke de
oude dienstboden van liet geslacht onzer
ouders en grootouders kenmerkt. De
oude man heette Lukawitsch, Luka's
zoon. Ik praatte somwijlen met hem.
maar hij was niet zeer spraakzaam en
ik kon niet anders van hem te weten
komen, dan dat de bezitting aan de
kleindochter van zijn meester behoorde.
Deze dame was weduwe en had een
jongere zuster; beiden woonden in een
stad buitenlands en bezochten nooit
haar landgoed. Hij echter wenschte
eindelijk het eind zijner loophaan te
bei eiken, »want," zeide hij, «bestendig
zijn brood te kauwen en weder te
kauwen, wordt ten laatste treurig en
vervelend, vooral als 't reeds zoolang
geduurd heeft."
Ik was eens langer dan gewoonlijk op
het veld gebleven, toen 't voor de jacht
het gunstigst jaargetijde was. Schoon
het nog niet geheel donker was, kwam
de maan te voorschijn en de nacht
daalde van den stillen, neveligeri hemel
neder, toen ik hel landgoed op den heu
vel naderde. Ik moest den tuin voorbij;
diepe stilte heerschte in de rondte. Ik
ging over een breeden weg en kwam
aan het staketsel, dat den tuin omgaf.
Voor mij lag de kleine tuin vol geuren
en dauw, en geheel beschenen door de
maan. In den ouderwetschen trant aan
gelegd, vormde hij slechts een enkel
vierkant. Kleine rechte paden liepen in
het middelpunt samen bij een rond
bloemperk, dat vol asters stond, waar-
tusschen dicht gras uitschoot. Hooge
Irndeboomen omgaven het, en lieten
slechts op eene plek de helft van een
laag huis doorschemeren, en twee ven
sters, die tot mijn verwondering ver
licht waren. Jonge appelboomen stonden
in de nabijheid, en door hunne dunne
twijgen trilde het maanlicht. Uit de
twijgen der hooge linden kwam een
zwak gefluister. De hemel was rnel
sterren bezaaid, die geheimzinnig flikker
den en fonkelden. Kleine wolkjes trokken
vooibij de maan eri verduisterden voor
een oogeriblik haar stillen glans. Alles
sliep. De lauwe, balsamieke lucht liet
nauwelijks een windlochtje voelen De
nachtegalen hadden reeds lang opgehou
den te slaan. Het snorren van een kever,
liet zacht plassen van een kleinen visch
in den vijver achter de lindeboomen, de
schreeuw van een vogel, die uit den
slaap opschrikte, zwakke, dolfe geluiden
van het veld, zoo verwijderd, dat het
oor niet kon onderscheiden of zij tot de
rnenschelijke stem behoorden of het
schreeuwen vari een dier waren; haas
tige, zware voetstappen op den weg
al deze onduidelijke geluiden, dat snorren
en suizen verhoogde de nachtelijke stilte
nog meer.
Als vast gekluisterd leunde ik op de
heining en staarde, door een onbeschrij
felijke gewaarwording overweldigd, naar
de flauw verlichte vensters, toen plotse
ling akkoorden in het huis galmden en
als een rollende golf den echo wekten.
Ik rilde onwillekeurig.
Daarop liet een vrouwenstem zich
hooien. Ik luisterde aandachtig. Hoe
groot was mijne verwoudering 1Ik
had twee jaren vroeger in Italië, te
Sorrento, denzelfden zang, denzelfde
stem gehoord. Ja, ja.
Vieni, ])ensando a me segrelamente
't Was dezelfde, ik herkende de
melodie.
Toen ik ze voor 't eerst hoorde, kwam
ik van een lange wandeling op 't zee
strand terug. Ik ging haastig door de
straten, 't Was nacht, een nacht in 't
zuiden; schitterend, niet stil en doodsch,
zooals de nachten in Rusland. De maan
straalde met ongewone helderheid groote
sterren vlamden aan den donkerblauwen
hemel, donkere schaduwen teekendeu
zich in den geelen glans af, die de aarde
bescheen. Steenen muren omgaven de
huizen aan beide zijden der stiaat, waar
hoven de oranjebooinen hunne hangende
twijgen uitbreidden, met zware gouden
vruchten beladen, die in de massa
bladeren half verscholen waren. De lucht
was schier verdoovend inet zoete geuien
bezwangerd. Aan al deze heerlijkheden
reeds gewoon, ging ik haastig naar mijn
logement, toeri plotseling in een der
kleine tuinpavilloens bij den muur een
vrouwenstem klonk. Zij zong een romance,
die rnij onbekend was, maar er lag in
die tonnen iets zoo aantrekkelijks, zij
ji.iarden zich aan ne woorden van het
lied, dat blijde en hartstochtelijke ver-
k
