NIEUWE
Nieuws- en Advertentieblad
UTRECHT EN GELDERLAND.
Magdatesa's Eed.
No 89.
Woensdag 6 November 1889.
Achttiende jaargang.
VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG.
BINNENLAND.
FEUILLETON.
AMERSFOORTSCIE COURANT.
VOOR
abonnementsprijs:
Per 3 maanden 1.Franco per po9t door het geheele Rijk.
Afzonderlijke Nummers 3 Cent.
onden stukken en berichten intezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
inge;
Uitgever A. M. SLOTHOUWER, Amersfoort.
advertentien:
Van 1 6 regels 0,40 iedere regel meer 5 Cent.
Advertentien viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend»
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
De gezondheidstoestand van Z. M.
den Koning blijft, aldus schrijft men aan
het Ilbl., voortdurend bevredigend, zoo
dat Z. M. in staat is dagelijks op vast
gestelde uren de gewone werkzaamheden
te verrichten met den referendaris en de
heeren der hofhouding.
Evenals H. M. de Koningin ziet men
prinses Wilhelmina dagelijks een rijtoer
maken.
Zondagvoormiddag was H. M. met ge
volg te Apeldoorn ter kerk bij ds. Hal-
tink. Des namiddags maakte H. M. met
prinses Wilhelmina in een half overdekt
rijtuig een ritje, dat wegens den voort
durende') regen tot een half uur beperkt
bleef.
Men schrijft uit Rotterdam
«Sedert Zondag zijn hier een aantal
vergaderingen van werklieden gehouden,
welke allen op de agenda het woord
«lotsverbetering" hadden.
Om Zaterdagavond te beginnen hadden
er twee vergaderingen plaats van smids
gezellen. De een was uitgeschreven door
de smedenvereeniging St.-Eloy, de andere
was uitgeschreven door de commissie,
welke in de vergadering den vorigen
Zaterdag gehouden de laak had overge
nomen van den IJzer-en metaalwerkers-
bond, welke bond van een sterk sprekende
socialistische kleur is.
De vergadering van St.-Eloy, een se
dert jaren beslaande vereeniging, die
steeds hij de patroons gezien is geweest,
en nog is, werd ook bijgewoond door
personen, die anders als sprekers optra
den in de vergaderingen van den Metaal-
tverkersbond. Zij hadden zich blijkbaar
ten doel gesteld, de vergadering van Sf.-
Eloy te doen mislukken, doch dit doel is
door hen niet bereikt, dank zij de kalme
houding van het bestuur, welker leden
door hen op ergelijke wijze werden uit
gescholden.
Toen het bestuur van St.-Eloy, hunne
rustverstoring moede, de hulp der politie
tegen hen iniiep, verwijderden zij zich
en kon deze vergadering geregeld haar
gang gaan.
Het doel, dal het bestuur van St.-Eloy
beoogde was het bekend rnaken van grie
ven en wenschen. Het bestuur, dat reeds
van verschillende patroons op zijn ver
zoek de toezegging verkregen heeft, dat
deze bereid zy°n, om tezamen eene ver
gadering te houden, wil middelen bera
men om tot eene lotsverbetering van
smidsgezellen te geraken, zonder dat eene
loonsverhooging, waarin de patroons ver
klaard hebben niet te kunnen treden, zal
worden toegestaan.
Na langdurige besprekingen werd be
sloten, dat men trachten zal van de pa
troons te verkrijgen de vaststelling van
een arbeidsdag van 10 uur met buitenge
woon verhoogd loon voor over-en nacht
werk.
De andere smedenvergadering had ten
doel eene vereeniging te stichten, opdat
de commissie, die binnen eenige weken
de patroons de eischen der smeden be
kend maken zal, spreken kan namens
eene vereeniging, welker leden geheel
met haar instemmen.
Als spreker trad in deze vergadering
op Kalsbach, voorzitter der Amslerdamsche
smedenvereeniging Bystand zij ons stre
ven, die het nut van vereeniging be
pleitte.
Deze vereeniging zal den eisch van
loonsverhooging handhaven.
Zondag voormiddag kwamen eenige
bakkersgezellen bijeen om te luisteren
naar den bakkersgezel, de Boekhorst,
meer algemeen bekend als de Hagenaar,
die bijna een geheel uur praatte om zich
van den blaam te zuiveren, dat hij een
socialist zou zijn. Ook kwam hij steik
op tegen het thans hangende voorstel om
terug te keeren tot een werktijd van 14
uren.
De banketbakkersbedienden hebben
besloten tot oprichting eener vereeniging,
waarvan het doel is onderlinge steun bij
ziekte, werkeloosheid buiten eigen schuld
en ouden dag. Van hen is geene werk
staking te wachten.
En eindelijk had nog eene vergadering
van bootwerkers plaats, die in tegenstel
ling met de Labourer Union tot oprich
ting eener nationale vereeniging van
bootwerkers hadden besloten, en daar
voor Zondag de statuten door hen zijn
goedgekeurd. Deze vereeniging stelt zich
ten doel de belangen der bootwerkers
te behartigen en zal trachten samen te
wei ken met de in de vorige week opge
richte vereeniging van cargadoors, hoofd
zakelijk ter voorkoming van nieuwe werk
staking.
De titel dezer vereeniging is de Neder-
landsche vlag.
Volgens den regenmeter der Rijks
landbouwschool te Wageningeu, is in de
maand October j. I. gevallen 50'/, m. M.
regen, tegen 81 m. M. in dezelfde
maand van 1888.
Door het Maandblad van Ds.
Pierson wordt gemeld, dat de midder
nachtzendelingen, de heeren v. d. Steur
en Velthuvsen, die thans in Den Haag
werkzaam zijn, hoogelijk de houding der
politie aldaar roemen, daar zij in alle
opzichten hun het werk gemakkelijk
maakt, voor zoover hare bevoegdheid dit
toelaat. Inderdaad, zegt liet blad zou
door vereende krachten van burgers en
overheid heel wat kunnen geschieden.
De Utrechtsche Schaakveieeniging
voor werklieden, opgericht 23 Dec. 1888
met-80 leden, telt er nu reeds 450.
Het concert, te 's-Hage door Israël
en Oranje gegeven, ten voordeele der
slachtoffers van de ramp te Antwerpen,
heeft zuiver f201.75 opgebracht.
Zondagavond is aan het station
Bussum door den sneltrein van de Hol-
landsche spoor overreden de vrouw van
den deurwaarder v. V. De ongelukkige
was totaal verbrijzeld.
Dezer dagen moest een wildstroo-
per te Vaassen, nabij Apeldoorn, zijn
bedrijf met een ernstig ongeluk boeten.
Teneinde een haas te bemachtigen laadde
hij tehuis zijn geweer, een zoogenaamde
«afdraaier," hetwelk hij in verschillende
deelen onder zijne kleederen wilde ver
bergen, toen een dier deelen, dat waarop
het schot zich bevond, afging en hem
vreeselijk aan hand en dij verwondde.
Zijn toestand moet zeer ernstig wezen.
Zaterdagnacht tusschen 11 en 12
uur ontstond te Breda brand bij den
broodbakker Th. Bank op den Haagdijk,
die aanvankelijk een dreigend aanzien
had, doch door spoedige hulp in den aan
vang gebluscht werd Boven de bakkerij
sliepen 5 kinderen, die zeker in den rooit
zouden gestikt zijn, indien niet een toe
geschoten heer hen nog tijdig had weten
te redden. De brandweer, schutterij en
autoriteiten waren spoedig ter plaatse
van den brand.
De markthal in het Paleis voor
Volksvlijt te Amsterdam is thans voor het
publiek opengesteld. Zij is practisch in
gericht en tevens met veel goeden smaak.
In het midden, omgeven door bloemen,
eene klaterende fontein; er is een bloe
menkiosk, een vischwinkel, een vleesch-
winkel, een wildhandel, een comestibles
winkel enz. enz. Voorts is er natuurlijk
alie dagen veiling van levensmiddelen.
Men vindt er voorst een bureau van de
directie en een expeditiekantoor, waar
men gekochte waren tegen vasten prijs
naar huis kari laten bezorgen.
De dame die den eersten inkoop deed,
ontv'ng van de directie een ruiker.
Uit Den Haag schrijft men aan de
Zw. Ct.:
Het bericht, dat dr. Vinkhuyzen als
Hofarts wenschte terug te treden, vond
tegenspraak. Ik houd echter vol, dat hel
bericht juist was. Zelfs is het nog on
zeker of de grijze geneesheer zijn voor
nemen wel opgeeft. Maar natuurlijk valt
't hem moeilijk bij den sterken aandrang
tot blijven, die van zeer hooggeplaatste
zijde uitgaat, zijn besluit te handhaven,
te meer daar er in dien aandrang onmis
kenbaar iets zeer vereerends ligt. Dr.
Vinkhuyzen behoort sinds zóó lange jaren
tot de meest vertrouwde raadslieden des
Konings, dat men hem noode zou zien
heengaan. Maar op zijn hoogen leeftijd
mag toch bleef hij bij zijn besluit
zeker geen verwijt hoegenaamd hem tief
fen. Een voorloopig aanblijven is intus-
schen niet onwaarschijnlijk.
Volksonderwijs te Hoorn heeft een
flink besluit genomen. Gesteund krach
tig zelfs door geldelijke bijdragen van
vele ingezetenen, zal het den 15den dezer
een cursus openen voor die jongelieden,
welke aanstaande voorjaar voor den dienst
der nationale militie zullen moeten loten.
Zij zullen gedurende den winter geheel
gratis onderwijs ontvangen in datgene,
wat van hen vereischt wordt, om bij
hunne indiensttreding een examen af te
legger), dat bij goeden uitslag zulke aan
zienlijke voorrechten aanbiedt. Een goed
lokaal wordt door het hoofd der gemeente
verstrekt, terwijl alle overige kosten door
.Volksonderwijs bestreden zullen worden.
Als onderwijzers treden op, de heeren
van Albada. A. A. Groot, Holzmüller, J.
Buis en Gerritsen, allen te Hoorn.
Zonder twijfel zal door een groot aantal
aanstaande miliciens van deze gelegen
heid gebruik gemaakt worden.
Bij de Tweede Kamer is ingediend
een wetsontwerp tot voorziening der wet
op de consulaatrechten van 18 April
1874.
De minister van buitenlandsche zaken
is ril. tot de overtuiging gekomen, dat
zonder schade voor den dienst tot verla
ging der expeditierechten voor zeesche
pen kan worden overgegaan, al moet dan
ook billijkheidshalve aan sommige consuls
eenige vergoeding gegeven worden.
Volgens het voorstel zullen voor de
expeditie van een schip de consulaire
ambtenaren aan de scheepsgezagvoerders
in rekening kunnen brengen een som van
f2.50, met dien verstande, dat een zelfde
schip in dezelfde haven niet meer dan
f25 per jaar zal behoeven te voldoen.
Door de Maaslrichtsche spijker- en
draadnagelfabriek is een adres gericht
aan den minister van financiën, waarin
wordt aangedrongen op het doen van de
noodige voorstellen tot het heffen van
een inkomend recht van fl.50 per 100
kilo van draadnagels en spijkers voor
Nederland, alsmede voor de koloniën,
voor zoover de nagels en spijkers niet
uit Nederland afkomstig zijn. Adressante
wijst er op, hoe deze tak van nijverheid,
tengevolge van de vrijstelling hier te
lande en de wederinvoering van tiet pro-
tectiestelsel in alle andere staten, met
een algeheelen ondergang wordt bedreigd.
Reeds hebben II van de 15 spijkerfa-
brieken, die voor eenige jaren nog in
werking waren, den arbeid gestaakt, en
het is te voorzien, dat bij de hooge rech
ten, in andere landen geheven, en de
mededinging van buitenlandsche fabri
kanten, die hunne overproductie hier aan
de markt brengen,.ook de nog bestaande,
een gelijk lot zal treffen.
Evenals in voiige jaren geschiedde,
is door den Minister van Oorlog bepaald,
dat ook dit jaar bij liet aanstaande St.-
Nicolaasfeest en op den Ouden- en den
Nieuwjaarsdag, door militairen in de ver-
BOOR
C li. DE31TS.
0Naar het Franseh.)
3) Wel, antwoordde hij, wie anders
dan Jan Michaud. Hij nam het meisje,
dat schreide en klappertandde van koude
op en bracht haar in zijn huis: «Vrouw,
sprak hij, de Goede God heeft ons slechts
éen kind geschonken, hier is het tweede.
Omhels uw dochter?"
Barnabé moest van aandoening eenige
oogenblikken ophouden.
De Michauds, ging hij voort, zou
den voor die goede daad beloond worden.
In de eerste plaats was Magdalena reeds
een volleerde kantwerkster, die beter en
sneller werken kon dan al de anderen.
Den overigen tijd hield zij zich bezig met
den kleinen Just, die toen nog een kleine
kleuter was. Ge begrijpt wien ik bedoel?
Just is diezelfde die nu luitenant is, de
zoon van de eerste vrouw.
Jawel, ga maar voort.
Daar krijgt Michauds vrouw de
koorts en begint te kwijnen... zij kan
niet meer opstaan... maar Magdalena xvas
er. Zij verzorgde tegelijkertijd moeder en
kind en nam liet huishouden waar, en
dat deed zij beter dan éene vrouw in
't dorp. Weet ge, die bergbewoners, daar
over aan den kant van Zwitserland, heb
ben zoo'n bizondere soort van netheid
over zich in alle zaken waarvan men hier
zelfs niet het minste denkbeeld heeft.
Dat zit zoo in de lucht... of in 't bloed.
Neen, Barnabé, antwoordde ik, dat
is alleen het gevolg van de opvoeding,
eene gewoonte die ge slechts ééns hebt
aantenemen, om er steeds aan getrouw
te blijven.
Dat staat nog te bezienhernam
hij met een twijfelachtig gelaat. Maar,
om op de geschiedenis terugtekomen, zoo
ging het jaren lang, wel zeven of acht
naar mijne berekening. De toestand van
de zieke vrouw verergerde voortdurend
en de wateren van Vittel konden er geene
verbetering in brengen. Zij was bijna
geheel verlamd! Eindelijk voelde zij haar
laatste uur naderenen wel met angst
niet voor tiaar zelve, want zij zag in den
dood slechts eene verlossing, maar voor
hen die zij liefhad, en die zij thans
moest achterlaten. Voortdurend riep zij
uit: «Wie zal nu voor mijn kleinen Just
zorg dragen? Wie zal mijn arrnen Jan
troosten!" Eens op een avond, terwijl zij
juist weder bezig was zoo te weeklagen,
en, als onder den invloed van eene ge
ruststellende gedachte die zich langza
merhand aan haar geest opdrong, ving
zij aan te glimlachen. De kleine jongen
sliep. Toen haar man binnentrad, sprak
de stervende vrouw «Magdalena, leg uw
hand op deze wieg... Jan, leg uw hand
in dien van Magdalena." En, toen beiden
na aan haar verlangen voldaan te heb
ben, haar aanzagen zonder haar te be
grijpen, zeide zij ter verklaring: Jan, de
goede God, dien ik zoo vurig heb gebe
den, heeft mij eene ingeving geschonken.
Wanneer ik niet meer hier ben, wensch
ik en hoop ik dat Magdalena mijne plaats
zal innemen... Beloof mij haar te huwen...
En gij. Magdalena, weiger mij niet dit
laatste bewijs van opoffering dat ik van
u vraag... beloof mij zijn vrouw te zullen
worden. Toen zij, niet durvende te ant
woorden, zwegen, bleef zij aandringen en
toen nu haar jongske wakker werd, sprak
de stervende «Just, omhels Magdalena,
zij zal uw moeder zijn." Eenige uren la
ter gaf zij, gerustgesteld den geest.
Barnabé wischte zich met den rug van
zijn hand, de oogen af. Ook ik voelde de
tranen in mijn oogen opwellen.
Dat, sprak ik, moest wel een hu
welijk zijn waarop Gods zegen rustte.
Het is gezegend geworden, maar
niet zoo terstond, vervolgde de verhaler.
In het begin was Michaud diep bedroefd
over den dood van zijne vrouw evenals
Magdalena. Tot op het eind van den
rouwtijd werd er geen woord over ver
bintenis gesproken en scheen men er eens
niet aan te denken. Magdalena bleef het
huishouden voeren. Zij zou weldra twin
tig jaar worden, en zij was het schoonste
meisje uit het kanton. Zoo verstandig en
zulk een goede huishoudster! Daar men
nergens iets van de belofte afwist, ble
ven de vrijers dan ook niet uit, en wel
rijke en jonge vrijers. Michaud was niet
jong meer; hij bezat toentertijd niets
anders dan zijn schrijnwerkersgereedschap.
Uit een gevoel van betamelijkheid zweeg
hij dan ook. Eens op een dag, nadat aan
Magdalena weder een zeer vleiend aan
zoek was gedaan. en wel van den
bemiddeldsten man uit het arrondisse
ment, drong hij er op aan dat zij
daarin zou bewilligen. Maar met verwon
dering, ja zelfs op een eenigszins verwij
tenden toon, antwoordde zij: «Meester
Jan, hebt ge uw geheugen verloien of
sta ik u zoo erg tegen dat gij rnij niet
tot vrouw zoudt verlangen?" Toen kon
de goede mail niet langer zwijgen. Al de
gevoelens die hij in 't diepst van zijn
hart had verborgen, gaven zich in een
tranenvloed lucht. «O, riep hij uit, Mag
dalena, zoo ik bezorgd was dat gij niet
gelukkig met mij zoudt wezen, dan was
het juist omdat ik u liefheb! Net trad
ik binnen, maar zij waren te bewogen
om mij te zien aankomen. Ik boorde die
woorden, ik zag hen in elkanders armen
vallen en... het was Barnabé, dat zweer
ik u, die met blijmoedig hart op hun
bruiloft danste.
Evenals later, voegde ik er bij, toen
kleine Piet gedoopt werd?
En nog eens, hernam hij, toen
Jeannette werd gedoopt I Twee beelden
van kinderen, vindt u niet, mijnheer?...
Dat is juist wat de dorpelingen in 't oog
steekt even als de voorspoed van den va
der, dien hij, dat weet ik maar al te goed,
met inoeite verworven heeft met schaaf
en beitel. O, ge hadt ze moeten hooien
toen hij zijn huis bouwde! Zij kunnen
't hem maar niet vergeven dat hij beter
werkman en spaarzamer is dan zij allen!
Het zou ze dus niet erg spjjten.
zoo hun een ongeluk overkwam? kon ik
rnij niet onthouden te vragen.
Hun een ongeluk riep Barnabé uit,
hoe zou dat mogelijk zijnl... Een huisge
zin zoo innig verbonden, zoo bedacht
zaam, zoo weldadig voor elk en een
iegenlijk! Het puikje der braven?
De babbelaar had nu lang en breed
over al de Michauds gesproken, behalve