NIEUWE Nieuws- en Advertentieblad UTRECHT EN GELDERLAND. Magdatesa's Eed. No 89. Woensdag 6 November 1889. Achttiende jaargang. VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG. BINNENLAND. FEUILLETON. AMERSFOORTSCIE COURANT. VOOR abonnementsprijs: Per 3 maanden 1.Franco per po9t door het geheele Rijk. Afzonderlijke Nummers 3 Cent. onden stukken en berichten intezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag. inge; Uitgever A. M. SLOTHOUWER, Amersfoort. advertentien: Van 1 6 regels 0,40 iedere regel meer 5 Cent. Advertentien viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend» Groote letters en vignetten naar plaatsruimte. De gezondheidstoestand van Z. M. den Koning blijft, aldus schrijft men aan het Ilbl., voortdurend bevredigend, zoo dat Z. M. in staat is dagelijks op vast gestelde uren de gewone werkzaamheden te verrichten met den referendaris en de heeren der hofhouding. Evenals H. M. de Koningin ziet men prinses Wilhelmina dagelijks een rijtoer maken. Zondagvoormiddag was H. M. met ge volg te Apeldoorn ter kerk bij ds. Hal- tink. Des namiddags maakte H. M. met prinses Wilhelmina in een half overdekt rijtuig een ritje, dat wegens den voort durende') regen tot een half uur beperkt bleef. Men schrijft uit Rotterdam «Sedert Zondag zijn hier een aantal vergaderingen van werklieden gehouden, welke allen op de agenda het woord «lotsverbetering" hadden. Om Zaterdagavond te beginnen hadden er twee vergaderingen plaats van smids gezellen. De een was uitgeschreven door de smedenvereeniging St.-Eloy, de andere was uitgeschreven door de commissie, welke in de vergadering den vorigen Zaterdag gehouden de laak had overge nomen van den IJzer-en metaalwerkers- bond, welke bond van een sterk sprekende socialistische kleur is. De vergadering van St.-Eloy, een se dert jaren beslaande vereeniging, die steeds hij de patroons gezien is geweest, en nog is, werd ook bijgewoond door personen, die anders als sprekers optra den in de vergaderingen van den Metaal- tverkersbond. Zij hadden zich blijkbaar ten doel gesteld, de vergadering van Sf.- Eloy te doen mislukken, doch dit doel is door hen niet bereikt, dank zij de kalme houding van het bestuur, welker leden door hen op ergelijke wijze werden uit gescholden. Toen het bestuur van St.-Eloy, hunne rustverstoring moede, de hulp der politie tegen hen iniiep, verwijderden zij zich en kon deze vergadering geregeld haar gang gaan. Het doel, dal het bestuur van St.-Eloy beoogde was het bekend rnaken van grie ven en wenschen. Het bestuur, dat reeds van verschillende patroons op zijn ver zoek de toezegging verkregen heeft, dat deze bereid zy°n, om tezamen eene ver gadering te houden, wil middelen bera men om tot eene lotsverbetering van smidsgezellen te geraken, zonder dat eene loonsverhooging, waarin de patroons ver klaard hebben niet te kunnen treden, zal worden toegestaan. Na langdurige besprekingen werd be sloten, dat men trachten zal van de pa troons te verkrijgen de vaststelling van een arbeidsdag van 10 uur met buitenge woon verhoogd loon voor over-en nacht werk. De andere smedenvergadering had ten doel eene vereeniging te stichten, opdat de commissie, die binnen eenige weken de patroons de eischen der smeden be kend maken zal, spreken kan namens eene vereeniging, welker leden geheel met haar instemmen. Als spreker trad in deze vergadering op Kalsbach, voorzitter der Amslerdamsche smedenvereeniging Bystand zij ons stre ven, die het nut van vereeniging be pleitte. Deze vereeniging zal den eisch van loonsverhooging handhaven. Zondag voormiddag kwamen eenige bakkersgezellen bijeen om te luisteren naar den bakkersgezel, de Boekhorst, meer algemeen bekend als de Hagenaar, die bijna een geheel uur praatte om zich van den blaam te zuiveren, dat hij een socialist zou zijn. Ook kwam hij steik op tegen het thans hangende voorstel om terug te keeren tot een werktijd van 14 uren. De banketbakkersbedienden hebben besloten tot oprichting eener vereeniging, waarvan het doel is onderlinge steun bij ziekte, werkeloosheid buiten eigen schuld en ouden dag. Van hen is geene werk staking te wachten. En eindelijk had nog eene vergadering van bootwerkers plaats, die in tegenstel ling met de Labourer Union tot oprich ting eener nationale vereeniging van bootwerkers hadden besloten, en daar voor Zondag de statuten door hen zijn goedgekeurd. Deze vereeniging stelt zich ten doel de belangen der bootwerkers te behartigen en zal trachten samen te wei ken met de in de vorige week opge richte vereeniging van cargadoors, hoofd zakelijk ter voorkoming van nieuwe werk staking. De titel dezer vereeniging is de Neder- landsche vlag. Volgens den regenmeter der Rijks landbouwschool te Wageningeu, is in de maand October j. I. gevallen 50'/, m. M. regen, tegen 81 m. M. in dezelfde maand van 1888. Door het Maandblad van Ds. Pierson wordt gemeld, dat de midder nachtzendelingen, de heeren v. d. Steur en Velthuvsen, die thans in Den Haag werkzaam zijn, hoogelijk de houding der politie aldaar roemen, daar zij in alle opzichten hun het werk gemakkelijk maakt, voor zoover hare bevoegdheid dit toelaat. Inderdaad, zegt liet blad zou door vereende krachten van burgers en overheid heel wat kunnen geschieden. De Utrechtsche Schaakveieeniging voor werklieden, opgericht 23 Dec. 1888 met-80 leden, telt er nu reeds 450. Het concert, te 's-Hage door Israël en Oranje gegeven, ten voordeele der slachtoffers van de ramp te Antwerpen, heeft zuiver f201.75 opgebracht. Zondagavond is aan het station Bussum door den sneltrein van de Hol- landsche spoor overreden de vrouw van den deurwaarder v. V. De ongelukkige was totaal verbrijzeld. Dezer dagen moest een wildstroo- per te Vaassen, nabij Apeldoorn, zijn bedrijf met een ernstig ongeluk boeten. Teneinde een haas te bemachtigen laadde hij tehuis zijn geweer, een zoogenaamde «afdraaier," hetwelk hij in verschillende deelen onder zijne kleederen wilde ver bergen, toen een dier deelen, dat waarop het schot zich bevond, afging en hem vreeselijk aan hand en dij verwondde. Zijn toestand moet zeer ernstig wezen. Zaterdagnacht tusschen 11 en 12 uur ontstond te Breda brand bij den broodbakker Th. Bank op den Haagdijk, die aanvankelijk een dreigend aanzien had, doch door spoedige hulp in den aan vang gebluscht werd Boven de bakkerij sliepen 5 kinderen, die zeker in den rooit zouden gestikt zijn, indien niet een toe geschoten heer hen nog tijdig had weten te redden. De brandweer, schutterij en autoriteiten waren spoedig ter plaatse van den brand. De markthal in het Paleis voor Volksvlijt te Amsterdam is thans voor het publiek opengesteld. Zij is practisch in gericht en tevens met veel goeden smaak. In het midden, omgeven door bloemen, eene klaterende fontein; er is een bloe menkiosk, een vischwinkel, een vleesch- winkel, een wildhandel, een comestibles winkel enz. enz. Voorts is er natuurlijk alie dagen veiling van levensmiddelen. Men vindt er voorst een bureau van de directie en een expeditiekantoor, waar men gekochte waren tegen vasten prijs naar huis kari laten bezorgen. De dame die den eersten inkoop deed, ontv'ng van de directie een ruiker. Uit Den Haag schrijft men aan de Zw. Ct.: Het bericht, dat dr. Vinkhuyzen als Hofarts wenschte terug te treden, vond tegenspraak. Ik houd echter vol, dat hel bericht juist was. Zelfs is het nog on zeker of de grijze geneesheer zijn voor nemen wel opgeeft. Maar natuurlijk valt 't hem moeilijk bij den sterken aandrang tot blijven, die van zeer hooggeplaatste zijde uitgaat, zijn besluit te handhaven, te meer daar er in dien aandrang onmis kenbaar iets zeer vereerends ligt. Dr. Vinkhuyzen behoort sinds zóó lange jaren tot de meest vertrouwde raadslieden des Konings, dat men hem noode zou zien heengaan. Maar op zijn hoogen leeftijd mag toch bleef hij bij zijn besluit zeker geen verwijt hoegenaamd hem tief fen. Een voorloopig aanblijven is intus- schen niet onwaarschijnlijk. Volksonderwijs te Hoorn heeft een flink besluit genomen. Gesteund krach tig zelfs door geldelijke bijdragen van vele ingezetenen, zal het den 15den dezer een cursus openen voor die jongelieden, welke aanstaande voorjaar voor den dienst der nationale militie zullen moeten loten. Zij zullen gedurende den winter geheel gratis onderwijs ontvangen in datgene, wat van hen vereischt wordt, om bij hunne indiensttreding een examen af te legger), dat bij goeden uitslag zulke aan zienlijke voorrechten aanbiedt. Een goed lokaal wordt door het hoofd der gemeente verstrekt, terwijl alle overige kosten door .Volksonderwijs bestreden zullen worden. Als onderwijzers treden op, de heeren van Albada. A. A. Groot, Holzmüller, J. Buis en Gerritsen, allen te Hoorn. Zonder twijfel zal door een groot aantal aanstaande miliciens van deze gelegen heid gebruik gemaakt worden. Bij de Tweede Kamer is ingediend een wetsontwerp tot voorziening der wet op de consulaatrechten van 18 April 1874. De minister van buitenlandsche zaken is ril. tot de overtuiging gekomen, dat zonder schade voor den dienst tot verla ging der expeditierechten voor zeesche pen kan worden overgegaan, al moet dan ook billijkheidshalve aan sommige consuls eenige vergoeding gegeven worden. Volgens het voorstel zullen voor de expeditie van een schip de consulaire ambtenaren aan de scheepsgezagvoerders in rekening kunnen brengen een som van f2.50, met dien verstande, dat een zelfde schip in dezelfde haven niet meer dan f25 per jaar zal behoeven te voldoen. Door de Maaslrichtsche spijker- en draadnagelfabriek is een adres gericht aan den minister van financiën, waarin wordt aangedrongen op het doen van de noodige voorstellen tot het heffen van een inkomend recht van fl.50 per 100 kilo van draadnagels en spijkers voor Nederland, alsmede voor de koloniën, voor zoover de nagels en spijkers niet uit Nederland afkomstig zijn. Adressante wijst er op, hoe deze tak van nijverheid, tengevolge van de vrijstelling hier te lande en de wederinvoering van tiet pro- tectiestelsel in alle andere staten, met een algeheelen ondergang wordt bedreigd. Reeds hebben II van de 15 spijkerfa- brieken, die voor eenige jaren nog in werking waren, den arbeid gestaakt, en het is te voorzien, dat bij de hooge rech ten, in andere landen geheven, en de mededinging van buitenlandsche fabri kanten, die hunne overproductie hier aan de markt brengen,.ook de nog bestaande, een gelijk lot zal treffen. Evenals in voiige jaren geschiedde, is door den Minister van Oorlog bepaald, dat ook dit jaar bij liet aanstaande St.- Nicolaasfeest en op den Ouden- en den Nieuwjaarsdag, door militairen in de ver- BOOR C li. DE31TS. 0Naar het Franseh.) 3) Wel, antwoordde hij, wie anders dan Jan Michaud. Hij nam het meisje, dat schreide en klappertandde van koude op en bracht haar in zijn huis: «Vrouw, sprak hij, de Goede God heeft ons slechts éen kind geschonken, hier is het tweede. Omhels uw dochter?" Barnabé moest van aandoening eenige oogenblikken ophouden. De Michauds, ging hij voort, zou den voor die goede daad beloond worden. In de eerste plaats was Magdalena reeds een volleerde kantwerkster, die beter en sneller werken kon dan al de anderen. Den overigen tijd hield zij zich bezig met den kleinen Just, die toen nog een kleine kleuter was. Ge begrijpt wien ik bedoel? Just is diezelfde die nu luitenant is, de zoon van de eerste vrouw. Jawel, ga maar voort. Daar krijgt Michauds vrouw de koorts en begint te kwijnen... zij kan niet meer opstaan... maar Magdalena xvas er. Zij verzorgde tegelijkertijd moeder en kind en nam liet huishouden waar, en dat deed zij beter dan éene vrouw in 't dorp. Weet ge, die bergbewoners, daar over aan den kant van Zwitserland, heb ben zoo'n bizondere soort van netheid over zich in alle zaken waarvan men hier zelfs niet het minste denkbeeld heeft. Dat zit zoo in de lucht... of in 't bloed. Neen, Barnabé, antwoordde ik, dat is alleen het gevolg van de opvoeding, eene gewoonte die ge slechts ééns hebt aantenemen, om er steeds aan getrouw te blijven. Dat staat nog te bezienhernam hij met een twijfelachtig gelaat. Maar, om op de geschiedenis terugtekomen, zoo ging het jaren lang, wel zeven of acht naar mijne berekening. De toestand van de zieke vrouw verergerde voortdurend en de wateren van Vittel konden er geene verbetering in brengen. Zij was bijna geheel verlamd! Eindelijk voelde zij haar laatste uur naderenen wel met angst niet voor tiaar zelve, want zij zag in den dood slechts eene verlossing, maar voor hen die zij liefhad, en die zij thans moest achterlaten. Voortdurend riep zij uit: «Wie zal nu voor mijn kleinen Just zorg dragen? Wie zal mijn arrnen Jan troosten!" Eens op een avond, terwijl zij juist weder bezig was zoo te weeklagen, en, als onder den invloed van eene ge ruststellende gedachte die zich langza merhand aan haar geest opdrong, ving zij aan te glimlachen. De kleine jongen sliep. Toen haar man binnentrad, sprak de stervende vrouw «Magdalena, leg uw hand op deze wieg... Jan, leg uw hand in dien van Magdalena." En, toen beiden na aan haar verlangen voldaan te heb ben, haar aanzagen zonder haar te be grijpen, zeide zij ter verklaring: Jan, de goede God, dien ik zoo vurig heb gebe den, heeft mij eene ingeving geschonken. Wanneer ik niet meer hier ben, wensch ik en hoop ik dat Magdalena mijne plaats zal innemen... Beloof mij haar te huwen... En gij. Magdalena, weiger mij niet dit laatste bewijs van opoffering dat ik van u vraag... beloof mij zijn vrouw te zullen worden. Toen zij, niet durvende te ant woorden, zwegen, bleef zij aandringen en toen nu haar jongske wakker werd, sprak de stervende «Just, omhels Magdalena, zij zal uw moeder zijn." Eenige uren la ter gaf zij, gerustgesteld den geest. Barnabé wischte zich met den rug van zijn hand, de oogen af. Ook ik voelde de tranen in mijn oogen opwellen. Dat, sprak ik, moest wel een hu welijk zijn waarop Gods zegen rustte. Het is gezegend geworden, maar niet zoo terstond, vervolgde de verhaler. In het begin was Michaud diep bedroefd over den dood van zijne vrouw evenals Magdalena. Tot op het eind van den rouwtijd werd er geen woord over ver bintenis gesproken en scheen men er eens niet aan te denken. Magdalena bleef het huishouden voeren. Zij zou weldra twin tig jaar worden, en zij was het schoonste meisje uit het kanton. Zoo verstandig en zulk een goede huishoudster! Daar men nergens iets van de belofte afwist, ble ven de vrijers dan ook niet uit, en wel rijke en jonge vrijers. Michaud was niet jong meer; hij bezat toentertijd niets anders dan zijn schrijnwerkersgereedschap. Uit een gevoel van betamelijkheid zweeg hij dan ook. Eens op een dag, nadat aan Magdalena weder een zeer vleiend aan zoek was gedaan. en wel van den bemiddeldsten man uit het arrondisse ment, drong hij er op aan dat zij daarin zou bewilligen. Maar met verwon dering, ja zelfs op een eenigszins verwij tenden toon, antwoordde zij: «Meester Jan, hebt ge uw geheugen verloien of sta ik u zoo erg tegen dat gij rnij niet tot vrouw zoudt verlangen?" Toen kon de goede mail niet langer zwijgen. Al de gevoelens die hij in 't diepst van zijn hart had verborgen, gaven zich in een tranenvloed lucht. «O, riep hij uit, Mag dalena, zoo ik bezorgd was dat gij niet gelukkig met mij zoudt wezen, dan was het juist omdat ik u liefheb! Net trad ik binnen, maar zij waren te bewogen om mij te zien aankomen. Ik boorde die woorden, ik zag hen in elkanders armen vallen en... het was Barnabé, dat zweer ik u, die met blijmoedig hart op hun bruiloft danste. Evenals later, voegde ik er bij, toen kleine Piet gedoopt werd? En nog eens, hernam hij, toen Jeannette werd gedoopt I Twee beelden van kinderen, vindt u niet, mijnheer?... Dat is juist wat de dorpelingen in 't oog steekt even als de voorspoed van den va der, dien hij, dat weet ik maar al te goed, met inoeite verworven heeft met schaaf en beitel. O, ge hadt ze moeten hooien toen hij zijn huis bouwde! Zij kunnen 't hem maar niet vergeven dat hij beter werkman en spaarzamer is dan zij allen! Het zou ze dus niet erg spjjten. zoo hun een ongeluk overkwam? kon ik rnij niet onthouden te vragen. Hun een ongeluk riep Barnabé uit, hoe zou dat mogelijk zijnl... Een huisge zin zoo innig verbonden, zoo bedacht zaam, zoo weldadig voor elk en een iegenlijk! Het puikje der braven? De babbelaar had nu lang en breed over al de Michauds gesproken, behalve

Historische kranten - Archief Eemland

Nieuwe Amersfoortsche Courant | 1889 | | pagina 1