NIEUWE
Nieuws- en Advertentieblad
UTRECHT EN GELDERLAND.
StagdaleRa's led.
No. 14.
Zaterdag 15 Februari 1890.
Negentiende jaargang.
VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG.
Politiek.
BINNENLAND.
FEUILLETON.
AMERSFOOBTSCHE C0DBA1VT.
VOOR
abonnementsprijs:
Per 3 maanden 1.Franco per post door het geheele Rijk.
Afzonderlijke Nummers 3 Cent.
Ingezonden stukken en berichten intezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
Uitgever A. M. SLOTHOUWER, Amersfoort.
Va]
advertentien:
16 regels 0,40 iedere regel meer 5 Cent.
Advertentien viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekeud.
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
Van de uitbreiding der kiesbevoegd
heid, door de herziening der Grond
wet mogelijk gemaakt en in haar
additioneele bepalingen voorloopig
in uitvoering gekomen, werd ver
wacht dat de belangstelling der bur
gers in de publieke aangelegenheden
sterk zou toenemen. De nieuwe kie
zers, voor de eerste maal in het be
zit gesteld van een recht, welks ge
mis voor velen hunner langen lijd
een grieve was geweest, zouden als
één man opgaan naar de stembus
om te toonen dat het hun ernst was
met hun verlangen, dat zij den
invloed op den wetgevenden arbeid,
hun door de wet toegekend, niet on
gebruikt wilden latende oude zou
den niet minder ijver aan den dag
leggen, ren emue ui» u.oi >iougo.,.
te worden of aanleiding te geven
tot het verwijt, dat zij het kiesrecht
een waardeloos goed achtten, zoodra
het ophield een voorrecht .voor de
meer bemiddelden te zijn.
Het was te voorzien, dat de hoog
gespannen verwachting niet geheel
kon worden verwezenlijkt. Wel is,
bij sommigen verkiezingen voor het
Rijk, het Gewest of de Gemeente
ijverig gestemd, maar voornamelijk,
wanneer de partij hartstochten waren
geprikkeld en de leiders hun uiterste
best deden om door allerlei midde
len den tweeden en den derden ban
van het kiezerspersoneel uit de on
verschillige houding, die volstrekt
niet deed denken aan geestdriftvolle
vervulling van een burgerplicht, op
te trommelen. Ware belangstelling
is nog heel iets anders. De lui, die
eerst naar het stembureau gaan als
zij er als het ware bij de ooren heen-
gesleept worden, zijn de rechte va
derlanders niet; en onzentwege zou
den wij niets onbillijks zien in een
kieswet, die bepaalde dat zij, die
zonder geldige redenen van hun recht
geen gebruik hadden gemaakt, ook
bij een volgende gelegenheid daar
van verstoken zouden zijn, of meer
malen achtereen wanneer het ver
zuim zich had herhaald.
Nog een ander gevolg werd van
die uitbreiding te gemoet gezien, na
melijk een verhoogd streven om ken
nis te erlangen van verschillende on
derwerpen van wetgeving; met an
dere woorden, het groote publiek
zou zich meer met de politiek gaan
bezighouden.
Het schijnt dat men in dit opzicht
minder is teleurgesteld geworden;
er zijn ten minste levensteekenen
opgewekt, die voor de toekomst een
meer algemeene belangstelling doen
hopen. Leden van de volksvertegen
woordiging zien we nu en dan in
vergaderingen van hun kiezers op
treden, minder om hun rekenschap
te geven van hetgeen door den man
in de openbare vergaderzaal, dat
voorbeeld, door den eenigen vertegen
woordiger van zekere politieke rich
ting gegeven, zouden wij ongaarne
aanbevelen, dan wel om van hun
inzichten te doen blijken omtrent
sommige punten, waarover de kiezers
wel het een en ander willen verne
men dat hun niet duidelijk is.
Het is, gelooven we, niet overbodig,
dat de grens eens wordt aangegeven
tusschen hetgeen des kiezers, en wat
des volksvertegenwoordigers is. De
laatste wordt niet altijd beschouwd
als een zelfstandig man, die eigenlijk
aan niemand verantwoording schul
dig is Bij het aanvaarden van zijn
mandaat heeft hij zich tot niets ver
bonden; alleen was er grond om te
verwachten, dat hij in het algemeen
de richting hield, door de meerder
heid des kiezers als de meest ge-
wenschte beschouwd. Het is mogelijk
dat hij, na in de gelederen van de
medewerkers aan de wetgeving opge
nomen te zijn, door een meer aan
dachtige waarneming van de onder
werpen, die zijn aandacht vereischten,
een ander advies en zelfs een andere
stem uitbracht, dan zijn kiezers meen
den van hem te zullen vernemen
in dat geval is er niets anders te
doen, dan zijn volledige vrijheid te
eerbiedigen. Is zijn mandaat afgeloo-
pen, dan kan met gelijke vrijheid
daarover beschikt wordenvóór dien
tijd heeft niemand hom een gedrags
lijn voor te schrijven. Ware dit niet
zoo, de leiders der kiesvereenigingen
zouden de eigenlijke regeerders des
lands worden en het organisme der
wetgevende macht zou een noodlot
tige verzwakking ondergaan.
Ofschoon de meening, die we daar
uitspraken niet door ieder gedeeld
wordt, is het toch niet moeielijk haar
aannemelijkheid te betoogen. Neem
welke kiesvereeniging gij wilt, zelfs
die, waar de meeste belangstelling
heerscht voor politieke vraagstukken,
en stel dan eens de vraag: Hoe-
op welke wijze Indië benoori ie wui-
den bestuurd, opdat wij zouden vol
doen aan onze verplichtingen ten
aanzien van de inlandsche bevolking?
Wie kan zeggen, welk stelsel van
landsverdediging de beste waarborgen
geeft voor de handhaving onzer na
tionale zelfstandigheid, zonder dat
de grenzen onzer fmanciëele draag
kracht worden overschreden? Hoe
moeten de belastingen worden inge
richt, zullen zij voldoen aan den re
gel, dat ieder naar zijn vermogen
bijdraagt in de kosten der Staatshuis
houding Het is duidelijk, dat we
die vragen met een groot aantal an
dere zouden kunnen vermeerderen,
en dat het antwoord op die alle bijna
gelijkluidend zou zijn. Wel is waar-
treft men in elke politieke vergade
ring enkele van die alweters aan,
die elke moeielijkheid op staande voet
kunnen oplossen, maar wij durven
niet beweren dat ons vertrouwen
op hun talenten een grooten omvang
heeft.
Gewoonlijk wordt in een kiezersver
gadering, het eene stelsel tegenover
het andere geplaatst, en de meerder
heid beslist, aan welk van die twee
men de voorkeur geeft. Is echter al
tijd het gezond verstand, dat, ofschoon
niet tot de onderdeelen en bijzonder
heden van eenig politiek vraagstuk
afdalende, toch de hoofdlijnen wel
kan volgen, aan het woord, of stemt
men niet veeltijds onder den invloed
van een handig spreker, die zijn
beste wapens ontleend heeft aan het
arsenaal van den letterkundigen vorm
Het is daarom, dat wij zoo wei
nig ophebben met zoogenaamde Staat
kundige programma's, met moeite
worden zij samengesteld, men geeft
er zelfs de waarde aan van een po
litieke geloofsbelijdenis, die de can-
didaat heeft te onderschrijven en
naar welke hij zich dan ook behoort
te gedragen, zonder dat het, voor
wien ook, eenige bindende kracht
heeft. Op die wijze vormen zich, in
bidatovDi ihotjj uui/uoi
elkander in de wielen rijden en de
rogeertaak noodeloos verzwaren.
Dat wij voor onszelven, als staats
burgers. zooveel mogelijk op de hoogte
trachten te komen van de politieke
vraagstukken van den dag, is natuur
lijk en plichtmatig; verder moeten
zij, die in hoofdzaak dezelfde richting
gevolgd wenschen te zien, hun ver
trouwen schenken aan brave, vader
landslievende, bekwame mannen, van
wie zij kunnen verwachten dat zij,
in gelijke richting werkende, naar
hun beste weten zullen spreken en
stemmen over de onderwerpen die
aan hun oordeel worden onderwor
pen, en vooral dat zij met geestver
wanten in overleg zullen treden om
op de meest geschikte wijze het ge-
wenschte doel te bereiken.
Een van de anti-revolutionaire kies
vereenigingen, te Loosdrecht, heeft in
hare eere-motie, den heere Keuchenius
aangeboden, deze verklaring afgelegd:
»En daar door het overmoedig optre
den van twintig leden der Eerste Kamer
der Staten-Generaal duidelijk is gebleken,
dat dit Staatslichaam een noodeloos rem-
loestel is tot schade van onze Nederland-
sche Staatsinstelling.
vacht ze het oogenblik gekomen,
adat ter afschaffing der overtollige
weelde van volksvertegenwoordigers, Z. M.
de Koning in overleg met de volksver
tegenwoordigers stappen doe om de
Eerste Kamer der Staten-Generaal af te
schaffen."
Door den Minister van Oorlog is
bevolen, dat de schietbanen nabij Laren,
die thans voor het achtergelegen terrein
onveilig zijn, van kogelschermen zullen
worden vooizien; dat drie dezer banen
het meest nabij den Crailoschen weg ge
legen, buiten gebruik zullen worden ge
steld, en dat vijf banen van het stelsel
Veltman zullen worden voorzien. Gedu
rende den tijd dier werkzaamheden zal
op alle schietbanen niet mogen geschoten
dant te Utrecht openbaar worden aan
besteed.
Te Wageningen zal 's Konings 73e
verjaardag weder recht feestelijk gevierd
worden. Reeds 17 Februari wordt door
de werklieden-vereeniging „Nut en Ge
noegen" eene tooneelvoorstelling gegeven
terwijl den 18. Februari in het gebouw
Junushoff door de muziekvereeniging
«L'écho des Montagnes" en de rederij
kerskamer »Nut en gezellig verkeer", met
medewerking van hare eere- en oudwer-
kende leden, eene gemeenschappelijke uit
voering zal worden gegeven. Hoogstwaar
schijnlijk zal ook een optocht plaats
hebben.
De concessionaris van de ontwor
pen spoorweg-verbinding haven Nijkerk
Barneveld Ede heeft, onder overlegging
der noodige stukken, een adres ingediend
bij de Provinciale Staten ter verkrijging
van een renteloos voorschot ten bate van
den aanleg dier voor het westelijk deel
der Veluwe zeer gewenschte lijn.
In de Zuiderzee is veel drijfijs.
Tusschen het Kampereiland en Schokland
is bijna alles ijs. Van Kampen naar Zwolle
en Genemuiden isde scheepvaart gestremd.
DOOR
Cli. DESITS.
Naar het Fransch.)
32) Barnabe, die het laatst vertrok, had
er een kruis van zwart hout geplaatst,
waarop gegrift stond »Jan Michaud."
Het werd avond. De lucht helderde op
en een straal der ondergaande zon drong
door de wolken op het graf.
De kinderen en hunne moeder lagen
nedergeknield en baden. Eindelijk stond
Magdalena op. Zij schreide, maar met de
kalmte en de waardigheid van een inge
houden smart, van onveranderlijke vast
beradenheid.
Zonder een woord te uiten, stak zij de
hand uit naar het kruis en hernieuwde
met de oogen ten hemel geheven, haar
eed.
Toen nam zij de beide kinderen bij de
hand en verliet het kerkhof.
Juist op dat oogenblik reed een ruiter
voorbjj.
Toen hij de rouwdragenden zag, hield
hij zijn paard staande.
Het was de notaris Labarthe.
Sedert hij als voorzitter der jury de
assises had bijgewoond, had hij groote
belangstelling in Jan Michaud betoond.
Mijn God!.... riep hij uit, wat is er
gebeurd
Jan Michaud is van smart gestorven
was haar antwoord.
Labarthe zweeg een oogenblik en
scheen natedenken.
Toen wendde hij zich tot Magdalena en,
bijna evenzeer bewogen, bijna even bleek
als zij, sprak hij op een toon van diep
medelijden
Gij weet het, dat mijne vrouw de
zuster is van Delphine, de bruid van uw
zoon Just. Wij zijn eenigszins verwanten.
Morgen zal Louise bij u komen.
XVII.
DE VOOGDIJ.
Zooals Labarthe beloofd had, brachten
de beide dochters van kapitein Lambert
een bezoek aan de weduwe van Michaud.
Zij vonden haar in dien toestand van
afmatting die gewoonlijk op zware droef
heid volgt.
Gij kent ons, niet waar, sprak
Louise. Beschik over mijne zuster en rnij....
Wij zullen ons gelukkig rekenen zoo wij
u in iets van dienst kunnen zijn. Stel
onze toegenegenheid op de proef.... Ver
trouw ons altijd Wat kunnen wij voor
u doen? Wat denkt gij te beginnen?
Mijn plan staat vast, antwoordde
Magdalena, maar om het te volvoeren....
daaraan zou niemand mij kunnen helpen.
Terwijl zij dit zeide, was haar stem
dof en haar houding kreeg iets onstui
migs. Ternauwernood had zij de oogen
opgeslagen.
Delphine vatte hare handen en die in
de hare drukkende, zeide zij
Denkt gij er niet meer aan, dat ik
eens de vrouw van Just zal worden en
dat ik dus nu reeds zoo goed als uw
dochter ben.
Deze zachte, aandoenlijke woorden von
den weerklank in Magdalena's hart.
Vergeef mij! riep zij uit, terwijl
tranen var, dankbaarheid langs haar wan
gen rolden. Vergeef mij, mejuffrouw....
en ook gij, mevrouw, want gij zijt beiden
goed.... ja, zeer goed.... maar mij ont
breekt niets.... waarlijk.... niets 1
Gij zelve hebt misschien aan niets
behoefte, hernam mevrouw Labarthe,
maar die twee arme kinderen....
En zij omhelsde Jeannette, terwijl Del
phine het jongske, dat eenigszins op haar
Just geleek, tot zich trok.
Louise bleef aanhouden. Zij was nu
eene vrouw van dertig jaren. In haar
blik las men eerlijkheid en goedheid. Zij
sprak met overtuiging, terwijl Delphine
van tijd tot tijd een hartelijk woord er
tusschen voegde.
Reeds liet Magdalena zich overhalen,
toen plotseling Raynal in de deur ver
scheen.
Na de twee bezoekers gegroet te heb
ben, sprak hij:
Zonder het toeval dat mij te Mirecourt
voerde, zou ik nog niet met uw nieuw
ongeluk bekend zijn. Gij hebt raad noo-
digen hier ben ik.
Zij zag hem aan zonder hem nog te
begrijpen.
Heeft uw man een testament ge
maakt? vroeg de advokaat.
Hoe konden wij aan zulke zaken
denken! antwoordde Magdalena.
Ik dacht wel dat het zoo was,
ging Raynal voort. Daarom moeten wij
het eerst aan uwe kinderen denken en
voor hen een voogd kiezen.
Een voogd 1
Dat eischt de wet.
Maar waarom?
Om de nalatenschap van hun vader
te bewaren en te beheeren, zoowel als
de erfenis van Anselme.
Bij dien naam, die haar deed sidderen,
riep Magdalena uit:
Die hebber, wij geweigerdIk ver
lang die niet!
Wacht even, antwoordde Raynal,
de kinderen zijn minderjarig, en gij hebt
het recht niet te weigeren. Zijt gij overi
gens uw eed vergeten.
Neen, dien vergeet ik niet, was het
antwoord.
Welnu, ging hij voort, den dag dat
gij uw eed gestand hebt gedaan, zult gij
dat vermogen in alle eere kunnen aan
aarden. Wie zou het dan niet beschou
wen als eene rechtvaardige belooning voor
uwe opofferingTot dien tijd, zullen wij er
niet aan raken, dat is goedMaar de
erfenis moet wettelijk voor uwe kinderen
behouden blijven; daarin ligt hun toe
komst.
Nadat de jonge advokaat nog meer uit
leggingen had gegeven, begon Magdalena
toch na te denken. Eindelijk hief zij het
hoofd op en zeide:
Die voogd, waarom kunt gij die
niet zijn, mijnheer Raynal.
Wordt vervolgd).