NIEUWE Nieuws- en Advertentieblad UTRECHT EN GELDERLAND. StagdaleRa's led. No. 14. Zaterdag 15 Februari 1890. Negentiende jaargang. VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG. Politiek. BINNENLAND. FEUILLETON. AMERSFOOBTSCHE C0DBA1VT. VOOR abonnementsprijs: Per 3 maanden 1.Franco per post door het geheele Rijk. Afzonderlijke Nummers 3 Cent. Ingezonden stukken en berichten intezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag. Uitgever A. M. SLOTHOUWER, Amersfoort. Va] advertentien: 16 regels 0,40 iedere regel meer 5 Cent. Advertentien viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekeud. Groote letters en vignetten naar plaatsruimte. Van de uitbreiding der kiesbevoegd heid, door de herziening der Grond wet mogelijk gemaakt en in haar additioneele bepalingen voorloopig in uitvoering gekomen, werd ver wacht dat de belangstelling der bur gers in de publieke aangelegenheden sterk zou toenemen. De nieuwe kie zers, voor de eerste maal in het be zit gesteld van een recht, welks ge mis voor velen hunner langen lijd een grieve was geweest, zouden als één man opgaan naar de stembus om te toonen dat het hun ernst was met hun verlangen, dat zij den invloed op den wetgevenden arbeid, hun door de wet toegekend, niet on gebruikt wilden latende oude zou den niet minder ijver aan den dag leggen, ren emue ui» u.oi >iougo.,. te worden of aanleiding te geven tot het verwijt, dat zij het kiesrecht een waardeloos goed achtten, zoodra het ophield een voorrecht .voor de meer bemiddelden te zijn. Het was te voorzien, dat de hoog gespannen verwachting niet geheel kon worden verwezenlijkt. Wel is, bij sommigen verkiezingen voor het Rijk, het Gewest of de Gemeente ijverig gestemd, maar voornamelijk, wanneer de partij hartstochten waren geprikkeld en de leiders hun uiterste best deden om door allerlei midde len den tweeden en den derden ban van het kiezerspersoneel uit de on verschillige houding, die volstrekt niet deed denken aan geestdriftvolle vervulling van een burgerplicht, op te trommelen. Ware belangstelling is nog heel iets anders. De lui, die eerst naar het stembureau gaan als zij er als het ware bij de ooren heen- gesleept worden, zijn de rechte va derlanders niet; en onzentwege zou den wij niets onbillijks zien in een kieswet, die bepaalde dat zij, die zonder geldige redenen van hun recht geen gebruik hadden gemaakt, ook bij een volgende gelegenheid daar van verstoken zouden zijn, of meer malen achtereen wanneer het ver zuim zich had herhaald. Nog een ander gevolg werd van die uitbreiding te gemoet gezien, na melijk een verhoogd streven om ken nis te erlangen van verschillende on derwerpen van wetgeving; met an dere woorden, het groote publiek zou zich meer met de politiek gaan bezighouden. Het schijnt dat men in dit opzicht minder is teleurgesteld geworden; er zijn ten minste levensteekenen opgewekt, die voor de toekomst een meer algemeene belangstelling doen hopen. Leden van de volksvertegen woordiging zien we nu en dan in vergaderingen van hun kiezers op treden, minder om hun rekenschap te geven van hetgeen door den man in de openbare vergaderzaal, dat voorbeeld, door den eenigen vertegen woordiger van zekere politieke rich ting gegeven, zouden wij ongaarne aanbevelen, dan wel om van hun inzichten te doen blijken omtrent sommige punten, waarover de kiezers wel het een en ander willen verne men dat hun niet duidelijk is. Het is, gelooven we, niet overbodig, dat de grens eens wordt aangegeven tusschen hetgeen des kiezers, en wat des volksvertegenwoordigers is. De laatste wordt niet altijd beschouwd als een zelfstandig man, die eigenlijk aan niemand verantwoording schul dig is Bij het aanvaarden van zijn mandaat heeft hij zich tot niets ver bonden; alleen was er grond om te verwachten, dat hij in het algemeen de richting hield, door de meerder heid des kiezers als de meest ge- wenschte beschouwd. Het is mogelijk dat hij, na in de gelederen van de medewerkers aan de wetgeving opge nomen te zijn, door een meer aan dachtige waarneming van de onder werpen, die zijn aandacht vereischten, een ander advies en zelfs een andere stem uitbracht, dan zijn kiezers meen den van hem te zullen vernemen in dat geval is er niets anders te doen, dan zijn volledige vrijheid te eerbiedigen. Is zijn mandaat afgeloo- pen, dan kan met gelijke vrijheid daarover beschikt wordenvóór dien tijd heeft niemand hom een gedrags lijn voor te schrijven. Ware dit niet zoo, de leiders der kiesvereenigingen zouden de eigenlijke regeerders des lands worden en het organisme der wetgevende macht zou een noodlot tige verzwakking ondergaan. Ofschoon de meening, die we daar uitspraken niet door ieder gedeeld wordt, is het toch niet moeielijk haar aannemelijkheid te betoogen. Neem welke kiesvereeniging gij wilt, zelfs die, waar de meeste belangstelling heerscht voor politieke vraagstukken, en stel dan eens de vraag: Hoe- op welke wijze Indië benoori ie wui- den bestuurd, opdat wij zouden vol doen aan onze verplichtingen ten aanzien van de inlandsche bevolking? Wie kan zeggen, welk stelsel van landsverdediging de beste waarborgen geeft voor de handhaving onzer na tionale zelfstandigheid, zonder dat de grenzen onzer fmanciëele draag kracht worden overschreden? Hoe moeten de belastingen worden inge richt, zullen zij voldoen aan den re gel, dat ieder naar zijn vermogen bijdraagt in de kosten der Staatshuis houding Het is duidelijk, dat we die vragen met een groot aantal an dere zouden kunnen vermeerderen, en dat het antwoord op die alle bijna gelijkluidend zou zijn. Wel is waar- treft men in elke politieke vergade ring enkele van die alweters aan, die elke moeielijkheid op staande voet kunnen oplossen, maar wij durven niet beweren dat ons vertrouwen op hun talenten een grooten omvang heeft. Gewoonlijk wordt in een kiezersver gadering, het eene stelsel tegenover het andere geplaatst, en de meerder heid beslist, aan welk van die twee men de voorkeur geeft. Is echter al tijd het gezond verstand, dat, ofschoon niet tot de onderdeelen en bijzonder heden van eenig politiek vraagstuk afdalende, toch de hoofdlijnen wel kan volgen, aan het woord, of stemt men niet veeltijds onder den invloed van een handig spreker, die zijn beste wapens ontleend heeft aan het arsenaal van den letterkundigen vorm Het is daarom, dat wij zoo wei nig ophebben met zoogenaamde Staat kundige programma's, met moeite worden zij samengesteld, men geeft er zelfs de waarde aan van een po litieke geloofsbelijdenis, die de can- didaat heeft te onderschrijven en naar welke hij zich dan ook behoort te gedragen, zonder dat het, voor wien ook, eenige bindende kracht heeft. Op die wijze vormen zich, in bidatovDi ihotjj uui/uoi elkander in de wielen rijden en de rogeertaak noodeloos verzwaren. Dat wij voor onszelven, als staats burgers. zooveel mogelijk op de hoogte trachten te komen van de politieke vraagstukken van den dag, is natuur lijk en plichtmatig; verder moeten zij, die in hoofdzaak dezelfde richting gevolgd wenschen te zien, hun ver trouwen schenken aan brave, vader landslievende, bekwame mannen, van wie zij kunnen verwachten dat zij, in gelijke richting werkende, naar hun beste weten zullen spreken en stemmen over de onderwerpen die aan hun oordeel worden onderwor pen, en vooral dat zij met geestver wanten in overleg zullen treden om op de meest geschikte wijze het ge- wenschte doel te bereiken. Een van de anti-revolutionaire kies vereenigingen, te Loosdrecht, heeft in hare eere-motie, den heere Keuchenius aangeboden, deze verklaring afgelegd: »En daar door het overmoedig optre den van twintig leden der Eerste Kamer der Staten-Generaal duidelijk is gebleken, dat dit Staatslichaam een noodeloos rem- loestel is tot schade van onze Nederland- sche Staatsinstelling. vacht ze het oogenblik gekomen, adat ter afschaffing der overtollige weelde van volksvertegenwoordigers, Z. M. de Koning in overleg met de volksver tegenwoordigers stappen doe om de Eerste Kamer der Staten-Generaal af te schaffen." Door den Minister van Oorlog is bevolen, dat de schietbanen nabij Laren, die thans voor het achtergelegen terrein onveilig zijn, van kogelschermen zullen worden vooizien; dat drie dezer banen het meest nabij den Crailoschen weg ge legen, buiten gebruik zullen worden ge steld, en dat vijf banen van het stelsel Veltman zullen worden voorzien. Gedu rende den tijd dier werkzaamheden zal op alle schietbanen niet mogen geschoten dant te Utrecht openbaar worden aan besteed. Te Wageningen zal 's Konings 73e verjaardag weder recht feestelijk gevierd worden. Reeds 17 Februari wordt door de werklieden-vereeniging „Nut en Ge noegen" eene tooneelvoorstelling gegeven terwijl den 18. Februari in het gebouw Junushoff door de muziekvereeniging «L'écho des Montagnes" en de rederij kerskamer »Nut en gezellig verkeer", met medewerking van hare eere- en oudwer- kende leden, eene gemeenschappelijke uit voering zal worden gegeven. Hoogstwaar schijnlijk zal ook een optocht plaats hebben. De concessionaris van de ontwor pen spoorweg-verbinding haven Nijkerk Barneveld Ede heeft, onder overlegging der noodige stukken, een adres ingediend bij de Provinciale Staten ter verkrijging van een renteloos voorschot ten bate van den aanleg dier voor het westelijk deel der Veluwe zeer gewenschte lijn. In de Zuiderzee is veel drijfijs. Tusschen het Kampereiland en Schokland is bijna alles ijs. Van Kampen naar Zwolle en Genemuiden isde scheepvaart gestremd. DOOR Cli. DESITS. Naar het Fransch.) 32) Barnabe, die het laatst vertrok, had er een kruis van zwart hout geplaatst, waarop gegrift stond »Jan Michaud." Het werd avond. De lucht helderde op en een straal der ondergaande zon drong door de wolken op het graf. De kinderen en hunne moeder lagen nedergeknield en baden. Eindelijk stond Magdalena op. Zij schreide, maar met de kalmte en de waardigheid van een inge houden smart, van onveranderlijke vast beradenheid. Zonder een woord te uiten, stak zij de hand uit naar het kruis en hernieuwde met de oogen ten hemel geheven, haar eed. Toen nam zij de beide kinderen bij de hand en verliet het kerkhof. Juist op dat oogenblik reed een ruiter voorbjj. Toen hij de rouwdragenden zag, hield hij zijn paard staande. Het was de notaris Labarthe. Sedert hij als voorzitter der jury de assises had bijgewoond, had hij groote belangstelling in Jan Michaud betoond. Mijn God!.... riep hij uit, wat is er gebeurd Jan Michaud is van smart gestorven was haar antwoord. Labarthe zweeg een oogenblik en scheen natedenken. Toen wendde hij zich tot Magdalena en, bijna evenzeer bewogen, bijna even bleek als zij, sprak hij op een toon van diep medelijden Gij weet het, dat mijne vrouw de zuster is van Delphine, de bruid van uw zoon Just. Wij zijn eenigszins verwanten. Morgen zal Louise bij u komen. XVII. DE VOOGDIJ. Zooals Labarthe beloofd had, brachten de beide dochters van kapitein Lambert een bezoek aan de weduwe van Michaud. Zij vonden haar in dien toestand van afmatting die gewoonlijk op zware droef heid volgt. Gij kent ons, niet waar, sprak Louise. Beschik over mijne zuster en rnij.... Wij zullen ons gelukkig rekenen zoo wij u in iets van dienst kunnen zijn. Stel onze toegenegenheid op de proef.... Ver trouw ons altijd Wat kunnen wij voor u doen? Wat denkt gij te beginnen? Mijn plan staat vast, antwoordde Magdalena, maar om het te volvoeren.... daaraan zou niemand mij kunnen helpen. Terwijl zij dit zeide, was haar stem dof en haar houding kreeg iets onstui migs. Ternauwernood had zij de oogen opgeslagen. Delphine vatte hare handen en die in de hare drukkende, zeide zij Denkt gij er niet meer aan, dat ik eens de vrouw van Just zal worden en dat ik dus nu reeds zoo goed als uw dochter ben. Deze zachte, aandoenlijke woorden von den weerklank in Magdalena's hart. Vergeef mij! riep zij uit, terwijl tranen var, dankbaarheid langs haar wan gen rolden. Vergeef mij, mejuffrouw.... en ook gij, mevrouw, want gij zijt beiden goed.... ja, zeer goed.... maar mij ont breekt niets.... waarlijk.... niets 1 Gij zelve hebt misschien aan niets behoefte, hernam mevrouw Labarthe, maar die twee arme kinderen.... En zij omhelsde Jeannette, terwijl Del phine het jongske, dat eenigszins op haar Just geleek, tot zich trok. Louise bleef aanhouden. Zij was nu eene vrouw van dertig jaren. In haar blik las men eerlijkheid en goedheid. Zij sprak met overtuiging, terwijl Delphine van tijd tot tijd een hartelijk woord er tusschen voegde. Reeds liet Magdalena zich overhalen, toen plotseling Raynal in de deur ver scheen. Na de twee bezoekers gegroet te heb ben, sprak hij: Zonder het toeval dat mij te Mirecourt voerde, zou ik nog niet met uw nieuw ongeluk bekend zijn. Gij hebt raad noo- digen hier ben ik. Zij zag hem aan zonder hem nog te begrijpen. Heeft uw man een testament ge maakt? vroeg de advokaat. Hoe konden wij aan zulke zaken denken! antwoordde Magdalena. Ik dacht wel dat het zoo was, ging Raynal voort. Daarom moeten wij het eerst aan uwe kinderen denken en voor hen een voogd kiezen. Een voogd 1 Dat eischt de wet. Maar waarom? Om de nalatenschap van hun vader te bewaren en te beheeren, zoowel als de erfenis van Anselme. Bij dien naam, die haar deed sidderen, riep Magdalena uit: Die hebber, wij geweigerdIk ver lang die niet! Wacht even, antwoordde Raynal, de kinderen zijn minderjarig, en gij hebt het recht niet te weigeren. Zijt gij overi gens uw eed vergeten. Neen, dien vergeet ik niet, was het antwoord. Welnu, ging hij voort, den dag dat gij uw eed gestand hebt gedaan, zult gij dat vermogen in alle eere kunnen aan aarden. Wie zou het dan niet beschou wen als eene rechtvaardige belooning voor uwe opofferingTot dien tijd, zullen wij er niet aan raken, dat is goedMaar de erfenis moet wettelijk voor uwe kinderen behouden blijven; daarin ligt hun toe komst. Nadat de jonge advokaat nog meer uit leggingen had gegeven, begon Magdalena toch na te denken. Eindelijk hief zij het hoofd op en zeide: Die voogd, waarom kunt gij die niet zijn, mijnheer Raynal. Wordt vervolgd).

Historische kranten - Archief Eemland

Nieuwe Amersfoortsche Courant | 1890 | | pagina 1