NIEUWE
Nieuws- en Advertentieblad
UTRECHT EN GELDERLAND.
HET BOOTHUIS.
No. 30.
Woensdag 15 April 1891.
Twintigste jaargang.
VERSCHIJNT WOENSDAG M ZATERDAG.
Uit de Kamers.
BINNENLAND.
Feuilleton.
AMERSFOORTSCHE COUBANT.
VOOR
abonnementsprijs:
Per 3 maanden 1Franco per post door het geheele Kijk.
Afzondert ij ke Nummers 3 Cent.
Ingezonden stukken en berichten intezendeu uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
Uitgever G. J. SLOTHOUWER, Amersfoort.
advertentien:
Van 16 regels 0,40 iedere regel meer 5 Cent.
Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend.
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
De Eerste Kamer ving in haar
vergadering van Donderdag 9
April de behandeling der Steden-
wet aan.
De heer Vening Meinesz. stelde
voorop dat de Grondwet wel en
kelvoudige districten wil, behalve
voor de groote steden, die niet
gesplitst mogen worden, omdat
men anders zou krijgen in krin
gen van verschillende maatschap
pelijke klassen. Het kiesrecht hangt
af van domicilie in een gemeente,
niet van bewoning van een huis.
Spr. kan een regeling niet goed
keuren, die het kiesrecht ongelijk
toekent, velen uitsluit en de deur
opent voor tal van misbruiken.
De heer Kappeyne deelde de be
zwaren van den vorigen spreker,
en achtte daarenboven dit ontwerp
ongrondwettig, daar het aan het
kiesrecht een nieuwe voorwaarde
verbindt, n.l. op 15 April in een
gemeente zijn woning te hebben.
Al vertegenwoordigen de afgevaar
digden niet een gemeente, de kie
zer kiest in de gemeente. Men wil
in de groote steden de meer ge
dweeë kiezers afzonderen om hen
gemakkelijker te doen volgenspr.
wil aan de grondwet getrouw
blijven, en daarom zijn stem niet
geven aan een wet, die den strijd
der kerkelijke partijen tegen het
staatsbelang zal vermeerderen.
De heer Six releveerde de uit
drukking des Ministers in de Me
morie van Antwoord, dat niet in
de Grondwet maar in Gods woord
de levende kracht der natie ligt.
Het smart hem Gods woord te
zien gebruiken als politiek expe
dient of als dekmantel voor een
zwak oogenblik. De heer Melvill
van Lijnden achtte dit ontwerp
niet in strijd met de Grondwet,
die den gewonen wetgever de re
geling van het kiesrecht opdraagt.
Het gevaar van 't verscheuren van
het organisch verband der ge
meenten ziet spr. niet in evenmin
dat deze wetswijziging iemand van
zijn kiesrecht zal berooven. Ook
de heer Verheijen verdedigde het
ontwerp op grond dat het met
aangaat in Amsterdam één kiezer
den doorslag te zien geven voor
9, in Rotterdam voor 5, in Den
Haag voor 3 zetels. De heer Van
Swinderen daarentegen was van
oordeel dat de grondwetgever de
onsplitsbaarheid der groote steden
heeft, vastgesteld.
De Minister van Binnenlandsche
Zakeim^i^de, tegenwoordige re-
gelingommlQk'L' omdat zij één
partij bevoordeelt. Dat er verschil
in het bevolkingscijfer der dis
tricten bestaat, erkent de Min.,
maar dat is geen bezwaar; ook
niet, dat verschillende bedragen
van huurwaarde in hetzelfde dis
trict als maatstaf zullen dienen.
Zij, die geen vaste woonplaats
hebben op 15 April, zooals schip
pers, zijn niet van kiesrecht uit
gesloten een schip is ook een
woning. De Grondwet wordt dooi
de voorgestelde regeling niet ge
schonden aan den gewonen wet
gever is de vaststelling zoowel van
de kiestabel als van de kieswet
opgedragen.
In de vergadering van Vrijdag
zijn rede voortzettende, bestreed
de Min. de meening van den heer
Vening Meinesz. dat de voordracht
niet in overeenstemming zou zijn
met de Grondwet, omdat het kies
recht is gebonden aan den eisch
dat men een woning hebbe. Do
micilie en woning beteekenen niet
hetzelfde. Het onrecht bestaat
hierin dat in de hoofdstad en an
dere groote steden de leden eener
politieke partij door hun stem 9
of minder afgevaardigden kunnen
doen verkiezen en in de enkele
districten slechts één. Dat is on
billijk tegenover de minderheden.
De Regeering zal het lot van dit
voorstel kalm afwachten.
De heer Fransen van de Putte
betoogde dat wij niet hebben óf
enkelvoudige öf meervoudige dis
tricten, maar een gemengd stel
sel. Daarin kan slechts door ver
andering van de kieswet wijziging
worden gebracht. Deze voordracht
draagt het kenmerk eener partij-
wet en daarin mag de Kamer de
hand niet leenen. De heer Vening
Meinesz hield vol dat de grondwet
voor de groote steden de groote
districten heeft behouden omdat
een splitsing van die steden slechts
bereikbaar is door een geheele
verandering in de methode van het
kiesrecht. De heer Pijnappel was
tegen deze voordracht omdat zij
in de wet een nieuw element
brengt, de woonplaats vervangende
door het woonhuis. De heer Kap
peyne bleef van meening, dat de
gewone wetgever de groote ste
den niet mag splitsen, alvorens
de quaestie van enkel- of meer
voudige districten grondig te heb
ben onderzocht. De Min. zag in
de tegenstelling van woning en
woonplaats slechts woordenspel
en drong nader aan op rechtsge
lijkheid, op erkenning van het
recht van den kiezer. Deze wet is
geen partijwet: anderen zullen
beoordeelen of de handhaving van
een voorrecht voor eenige steden
is in 's lands belang.
Het wetsontwerp werd verwor
pen met 32 tegen 14 stemmen.
Aangenomen werden vervolgens
eenige kleinere wetsontwerpen,
o.a. verkoop van sterken drank
door Noordzeevisschers, herziening
van de pcrsoneele belasting ten
opzichte van dé paarden der land
bouwers, bepalingen tot voorko
ming van aanvaring op de open
bare wateren in het Rijk, enz.
Zaterdag kwam het ontwerp be
treffende den suikeraccijns in be
handeling. De heer Mcrkelbach
zou voorstemmen, omdat de te
groote vrije productie der suiker-
fabrikanten nadeel toebrengt aan
's lands financiën. De heer Ver
heijen achtte deze voordracht scha
delijk voor den landbouw, welks
toestand allertreurigst is. De heer
Insinger deelt de bezwaren van
den landbouw niet. Spr. zou lie
ver wenschen dat de geheele aan
slag geschiedde naar het suiker
gehalte; dit ontwerp aanvaardde
hij omdat het de overmatige pro
tectie van de suikerindustrie eeuigs-
zins beperkt. De heer Blijdenstein
becijferde dat 27 procent van den
accijns, dien de consumenten be
talen, aan de schatkist wordt ont
trokken. De heer Bultman be
weerde, dat de landbouw alleen
de schade zal moeten dragen, door
dit ontwerp teweeggebracht; de
adressen door al de landbouw-
vereenigingen tegen het voorstel
ingediend bewijzen het ernstige
zijner bezwaren.
De Min. van Financiën, verde
digde de wet uit een oogpunt van
billijkheid; de groote uitbreiding
der suikerindustrie heeft de schat
kist toenemende verliezen doen
lijden. Ook na de aanneming van
het. voorstel zal de premie, die
de fabrikanten genieten, nog hoo-
ger blijven dan vóór 1888. De
heer Van der Bruggen achtte de
noodzakelijkheid van protectie
voor de bietencultuur onbetwist;
haar uitbreiding zou kunnen strek
ken om vergoeding te schenken
voor de bezwaren van den invoer
van vreemde granen. De Min. of
fert de belangen van den land
bouw op aan die van den fiscus
Spr. kan daar onmogelijk aan
meedoen.
Na eenige replieken werd de wet
aangenomen met 30 tegen 9 stem
men.
Bij de behandeling van de post-
wet keurde de heer Viruly de
loslating van het stelsel van uni-
formport door de invoering van
het zoogenaamd locaalpoi't af; Spr.
had ook bezwaar tegen het ver
laagd port voor groote couranten.
De heer Van Gennep drong aan
op een vrijgevige regeling van het
postverkeer tusschen Nederland
en zijne koloniën.
De Min. van Wateistaat was
van oordeel dat het locaalpoi't het
verkeer zal doen toenemen tus
schen inwoners van dezelfde plaats,
zoodat het verlies spoedig gedekt
zal zijn. De verlaging voor de cou
ranten zal voornamelijk de kleine
pers ten goede komen, die belang
rijk medewerkt tot de ontwikke
ling des volks. Üc Min. zal stre
ven naar bevordering van het ver
keer tusschen Nederland en Indië.
Het wetsontwerp werd aange-
men zonder hoofdelijke stemming.
Daarna ging de Kamer tot nadere
bijeenroeping uiteen.
Aan de Haagsche Cf. seinde men
Zaterdag uit Gersau
Met een extra stoomboot, de salonboot
Gotlhardgingen HH. MM. hedenmiddag
naar Luzern, waar zij om 1 uur in het
49) «Goeden nacht, Mr. Delancy, ik dank
u zeet voor uw geleide. Neen, tante, ilt
zou zonder dezen heer, heden avond niet
te huis zijn gekomen."
«Ik verwachtte u niet.
«Mijn brief deed u dat denken maar
ik was vast voornemens terug te komen,
zoo het mogelijk was."
«Het zou mij echter niet verwonderd
hebben," voegde zij er bij, «indien gij
in het geheel niet waart teruggekomen.
Er is niets meer, waarover ik mij ver
wonder."
«O, tante, gij miskent mij," hoorde
Ned Delancy Anna zeggen, toen hij we
der in het rijtuig stapte»gij hebt het
mij niet vergeven, dat ik zoo onverwacht
heden morgen vertrokken ben. Maar ik
kon niet beter handelen dan zelve de
geheele zaak aan mijn vader mede te
deelen. Het was mij onmogelijk geweest
alles in een brief te schrijven, wat ik
zeggen wilde en ik had hem zoo veel te
zeggen, en zoo veel ijdele vrees bij hem
te doen verdwynen. Gij kent hem
«Ja, ik ken hem. En heeft hij u zijne
toestemming gegeven?
«Ja."
»En gij zijt dan eindelijk gelukkig. Des
te beter voor u. Maar waartoe blijven
wij hier zoo staan
«Mr. Delancy wacht om u goeden nacht
te wenschen."
sik ken Mr. Delancy niet hij be
hoort niet tot mijne vrienden," zeide zij
op bitsen toon, terwijl zij zich omkeer
de en naar hare woning ging.
«Gij moet haar dat niet ten kwade
duiden," zeide Anna tusschen beiden ko
mende. «Zij is niet altijd zoo; mijn ver
trek heeft haar een weinig verstoord, en
zij is altijd zeer norsch jegens vreemder
lingen. Goeden nacht en ontvang nog
maals mijn hartelijken dank."
«Goeden nacht," zeide hij. Vervolgens
reed hij voort, en kon het zich zeer goed
begrijpen dat Anna wenschte eene be
trekking te vinden, maar toch nam hij
gaarne de verontschuldiging aan die Anna
voor hare tante had aangevoerd.
«Ja, zeker is zij ontstemd door het plot
selinge vertrek harer nicht dezen mor
gen," zeide hij. «En vermoeid van het
opzitten en hard werken. Eene vrouw
die het goed meent, maar met een ver
foeilijk humeur. Ik zal Tante Mary geen
huwelijksaanbod doen, in weerwil dier
eene groote deugd."
Hij reed naar de Zeemeeuw, liet daar
op last van Aynard paard en cliais, en
wandelde toen naar Prospect Terrace,
waar Mrs. Simmons hem ontving als den
verloren zoon en hem weenende aan haar
hart zou gedrukt hebben, zoo hij het haar
vergund had.
Hij ging onmiddellijk naar bed en uit
geput van het varen, rijden en over het
geheel van die overspanning, waarin hij
sedert zijne komst te Ilpham verkeerd
had, sliep hij tot des morgens tien uur.
Hoe lang hij nog zou geslapen hebben
is raoeielijk te bepalen, want de meid
wekte hem op het bepaalde uur door aan
de deur te kloppen.
«Wat is er nu weer?" vraagde hij,
geheel voorbereid om weder het een of
ander te vernemen, dat hem van den
gewonen loop der zaken moest afleiden.
«Mr. Weston is er om u te spreken,
mijnheer."
«Zoo; is het iets over de psalmen en
de voor- en naspelen? Heeft hij mis
schien een rol muziek in de hand?"
«Ja, mijnheer."
«Zeg hem dat ik nog te bed lig en
niet voor theetijd opsta."
Na deze boodschap voor zijn geestelij
ken herder te hebben gegeven, was hij
spoedig weder in slaap, doch een half
uur later wekte hem de stem van Mrs.
Simmons zelve door het sleutelgat, die
hem vraagde of hij zijn ontbijt op zijn
bed verlangde.
«Dank u," riep hij zich onrustig in
zijn bed omkeerende; dat vind ik nogal
morsig en daarna zijn de kruimels zeer
lastig."
«Hoe laat verlangt gij te worden ge
roepen, mijnheer?"
«Omstreeks half zeven dezen avond.
«Lieve hemel," riep Mrs. Simmonds,
toen zij naar beneden ging, »wat moet
hij met Mr. Aynard wel genachtbraakt
hebben,"
Maar voordat Mrs. Simmonds beneden
was had Ned Delancy reeds zijn bed ver
laten en was hij aan zijn toilet begon
nen.
«Neen, ik geloof niet ooit hier te Il
pham rust te zullen vinden," zeide hij;
«ik tnag mij steeds gereed houden voor
eene nieuwe verrassing. Dat zal hier een
onrustig leven worden, daar ik geduren
de rnijn kort verblijf reeds met zoo ve
len in zonderlinge aanraking geweest
ben."
Hij gebruikte zijn ontbijt in de voorka
mer, waar hij vernam, dat Dokter Day
dien morgen reeds naar hem gevraagd
had en niet had gewild dat Mr. Delancy
zoude gestoord wordenalleen had hij
Mrs. Simmonds zijn kaartje ter hand ge
steld met de letters P. P. C. in een der
hoeken.
»P. P. C., ei," zeide Ned derhalve is
hij weder naar Londen vertrokken en
weder aan liet werk zcu hij zijne zus
ter alleen in Markham's Hotel hebben
achtergelaten, of haar rnet zich genomen
hebben
Na het ontbijt ging hij naar Mark-
ham's Hotel en vernam daar dat Dokter
Day reeds des morgens riaar Wolchester
vertrokken en Lady Bui lirison niet te huis
was, waaraan hij echter twijfelde, daar
de knecht bloosde toen Ned hem in het
gelaat zag, als ware deze niet gewoon
eene onwaaiheid te zeggen. Hij gaf zijn
kaartje af, waarna hij naar de Zeemeeuw
ging, wijl hij belangstelde in den vol
bloed, die hem den vorigen dag zulke
uitstekende diensten bewezen had, en om
tc zien of er goed voor gezorgd was.
Hier verbreidde hein eene kleine ver
rassing. Mr. Aynard was zelf gewuest om
de meirie te halen, had de chais achter
gelaten en was daarna met den meesten
spoed naar Thirby Cross teruggekeerd.
«Zeer goed," zeide Ned, toen hij de
herberg verliet, »ik zal mij de moeite
niet geven om naar de reden hiervan te
vragen. Mr. Aynard heeft het recht zijn
paard te kotsen halen, als hem zulks
