NIEUWE Nieuws- en Advertentieblad UTRECHT en GELDERLAND. HET BOOTHUIS. binnenland. No. 80. Woensdag 7 October 1891. Twintigste jaargang. VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG. BMLANDSCH OVERZICHT. Staten-Generaal. Feuille t on. &MEHSF00RTSCIE COURANT. VOOR abonnementsprijs! Per 3 maanden ƒ1.Franco per post door het geheele Rijk. Afzonderlijke Nummers 3 Cent. Ingezonden stukken en berichten intezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag. Uitgever G J. SLOTHOUWER, Amersfoort. advertentien: Vuil 16 regels 0,40 iedere regel meer 5 Cent. Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend. Groote letters en vignetten naar plaatsruimte. De schaarschte van belangrijk nieuws zal wel de voornaamste oorzaak zijn van de uitvoerigheid, waarmede tal van bladen hebben uitgeweid over den zelfmoord van Boulanger en de omstandigheden, waar onder hij plaats bad. Sedert lang leefde de ex-generaal ge scheiden van zijn vrouw. Tijdens zijn ministerschap had hij kennis gemaakt met Marguérite Rouzet, weduwe van den heer De Bonnemains, en er was een in tieme liefdesbetrekking ontstaan. Bij zijn vlucht uit Parijs en zijn verdere omzwer vingen werd hij steeds door Madame De Bonnemains vergezeld beiden leefden van het vermogen, waarvan zij na den dood van haar echtgenoot het vruchtge bruik had. Toen het klimaat van Yersey bleek voor Marguérite's gezondheid na- deelig te zijn, vestigde men zich te Brussel, maar haar borstlijden nam toe, en, na door Boulanger zorgvuldig verpleegd te zjjn, stierf zij in Juli jl. Sedert dien tijd verviel Boulanger in diepe melancholie, waartoe ook het plotseling ophoüdeD zijner hulpmiddelen veel bijdroeg; totdat hij Woensdagvoormiddag op het kerkhof van Ixelles bij Brussel, bij het monument door hem opgericht op het graf zijner geliefde, door een revolverschot een einde maakte aan zijn leven. Zaterdag had de begrafenis van den eenmaal gevierden man plaats, waarbij Rochefort, Déroulède, Laur, Millevoye en andere leden van de voormalige «partij" zijner aanhangers tegenwoordig waren. Het lijk werd bij gezet naast dat zijner geliefde. De kar dinaal aartsbisschop van Mechelen had alle kerkelijke medewerking verboden. Meer dan honderd kransen met de Fran- sche kleuren waren ter versiering van de kist gezonden en de menigte, die de tocht naar het kerkhof aanschouwde, was zoo talrijk, dat de Brusselsche politie de hulp tendarmerie moest inroepen om de Muur ,e vry te houden. Er werden geen 'hringen uilgesproken. Tefvïice is Zondag een standbeeld van Garibaldi onthuld, de Minister Rouvier vertegenwooidigde bij deze plechtigheid de Fransche Regeeiing, en hield een re- devoerng, waarin hij, na in herinnering gebraent te hebben wat Garibaldi in 1870 -.oor Frankrijk had gedaan de be schuldiging weersprak als zou Frankrijk het wereldlijk gezag van den Paus her stellen willen. Den Italianen ried hij aan zich niet te storen aan dwaze en ijdele betoogingen hij deed een beroep op de vrijzinnige pers van beide landen om de misverstanden uit den weg te helpen ruimen. Rouvier eindigde met de verkla ring, dat Garibaldi zeker zijnen hoogsten wensch vervuld zou hebben geacht als hij het volk, dat hij zoo edelmoedig te hulp kwam, had kunnen zien zooals het thans is. De Fransche Republiek heeft een duurzame democratie in het leven geroepen, die over een machtig leger beschikt en zich in orde, vrijheid en vrede ontwikkelt. Deze rede werd zeer loegejuigd en be groet met de kreten «Leve de Republiek I Leve Frankrijk 1 Leve Italië! Gladstone bracht Vrijdag een bezoek aan Newcastle, waar hem den volgenden dag het eereburgerschap werd aangebo den. Vrijdagavond hield de krasse tach tiger in den schouwburg een politieke redevoering voor een geestdriftvol gehoor van 4000 personen, dat hem op de har telijkste wijze een votum van welkom, van innige genegenheid en van onbeperkt vertrouwen bracht. Als noodige hervormingen noemde hij W riniging en belastingherziening bene vens verkorting van den Parlementsduur. De buitenlandsche staatkunde van het Kabinet komt vrijwel met de inzichten der liberalen overeen, met uitzondering van de bezetting van Egypte, die Salis bury wel mocht, maar vermoedelijk niet zou regelen voor zijn verdwijning. Uit breiding van kiesrecht, betere vertegen woordiging van de werklieden in het Lagerhuis en bezoldiging der Afgevaar digden acht hij noodig. Verkorting van den werktijd is zeer gewenscht, maar moet niet worder. verkregen op een wijze, in strijd met bet vrijheidsbeginsel. Aan parochiële en d'strictsraden wenscht Glads'one het recht toegekend te zien, land aan te koopen om het in 't klein weer aan de burgers te verkoopen. De Iersche quaestie moet aanstonds geregeld wordenhet voornemen der Regeering om plaatselijk bestuur in Ierland in te voeren noemde hij sterfbed-berouw. De Ieren mogen niet zijn een volk, door een ander volk onderdrukt. Gladstone ein digde zijn rede met de voorspelling eener schitterende liberale meerderheid bij de aanstaande verkiezingen. Het bezoek, door Keizer Frans Jozef aan Praag gebracht, heeft een voortref- felijken indruk gemaakt, zoowel op de Czechen als op de Duitschers, en niet onwaarschijnlijk is het, dat de gespan nen verhouding tusschen de beide natio naliteiten in Bohemen er eenigszins door verbeteren zal. Een bijzondere omstan digheid heeft de symphatie met 's Keizers persoon nog doen toenemen. Woensdag ging hij met een exlratrein naar Rei- chenberg, om op het kasteel van Graaf Gallas een gedeelte van den dag door te brengen, s' Nachts te voren werden in den weg, ter weerszijden van den spoor baan. twee gaten geslagen door het sprin gen van met nitro-glycerine gevulde bommen. De ontploffingen werden tien minuten na elkander gehoord men gist dat de projectielen, geplaatst in de bui zen, welke tot afvoer van het water die nen, daar tusschen 10 uur 's avonds en middernacht zijn nedergelegd. Aanstonds werd gedacht aan een aanslag op het leven des Keizers, vermoedelijk ten on rechte, daar de bommen uren vóór de trein voorbijkwam, zijn gesprongen;veel eer zal het een poging tot schrikaanja ging zijn geweest van de zijde der anar chisten, die daar nogal talrijk zijn. Hoe dit wezen moge, toen de Keizer 's avonds naar Praag terugkeerde, werd hij mei groote geestdrift ontvangende stad was met vlaggen getooid en geïllu mineerd, en overal waar hij zich vertoonde werd hij door de volksmenigte warm toegejuicht. Vrijdag te 3 uren verliet hij de Boheemsche hoofdstad. Bij het afscheid hield de burgemeester in het Duitsch een toespraak, waarin hij den Keizer de ver zekering gaf, dat deze kan staat maken op de trouw en de onwankelbare gehecht heid van de bevolking van Praag. Ook de terugkomst te Weenen was een triomftochtalle straten, die de Keizer, Da de geestdriftvolle ontvangst door den burgemeester passeerde, waren versierd en verlicht en door een groote volksme nigte gevuld. In een schrijven aan den stadhouder van Bohemen geeft de Keizer zijn dank te kennen voor de goede ontvangst en drukt hij den wensch uit dat voor de welvaart des lands de goede verstand houding der Duitschers en Czechische nationaliteiten steeds zal voortduren. De President der Vereenigde Staten, Harrison, heeft tot de Canadeesche Regee ring het verzoek gericht de conferentie, die op 12 October te Washington zou geopend worden, over de handelsbetrek kingen tusschen de Vereenigde Staten en Canada, uit te stellen, omdat de Minister Blaine door ziekte verhinderd is tegen woordig te zijn. De Regeering van Canada antwoordde dat zij het uitstel betreurt, maar het in de gegeven omstandigheden bewilligt. Zij hoopt echter dat de con ferentie zal zijn afgeloopen vóór de nieuwe zitting van hel Parlement, dat in het begin van het aanstaand jaar weder bijeenkomt. Een kwaajongensstreek heeft te Rome groote moeielijkheden veroorzaakt. Een vijftigtal van de aldaar vertoevende Fransche pelgrims bezochten Vrijdag het Panthéon en enkelen hunner veroorloofden zich allerlei ongepaste uitdrukkingen bij het graf van Koning Victor Emmanuel; een van hen schreef dien naam in het vreemdelingenboek en spuwde er op. Onmiddellijk werden de plegers dier baldadigheid gearresteerd om, na een verhoor, over de grenzen gezet te wor den. Maar daarmede was de zaak niet uit. Toen het volk het gebeurde vernam, moesten ook de overige pelgrims, aan het geval natuurlijk volmaakt onschuldig, het ontgeldenoveral waar zij zich ver toonden werden zij uitgejouwd voor het hotel van het Fransche gezantschap, voor de logementen waar de vreemdelingen hun intrek hadden genomen, verzamel den zich volksgroepen, die slechts met moeite door de politie van het plegen van gewelddadigheden weerhouden kon den worden. Naar den Burgemeester werd een deputatie gezonden om hem te ver zoeken den Koning mede te deelen, dat het volk protesteert tegen de beleediging, de nagedachtenis van zijn vader aange daan. Voor het hotel «De stad Milaan" hielden 2000 personen een betooging, waarbij vijandige kreten tegen Frankrijk werden geuit. De schuldigen aan de laffe daad zijn een journalist en een advocaat uit Autum en een student uit Seez. De leider der Fransche pelgrims Armel, beeft een be zoek gebracht aan den Minister van Binnenlandsche Zaken, Luca en namens al de pelgrims leedwezen betuigd over het gebeurde. Luca verklaarde zich over dien stap zeer getroffen. Zaterdag hielden de te Parijs aanwe zigen Ministers raad en besloten, naar aanleiding van deze zaak, de Fransche geestelijken te verzoeken, zich tot neder orde niet naar Italië te begeven of zich althans bij de bedevaarten aan te slui ten. In dien geest heeft vervolgens Fal- lières een circulaire tot de bischoppen gericht. Ook bij den Paus en in de Ka tholieke pers te Rome heeft het onheb belijk gedrag der drie «helden" strenge afkeuring gevonden. De Czaar, de Czarina, de Russische troonopvolger, de grootvorstin Xenia, be nevens de Koning en de Koningin van Griekenland zijn Zondagmiddag met het jacht nPalarstern" naar Denemarken vertrokken. De Tweede Kamer hield Vrijdag een korte vergadering, waarin de heer Ferf, het nieuwbenoemde lid voor Hoorn, na onderzoek zijner geloofsbrieven, werd beëedigd en toegelaten. Mededeeling werd gedaan van het aut- woord, door H. M. de Koningin-Regentes gegeven op het Adres der Kamer, en van de benoeming van den heer Smeenge tot voorzitter van de commissie voor de verzoekschriften. Onder de opnieuw ingekomen wetsont werpen behooren ook de Biliton- en Om- biliën-overeenkomsten. Op voorstel des voorzitters werd be sloten eene commissie van voorbereiding te benoemen voor het onderzoek van de wetsontwerpen nopens het faillissement en de surséance van betaling. Tot leden dier commissie werden aangewezen de heeren Travaglino, Hartogh, Bevers, Huber en Hintzen. Koningin Wilhelmina is hersteld en beweegt zich weder in het paleis. De koorts is geheel geweken, en bij gunstig weder mag H. M. in de lucht gaan. 96) „Neen, lieve Clara, ik verdenk u niet," zeide hij, terwijl hij haar omhelsde en harts tochtelijk kuste. „Ik was een dwaas, een krankzinnige gedurende het laatste half uur en nu zijn die dwaasheid en krankzinnigheid ten einde." „Wat heeft u verontrust, Hugh?" „Ik heb Mrs. Judge, of Mrs. Holmes, zoo als wij gewoon waren haar te noemen, out- moet, en zij heeft mij iets verhaald dat mij eenige oogeublikken met twijfel vervulde, welken echter uwe tegenwoordigheid geheel heeft doen verdwijnen. Wanneer ik u in het gelaat zie, Clara, dan kan ik daarin geen onoprechtheid jegens mij lezen." „Neen, ik hoop dat het onmogelijk is die er in te lezen." „Eene snoode vrouw, die Mrs. Judge," zeide hij met eene rilling, terwijl hij haar arm vatte en langzaam met haar zijne wan deling op het terras voortzette, „die getracht heeft haar vergif in mijn hart uit te storten, alsof het woord eener dienstbode in staat ware mijn vertrouwen in mijne aanstaande echtgenoote aan het wankelen te brengen. Eene vrouw, die gedurende uw verblijf alhier, hareu tijd heeft doorgebracht met aan deuron te luisteren." „Met luisteren?" zeide Lady Burlinson. „Ja, dat heeft zij zelve mij gezegd. Zij verzekerde mij u tot Miss Judge te hebbeu hooren zeggen, dat gij Edmund Delancy nog bemint, dat uw huwelijk met mij slechts uit belang eu niets meer was." Clara vermeed zijnen blik en zijn gelaat werd verduisterd, ofschoon hij zeer spoedig en met vuur vervolgde: „Alsof gij zoo iets hadt kunnen zeggen, terwijl gij met mij verloofd waart eu u hieldt alsof gij mijne innige liefde voor u beant- woorddet; alsof gij mij zoudt kunnen mislei den, Clara." Zij bleef zwijgen, en hij vervolgde: „Zij wenscht zelfs in uwe tegenwoordig heid hare beschuldiging te herhalen, die on beschaamde, valsche vrouw, die ik als een adder in mijn huis heb opgekweekt zij durft u beschuldigen aan uwen broeder hier op deze plaats, de laatste maal dat hij hier was, te hebben beleden, dat uwe liefde voor Delancy nog nimmer had opgehouden, neen, integendeel toegenomon was, toen hij in ge vaar was van te sterven." „En wat hebt gij haar gezegd?" „Ik zeide haar geen woord te kunnen ge- looven van hetgeen zij mij zeide, dat ik het niet kon gelooven dat gij zulk eene valsche rol tegenover mij spelen kondet eu zoo uw eigen ongeluk en het mijne voorbereiden. Zeg mij, of ik waarheid sprak." „Ja, gij spraakt de waarheid, maar „Maar wat?" vraagde hij met eene heesche stem, toen zij scheen te aarzelen. „Maar ik verdieude bet niet, Hugh; want o, er is wel iets waars in hetgeen gij heden gehoord hebt." „Iets waars riep hij, „gij hebt het aan Miss Judge gozegd dat gij Delancy nog be- mindet, nadat gij mij uwe hand geschonken hadtI" „Ja, want toen beminde ik hem, teu min ste ik dacht zoo. Ik ben altijd eene jaloer- sche, hartstochtelijke vrouw geweest, eu zijne tegenwoordigheid bracht mij aan bet wanke len. Ik zeide het u, dat ik hem niet wensch- te weder te zien heiinnert gij u dien avond niet meer? want hij bracht mij den tijd voor den geest, toen ik minder licht zinnig en hij mij zeer dierbaar was, en ik kan aan dien tijd als tot het verledene be- hoorende, niet met kalmte denken. Nog- thans „Wacht een oogenblik, laat mij een oogen- blik nadenken," zeide hij, en hij bracht zijne hand aan zijne lippen, volgens zijne oude gewoonte. „Ik zie niet duidelijk wat er ko men zal wat gij mij zult gaan wijs ma ken." Hare hand viel van zijn arm en hij trachtte niet dien weder in don zijnen te leggen, en zwijgend gingen zij eenige oogeublikken naast elkander voort. Eens wilde zij weder begin nen te spreken, doch hij legde haar het stil zwijgen op. „Heb eon oogenblik geduld met mij, Cla ra, ik moet hierover nadenken." Eindelijk begon hij over hetgeen hem het meest kwelde „Zij zeide mij dat uw broeder, Dokter Day, u gedwongen had mij tot uw echtge noot te kiezen. Zeg mij, was het inderdaad op ziju aandringen dat gij mij uwe hand schonkt?" „Hij verlangde het, en ik had geen wil, maar liet mij door hem leiden. Ik meende dat ik met den tijd gelukkig met u zou zijn, Hugh. En nu geloof ik hot meer dan ooit, want uu ken en begrijp ik u." „Doch gij bemindet mij niet, toen gij mij uwe liefde schoukt?" „Neen, vergeef mij, ik beminde u niet," antwoordde zij langzaam, maar vrijmoedig. „En bemindet gij Edmuud Delancy?" „Ik meende betik was eene romantische zottin, en kende mijn eigen hart niet. Hugh, gij moet het mij vorgeven, en gelooven dat wij te zameu gelukkig zijn kunnen, wanneer er geen geheim als een scheidsmuur meer tusschen ons bestaat, die alle vertrouwen en liefde buitensloot." „Spreek mij niet van liefde, bid ik u," liet hij er snel op volgen„dat is een woord dat mij door de ziel snijdt, eeue romantische dwaasheid. Lady Burlinson, begrijp ik u nu, of niet?" „Ik heb u alles gezegd wat ik u reeds sedert lang heb willen zeggen, Hugh," zeide zij„en ik zou den moed gehad bobben u zulks mede te deelen voor ons huwe lijk." „Gij hebt achting voor mij en denkt dat het mogelijk zijn zal mij te leeren bemin nen „Ja," antwoorddo zij met vuur; „want ik heb hem vergeten hem geheel uit mijn hart verbannen. „Mevrouw," zeido Hugh Aynard, zeer ernstig en met meer fierheid in zijn gelaat en houding, dau zij ooit te voren in hem had opgemerkt, „ik vraagde uwe achting niet, toen ik van u verlangde dat g'j mijne vrouw zoudt worden. Ik verlangde uwe liefde en in mijne dwaze ijdelheid geloofde ik die liefde verworven te hebben. Eeue vrouw zon der liefde voor mij zou ik kunnen huwen, alleen voor mij zeiven alleen om de harts tocht te bevredigeu, die iu mij blaakte maar met bet oog op haar zou mij zulks on mogelijk zijn, indien ik haar waarachtig en zuiver lief had. Ik zou haar niet ongeluk kig kunnen maken, hare ziel en de mijne beiden in het verderf storten, door haar aan mijn hart te drukken, terwijl het hare vol

Historische kranten - Archief Eemland

Nieuwe Amersfoortsche Courant | 1891 | | pagina 1