NIEUWE
Nieuws- en Advertentieblad
UTRECHT en GELDERLAND.
HET BOOTHUIS.
binnenland.
No. 80.
Woensdag 7 October 1891.
Twintigste jaargang.
VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG.
BMLANDSCH OVERZICHT.
Staten-Generaal.
Feuille t on.
&MEHSF00RTSCIE COURANT.
VOOR
abonnementsprijs!
Per 3 maanden ƒ1.Franco per post door het geheele Rijk.
Afzonderlijke Nummers 3 Cent.
Ingezonden stukken en berichten intezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
Uitgever G J. SLOTHOUWER, Amersfoort.
advertentien:
Vuil 16 regels 0,40 iedere regel meer 5 Cent.
Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend.
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
De schaarschte van belangrijk nieuws
zal wel de voornaamste oorzaak zijn van
de uitvoerigheid, waarmede tal van bladen
hebben uitgeweid over den zelfmoord van
Boulanger en de omstandigheden, waar
onder hij plaats bad.
Sedert lang leefde de ex-generaal ge
scheiden van zijn vrouw. Tijdens zijn
ministerschap had hij kennis gemaakt
met Marguérite Rouzet, weduwe van den
heer De Bonnemains, en er was een in
tieme liefdesbetrekking ontstaan. Bij zijn
vlucht uit Parijs en zijn verdere omzwer
vingen werd hij steeds door Madame De
Bonnemains vergezeld beiden leefden
van het vermogen, waarvan zij na den
dood van haar echtgenoot het vruchtge
bruik had. Toen het klimaat van Yersey
bleek voor Marguérite's gezondheid na-
deelig te zijn, vestigde men zich te Brussel,
maar haar borstlijden nam toe, en, na
door Boulanger zorgvuldig verpleegd te
zjjn, stierf zij in Juli jl. Sedert dien tijd
verviel Boulanger in diepe melancholie,
waartoe ook het plotseling ophoüdeD zijner
hulpmiddelen veel bijdroeg; totdat hij
Woensdagvoormiddag op het kerkhof van
Ixelles bij Brussel, bij het monument
door hem opgericht op het graf zijner
geliefde, door een revolverschot een einde
maakte aan zijn leven. Zaterdag had de
begrafenis van den eenmaal gevierden
man plaats, waarbij Rochefort, Déroulède,
Laur, Millevoye en andere leden van de
voormalige «partij" zijner aanhangers
tegenwoordig waren. Het lijk werd bij
gezet naast dat zijner geliefde. De kar
dinaal aartsbisschop van Mechelen had
alle kerkelijke medewerking verboden.
Meer dan honderd kransen met de Fran-
sche kleuren waren ter versiering van de
kist gezonden en de menigte, die de tocht
naar het kerkhof aanschouwde, was zoo
talrijk, dat de Brusselsche politie de hulp
tendarmerie moest inroepen om de
Muur ,e vry te houden. Er werden geen
'hringen uilgesproken.
Tefvïice is Zondag een standbeeld van
Garibaldi onthuld, de Minister Rouvier
vertegenwooidigde bij deze plechtigheid
de Fransche Regeeiing, en hield een re-
devoerng, waarin hij, na in herinnering
gebraent te hebben wat Garibaldi in
1870 -.oor Frankrijk had gedaan de be
schuldiging weersprak als zou Frankrijk
het wereldlijk gezag van den Paus her
stellen willen. Den Italianen ried hij aan
zich niet te storen aan dwaze en ijdele
betoogingen hij deed een beroep op de
vrijzinnige pers van beide landen om de
misverstanden uit den weg te helpen
ruimen. Rouvier eindigde met de verkla
ring, dat Garibaldi zeker zijnen hoogsten
wensch vervuld zou hebben geacht als
hij het volk, dat hij zoo edelmoedig te
hulp kwam, had kunnen zien zooals het
thans is. De Fransche Republiek heeft
een duurzame democratie in het leven
geroepen, die over een machtig leger
beschikt en zich in orde, vrijheid en
vrede ontwikkelt.
Deze rede werd zeer loegejuigd en be
groet met de kreten «Leve de Republiek I
Leve Frankrijk 1 Leve Italië!
Gladstone bracht Vrijdag een bezoek
aan Newcastle, waar hem den volgenden
dag het eereburgerschap werd aangebo
den. Vrijdagavond hield de krasse tach
tiger in den schouwburg een politieke
redevoering voor een geestdriftvol gehoor
van 4000 personen, dat hem op de har
telijkste wijze een votum van welkom,
van innige genegenheid en van onbeperkt
vertrouwen bracht.
Als noodige hervormingen noemde hij
W riniging en belastingherziening bene
vens verkorting van den Parlementsduur.
De buitenlandsche staatkunde van het
Kabinet komt vrijwel met de inzichten
der liberalen overeen, met uitzondering
van de bezetting van Egypte, die Salis
bury wel mocht, maar vermoedelijk niet
zou regelen voor zijn verdwijning. Uit
breiding van kiesrecht, betere vertegen
woordiging van de werklieden in het
Lagerhuis en bezoldiging der Afgevaar
digden acht hij noodig. Verkorting van
den werktijd is zeer gewenscht, maar
moet niet worder. verkregen op een wijze,
in strijd met bet vrijheidsbeginsel. Aan
parochiële en d'strictsraden wenscht
Glads'one het recht toegekend te zien,
land aan te koopen om het in 't klein
weer aan de burgers te verkoopen. De
Iersche quaestie moet aanstonds geregeld
wordenhet voornemen der Regeering
om plaatselijk bestuur in Ierland in te
voeren noemde hij sterfbed-berouw. De
Ieren mogen niet zijn een volk, door een
ander volk onderdrukt. Gladstone ein
digde zijn rede met de voorspelling eener
schitterende liberale meerderheid bij de
aanstaande verkiezingen.
Het bezoek, door Keizer Frans Jozef
aan Praag gebracht, heeft een voortref-
felijken indruk gemaakt, zoowel op de
Czechen als op de Duitschers, en niet
onwaarschijnlijk is het, dat de gespan
nen verhouding tusschen de beide natio
naliteiten in Bohemen er eenigszins door
verbeteren zal. Een bijzondere omstan
digheid heeft de symphatie met 's Keizers
persoon nog doen toenemen. Woensdag
ging hij met een exlratrein naar Rei-
chenberg, om op het kasteel van Graaf
Gallas een gedeelte van den dag door te
brengen, s' Nachts te voren werden in
den weg, ter weerszijden van den spoor
baan. twee gaten geslagen door het sprin
gen van met nitro-glycerine gevulde
bommen. De ontploffingen werden tien
minuten na elkander gehoord men gist
dat de projectielen, geplaatst in de bui
zen, welke tot afvoer van het water die
nen, daar tusschen 10 uur 's avonds en
middernacht zijn nedergelegd. Aanstonds
werd gedacht aan een aanslag op het
leven des Keizers, vermoedelijk ten on
rechte, daar de bommen uren vóór de
trein voorbijkwam, zijn gesprongen;veel
eer zal het een poging tot schrikaanja
ging zijn geweest van de zijde der anar
chisten, die daar nogal talrijk zijn.
Hoe dit wezen moge, toen de Keizer
's avonds naar Praag terugkeerde, werd
hij mei groote geestdrift ontvangende
stad was met vlaggen getooid en geïllu
mineerd, en overal waar hij zich vertoonde
werd hij door de volksmenigte warm
toegejuicht. Vrijdag te 3 uren verliet hij
de Boheemsche hoofdstad. Bij het afscheid
hield de burgemeester in het Duitsch een
toespraak, waarin hij den Keizer de ver
zekering gaf, dat deze kan staat maken
op de trouw en de onwankelbare gehecht
heid van de bevolking van Praag.
Ook de terugkomst te Weenen was
een triomftochtalle straten, die de Keizer,
Da de geestdriftvolle ontvangst door den
burgemeester passeerde, waren versierd
en verlicht en door een groote volksme
nigte gevuld.
In een schrijven aan den stadhouder
van Bohemen geeft de Keizer zijn dank
te kennen voor de goede ontvangst en
drukt hij den wensch uit dat voor de
welvaart des lands de goede verstand
houding der Duitschers en Czechische
nationaliteiten steeds zal voortduren.
De President der Vereenigde Staten,
Harrison, heeft tot de Canadeesche Regee
ring het verzoek gericht de conferentie,
die op 12 October te Washington zou
geopend worden, over de handelsbetrek
kingen tusschen de Vereenigde Staten en
Canada, uit te stellen, omdat de Minister
Blaine door ziekte verhinderd is tegen
woordig te zijn. De Regeering van Canada
antwoordde dat zij het uitstel betreurt,
maar het in de gegeven omstandigheden
bewilligt. Zij hoopt echter dat de con
ferentie zal zijn afgeloopen vóór de nieuwe
zitting van hel Parlement, dat in het
begin van het aanstaand jaar weder
bijeenkomt.
Een kwaajongensstreek heeft te Rome
groote moeielijkheden veroorzaakt. Een
vijftigtal van de aldaar vertoevende
Fransche pelgrims bezochten Vrijdag het
Panthéon en enkelen hunner veroorloofden
zich allerlei ongepaste uitdrukkingen bij
het graf van Koning Victor Emmanuel;
een van hen schreef dien naam in het
vreemdelingenboek en spuwde er op.
Onmiddellijk werden de plegers dier
baldadigheid gearresteerd om, na een
verhoor, over de grenzen gezet te wor
den. Maar daarmede was de zaak niet
uit. Toen het volk het gebeurde vernam,
moesten ook de overige pelgrims, aan
het geval natuurlijk volmaakt onschuldig,
het ontgeldenoveral waar zij zich ver
toonden werden zij uitgejouwd voor het
hotel van het Fransche gezantschap, voor
de logementen waar de vreemdelingen
hun intrek hadden genomen, verzamel
den zich volksgroepen, die slechts met
moeite door de politie van het plegen
van gewelddadigheden weerhouden kon
den worden. Naar den Burgemeester werd
een deputatie gezonden om hem te ver
zoeken den Koning mede te deelen, dat
het volk protesteert tegen de beleediging,
de nagedachtenis van zijn vader aange
daan. Voor het hotel «De stad Milaan"
hielden 2000 personen een betooging,
waarbij vijandige kreten tegen Frankrijk
werden geuit.
De schuldigen aan de laffe daad zijn
een journalist en een advocaat uit Autum
en een student uit Seez. De leider der
Fransche pelgrims Armel, beeft een be
zoek gebracht aan den Minister van
Binnenlandsche Zaken, Luca en namens
al de pelgrims leedwezen betuigd over
het gebeurde. Luca verklaarde zich over
dien stap zeer getroffen.
Zaterdag hielden de te Parijs aanwe
zigen Ministers raad en besloten, naar
aanleiding van deze zaak, de Fransche
geestelijken te verzoeken, zich tot neder
orde niet naar Italië te begeven of zich
althans bij de bedevaarten aan te slui
ten. In dien geest heeft vervolgens Fal-
lières een circulaire tot de bischoppen
gericht. Ook bij den Paus en in de Ka
tholieke pers te Rome heeft het onheb
belijk gedrag der drie «helden" strenge
afkeuring gevonden.
De Czaar, de Czarina, de Russische
troonopvolger, de grootvorstin Xenia, be
nevens de Koning en de Koningin van
Griekenland zijn Zondagmiddag met het
jacht nPalarstern" naar Denemarken
vertrokken.
De Tweede Kamer hield Vrijdag een
korte vergadering, waarin de heer Ferf,
het nieuwbenoemde lid voor Hoorn, na
onderzoek zijner geloofsbrieven, werd
beëedigd en toegelaten.
Mededeeling werd gedaan van het aut-
woord, door H. M. de Koningin-Regentes
gegeven op het Adres der Kamer, en
van de benoeming van den heer Smeenge
tot voorzitter van de commissie voor de
verzoekschriften.
Onder de opnieuw ingekomen wetsont
werpen behooren ook de Biliton- en Om-
biliën-overeenkomsten.
Op voorstel des voorzitters werd be
sloten eene commissie van voorbereiding
te benoemen voor het onderzoek van de
wetsontwerpen nopens het faillissement
en de surséance van betaling. Tot leden
dier commissie werden aangewezen de
heeren Travaglino, Hartogh, Bevers,
Huber en Hintzen.
Koningin Wilhelmina is hersteld
en beweegt zich weder in het paleis.
De koorts is geheel geweken, en bij
gunstig weder mag H. M. in de lucht
gaan.
96) „Neen, lieve Clara, ik verdenk u niet,"
zeide hij, terwijl hij haar omhelsde en harts
tochtelijk kuste. „Ik was een dwaas, een
krankzinnige gedurende het laatste half uur
en nu zijn die dwaasheid en krankzinnigheid
ten einde."
„Wat heeft u verontrust, Hugh?"
„Ik heb Mrs. Judge, of Mrs. Holmes, zoo
als wij gewoon waren haar te noemen, out-
moet, en zij heeft mij iets verhaald dat mij
eenige oogeublikken met twijfel vervulde,
welken echter uwe tegenwoordigheid geheel
heeft doen verdwijnen. Wanneer ik u in het
gelaat zie, Clara, dan kan ik daarin geen
onoprechtheid jegens mij lezen."
„Neen, ik hoop dat het onmogelijk is die
er in te lezen."
„Eene snoode vrouw, die Mrs. Judge,"
zeide hij met eene rilling, terwijl hij haar
arm vatte en langzaam met haar zijne wan
deling op het terras voortzette, „die getracht
heeft haar vergif in mijn hart uit te storten,
alsof het woord eener dienstbode in staat
ware mijn vertrouwen in mijne aanstaande
echtgenoote aan het wankelen te brengen.
Eene vrouw, die gedurende uw verblijf alhier,
hareu tijd heeft doorgebracht met aan deuron
te luisteren."
„Met luisteren?" zeide Lady Burlinson.
„Ja, dat heeft zij zelve mij gezegd. Zij
verzekerde mij u tot Miss Judge te hebbeu
hooren zeggen, dat gij Edmund Delancy nog
bemint, dat uw huwelijk met mij slechts uit
belang eu niets meer was."
Clara vermeed zijnen blik en zijn gelaat
werd verduisterd, ofschoon hij zeer spoedig
en met vuur vervolgde:
„Alsof gij zoo iets hadt kunnen zeggen,
terwijl gij met mij verloofd waart eu u hieldt
alsof gij mijne innige liefde voor u beant-
woorddet; alsof gij mij zoudt kunnen mislei
den, Clara."
Zij bleef zwijgen, en hij vervolgde:
„Zij wenscht zelfs in uwe tegenwoordig
heid hare beschuldiging te herhalen, die on
beschaamde, valsche vrouw, die ik als een
adder in mijn huis heb opgekweekt zij
durft u beschuldigen aan uwen broeder hier
op deze plaats, de laatste maal dat hij hier
was, te hebben beleden, dat uwe liefde voor
Delancy nog nimmer had opgehouden, neen,
integendeel toegenomon was, toen hij in ge
vaar was van te sterven."
„En wat hebt gij haar gezegd?"
„Ik zeide haar geen woord te kunnen ge-
looven van hetgeen zij mij zeide, dat ik het
niet kon gelooven dat gij zulk eene valsche
rol tegenover mij spelen kondet eu zoo uw
eigen ongeluk en het mijne voorbereiden.
Zeg mij, of ik waarheid sprak."
„Ja, gij spraakt de waarheid, maar
„Maar wat?" vraagde hij met eene
heesche stem, toen zij scheen te aarzelen.
„Maar ik verdieude bet niet, Hugh; want
o, er is wel iets waars in hetgeen gij heden
gehoord hebt."
„Iets waars riep hij, „gij hebt het aan
Miss Judge gozegd dat gij Delancy nog be-
mindet, nadat gij mij uwe hand geschonken
hadtI"
„Ja, want toen beminde ik hem, teu min
ste ik dacht zoo. Ik ben altijd eene jaloer-
sche, hartstochtelijke vrouw geweest, eu zijne
tegenwoordigheid bracht mij aan bet wanke
len. Ik zeide het u, dat ik hem niet wensch-
te weder te zien heiinnert gij u dien
avond niet meer? want hij bracht mij
den tijd voor den geest, toen ik minder licht
zinnig en hij mij zeer dierbaar was, en ik
kan aan dien tijd als tot het verledene be-
hoorende, niet met kalmte denken. Nog-
thans
„Wacht een oogenblik, laat mij een oogen-
blik nadenken," zeide hij, en hij bracht zijne
hand aan zijne lippen, volgens zijne oude
gewoonte. „Ik zie niet duidelijk wat er ko
men zal wat gij mij zult gaan wijs ma
ken."
Hare hand viel van zijn arm en hij trachtte
niet dien weder in don zijnen te leggen, en
zwijgend gingen zij eenige oogeublikken naast
elkander voort. Eens wilde zij weder begin
nen te spreken, doch hij legde haar het stil
zwijgen op.
„Heb eon oogenblik geduld met mij, Cla
ra, ik moet hierover nadenken."
Eindelijk begon hij over hetgeen hem het
meest kwelde
„Zij zeide mij dat uw broeder, Dokter
Day, u gedwongen had mij tot uw echtge
noot te kiezen. Zeg mij, was het inderdaad
op ziju aandringen dat gij mij uwe hand
schonkt?"
„Hij verlangde het, en ik had geen wil,
maar liet mij door hem leiden. Ik meende
dat ik met den tijd gelukkig met u zou zijn,
Hugh. En nu geloof ik hot meer dan ooit,
want uu ken en begrijp ik u."
„Doch gij bemindet mij niet, toen gij mij
uwe liefde schoukt?"
„Neen, vergeef mij, ik beminde u niet,"
antwoordde zij langzaam, maar vrijmoedig.
„En bemindet gij Edmuud Delancy?"
„Ik meende betik was eene romantische
zottin, en kende mijn eigen hart niet. Hugh,
gij moet het mij vorgeven, en gelooven dat
wij te zameu gelukkig zijn kunnen, wanneer
er geen geheim als een scheidsmuur meer
tusschen ons bestaat, die alle vertrouwen en
liefde buitensloot."
„Spreek mij niet van liefde, bid ik u,"
liet hij er snel op volgen„dat is een woord
dat mij door de ziel snijdt, eeue romantische
dwaasheid. Lady Burlinson, begrijp ik u nu,
of niet?"
„Ik heb u alles gezegd wat ik u reeds
sedert lang heb willen zeggen, Hugh," zeide
zij„en ik zou den moed gehad bobben
u zulks mede te deelen voor ons huwe
lijk."
„Gij hebt achting voor mij en denkt dat
het mogelijk zijn zal mij te leeren bemin
nen
„Ja," antwoorddo zij met vuur; „want
ik heb hem vergeten hem geheel uit mijn
hart verbannen.
„Mevrouw," zeido Hugh Aynard, zeer
ernstig en met meer fierheid in zijn gelaat
en houding, dau zij ooit te voren in hem
had opgemerkt, „ik vraagde uwe achting
niet, toen ik van u verlangde dat g'j mijne
vrouw zoudt worden. Ik verlangde uwe liefde
en in mijne dwaze ijdelheid geloofde ik die
liefde verworven te hebben. Eeue vrouw zon
der liefde voor mij zou ik kunnen huwen,
alleen voor mij zeiven alleen om de harts
tocht te bevredigeu, die iu mij blaakte
maar met bet oog op haar zou mij zulks on
mogelijk zijn, indien ik haar waarachtig en
zuiver lief had. Ik zou haar niet ongeluk
kig kunnen maken, hare ziel en de mijne
beiden in het verderf storten, door haar aan
mijn hart te drukken, terwijl het hare vol