NIEUWE Nieuws- en Advertentieblad UTRECHT EN GELDERLAND. HET BOOTHUIS. No: 104. Woensdag 30 December 1891. Twintigste jaargang. "-N VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG. BINNENLAND. Staten-Generaal. BU1TENLANDSCH OVERZICHT. F e uille t on. AIHERSFOORTSCII COURANT. VOOR abonnementsprijs: Per 3 maanden 1Franco per post door het geheele Rijk. Afzondert ij ke Nummers 3 Cent. Ingezonden stukken en berichten intezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag. Uitgever G J. SLOTHOUWER, Amersfoort. advertentien: Van 16 regels 0,40 iedere regel meer B Cent. Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend. Groote letters en vignetten naar plaatsruimte. Donderdagavond waren in de witte danszaal in het Koninklijk paleis te 's Hage niet minder dan 7 kerstboomen geplaatst, allen schitterend verlicht en behangen met kostbare geschenken. H. M. de Koningin-Regentes liet deze kerstviering houden voor H. M. de Ko ningin, voor alle dames van het Huis Harer Majesteiten, voor de heeren der hofhouding en voor de kinderen van de leden der hofhouding, die allen fraaie ge schenken ontvingen. In een aangrenzend vertrek nam de Koningin aan kinderspelen deel. H. M. de Koningin-regentes begaf zich Vrijdag namiddag tegen 2 uur met H. M. de Koningin naar den vijver achter het Huis ten Bosch, alwaar Koningin Wilhelmina zich geruimen tijd met schaatsenrijden vermaakte. De jonge vorstin reed over de spiegel gladde ijsbaan op een paar Friesche schaatsjes met fraai beslag, nu eens aan de hand van hare gouvernante, dan wederom geheel vrij met die bevallige, ook wel eens schroomvallige beweging aan kinderen op schaatsen eigen. H. M. haar Moeder sloeg de vorderin gen van de jeugdige schaatsenrijdster met welgevallen gade en betrad bij tus- schenpoozen den ijsvloer om hare dochter langs de baan te vergezellen. Onderscheidene dames en heeren der hofhouding waren in de omgeving van HH. MM. mede op den hofvijver aan het schaatsenrijden. De adjudant kolonel Simon en de or- donnance-ofücier jhr. Boreel vergezelden de Koninginnen, die bij Haar terugkeer naar de stad op het voorplein van het Huis ten Bosch door een talrijke menigte werden opgewacht en begroet. Het gedeelte spoorweg Almeloo Salzbergen zal door de Hollandsche IJze ren Spoorweg-maatschappij in exploitatie genomen worden, waarmede de kortste verbinding is verkregen tusschen Enge land en Duitschland. Als gevolg daarvan zal o.a. het station Apeldoorn aanzienlijke uitbreiding ondergaan, terwijl ook reeds besloten is dubbel spoor te leggen tus schen ApeldoornAmersfoort. Naar de Echo meldt, wordt de Park schouwburg te Amsterdam, met het ge heele industrieele meubilair, den 3. en 10. Februari in publieke veiling gebracht in het »0. Z. Heeren-L'ogement." Maandagavond had in het Keizerhof te 's-Gravenhage eene vergadering plaats van gedelegeerden van den Volksbond, Vereeniging tot bestrijding van het mis bruik van sterken drank, de Nederland- sche Vereeniging tot ofschaffing van ster ken drank en de Christelijk nationaal ge heel-onthouders vereeniging, oin te be raadslagen of aan het verlangen van het 3. internationaal congres tot bestrijding van het misbruik van steike dranken, in 1890 te Christiania gehouden, orn het4. internationaal congres in Nederland te doen plaats hebben, gevolg zal kunnen gegeven worden. Het gevolg der beraadslagingen was, dat besloten is aan den wensch van het con gres, overgebracht door het permanent internationaal comité, het verlangde ge volg te geven; zoodat in September van het jaar 1892 dit congres plaats zal heb ben. Als plaats van samenkomst werd na langdurige beraadslagingen 's-Gravenhage aangewezen. Een comité van organisatie, bestaande uit een twinligtal leden, kwam tot stand en koos zich een comité van uitvoering, dat in eene volgende vergadering omtrent de nadere organisatie en inrichting van het congres voorstellen zal doen, waarna propaganda voor de zaak gemaakt en ge tracht zal worden een voldoend waarborg kapitaal bijeen te brengen, door subsidie en door bijdragen van verschillende ver- eenigingen en belangstellenden. Een meisje van 12, een van 15 en een jongen van 15 jaar wilden Vrijdag den overweg der Staatsspoor aan het einde der Rosastraat te Rotterdam over steken, juist op het oogenblik dat twee treinen elkander daar moesten ontmoeten. De kinderen werden door een der treinen gegrepen en alle drie verpletterd. De kinderen, die uit de kerk kwamen, waren met anderen onder den afsluit boom doorgekropen. Iedere plaatsheeft hare eigenaardig heden en zoo ook heeft Koedijk, bij Alk maar, de hare. Wordt overal in Neder land het St. Nicolaasfeest op den 6en December gevierd, alleen te Koedijk niet. Daar gaat de dag van den heilige als een gewone dag voorbij. De ouders bewaren de geschenken voor hun kroost en voor de familieleden voor Nieuwjaarsdag, en dan is het niet St. Nicolaas met zijn zwar ten knecht, maar »de gouden engel", van wien alle goede gaven komen. Sedert ja ren houdt dit gebruik stand. De oorsprong van dit gebruik is niet met zekerheid be kend. Sommigen meenen, dat de oorspron kelijke bewoners zeelieden waren, die van Kerstmis tot Vrouwendag aan den wal waren en dan getuigen wilden zijn van dit feest. In de avond-vergadering van Maandag 21 December hervatte de Eerste Kamer haar zitting, waarbij de Voorzitter hulde bracht aan de nagedachtenis van den heer Donker, het onlangs overleden lid voor Noord-Holland. Woensdag werd de Indische Begroo ting in behandeling genomen. De heer Verheijen, verklarende dezen Minister van Koloniën met ingenomenheid te hebben zien optreden, achtte toch het beginsel, dat Nederland geen directe baten uit Indië kan trekken, niet juist. De heer Van Gennep begroette in dezen Minister de verpersoonlijking van de moderne ko loniale politiek, die hem niet als zoove- len alleen in het hoofd zit, maar ook in het hart. Op verschillende punten be tuigde Spr instemming met de beginse len des Ministers. De heer Six sprak over maatregeleu tot verbetering van de rechtspraak in Indië; de heer Wertheim drong aan op verbetering der wetgeving op het faillissement van vreemde Ooster lingen en op een systematische uitbrei ding van de spoorwegen. De Minister van Koloniën, dankende voor het in hem uit gedrukte vertrouwen, verklaarde het be ginsel, tegen hetwelk de heer Verneyen opkwam, te handhaven, en gaf den overi gen sprekers bevredigende antwoorden. De quaestie van het faillietrecht voor Chineezen is moeielijktegen het opleg gen van de verplichting om in landstaal boek te houden worden van deskundige zijde ernstige bezwaren ingebracht. Bij Hoofdstuk I (Uitgaven in Nederland) ontspon zich een debat tusschen de hee ren Fransen Van de Putte aan de eene, den heer Van Alphen en de Ministers van Marine en van Koloniën aan de andere zijde over den bouw van hel gouvernements-stoomschip type sGolÜ- finch"; de eerstgenoemde spr. was van oordeel dat een schip als de »Ceram", dat 4 ton minder kost en hier te lande kan worden gebouwd, even goed zou voldoen, terwijl de heer Van Alphen den bouw van twee schepen type nGoldfinch" toejuichte als zeer geschikt voor de blok kade van Atjeh. Op een vraag van den heer Wertheim verklaarde de Min. van Marine dat het eerste schip van dat type, evenals alle eerstelingen onzer zeemacht, in Engeland zal worden gemaakt, de overige naar hetzelfde model hier te lande. De verschillende hoofdstukken werden zonder stemming aangenomen, daarna nog eenige kleinere wetsontwerpen. Donderdag zijn door de Kamer o.a. goedgekeurd De verlenging van den termijn der enquête. De heer Van Roijen achtte het protest van de directiën der trams tegen de wijze, waarop door de enquête-com missie de vragen zijn gesteld, niet onge grond; de Min. van Justitie verdedigde de leiding van het onderzoek en waar schuwde tegen voorbarige oordeelvel lingen. Afwijking van de regels der gemeente wet omtrent plaatselijke belastingen ten behoeve van 7 gemeenten. De wet op de Middelen voor 1892. De gcldleening ten behoeve van den Staat. Bij de korte discussie vestigde de heer Fransen Van de Putte de aandacht op het feit, dat nog vaak gelden, tijde lijk uit de Indische middelen aanwezig, onze kasruimte versterken, zonder dat voor het gebruik rente werd uitgekeerd, terwijl aan Indië steeds rente wordt be rekend. De Min. van Financiën beloofde daarover met zijn ambtgenoot van Ko loniën ir. overleg te zullen treden. De zitting werd tot 11 Jan. verdaagd, nadat nog de heer Van de Putte in overweging had gegeven een volgend jaar, hetgeen z. i. ook nu na den ingespannen arbeid der Tweede Kamer mogelijk ware geweest, de begrooting vóór 1 Januari af te doen. De rechterzijde der Franscbe Ka mer van Afgevaardigden heeft een ge voelig verlies geleden door den dood van een harer vurigste kampioenen, Mgr. Freppel, bisschop van Anger, kort te vo ren nog zoo ijverig in de verdediging zijner beginselen. In de vergadering van Donderdag heeft de voorzitter, de heer Floquet, hulde gebracht aan de nage dachtenis van zijn politieken tegenstan der, van wien hij zeide dat de Kerk in hem een welsprekend redenaar, de Ka mer een strijdlustig, maar talentvol en steeds goed gehumeurd afgevaardigde verloor, wiens vele deugden aller achting hadden verworven. Door eenparige en langdurige toejuichingen gaf de Kamer haar instemming met deze woorden te kennen. Reeds nu is er sprake van, een stand beeld voor den overleden prelaat op te rich ten. Ter vervulling van zijn zetel in de Kamer wordt de bekende bisschop van Aix, Mgr. Goutte-Soulard genoemd. In een harer laatste vergaderingen voor Kerstmis heeft de Fransche Kamer eenparig en zonder stemming akte van toetreding tot de Cungo-couterentie goedgekeurd, nadat na langdurige onder handelingen de bepaling er uit is gelicht die recht gaf tot het doorzoeken van schepen onder Fransche vlag. De Senaat heeft zonder hoofdelijke stemming het ontwerp goedgekeurd, waarbij de Regeering gemachtigd wordt tot het verlangen van sommige handels- (ractaten. Maandag interpelleerde in de Kamer de Boulangist Millevoye de Regeering over de uitzetting van den heer Chadourne, den Havas-correspondent in Boelgarije. Hij gispte Stamboeloff, die een getuige wilde verwijderen van zijn lage justitie. Het doel van Stamboeloff, aldus beweerde Millevoye, was een bres te schieten in de capitulatiën (overeenkomsten tusschen de Porte en de Westersche Mogendheden ter waarborging van de rechten der vreemdelingen in Turkije), om die des te spoediger geheel te doen verdwijnen. Spr. bracht hulde aan de energieke hou ding van den heer Ribot, Minister van Buitenlandsche Zaken. Ribot antwoordde daarop dat Boelgarije geen onafhankelijke 109) Neen, laat mij het haar zelf raede- deelen; ik wil uit den eigen mond hooien van de ongehuwde Anna Judge, dat het haar verheugt, dat ik Lady Burlinson niet gehuwd heb. Zij heeft het zelve mij meer dan eens aangeraden, en nu denkt zij dat ik haar aau haar woord gehouden heb, en haar, die arme meid, met een verachtelijk stilzwijgen heb beantwoord. Of misschien heeft zij het tweede bericht gelezen, dat het eerste herriep of wellicht hebben hare vrienden die in de list betrokken zijn, het voor haar verborgen ge houden en dan „En dan?" herhaalde Mary Judge. „Dan," zeide hij lachende, „heb ik het adres uwer nicht onder een valsch voorwen- sel van u gekregen." „Gij zijt iemand die spoedig is gerust ge steld/' was het antwoord„maar de geheim zinnigheid is nog niet opgelost." „Die verwenschte geheimzinnigheidIk ga Anna Judge opzoeken, tante." Hij vertrok, terwijl Mary Judge hem treu rig nazag zij, eene vrouw die met haar vermoedens dichter bij de waarheid was dan de minnaar, en de oplossing van het raadsel in den brief van Mr. Aynard meende gelezen te hebben. „Ik hoop dat bet een goed einde mag nemen'" zeide zij. „want die jongeling is geen dolzinnige dwaas, maar handelt met overleg." Doch den volgenden morgen zag zij dat die hoop haar waarschijnlijk bedriegen zou, want een lange brief van hare nicht, en dien wij niet in zijn geheel zullen mededee- len, bevatte een bericht dat de goede vrouw niet verwacht had en haar geheel ter neer sloeg. Anna Judge was verloofd met Hugh Ay nard van Thirby Cross. VIER EN VIJFTIGSTE HOOFDSTUK. Te Aber. De duisternis was reeds gevallen toen Ed mund Delancy het houten station te Aber verliet en den straatweg opliep, om eens te zien in welke richting hij gaan zou om de woning van Anna Judge te vinden. Hij was de eenige passagier die aan dat dorp den trein op dien Decemberavond verlaten had, en het afgelegene der plaats had niets opwekkends. „Ik geloof niet dat ik ooit hier zou geko men zijn," 9prak hij tot zich zeiven, „of zelfs niet vermoed hebben, dat zij zoo ver zou voortgetrokken zijn. Eu toch had ik geen on gelijk dat het een rustig dorp, dicht bij de zee zijn moest, want dat doffe gebrom is de zee geloof ik. Hoe blijde zal zij zijn na eeoe afzondering van veertien maanden mij weder te zien; en de moeder zal ik wel op mijne zijde weten te krijgen, als zij verneemt hoe ik alles voor elks geluk geregeld heb." Het speet hem bij den spoorwegwachter geen inlichtingen genomen te hebben, daar de verlichting veel te wenscheu overlietdoch bedenkende dat hij in zulk eene kleine plaats niet gemakkelijk verdwalen kon, richtte hij zijne schredeu naar een groep huizen, die als het ware in de schaduw der heuvelen lag. 't Was stil en donker in het dorp, de bewoners schenen liefhebbers van vroeg naar bed te gaau, en geen lust te gevoelen vuur en licht te verbranden, gedurende de lange winteravonden. In de herberg echter en nog in eene andere woning, die wat verder af gelegen was, zag hij licht, dat hem beloofde ook gehoor te zullen verkrijgen. „Indien gindsche woning het verblijf van Mrs. Judge is," zeide hij stilstaande, dan is de keus voor haar niet slecht, wat de ligging aangaat. Eene geschikte hut voor een klui zenaar of eene vrouw, die de wereld moede ismaar voor Anna Judge, al noemt zij zich de ongehuwde is het geenszins. Ik zou haa9t gelooven door instinkt naar dat huis te worden gedreven, waar ik vast geloof haar te zullen vinden. Hij trad nader en op hetzelfde oogenblik ging de deur open en twee gestalten er- toonden zich op den drempel een man van eene lange gestalte en eene vrouw met een ranke leest. De man stond gereed te vertrekken en de vrouw scheen afscheid van hem te nemen, dacht hij. Delancy meende dit paar geliefden niet te moeten sloreD, keerde zich om, en hield zich overtuigd dat dit de woning van Anna Judge niet was. En toch die twee kwamen hem bekend voor, en waren misschien geen geliefden. Zouden het Hugh en Anna kunnen zijn? Hij bleef staan en zag om zij waren in een ern stig gesprek; de man boog zich voorover naar haar gelaat en zij wendde het van hem af, als zocht zij de kus te vermijden, die hij verlangde. „Neen, dat is Anna Judge niet," zeide hij, „maar een lief tafereeltje zou het zijn, indien het goed verlicht was. Hoe gelukbig schijnen zij. en hoe woont de liefde toch overal, zelfs in den afgelegensten hoek der wereld I Nu, ik denk, dat mijn tijd ook wel dra daar zal zijn." Met snellen tred begaf hij zich naar de herberg, doch weldra bemerkte hij dat de man, dien hij zonder het te willen zoo even be spied had, hem met nog sneller tred volgde. Weldra haalde deze hem in, een vroolijk liedje ziugende, in de opgeruimdheid van hart, of in de volheid zijner liefde. (1 en Een blik as genoeg hem den vreemde G ische wis te doen herkennen. „Hugh," riep Delancy, „Hugh sta en geef u over in de handen der ujQnt me' digde vriendschap. Gij zijt iniju gevannlen a de oude jongen." B()er ove<A Hij vatle zijne beide handen en ze hartelijk, terwijl Aynard, dien well groet even hartelijk beantwoordde. „Beste Ned, wat beu ik blijde verheugt het mij, na mij zoo veel rq^JJ als een lafaard voor u verborgen te weder te zien. „Maar, nu toch niet langer e(_ aard VI fc. K O „Neen, nu ben ik sterk. Gij zul" zijn, Ned, te vernemen hoe eindelijk, p-, p| p/ geluk tot mij gekomen is, waardoot dat mijn geheele leven eene andere,ei) verkrijgen zal Maar uwe vrouw^.p,-,.; 18 Z\ .SC" coiif' „Vau mijue vrouw spreken we h „Hoe vreemd dat gij uwe witteb: wk'® ken iu Noord-Wallis gaat doorbreu^e dat in dezen tijd vau het jaar. Ik c 8 a r a 1 gij en Clara naar Parijs waart." „Het was zoo maar een gril. Waa gij u thans op?" 'A „Hier in de herberg."

Historische kranten - Archief Eemland

Nieuwe Amersfoortsche Courant | 1891 | | pagina 1