NIEUWE
Nieuws- en Advertentieblad
UTRECHT EN GELDERLAND.
HET BOOTHUIS.
No: 104.
Woensdag 30 December 1891.
Twintigste jaargang. "-N
VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG.
BINNENLAND.
Staten-Generaal.
BU1TENLANDSCH OVERZICHT.
F e uille t on.
AIHERSFOORTSCII COURANT.
VOOR
abonnementsprijs:
Per 3 maanden 1Franco per post door het geheele Rijk.
Afzondert ij ke Nummers 3 Cent.
Ingezonden stukken en berichten intezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
Uitgever G J. SLOTHOUWER, Amersfoort.
advertentien:
Van 16 regels 0,40 iedere regel meer B Cent.
Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend.
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
Donderdagavond waren in de witte
danszaal in het Koninklijk paleis te 's Hage
niet minder dan 7 kerstboomen geplaatst,
allen schitterend verlicht en behangen
met kostbare geschenken.
H. M. de Koningin-Regentes liet deze
kerstviering houden voor H. M. de Ko
ningin, voor alle dames van het Huis
Harer Majesteiten, voor de heeren der
hofhouding en voor de kinderen van de
leden der hofhouding, die allen fraaie ge
schenken ontvingen.
In een aangrenzend vertrek nam de
Koningin aan kinderspelen deel.
H. M. de Koningin-regentes begaf
zich Vrijdag namiddag tegen 2 uur met
H. M. de Koningin naar den vijver achter
het Huis ten Bosch, alwaar Koningin
Wilhelmina zich geruimen tijd met
schaatsenrijden vermaakte.
De jonge vorstin reed over de spiegel
gladde ijsbaan op een paar Friesche
schaatsjes met fraai beslag, nu eens aan
de hand van hare gouvernante, dan
wederom geheel vrij met die bevallige,
ook wel eens schroomvallige beweging
aan kinderen op schaatsen eigen.
H. M. haar Moeder sloeg de vorderin
gen van de jeugdige schaatsenrijdster
met welgevallen gade en betrad bij tus-
schenpoozen den ijsvloer om hare dochter
langs de baan te vergezellen.
Onderscheidene dames en heeren der
hofhouding waren in de omgeving van
HH. MM. mede op den hofvijver aan het
schaatsenrijden.
De adjudant kolonel Simon en de or-
donnance-ofücier jhr. Boreel vergezelden
de Koninginnen, die bij Haar terugkeer
naar de stad op het voorplein van het
Huis ten Bosch door een talrijke menigte
werden opgewacht en begroet.
Het gedeelte spoorweg Almeloo
Salzbergen zal door de Hollandsche IJze
ren Spoorweg-maatschappij in exploitatie
genomen worden, waarmede de kortste
verbinding is verkregen tusschen Enge
land en Duitschland. Als gevolg daarvan
zal o.a. het station Apeldoorn aanzienlijke
uitbreiding ondergaan, terwijl ook reeds
besloten is dubbel spoor te leggen tus
schen ApeldoornAmersfoort.
Naar de Echo meldt, wordt de Park
schouwburg te Amsterdam, met het ge
heele industrieele meubilair, den 3. en
10. Februari in publieke veiling gebracht
in het »0. Z. Heeren-L'ogement."
Maandagavond had in het Keizerhof
te 's-Gravenhage eene vergadering plaats
van gedelegeerden van den Volksbond,
Vereeniging tot bestrijding van het mis
bruik van sterken drank, de Nederland-
sche Vereeniging tot ofschaffing van ster
ken drank en de Christelijk nationaal ge
heel-onthouders vereeniging, oin te be
raadslagen of aan het verlangen van het
3. internationaal congres tot bestrijding
van het misbruik van steike dranken, in
1890 te Christiania gehouden, orn het4.
internationaal congres in Nederland te
doen plaats hebben, gevolg zal kunnen
gegeven worden.
Het gevolg der beraadslagingen was, dat
besloten is aan den wensch van het con
gres, overgebracht door het permanent
internationaal comité, het verlangde ge
volg te geven; zoodat in September van
het jaar 1892 dit congres plaats zal heb
ben.
Als plaats van samenkomst werd na
langdurige beraadslagingen 's-Gravenhage
aangewezen.
Een comité van organisatie, bestaande
uit een twinligtal leden, kwam tot stand
en koos zich een comité van uitvoering,
dat in eene volgende vergadering omtrent
de nadere organisatie en inrichting van
het congres voorstellen zal doen, waarna
propaganda voor de zaak gemaakt en ge
tracht zal worden een voldoend waarborg
kapitaal bijeen te brengen, door subsidie
en door bijdragen van verschillende ver-
eenigingen en belangstellenden.
Een meisje van 12, een van 15 en
een jongen van 15 jaar wilden Vrijdag
den overweg der Staatsspoor aan het
einde der Rosastraat te Rotterdam over
steken, juist op het oogenblik dat twee
treinen elkander daar moesten ontmoeten.
De kinderen werden door een der treinen
gegrepen en alle drie verpletterd.
De kinderen, die uit de kerk kwamen,
waren met anderen onder den afsluit
boom doorgekropen.
Iedere plaatsheeft hare eigenaardig
heden en zoo ook heeft Koedijk, bij Alk
maar, de hare. Wordt overal in Neder
land het St. Nicolaasfeest op den 6en
December gevierd, alleen te Koedijk niet.
Daar gaat de dag van den heilige als een
gewone dag voorbij. De ouders bewaren
de geschenken voor hun kroost en voor
de familieleden voor Nieuwjaarsdag, en
dan is het niet St. Nicolaas met zijn zwar
ten knecht, maar »de gouden engel", van
wien alle goede gaven komen. Sedert ja
ren houdt dit gebruik stand. De oorsprong
van dit gebruik is niet met zekerheid be
kend. Sommigen meenen, dat de oorspron
kelijke bewoners zeelieden waren, die van
Kerstmis tot Vrouwendag aan den wal
waren en dan getuigen wilden zijn van
dit feest.
In de avond-vergadering van Maandag
21 December hervatte de Eerste Kamer
haar zitting, waarbij de Voorzitter hulde
bracht aan de nagedachtenis van den
heer Donker, het onlangs overleden lid
voor Noord-Holland.
Woensdag werd de Indische Begroo
ting in behandeling genomen. De heer
Verheijen, verklarende dezen Minister van
Koloniën met ingenomenheid te hebben
zien optreden, achtte toch het beginsel,
dat Nederland geen directe baten uit
Indië kan trekken, niet juist. De heer
Van Gennep begroette in dezen Minister
de verpersoonlijking van de moderne ko
loniale politiek, die hem niet als zoove-
len alleen in het hoofd zit, maar ook in
het hart. Op verschillende punten be
tuigde Spr instemming met de beginse
len des Ministers. De heer Six sprak
over maatregeleu tot verbetering van de
rechtspraak in Indië; de heer Wertheim
drong aan op verbetering der wetgeving
op het faillissement van vreemde Ooster
lingen en op een systematische uitbrei
ding van de spoorwegen. De Minister van
Koloniën, dankende voor het in hem uit
gedrukte vertrouwen, verklaarde het be
ginsel, tegen hetwelk de heer Verneyen
opkwam, te handhaven, en gaf den overi
gen sprekers bevredigende antwoorden.
De quaestie van het faillietrecht voor
Chineezen is moeielijktegen het opleg
gen van de verplichting om in landstaal
boek te houden worden van deskundige
zijde ernstige bezwaren ingebracht.
Bij Hoofdstuk I (Uitgaven in Nederland)
ontspon zich een debat tusschen de hee
ren Fransen Van de Putte aan de eene,
den heer Van Alphen en de Ministers
van Marine en van Koloniën aan de
andere zijde over den bouw van hel
gouvernements-stoomschip type sGolÜ-
finch"; de eerstgenoemde spr. was van
oordeel dat een schip als de »Ceram",
dat 4 ton minder kost en hier te lande
kan worden gebouwd, even goed zou
voldoen, terwijl de heer Van Alphen den
bouw van twee schepen type nGoldfinch"
toejuichte als zeer geschikt voor de blok
kade van Atjeh. Op een vraag van den
heer Wertheim verklaarde de Min. van
Marine dat het eerste schip van dat type,
evenals alle eerstelingen onzer zeemacht,
in Engeland zal worden gemaakt, de
overige naar hetzelfde model hier te
lande.
De verschillende hoofdstukken werden
zonder stemming aangenomen, daarna
nog eenige kleinere wetsontwerpen.
Donderdag zijn door de Kamer o.a.
goedgekeurd
De verlenging van den termijn der
enquête. De heer Van Roijen achtte het
protest van de directiën der trams tegen
de wijze, waarop door de enquête-com
missie de vragen zijn gesteld, niet onge
grond; de Min. van Justitie verdedigde
de leiding van het onderzoek en waar
schuwde tegen voorbarige oordeelvel
lingen.
Afwijking van de regels der gemeente
wet omtrent plaatselijke belastingen ten
behoeve van 7 gemeenten.
De wet op de Middelen voor 1892.
De gcldleening ten behoeve van den
Staat. Bij de korte discussie vestigde de
heer Fransen Van de Putte de aandacht
op het feit, dat nog vaak gelden, tijde
lijk uit de Indische middelen aanwezig,
onze kasruimte versterken, zonder dat
voor het gebruik rente werd uitgekeerd,
terwijl aan Indië steeds rente wordt be
rekend. De Min. van Financiën beloofde
daarover met zijn ambtgenoot van Ko
loniën ir. overleg te zullen treden.
De zitting werd tot 11 Jan. verdaagd,
nadat nog de heer Van de Putte in
overweging had gegeven een volgend jaar,
hetgeen z. i. ook nu na den ingespannen
arbeid der Tweede Kamer mogelijk ware
geweest, de begrooting vóór 1 Januari
af te doen.
De rechterzijde der Franscbe Ka
mer van Afgevaardigden heeft een ge
voelig verlies geleden door den dood van
een harer vurigste kampioenen, Mgr.
Freppel, bisschop van Anger, kort te vo
ren nog zoo ijverig in de verdediging
zijner beginselen. In de vergadering van
Donderdag heeft de voorzitter, de heer
Floquet, hulde gebracht aan de nage
dachtenis van zijn politieken tegenstan
der, van wien hij zeide dat de Kerk in
hem een welsprekend redenaar, de Ka
mer een strijdlustig, maar talentvol en
steeds goed gehumeurd afgevaardigde
verloor, wiens vele deugden aller achting
hadden verworven. Door eenparige en
langdurige toejuichingen gaf de Kamer
haar instemming met deze woorden te
kennen.
Reeds nu is er sprake van, een stand
beeld voor den overleden prelaat op te rich
ten. Ter vervulling van zijn zetel in de
Kamer wordt de bekende bisschop van
Aix, Mgr. Goutte-Soulard genoemd.
In een harer laatste vergaderingen
voor Kerstmis heeft de Fransche Kamer
eenparig en zonder stemming akte van
toetreding tot de Cungo-couterentie
goedgekeurd, nadat na langdurige onder
handelingen de bepaling er uit is gelicht
die recht gaf tot het doorzoeken van
schepen onder Fransche vlag.
De Senaat heeft zonder hoofdelijke
stemming het ontwerp goedgekeurd,
waarbij de Regeering gemachtigd wordt
tot het verlangen van sommige handels-
(ractaten.
Maandag interpelleerde in de Kamer
de Boulangist Millevoye de Regeering over
de uitzetting van den heer Chadourne,
den Havas-correspondent in Boelgarije.
Hij gispte Stamboeloff, die een getuige
wilde verwijderen van zijn lage justitie.
Het doel van Stamboeloff, aldus beweerde
Millevoye, was een bres te schieten in
de capitulatiën (overeenkomsten tusschen
de Porte en de Westersche Mogendheden
ter waarborging van de rechten der
vreemdelingen in Turkije), om die des te
spoediger geheel te doen verdwijnen.
Spr. bracht hulde aan de energieke hou
ding van den heer Ribot, Minister van
Buitenlandsche Zaken. Ribot antwoordde
daarop dat Boelgarije geen onafhankelijke
109) Neen, laat mij het haar zelf raede-
deelen; ik wil uit den eigen mond hooien
van de ongehuwde Anna Judge, dat het haar
verheugt, dat ik Lady Burlinson niet gehuwd
heb. Zij heeft het zelve mij meer dan eens
aangeraden, en nu denkt zij dat ik haar aau
haar woord gehouden heb, en haar, die arme
meid, met een verachtelijk stilzwijgen heb
beantwoord. Of misschien heeft zij het tweede
bericht gelezen, dat het eerste herriep of
wellicht hebben hare vrienden die in de list
betrokken zijn, het voor haar verborgen ge
houden en dan
„En dan?" herhaalde Mary Judge.
„Dan," zeide hij lachende, „heb ik het
adres uwer nicht onder een valsch voorwen-
sel van u gekregen."
„Gij zijt iemand die spoedig is gerust ge
steld/' was het antwoord„maar de geheim
zinnigheid is nog niet opgelost."
„Die verwenschte geheimzinnigheidIk ga
Anna Judge opzoeken, tante."
Hij vertrok, terwijl Mary Judge hem treu
rig nazag zij, eene vrouw die met haar
vermoedens dichter bij de waarheid was dan
de minnaar, en de oplossing van het raadsel
in den brief van Mr. Aynard meende gelezen
te hebben. „Ik hoop dat bet een goed einde
mag nemen'" zeide zij. „want die jongeling
is geen dolzinnige dwaas, maar handelt met
overleg."
Doch den volgenden morgen zag zij dat
die hoop haar waarschijnlijk bedriegen zou,
want een lange brief van hare nicht, en
dien wij niet in zijn geheel zullen mededee-
len, bevatte een bericht dat de goede vrouw
niet verwacht had en haar geheel ter neer
sloeg.
Anna Judge was verloofd met Hugh Ay
nard van Thirby Cross.
VIER EN VIJFTIGSTE HOOFDSTUK.
Te Aber.
De duisternis was reeds gevallen toen Ed
mund Delancy het houten station te Aber
verliet en den straatweg opliep, om eens te
zien in welke richting hij gaan zou om de
woning van Anna Judge te vinden. Hij
was de eenige passagier die aan dat dorp
den trein op dien Decemberavond verlaten
had, en het afgelegene der plaats had niets
opwekkends.
„Ik geloof niet dat ik ooit hier zou geko
men zijn," 9prak hij tot zich zeiven, „of zelfs
niet vermoed hebben, dat zij zoo ver zou
voortgetrokken zijn. Eu toch had ik geen on
gelijk dat het een rustig dorp, dicht bij de
zee zijn moest, want dat doffe gebrom is de
zee geloof ik. Hoe blijde zal zij zijn na eeoe
afzondering van veertien maanden mij weder
te zien; en de moeder zal ik wel op mijne
zijde weten te krijgen, als zij verneemt hoe
ik alles voor elks geluk geregeld heb."
Het speet hem bij den spoorwegwachter
geen inlichtingen genomen te hebben, daar
de verlichting veel te wenscheu overlietdoch
bedenkende dat hij in zulk eene kleine plaats
niet gemakkelijk verdwalen kon, richtte hij
zijne schredeu naar een groep huizen, die als
het ware in de schaduw der heuvelen lag.
't Was stil en donker in het dorp, de
bewoners schenen liefhebbers van vroeg naar
bed te gaau, en geen lust te gevoelen vuur
en licht te verbranden, gedurende de lange
winteravonden. In de herberg echter en nog
in eene andere woning, die wat verder af
gelegen was, zag hij licht, dat hem beloofde
ook gehoor te zullen verkrijgen.
„Indien gindsche woning het verblijf van
Mrs. Judge is," zeide hij stilstaande, dan is
de keus voor haar niet slecht, wat de ligging
aangaat. Eene geschikte hut voor een klui
zenaar of eene vrouw, die de wereld moede
ismaar voor Anna Judge, al noemt zij
zich de ongehuwde is het geenszins. Ik zou
haa9t gelooven door instinkt naar dat huis
te worden gedreven, waar ik vast geloof haar
te zullen vinden.
Hij trad nader en op hetzelfde oogenblik
ging de deur open en twee gestalten er-
toonden zich op den drempel een man
van eene lange gestalte en eene vrouw met
een ranke leest. De man stond gereed te
vertrekken en de vrouw scheen afscheid van
hem te nemen, dacht hij. Delancy meende
dit paar geliefden niet te moeten sloreD,
keerde zich om, en hield zich overtuigd dat
dit de woning van Anna Judge niet was.
En toch die twee kwamen hem bekend voor,
en waren misschien geen geliefden. Zouden
het Hugh en Anna kunnen zijn? Hij bleef
staan en zag om zij waren in een ern
stig gesprek; de man boog zich voorover
naar haar gelaat en zij wendde het van hem
af, als zocht zij de kus te vermijden, die hij
verlangde.
„Neen, dat is Anna Judge niet," zeide
hij, „maar een lief tafereeltje zou het zijn,
indien het goed verlicht was. Hoe gelukbig
schijnen zij. en hoe woont de liefde toch
overal, zelfs in den afgelegensten hoek der
wereld I Nu, ik denk, dat mijn tijd ook wel
dra daar zal zijn."
Met snellen tred begaf hij zich naar de
herberg, doch weldra bemerkte hij dat de man,
dien hij zonder het te willen zoo even be
spied had, hem met nog sneller tred
volgde.
Weldra haalde deze hem in, een vroolijk
liedje ziugende, in de opgeruimdheid van
hart, of in de volheid zijner liefde. (1 en
Een blik as genoeg hem den vreemde G
ische wis
te doen herkennen.
„Hugh," riep Delancy, „Hugh
sta en geef u over in de handen der ujQnt me'
digde vriendschap. Gij zijt iniju gevannlen a de
oude jongen." B()er ove<A
Hij vatle zijne beide handen en
ze hartelijk, terwijl Aynard, dien well
groet even hartelijk beantwoordde.
„Beste Ned, wat beu ik blijde
verheugt het mij, na mij zoo veel rq^JJ
als een lafaard voor u verborgen te
weder te zien.
„Maar, nu toch niet langer e(_
aard VI fc. K O
„Neen, nu ben ik sterk. Gij zul"
zijn, Ned, te vernemen hoe eindelijk, p-, p| p/
geluk tot mij gekomen is, waardoot
dat mijn geheele leven eene andere,ei)
verkrijgen zal Maar uwe vrouw^.p,-,.;
18 Z\ .SC" coiif'
„Vau mijue vrouw spreken we h
„Hoe vreemd dat gij uwe witteb: wk'®
ken iu Noord-Wallis gaat doorbreu^e
dat in dezen tijd vau het jaar. Ik c 8 a r a 1
gij en Clara naar Parijs waart."
„Het was zoo maar een gril. Waa
gij u thans op?" 'A
„Hier in de herberg."