BUITENLANDSCH OVERZICHT.
en JSr
Gemengd Nieuws.
n
v
Ook de Itallaanache politiek
ontwaakt uit haar zomerrust. De Ministers
z(jn samengekomen en hebben besloten
den Koning voor te stellen, thans over
te gaan tot de ontbinding der Kamer.
Deze had, zooals men zich herrinneren
zal, evengoed eenige maanden vroeger
kunnen plaats hebben, maar de Regee
ring vond het beter, de Columbus-fees
ten te Genua niet te doen samenvallen
met verkiezingsberoeringen. Ook zal zij
gaarne wat tyd van voorbereiding gehad
hebben, om haar invloed te versterken
en de kansen van haar officiëele candi-
daten te verbeteren.
Nu is dan vastgesteld, dat de nieuwe
verkiezingen den 6en November zullen
geschieden; de 23e dier maand is voor
de bijeenkomst der nieuwe Kamer be
paald. Hoe die er uit zien, is met geen
mogelijkheid te radennergens meer
dan in Italië draagt de politiek een per
soonlijk karakter, en hangt de uitslag
van verkiezingen af van het samentref
fen van partijgroepjes, die met elkander
weinig uitstaande hebben en slechts voor
een enkele keer broederschap sluiten.
De Regeering blijft haar heil zoeken
by het vooropstellen der bezuinigings
leus, en heeft doen hekend maken dat
zjj hoopt op de begrooting van 93 even
wicht te brengen tusschen uitgaven en
inkomsten, zonder de laatsten te ver
meerderen door middel van leening of
verzwaring van belastingdruk. Verder
zal zij voornamelijk haar kracht zoeken
in hervormingen op maatschappelijk ge
bied, welke, dat zullen de belang
stellenden vóór de verkiezingen nog
vernemen. Het Kabinet blijft zoo ver
mogelijk van het terrein der staatkunde
af; het stelt zich tot taak, Italië finan-
ciëel geheel onafhankelijk te maken,
waarbij 2Ü ook meent te mogen rekenen
op den steun der uiterste Linkerzijde.
De Minister van 'Financiën, de heer
Grimaldi, wil trachten te bezuinigen op
de zeer hooge uitgaven voor pensioenen.
De uitbetaling der bestaande pensioenen
zou hy' opdragen aan de deposito-kas,
tegen een vaste, jaarlijks door den Staat
uit te keeren som; voor nieuwe pensi
oenen zou een vast bedrag worden uit
getrokken, dat in geen geval mag worden
overschreden; jook zou het aan de pen
sioneering voorafgaand geneeskundig on
derzoek verscherpt worden.
Grimaldi's voorganger in het Kabinet-
Rudini, de heer Colombo heeft te Milaan
in een verkiezingredevoering het staat
kundig en vooral het financiëel beleid
van de tegenwoordige Regeering scherp
afgekeurd. Hy zag den geldelyken toe
stand van het Koninkrijk donker in en
voorspelde jaarlijks wederkeerende tekor
ten van niet minder dan 147 millioen
lire. Ook ijverde hy tegen de door Italië
ten koste van alles gehandhaafde posi
tie van „groote mogendheid," en wees
op de dringende noodzakelijkheid van
besparingen op het leger. De Minister
vr - Generaal Pelloux, heeft van
l *•--- L opdracht gekregen, de
\rno t' n beant-
li
In;
dV-j
M.M.
/V
l'ee
'pel
ff oord
'jr 'e
J.^'jdsié ...u
vdorh>
25 cj. gt
«.Vie onder
V <-
,n ja'eft,.*-
'?i
V "w J«'
,TÏ
t 3^%
oe
i •".an io,
rtv 1
;00
•Tii
gevoelens jegens my en mjjn huis ken
nend, ben ik overtuigd, dat er geen be
ter en geschikter persoon gekozen had
kunnen worden." Aldus seinde de Keizer,
voor de zooveelste maal het bewys leve
rende, dat niemand vooraf kan zeggen,
wat hy onder zekere omstandigheden
doen zal.
De President der Fransche Repu
bliek heeft een uitstapje gedaan naar
Rijsel, waar men feest vierde ter ge
dachtenis van het opbreken van het be
leg door de Oostenrijkers, nu honderd
jaar geleden hy werd er met geestdrift
ontvangen. Een der eersten, wien hij er
audiëntie verleende, was de baron De
Ruzette, met een speciale begroeting van
den koning der Belgen belast. De baron
hield een toespraak, waarin hy wees op
de eeuwenoude vriendschap tusschen
beide landen en verklaarde dat het doel
van zijn koning was, die zoo mogelijk
nog nader te bevestigen. President Car-
not antwoordde voor deze daad van hof
felijkheid des te gevoeliger te zijn, daar
hy reeds te Kameryk gelyke vriend
schapsbetuigingen mocht ontvangen bij
monde van den graaf d'Oultremont.
Daarop volgde een onderhoud, dat zich
door bijzondere hartelijkheid kenmerkte.
De berichten uit Dahomey blyven
gunstig luiden. Den 9en jl. ontving de
Minister van Marine een uitvoerig tele
gram van kolonel Dodt uit Porto-Nuovo,
meldende dat zijn kolonne een meer dan
5000 man sterk leger ontmoet had, het
geen eerst kon geschieden nadat men
zich twee dagen lang een weg had ge
baand door een zwaar begroeid terrein.
De vyand had zich verschanst achter
vier liniën, die achtereenvolgens werden
genomen; koning Behanzin was zelfbij
zyn leger en gat het sein tot de vlucht.
De Franschen hadden 8 dooden en 22
gewonden.
Spauje viert sinds het eind der vo
rige week Columbus-feesten, en wel te
La Rabida, naby Palos, op de plaats
alzoo waar de groote ontdekker, in een
klooster een gastvrije ontvangst en by
den prior warme sympathie voor zyn
plannen vond. Deze prior was het ook,
die bij de koningin wist te bewerken,
dat aan Columbus vaartuigen werden
toevertrouwd, voor welker aankoop zy
haar kostbaarheden moest verpanden.
Het een en ander werd door den President-
Minister Canovas de Castillo in herinne
ring gebracht op het Araericanisten-
congres. De rivier by Rabida ligt vol
schepen van allerlei natiën, welker schit
terende verlichting des avonds een prach
tig schouwspel oplevert.
Eindelijk is dan de omwenteling in
Venezuela tot een beslissing gekomen.
Zondag rukte Generaal Crespo, het hoofd
der revolutionairen, de hoofdstad Caracas
binnen, nadat President Villegas en zyn
Ministers de vlucht hadden genomen;
een laatste gevecht tegen de Regeerings-
troepen, te San Pedro, in de nabijheid
der stad, was Vrjjdag voorafgegaan. In
den tusschentyd, vóór Crespo's komst,
had het gemeen reeds van de gelegen
heid gebruik gemaakt om aan het plun
deren te slaan, waarbij °°k de Spaan-
sche gezant beleedigd was; hetgeen de
bevelhebbers der vreemde oorlogssche
pen had genoopt, troepen aan wal te
brengen ter bescherming hunner land-
ooten. Toen de overwinnaar binnen
ad was gekomen, was die tusschen-
njN V-vipf meer noodig. Crespo heeft
1.2 - .1~~ Ar.r.Ar.
:it en
ÜL6S- Cl)
üg*
klank. lrf
ateerc
het-' i
roui<5unst,b't
;n vees t
ej;j?en' l'
crd het
gest
B ^.,1 wiï» -ti'iieeftjuist
-.7' 'ikT i" goedkeuring
-e-rbeiR' dit zelfs gedaan
^iq pr likelyken vorm van
r-gVam aan den benoemde,
m rug van den opperpresi-
hoop u lang in deze he-
jO en met u veel schoons
,—en ontwikkeling van Ber-
te brengen. Uw trouwe
<ie.ht ëeii.é.*-, vdag gelegd op de goede-
he Tentooi.. wreeringspersonen, en
ons I Op «keren 'rnióihnengesteld, aan
welfc;'- Wl"''.raff* afwach
ting eenef»T' F W' spoe
dig uit te schrijven veYAi^KRIJ.
De collectie ex-presidenti te weei,
zuela te Parys zal dus wai,
weer een vermeerdering ondergaat.
dbouw
o
Ech
mijn kind, dat is on
welke reden gaf hij op
s vaders."
aangenr- ÓF" niets meer gehoord
aden A r-^> - geschreven?"
ölVu
hij
v ,ie vrouw I
»z,eg dat niet; hij zal wederkomen;
.lij zal zijne Sara tot zich nemen en bet
mij verwijten, dat ik ooit aan hem twij
felde."
>Zoo spreekt ze altijd, het arme schep
sel," zeide de oude dame, «maar wij die
het wel weten, wat er alzoo in de we
reld omgaat, begrijpen best hoe alles
gegaan is. We hebben geschreven en
onderzocht, maar niemand weet eenig
spoor van Guido von Rhoden ons aan te
wijzen. Heeft hij haar verlaten, of zoekt
hij zelf naar haar, we weten het niel.
Zeker is het, dat ook de oude vrouw,
waar hij toenmaals verblijf hield, niets
wist te zeggen dan dat het een hoogst
aanzienlijk heer was, die geregeld be
taalde, en dat de bezoeken die deze arme
hem bracht meest des nachts geschiedden.
O, hoever kwam ze dan loopen, om
slechts enkele uren bij hem te kunnen
ijjn! Hare voetjes waren vaak van blaren
vol, en by bet «erste krieken van den
dageraad ging ze terug naar haar huis,
De peizik, de heerlijke vrucht, die in
andere jaren in Nederland slechts voor
zekere categorie van mensclien aan de
boomen schijnt te groeien, wordt thans
te Rotterdan in de straten voor één cent
per stuk verkocht.
Voor de derde maal ter dood te
wot den veroordeelt is een twijfelachtig
voorrecht, dat aan Hans Nielsen is te
beurt gevullen.
Nadut hij reeds tweemaal een dood
vonnis over zich had hooren uitspreken
maar beide keeren gratie had gekregen,
is hij thans voor de derde maal door het
hof te Kopenhage veroordeeld.
Op zijn 8e jaar had deze veelhelovende
knaap zijn talent het eerst getoond door
eene hofstede in brand te steken; ook
in deze hoedanigheid van brandstichter
had hij veel succes; in 1877 stak hij de
India-Llocks te Londen in brand en ver
oorzaakte daardoor een schade van eeni
ge miliuenen.
Uit Terschelling schrijft men: Het
heeft hier een veertien dagen geregend,
afgewisseld door hevigen wind en storm.
Met de kustvisschers is het treurig ge
steld. Die menschen hebben al langer
dan eene maand niets kunnen verdienen
en de vooruitzichten zijn er niet naar,
dat er spoedig verbetering komt. 't Is nu
de tijd van de schelvischvangst, doch er
is nog geen enkele van die visschen ont
dekt. De boeren beginnen ook te klagen,
want het vee staat op het land te kleumen
en het gras wordr minder door den
aanhoudenden regen; daarbij is te veel
vee onverkocht gebleven, zoodat het vee
voeder ook ontoereikend is.
De geneesheeren in Nederland, die
zich zooveel moeite geven om den triomf
tocht van Sequah's vertegenwoordiger te
sluiten.zullen inet belangtelling vernemen,
dat op eene vergadering van aandeel
houders van «Sequah Limited", dezer
.lagen te Londen gehouden, de voorzitter
geen goede berichten kori mededeelen.
Ofschoon, naar hij zeide, de Sequah-
geneesmiddelen gewild waren bij het
volk van elk land, waar zij ingevoerd
werden, hadden de verschillende autori
teiten den vei koop vei boden. Genees
heeren hebben hun invloed aangewend
om den verkoop te verhinderen van de
geneesmiddelen, die zulke verbazende re
sultaten hadden bewerkt, en het gevolg
was, dat de werkzaamheden over het jaar
een verliespost aanwezen.
Het blijkt, dat vooral in Amerika veel
tegenwerking werd ondervonden. De za
ken slaan zoo slecht, dat het kapitaal der
Maatschappij zal verminderd worden en
op eene volgende vergadering voorstellen
zullen gedaan worden om eene geheele
reconstuctie te beweiken. Tevens zal
een onderzoek worden ingesteld naar de
wijze waarop het beheer gevoerd werd.
Ten bewijze, dat het drinkwater
grooten invloed op de uitbreiding der
cholera kan hebben, deelt de gep. dir.
oflic. van gezondheid de heer B. G. van
der Hegge Zijnen in het Haagsche Dag
blad het volgende mede:
Te Utrecht, waai ik in 1849 woonde,
woedde in dat jaar de ziekte ontzettend.
In de nabijheid mijner woning bevond
zich een poort of hofje naar ik meen
de «Jan Pompenpoorl" door een aan
tal huisgezinnen bewoond. De bewoners
dier poort stierven letterlijk uit. Van
preventieve maatregelen, desinfectie enz.,
was toen ter tijde nog geen sprake.
Maar de toestand dier poort was toch
wat al te kras; de stedelijke Regeering
bemoeide er zich mede. Het hleek toen,
vial in dat hofje een gemeenschappelijke
DezS stond, waaronder de potten enz.,
potpr e uitwerpselen der lijders bevatten,
we en uitgespoeld, zoodat het besmette
watér in den bodem drong en ook het
welwater besmette. De pomp werd af
gesloten en uit was het met de cho
lera in die poort.
Heeft men sterker bewijs noodig?
waar niemand hare nachtelijke omzwer
ving kende. Trouw als een hond ver
pleegde ze hem, toen hij ziek was, trouw
wachtte ze op hem toen ziekte en dood
haar eenzaam in de wereld lieten, toen
haar kind geboren werd en ze geen
thuiskomen meer had, verstooten door de
haren, verworpelinge der maatschappij. O,
de maatschappij is vaak wieed in hare
wetten, wreeder echter nog zijn zij, die
de zuster vertreden durven wanneer ze
in onschuld viel. En onschuldig is ze, dat
erkent ook gij, niet waar
«Gewis, juffrouw. Doch ik moet thans
gaan. Ik wil ernstig over u en dit ver
haal nadenken, wie weet of ik niet mis
schien een lichtpunt in deze duisternis
vinden kan."
Hij stond op; groette vriendschappelijk
den blinde en zijne gade, reikte de jonge
vrouw de hand, en wilde gaan. De laatste
merkte het nauwelijks op ver heen waren
hare gedachten gesneld, en zacht fluis
terden bare lippen «Guido kom I Guido
kom I"
Toen Van Burgstede deze woning ver
liet, trad hy bij den ouderling Van Ze
melen binnen. Weder zeide een warme
handdruk, een vriendelijke glimlach, dat
zyn bezeek hartelyk welkom was.
«Wel dominé, dominé, het ziet er hier
heel anders uit dan een tien of vijftien
jaar geleden. Ja, dat was de goede, oude
tijd 1 Nu wordt het een mensch vaak
eng om het hart als men slechts hoort
verkondigen dat we verdoemd zyn, ont
vangen in zonde en ellende, schuldig in
de oogen van den Eeuwigen Rechter.
Ach dominé dat mag alles waar zijn,
maar het is toch het Evangelie niet. Gij
gaaft ons het Evangelie in het Evangelie,
druk ik me zoo goed uit*' En dominé
Hester bliksemt om zich heen met wet
en hei en duivel. Het kan zoo niet lan
ger gaan. Morgen avond zullen we een
eerste samenkomst houden in de groote
schuur bij Geert Klaus, en onze Evan
gelist zal er prediken. We willen eens
zien hoe dat opneemt."
«Het is treurig, dat er zooveel ver
deeldheid bestaat, vriend. Maar houd
maar goeden moed, door den strijd gaat
het lot vrede, en misschien is het wel
zeer nuttig, dat veler geloof in den
smeltkroes gelouterd wordt. Nu lang tijd
om te praten heb ik niet, want ik moet
van avond reeds weer naar huis. Maar
als ik u soms eens met raad helpen kan,
ge weet me altijd te vinden en de ge
meente, mijne eerste, is me hartelijk lief
gebleven".
«Zoudt u nog niet eens voor ons pre-
Voor een Loridensch rechter ston
den dezer dagen twee mannen terecht,
beschuldigd tabak te hebben verkocht
zonder in het bezit te zijn der vereischte
vergunning. In Engeland mag namelyk
geen labuk, in welken vorm ook, worden
verkocht zonder eene vergunning. De
teelt van tabak is nog altijd op zware
straffen verboden.
De twee mannen hadden sigaren ver
kocht, die gemaakt waren van wegge
gooide eindjes. Een advocaat verdedigde
hen met de bewerririg, dat eindjes siga
ren wegwerpsels waren, iets dat in de
wet niet genoemd werd, omdat het niet
meer als bruikbare tabak beschouwd
werd. Een vertegenwoordiger der be
lasting-autoriteiten beweerde, dat tabak
niets anders dan tabak was, in welken
vorm ook. Een ambtenaar der tabaks-
regie vertoonde eenige sigaren, die van
opgei aapte eindjes waren gemaakt. Hij
had die in brriag genomen in een ge
heime sigarenfabriek in het Oosteinde
van Londen, liet -.hut of rolblad was
het eenige, dat goed was van deze si
garen.
Zij werden voor twee stuivers het stuk
verkocht. Do magistraat prees de autori
teiten, die deze vervolging hadden inge
steld, omdat het publiek nu te weten
kwam, wat het vuor twee stuivers kocht.
Daar echter niet kon bewezen worden,
dat de beschuldigden gewoon waren si
garen te verkoopen, legde de rechter
slechts boeten op van 2 shillings.
Een Wetsontwerp tot wijziging van
het artikel 469 van het Wetboek van
Burgerlijke Rechtsvordering, dezer dagen
bij de Tweede Kamer ingekomen, strekt
om zooveel mogelijk te voorkomen, geval
len, die zich dikwerf bij executorialen
verkoop van roerende goederen voordoen,
nl. dat die verkooping onmogelijk wordt
gemaakt, doordat eenigen steeds voort
gingen inet opbieden op hetzelfde ten
verkoop aangeboden voorwerp, zoodat er
geen einde aan kwam en de toewijzing
aan den meestbiedende niet kon plaats
hebben, waardoor de executie geheel
verijdeld werd.
Door de nu voorgestelde wyziging zal
de deurwaarder de bevoegdheid erlangen
bij elk bod depót van de geboden som
te vorderen, welk depót onder zijn be
rusting blijft tot de verkooping is afge-
loopen. Wie niet aan dien eisch voldoet,
wordt als kooper geweerd.
In de Nes te Amsterdam had dezer
dagen een zonderlinge jacht plaats. Een
schutter uit de Bloemstraat, die nalatig
was gebleven in het betalen vaD eenige
boeten, zou door de boden van den schut
tersraad, bijgestai n door de politie wor
den gearresteerd.
De man wist echter aan zijne vervol
gers te ontkomen door in de Nes op
het dak van een huis te klimmen. Toen
men hem ook daarheen volgde, sprong
hij van het eene dak op het andere en
verwijderde zich op deze wijze. De boden
moesten zonder arrestant aftrekken.
De vorige week besloot de gemeen ie
Alkemade (waartoe Roelofarendsveen be
hoort) dat dit jaar de kermis aldaarjniet
gehouden zou worden, met het oog op
de Aziatische cholera.
Een wijs besluit zouden wij denken, in
het werkelijk belang der in- en omwo
nenden.
Niet aldus dachten de dorpelingen*er
over. Cholera-gevaar of niet, wat kon
hnn dat schelen, als zij maar pret kon
den maken. Men ging mopperen, werd
oproerig, sloeg lantaarns en ruiten stuk
alsof die het helpen konden dat de vree-
selijke cholera hel kerrnishouden belette.
Toen de mindergoedgezinde dorpelingen
flink wat jenever hadden gestouwd o,
schande toen achtte de burgemeester
het geraden militaire hulp uit Leiden te
ontbieden.
Daarvoor hadden de rumoerige lieden
wel een beetje ontzag, maar de gemoe
deren waren nu eenmaal in gisting, het
had nog erger kunnen worden en om
diken willen
«Wel zeker. Als ge het van uw do
miné gedaan kunt krijgen, dat hij me
vraagt, graag. Maar uwe samenkomsten
steunen, wil ik niet, boewei het beginsel
misschien goed is. Nu, vaarwel, lieve
vrienden, houd maar goeden moeddeze
donkere tijden gaan ook voorbij."
«Dag dominé."
Toen van Zemelen hem uitliet, kwam
juist Van Hoogendam langs. «Ik ging
u zoeken." zeide hij, «ge onttrekt u den
ganschen morgen aan mijn bijzijn, en
toch wenschte ik nog wel eens rustig
met u te praten."
«Van harte gaarne," sprak van Burg
stede, en gearmd wandelden ze langzaam
naar het landhuis terug.
Nog onder den indruk van de geschie
denis der arme Sara, kon Frans niet
nalaten deze aan zijn vriend te vertellen.
«Ze is natuurlijk bedrogen," zeide hij.
«Dat is nog niet zoo zeker. Wisten
we den vader maar te vinden, dan zou
l.ij misschien nog wel te dwingen zijn
om haar in haar eer te herstellen. Arm
trouw schepsel; hebt ge ooit mooier
meisje gezien
«Neen, dat geef ik u toe alleen het
dwalende harer oogeo maakt haar min
der aantrekkelijk Intusschen wordt zij
zeer liefderyk verpleegd.
dat te voorkomen begaven fenige perso
nen zich tot den burgemeester, met het
voorstel de kermis toch maar te laten
doorgaan. Indien de soldateD dan weg
gingen, stonden zij zelf in voor het be
houd van de rust.
Het gevolg was dat een, twee, drie de
gemeenteraad vergaderde, die met 7 le
gen 2 stemmen besloot om Maandag
a. s. de kermis dan toch maar te laten
doorgaan
De exprestrein van Ostende naar
Brussel, welke de Engelsche brievenmail
vervoert, is te Denderleeuw, tusschen
Brugge en Gent, door het breken van
een as der locomotief ontspoord. De ma
chinist en de stoker zijn, naar men zegt,
gedood.
De reizigers zijn met den Bchrik vrij
gekomen. In de drie eerste waggons en
de slaapwagens bevonden zich geen
reizigers.
Een echtscheidingsproces. De
bladen in de Hongaarsche hoofdstad hou
den zich op het oogenblik bezig met een
zonderling e;htscheidingsproces, dat in
kunst-kringen groot opzien wekt. De
echtgenoote, die in de aanvraag tol echt
scheiding van vervalsching van haar ge
boortebewijs wordt beschuldigt, is eene
zangeres die vroegerom haar schoonheid
en glasheldere en zuivere colloratuur zeer
geliefd was. De echtgenoot is Baron
Walter, de echtgenoote Bianca Bianchi
en de aanleiding tol de scheidingsaan-
vraag is geen echtbreuk of haat, maar
de ouderdom der kunstenares.
De echtverbintenis was tot stand ge
komen door middel van een advertentie.
Baron N. Walter liet nl. voor drie jaar
in een courant een advertentieplaatsen,
waarin hij bekend maakte, dat hij een
vrouw zocht, die echter 100,000 gulden
rnee ten huwelijk moest brengen. Er
melde zich ook een dame aan, Bianca
Bianchi, die beweerde dat zij 300,000
gulden bezat er. bovendien, als lid van
het Kon. Hongaarsche operagezelschap
15,000 gulden per jaar verdiende.
Na korten tijd werd het huwelijk ge
sloten. Na anderhalf jaar bemerkte de
baron, dat zijn echtgenoote van de door
haar opgenoemde goede eigenschappen
slechts die bezat, lid te zijn van het
operagezelschap. Hij droeg daarom zijn
rechtsgeleerde vriend dr. Wilh. Bolink op
een aanvraag tot echtscheiding in te
dienen, waarin zijn vrouw van valschheid
in geschrifte werd aangeklaagd, daar zij
in haar geboortebewijs een kleine ver
andering had aangebracht, waardoor zij
vijftien jaar jonger scheen te zijn dan
zij werkelijk was. Verder, heette het in
de aanklacht, had zijn vrouw verzwegen,
dat zij uil haar eerste huwelijk drie
kinderen had.
Een poging, om de echtgenooten te
verzoenen, mislukte.
Deze week zal New-York vol zijn
van de feesten ter eere van Columbus.
Zaterdag is in de synagogen de ontdek
king van Amerika herdacht en Zondag
geschiedde zulks in de kerken. Maandag
werden optochten van twintig duizend
schoolkinderen en studenten gehouden,
's avonds werden concerten gegeven en
werd op de brug van Brooklyn, welke
twee uur laog voor het verkeer gesloten
was, vuurwerk afgestoken. Het fraaiste
nummer was een voorstelling van den
Niagaia-watervaleen vijftienhonderd
voet breede vuur-cataract, ter hoogte van
110 voet in de rivier stortende.
Gisteren te 12 uren begon een zee
parade in de haven, waaraan 170stoom-
booten en verscheidene oorlogschepen,
ook Italiaansche, Fransche en Spaansche,
deelnamen. De koopvaardij stooiners
vormden twee escorte-colonnes, tusschen
welke de oorlogschepen van «the Nar
rows" af de Hudson opstevenden, om ter
hoogte van het Oeverpark te ankeren.
De andere stoomers volgden en voeeden
allerlei schitterende manoeuvres uit. Nooit
is iets dergelijks, beweert men, in de
Amerikaausche wateren gezien. Des
avonds wederom vuurwerk, benevens een
optocht van Roomsche vereenigingeo,
25,000 man sterk, gevolgd door een bij
eenkomst.
Zoo bereikten ze het huis. «Ik heb u nog
iets medetedeelen, sprak Walther, «iets
wat u misschien grieven zal, ten minste
indien ik me niet in u bedrogeD heb.
Gisterenavond laat heeft Vemande een
langen brief geschreven, en toen hij mij
straks den inhoud vertelde, heb ik hem
gevraagd of ik het u mede mocht dee-
len. Daarom ben ik u legen gegaan, be
vreesd, dat ge het door anderen hooren
zoudt."
«Welnu?" Kalm kwam de vraag over
de lippen maar was het ook zoo kalm
daarbinnen gesteld. Walther voelde een
snellen druk op zijn arm, de hand, die
er in rustte beefde.
«Behoef ik verder te spreken," zeide
hij, «gij wist dat de verloving reeds
langen tijd hangende was gij zelf hebt
ze goed gekeurd, toen uw toestemming
gevraagd werd, en Ada heeft gisteren
avond bij haars vaders brief het jawoord
ingesloten."
Sterker beefde Van Burgstedes hand
neen, de vriend had zich niet bedrogen;
dit teeder mannenhart was een wonde
geslagen.
Wordt vervolgd).
