is,;
Staten-Generaal.
kunst
ir
\L.
>mst der'
al
Ig
ve
o
loc
T
ee
he
eei
ri
a
vie
it
iof
OF
g
w<
1
iti
i h
tit
"Oi
it*
ss
r
ti
>e
hi
nood te voorzien, gevoel ik mij verplicht
de zaak geheel in uwe handen te stellen
met het eerbiedig verzoek, ze spoedig te
behandelen en tot een oplossing te bren
gen.
Met verschuldigde gevoelens,
Henry Tindal
Naar gemeld wordt, zal de elec-
trische verlichting der Militaire Academie
te Breda, wegens de hooge kosten, niet
tot stand komen.
Slechts 64 leden waren tegenwoordig
in de avond-vergadering van Donderdag
24 November, waar de belangrijke uit
spraak viel over de motie van den heer
Van Houten, de geleidelijke opheffing van
de gouvernements-kofliecultuur aanbeve
lende. Voorts waren nog aan de orde:
een amendement van de Oommissie van
Rapporteurs lot vermindering van het
ciediel dat de Minister van Koloniën aan
vroeg om bijslag te geven voor aanplant
in die districten, waar de gewone beta
lingswijze bij de levering niet genoegzaam
loonend is, en een amendement van den
heer Kielstra, tot opheffing van de ver
plichte cultunr in de Minahassa.
Het laatste werd door den heer Geert-
sema omgezet tot een inolie van orde.
•De Kamer, van oordeel dat het koffie
monopolie in de Minahassa moet worden
opgeheven, gaat over tot de orde van
den dag." De heer Kielstra trok toen
zjjn voorstel in.
De motie-Van Houten werd aangenomen
met 35 tegen 29 stemmen; het amende
ment van de Commissie van Rapporteurs
met 46 tegen 18, de motie-Geertsema
met 40 tegen 24.
Bij de volgende artikelen hesprak de
heer Donner de verhouding van de Pro-
testantsche kerk in Indië tot den Staat,
betuigden de heeren Farncombe, Sanders
en Kerdijk instemming met de door de
Regeering voorgedragen reorganisatie van
het inlandsch onderwijs, en drong de
heer Bool aan op de oprichting van een
centraal-weeshuis.
In de vergadering van Vrijdag werd
door de heeren Van Kerkwijk, Geertsema
en Norman gesproken over de hooge
kosten van den spoorweg ter Westkust
var, Sumatra en het misbruik van rot
tingslagen, toegepast op dwangarbeiders.
J6 voorstel van den Geertsema om
prijs, t gnJdrn uit te trekken voor de
isting. van een vaste com-
)e heer Levyssohn Normajftn anibtenaren en
denkbeelden van den heer Jjen Mjn overgeno-
omtrent de bestuurs-decen,^pr j,ej materieel
drukte goede verwachting over
.(.«/.«linn nr* A tlPh f
«■•van
sl
n
r
t
nt
v^n
de scheepvaartregeling op Atjeh
s. bij krachtige versterking. Voorts
aat# Spr* de aandacht op Lombok
ie
(fen wih..vei
V zal deelnioemo.'>!" >urde de ophef-
vertrokken. n-, oogenblik
pw .Mr***, nv.i ?otreden'
woordige omstandigheden
"tr Regeering zeer noo-
dat aan afgevaardigden, senatoren, mi
nisters, dagbladredacteurs en al wie maar
eenigen invloed op den gang van zaken
of op de openbare meening konden uit
oefenen, is uitgekeerd. Maar Reinach, de
voornaamste tusschenpeisoon is dood, en
bovendien, de begiftigden zullen vermoe
delijk wel geen quitantie geteekend heb
ben. Daarom meent men ook vrij alge
meen, dat noch de door Minister Ricanl
doorgedreven gerechtelijke vervolging
noch het onderzoek der Kamer-commissie
lot eenig resultaat zullen leiden. En in
middels heeft de laster vrij spel, zoodat
het weldra iets buitengewoons zal zijn,
in Frankrijk een man van eenige be-
leekenis te ontmoeten, die niet wordt
beschuldigd uit het Panama-potje te heb
ben gesnoept.
Een der eersten, die voor de commissie
werd geroepen, was natuurlijk De la haye,
die in de Kamer zulk een grooten moi
had opgezet en beloofd had bij de enquête
namen te zullen noemen. Thans daartoe
uitgenoodigd, bepaalde hij zich tot alge
meene praatjes en zeide geen directe,
alleen moreele bewijzen te hebben maar
aanried, bij zekere bankiers een onder
zoek in te stellen. Ook werd gehoord de
bekende jodenhater Drumont, die wegens
zijn lasterlijke geschriften in de gevan
genis zit.lie brave heer zeide dat hij
niet zou spreken, vooidat zijn onrecht
vaardige gevangenisstraf zou zijn opge
heven. Deze eisch is aan den Minister van
Justitie Ricai J medegedeeld, die echter
verklaarde dat er geen enkele grond
bestaat om ei aan te voldoen. Ook deze
Minister is gehoord gevraagd zijnde,
waarom hij de papieien van Reinach niet
onmiddellijk na diens overlijden had laten
verzegelen, erkende hij zulks verzuimd
te hebben.
In de Kamer bracht de Afgevaardigde
Pourquéry de bevoegdheid der commissie
ter sprake die eigenlijk weinig anders
doen kan dan getuigen hooren en wat
zij verneemt aan den rechter mededeelen.
Pourquéry wenschtevoor haar uitgebreider
volmacht; o.a. moest zij kunnen eischen,
dal bewijs wordt geleverd. Voor een voor
stel in dien geest vroeg hij spoedeischend
verklaring. Bij de toelichting beiiep
hij zich op de dwaze houding van Dela-
haye, die in de Kamer allerlei onbestemde
beschuldigingen heeft uitgesproken, waar
voor hij de bewijzen niet geeft; de Kamer
heeft evenwel recht die te eischen, anders
kan zij dien afgevaardigde onmogelijk
langer in haar midden dulden. De presi
dent Minister Loubet ontried de ur-
gentverklaring van het voorstel, en de
Kamer verwierp baar met 262 tegen
225 stemmen.
Maandag is het tot een crisis gekomen.
De Afgevaardigde Laferronays vroeg den
-Minister Ricard inlichtingen aangaande
verdwijnen" van baron De Reinach,
trent tegenstrijdige geruchten in
De begrafenis kan eenvoudig
geweest. Er moeten on-
zal.
De
te Neerbosci'..
met eene gift van
leden weezenvriendi/
r L I "CCöli. IJl UlUClCil Uil"
uit Deventer zond 5 balen .«n i ge,everd wordenj
boonen voor e weezen. -xr >n lijkschouwing
Het hoofd eener school in <lsklaarde dat het
■on Leiden had Maandagmorg-oiyge vragen
tragischcomische ontmoet ;s 0p er ;n
heid, noch
in zijne school ^eoaljpgp^,
in vollen gang, toen
.PIjLj^-oor de gla-
d« v 'j. Spoe-
->«m •„AfP'.Mr-ovlelaar
T t _£,,d"
la' c -> "3m 'Oc'*
voorlv..".'*j -li»,?»- 'jSpneïs, V
25 cl. xL Sfg I
lingen der Regeering verdacht worden
gemaakt heb ik er niets meer bij te voe
gen." Met de motie Brisson kon de Re
geering zich niet vereenigen, wel met
de eenvoudige dag-orde, door den heer
Leygues voorgesteld, die echter met 304
tegen 219 stemmen werd verworpen
waarna de Ministers hun zetels verlieten.
De motie Brisson werd hierop aange
nomen met 393 tegen 3 stemmen en de
zitting tot Donderdag verdaagd.
De Ministers begaven zich naar den
President Carnot om hun ontslag in te
dienen na eenige vergeefsche pogingen
om hen op dit besluit te doen terugko
men, werd het ontslag verleend de
heeren zullen de loopende zaken blijven
waarnemen.
De overwinnaar van Dahomey, generaal
Dodds, vindt het zeer onaangenaam dat
er nu geen overwonrielingen zijn met
niemand kan hij onderhandelen. Koning
Behanzin is, waarschijnlijk meteen kleinge-
tal getrouwen naar het gebergte gevlucht,
en naar de verlaten hoofstad Abomey keerde
geen mensch terug. De generaal is er
ook niet gebleven, doch weer naar de
kust gegaan, waar hij zich ijverig bezig
houdt met de organisatie des lands; een
plan daartoe is door hem aan de Re
geering gezonden. Het kustgebied wordt
bij de Fransche koloniën ingelijfd, ook
de stad Whydah. Overigens zal het land
verdeeld worden in drie op zichzelf
staande slaatjes, onder onmiddelijkFranscli
protectoraat.
Men heeft Bismarck weer eens aan
het praten gebracht: ditmaal was het
een redacteur van liet Parijsche dagblad
»le Journal," wien hij een gehoor toe
stond. Het gesprek liep hoofdzakelijk over
het zoogenaamde Emser telegram van
1870, dat, volgens een onlangs uitgespro
ken beweren, door Bismarck opzettelijk
verscherpt en in dien vorm de directe
aanleiding tot den oorlog geworden zou
zijn, hetgeen evenwel door Caprivi
verleden week in den Rijksdag met na
druk werd tegengesproken. De oud-kan
selier heeft eigenlijk het praatje weer
doen herleven, door o. a. te verklaren
vin het telegram zeide ik alles wat ik
te zeggen had, niets meer. Die grim
mige uitingen van diplomaten en journa
listen zijn kinderachtig. Ik zou wel eens
willen weten, wie gelooft dat één tele
gram een oorlog kan veroorzaken.
Alleen zij kunnen dat denken, die
nooit de geschiedenis lazen, en die zelfs
niets van het leven weten. Ik had den
oorlog noodig om al die Duitsche een-
heidjes iu het vuur te leggen en samen
te smeden. Het eerste het heste voor
wendsel diende mij daartoe. Als het mij
niet gelukt was, zou een ander het heb
ben gedaan. Het was noodig den koning
tot een beslissing te dwingen, want hij
stond op zijn recht, maar als met geslo
ten oogen en het was noodig ze hem te
openen. Dan nam hij wanhopige beslui
ten, zooals een besluiteloos man doet.
Als iemand hem eens op den goeden weg
had gebracht, dan kon men hem aan
zichzelf overlaten."
Als deze woorden den juisten zin van
het onderhoud teruggeven, dan kan men
niet zeggen dat de groote man van Var
zin een gelukkigen dag heeft gehad.
7e na
Men Plaatselijke berichten.
November a:_
Port-Saïd is ten klei
zeldzaam typische bevolk,™ord willen wij
ren hebben er den boventoon, i h-"/ muzikaal ge-
i -eer eigenaardige winkels, half Eu het vorig
half Oostersch. Een mengte val> oj^st
i> EN .v
'tipt ge?i 'j n
-','vVV'ae K «'•lot
it en
Maleisch, andere
ch en Engelsch,
Vbtminder aan-
ht
mes- e»,
Wf -
léf V
e 'praclf
,eveel< I
-Li-
%;^«KiJ.déf.«|^ntu Nea
te week
uc' ./oei v
u f 5* -> fret '>«i'NRICH
ril •icpt V 'OiV"A 8C ...Ih\
"7,'en
Dei
D yva
b 6°
•'VPlr
tv^f
A Vf
«ttr.i
.«e
Ta
if' 11
UK*.,
E BE
ever~ï
üt
niet
uit
brui.
T
.ootpi e
'-^1
■n aivan
komt
Vrijdag 16 Dec. a.s. Moge een groote
opkomst van publiek bewijzen dat men
het streven om iets goeds ten gehoore
te brengen op prijs stelt.
De heer H. C. van Dam heeft zijne
benoeming tot lid der Kamer van Koop
handel en Fabrieken aangenomen.
Den heer dr. A. H. C. van Driel
is door Burgemeester en Wethouders het
verrichten van de doodschouw gedurende
het jaar 1893 opgedragen.
De heeren C. Van der Zoo de Jong,
J. Van Bottenburg, J. Fortuin en J. A
Hoksbergen hebben als schatters der
huurwaarde van perceelen voor den hoof-
delijken omslag in handen van den bur
gemeester den gevorderden eed afgelegd
De onderofficieren van de hier in
garnizoen liggende bataljons Infanterie
zijn voornemens, om Woensdag 21 Decern
bei, in Amiciiia alhier, een soirée te
geven ten bale van de vóör 1877 ge-
pensionneerile oudei officieren en minderen
van het Nederlandsclie leger.
De stafmuziek, onder leiding van den
heer Van Aken, heeft welwillend hare
medewerking toegezegd en geen moeite
wordt ontzien om een uitstekend geheel
te erlangen.
De Directeur van hel Postkantoor
alhier maakt bekend, dat Zondag 4 Dec.
e.k. het kantoor ook voor den dienst der
Pakketpost zal geopend zijn
SPOORTIJD
van 8.tot 10 v.m en 12.30 tot 1.30 n.m.
Wijders wordt onder de aandacht ge
bracht dat van af 2 tot en met 6 Dec.
bij elk postpakket een adreskaart be
hoort gevoegd te zijn.
Amersfoort, 29 Nov. 1892.
De Directeur,
C. SMITT.
341ste MTAATH'LOTEKIJ
Tweede klasse.
Trekking van 28 en 29 Nov.
(1000 loten).
Ten kantore van den Collecteur te
Amersfoort zijn aan de navolgende num
mers te beurt gevallen:
Prijzen van f30
1024 1030 1412 1418 1424 1455 1472
1476 4624 4627 7386 7399 7409 14319
14357 14400 15824 15837 15850 15855
15856 15862 15878 19893 19903 19918
20734 20770 20778 en 20803.
Te zamen 30 prijzen.
Gemengd Nieuws.
Te Breakers, de villa van Coin.
Vanderbilt, den Amerikaanschen spoor
wegkoning te Newport, de badplaats in
Rhode Island, is Vrijdagavond totaal af
gebrand. Hoewel men nog voor een
millioen dollars aan kunstvoorwerpen
heeft gered, is de schade toch 300,000
dollars.
Als eene bijzonderheid wordt me
degedeeld, dat in den tuin van den heer
v. H. te Loosdrecht, een bed aardbeien
(maandbloeiers) nog in vollen bloei staat,
terwjjl zich aan de struiken nog rijpe
vruchten bevinden,
Dezer dagen werd te Domburg in
VVef6!1 °ud' onaan2'en'Ü't hu's een 2eel'
;ke verzameling van gouden munten
II V- I UI OUIIIUIIIIg «OU c.
ane niet geziu. 6 6
j ♦«en« Men vond dit
De ander sta
^■'-'erbazing in hr
n\- iMijn God
^aan?"
vlk
geld in een
met onder een vloer, die reeds
vernieuwd was geworden. De
waren bevat in een steenen pot,
,jestonden, behalve uit enkele zeer
tór x tot het' e uu
H-fV I v. - V
ai-.* V -trvangèlie, als band T 1 i"
iikJL£'dt>;11oi^ lij
k.Vd", mer ,-| ».,!„Prde*rd',erde ?ilv-eren SPaan«che munten
- ^TeVtoch, dat^rd gouden stukken
i tjrnonon van i rt n rn
tjk
1 "i.a» rs,
_V«T
X Jh
kom je er in
.apok, eu a-;ood te lioudei'.st
p>iroegen van
in om-
De munten bestaan
k-
eei
boö
uns.
in v
jze
O r 7
Mc
LV V
81'
nr
/:'i>e
- ,rkt!
,C° \h WO!
tE .''-v d'
yde .eb°r^
H
'ïesoJ^ss.
V. e "ia O li
7*
;T
J? en I schie>" dooddrii'
^J^stede toch het langst
(Sn had zich in zijm",r^r
warme vrienden weten te ma. i
]e len eersten dag den besten k\.i
1S^ i groepen om hem het uwelko.
rde' v bfcngen! en 116 ou('e Antje>
nenf^T'ids jaren bij dominé was, ke.
'imacliW.;
S'
i '^an' 'el 'ij i
kl bariroen
natte'
izen' of)»-
g te
tering
oie
r b
■•e stOL
'ó'eslun
-Let aan
het werk komen, tn
-
er
Til rd-iohoudend moest open doen.
AlfST
- .■.JA'
-■iK-
tjo.g ede
•>e.m ont-
fluis-
lo'
r J|ra;i
i0 (0 p ing ze telkens naar de voo: de
•- huilen
keUr „sCh uitenge-
V «1V- ,r en '^57 -
telijk geluk toewenschtji.., ..ij"liad
zyn.
iB
LE. 1
nmins het was om te
lui als er bij domineer kwame,
legen een vriendin. Waarom
huilen wilde wist deze nu wel ni t
c"sof het uit blijdschap of rou\ oorn
•stichtelijk was het toch wat A,nl„
dat was waar,"
>- -k als die oudjes samen aan ^'t -
een naam gemaakt in de Iheologis.vV i,wamer) jan |,0ord' 's nam
wereld, die, niettegenstaande een grocy ',c-
verschtl om meeningen, een buitengewoon
goeden klank had, en toen weinige we
ken later een professorale zetel te U.
vacant werd, was het met algemeene
stemmen, dat hjj ter vervulling hiervan
aangewezen werd.
Het was een plaats die hem toekwam,
en hoewel het met zijn karakter strookte
dat hij aarzelend toegaf, gewoon om ne
derig van zich zelf te denken, gaf hjj
gehoor aan de roepstem, en aanvaardde i gen.
.,>ht kwast
_r -leopeisi.ji'ia aan de knieën, i
Winterdie snB' i lld v|öpeen klagende wijz^'ndat
t züp —"-êeSever I ode: door
Dt Allah" beaamd. E toan
LifiE) Hie niet' "'6e brleven
m.
dlllClly UUll liv»v»v» r"4j6' UaUJ IC
JAzaVJiaMP1 i.20 „.ird
-»■ "..IJ nV-.-a pv.e,
»Ja, dat was het I.
denkt hij hel minst."
ïNu wie weet wat er nog gebeurt!
Een professor in de kracht zijns levens
zoo als hij kan wel aan iederen vinger
een meisje krijgen als hij het wil."
>Ja precies, als hij het wil. Maar Frans
zoekt niet, ergo.
Ergo is niets met hem aan te van-
niet'
,i .ende
(lenev.-ooi .ollen en r
|,is ziin terw>j'
X! v
vader ks^m. ziin ,|,j »»»v6 j
a ui 'y i „ji h|; et kind waren
,x.x6 B-< ered" ëJ- |d Echtgenoot ge-
9.32 na hoek om een
zich in een
'enals zijn
heLrtoonde.
zijn "*vm ïn08
ë'l.
die lieve
ze leest
idelijk de hand
hoofd. Bij de
,r -in gewon, )l' "a ,,y
'.C»'L 'ïHJiTè' geluverlegenheid bevond
waarin zijn ouders hem niet konden hel
pen. De jonge vrouw gevoelde zich zeer
ontsteld toen ze dit las; niet of zij zelve
even ais haar echtgenoot zou genegen
zjjn dit tekort te dekken, en ware het
dat Ada met iemand gehuwd was die
van zijn inkomen leven moest en niet
altijd uitkwam, zij zouden in dit verzoek
niets vreemds gevonden hebben maar
»en café; |e
IbAV0;!1"de jeuit door dien rijken
i i beduidde niets goeds
rlialillg lllL„erledél*rikkeliJk "Werd
n vriend dacht ze, »dan
zelf te gaan
tjn zooveel rie-
slecht gemist
BI ItliEKki-1 'g#7,éi?Vóns met Frans
s, ...en, die weet altoos raad, en"
de daad bij de gedachte voegend stond
ze op en begon zich gereed te maken
om uit te gaan.
Adelheid Vernande was, zooals ze nu
voor haar spiegel stond, een bijna even
aantrekkelijk wezen in haar veertig jaren,
dan eens als achttienjarige. Menigeen
noemde haar nog schoon, maar in waar
heid waren er wel eenige rimpels op het
voorhoofd gekomen, die echter weken
wanneer zij glimlachtte. De donkere
lakenstof van haar ruim loshangend
kleed, dat aan hals en armen door echte
Brabantsche kanten versierd was, en ver
over den grond sleepte, tooide haar bi
zonder goed, en maakte de zwarte vlech
ten en donkere oogen schier nog donker
der. Een warme pelsmantel werd om
geslagen, en de groote hoed, die zwaar
van de veeren was, nog van een warmen
sluier voorzien, die haar gelaat voor de
snerpende koude bedekken mocht. Nu
riep ze de dienstbode en gaf haar in last
voornamelijk uitNederlandsclie, Spaan-
sche en Fransche stukken uit de vijf
tiende en eerste helft der zestiende eeuw.
Men weel dat de nieuwbenoemde
prins-aartsbisschop van Olmülz, een
aartsbisdom waarvan de domeinen mil-
lioenen 's jaars opbrengen, altoos bekleed
door leden van den hoogsten Oostenrijk-
schen adel, hel laatst door een prins
Fiirstenberg van Joodsche afkomst is
hij heet dr. Tbeodor Kohn. Dezer dagen
brachten zijne ouders, boerenmenschen
uit het dorp Bregnitz, in de bergen, hem
een bezoek. De aartsbisschop ontving hen
aan het station te Olmülz; de moeder,
eene oude boerenvrouw, die den zwarten
hoofddoek van hare streek draagt, was
zoo aangedaan, dat zij schreiend haren
zoon in de armen viel. De aartsbisschop
kuste haar, zoowel als zijn vador, eer
biedig de handtoen reed hij met hen
naar het aartsbisschoppelijk paleis. Op de
toeschouwers op het perron maakte deze
kleine scène een diepen iudruk.
De kortste weg.
In een der straten van Londen liggen
de telegraafbureaux Londen—Parijs via
DoverCalais en LondenBrussel via
Ostende nagenoeg over elkander. De be
ambten staan meest onderling op vriend-
schappeljjken voet en maken van een
vrij half uurtje nogal eeos gebruik om
een praatje bij elkaar te gaan houden.
Nu liet onlangs een der beambten zijn
pijp op het bureau van zijn collega lig
gen en, tot zijn werk teruggekeerd, be
kroop hem de lust zijn pijpje te stoppen.
Wil jij eens even hierover mijn pijp
gaan l.alen, die ik vergeten heb?" vroeg
hjj aan een loopjongen. Maar de jeugdige
Brit weigerde, hy was niet aangesteld
voor de boodschappen der ambtenaren.
Dat's waar," antwoordde de vrager, die
fluks aan zijn toestel zitten ging en aan
Dover vroeg, om hem met Parijs, vervol
gens aan Parijs om hem met Brussel,
daarna Brussel om hem met Ostende,
eindelijk Ostende om hem met Londen
in verbinding te brengen. Een minuut
later seinde hij aik heb mijn pijp op je
tafel laten liggen, zou een van je boys
haar niet eens willen terugbrengen. Mjjn
jongen weigert me dezen kleinen dienst."
Een oogenblik later keerde de pijp, aldus
via twee onderzeesche kabels en twee
Europeesche hoofdsteden opgevraagd, tot
den eigenaar terug.
Sprinkhaan Nuws. Ons haal di
vollende uit 'n tydgenoot: In di distrik
van Cala doen di inboorlinge hulle bes
om di plaag weerstand te bide. Op 'n
publike vergadering di 22 Okt. gehou
werd eenparig beslote dat manne, vrouws'
en kinders moet saam span tot verniling
van die sprinkhane, met hulp van di Re
gering en dat di Regering di boere op
di grense kosteloos sal help in di stryd
teen di algemeene vyand. Van Bedford
skyf iemand an 'n tydgenoot, dst di
mi-nse daar yverig is. In een wyk is
tussen 60 en 70 man and werk. In
Burgeisdorp is men bevrees dat blanke
hongersnood sal moet ly. Di sprinkhane
het verlede jaar al hulle gesaaide verniil,
en dit lyk of dit van deuse jar mar weer
so sal gaan. In di distrik van Cradock
is party plase swart van di sprinkhane,
en kan di boere niks anders doen ni as
om hulle van di lande af weg te ja.
Mnr. Warren L. W. V., Kabousie, het al
zyn gesaaide verloor, want di sprinkhane
is hom haas geraak. 'n Boer in ni
distrik van Albanië het an syn volk 'n
seker som per 100 pond sprinkhane be
loof, en di gevolg was dat hy 3000 pond
sprinkhane moes betaal. Daar elke pond
omtrent 3000 sprinkhane bevat, moet
hulle omtrent 3,000,000 doodgemaakt
het. Mnr. H. Norval, van Norvalspoint,
skrywe an 'n tydgenoot dat hy binue 5
da'e 15 swerras totaal verniil het, deur
hulle tussen twe mure van blik, omtrent
voet hoog in 'n sloot te lei en toen
te verbrand, di koste was mar baing min.
(Di Afrikaanse Patiot.)
de dokter bij zijne thuiskomst te ver
wittigt n dat zij zich in haars broeders
huis bevond. Toen trad ze met snelle
schreden naar buiten, ijlde de lange gracht
langs, de nieuwe gracht over en een
paar drukke slraten door, en bevond zich
weldra in het stille gedeelte van de stad
waar aan een dei buitensingels, uitziende
op keurig plantsoen, haars broeders wo
ning gi-legen was.
Wel Ant, is mijn broer thuis," vroeg
ze aan het oudje, die op haar heihaald
schellen eindelijk open kwam doen.
•Ja jufferdominé is in de studeer
kamer."
•Nu dan zal ik hem wel vinden. Maak
maar eens een lekker kopje thee klaar,
dan blijf ik een uurtje praten."
Best juffer; dat heeft dominé ook wel
noodig; die goede man kjjkt tegenwoor
dig haast niet meer vnn de boeken op,
en komt zelden meer en dan alleen om
te eten in de huiskamer."
Zoo, zoo. Is er nu vuur in de huis
kamer?"
Het oudje keek verlegen.
(Wordt vervolgd).
