BUITENLANDSE OVERZICHT.
w
-**33. f
Gemengd Nieuws.
,/.'V m I>AeV V' "1 ,-rjen gewo«.tji' na.chtgenl.3,
Staten-Generaal.
18,'e kedr
Plaatselyke berichten.
Eindelijk na veel meeite en na lang
praten, mocht het jonge mensch op de
kamer komen. Hij vertrouwde echtei hel
zaakje niet al Ie best en liet dus in alle
stilte zijn goed aan een touw uit het
raam zakken. Daarna wilde hij zelf
stilletjes de kamer verlaten, maar toen
hij aan de deur kwam, vond hij deze
gesloten.
Hoe hij ook wurmde aan het slot, hij
kon de deur maar niet openkrijgen, en
daar hij niet veel lust had den weg van
zjjn goed door het raam te volgen, was
en bleef de arme student een gevangen
man.
Eindelijk, daar zag hij tot groote
vreugde een agent in de verte naderen.
Vlug schoof hij het raain op, wenkte
den diender om nader te komen en
klaagde hem zijn nood. De handhaver
van rust en orde liet zich vermurwen en
wist te bewerken, dal hel jonge mensch
weer op vrije voeten werd gesteid.
De algemeene beraadslaging over het
wetsontwerp tot vaststelling van het be
drag der grondbelasting op de ongebouwde
eigendommen, aangevangen in de avond
vergadering v.m Woensdag 30 November,
viel samen met de behandeling van het
eerste artikel en het daarop door de
meerderheid der commissie van Rappoi-
teurs (de heeren Ruys van Beerenbroek,
Van der Borch van Verwolde en Zijp)
voorgestelde amendement, om niet 6 maar
5 percent te heffen van de belastbare
opbrengst.
Deze pnnctpieele quaestie hield de
Kamer bezig, ook den volgenden dag en
zelfs gedurende het grootste gedeelte der
vergadering van Vrijdag, zoodat het niet
mogelijk is in een kort bestek te resu-
meeren wat over en weer daaromtrent
gezegd is. Ongeveer aan 't einde van het
debat verklaatde de Minister het amen
dement, door hein op verschillende gron
den bestreden, ionaannemelijk," waarop
de heeren Ruys en Zijp het lieten varen,
terwijl alleen de heer Van der Botch
het handhaafde.
Dewijl de Minister had doen doorsche
meren, dat vasthouden aan het voorge
stelde cijfer ook daarom noodig was, de
wijl de Regeering de gemeentefinanciën
in verband met de grondbelasting heeft
te regelen, werd door den heer Lieftinck
voorgesteld het artikel aan te vullen met
/ede.woorden »in afwachting eener nadere
omtrent deiijke regeling der gemeentelijke be-
irukte goede V.
de de seheepvaarltVan de Velde deed een be-
bij krachtige vet.rstel, n. 1. om 5'/, procent
Spr, de aandaci
ie.' woordige on en Zijp trachtten aan
•-yjj,Ct..n^ee,u-
het voorstel van genoemden Afgevaar
digde, om het amendement niet toe te
laten, in stemmen. Eerst schenen de
stemmen gestaakt te hebben, 46 tegen
46, zoodat in de volgende vergadering
overgestemd zou moeten worden. Bij
herhaalde telling, na sluiting der verga
dering, bleek echter, dat 47 leden vóór,
46 tegen de zienswijze van den heer Van
Ketkwiik hebben gestemd, zoodat het
amendement niet in behandeling komt.
In de vergadering van Dinsdag werd
art. 3, extra subsidie uit de Rijkskas
aan gemeenten wegens verlies van in
komsten der grondbelasting, verwor
pen met 53 tegen 36 stemmen. Daarna
nam de Kamer het ontwerp betreffende
de peraequatie met 72 tegen 17
stemmen aan.
In Frankrijk ondervindt men wat
de lui daar overigens al lang hadden
kunnen weten dat het gemakkelijker
is een Ministerie omver te kegelen dan
een nieuw op de beenen te brengen.
Brisson, de man van de motie, de voor
zitter van de parlements-comrnissie voor
de Panamazaak, heeft gedaan wat hij
kon, om uit de velschillende republi-
keinsche fractiën ministers aan één tafel
bijeen te brengen, maar aan de meeste
deuren klopte hy vergeefs. Casirnir Pé
rier, een man van 'l linkercentrum, zeer
gematigd, mede met een opdracht tot
kabinetsformatie belast, slaagde evenmin.
Natuurlijk geven de Fransche bladen
allerlei en zeer verschillende redenen vour
die mislukkingen opwij, die alleen naar
de uitkomst kijken, hebben ons daarmee
niet bezig te houden. Alleen merken we
op, dat de motie-Brisson een leelijk strui
kelblok is; immers, laat het nieuwe ka
binet die onuitgevoer d, met andere woor
den, blijft het opgraven en onderzoeken
van den dooden baron Reinach achter
wege, dan is die heele motie een klap
in het water geweest. Neemt de nieuwe
regeering het aangename werkje ter hand,
dan maakt zij zich tot een gewillige die
nares van de beslissingen der Kamer,
zelfs over het hoofd van de rechterlijke
macht heen.
President Carnot vindt dat alles nie
mendal pleizierig, en zou om eer. lief
ding willen, dat de crisis was opgelost.
Alle combinatiën, in de pers genoemd,
spelen om de namen Bourgeois en Ribot
van het aftredende ministerie; voort*
heeft de President den heer Develle, den
collega voor landbouw der genoemde
heeren verzocht, op zijn beurt ook eens
de hand aan den ploeg te slaan. Zelfs
wordt gezegd, dat Loubet, om aan den
toestand een eind te maken, bereid is
bevonden weer een portefeuille maar niet
het presidium aan te nemen, zoodal het
.ou --,r Regeering.
sen wih.vvei
zal deelnvOema. »urde de ophef- Deventer"*, mogelijk is dat wij een groot deel
vertrokken.r, oogenblik ^„^voor de-gere heeren ttrug z'ullen zien
Iff- ai it-. ontreden, achterlating in elk geval
hoofd eener t..vr van Justitie Ricard, die,
Leiden had Maan. ake de panama.inaat-
tragischcomische _de 70nder vastbera.
<elaar. nemen die de
•rwtjs in zijne Sch«^,n0Ilderwek
commissie in het bezit geraakt van stuk
ken, waaraan zij minder schijnt te heb
ben dan gedacht werd, want de meeste
zijn geteekend door onbeduidende zaak
waarnemers. soms nog met verdichte
namen, zooals Eloim en Simeon. Er zijn
evenwel ook twee namen van senatoren
bij. Albert Grévy, broeder van den over
leden president der republiek, en Léon
Renault, waarvan de eerste 20, de laatste
25 duizend francs zou ontvangen hebben.
De algemeené indruk is thans, dat geen
van de leden der tegenwoordige Kamer
van Afgevaardigden is bevoordeeld. Wel
van de vorige, en dan nog wel meest
leden van de rechterzijde.
Zaterdag heeft te Algiers de luister
rijke lijkdienst voor kardinaal Lavigerie
plaats gehad. In zyn rede huldigde de
bisschop van Constantine de groote deug
den van den overleden prelaat, er op wij
zende dat door zijn dood de kerk en het
vaderland een onherstelbaar verlies heb
ben geleden. Een stoet van nagenoeg
drieduizend personen geleidde het stof
felijk overschot naar de haven, waar
het aan boord werd gebracht van de
»Cosmos," welk vaartuig het naar Tunis
overbrengt. De plechtigheid geschiedde
me» militaire eerbewijzen. De schepen in
de haven vlagden halfstok.
De Fransche regeering heeft uit Da-
liomcy bericht ontvangen, dat alle
kuststeden in onderwerping zijn gekomen
eri door Fransche troepen bezet worden.
Jn liet kolengebied van I^uik hebben
betreurenswaardige voorvallen plaats ge
had. In enkele districten was het werk
gestaakt, doch de orde niet gestoord ge
worden. Op het eind der vorige week
evenwel hadden «Ie werklieden te Horloz
te Tilleur zich bedronken, en nu vielen
zij de gebouwen aan. Toen de gendar
merie hen aanmaande om heen te gaan,
werd dit met revolverschoten beantwoord
daarop volgden de voorgeschreven som
maties, en, toen hieraan niet werd vol
daan, antwoordden de gendarmes met
een geweer-salvo, waardoor een man ge
dood, twee andere en een vrouw zoo
zwaar gekwetst werden, dat zij later ook
zijn overleden. Dit krachtig optreden
heeft ten gevolge gehad, dat men zich
tot schikking neigde en Maandag het
werk hervat is. Te Seraing werd Zondag
een dynamiet-aanslag gepleegd: voor de
poort van een der gebouwen van het
etablissementCockeril ontplofte een
patroon, die de deur aan splinters deed
vliegen, twee bedienden verwondde en
veel schade veroorzaakte.
Een beMuit van den Gouverneur
vau Aioskou bepaalt, dat aan alle
Israëlietische kooplieden, die in het begin
van het volgend jaar hun aanslag in de
patentbelasting niet ten volle hebben
betaald, het verblijf in die stad ontzegd
zal worden. Zij, die wenschen te blijven,
zullen moeten overgaan tot de Grieksche
kerk en voorloopig te Tsirkizowa, 8 kilo
meters van Moskou wonen. Gedurende
di ie jaren staan zij dan onder toezicht
van de orthodoxe geestelijkheid is deze
na verloop yan dien tijd over hun gedrag
tevreden, dan mogen zij zich in de stad
vestigen en daar hun bedrijf uitoefenen.
De krijgsraad te Saratow heeft uit-
praak gedaan inzake het beruchte cho-
a-oproer. 23 personen zijn veroordeeld
den stiop, 38 tot dwangarbeid, 18
gevangenisstraf; 75 beschuldigden
vrijgesproken.
P. S. Nadat aan den heer Ribot de
menstelling van een nieuw kabinet was
'►'ui»
ting
T E' woi
A enj schiP1- dooddrii'
il6S0r-»e=5 'J*£,tede toch het langst
v e t,!..,' en nad zich in zijnG.r;:
'varme vrienden weten te ma.,
te ri'
3re ^at.ebort
•N r - l' nuw?'
ifc IJ
V
,v en io
'r r
Airvr- -JA' 'Pu-ë
Ie
ist,
de'.
len eersten dag den besten kx.i \L.
Openbaar
fdeeling eere-
is thans bij
'gd.
ji "*-.|,end vet-
k Jan' -J 'jj z -1
zen' of)*-. stV,'-oesluu
ge
plot
g te make;,, d
- - 1VI»\J
nsch uiten..
BIK
*6lfluis'
i groepen om hem het »welko.~
brengen, en de oude Antje, dit
Flri j - u-
nen_ .ids jaren bij
,e,_p.t aan het t
r j j ro-'.nhoudend moest open doen. 1( mUl t
0 ring ze telkens naar de voo..di Wlnterdie v|opeen klagende wijze,u^%"°07
«mins het was om te huilen ;«t ay®. --•-'g«gever-t1 0de, door alle aanw^
lui als er bij domineer kwame.
legen een vriendin. Waarom a
ij dominé was, kr1T n- jvfë'j .(jillpvordt
werk komen, lr>mSt der' a' ht e., kwast
mof nnnn nnon S AAnnv. A I. .-...,nn
klaard een voorstel van Pourquéry de
Boisserin om d^ Panama-commissie te
machtigen, zich een rechter van instructie
toe te voegen.
Onze stadgenoot, de heer J. J. Bos,
laatstelijk predikant te Soest, is bij Ko
ninklijk besluit van 6 December jl„
29 benoemd tot ridder der orde /an
Oranje-Nassau.
Zondag 11 Dec. a.s. zal de Gods
dienstoefening in de Rem. Kerk geleid
worden door den Heer W. Jesse, pred.
bij de Doopsgezinde gemeente te Zaan
dam.
De eerste wintercollecte door H. H.
diakenen der Ned. Herv. gemeente ge
houden beeft in totaal opgebracht de
som van f898,25.
-- Op een daaitoe gedaan verzoek is
door Burgemeester en Wethouders aan
den heer J. v. Vollenhoven vergunning
verleend tot hel plaatsen van een petio-
leummotor van zes paardekraebten in
het perceel buiten de Groote Koppel
poort A 1414.
Door de afdeeling Amersfoort vim
de «Vereentging voor gepensioneerde
Ondei officieren en minderen van het
Nederlandsche leger, die voor de Wel
1877 zijn gepensioneerd" zijn uitgekeerd
aan 8 leden ieder f 14 en aan 2 wedu
wen ieder f 10, terwijl éen lid met een
extra-uitkeering van f 10 bedacht werd.
Dat deze gift voor de oudjes, die zon
der dezen steun van een jaarlijksch pen
sioentje van f 100 zouden moeten leven,
een hoogst welkome St. Nicolaas verras
sing is, behoeft wel geen betoog.
Wij brenger, onze lezers de be
palingen in de Verordening op de straat-
politie inheiinnering volgens welke de
hoofdbewoner van een gebouw, de eige
naar van een ongebouwd of onbewoond
eigendom, bij gladheid der straten, de
stoepen of straten éen Meter uit den ge
vel met zand of asch moet doen be
strooien.
Binnen 8 uren na aanzegging of oin-
roeping moeten zij de sneeuw of het
slijk doen wegruimen.
Hoogland. Tot kerkvoogd der Ned.
Herv. gemeente alhier is tbenoemd de
heer W. van Ree; en in diens plaats als
notabel gekozen de heer H. van de Hoef.
Tot diaken is gekozen de heer W. de
Ruiter.
eopeisijtia aan de knieën.
Een kunstig bewerkt horloge.
Een Fracsch ingenieur, de heer Terrien
Villeneuve, die sedert verscheidene jaren
te New-York woont en daar met Edison
gewelkt heeft, heeft een horloge vervaat-
digd, van bewonderenswaatdige volmaakt
heid. Wel is waar geeft het, evenals elk
ander horloge, niet meer dan twaalf uren
aan, maar gedurende die twaalf uren
geeft hel vier opera's te hooren.
De vier gekozen opera's zijn: Lohengrin.
met de hezetting van Bayreuth Faust,
met de stem van Palti, als Margueiite
en die van Reszké, als Faust; Willem
Teil, gezongen door Faure en lie Huge
noten, waarin men kan hooren zingen:
Rosa, Caron, Gayairé en de bas van
Boudouresque.
De koten zijn die van de opera's te
Parijs, Weenen en New-York. Het orkest
is een copie van dat der nationale mu
ziekacademie.
Een goede vondst. De heer Loria,
een onlangs overleden, bekend filantroop
te Milaan, beeft zijn geheele vermogen
aan de stad vermaakt, om het te gebi ui-
ken voor de stichting van een werkhuis.
De uitvoerders van den laatslen wil van
den overledene, hebben dezer dagen een
som van een millioen gevonden, waai van
zij het bestaan niet vermoedden. Deze
vondst doet de erfenis tot ongeveer zes
millioen aangroeien. De gemeente heeft
echter het legaat mg niet aangenomen,
daai zij eei.st de zeer ingewikkelde voor
waarden, waaraan zij dan zal moeten
voldoen, in overweging wil nemen.
ede
bem ont-
'ge,
tot u,
4B
b ir I
huilen wilde wist deze nu wel nt,(
c'"s; of het uit blijdschap of rouv oorn m'
•stichtelijk was het toch wat h,„
r ei Allah" beaamd- k?fchi (Te raoe-
Lvtitr man. die nlets s
- e nc/-c
wanneer onze bediende reeds lang
waren, teiuggedacht aan de scht,
dagen van mijne korte, gelukkige jeu), i.'
Hoe verlangde ik dan naar mijn lieven
vader en zijn heerlijke krachtige stem,
naar zijne vrouw, mijn tweede moeder
en vriendin, naar de speelnoot mijner
jeugd en naar mijn voogd, mijn lieven
oom Frans. O, waren ze bij ine geweest,
had ik hun kunnen doen zien in mijn
huiselijk leven en leed, hoe zou hun
7 zoning tnif. u fr n- e..- veige"" f Vt dit i je(< cjy,- r
hq Jifgew-..'ij p (e tdf- f .Vc nelMgdonijJiP'iriginQ^j 8011
eub i.«ï, da ge;?—-fc.- -«tkki' was, "'jj V-w.' hij haar
V. i
3» J hij zulks begeerd haV ,ti. bij
hem schijnt het of mijn bezit hem ge
noeg was, naar mijn hart vroeg hij ver
der niet. Gij moeder, hebt ine voor het
eerst na mijn huweljjk licht in mijne
duisternis gegeven. Heb daarvoor dank.
Sinds gij mijne oogen voor de aanstaande
moederweelde geopend hebt, sinds ge me
man, ute mets a i
v ,-oot1' >ollen en een v'geiing brak in
fcr's v e. 'enals zyn'ende ig g
1? i hti.rtoond terwijl vei zeide de
vader ^kwm zijQ ,m m, |delijk ((_0^ innjge
Ti6 eren j. z9 b hoofd. op en
g'32 ."id, de ojl" 'et kind/f.dj
'uide de
echtop
soms haar
v^-/.' hij haar tranen
Doch dat was de stem niet van haar
echtgenoot, die thans haar oor tiof en
haar belangstellend luisteren deed. Die
volle krachtige mannenstem, die haar als
een zalige groet uit het heeiltjk Paradijs
harer jeugd tegenklonk, kon aan niemand
anders behooren dan aan haar vader.
Ze ziet de oude dame aan, luistert nog
eens en opent wijd de zaaldeur om zich
te werpen in de armen van haar besten
vriend, en aan zijn hart het hare uit te
schreien.
Zulk een ontvangst had dokter Ver-
nande gewis wel niet verwacht. Zulk een
blijdschap bij het weerzien deed hein
goed en ontstelde hen beide. Hij liet
haar een oogenblik tegen zijn borst leu
nen,en sptak toen zacht bedarend ïwel
mijn kind, hebt ge zoozeer naar mij ver
langd? Heel veel groeten van allen tehuis;
kom wees nu kalm, jong vrouwtje, an
ders ga ik dadelijk weer heen."
Nadat Ada zich een weinig hersteld
had, vroeg haar vader, of haar man ook
tehuis was.
»0, mijn man zal wel spoedig komen,"
zeide de jonge vrouw bedaard. »Hij had
vele zaken te doen, en komt zelden om
dezen tijd thuis."
(Wordt vervolgd).
De belachelijke mode. in Beieren
nog in zwang om de dames den titel ha
rer echtgenooten te gèyen, kan soms tot
kluchtige dingen leiede'h. Men kent reeds
het nKönigl. Hoftheater farbenreihers-ge-
hilfengatlin," maar vermakelijker zijn de
volgende adressen op blieven uit Beieren
gelezen: »An Frau v. E.auseretats-
maszige Majorsgattin"; »An Ftau v. B.
Königl. Postdirectorsgaltin auszer Dienst";
»An Frau v. WKönigl. Generalsgat-
tin zur Disposition."
De Haagsche kouter van de Pr.
Gr. Ct. verhaalt, dat toet: een rondbren-
ger van kaartjes er ook een aaD hem
overhandigde en hij den man lachend
vroeg wat dat p.f. in den ondersten lin
kerhoek beteekende, hij ten antwoord
ontving: »Wel meheer, dat zal moeten
zyn: persoonlijk ferhinderd.
nEene merkwaardige uitlegging, schrijft
hij. die mij herinnert aan den tuin, waarin
een mijner vrienden te midden van een
perk driemaal de letter S van palmen
of ander gewas zag prijken.
»Wat beteekerit dat drietal letters
daar?" vroeg mijn vriend.
Wel, dat zijn de voorletters van mijn
vrouw, mijn zoon en van mij."
»En hoe heeten jelui dan in 's hemels
naam?"
Mijne vrouw heet: Sjanne; mijn zoon
heet: Sjors (George) en ik heet Sjarrel"
(Charles). Onder.-cheid tusschen spreek-
en schrijftaal I
Het vermakelijke antwoord brengt mij
op eens den dwazen inval van den gids
voor den geest, die eene vreemde familie
door den Haag leidde. Toen men nu
voor het standbeeld van Willem I op het
Plein stond, maakte een der leden van
het gezelschap de opmerking, dat dit
reeds het tweede beeld van denzelfden
vorst was, want dat men daareven in
het Noordeinde den ptins te paard gezien
had. Hoe was dat mogelijk?
•Och," hernam de gids, idat is heel
eenvoudig: hier is prins Willem voorge
steld bij de infanterie, en in het Noord-
einde bij de cavalerie."
Men ziet het: iemand die vlug met
antwoorden is, redt er zich altijd uit!
Bismarck op reis.
Zaterdagavond is Bismarck op zijn
leis van Varzin naar Friedrichsruh, Ber
lijn gepasseerd en daar aan het Stetti-
ner-zoowel als aan het Lehrter-station,
een oogenblik oponthoud gehad. Het
eerste bericht dat de Vorst over Berlijn
zou komen, kwam Vrijdagavond aldaar
aan. Het was echter een partikulier be
richt en eerst Zaterdagmorgen omstreeks
11 uur hadden telegrammen, door Dr.
Chrysander aan eenige heeren gericht,
zekeiheid omtrent den dag van aankomt
gegeven. In aller ijl weiden de Duitsche
studenten en den vorst goedgezinden ge
waarschuwd, verder kon echter het be
richt niet doordringen.
Oin 5.51 des namiddags kwam de
oud-rijkskanselier met zijn vrouw, zijn
dochter, gravin Rantzau en dr. Chrysan
der in zijn salonwagen aan hetStettiner
station aan. De voist, die een donkeren
jas aan had en om den hals een witten
doek geknoopt had, lag in een hoekje te
slapen. Zijn hoofd was met een mutsje
gedekt. Toen de trein stilstond, dron
gen allen op den saloriwagen toe en een
luid hoera wekte den slapenden vorst.
Snel opende hij een raampje, ontblootte
zijn hoofd en riep met luiderstem: >Dank,
dank voor de ontvangst." Dames boden
hem bloemen aan en toen de oude heer
daaronder Chrysanthemums bemerkte,
zeide hij: «Hartelijk dank, maar van deze
bloemen houd ik niet." Daarop ging hij
ver uit het venster leunen en vroeg
Waar zijn wij toch eingenlijk?" »In
Berlijn, uwe doorluchtigheid," was het
antwoord, »Ja, dat merk ik," meende de
vorst, «maar aan welk station ben ik dan?"
Honaeiden stemmen gaven het verlangde
antwoord.
Toen alles weer stil was riep een
jonge heer: »Wel uw dootluchtighetd,
hoe gaat het met u «Voor mijn leef
tijd goed, die maakt echter geest en
lichaam stijf." «Daar komt dan nog de
ergernis bij," klonk het. «Neen heeren,
ik eiger oriij niet," antwoordde de vroe
gere kanselier. »Maar de anderen ergeren
zich," riep men uit het publiek. •Ach"
zei Bismarck, »dal zou mij waarlijk
pijten." sKomt u ook in den Rijksdag?"
vroeg iemand. «Afwachten," zei de vorst.
Als u er komt, spreekt u dan asjeblieft
tegen de bierbelasting." Een hartelijk
lachen was Bismarck's antwoord. De oud
kanselier scheen vermoeid te zijn want
hij zei«Al btn ik ook nu nog niet zoo
vermoeid van de reis, dan zal ik toch
wel beginnen te gapen voor de reis ten
einde is."
De politie was zoowel op het Stettiner
ais aan het Lehrlerstation sterk verte
genwoordigd. Wel is waar hinderde zij
het publiek niet, maar zij was toch even
min als het stationpersoneel welwillend
gestemd. Waarom had men bijv. geen
kennis gegeven van de aankomst? «Door
luchtigheid," riep men daarom den vorst
toe, «men heeft U verloochend." Een
schouderophaling was Bismarck's ant
woord. Toen de trein zich naar het Lehr
lerstation in beweging zette, riep men
den met de hand tot afscheid wuivende
vorst toe «Terugkomen, liier hebt U
vrienden. Een gelukkig Kerstfeest en
•Prosit Neujahr.""
