NIEUWE
Nieuws- en Advertentieblad
UTRECHT en GELDERLAND.
"PMEBOEEML
50 cent
ONDER 'T OORDEEL.
NAJAARSSTORMEN
No. 100.
Woensdag 14 December 1892.
Een-en-twintigste jaargang.
VOOR
abonnementsprijs:
VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG.
advertentien:
Zij die zich metle Januari
1893 op dit Blad abonnee-
ren, ontvangen de tot dien
datum verschijnende num
mers gratis.
MATHILDA E00S
VLINDERS.
BINNENLAND.
(a
n» I'm.
Feuilleton.
4MERSF001TSCII COURANT.
Per 3 maanden 1Franco per post door het geheele Kijk.
.Afzonderlijke Nummers 3 Cent.
Ingezonden «tukken en berichten inrezendeu uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
Uitgever G. J. SLOTHOUWER, Amersfoort.
Van. 16 regels 0,40 iedere regel meer 5 Cent.
Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend.
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
In navolging der groote bladen zullen
wij onzen abonnés af en toe tegen lagen
prijs een werk van een der besie binnen-
of buitenlandsche auteurs als premie
aanbieden.
Als eerste premie zal in Januari
1893 verschijnen
uit het Zweedscli vertaald door Pb.
WIJSMAN.
Deze boeiende roman in groot 8e for
maat omvat 325 bladzijden en kost inden
handel drie gulden. Wij stellen hen.
vooronze abonnés verkrijgbaar voor slechts
franco per post f O 65. Ook zij, die zich
met den nieuwen jaargang op ons blad
abonneeren, hebben recht op dit premie-
werk.
Bestellingen worden ingewacht voor
1 Januari 1893.
De maatschappij is een groote werk
plaats, waar allen moeten werken en
niemand het recht heeft „e leven tenzij
van de vruchten van zijn arbeid. Dus
een bedelaar, die zou kunnen werken,
wordt schuldig aan de maatschappij zijn
bestaan is een voortdurende diefstal aan
de maatschappij, want hij rooft de vrucht
van een anders arbeidhij behoort tot
de parasieten der samenleving. Het is
zeker ook een plicht van een staat om
de maatschappij van dergelijke nietsdoe
ners te bevrijden, en onze wetgeving
straft dan ook bedelarij met hechtenis,
en de schuldige kan bovendien, zoo hij
tot werken in staat is, lot plaatsing in
een rijks-werkinrichting worden veroor
deeld. Wij maken natuurlijk onderscheid
tusschen die bedelaars, d'e gezond zijn
en in staat tot arbeid, en hen, die door
ziekte, hoogen ouderdom, door ongelukken
en plotselinge rampen of door eenige an
dere oorzaak zonder middel van bestaan
zijn Om de laatslen te helpen en te
voorkomen, dat zij tot den «bedelstaf'
geraken, is zeker ook de plicht van een
goeden staat, en wij moeten erkennen,
dal er, vooral ook door de hulp van par
ticuliere instellingen en personen, veel
van allerlei card op het gebied van lief
dadigheid gedaan is en wordt.
Het bedelaarsgilde is ook niet zoo tal
rijk meer als vroeger; in de 17de eeuw
leefde een tiende deel van het Fransche
volk van 't bedelen en in vele landed
was dit niet veel beter, dus ook in dit
opzicht is er veel verbeterd. Maar al is
de liefdadigheid zoover gekomen, dat alle
bulpbelioeftigen, gebrekkigen en oudeji
en wcezen worden opgenomen en ver
pleegd, en al worden door de wet de
anderen tot werken verplicht, dan zullen
de bedelaars nog niet verdwenen zijn.
Zoolang et goedgeefsche lieden zijn, die
zonder onderzoek en om geen overlast
te hebben, of om aan een oogenblikke-
l'yke opwelling te voldoen, of om de minder
aangename gewaarwording, die 't zien
van ellende wekt. te ontgaan, aalmoezen
geven, zoolang zullen er ook bedelaars
blijven. Wij hebben niets tegen het geven
van aalmoezen op zich zelve, want dit
is zeker de vervulling van een liefdeplicht
jegens den naaste, maar de manier kari
veikeerd zijn en men kan er soms meer
kwaad dan goed door stichten. Tot het
werkelijk goed doen met aalmoezen be
hoort veel overleg en toewijding en de
grootste voorzichtigheid. Wie gemakshalve
aan alle onbekende bedelaars geeft, be
vordert de bedelarij en daardoor ook de
luiheid en het pauperisme. Want wie
gewoon is, zonder veel moeite het noo-
dige en dikwijls meer dan het noodige
te ontvangen, acht het niet meer de
moeite waard om lichaam of geest in
te spannen door moeite of aibeifl. En
de ledigheid is de bron van vele ondeug
den.
Begint bedelen uit behoefte, spoedig wordt
het gewoonte, en met liet afnemen van
physische krachten daalt ook het peil der
redelijkheid en de weg lot allerlei mis
daden staat open. De bedelaais van be-
loep hebben liet ook gewoonlijk zoo bard
niet en menigeen weet dooi 't vei toon
van vooigewende of werkelijke kwalen
't medelijden op te wekken en een dag
loon te vprdienen, waarnaar een goed
werkman zou watertanden. Ook de bru
taalheid bij die lieden is dikwijls verre
gaand. Zoo werd mij onlangs op een
wandeling door een vrouw met twee
volwassen dochteis om een almoes ge
vraagd, en ik kreeg daarbij het gewone
verhaal te hooren van een moeder, die
pas bevallen was, van een vader zonder
werk, kinderen zoi der brood enz. Daar
mij alles wat verdacht vooi kwam. liep ik
door, maar kreeg nu eenige wenscben
achterna, o.a. om nog een beetje langer
te worden, en dergelijke mooie woorden.
En zoo gaat het meer. Die ten koste
van het algemeen leven, beweren nog
wel luide recht hierop te hebben recht
dat zij desnoods door geweld en omkee
ring der bestaande maatschappelijke toe
standen zullen laten gelden. Al is het
beoefenen van weldadigheid voor meer-
gegoeden plicht, de bedeelden mogen
toch nooit hun afhankelijkheid en 't on
verplichte der gaven vergeten. En dit
wordt dikwijls uit 't oog verloren en 't
recht om te leven, het recht op arbeid
en andere onbillijke eischen van socialis
me en communisme hebben daaraan hun
ontstaan te danken.
Men geve dus aalmoezen op goede
manier; trouwens er staan nog wegen
genoeg open om wel te doen b. v. zijn
we bekend met huisgezinnen of personen,
die door ziekte of ongelukken of tegen
spoed verarmd zijn en zelve zich het
noodige niet kunnen verschaffen voor hy JJ\
onderhoud, dan is het voor meerve. '7*
genden een aangename taak oir ^len
opeen of andere^ j. •*i4Ss!m'Y.
te voorzien. Zoodr' U, ,riV"4.Öf
beid te over ore., 1
delarij zal m'-"uer
plaatsen verb .j 8 P
een vaste bi: f- terla
ter beschil.j Zi e. S
stellen enSnefta 1
weigeren, eelea>af'
de bedela
j a orrz
dan door tof'
die algetr..J:-
-icl
den moet is «dat eenieder moet werken
voor zijn onderhoud, en dat zijn aandeel
in het product van den arbeid bepaald
wordt door zijne verdienste."Geen mensch
moet kunnen en willen beslaan van gun
sten en gaven en de openbare meenmg
moet den ledigganger met verachting
aanzien. Aldus bestreden zal een maat
schappelijke kwaal verbeterd worden.
In de te Sneek gehouden vergade
ring van den Ned. Bond voor Algemeen
Kies en Stemrecht is na langdurige dis
cussie aangenomen de motie-Haarlem,
waarin de vergadering zegt dal zij, hoe
wel hulde brengende aan het Haagsche
comité, dat toch de demonstralie heeft
doen doorgaan, de houding van het Hoofd
bestuur in zake de Kiesrechtdemonstratie
begrijpt en de vrijwillige aftreding der
drie bestuursleden onnoodig acht.
Er is een wetsontwerp aangekon
digd tot wijziging der pensioenregeling
voor weduwen en weezen van bureer-
lijke ambtenaren. Daarin zal r- "-aP I
vooi stel worden gedaan om akr IT,
op pensioen toe te kergvic-tjAA rp
wen van voor 1 M
ambtenaren. In 1"
dan 2600 aanvra^'
weduwen e* V' -
raad behanj
Na)1'
De Lan
koor i
te k
De heer L. Zeiter, te Wijk bij
Duurstede, ontving de som van duizend
gulden, zijnde eene schenking van H.M.
de Koningin-regentes, ten behoeve van
de Vereeniging van gepensioneerde onder
officieren en minderen van bet Neder-
landsche leger, van welke vereeniging
de heer Zeiler algemeen Voorzitter is.
Zondagavond werd de brandweer
te Groningen gealarmeerd voor een brand
in de Veulsgang. De brand was daar
ontstaan in een perceel, bewoond door
5 gezinnen, 2 vóór en 2 achter, terwijl
een 82-jarige vrouw op een bovenver-
tiekje huisde. In dat vertrekje schijnt
de brand te zijn begonnen, naar alle
waarschijnlijkheid doordien de oude vrouw
met een heete stoof onder zich in slaap
was gevallen.
Het geheele perceel is een pr gest
het vernielend element ^ewon j toel'
oude vrouw vond
haar dood in de
morgen vond
Zekere J. C. Gei
«vu.-
op t ViptU -v,
'IN
DOOR
MEVR. KAUTZMANN-VAN OOSTERZEE.
27.) En toch, hier viel niets te ver
anderen! Geen derde kon zich mengen
in aangelegenheden tusschen man en vrouw
zonder die te verergeren wat zij te zamen
door leefden mocht hen voor de toekomst
wijzer en beter maken, er iets aan tornen
baatte niet.
Lang ging hij nog vol gedachten op
en neer. Was Adelheid maar hier; zij
zou misschien instaat zijn de zaken in
een ander licht te stellen met haar zou
Ada mogelijk praten, en zij zou haar
helpen om de zonzijde van haar bestaan
te beschouwen. Meer dan ooit misschien
miste de dokter zijne vrouw, err nam
zich stellig voor haar voortaan mede te
nemen.
Een zonnige morgen wekte hem uit
een onrustige sluimering. Hij stond op,
bevreemd dat de nacht zoo spoedig voorbij
was, en rondom zich ziende in de groote
ouderwetsche kamer, herinnerde hij zich
niet hoe hij te bed gekomen was maar
het moest laat, zeer laat geweest zijn.
Hij opende het vierkante venster dat,
van boven gebogen, door de blauwge-
scliilderde ruiten een zacht harmonisch
licht deed binnenstroomen. Hij zag naa.
buiten op het met lijn grint bedekte vot-,
pad, dat rijk aan beide zijden met gri
en bloembedden was omboord. Over»'
waar zijn oog weidde trof hem een meer
dan gewone weelde was het mogelij'
dat dit alles schijn kon zijn, en dat I
gisteren geofferd kapitaal dienen.moe
orn de door pracht bedekte armoede
lenigen? Had bij misschien toch nir
alle opzichten, niet aan de goede
toren geïnformeerd, toen hij zich
verkregen gunstige berichten orr
familie Vou Ellersleben tevredr
en wat was het toch in des
naam dat hem thans zoo pij
fen had? En het was ter'
deze vraag stelde, als daag
voor zijne verbeelding eene v
op, een gelaat vol zachte
tederheid, maar waarop de
brandmerk had ingedrukt, een dwalend
oogenpaar, die aan een bedwelmend schoon
Medusahoofd behoorden. Was zij hel niet,
de waanzinnige Sara, die, wie weet thans
waar rondzwierf, die hem het eerst den
naam Von Rhoden als die haars echtge-
noo'-"
her.:".
maw
I
'9
P.„
Ifc"
iïpnFkt.t,.
t domme
./v
^0 - v-J liefkozend den kleinen ronden
arm om hem heen en troonde hem zoo
mede naar de welvoorziene ontbijttafel.
Ze bediende hem met een aardigen gast
vrouwelijken ijver, die ieder harer be
wegingen verrukkelijk maakte in het oog
.vapen zijn in«3
Ai. -"Cg gekleed, na .ytfedig
uw 'noed, of wacht laat me bellen, dan
kan iemand dien voor u halen."
«Ik help liever mij zelf," antwoordde
ze, en vlug als een wezeltje snelde ze de
trappen op.
«Zoo is het nu altijd," zeide von Ellers
leben tot den dokter«Ada bedient liever
J S,'t-../u,1"'e((P£en,
zou uroeve ervaringen hebben opge-
an. Want daar weid in die oogeu-
likken een pijnlijke strijd gestreden,
strijd tusschen liefde voor spel en drank,
en de kinderlijke vrouw, die de zijne
was. Toen bij baar huwde, het schoone
meisje, dat als eenige dochter op mid
delen hopen mocht, was hij gewonnen
niet alleen door haar groote aantrekke
lijkheid en eenvoud, maar ook door de
bewustheid dat hij dokter Vernandes geld
