BUITEi\LAl\DSCH OVERZICHT.
Plaatselijke berichten.
en hield in Felix eene reeks voordrach
ten over de Ned. Staatsschuld, die zeer
de aandacht trokken.
Kort nadat bij zijne studiën voltooid
had en in de rechten gepromoveerd wae,
werd hij den 9 Mei 1862 aan het Am-
sterdamich Athenaeni lllustre tot hoog-
leeranr benoemd, welke betrekking hij
aanvaardde inet eene redevoering over
«het wezen van den constitutioneelen re-
geeringsvorm."
In den tijd dat hij te Amsterdam werk
zaam was, kwam door zijn toedoen eene
belangrijke reorganisatie van het Lees-
museurn lot stand.
Den 25. Mrt. 1864 werd hij benoemd
tot Hoogleeraar aan de Leidsche hooge-
school, waar hij den leerstoel voor staats
recht, administratief rechten volkenrecht
bezette.
Niet alleen als hoogleeraar maar ook
buiten de collegezaal was hij den studen
ten een vriendelijke, welwillende leidsman
bij hunne studiën en als voorzitter der
»Studenten-Debating-Club" gaf hij zich
veel moeite om de vrije ontwikkeling der
studenten te bevorderen.
Hoewel Buys, zooals gezegd is, aan
het staatkundig leven zijns volks een warm
deel nam heeft hij nooit een zetel in de
Kamer noch een in eenig ministerie wil
len aanvaarden. Daarentegen heeft hij een
invloedrijk» rol gespeeld in de Staats
commissie, die 12 Mei 1883 ter voorbe
reiding der grondwetsherziening benoemd
werd en waai van hij ondervoorzitter was.
Als secretaris va» het college voor zee-
visscherijen welke betrekking hij van
18571891 met veel yver en belangstel
ling waarnam, h«eft hij dien tak van
volkswelvaart belangrijke diensten bewe
zen, terwijl hij sedert 1891 als lid dat
college met zyne rijpe ervaiing terzijde
stond.
Reeds sedert 16 Februari 1864. was
hij buitendien Staatsraad in buitengewone
dienst.
Zijne groote diensten voor land en volk
werden erkend door zijne benoeming tot
ridder van den Ned. Leeuw en tot officier
van de Eiken kroon.
Zelden is een geleerde als hij zoo
algemeen bekend en gewaardeerd gewor
den en dat wel omdat hij door zijne
heldere, vaderlandslievende opstellen,
meestal in de Gids opgenomen, over
de gewichtigst» staatkundige vragen van
den dag een diepen indruk maakte op
allen die het wel meenden met land en
volk, ook al behoorde men niet tot de
vrijzinnige richting, die hij van ganscher
harte en uit volle overtuiging krachtig
voorstond.
Eenigen tijd geleden werd in de
N. R. Ct. de volgende advertentie aan
getroffen i «Naar Italië van uit Utrecht
via Keulen, Straatsburg, Bazel, Lucern,
St. Gothard, Milaan, Gauua, Menton, Monte
Carlo en Nizza en terug over Turin naar
Holland, per 2e klass* spoor, 1. klasse
hotels, 14 dagen uit en thuis, voor f 100.
Alle onkosten van reis- en verblijfkosten
zijn in dezen prijs begrepen. Vraag uit
voerig prospectus.
Iemand, die op drze advertentie schreef,
ontving daarop twee gedrukte circulaires
zonder onderteekening. In de circulaire
A. waarin nadere bijzonderheden over de
reis voorkomen, weid o a. vermeld:
«Verder is het ten strengste verboden,
te Monte Carlo te spelen zonder mede
weten of goedkeuring van de onderne
mer. De prijs is voor de geheele reis uit
en thuis f250, waarvan zal teruggegeven
worden de behaalde winst te Monte Carlo.
Zie circulaire B." Die circulaire bevatte
inlichtingen, waarin die winst zou kun
nen bestaan. Onder directie van den on
dernemer zou te Monte Carlo worden ge
speeld naar een systetm, waarbij per
hoofd in 4 a 5 dagen de geheele f250
worden teruggehaald. Echter wordt »na-
tuurlijk" niets gegarandeerd en zou men
bij verlies niet hel recht hebbe» terug
gave te vragen van de betaalde f250.
De N. R. Ct. vroegt hieraan het vol
gende toe:
«De toeleg is duidelijk. Door het noe
men van de geringe som van f 100 in de
advertentie moest de reis aanlokkelijk ge
maakt en het publiek overgehaald wor
den zich daarvoor aan te melden. Daarna
volgt dan w»l de mededeeling, dat de reis
f250 moet kosten, dus dat de adverten
tie eene onwaarheid behelsde, maar dan
wordt de zaak weer aanlokkelijk gemaakt
door de voorspiegeling van eene door
spelen te behalen winst, als een door den
ondernemer aangegeven systeem wordt
toegepast. Hoeveel of hoe weinig van de
f250 aan het spel zal worden besteed,
wordt niet eens medegedeeld. Daarente
gen wordt er wel gezegd, dat het spelen
zonder medeweten of goedkeuring van
den ondernemer ten strengste verboden
is. Onder den schijn van de reizigers voor
de nadeelen van het spel te behoeden,
wordt inderdaad op hunne speelzucht ge
speculeerd, die eenmaal aan de speelbank
geprikkeld, natuurlijk zich aan het in de
circulaire vermelde verbod van den on
dernemer weinig zal storen."
Een scherpe tegenstelling met het
vroeger oordeel der Amerikaansche bladen
over het Nederlandsche schip Van Speyk,
dat in de haven van N»w-York aan de
marine-revue deelnam, is de volgende,
door de Prov. Zwolsche Crt. uit een
Amerikaansch blad vertaalde uitlating:
Niet alle vaartuigen konden in de
voorgeschreven rij hun plaats behouden.
De Brazilianen zakten af. En de admiraal
Gherardi, die aan boord van het vlagge-
schip de Philadelphia de revue comman
deerde, zond bericht aan den comman
dant van de Duitsche Keizerin Augusta,
die op het onze volgde, dat hij met zijn
drie schepen de Van Speyk mocht pas-
seeren als deze niet in slaat was in de
rij te blijven.
Maar hetgeen volgde bewees, dat de
Hollander best in staat was voor zich
zelf te zorgen. Met zijn vaartuig van hout
en ijz»r en verouderde constructie wist
de kommandant Arriens steeds op één
lijn met de Keizerin Augusta te blijven,
terwijl hij den voorgeschreven afstand
van de Concordia die zich vóór hem be
vond, bleef onderhouden. Geen enkele
maal behoefden de Duitschers, die zich
achtei hem bevonden, hunnen tocht te
vertragen.
Toen de dag ten einde spoedde en de
wind naar het zuiden omsloeg, heesch de
kommandant het zeil en met behulp van
stoom en zeil gelukte het hem, toen bij
het invallen van de duisternis de volg
orde niet langer behoefde gehandhaafd
te worden, om naast de schepen, die de
leiding hadden, te komen. En zoodra het
begon te schemeren, bleek het dat de
Hollander al de anderen had achterge
laten. Van de brug der Philadelphia kon
hij worden waargenomen met zijn rood-
wit-blauwe Nederlandsche kleuren, de
schepen in de achterhoede zijn groet
toewapperende. Het was kranig van den
Hollander, die allen den loef afstak en
te wiens eer het eerste schot van Fort
Monroe, het punt van aankomst, werd
gelost. Hij had geloond, dat hij best voor
zichzelf kon zorgen."
Over het wetsontwerp tot bekrach
tiging van de overeenkomst met de Ne
derlandsche Handel-maatschappjj is door
de comm. van rapporteurs uit de Tweede
Kamer het eindverslag vastgesteld, zoodat
die zaak voor de openbare behandeling
gereed is.
Door de regeering is aan de leden
der Tweede Kamer toegezonden het ver
slag van de bevindingen en handelingen
van het geneeskundig staatstoezicht
over 1890.
Wegens het aangroeien van de ben
den flesschentrekkers en derhalve van de
oplichterjjen en bedriegerijen door hen
gepleegd, is door de «Vereeniging van
Handel en Nijverheid" te 's Gravenhage
aan den minister van justitie een adres
gericht, waarin den minister verzocht
wordt, ook met voldoening aan den
wensch, van verschillende zijden in de
Tweede Kamer luid geworden, de mazen
der strafwet nauwer toe te halen voor
geheele categoriën van bedriegers, oplich
ters en zwendelaars, welke thans straffe
loos blijven tot bederf der maatschappij
De Keizer van Duitschland heeft het
plan van zijn Noorweegsche reis opge
geven, om in persoon den nieuwen Rijks
dag te kunnen openen. Hoe die er even
wel zal uitzien, is op geen stukken na
te gissen; en hoe nadrukkelijk de Keizer
ook, in zijn toespraak tot de officieren
na een wapenschouwing op het Tempel-
hoferveld verzekerd heeft, dat hij al het
mogelijke zal doen om de legerwel te
doen aannemen, het is meer dan
twijfelachtig, dat de thans in volle voor
bereiding zijnde verkiezingen voor die
wet een meerderheid zullen opleveren.
Deze twijfel rust op niet minder dan
officiëele gronden. De Reichsanzeiger
heeft namelijk de lijst gegeven van de
leder., die over het voorstel-Huene stem
den, waaruit blijkt, dal de oppositie het
grootst is in het westen, maar vooral in
het zuiden. Uit de Rijnprovincie stem
den 28 leden tegen; van de Pruisische
leden stemden 413 voor, 110 tegen, Sak
sen bracht 16 stemmen voor, 7 tegen.
Maar in de Zuidduitsche Staten waren
de voorstemmers ver in de minderheid;
alzoo hebben de niet-Pruisen, met uit
zondering van Saksen, een beslissenden
doorslag van 48 stemmen gegeven. Dat
teekent meer dan lange redeneeringen;
er blijkt uit, dat met toenemenden tegen
zin de zware offers worden gebracht, die
dePruisische militaire politiek den overigen
Duitschers oplegt.
Het socialistische blad «Vorwarts", dat
wel eens meer dingen heeft medegedeeld,
niet voor publicatie bestemd, maakt een
vertrouwelijk schrijven openbaar, door
Prins Albert van Pruisen gericht tot »een
hooggeplaatst persoon", waarin gewaagd
wordt van de onmogelijkheid om bij de
aanstaande onthulling van het monument
ter eere van Keizer Wilhelm I te Görlitz
dea Keizer en Von Bismarck te zamen
te brengen en aldus een verzoening te
bewerkstelligen. Of de brief »cht is,
moet nog blijkenmaar in elk geval
kan de openbaarmaking geen ander re
sultaat hebben, dan het plan, zoo het
bestaan heeft, onuitvoerbaar te maken.
En dat z»u dan ook juist het doel van
het socialistisch orgaan zijn.
Voor het overige bevatten de Duitsche
couranten weinig anders dan voor niet-
Duitschers ongenietbare lectuur, over de
verkiezingen. Dat zal nog lang duren,
want er zullen ditmaal veel meer her
stemmingen zijn dan ooit te voren. Elke
party, al is zij in eenig district ook
volkomen machteloos, zal m»t eigen
candidaten voor den dag komen; voor
de herstemmingen kan dan onderhandeld
worden. Zoo bereikt het politiek gekon
kel een bedenkelijke hoogte.
In Spanje is het een rare winkel daar
heeft de Kamer van Afgevaardigden een
vergadering gehouden van liefst zestig
uren aan één stuk. Oorzaak van deze
zeker niet alledaagsche volharding was
een voorstel van den premier Sagasta,
om de gemeenteraadsverkiezingen, die
Zondag hadden moet»n plaats hebben,
tot in November uit te stellen. De Minis
ter beweert, dat bij de samenstelling der
kiezerslijsten ergerlijke knoeierijen zijn
geschied, die eerst onderzocht en hersteld
moeten worden, voor men verder kan
gaan: de oppositie geeft voor, dat dit
slechte een voorwendsel is, om de zege
praal der republikeinen, die vooral te
Madrid goed georganiseerd zijn, te ver
hinderen. De republikeinen hebben al het
mogelijke gedaan om, door het indienen
ea in langwijligen trant verdadigen van
tal van amendementen, dien toeleg te
verijdelen, maar ten slotte heeft de
Minister, door een daad van geweld, een
einde aan hel verz»t gemaakt. Een van
zijn aanhangers stelde namelijk voor, dat
de Kamer het debat gesloten verklaren
en de Regeering machtigen zou, bij
decreet de verkiezingen uit te stellen.
Alzoo geschiedde het: het voorstel werd
Vrijdag-avond aangenomen met 213 tegen
21 stemmen. Daar enkele der Ministers
deze houding van den premier af keuren,
zal er wel een crisis volgen. Den geheelen
tijd, dat de vergadering duurde, was het
Paleis der Cortes omringd door tal van
nieuwsgierigen, meest republikeinen, die
luide kreten van instemming met het
g»drag hunner partijgenooten deden
booren en het nu en dan zoo maakten,
dat de politie met de wapens de orde
moest herstellen. Toen in de Kamer de
beslissing viel, verlieten de republikeinsche
afgevaardigden onder protest de zaal.
In Griekeland ie een ministeriëele crisis
ontstaan, veroorzaakt door Cnanciëele
moeielijkheden. De premier Tricoupis kon
het met een Engelsch bankiers-syndicaat,
dat een nieuwe leening voor zijn reke
ning zou nemen, niet eens worden over
de voorwaarden en werd zekere controle
over de inkomsten des lands geëischt ter
waarborging van de rechten der schuld-
eischers, een niet overbodige voorzorg
in onzen tijd, nu de soliditeit van som
mige Staten minder vast staat dan het
belang van den fondsenhouder mede
brengt, maar daarin kon of wilde de
Regeering niet treden. De Koning be
lastte nu rnet de samenstelling van een
nieuw Kabinet een vroegeren Minister
van Financiën, den heer Sotiro Poulos,
die spoedig een stel collega's bijeen had.
Hun namen zullen we maar achterwege
latenvan hen wordt verklaard dat het
allen, zonder uitzondering, mannen zijn
van groote bekwaamheid.
De overwinnaar van Dahomey, generaal
Dodds, is Vrijdag te Marseille aangeko
men, en zoowel door de bevolking als
door het gemeentebestuur met veel har
telijkheid ontvangen. Hij had een acht
jarig pikzwart meisje bij zich een
cadeautje voor moeder de vrouw. Des
avonds te 11 uren kwam hij te Parijs
aande Minister van Oorlog en van
Marine en vele afgevaardigden, benevens
«en talrijke volksmenigte, waren aan het
station om hem te verwelkomen. Zater
dag bezocht hij den president der Re
publiek en den voorzitter van den Mi
nisterraad, den heer Dupuy. Waarschijnlijk
zal hij binnen drie maanden het opper
bevel in Dahomey heraemen. Dodds heeft
aan een joarnalist verklaard, dat de
wapenen van de strijders van Koning
Behanzin door Duitsche firma's geleverd
waren.
De vorst en de vorstin van Boelgarije
zijn van hun kort huwelijksreisje te
Sistovo aan den Donau op vaderlandsch
grondgebied gekomen. De ontvaagst
aldaar droeg een zeer aangenaam karak
ter, zonder eenigen vormelijken drang.
Men had eenigen vrees gekoesterd, dat
de geestelijkheid zich niet zou onthouden
van manifestaliën, daar Sistovo afhanke
lijk is van den melropolitaan van Tirnova,
Mgr. Clement, wiens gevoelens tegenover
vorst Ferdinand men kent. De bisschop
van Sistovo heeft evenwel, toen hij een
zeer welwillende toespraak richtte tot de
jonggehuwden, gehandeld op bevel van
het hoofd der Boelgaarsche kerk, den
exarch Jozef. Het verwekte veel geest
drift, dat de vorstin die toespraak in de
landstaal beantwoordde. Maandag opende
de vorst de zitting van de groote Sobranje
met een rede, waarin hij o.a. zeide, dal
door zijn huwelijk de grondslag is gel»gd
vooi een nationale dynastie, welke de
toekomst en de belangen des lands ver
zekert.
De pas geopende tentoonstelling te
Chicago werd door een gevaar bedreigd
te Buffalo is in het huis van een anar
chist een brief gevonden, waarin een plan
werd uiteengezet om de waterwerken van
Chieago te doen springen en de gebou
wen in brand te steken. Aanwijzingen
werden gegeven tot uitvoering van dit
plan. De ontwerper is een een Pool, met
name Vrombloski: twee andere anarchis-
de bankbilletten in zijne portefeulle gelegd
had en deze onder zijn kussen geborgen,
legde hij zich ter ruste, maar, hij kon
niet slapen, daar zijn geweten hem al
door verweet: «Ellendige, gij handelt
verkeerd l"
Op dit zelfde tijdstip was de arme
Ellen ten prooi der wanhoop en terwijl
zij haar verwoeste toekomst beweende,
meende Charles gelukkig te zijn, zonder
dat hij het in werkelijkheid was.
Het is natuurlijk onnoodig te zeggen
dat hij niet kon vermoeden datdebank-
bilelten aan Ellen behoorden en niets
had hem ook kunnen doen geloven dat
zij in het bezit van eene zoo aanzienlijke
som gelds zou zijn. Laat ons hier nog
tot zijne eer bij voeger, dat hij vast be
sloten was den volgenden morgen vroeg
tijdig naar mevrouw Leshe te gaan, en
de beide beide dames deelgenoot te ma
ken zijner onverwachte vonds.
Toen evenwel de morgen gekomen
was begon hij na te denken. Hij bedacht
dat de weduwe en hare dochter beide
zeer streng van beginselen waren »n
niet zouden nalaten, het voor zich behou
den der geldswaarde, die hem zoo stellig
niet toekwam, ten zeerste af te keuren.
Daar hij echter weinig lust gevoelde tot
een gesprek dat niet zeer aangenaam
zou zijn en hij genoodzaakt was eene
schuld van eer af te doen, vond hij be
ter, gedurende eenige dagen Ellen en
hare moeder niet te bezoeken. Om
later een voorwendsel te hebben voor
dit plotseling wegblijven, besloot hij voor
eene week uit de stad te gaan. Hij vatte
het plan op oin een oom van moeders
zijde te gaan bezoeken, de eerwaarde
Frederik Harrison, predikant bij eene
plattelands-gemeente, ongeveer dertig mij
len van Londen verwijderd. Hij had altoos
veel welwillendheid en toegenegenheid
van dien grijsaard ondervonden, die slechts
een middelmatig inkomen had. Charles
had hem nooit om eenige geldelijke on
dersteuning willen vragen, zelfs niet toen
hij door den dood zijns vaders in groote
verlegenheid was, en was dus bij gevolg
ook niet gehouden hem op de hoogte
zijner geldzaken te stellen. Door bij d«n
predikant te gaan logeeren hoopte hy
tevens gelegenheid te hebben de kennis
met eenige familieleden te vernieuwen,
van wie de omstandigheden hem eenigs-
zins vervreemd hadden, en hoopte den
predikant, al zeide hij hem niet de waar
heid, toch eene aanzienlijke verklaring
te geven hoe hij op eens in het bezit
eener zoo aanzienlijke som als die welke
hij zich toegeëigend had, was gekomen.
Hij was niet gewoon zich lang op iets
te bedenken. Weldra had hij van zjjn pa
troon verlof gevraagd en gekregen, zijn
reistasch gepakt en bevond hij zich op
weg.
Zijn oom verwelkomde hem op d»
hartelijkste wyze en gaf zijn leedwezen
te kennen dat hij hem in zoolang niet
gezien had. Gelijk licht te denken is
gaf Charles de schuld hiervan aan drukke
bezigheden en vooral aan den studieën
voor advokaat. De goede, niet ergden-
kende grijsaard nam dit alles voorgang-
bare munt aan.
«Hoewel ik u altijd gaarne bij mij
zie," zeide de heer Harrison, «is het mij
nu toch bijzonder aangenaam u bij mjj
te hebben; dair ik eene verrassing voor
u heb, die ik hoop dat u niet onaange
naam zal zijn."
«Waarde oom, wees verzekerd dat niets,
dat van u komt my onaangenaam zou
kunnen zijn," hernam Ripley m»t eene
hoffelijkheid, die den ouden man in een
goeden luim scheen te brengea.
«Nu, wij zullen zien," zeide de predi
kant glimlachende. «Gij zult nu weldra
in staat zijn den man wiens naam gij
draagt en wiens eerlijkheid ook de uwe
is, eer aan te doen
Toen Charles den grijsaard op deze
wijze hoorde spreked, rilde hij van schaam
te, want hij dacht plotseling aan de
banknoten.
«Dus zult gij behoefte krijgen aan
eene vrouw," vervolgde de heer Harrison
«begrijpt gij nu wat ik meen?"
Ripley rilde opnieuw, want Ellens beeld
rees voor zijne verbeelding op. «Hoe
heb ik het met u," riep de predikant
uit, verwonderd dat zijn neef hem niet
scheen te begrijpen, «gj staart mij aan
alsof ik u de vreeselijkste dingen vertelde.
Ik dacht waarlijk niet dat gij een zoo
slecht verstaander waart. Maar ik zal
duidelijker spreken. Gij moet weten dat
we eene jonge dame bij ons hebben,
die ik vreezen moet, dat mijn huis tame
lijk vervelend vindt. Zij is voor veertien
dagen hier, en is een nichtje van uwe
tante. Gij hebt toch zeker wel hooren
spreken van Caroline Parker?" En zonder
af te wachten geleidde hij hem in het
vertrek en stelde hem voor aan de zoo
even genoemde dame.
Miss Parker was schoon en bevallig.
Zij had juist bare meerderjarigheid bereikt
en was nu bij den heer Harrison, die
haar voogd was, gelogeerd om zelve haar
fortuin in handen te nemen. Het be
droeg niet minder dan zestigduizend pond
sterling en de heer Harrison vond de
aanzienlijke som, gevoegd bij de schoon
heid van het meisje, lang niet te verwer
pen voor zijn neef.
Zoodra zij aan elkander waren voor
ten, een Duitscher en een Engelschman,
zijn er in betrokken.
Na onderzoek en goedkeuring van zijn
verkiezing legde Vrijdag Paul Kriiger
den eed af als President der Zuid-
Afi ïkaansche republiek. In zijn toe
spraak spoorde hij de in het land geves
tigde vreemdelingen aan, tot de alge-
meene welvaart mede te werken. Verder
sprak hij de verwachting uit, dat de
moedertaal in eere zou blijven. Aan het
eind drukte hij zijn tegenstander Joubert
met warmte de hand.
Zondag 21 Mei a.s. wordt in de
Rem. Kerk alhier geen godsdienstoefening
gehouden, terwijl die van Maandag 22 Mei
zal worden geleid door Dr. H. IJ. Groene-
wegen, pred. bij de Rem. gemeente te
Utrecht, die dan tevens de nieuwe leden
zal bevestigen.
In de Zaterdag hier gehouden ver
gadering van Hoofdingelanden j van het
Heemraadschap der rivier de Eem is
herkozen tot Heemraad voor het 2e Dis
trict de heer A. Lagemaat te Leusden
en gekozen tot Heemraad voor hel 4e
District de heer W. van de Kuinder te
Eemnes.
Bij Koninkl. besluit is aan jhr. Mr.
A. M. C. Sandberg, oud-ontvanger der
registratie en domeinen alhier een pen
sioen toegekend van f2077.
Alle bij de jongste verkiezing ge
kozen leden van het Kiescollege bij de
Hervormde gemeente alhier, hebben zich
bereid verklaard de benoeming te aan
vaarden.
In de Baarnsche bosschen wandelt
sinds eenige dagen een struisvogel rond.
Hetdier is by den heer BI. te 's-Graveland
losgebroken en hoewel de boeren naar
hem gejaagd hebben, is het nog niet
gelukt den vluggen looper te vangen.
Daar het niet tot de onmogelijkheden
behoort dat de vogel zich ook in onze
gemeente vertoont, doen wij namens den
eigenaar het verzoek het dier niet te jagen,
doch wordt hij opgemerkt, dit dan liefst
onmiddellijk naar 's Graveland t» telegra-
feeren. Zijn gewone verzorger kar, dan
overkomen en zal er allicht in slagen
hem te vatten. Kan de V"gel met brood
in eene omheinde ruimte worden gelokt
des te beter.
De Inspecteur der Registratie en
Domeinen alhier zal tot het geven van
inlichtingen omtrent de vermogensbelas
ting op d» navolgende dagen in bijge
melde gemeenten zitting houden:
1. Barneveld en Hoevelaken: op Don
derdag 25 Mei 1893 ten raadhuize te
Barneveld van 'svoorm. 912; 's nam.
1-4.
2. Harderwijk en Putten op Vrijdag
26 Mei 1893 ten raadhuize te Harderwijk
van 's voorm. 912; 's nam. 14.
3. Nijkerkop Maandag 29 Mei 1893
ten raadhuize aldaai van 's voorm. 912
's nam. 1—4.
4. Elburg en Doornspijkop Dinsdag
30 Mei 1893 ten raadhuize te Elburg van
's voorm. 1012; 's nam. 14.
5. Ermelo, Elspeet, Nunspeet, Olde-
broekop Woensdag 31 Mei 1893 ten
raadhuize te Nunspeet van 's voorm. 9—12;
's nam. 14.
6. Amersfoort, Bunschoten, Hoogland,
Leusdenop Donderdag en Vrijdag 1 en
2 Juni 1893 in het gebouw der voor
malige rechtbank (Zuidsingel) van 's voorm.
9 - 12 's nam. 15.
7. Heerde en Hattemop Maandag
5 Juni 1893 ten raadhuize te Heerde
van 's voorm. 11 tot 's nam. 5.
8. Baarn, Eemnes, Soest: op Dinsdag
en Woensdag 6 en 7 Juni 1893 ten
raadhuize te Baarn van 's voorm. 912,
's nam. 14.
9. Woudenberg en Sloutenburg: op
Donderdag 8 Juni 1893 ten raadhuize
te Woudenberg van 's voorm. 912;
's nam. 14.
Belastingschuldigen, dat zijn zij die
f 13000.of meer bezitten, wordt her-
gesteld, knoopten de jongelieden een
gesprek aan en schenen elkander zeer
goed bevallen. De hartelijke ontvangst
van zijn oom, had Charles reeds op zijn
gemak gezet en hij verzuimde dan ook
niets om zich op zijn voordeeligst te
doen kennen. Het gevolg hiervan was
dat de dag zeer spoedig ten einde liep.
Nadat de jonge dame zich naar hare
kamer had begeven, bleef Ripley nog
eenige oogeeblikken met zyn oom en
tante praten.
Mevrouw Harrison had met blyschap
de goede verstandhonding opgemerkt, di»
er reeds tusschen de jongelieden bastond
en zij liet niet na Charles herhaaldelijk
opmerkzaam te maken op het groote
fortuin van het meisje; ja, ging zelfs
zoover haren wensch te kennen te geven
dat hare nicht de vrouw mocht worden
vari den neef van haren echtgenoot. Deze
zoo duidelijke woorden maakten een diepen
indruk op den jongen man, te meer daar
hij re»ds geheel onder den indruk was
van degeestigheid van de jonge weeze en
hoewel het hem diep griefde dat men hem
zou verdenken van rijkdom in aanmerking
te nemen bij het aangaan van een hu
welijk, wist hij toch sedert den vorigen
avond maar al te goed, welk een groote
rol het geld op deze wereld speelt.
(Wordt vervolgd.J
