NIEUWE
Nieuws- en Advertentieblad
UTRECHT en GELDERLAND
IN 01 L0UVRE.
i\o. 70.
Zaterdag 2 September 1893.
Twee-en-twintigste jaargang.
VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG.
BINNENLAND.
BUITENLAND.
F euilleton.
AMERSFOORT
CODIANT.
VOOR
abonnementsprijs:
Per 3 maanden 1.Franco per post door het geheele Rijk.
.Afzonderlijke Nummers 3 Cent.
Ingezonden stukken en berichten intezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
Uitgever G. J. SLOTHOUWER, Amersfoort.
advertentie ni
Van 16 regels f 0,40 iedere regel meer B Cent.
Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend.
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
Uit 's Gravenhage meldt men om
trent de viering van den Koninginnedag.
Na afloop van de parade sti oomde het
volk naar den Langen Vijverberg, waar
om 2 uur de kinderoptocht, georganiseerd
door de nationale Vereeniging, zou wor
den opgesteld. Het weder klaarde intus-
schen op en daardoor kwamen er meer
menschen op de been. In den omtrek
van de Plaats en Vijverberg was 't dan
ook zwart van de menschen en toen op
het bepaalde uur de stoet zich in bewe
ging stelde, voorafgegaan dooi de Jagcr-
muziek en de Nationale Vereeniging met
haar banier, had de politie werk om
ruimbaan te houden, voor een geregeld
doortrekken van den kinderoptocht naar
«de Bataaf' in de Scheveningsche Bosch-
jes. Langs den geheelen weg dien de
stoet nam, stond de menschenmassa
geschaard, om dit aardig défilé te aan
schouwen. Alle jongens en meisjes waren
met o.-anjesjerpen getooid en van vlaggen
voorzien, die lustig boven de hoofden
van de jeugdige feestgenooten wapperden.
Aan «de Bataaf" hadden de kinderen
volop pret in de goocheltoeren van den
heer van Dijk. Aan versnaperingen ont
brak het hun niet. Herhaaldelijk werden
door de kinderen de volksliederen gezon
gen en meer dan eens weerklonk uit
volle borst een «lang leve Koningin VVil-
helmina."
Onder geleide van hunne onderwijzers
werd om 5 ure de terugtocht aanvaaid.
Tegen verwachting werden de gelegen
heden, die in den namiddag de jeugd den
verjaardag der lieftallige Koningin in
feestelijk samenzijn zouden heiinneren,
door droog weder begunstigd. Voor het
kinderbal in den Dierentuin onder den
blooten hemel was dit een aangenaam
veischijnsel en het was genoeg om tal
rijke kindei scharen, onder geleide der
ouders, naar den tuin te zien stroomen.
Wapenti opées aan de boomen met de
naamcijfers van de jarige Koningin en
schilden met de wapens van rijk en pro
vincie omringden de dansvloer waarover
dien middag menig kindervoetje heen-
gleed, op de maat van de balmuziek,
uitgevoeia door de kapel der veld-artil-
lerie, welke in de muziekkiosk, waarvan
de balustrade geheel onder vlaggen-
draperiën schuil ging, troonde.
Drukker bezocht door een talrijke groep
allerliefste jongens en meisjes was, om
dat hier de dag binnenshuis werd her
dacht, de oranjezaal in het Kurnaus te
Scheveningen.
Wat al dansende paartjes maakten
daar den cirkelgang rondom de onder
een donkerrood fiuweelen troonhemel,
statig op een voetstuk van mos verrijzen
de beeltenis van het beminde Koningin
netje, als het ware het symbool der vei-
eeniging van al wat de kinderjaren door
loopt.
Overal waar het oog oveiigens in dit
nationaal paleis rondwaarde, werd het
getroffen door het oranjedoek, hetzij tus-
schen de pilaren die de galerij dragen,
saarngeplooid in sierlijke lambrequins,
hetzij liet hekwerk der balustraden ge
heel bedekkende. Tegen dien oranjewand
komen de beschilderde portretten der
voornaamste mannen uit het Huis van
Oianje met goed effect uit.
Zelden zag men artistieker uitgedachte
zaalversiering ter herinnering aan dezen
feestdag in het vorstelijk gezin dan dit
oranjepaleis. Zij is uitgevoerd naar het
ontwerp van den directeur-generaal, den
heer Goldbeck.
Een optocht met driekleurige vaan-
deltjes opende deze feeslure.
In de lanen van het Voorhout met
riiannée der schuttenjinuziek en kleine
kermis wemelde 't in den middag van
bezoekers.
Het vuurwerk in den Haag ontstoken
en geleverd door de bekende Utrechtsche
firma Ruijsch, heeft een buitengewoon
groot succes gehad. Het bestond uit 12
nummeis, en was in één woord prachtig.
Het slutstuk echter, inet een kolossaal
wapen van Nederland en milieu, was zoo
keurig en smaakvol en los van teekening,
dat de bijval algemeen was. Na afloop
van het slotstuk werd een enorm bouquet
vuurpijlen ontstoken, dat verblindend was.
Utr. Dagbl.
Bij de Tweede Kamer is lieden
ingekomen een ontwerp van wet lot
regeling van den dienst bij de schutterij.
Volgens dit wetsvoorstel zal de dienst
bij de schutterij even lang duren en op
denzelfden leeftijd aanvangen als die bij
de militie. De dienstplichtigen hij schut
terij en militie zullen dus van gelijken
leeftijd zijn. In duur van oefeningstijd
en van werkelijken dienst in gewone tij-j
den zal er echter verschil wezen.
In den ouderdom van 61 jaar is te
Amsterdam overleden de heer H. van
Eeghen, directeur der Nederlandsche
Bank.
De zeer ernstige opera'ie doorjhr.
V. A. de Pesters, kolonel-commandant van
het le regiment veldartillerie te Arnhem
ondergaan, is zoo volkomen geslaagd,
dal de kojonel binnen weinige dagen het
Diakonessenhuis aldaar verlaten zal en,
misschien na eene korte rustpoos, zijn
dienst weder hervatten zal.
(Arnh. Ct.)
Blijkens bericht van den heer van
't Lindenhout, bevinden zich thans in de
weesinrichting te Neei bosrh 1028 kinde
ren. Hieronder zijn er 323, waarvoor
niets betaald wordt, 40 waarvoor jaarlijks
f 10 woidt bijgedragen, 55 waarvoor f20,
59 waarvoor f30, 32 waarvoor f 40, 188
waarvoor f50, 91 waarvoor t' 60, 81 waar
voor f 70, 36 w iarvoor f 80, 89 waar
voor f 100, 28 waarvoor f 120, 1 waar
voor eene vrije gift van f200 wordt ge
geven en een ongelukkig meisje waarvoor
jaarlijks een gift van f 300 bijgedragen
wordt. Wanneer men nu in aanmerking
neemt, dat ieder kind aan onderhoud,
waaronder kleeding, voedsel, onderwijs
enz., jaarlijks f 120 kost, kan men be
grijpen, wat de weesinrichting, behalve
voor den bouw der nieuwe huizen, aan
giften behoeft, en welk een zware taak,
op financieel gebied, op de schouders van
den heer van 't Lindenhout rust.
In enkele bladen is de volgende
zonderlinge advertentie geplaatst, onder
teekend door een dr. en arts:
De ondergeteekende verklaart hier open
lijk, dat hij de eenigste is van de ge
heele wereld, die weet wat de besmet
telijke ziekte was, hoe ze ontstond en
hoe dezelve te vernietigen en tot staan
te brengen is, welk herstelsel gevolgd is
door den Minister van Binnenlandsche
Zaken Mr. Tak van Poortvliet in 1892
en thans.
Het weekhlad Floralia heeft enkele
maanden geleden het voorstel gedaan,
seen nationale bloem" voor Nederland te
kiezen.
Thans meldt het blad, dat door verre
weg de grootste helft van hen, die hiel
pen kiezen, de Goudsbloem (Calendula
officinalis) tot nationale bloem van Ne
derland verkozen is.
De heeren van de Zwarte bende
spreiden in hun zwendelbedrijf tegen
woordig een vernuft ten toon, dat menig
eenvoudig burgerman hun zou benijden.
Een der moeielijkheden, misschien wel
de grootste moeielijkheid, is voor hen
niet om van goedgeloovige leveranciers
de goederen machtig te worden, die zij
nooit van plan zijn te betalen, maar wel
om die goederen van de hand te zetten.
Niet ieder toch wil met de zwendelaars
zaken doen, ook uit vrees voor mede
plichtigheid, en zij, die minder kieskeurig
zijn, zijn uit den aaad der zaak zelf niet
bijzonder betrouwbaar en maken op hun
beurt licht misbruik van de positie der
veikoopers. Wat hebben dezen er nu op
bedacht om zich van allen last en risico
te ontslaan? Zij heblien eenvoudig een
kooper uitgezucht, zoo mogelijk nog solie-
der dan de bank, die hnnne goederen
met den grootst mogelijken spoed afneemt
en die bovendien geld geeft bij de visch.
Wie die begeerlijke afnemer wel mag
zijn
Schrik niet lezer. Het is niemand min
de! dan onze brave gemoedelijke excel
lentie Pierson, minister van financiën 1
Natuurlijk is het malgré lui dat hij ver
laagd wordt tot asssistent van het fles-
schentrekkersgild. Ziehier hoe de heeren
zijne excellentie daartoe brengen. Het
middel is zeer eenvoudig, en aan 't licht
gebracht door de vereeniging voor handel
en nijverheid in den Haag. De heeren
betrekken hunne goederen voor een groot
deel van buitenlandsche firma's, omdat
deze het gemakkelijkst in den val loopen.
En nu hebben zij niets te doen dan die
goederen aan de grens opzettelijk en op
in 't oog vallende wijze te laag aan te
geven aan de douane. Daarvan is dar;
veelal eene benadering dier goederen door
de rijksambtenaren het gevolg, die alsdan
aan den zwendelaar uitbetalen de door
hem aangegeven waarde der goederen en
daarenboven 10 percent! Juist dus wat
de oplichter zich had voorgesteld 1
Ja, waarschijnlijk nog meer dan dat,
want door dezen weg te kiezen, ontloopt
hij bovendien, wanneer hij in staat van
faillissement komt te verkeeren, het ge
vaar van vervolgd en gestraft te woiden
wegens bedriegelijke bankbreuk, ter zake
van vervreemding van goed, klaarblijkelijk
beneden de waarde. Immers vervreemd
hebben zij het goed niet als de douane
het hun afneemt: Wij zijn benieuwd
hoe Zijne Excellentie de heer Pierson
het zal aanleggen om van deze compro-
mitteeier.de handelsvrienden ontslagen te
worden. De Amst.
In de laatste dagen werden vooral van
Engelsche zijde allerlei geruchten ver
spreid, als zoude hel met de eindoplossing
van het Fransch-Siameesche geschil niet
zeer vlot gaan. Het heette, dat de Fran-
schen thans in hunne eischen veel verder
gingen dan de op het ultimatum gevolgde
schikking medebracht. Zelfs zouden zij
reeds met een nieuwe vloot-demonstratie
tegen Bangkok gedreigd hebben. Tevens
werden vele klachten genit over het hooge
optreden van den Franschen zaakgelas
tigde, den heer Le Myre de Villers, die
vooral het ontslag van alle Europeesclie
ambtenaren uil den Siameeschen dienst
wiide doordrijven.
In strijd hieimede bleek echter uit de
verklaringen van de Engelsche regeering
in het Lagerhuis, dat Siam bezig was
geleidelijk aan de eischen van Frankrijk
te voldoen en zich ook met over het
optreden der Franschen te beklagen had.
In overeenstenrfming met deze meer ge
ruststellende tijdingen, is dan ook hel
bericht, dat de Siameezer, bereids een
aanvang hebben gemaakt met het terug
trekken hunner posten te Khóne.
De Spaansche koningin-regentes pleegt
eiken zomer met haar gezin de ongezonde
omgeving van Madrid te verruilen voor
de frissche zeelucht te San Sebastian,
dal de Basken Donostian noemen. De
Basken hebben namelijk in taal, zeden
en gewoonten iets afzonderlijks, dat hen
van alle andere Spanjaarden onderscheidt,
en dat zij met allen ijver trachten te
behouden. Vooral zijn zij trotsch op hun
oude privilegiën (fueros), die wel is waar
reeds in de vorige eeuw voor de Basken
op Fransch grondgebied en in 1876 voor
de Spaansche Basken officieel zijn opge
heven, maar op wier herstel de bevolking
door
L. II.
7) Op den kerktoren van St. Germain
l'Auxerrois sloeg het middernacht; de
Notre-Dame volgde met dreunende slagen
in de verte hoorde hij nog meer klokken
en een half anstig gevoel bekroop den
jongen man, terwijl hij zich dichter in
zijn mantel wikkelde en baret afzette,
want langs de druipnatten veder druppelde
een alles behalve verkwikkende stroom
hem in den nek. Van tijd tot tijd slo
pen een paar donkere gestalte langs hem
heen, maar het. ij het huilen van den
wind zijn geroep overstemde, hetzij men
hem niet wilde liooien, antwoord ontving
hij niet. Ja tocheensklaps bleef een
man dicht bij hein stilstaan en vroeg
met luide stem: «Wat is er van u .v
verlarigeii, mijnheer?"
«Een rutuighet komt er niet op aan
wat het koatl"
«Een rijtuig kan ik u niet terstond
bezorgen, maar kom hieronder dit afdak
staan, dan zal ik zien of ik u helpen kan."
»Ik kan geen twee passen van mij
afzien I" riep Kurt; hij kon de gestalte
niet duidelijk onderscheiden, maar zij
moest reusachtig groot zijn als zijn oogen
hem niet misleidden; ook de stem klonk
grof en zwaar.
«Dan zal ik u wel dragen," was het
antwoord, en eer de jongen edelman recht
wist wat er gebeurde, voelde hij zich
door twee sterke armen opgeheven, en
daarop ging het voorwaarts door regen
en duisternis heen.
Kurt tastte eens naar zijn degen, en
naar den dolk, in zijn gordel, en toen hij
beide op hun plaats vond, voelde hij zich
eenigszins gerustgesteld en gewapend
tegen mogelijke vijandige bedoelingen,
van zijn reusachtigen helper in den nood
als luj zich een half uurtje terugdacht,
kwam zijn toestand hem zelfs in de eerste
plaats belachelijk voor.
Heel ver ging de inan overigens niet
inet hem; in de nabijheid van de Louvre
dicht bij de stadsmuur, verhief zich een
oude toren, de Hoektoren genoemd, van
waar in vroeger tijd een ijzeren keten
naai de tegenoverliggende Tour de Nesle
gespannen was geweest, ten einde hel
voorldringen van vieemde schepen te
beletten. De keten wis sinds lang ver
dwenen, en waar eenmaal de Tour de
Nesle stond, verrees nu het Collége Ma-
zarin, alleen de Hoektoren blikte nog
somber in het rond al wist wist hij Hat
ook zijn einde nabij was. Vlak hij het
oude gebouw tegenover een rij zeer bouw
vallige huizen, die toenmaals in Pai ijs
geen zeldzaamheid waren, bleef de reus
stilstaan, liet Kurt voorzichtig op den
grond glijden, stak een klein dievenlan
tarentje aan, dat hij bij zich droeg, hield
het bij zijn gezicht en deinsde verschrikt
achteruit. Spoedig herstelde hij zich
echter en mompelde in het duitsch Wie
weet misschien moet het zoo zijn I"
«Man, wat scheelt u, wie zijt gij?"
vroeg Kurt verbaasd.
«Een doode," hernam de ander. «Mijn
heer," sprak hij daarop haastig: «wilt
gij een goed werk doen aan een landsman,
volg mij dan en geef mij een half uur
van uw tijd."
«Waarheen?" vroeg Kurt.
De onbekende keerde zich om, Kurt
volgde hem en bevond zich een oogenblik
later tot zijne groote verbazing vlak voor
den ouden toren, waarop de ander wees,
terwijl hij herhaalde: »Kom mee, dun
doel gij een goed werk, mijnheer I"
Te middernacht, in Parijs, een onbe
kende, die ten overvloede, gelijk Kuit
thans bespeurde, een masker droeg, in
een ouden toren te volgen, dat was waar
lijk geen kleinigheid; Wiehe wasechter
niet bang uitgevallen, er, de reus smeekte
in het duitsch.
«Ga dan maar voor," sprak hij.
«God zal u zegenen I" zei de ander
zacht, stiet een deur open, en Kurt volgde
hem in den toren.
IV.
in het slaapsalet.
In een sneeuwwitten kapmantel gehuld,
de voeten in lichtblauwe pantoffeltjes
gestoken, zat madame Dangeau vooi hare
sierlijke toilettafel, terwijl Rosalie achter
haar stond en bezig was om het prach
tige blonde haar uit te kammen, dat als
een mantel langs haar schouders golfde.
Dal was een dienst, die Roosje nooit aan
de kamenier overliet, tot groote ergernis
dezer laatste. Madame Dangeau had haar
trouwe vriendin het liefst alleen bij zich,
in dat laatste half uurtje voor dat zij
zich te slapen legde, want in dat liefde
volle hart kon zij al de zorg en het leed
uitstorten, dat zoo ruimschoots haar deel
was.
Roosje kon soms in het gewone leven
iets hards, iets kortafs hebben, maar dat
verdween geheel en al, zoodru zij met
hare meesteres alleen was; dan loonde
zij zich zooals zij was, met al de warme
innigheid van haar echt vrouwenhart, dat,
hoewel zij maar weinig in leeftijd ver
schilden, met bijna moederlijke liefde aan
hare meesteres gehecht was.
«Gij zijt van avond zoo opgeruimd en
vroolyk geweest, genadige viouw," sprak
zij. terwijl zij de kam uit de haüd legde
en het mooie haar begon te vlechten,
«en nu komt het oude droevige trekje
weer terug."
«Roosje," zei madame Dangeau, terwijl
zij op haar in den schoot gevouwen handen
nederzag, «alles zou zooveel beter gaan
als hij maar een weinig van mij hou
den kon."
«Hij bemint niets dan zijn Roi en zijn
ceiemonieboekhij is een dwaas," gal
Roosje ten antwoord en klemde de handen
vast op elkander.
«Madame de Montespan heeft eens van
mijn echtgenoot gezegd," vervolgde ma
dame Dangeau op peinzenden toon, «hij
is belachelijk en toch moet men van hem
houden. Zij heeft gelijk; ik houd ook
van hem, want hij heeft een eerlijk en
trouw hart, en kan zelfs geestig zijn als
hij wil. Een goedhartige gek of een
kruipende hoveling is hij nietwat bij
anderen komediespel is, is hem volle ernst
en oprechte bewondering. Edelmoedig
is hij ook; twintig arme edellieden laat
