NIEUWE
Nieuws- en Advertentieblad
UTRECHT en GELDERLAND
No. 29.
Woensdag 11 April 1894.
Drie-en-twintigste jaargang.
VOOR
VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG.
Daar de opname van den
totaaluitslag der gisteren
gehouden verkiezingen, de
uitgaai van dit nummer te
zeer zoude vertragen, zal
in den Joop van den namid
dag een extra nummer
worden uitgegeven, waarin
het ,in de verschillende
kiesdistricten verkregen
resultaat zal worden ge
meld.
De Uitgever.
BINNENLAND.
F euilleton.
Een egoïst bij voorkeur.
AMERSFOOBTS
COMMIT.
abonnementsprijs:
Per 3 maanden 1Franco per post door het geheele Rijk.
Afzonderlijke Nummers 3 Cent.
Ingezonden stukken en berichten intezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
Uitgever G. J. SLOTHOUWER, Amersfoort.
advertentien:
Van 16 regels f 0,40 iedere regel meer 5 Cent.
Advertentien viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend
Cïroote letters en. vignetten naar plaatsruimte.
Neerboscli
De heeren J. P. C. Tichelaar en
J. P. Schoonhoven hebben, blijkens een
ingezonden stuk in de Ommelander et.,
een commissie gevormd, ten einde den
dieer Van Deth te steunen en hem f2000
te verschaffen, die hij zegt noodig te
hebben om de bewijzen voor zijn be
schuldigingen bijeen te brengen.
De heer G. van Deth heeft te Gro
ningen voor een talrijk publiek eene
tweede lezing over Neerbosch gehouden.
Een motie tot het benoemen van eene
Staatscommissie werd met applaus aan
genomen.
Op verzoek van den sociaal democraat
Vredevoogd, om ook voor het volk dat
geen kwartje entrée offeren kan, op te
treden, stelde de Heer Van Deth zich
beschikbaar, ofschoon hy de verklaring
aflegde niet tot de soc.-democr. party te
behooren.
In de Hoog Soerensche bosschen,
nabij Apeldoorn, zijn Zondagmiddag on
geveer 3 H.A. jonge denneboomen een
prooi der vlammen geworden.
Een aardig plan.
Ongeveer 1006 werklieden van de firma
Scholten te Groningen, zullen met een
extratrein, die van Zuidbroek zal loopen
naar Groningen, kosteloos worden ver
voerd, om alle fabrieken in miniatuur,
van die firma, welke op de wereldtentoon
stelling te Antwerpen worden geëxposeerd
te zien. Ieder man ontvangt fl, iedere
vrouw, jongen of meisje f 0.50 voor verte-
ringskosten.
Een stem van f28.
Een kiezer uit Oud-Beierland die voor
zaken in Londen is, kwam gisteren mor
gen via-Harwich over, om even te stem
men, en des avonds weer terug.
Als nu maar geen herslemming noo
dig is.
Een tegenvaller.
Een boer uit Olst kocht bij een uitdra
ger te Deventer een geweer. Vreemd
keek ons boertje op, toen het geweer hem
door twee rijksveldwachters werd afge
nomen en hem werd gezegd, dat hij het
geweer niet weer kreeg en bovenbien
voor het kantongerecht moest terecht
staan, wegens overtreding der wapen
wet.
Een orkaan.
De heer J. J. Ooms schryft uit New-
York aan de Telegraaf: Beleefd verzoek
ik u onderstaan le mededeeling omtrent
een orkaan, waaraan wij als passagiers
van het st. Botterdam waren blootgesteld,
te willen opnemen. Den 14en Maart ver
trokken wij met de Rotterdam, kapitein
Roggeveen van Rotterdam naar New-York,
en deden 's avonds eerst Boulogne aan,
om eenige passagiers aan booord te
nemen.
Wij hadden tot 19 Maart tamelijk
goed weer, doch toen kwam er een storm
opzetten, die eiken dag heviger werd,
't schip geducht deed slingeren en den
23en tot orkaan overging, zooals volgens
het oordeel de officieren nog zelden ge
woed had.
In den morgen van den 23en wees de
laagste stand van den barometer 714
m. M. en woei er een zeer sterke wind
uit 't Z.-O. en Z.-W. die tot 's nachts
aanhield en toen eenige uren kalmer
werd. Des nachts tusschen twee en drie
uur brak de orkaan met alle hevigheid
los en werd 't schip door kolossale stort
zeeën geteisterd, waardoor 't dek onop
houdelijk vol water stond. In een oogen-
blik werden verscheidene passagiers door
een hevige schok uit hunne kooien ge
slingerd. De oorzaak daarvan was, dat
het schip van een hemelhooge golf plot
seling in de diepte viel. Op dat oogen
blik sloeg een groote stortzee over het
schip, vernielde een gedeelte van de com
mandobrug, waaiop de kapitein, de 2e
officier v. d. Weijde en de 4e officier
Boonstra stoDden, sloeg de telegraaf (die
naar de machinekamer loopt) stuk, ruk
te een gioote stoornlier van 't dek los,
en brak twee poorten van de le klas
se salon, waardoor het water met groote
massa's daar binnen drong. Een tweede
stortzee sloeg de kap van de salon af,
zoodat daar in minder dan 'n minuut
het water twee voet hoog stond, en alle
hutten onder water zette, ook werd toen
het kompas oinver geslagen. Groot won
der mag 't heeten, dat de kapitein en
de twee officieren niet over boord gesla
gen zijn. De orkaan duurde niet minder
dan zestien uur en 't schip lag geduren
de dertig uur bijgedraaid. Veel olie werd
gebruikt om de zee te doen stillen, doch
niets hielpeindelijk in den namiddag
van den volgenden dag bedaaide de or
kaan en konden wij weder onzen koers
vervolgen.
Daar alle passagiers overtuigd zijn, dat
alleen door de groote bekwaamheid van
kapitein Roggeveen en door den ijver van
de officieren ons schip behouden bleef,
moet ik uit naam van hen allen, kapitein
en officieren, dank zeggen voor hunnen
ijver en waren plichtsbetrachting.
Uit aller naam
J. J. Ooms,
Chair.pionsculler
De Koninginnen hebben Zaterdag
een bezoek gebracht aan de omstreken
van Haarlem, om le genieten van de
bloemenpracht. Te Vogelenzang werden
zij door den Burgemeester van Bloemen-
daal, den heer Immink, onder wiens ge
meente Vogelenzang behoort, te ongeveer
2 uur ontvangen, en werden haar twee
bouquetten aangeboden door een doch
tertje van de wed. B. Roozen en een
dochtertje van den heer Reinierse, eu
gemaakt door den heer Ant. Roozen van
op zijne kweekerij gekweekte bloemen
Daarop namen HH. MM. plaats in den
gereedstaanden landauer, met vier paar
den bespannen en reden eerst naar Ben-
nebroek, daarop langs den Haagschen
straatweg, den Zandvoortschen weg, door
den Aardenhout en het Bloemendaalsche
Bosch naar het hotel Oud Zomerzorg.
Aldaar werden HH. MM. ontvangen door
den heer en mevrouw Bredemyer, de
bewoners van het hotel, wier dochtertje
Therese en de jongejuffrouw Fride Mij
boom, een dochtertje van een in Indië
wonend zeeofficier, HH. MM. een bloem
ruiker aangeboden, waarvoor Koningin
Willielmina met een vriendelijk «Ik dank
e well" en een handdruk hare erkente-
ijkheid betuigde.
Daarop werd eene wandeling naar den
hoogen duintop gedaan, waarop de Ne-
deilandsche driekleur was gehescheo.
Toen ging de rit langs oud en nieuw
»Meer-en-berg," waar door verpleegden
tiet «Wilhelmus" en hei »Wien Neer-
lands bloed" werd aangeheven.
Hier werd een bezoek aan de ruïne
van Brederode gebracht. De Koningin
klom tot boven op den muurhare moe
der bleef beneden.
Verder langs station Sandpoort, Bloe-
mendaal en Overveen naar den Zijlweg
om stil te houden voor de welbekende
hyacir.then-pror.kbakken.
Te ongeveer half vijf kwamen de
Vorstinnen voor den tuin van de firma
E. H. Krelage en Zoon, aan den Zijlweg
aan, waar zij ongetwijfeld, na de drukte
en het gewoel langs den warmen straat
weg, eenige aangename oogenblikken in
de koele tent, waar de pronkbakken zijn
tentoongesteld, zullen hebben doorge
bracht.
Aan den ingang van het terrein wer
den HH. MM. opgewacht en gecompli
menteerd door den commissaris der
Koningin in Noord-Holland, jhr. mr.
Schorer, en den heer J. H. Krelage. Ver
volgens werden mevrouw Krelage en de
heer Ernst H. Krelage, aan HH. MM
voorgesteld, terwijl door de dochters van
twee meesterknechts, Van Duuren en van
der Eijkhoff, bloemruikers van rozen en
orchideeën werden aangeboden. Het per
soneel der firma stond in een halven
cirkel rechts van den ineang geschaard.
De tuin van den heer Krelage was
prachtig ingericht voor de ontvangst van
HH. MM.
In een album zetten HH. MM. hare
handteekeningen. In het album zijn,
tegenover de bladzijde, voor de handtee
keningen bestemd, dooi den heer M. A.
van den Berg in kleuren de wapens des
rijks, van Oranje-Nassau en van Wal-
deck-Pyrmont aangebracht.
Onmiddellijk na het bezoek aan de
pronkbakken begaven HH. MM. zich langs
den vroeger vermelden weg naar het
spoorwegstation te Haarlem, waar een
extra-trein gereed stond.
Aldaar waren ter ontvangst de burge
meester van Haarlem, de garnizoens-com-
mandant en de stationchef. Door de re
stauratie, die voor deze gelegenheid met
groen versierd was, begaven HH. MM.
zich naar het salonrijtuig. Aan het portier
onderhield de Koingin-regentes zich nog
enkele oogenblikken met den garnizoens
commandant.
Al de bouquetten, welke HH. MM.
ontvangen hadden, werden meegevoerd
in het rijtuig.
Onder oorverdoovende hoezee's van de
menigte die zich achter het station en
bij den overweg aan den Kruisweg ver
zameld had, zette de trein zich in bewe
ging-
Te 's-Gravenzande neemt het aantal
lijders aan de pokken in de laatste dagen
sterk toe. In één dag kwamen 15 ge
vallen voor. Het aantal lijders is nu
geklommen tot 175, waarvan 43 overle
den en ruim 60 hersteld zijn.
De Köln. Ztg. schrijft bij gelegen
heid van den 70en verjaardag van de
Groothertogin Sophie van WeimarHet
geen onze begaafde Vorstin, gedurende
de 52 jaren van haar verblijf in Wei-
mar voor de volkswelvaart, de volksont
wikkeling en beschaving, voor kunst en
wetenschap, tot leniging van gebrek en
nood en tot beoefening van het goede
en schoone gedaan heeft, is niet te over
zien, laat staan in 't kort samen te vat
ten. Meer dan een halve eeuw lang is
zij een moeder voor 't volk on wordt zij
als een moeder vereerd. Van deze ver
eering zal liet volk bij gelegenheid van
haar verjaardag opnieuw doen blijken.
De Prins-Regent van Brunswijk, de
Hertog van Saksen-Altenhurg, de Hertog
en de Hertogin Johann Albrecht van
Meckelenburg en Prins en Prinses van
Reuss waren te Weimar, tot viering van
het feest. In de Warlburgkapel had bij
deze gelegenheid een godsdienstoefening
plaats. Des avoDds werd een familie-diner
gegeven, terwijl het feest besloten werd
met een gala-voorstelling in de opera.
EEN VERHAAL UIT DE TOONEELWERELD VAN
S—M.
(Slot.)
3) Toen Virginia, omstreeks middernacht
thuis kwam, bleef zij nog eenigen tijd in
haar met bont gevoerde kamerjapon bij
de kachel zitten en dacht na. «Arme
Beltoli," zeide zij in zich zelve, «Beloti-
Bon heeft toch gelijk. Welke nieuwe
auteur zou in staat zijn zulk een stuk te
schryven. Zij schudde droevig het schoone
hoofd en stond langzaam op om zich naar
bed te begeven. De volgende dagen waren
voor Beloti-Bon zeer moeielijk. Er was
geen schrijver, recencent, geen vriend van
tooneel of letterkunde in Milaan, die hem
niet bezocht en smeekte hem Goldoni's
stuk te laten lezen. Maar Beloti-Bon bleef
onverbiddelijk, hij stond niemand toe een
blik in dat onschatbare handschrift te
slaan. Slechts bijzonder begustigden moch
ten in de lade zien, waar het in lag en
dan altijd op eerbiedigen afstand, terwijl
Beloti-Bon haar langzaam opendeed en
haastig weder sloot; het scheen hen een
verheven geluk, het papier, waarop: »Een
Egoist bij voorkeur" geschreven was, te
mogen zien. Tegelijkertijd werd het stuk,
onder Beloti-Bon's voorbeeldig bestuur en
opzicht met nooit gekenden ijver inge
studeerd. En werd inderdaad meer dan
56 maal gerepeteerd, en de nieuwsgierige
dichters, recencenten en theatervrienden
kwamen in troepen naar de schoone
Virginia en andere in het stuk optreden
de acteurs, om ten minste hun rollen le
lezen en zoodoende een voorsmaak van
het stuk te hebben.
Onder voorbeeldelooze opgewondenheid
van de acteurs en het publiek, brak de
dag der opvoering aan. In de komedie
waren alle rangen dicht bezet. Voor het
begin der voorstelling verscheen Beloti-
Bon te midden van zijn acteurs op liet
tooneel en hield eene plegtige en tref
fende aanspraak, die bijna meer op
een stichtelijke preek geleek. Even voor
dat hel scherm opging, riep een der
acteurs plotseling: «Bettoli is erl"
„Onmogelijk!" riep Beloti-Bon; het
schelletje ging, het gordijn werd opgehaald,
en het stuk begon. Den geheelen avond
vermeed Virginia Bettoli aan te zien, zij
wilde hem bestraffen. Het stuk behaal
de wezenlijk eene onbekende overwinning.
Een storm van toejuichingen deed het ge
bouw daveren, en toen Beloti-Bon aan het
slot zijn dank betuigde, verstikten tranen
zijne stem. Er was niemand op het
tooneel, die hij na de voorstelling niet
omhelsd had, ja als het mogelijk was
geweest, had hij ook z ch zélf gekust.
Er werd een schitterend souper gegeven,
waaraan ook door verscheiden tooneel-
vrienden werd deelgenomen; men vierde
het buitengewone succes, en Beloti-Bon
stelde een hoogdravenden toast op Gol-
doni in. Aan het slot daarvan verzeker
de hij dat dit de schoonste dag van zijn
leven was geweest en dat hij nu rustig
kon sterven, nadat hij eerst een stuk van
den eeoigeo Goldoni opgevoerd had. De
couranten hieven den volgenden dag
ter eere van het stuk ware lofzangen aan.
Beloti-Bon reisde met zijn dierbaren
Goldoni door geheel Italië. Hij speelde.
Een Egoïst bij voorkeur, in Turijn, Genua,
Bologne, Venetie, Florence, Rome en
Napels, overal werden publiek en recen
senten in verrukking gebracht. De reis
van Beloti-Bon en zijn gezelschap geleek
een triomftocht, het geluk van den eersten
werd alleen eenigszins verminderd door
dat Bettoli hem overal als eene schaduw
vervolgde; bij iedere opvoering van het
stuk zag men hem steeds in eeDe loge
zitten, geheel alleen, en met een half ver
genoegde, half spottende lach om zijn
lippen.
Sedert het ongelukkige gesprek tusscher.
Bettoli en Virginia was juist een jaar
verloopen. Beloti-Bon bevond zich met
zijn gzelschap weder in Milaan. Het was
winter, de noordewind blies door den
schoorsteen en het sneewde. Men gaf
Een Egoïst bij voorkeur, voor eene eivolle
zaal en onder dezelfde bijvalsbetuigingen
als bij de eerste opvoering. Slechts Bettoli
bevond zich niet in zijne loge, hetgeen
Virginia en den direkteur verontrustte,
aangezien hij eene opvoering van dit stuk
zonder het lachende gezicht van Beltoli
in de loge, zich volstrekt niet kon voor
stellen. Ondertusschen kwam de jonge
dichter, na de eerste akte plotseling op
het tooneel. Allen riepen: «Daar is Bet
toli," terwijl hij lachend eene groep nader
de, die midden op het tooneel stond, in
wier midden zich Beloti-Bon en Virginia
bevonden. Men groette hem beleefd maai
koel en dezelfde spottende glimlach speel
de om de lippen van den direkteur en
van de schoone tooneelspeelsler.
«Hebt gij misschien een nieuw stuk
voor ons?" vroeg Beloti-Bon.
«Zeker," antwoordde Bettoli, «daarom
ben ik hier. Hier is het." Hij hsalde een
groot papier uit den zak. «Maar voor
eerst moet ik u, waaide Beloti-Bon, van
ganscher harte dank zeggen voor den
roem, dien gij en uw acteurs aan het
eerste stuk van mij, dat gij op het too
neel hracht, verschaft hebt."
«Zijt ge wel goed bij uw verstand?"
vroeg Beloti-Bon, terwijl hij verschrikt
terugtrad. Maar Virginia, in wiens helder
vrouwenhoofd eene listige gedachte ont
waakte, vroeg levendig, «welk stuk, mijn
vriend?"
«Vraagt ge dat nog. Een Egoïst bij
voorkeur," antwoordde hij.
Beloti-Bon ging nog een paar schreden
achteruit. «Hij is krankzinnig geworden,"
riep hij, «waarachtig hij is gek! De on
bevredigde eergierigheid is bij hem eigen
waan geworden, en riu vei beeldt hij zich
in allen ernst, dat hij Goldoni is."
«Ik weet heel goed, dat ik Bettoli en
niet Goldoni beu," antwooidde de jonge
dichter lachend. «Als iemand onder ons
krankzinnig is, dan beste Bettoli-Bon,
zijt gij het, want gij hebt mij voor Gol
doni aangezien. Een Egoïst bij voorkeur,
is geen nagelaten stuk van Goldoni, de
gelukkige maker staat dankbaar en ge
troffen voor u."
«Onzin I' liep Beloti-Bon; «ik ker.
mijn Goldoni en wil zulken scherts niet.
Een Egoist bij voorkeur is niet van u,
omdat alleen Goldoni in staat was, zulk
een stuk te schrijven. Gij zijt goed voor
