NIEUWE Nieuws- en Advertentieblad UTRECHT EN GELDERLAND No. 102. Zaterdag 22 December 1894. Drie-en-twintigste jaargang. VERSCHIJNT WOENSDAG M ZATERDAG lef vuue der infanterie.Kerstmis. F euilleton. BEL DEM0NI0. AMERSFOORTOE COD VOOB abonnementsprijs: Per 3 iiiaaiiden 1.Franco per post door het geheele Rijk. Afzonderlijke Nummers 3 Cent. Ingezonden stukken en berichten intezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag. Uitgever G. J. SLOTHOUWER. Amersfoort. advertentien: Van 16 regels f 0,40 iedere regel meer 5 Cent. Advertentien viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend Groote letters en vignetten naar plaatsruimte. Uit hoofde der invallende KERSTDAGEN zal aanst. Woensdag geen nummer dezer courant verschijnen, doch op Zaterdag 29 Dec. een dubbel nummer worden uitgegeven. De uitgave voor de nieuwe geweren, althans voor de infanterie, is volgens bevoegde autoriteiten een hoogstnood zakelijke, en weigering hiervan zou misplaatste zuinigheid zijn en zou noodlottig blijken te zijn, wanneer bij een eventueelen oorlog onze solda ten gesteld worden tegenover een overmacht niet alleen, maar ook tegen over een beter gewapenden vijand. Temeer worden wij van die noodza- lijkheid overtuigd als wij hooren welke uitwerking het vuur der infanterie heeft in Frankrijk met het Lebel-, in Duitschland en Oostenrijk met het Mannlicher-, in Engeland het Lee- Medfort-geweer en de in Italië, Zwit serland, Denemarken en Rusland ge bruikte modellen. De resultaten bij alle deze zijn vrijwel gelijk, hooren wij dus alleen wat een Fransch kapi tein van het eerste type ons vertelt. Voor veertig jaar had het infanterie- geweer met een kaliber van 18 m. M. met kogel van 27 gram en lading kruit van 9 gr. een draagvermogen van 200 M. op 300 M. was de tref kans minder dan van het model 1886 op 1800 M. Het projectiel doorboorde een man slechts op korten afstand een geoefend soldaat deed drie scho ten in twee minuten, en 30 patro nen per hoofd was voldoende voor een veldslag van een dag. Tegen woordig heeft een repeteergeweer van 8 m.M. kaliber met een kogel van 14 a 15 gram en 2,5 gr. roo- keloos kruit trefkans op 2000 M. en het draagvermogen is 3500 M. Zijn projectiel doorboort op 300 M. vier man achter elkaar. Een gewoon soldaat doet gemakkelijk 12 a 15 schoten in de minuut en moet 300 patronen tot zijn beschikking hebben Vergeleken met het model van 1853 heeft dat van 1886 zesmaal grooter draagvermogen, schiet het tienmaal sneller en treft het vijfmaal sterker. En toch, een halve eeuw voor dat oude model van 1853 verklaarde Na poleon I van het geweer van het jaar IX, een verbeterde editie van dat van 1777, dat het machtigste oorlogswapen was waarvan de mensch zich ooit bediend heeft. En het model van 1886 heeft nog verbeteringen ondergaan, en nog steeds zint men op nieuwe. Welke de uitwerking is van het infanterie-vuur van dit jaar hebben de manoeuvres van dit jaar geleerd. Op een goeden morgen verlieten 210 a 220 soldaten het kamp. Hun kapitein kreeg bij het vertrek de op dracht: De vijand is op marsch in die en die richtingom zijn flank voor een overrompeling te behoeden, heeft hij een compagnie uitgezonden om ergens stelling in te nemen deze compagnie, van silhouetten, moetwor- den ontdekt, verkend en aangevallen. Iedere soldaat ontving 32 patronen; in den oorlog zou hij er 185 krijgen, zonder nog te rekenen de aanvul- lingsammunitie,die tot zijn beschikking gehouden wordt. Naar alle zijden worden patrouilles uitgezonden om den vijand te ontdekken. Na eenigen tijd komt het bericht: De vijand is in 't gezicht. De kapitein laat zich op de kaart de plaats aanwijzen en gaat den afstand meten. Hierbij be zigt hij een instrument, dat naar den uitvinder lunette souchier heet. Dit is eerst een dubbele tooneelkij- ker;op eenvoudige wijze worden dan tus- schen het oog en het objectief twee plaatjes met straalbrekend vermo gen gebracht (spaths d'Islande) en dan ziet men niet meer één, maar twee beelden van eenzelfde voorwerp, dat waargenomen wordt. Het eene is het werkelijke beeld van zooeven, het andere beeld, voortgebracht dooi de spaath, is gemakkelijk te herken nen aan zijn doezelige tint en staat hooger boven het werkelijke beeld naarmate het voorwerp verder van het oog verwijderd is. Op dit laatste gegeven berust het teheele beginsel van de télémeter. Reikt het iioofd van het eerste beeld tot de schouders van het tweede dan is de afstand 300 M.reikt het tot het middel dan 600 M. en tot de knieën 1000 M. Staan zij boven elkaar dan 1400 M. Naar deze laten zich de overige af standen berekenen. Salvo-vuur werd gekommandeerd op 1300 Meter. Kalm werden de beve len gegeven en toen kort en krachtig het «vuurvernomen werd, werd door vijftig als door één man ge schoten. Een beetje te kort, zei de kapitein, teveel stof vóór het doel, niet genoeg er achter. Tweede sectie op 1350 M. Ditmaal was het resultaat goed. Het vuren werd gestaakt en de eerste periode van den strijd, het salvo-vuur op grooten afstand, is geëindigd. De vijanden hadden drie secties van 56 man ieder; de middelste ge vormd door staande, die op de vleugels door knielende silhouetten. Achter iedere sectie stond een officier, ken baar aan een witte streep aan den hals, en twintig M. er achter stond onbewegelijk de kapitein, commandant van deze compagnie poppen, met zijn adjudant en twee soldaten en een fourrier. De adjudant, de fourrier en een der soldaten hadden met er drieën vijf kogels gekregen, twee sectie-com mandanten en 16 soldaten waren getroffen, dat is 21 op de 176 man en dat op 1300 Meter afstand. En dit is nog maar een begin. De troep marcheerde op en vuurde terwijl tot zij op 600 M. den vijand genaderd was. Op nieuw werd de uitwerking nagegaan, en men vond, dat van de 176 silhouetten 62 getroffen waren; vele hadden twee of drie kogels in den buik, de kapitein twee in de dij, één van zijn helpers was rnaar vrij gebleven. De silhouetten op de vleu gels waren nog ongedeerd, het vuur had zich op het midden geconcen- reerd. Weer werd gevuurd op een afstand van 600 tot 400 M., vier schoten door elk soldaat en 96 vij anden werden getroffen. Een nieuwe aanval volgde tegen den vijand, die intusschen met een nieuwe sectie versterkt wassnelvuur werd gecommandeerd, tien schoten door ieder soldaat, en de uitwerking was verschrikkelijk. Op 234 vijanden werden 174 getroffen. Ieder had ge middeld drie wonden gekregen. Het groepje van den kapitein was ver nietigd, hij zelf had alleen 9 gaten waarvan 2 in het hoofd. De officie ren hadden ieder minstens 8 kogels gekregendie van de derde sectie was door 27 kogels doorboord. Deze was n.l. achter zijn neergeknielde sectie rechtop blijven staan, wellicht om zijn kranigheid te toonen of om zijn manschappen vertrouwen te schenken. Zijn stoutheid had hij duur moeten boeten, want de meeste aan vallers hadden hem tot doelwit ge kozen. De troep was nu op 150 M. ge naderd en het oogenblik voor de be storming was gekomen. Deze moest door een verpletterend vuur worden voorbereid. Een repeteer-vuur veer tig seconden langde soldaten scho ten zoo snel mogelijk, zich enkel be palende tot het aan den schouder en horizontaal brengen van hun wa pen. Door zoo'n vuur wordt een troep als zij niet beschut is weg gemaaid. Daarop bestorming met de bajonet, de vijand omsingeld, de stelling genomen De zooeven genoemde ongeluk kige sectie-commandant had dertien nieuwe wonden ontvangen, gedurende den geheelen strijd 47. De kapitein en zijn omstanders waren doorscho ten als een zeef. Bij deze laatste be schieting waren 203 houten soldaten getroffen op de 234. Het eindresultaat van de geheele manoeuvre was,dat vande6500 kogels 1897 doel troffen. En nemen wij aan, dat in den oorlog maar een tiende van dit resultaat bereikt wordt, dan is het toch nog een verlies van 189 man op de 250. Daarbij mag men ook aannemen, dat vele kogels, die bij zoo'n manoeuvre afdwalen, bij een veldslag nog wel hier of daar een levend doel kunnen treffen. Hoe echter de kansen en mede het resul taat mogen gewijzigd worden wan neer de silhouetten op hun beurt aanvallen en vuren, dit staat vast, het het werk der verwoesting, aan gericht door het vuur der infanterie, verschrikkelijker zal zijn dan ooit. En telkens worden nog beter ge weren gevonden, want nauw is een nieuw type aangenomen of men is weer aan 't zoeken naar een volgend. Men heeft nu al een model met een kaliber van ongeveer 6 m.M., dat het projectiel een aanvangssnelheid geeft van 300 M. in de seconde, waardoor het draagvermogen weer grooter ge worden is. En zoo zal het voort gaan, en telkens hebben in gebruik zijnde wapenen, als verouderd ten gevolge van een nieuwe uitvinding, afgedaan, en millioenen aan geld moet men als voedsel blijven toe werpen aan den minotaurus van den gewapenden vrede. Met de geweren is nu welhaast het hoogst bereikbare verkregen, zou men denken, maar dan wordt het tijd aan de bescherming vari den sol daat te gaan denken. Schepen heeft men tegen de artillerie beveiligd door pantsers, tot dekking van den sol daat en tot beveiliging van de drie, die achter hem staan, is nog niets gedaan. Of de in Denemarken aange schafte schilden zullen voldoen en ook elders in gebruik zullen komen? Wat grillige tegenstelling! Naar aanleiding der bcgrooting hooren wij in Nederland wapengekletter, het in een hoek smijten der oude geweren, 24 UIT HET FRANSCH. sNeen," antwoordde hij, haar zacht afwerende, »ik wil alleen zijn alleen. laat mij. Alma ping naar hare kamer, waar zij geen ander middel had om hare droef heid en verreling te verdrijven dan Ma rina ie laten komen, wier vroolijkheid en gesnap haar een oogenblik haar ver driet deden vergeten. In zjjn kabinet teruggekeerd, wierp Ei cole zich in een leuningstoel en liet het hoofd in de handen zak' en. »Wat met dit kind te doen mompelde hij, «werktuig tot wraak? Zjj is zoo zacht, zoo goed en houdt zoo veel van mijne dochter! 01 nooit zal ik daartoe kunnen besluiten 1" Hij bleef geruimen tijd in dezelfde houding, duizend plannen kwamen hem in de gedachte, maar hij kon niet beslui ten er een van aan te nemen. Een uur was ierloopen; hij hief het hootd op, schoof zijn stoel bij de schrijf tafel en schreef een brief met het adres AaD den markies van Santa Fiore in zijn paleis, te Spoleto. De brief bevatte eene uitnoodiging tot eene groote jacht voor twee dagen later. De brief werd aan een knecht gege ven die te paard steeg en oogenblikkelijk vertrok. Op dit oogenblik dacht Alma aan Mario. ELFDE HOOFDSTUK. DE WILDE ZWIJNENJACHT. Twee dagen later leverde het kasteel van Ercole een zonderling gezicht op. Reeds by het aanbreken van den morgen wemelde het van menschen, en de schrille tonen der trompetten wekten de oude echo's van het fort op. De aangekomenen waren prachtig gekleed; de paarden rijk getuigd, en trappelden van ingeduld op de binnen plaats. De honden, weinig aan zulk een feest gewend, blaften, zich van hun ban den willende ontdoen. Een koppel groote hoDden en een twintigtal hazewinden, groot, steik, tan goed ras, en merkwaaidig om den lan gen kop en de grootte en het vuur der oogen, waren bestemd om het wilde beest op te jagen. Het was een vrooljjk tooneel, dit gewoel van menschen, paarden en hon den op de weide verzameld, in de schaduw der groote boomen, wier top pen door de opkomende zon verguld werden. Eensklaps gaven de trompet ten het teeken tot in den zadel stijgen; de graaf Ercole verscheen naast den markies van Santa Fiore, den vorigen avond aangekomen. De maikies was een edelman van groote gestalte. Ofschoon hij mins tens veertig jaar oud was, vertoonden zijn edel kalm gelaat, zijn zuivere trekken, deze onderscheiding en bevalligheid, die men nog heden bij de ontaarde zonen der oude Iialiaansche stamhuizen vindt. Hij was welgemaakt en een eerste ruiter. Eene rijk versierde draagkoets volgde de beide ruiters, Op de kussens dezer draagkoets was een jong meisje gezeten dat niet het rr.iuste deel aan liet jacht vermaak scheen te neuten. Het was Alma. Zij gaf baar aardig hoofdje aan de schommelingen der draagkoets over eri haar nadenkend en treurig voorhoofd was op haar schouder gebogen. Zij be schouwde met een onverschillig oog den schoonen markies de Santa Fiore. Zij dacht aan Mario. Mercedés zat naast haar. Wat den markies de Santa Fiore be treft, hij hield zich slechts met de toe bereidselen bezig. De jacht op wilde zwijnen was voor hem een vermaak zon der weerga; hij spreidde er eene be kwaamheid ten toon, die niemand er aan dacht te betwisten. De nieuwsgierige edellieden omring den hem om strijd; zij luisterden aandachtig naar zijne opmerkingen vol juistheid en dikwijls begroefde erva renheid. Men omringde hem en. de markies scheen trotsch te zijn op deze bewondering, die hij overigens gewoon lijk opwekte. lederen neemt zijn roem daar waar hij hem vindt. Eindelijk blies men het teeken tot het vei trek. De ophaalbrug viel neer en de ge heele ruitei bende zette zich in bewe ging- «Mijnheer de gastheer," zeide Santa Fiore tot den graaf Ercole. «gij hebt goed onderhouden jachthonden en paar den, maar de meeste honden zijn te vet. sik ben oud, mijnheer de markies," antwoordde Ercold, sen dooi zorgen ovetstelpt, het zal slechts van u af hangen of deze honden er beter uit zullen zien; hel zou mij veel eer en genoegen doen wanneer gij bij mij kwaamt jagen." sik neem uw aanbod van ganscher harte aan, mijnheer de graaf I" hernam Santa Fiore,] swant, ik beken u, dat ik veel van de zwijnenjacht houdt en wij hebben er niet veel op mijn gronden. Het is slechts bij toeval dat mijn haze winden een speenvarken of een half volwassen zwijn opjagen, m.iar het is jaren geleden dat ik een echt wild zwijn heb gezien-" Gedurende dit gesprek, daalde hel gezelschap in de schoone vallei af, met kreupelhout en moerassen bedekt, en die wij reeds verscheiden malen hebben beschreven. Het was lang geleden, dat zulk een vrooljjk gezelschap hel kasteel van Ercole verliet. Iedereen was goed gestemd, en in het bijzonder de edellieden van 's graven gevolg onder wie men onze drie oude kennissen, Pasquale, Contarini, Capitan en Tibeiio Fanf'erfluizzi opmerkte, die met hun drieën meer leven maakten dan al de anderen. Pasquale, met zijn rooden neus blin kende als de opkomende zon, deelde zijne keel allerlei lekkernijen toe, hoog en laag zwerende.dat het voorzichtig is

Historische kranten - Archief Eemland

Nieuwe Amersfoortsche Courant | 1894 | | pagina 1