NIEUWE Nieuws- en Advertentieblad UTRECHT EN GELDERLAND BEL DEWION10, No. 1. Woensdag 2 Januari 1895. Vier-en-twintigste jaargang. VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG. BINNENLAND. Feuilleton. 4MERSF00RTSCHE COD VOOE abonnementsprijs: Per 3 maanden f 1.-—; Franco per post door het geheele Rijk. Afzouderlijke Nummers 3 Cent. Tngezonden stukken en berichten intezendeu uiterlijk Dinsdag en Vrijdag. Uitgever G. .1. SLOTHOUWER, Amersfoort. advertentien: Van 16 regels f 0,40 iedere regel meer 5 Cent. Adverten^n viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend ..oote letters en vignetten naar plaatsruimte. Droogmaking der Zuiderzee. De Vereeniging van Nederlandsche steenfabrikanten heeft aan I). M. de Ko ningin Regentes een adres gericht, waarin zij hare teleurstelling betuigt over het geen de minister van waterstaat gezegd heeft in zake de droogmaking van de Zuiderzee van staatswege. Vond zoo wordt in het adres ge zegd het denkbeeld des ministers bijval by uwe majesteit, ;de Hooge regeering, de Eerste en Tweede Kamer der Staten- Generaal dan zoude de zaak gedurende een lange reeks van jaren onuitgevoerd blijven, wat toch beslist niet in het I e- lang van het Nedei landsche volk kan geacht worden te zijn. Zoo ooit, dan is thans de tijd geko- meu om van staatswege uitvoering te geven aan de plannen tot afsluiting en droogmaking der Zuiderzee die door een j.ai*vaco»uiiiis-.TiVia alle AHtitcïi gewikt en gewogen en na grondig onderzoek volkomen uitvoerbaar en productief ver klaard zijn. Adressante geeft als hare bescheiden meening te kennen, dat de uitvoering der plannen voornoemd nieuwe en rijke bronnen van volkswelvaart in het leven zal roepen, waaraan thans, nu zoovele oude bronnen helaas opgehouden hebben te vloeien, de meest dringende behoefte bestaat. Uiteen oeconomiscli cogpunt beschouwd is derhalve de tijd volkomen rijp hel grpotsche werk zonder verdere vertraging ter hand te nemen en uit te voeren, waardoor Nederland de sympatie van zeer velen in- en buiten den lande zoude verwerven, en dat dit reuzenwerk uit sluitend van staatswege zal moeten ge schieden, ligt geheel voor de hand, en zal wel door niemand, die van de plan nen een gezette studiegemaakt heeft, met het oog op de vele en velerlei groote belangen daaraan verbonden, in twjjfel worden getrokken. De Vereeniging van Nederlandsche steenfabrikariten doet dan ook met alle viijmoedigheid een ernstig beroep op Uwer Majesteit's veel vermogenden in vloed, Uwerzijds te willen bevorderen, dat binnen een niet ver verwijderd tijd perk de indijking en droogmaking der Zuiderzee, overeenkomstig de plannen door de Staatscommissie opgemaakt en blijkens haar verslag, op den 23sten April aan Uwe Majesteit overhandigd, tot wet worde verheven en de uitvoering van staatswege geschiedde. Dit besluit zal met gouden letteren in de annalen der vaderlandsche geschiedenis geboekstaafd worden. De vereeniging van Nederlandsche steenfabrikant 1 geeft als hare beschei den meening le kennen, dat het kapitaal daarvoor benoodigd juist nu in ruime mate en tegen een zeer matige rente op de geldmarkt aanwezig is, wat het best zal blijken, zoodra door de Nederlandsche regeering tot bereiking van dat doel eene Slaatsleening zal zijn uitgeschreven I" De uitgever H. J. W. Becht, zegt het N. v d. D., heeft reeds eenige maanden geleden de uitgaaf aangekondigd van een prachtwerk in den geest van Paris-Murcie, met bijdragen van bekende letterkundi gen, schilders en'musici. De verschijning van dit werk, dat strekken zou voor de noodlijdecden door de aardbeving in Kon- stanlinopel en de omliggende streken, werd door verschillende omstandigheden noodzakelijkei wijze vertraagd. De ui'gever heeft thans besloten het werk te doen verschijnen onder den titel ScheveningenConstantinopel, roet de bedoeling, dat de Scheveningers, die door den stoim zooveel schade leden, in de opbrengst zouden deelen. Hij deed zulks ook in de verwachting, dat de belang stelling in de uitgave door deze uitbrei ding van het pliilautropisch doel, nog zou woiden verhoogd. Onder de letterkundigen, die mede werken, komen voorPierre Loti, Ca- mille Lemonnier, Zilcken, Bulée, Ouida, Ossit, Lugné Poé, Emile Verhoeven, Pnncesse Karadja, Maeterlinck, prof. Jan ten Brink, Georg Ebers, Van Deyssel, Fiere della Neve, Albert Verwey, Prof. v. Hamel, Pol de Mont, Justus van Mau- rik, Johan Gram, Boele van Hensbroek en anderen. Daarbij komen nog inzendingen voor van den Turkschen minister van buiten- landsche zaken en den Nederlandschen gezant te Constantinopel, benevens Tuik- sche zegels en wapens, toegezonden op last van den sultan. Teekeningen werden toegezonden door Jozef Israels, Bisschop, Ter Meulen, Peg- genbeek, Roelofs, Van Hytema, Witkamp. Blommers, Mevrouw Ronner, Mesdag, De Josselin De Jong, Knopff, Puvis de Chavannes, Thérèse Schwartze, Haver man, Bauer, Zilcken, v. d. Maarel, Max Liebermann, Breitner e. a. Onder de muzikale bijdragen moeten genoemd worden die van Richard Hol en Jozef Hollman, benevens een Arabische hallade vantiottfried Mann als afzonderlijke bijlage. De redactie berust bij de heeren M. Bauer, Ph. Zilcken en C. Snabilié. De zaclite winter. Als een bijzonderheid kan worden mee gedeeld, dat door een werkman op de kinder-, speel- en leerschool te Enschedé een vogelnestje is gevonden met twee pas gelegde eitjes. Het vopelenpaar is zeker door het zachte winterweder op het dwaalspoor geraakt. Uit het Noorden wordt ons gemeld: Als een feit wordt medegedeeld, dat onze haringvloot, omdat zij de concur rentie tegen het buitenland niet meer kan volhouden, op het punt staat het va derland te verlaten om le vertrekken naar Emden in Duitschland. Voor eenige weken moeten daarheeD reeds een 15-tal loggers zijn vertrokken. Donder iu December. Men schrijft uil Groningen aan de Telegraaf. Er zijn hier Zaterdagavond heel wat huizen ingestort, dynamietbommen ont ploft, mitsgaders gas- en andere fabrieken, die daarvoor uithoofde van haar stoom- of gas-beweegkracht in aanmerking kon den komen, in de lucht gevlogen in de verbeelding wel te verstaan, in de gansch verbouwereerde verbeelding van hen groot was hun aantul die opgeschrikt werden door een geweldig- ratelenden donderslag, die tegen 7 uur valles op zijn grondvesten deed trillen," om in den ofTicieelen stijl te spreken. 29 December, op twee dagen na oude jaar, en dan donder! Wie was daar nu op verdachtl Storm? Goed, dat hoort zoo hij den tijd van 't jaar. Een sneeuw storm desnoods, 't is wel 'n lam ding, maar men zou er nog vrede meè hebben gehad. Maar nu onweèr, donder en dan wat voor donder wel, de menschen waren er gewoon door van d'r stukken. Die in huis waren en het felle lichten niet hadden gezien, dachten aan een ongeluk als waarvan hierboven een paar opgesomd. Koffiepotten ontvielen met rinkelend geweld aan de bevende vingeren van doodelijk verschrikte moeders. Kleine Janije's en Keesje's en Pietje's, met wie juist «Zaterdagavond" werd gehouden, drukten van schrik hun aan vallige kakkertjes in de sponzen, waarmeé zorgzame vrouwen-handen bezig waren hun armpjes en beentjes te bewerken, en hij de scheerders verkeerde op het critieke moment menig aangezicht, dat juist onder 't ir.es was, in dreigend gevaar van voor altijd «geteekend" te worden. En dan de dienstmeisjes en de hakkers-, slagers-, kruideuiers- en andere jongens op straat! Ik zou niet graag al de schade voor mijn rekening willen hebben, die in d'r lui boodscliappeninandjes en korven werd aangericht, alles «vanwegéns de Gamenten schrik." Voor mijn persoon kan ik de verdwij ning constateeren van drie versche kadetjes 'n vijfkop aardappelen, nog eens 8 kadetjes en een heerlijke biefstuk, die ontvielen aan de bij wijze van om erbarming smee- kende handen ten hemel verheven mandjes van drie dienstmeisjes, die, verstijfd daar als wijlen Lot's huisvrouw, het moesten aanzien, hoe de broodjes, als een stuk vloeipapier op een grooten inktvlek gewor pen, het sneeuwachtige slijk of de slijk- achtige sneeuw opzogen en van maagdelijk wit gebak in kledderig-zwarte massa's verslijkten hoe de aardappelen zich links en rechts en in alle richtingen der sfeer verspreidden, en hoe een hond natuur lijk was er 'n hond bij met de be- modderde biefstuk aan den haal ging. En dat was nu nog maai een klein staaltje van de onweer-schrik-ongevallen Maar 't was er dan ook een donder slag naar I De Koningin-Regentes met de Koningin ontvingen gistermiddag tusschen 12 en 1 uur ten paleize in de receptiezaal de Nieuwjuarsgelukwenschen van de leden van liet civiele en militaire huis van de Koningin: de dames en heeren van liet huis van de Koningin-regentes, de minis ters, hoofden der departementen, de voorzitters der beide kameis, de leden van den Raad van Voogdij, den directeur van liet Kabinet, den vice-president van den Raad van State, den gouverneur der residentie en voorts van verschillende leden van andere hooge colleges en de hofpredikers. Tal van andere hooggeplaatste perso nen plaatsten voorts hun handteekening in een daartoe bestemd register. De Koningin-Regentes woonde de Nieuwjaarsgodsdienstoefening bij in de Duitsclie Kerk, onder gehoor van ds. P. Quandt. Van de vereeniging tot landver- betering te Dordtrecht zijn tijdens den storm van Zaterdag op Zondagnacht alle polders op het eiland Rozenburg, behalve de Zeehondpolder, ingeloopen. Verdronken zijn 86 runderen. 11 varkens en 9 veulens. De paarden en schapen zjjn gered. Men moest het vee, wilde men er zelf het hachje niet bij inschieten, in den steek mlen. iTe scliacfè 'Bedraagt ongeveer f 600.CÜ0. Holland lil gevaar. De jongste storm heeft meer dan ooit de aandacht gevestigd op 't gevaar, dat de zee voor de kusten oplevert, doch een zoo' sombere voorspelling als de heer Van Rijckevorsel in de IV. R. Ct. doel hooren, is, meenen we, nog niet geuit. Als we hem moesten gelooven, dan heeft Holland den langsteri tijd van zijn bestaan achter den rug. Ziehier wat hij schrijft. Verscheidene jaren ben ik bezig geweest rnet eene magnetische opueming van Nedeiland, waarvan de uitkomsten op dit oogenblik bij den diukker zijn, en over eenigen tijd zul'en verschijhen. Die onderzoekingen nu hebben mij geheel onverwachts een blik doen slaan in den bedenkelijken toestand der provincie Zuid- Holland. Het is toch mijne vaste over tuiging geworden, dat het gevaarlijkste, het meest bedreigde en tevens het zwakste punt van onze geheele kustlijn Scheve ningen is. Niet Walcheren of Vlieland, waaraan reeds zooveel ten koste is gelegd, loopen werkelijk het meest gevaar door de zee verzwolgen te worden, maar wel Zuid-Holland, en meer onmiddelijk het gedeelte daarvan tusschen Scheveningen en Rotterdam. 27 UIT HET FRANSCH. De arme vrouw wachtte deze uit- noodiging nauwelijks af. Zij ging aan Alma's voeteD zitten en ving aldus aan. TWAALFDE HOOFDSTUK. EENE LIEFDESGESCHIEDENIS. «God gevel" zeide de arme vrouw tot Alma. «dat gij nooit de rampen zult ondervinden, die de Voorzienigheid over de ongelukkige heldin van dit verhaal heeft uitgestort. Zy was niet zoo schoon en rein als gij, zij had geen enkele der bekoorlijke eigenschappen, die blik en hart tot zich trekken, maar zij was goed en zacht als gij, en ais gij, mijn kind, had zij in haar hart de goddelijke kiem van alle deugd. Op vijftienjarigen leeftyd was zij alleen, zonder steun, zon der familie en te midden eener wereld, die zij niet kende. Op zestien jarigen ouderdom was zij de maitresse van een machtig vorst Een jaar, een enkel jaar, was voldoende om haar te onteeren en aan haar naam de verne derendste beiuchtheid te geven." «Er. welke was die naam vroeg Alma belangstellend. «Die naam is nu door de menschen vergeten," antwoordde de oude vrouw, «en toch was hij zoo beroemd; ik her haal het u, en misschien hebt gij hem in uwe kindsheid hooren noemen. Zij heette Lucrezia Mammone." De zwarte vrouw sprak dien naam met een gevoel van bitterheid uit, dat Alma niet ontging. Maar deze zocht zich te vergeefs dien naam te herinneren en het hoofd schuddende, zeide zij, de arme vrouw zacht aan ziende «Ik ken dien naam niet." «Gij waart te jong," hernam de onbe kende, «om hem le kennen." «Dat is om het even," zeide Alma, «ga voort, bid ik u." «Lucrezia," vervolgde zij, «had in werkelijkheid de liefde niet gekend de liefde is een hemelsch gevoel, dat slechts wortel kan schieten in een rein hart, en Lucrezi i had tot nog toe ten minste onbezorgd haar hart geopend voor alle ongebonden werkelijkheden van het leven der hovelingen. Zy was echter nog niet geheel veiloren, en het leven, dat zij leidde, had haar nog niet geheel be dorven Eens merkte zij onder de jonge edellieden, die haar omringden en haar om strijd het hof maakten, een jonkman op, Beppo geheeten. Deze sprak haar niet aan met die onbeschaamde vrijpostigheid, die de groote heeren ge woonlijk aannemen tegenover de arme schepsels, die het ongeluk op den slech ten weg werpt. Hij was beleefd tegen haar, nimmer de grenzen overschrijdende der strengste zedelijkheid, en omringde haar eindelijk met eerbeid en tee- derheid, als ware zij zjjne zuster of echt genoot. «Het zou onmogelijk zijn te zeggen, hoe het arme meisje door dit gedrag getroffen werd. Er was in die teedere en eerbiedige houding van Beppo zoo veel zuivere liefde en heilige vereering, dat Lucrezia zich als herboien gevoelde en dat haar hart, onder den invloed van dit nieuwe gevoel, van een nieuw be staan begon te droomen. Beppo be minde haar, en zij beminde hem ook, zij kende de vreugde der reine liefde, en deze liefde zou haar ongetwijfeld van de schande hebben verlost, toen eene nieuwe gebeurtenis hare vreugde kwam verstoren. «Op zekeren dag, tegen zonsonder gang, trad een onbekende Lucrezia's huis binnen en zeide haar, «Ik ben uw broeder." «Deze man was een buiten de wet gestelde avonturier. Eene groote ziel voor het overige. Hij ontsluierde de veriaste Lucrezia een geheim een vreeselijk geheim, dat van hare geboorte. Lucrezia, het ongelukkige meisje met geschandvlekten naam, de ODteerde vrouw, behoorde tot eene der edelste famillcr, van Italië. Helaas het was te laat om een nieuw leven te beginnen en toen Lucrezia hem bevende vroeg, «Broe der, moet ik leven of sterven?" ant woordde haar broeder niet. Hij weende maar zijn hart bleef onbuigzaam en hij had geen enkel woord van droefheid of medelijden voor haar! «Toen omhelsde Lucrezia hem snikkend zeide hem een laatst vaarwel, en beval hem een arm kindje aan, dat haar ge durende haar losbandig leven geboren was; daarop vluchtte zij zondei om te, durven zien. Aan het uiteinde van den tuin, waar dit onderhoud plaats had, liep eene rivier, Lucrezia dacht aan hare dochter, daarop aan God en wierp zich in het water, dat haar verzwelgde." «Arme vrouw I" zeide Alma zuch tend. «Niet waar?" hernam de onbekende, door dit woord van medelijden, door haar verhaal opgewekt, verlicht, „was het niet hard het leven op zeventienja rigen leeftijd te verlaten, pp hel oogen blik zelfs, dat eene reine liefde haar zou zuiveren." «Dat is eene treurige geschiedenis," sprak het jonge meisje. «01 dat is niet alles!" vervolgde de onbekende. «Zij stierf dus niet?" «Iemand redde haar." «Beppo, wed ik." «Beppo, inderdaad." «Ik vermoedde het!" riep Alma uit, de beide handen van vreugde ineen slaande. De onbekende glimlachte en deze glim lach gaf aan haar bleek gelaat een on gekende bekoorlijkheid. Zij nam Alma's handen en kuste ze. «Ja," zeide zij, «hij was het. Hij bracht haar op den oever en riep haar in het leven terug. Toen Luciezia tot zich zelve kwam, bemerkte zij aan haar voeten, met cevouwen handen èn God biddende, het bleeke aangezicht van hem, dien zij beminde. «Gii wildet dus sterven I" zeide Beppo, op een toon vim zacht verwijt. «Het moe^t!" antwoordde Lucrezia. «Sterven zonder mij I" vervolgde Beppo

Historische kranten - Archief Eemland

Nieuwe Amersfoortsche Courant | 1895 | | pagina 1