NIEUWE
Nieuws- en Advertentieblad
UTRECHT EN GELDERLAND
BEL DEWION10,
No. 1.
Woensdag 2 Januari 1895.
Vier-en-twintigste jaargang.
VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG.
BINNENLAND.
Feuilleton.
4MERSF00RTSCHE COD
VOOE
abonnementsprijs:
Per 3 maanden f 1.-—; Franco per post door het geheele Rijk.
Afzouderlijke Nummers 3 Cent.
Tngezonden stukken en berichten intezendeu uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
Uitgever G. .1. SLOTHOUWER, Amersfoort.
advertentien:
Van 16 regels f 0,40 iedere regel meer 5 Cent.
Adverten^n viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend
..oote letters en vignetten naar plaatsruimte.
Droogmaking der Zuiderzee.
De Vereeniging van Nederlandsche
steenfabrikanten heeft aan I). M. de Ko
ningin Regentes een adres gericht, waarin
zij hare teleurstelling betuigt over het
geen de minister van waterstaat gezegd
heeft in zake de droogmaking van de
Zuiderzee van staatswege.
Vond zoo wordt in het adres ge
zegd het denkbeeld des ministers bijval
by uwe majesteit, ;de Hooge regeering,
de Eerste en Tweede Kamer der Staten-
Generaal dan zoude de zaak gedurende
een lange reeks van jaren onuitgevoerd
blijven, wat toch beslist niet in het I e-
lang van het Nedei landsche volk kan
geacht worden te zijn.
Zoo ooit, dan is thans de tijd geko-
meu om van staatswege uitvoering te
geven aan de plannen tot afsluiting en
droogmaking der Zuiderzee die door een
j.ai*vaco»uiiiis-.TiVia alle AHtitcïi gewikt
en gewogen en na grondig onderzoek
volkomen uitvoerbaar en productief ver
klaard zijn.
Adressante geeft als hare bescheiden
meening te kennen, dat de uitvoering
der plannen voornoemd nieuwe en rijke
bronnen van volkswelvaart in het leven
zal roepen, waaraan thans, nu zoovele
oude bronnen helaas opgehouden hebben
te vloeien, de meest dringende behoefte
bestaat.
Uiteen oeconomiscli cogpunt beschouwd
is derhalve de tijd volkomen rijp hel
grpotsche werk zonder verdere vertraging
ter hand te nemen en uit te voeren,
waardoor Nederland de sympatie van
zeer velen in- en buiten den lande zoude
verwerven, en dat dit reuzenwerk uit
sluitend van staatswege zal moeten ge
schieden, ligt geheel voor de hand, en
zal wel door niemand, die van de plan
nen een gezette studiegemaakt heeft, met
het oog op de vele en velerlei groote
belangen daaraan verbonden, in twjjfel
worden getrokken.
De Vereeniging van Nederlandsche
steenfabrikariten doet dan ook met alle
viijmoedigheid een ernstig beroep op
Uwer Majesteit's veel vermogenden in
vloed, Uwerzijds te willen bevorderen,
dat binnen een niet ver verwijderd tijd
perk de indijking en droogmaking der
Zuiderzee, overeenkomstig de plannen
door de Staatscommissie opgemaakt en
blijkens haar verslag, op den 23sten
April aan Uwe Majesteit overhandigd,
tot wet worde verheven en de uitvoering
van staatswege geschiedde.
Dit besluit zal met gouden letteren in
de annalen der vaderlandsche geschiedenis
geboekstaafd worden.
De vereeniging van Nederlandsche
steenfabrikant 1 geeft als hare beschei
den meening le kennen, dat het kapitaal
daarvoor benoodigd juist nu in ruime
mate en tegen een zeer matige rente op
de geldmarkt aanwezig is, wat het best
zal blijken, zoodra door de Nederlandsche
regeering tot bereiking van dat doel eene
Slaatsleening zal zijn uitgeschreven I"
De uitgever H. J. W. Becht, zegt het
N. v d. D., heeft reeds eenige maanden
geleden de uitgaaf aangekondigd van een
prachtwerk in den geest van Paris-Murcie,
met bijdragen van bekende letterkundi
gen, schilders en'musici. De verschijning
van dit werk, dat strekken zou voor de
noodlijdecden door de aardbeving in Kon-
stanlinopel en de omliggende streken,
werd door verschillende omstandigheden
noodzakelijkei wijze vertraagd.
De ui'gever heeft thans besloten het
werk te doen verschijnen onder den titel
ScheveningenConstantinopel, roet de
bedoeling, dat de Scheveningers, die door
den stoim zooveel schade leden, in de
opbrengst zouden deelen. Hij deed zulks
ook in de verwachting, dat de belang
stelling in de uitgave door deze uitbrei
ding van het pliilautropisch doel, nog zou
woiden verhoogd.
Onder de letterkundigen, die mede
werken, komen voorPierre Loti, Ca-
mille Lemonnier, Zilcken, Bulée, Ouida,
Ossit, Lugné Poé, Emile Verhoeven,
Pnncesse Karadja, Maeterlinck, prof. Jan
ten Brink, Georg Ebers, Van Deyssel,
Fiere della Neve, Albert Verwey, Prof.
v. Hamel, Pol de Mont, Justus van Mau-
rik, Johan Gram, Boele van Hensbroek
en anderen.
Daarbij komen nog inzendingen voor
van den Turkschen minister van buiten-
landsche zaken en den Nederlandschen
gezant te Constantinopel, benevens Tuik-
sche zegels en wapens, toegezonden op
last van den sultan.
Teekeningen werden toegezonden door
Jozef Israels, Bisschop, Ter Meulen, Peg-
genbeek, Roelofs, Van Hytema, Witkamp.
Blommers, Mevrouw Ronner, Mesdag,
De Josselin De Jong, Knopff, Puvis de
Chavannes, Thérèse Schwartze, Haver
man, Bauer, Zilcken, v. d. Maarel, Max
Liebermann, Breitner e. a.
Onder de muzikale bijdragen moeten
genoemd worden die van Richard Hol
en Jozef Hollman, benevens een Arabische
hallade vantiottfried Mann als afzonderlijke
bijlage.
De redactie berust bij de heeren M.
Bauer, Ph. Zilcken en C. Snabilié.
De zaclite winter.
Als een bijzonderheid kan worden mee
gedeeld, dat door een werkman op de
kinder-, speel- en leerschool te Enschedé
een vogelnestje is gevonden met twee
pas gelegde eitjes. Het vopelenpaar
is zeker door het zachte winterweder op
het dwaalspoor geraakt.
Uit het Noorden wordt ons gemeld:
Als een feit wordt medegedeeld, dat
onze haringvloot, omdat zij de concur
rentie tegen het buitenland niet meer
kan volhouden, op het punt staat het va
derland te verlaten om le vertrekken
naar Emden in Duitschland. Voor eenige
weken moeten daarheeD reeds een 15-tal
loggers zijn vertrokken.
Donder iu December.
Men schrijft uil Groningen aan de
Telegraaf.
Er zijn hier Zaterdagavond heel wat
huizen ingestort, dynamietbommen ont
ploft, mitsgaders gas- en andere fabrieken,
die daarvoor uithoofde van haar stoom-
of gas-beweegkracht in aanmerking kon
den komen, in de lucht gevlogen
in de verbeelding wel te verstaan, in de
gansch verbouwereerde verbeelding van
hen groot was hun aantul die
opgeschrikt werden door een geweldig-
ratelenden donderslag, die tegen 7 uur
valles op zijn grondvesten deed trillen,"
om in den ofTicieelen stijl te spreken.
29 December, op twee dagen na oude
jaar, en dan donder! Wie was daar nu
op verdachtl Storm? Goed, dat hoort
zoo hij den tijd van 't jaar. Een sneeuw
storm desnoods, 't is wel 'n lam ding,
maar men zou er nog vrede meè hebben
gehad. Maar nu onweèr, donder en dan
wat voor donder wel, de menschen
waren er gewoon door van d'r stukken.
Die in huis waren en het felle lichten
niet hadden gezien, dachten aan een
ongeluk als waarvan hierboven een paar
opgesomd. Koffiepotten ontvielen met
rinkelend geweld aan de bevende vingeren
van doodelijk verschrikte moeders.
Kleine Janije's en Keesje's en Pietje's,
met wie juist «Zaterdagavond" werd
gehouden, drukten van schrik hun aan
vallige kakkertjes in de sponzen, waarmeé
zorgzame vrouwen-handen bezig waren
hun armpjes en beentjes te bewerken,
en hij de scheerders verkeerde op het
critieke moment menig aangezicht, dat
juist onder 't ir.es was, in dreigend gevaar
van voor altijd «geteekend" te worden.
En dan de dienstmeisjes en de hakkers-,
slagers-, kruideuiers- en andere jongens
op straat! Ik zou niet graag al de schade
voor mijn rekening willen hebben, die
in d'r lui boodscliappeninandjes en korven
werd aangericht, alles «vanwegéns de
Gamenten schrik."
Voor mijn persoon kan ik de verdwij
ning constateeren van drie versche kadetjes
'n vijfkop aardappelen, nog eens 8 kadetjes
en een heerlijke biefstuk, die ontvielen
aan de bij wijze van om erbarming smee-
kende handen ten hemel verheven mandjes
van drie dienstmeisjes, die, verstijfd daar
als wijlen Lot's huisvrouw, het moesten
aanzien, hoe de broodjes, als een stuk
vloeipapier op een grooten inktvlek gewor
pen, het sneeuwachtige slijk of de slijk-
achtige sneeuw opzogen en van maagdelijk
wit gebak in kledderig-zwarte massa's
verslijkten hoe de aardappelen zich links
en rechts en in alle richtingen der sfeer
verspreidden, en hoe een hond natuur
lijk was er 'n hond bij met de be-
modderde biefstuk aan den haal ging.
En dat was nu nog maai een klein
staaltje van de onweer-schrik-ongevallen
Maar 't was er dan ook een donder
slag naar I
De Koningin-Regentes met de Koningin
ontvingen gistermiddag tusschen 12 en 1
uur ten paleize in de receptiezaal de
Nieuwjuarsgelukwenschen van de leden
van liet civiele en militaire huis van de
Koningin: de dames en heeren van liet
huis van de Koningin-regentes, de minis
ters, hoofden der departementen, de
voorzitters der beide kameis, de leden
van den Raad van Voogdij, den directeur
van liet Kabinet, den vice-president van
den Raad van State, den gouverneur der
residentie en voorts van verschillende
leden van andere hooge colleges en de
hofpredikers.
Tal van andere hooggeplaatste perso
nen plaatsten voorts hun handteekening
in een daartoe bestemd register.
De Koningin-Regentes woonde de
Nieuwjaarsgodsdienstoefening bij in de
Duitsclie Kerk, onder gehoor van ds. P.
Quandt.
Van de vereeniging tot landver-
betering te Dordtrecht zijn tijdens den
storm van Zaterdag op Zondagnacht alle
polders op het eiland Rozenburg, behalve
de Zeehondpolder, ingeloopen. Verdronken
zijn 86 runderen. 11 varkens en 9 veulens.
De paarden en schapen zjjn gered. Men
moest het vee, wilde men er zelf het
hachje niet bij inschieten, in den steek
mlen. iTe scliacfè 'Bedraagt ongeveer
f 600.CÜ0.
Holland lil gevaar.
De jongste storm heeft meer dan ooit
de aandacht gevestigd op 't gevaar, dat
de zee voor de kusten oplevert, doch een
zoo' sombere voorspelling als de heer
Van Rijckevorsel in de IV. R. Ct. doel
hooren, is, meenen we, nog niet geuit.
Als we hem moesten gelooven, dan heeft
Holland den langsteri tijd van zijn bestaan
achter den rug. Ziehier wat hij schrijft.
Verscheidene jaren ben ik bezig geweest
rnet eene magnetische opueming van
Nedeiland, waarvan de uitkomsten op
dit oogenblik bij den diukker zijn, en
over eenigen tijd zul'en verschijhen. Die
onderzoekingen nu hebben mij geheel
onverwachts een blik doen slaan in den
bedenkelijken toestand der provincie Zuid-
Holland. Het is toch mijne vaste over
tuiging geworden, dat het gevaarlijkste,
het meest bedreigde en tevens het zwakste
punt van onze geheele kustlijn Scheve
ningen is. Niet Walcheren of Vlieland,
waaraan reeds zooveel ten koste is gelegd,
loopen werkelijk het meest gevaar door
de zee verzwolgen te worden, maar wel
Zuid-Holland, en meer onmiddelijk het
gedeelte daarvan tusschen Scheveningen
en Rotterdam.
27 UIT HET FRANSCH.
De arme vrouw wachtte deze uit-
noodiging nauwelijks af. Zij ging aan
Alma's voeteD zitten en ving aldus
aan.
TWAALFDE HOOFDSTUK.
EENE LIEFDESGESCHIEDENIS.
«God gevel" zeide de arme vrouw tot
Alma. «dat gij nooit de rampen zult
ondervinden, die de Voorzienigheid over
de ongelukkige heldin van dit verhaal
heeft uitgestort. Zy was niet zoo schoon
en rein als gij, zij had geen enkele der
bekoorlijke eigenschappen, die blik en
hart tot zich trekken, maar zij was
goed en zacht als gij, en ais gij, mijn
kind, had zij in haar hart de goddelijke
kiem van alle deugd. Op vijftienjarigen
leeftyd was zij alleen, zonder steun, zon
der familie en te midden eener
wereld, die zij niet kende. Op zestien
jarigen ouderdom was zij de maitresse
van een machtig vorst Een jaar, een
enkel jaar, was voldoende om haar te
onteeren en aan haar naam de verne
derendste beiuchtheid te geven."
«Er. welke was die naam vroeg
Alma belangstellend.
«Die naam is nu door de menschen
vergeten," antwoordde de oude vrouw,
«en toch was hij zoo beroemd; ik her
haal het u, en misschien hebt gij hem
in uwe kindsheid hooren noemen. Zij
heette Lucrezia Mammone."
De zwarte vrouw sprak dien naam
met een gevoel van bitterheid uit,
dat Alma niet ontging. Maar deze
zocht zich te vergeefs dien naam te
herinneren en het hoofd schuddende,
zeide zij, de arme vrouw zacht aan
ziende
«Ik ken dien naam niet."
«Gij waart te jong," hernam de onbe
kende, «om hem le kennen."
«Dat is om het even," zeide Alma,
«ga voort, bid ik u."
«Lucrezia," vervolgde zij, «had in
werkelijkheid de liefde niet gekend de
liefde is een hemelsch gevoel, dat slechts
wortel kan schieten in een rein hart,
en Lucrezi i had tot nog toe ten minste
onbezorgd haar hart geopend voor alle
ongebonden werkelijkheden van het
leven der hovelingen. Zy was echter nog
niet geheel veiloren, en het leven, dat
zij leidde, had haar nog niet geheel be
dorven Eens merkte zij onder de
jonge edellieden, die haar omringden en
haar om strijd het hof maakten, een
jonkman op, Beppo geheeten. Deze
sprak haar niet aan met die onbeschaamde
vrijpostigheid, die de groote heeren ge
woonlijk aannemen tegenover de arme
schepsels, die het ongeluk op den slech
ten weg werpt. Hij was beleefd tegen
haar, nimmer de grenzen overschrijdende
der strengste zedelijkheid, en omringde
haar eindelijk met eerbeid en tee-
derheid, als ware zij zjjne zuster of echt
genoot.
«Het zou onmogelijk zijn te zeggen,
hoe het arme meisje door dit gedrag
getroffen werd. Er was in die teedere
en eerbiedige houding van Beppo zoo
veel zuivere liefde en heilige vereering,
dat Lucrezia zich als herboien gevoelde
en dat haar hart, onder den invloed van
dit nieuwe gevoel, van een nieuw be
staan begon te droomen. Beppo be
minde haar, en zij beminde hem ook,
zij kende de vreugde der reine liefde,
en deze liefde zou haar ongetwijfeld van
de schande hebben verlost, toen eene
nieuwe gebeurtenis hare vreugde kwam
verstoren.
«Op zekeren dag, tegen zonsonder
gang, trad een onbekende Lucrezia's
huis binnen en zeide haar, «Ik ben uw
broeder."
«Deze man was een buiten de wet
gestelde avonturier. Eene groote ziel
voor het overige. Hij ontsluierde de
veriaste Lucrezia een geheim een
vreeselijk geheim, dat van hare geboorte.
Lucrezia, het ongelukkige meisje met
geschandvlekten naam, de ODteerde
vrouw, behoorde tot eene der edelste
famillcr, van Italië. Helaas het was te
laat om een nieuw leven te beginnen en
toen Lucrezia hem bevende vroeg, «Broe
der, moet ik leven of sterven?" ant
woordde haar broeder niet. Hij weende
maar zijn hart bleef onbuigzaam en hij
had geen enkel woord van droefheid of
medelijden voor haar!
«Toen omhelsde Lucrezia hem snikkend
zeide hem een laatst vaarwel, en beval
hem een arm kindje aan, dat haar ge
durende haar losbandig leven geboren
was; daarop vluchtte zij zondei om te,
durven zien. Aan het uiteinde van den
tuin, waar dit onderhoud plaats had,
liep eene rivier, Lucrezia dacht aan hare
dochter, daarop aan God en wierp zich
in het water, dat haar verzwelgde."
«Arme vrouw I" zeide Alma zuch
tend.
«Niet waar?" hernam de onbekende,
door dit woord van medelijden, door
haar verhaal opgewekt, verlicht, „was
het niet hard het leven op zeventienja
rigen leeftijd te verlaten, pp hel oogen
blik zelfs, dat eene reine liefde haar zou
zuiveren."
«Dat is eene treurige geschiedenis,"
sprak het jonge meisje.
«01 dat is niet alles!" vervolgde de
onbekende.
«Zij stierf dus niet?"
«Iemand redde haar."
«Beppo, wed ik."
«Beppo, inderdaad."
«Ik vermoedde het!" riep Alma uit,
de beide handen van vreugde ineen
slaande.
De onbekende glimlachte en deze glim
lach gaf aan haar bleek gelaat een on
gekende bekoorlijkheid. Zij nam Alma's
handen en kuste ze.
«Ja," zeide zij, «hij was het. Hij
bracht haar op den oever en riep haar
in het leven terug. Toen Luciezia tot
zich zelve kwam, bemerkte zij aan haar
voeten, met cevouwen handen èn God
biddende, het bleeke aangezicht van hem,
dien zij beminde.
«Gii wildet dus sterven I" zeide Beppo,
op een toon vim zacht verwijt.
«Het moe^t!" antwoordde Lucrezia.
«Sterven zonder mij I" vervolgde Beppo