Gemengd Nieuws.
BUITENLAND.
Plaatselijke berichten.
Het zou de grenzen, die men in een
dagblad stellen moet, ver te buiten gaan,
indien ik wilde trachten hier, ook maar
eenigszins in algemeene begrijpelijken
vorm aan te toonen, hoe ik t"t die over
tuiging kwam. Ik ben dus verplicht hier
dadelijk bij te voegen, dat het zeker niet
met mathematische zekerheid is, dat ik
het boven neergeschrevene bewezen acht.
Het volslagen bewijs zal zelfs waarschijn
lijk eerst dan geieverd zijn, wanneer het
kwaad geschied is, wanneer Nederland
een verlies heeft geleden, dat niet weer
te herstellen zal zijn. Want ik heb met
voordacht de uitdrukking gebruikt, »door
de zee verzwolgen." Er zal hier toch
vermoedelj)k geen sprake zijn van een
polder die volloopt en die men, na her
stelling van de wate keeringen weer ledig
pompt. Het komt mjj voor, dat er vrees
kan zijn voor verdwijnen, voor voort
durend afgebrokkeld worden, en door de
zee weggevoerd, zonder dat het kwaad
meer te keeren zal zijn, wanneer de
duinreeks eenmaal zal doorgebroken zijn.
Zekerheid, neen. Mijne overtuiging
berust voor een gedeelte op hypothesen.
Ik heb dus gaarne eenvoudig het ver
schijnen van mjjn werk afgewacht. Dan
zal ieder voor zich kunnen beoordeelen,
in hoeveire hij mijne vrees gegrond acht,
of niet.
Zelfs na de treurige gebeurtenissen
der laatste dagen heb ik nog geaarzeld
of het wel zaak was, zonder de gronden
er voor, reeds nu eene conclusie bekend
te maken, die mogelijk aan vele anderen
minder waarschijnlijk dan aan mij kan
voorkomen. Maar ik kwam toch tot het
besluit, dat spreken plicht was, ook al
mochten velen later mijne vrees onge
grond achten. Voor mij zeiven toch ben
ik overtuigd, dat het volstrekt niet on
mogelijk is, doch integendeel hoogst
waarschijnlijk;
dat, indien niet alle denkbare middelen
alles wat reeds uigedacht is of nog uit
gedacht kan worden, wordt aangewend,
om de kust van Zuid-Holland tegen de
zee te verdedigen, men groot gevaar
loopt, eerlang met verwondering te zien
dat een goed gedeelte dier provincie van
de kaart van Europa verdwenen is.
men werden omvergeworpen, rukte de
wind van twee korenmolens, aldaar en
te Ambt Doetinchem, een wiek af. In
beide gevallen werden gelukkig geen
persoonlijke ongelukken veroorzaakt.
De zaak Joniaux.
Eerlang zal het Koninklijk Paleis
Het Loo, door uitbouwing van een vleugel
aan de parkzijde, belangrijk worden
uitgebreid; er zullen daar 10 kamers
bijgebouwd worden. Het werk werd aan
den aannemer Chr. Wegerif te Apeldoorn,
bij onderhandsche aanbesteding, gegund.
L. J. Veltraan, tooneelspeler te
Amsterdam, is benoemd lot ridder in de
orde van Oranje-Nassau.
De ZOO geruchtmakende z-ak van de
vervalsching der assignation van de ge-
meente De Bilt bij Utrecht, waarvoor
als daarvan verdacht, de gemeente-ont
vanger en de gemeente-secietaris in ver
zekerde bewaring zijn, zal door de arr.-
rechtbank te Utrecht Maandag 7 Januari
1895 in openbare behandeling woiden
genomen. 38 getuigen zijn gedagvaard
De verdediging der bekl. is opgedragen
aan mrs. Dop en Bilderdijk advocaten te
Utrecht. Naar 't heet blijft de gemeente
secretaris alle schuld aan medeplichtigheid
ontkennen, en naar verder luidt, zou bij
de behandeling dezer zaak nog kunnen
blijken dal vroeger reeds de le bekl,
de handteekening van den 2e bekl. heeft
nagemaakt. Dat zou zeker de behandeling
niet minder interessant maken.
Alg. Ned. Kegelbond.
Den 30sten Maart 1895 zal de A.N.K.
5 jaar bestaan. Het bestuur wildiendagher-
denken door een grootewedstrijdteUtrecbt,
waarvoor reeds fraaie prijzen zjjn toe
gezegd en waar misschien ook het Club
kampioenschap voor Nederland zal ver-
kegeld worden.
Evenals de vorige week woedde Zongad
ook te Doetinchem en omstreken een
zware storm. Behalve dat tal van boo-
gij bemint mij dus niet."
Lucrezia smolt weg in tranenzij
had geen kracht of moed meer. De
martelingen, die zjj had ondervonden,
stonden haar nog voor den geestzij
hadden haar verstand niet geschokt;
maar op den minsten schok, op de
minste gedachten trilden al baar zenuwen,
en een stuipachtig beven overviel haar
leden. Een verschrikkelijke angst greep
haar aan. Zij beefde bij de gedachte
haar broeder te ontmoeten, die man,
die voor de eer van een grooten naam
haar in zekeren zin bevolen had te ster
ven. Zy had den dood van te nabij
gezien cm niet te sidderen bij de ge
dachte, dat haar broeder haar voor eene
tweede maal kon bevelen deze wereld te
verlaten.
•Beppo geleidde haar toen nsar een
logement buiten de stad gelegen.
•Welke stad was dat?" vroeg Alma.
•Spolelo antwoordde de on
bekende. ïBeppo kende de redenen van
deze poging tot zelfmoord niet, ma -i hij
wilde op zulk een oogenblik niet onbe
scheiden schijnen. Hij deed eene kamer
voor Lucrezia in gereedheid brengen en
koos er eene voor zich zeivenhij wilde
deze vrouw, die hij met al de kracht
zjjner ziel beminde, niet uit het oog ver
liezen, en die hij zoo wonderbaailjjk aan
Binnenkort zal deze beruchte zaak door
de Antwerpsche rechtbank in behande
ling worden genomen. Het zal een pro
ces van langen duur worden waarschijn
lijk, want niet minder dan acht deur
waarders zijn aangewezen om bjj afwis
seling den dienst waar te nemen.
De Patriote deelt thans reeds brok
stukken mede uit de acte van beschuldi
ging. In dat stuk wordt medegedeeld,
dal de geneesheeren Biuylaots en Druyts
in het laboratorium te Leuven hadden
onderzocht of in de lijken van Leonie
Ablay, Alfred Ablay en Van de Kerck-
hove vergift aanwezig was. Alleen bij
Alfred Alblay hebben zij vergift in de
maag gevonden en wel morphine, tot
een gewicht van 3 cenlrigram. Verder
waren sporen van morphine aanwezig in
blaas, lever, milt, hersenen, spieren enz.
Daaruit wordt de gevolglrekkihg gemaakt
dat Alfred Ablay gestorven is aan ver
giftiging met morphine.
Ook de tweede zoon, Lionel, van Al
fred Ablay is op zeer geheimzinnige
wijze overleden ten huize van zijn groot
moeder mevrouw Meskens. Kort na der.
dood van dezen jongen man werden aan
de grootmoeder en anderen niet-onder
teeker.de brieven gezonden, van ongeveer
den volgenden inhoud: »Er is een ver
schrikkelijke misdaad gepleegd, en wan
neer gij mij geen som van 25000 francs
doet toekomen (er wordt dan aangeduid
op welke wjjze zulks moet geschieden)
zal ik de familie met oneer overladen
door den schuldige bij het gerecht aan
le klagen.
Deskundigen hebben het schrift dezer
brieven aan een nauwkeurig onderzoek
onderworpen en verklaren thans, dat de
brieven moeten zijn geschreven door
mevrouw Joniaui, die geld noodig had
en het op deze wijze trachtte te krijgen.
Geldgebrek was bij de familie Joniaux
nogal vrijwel een chronisch gebrek gewor
den; zoodat de openbare aanklacht meent
te kunnen aantoonen, »dat het gezin
Joniaux zelden zjjn schulden kon betalen
op de vervaldagen, dat het gedurig die
wissels moest doen vernieuwen en dal
mevrouw Joniaux zoover ging, haar ju
weelen in den »Berg van Barmhartigheid'
te verpanden."
Breedvoerig wijdt de acte van beschut
diging uit over de drijfveeren, die mevrouw
Joniaux er toe zouden hebben genoopt,
om tot de bekende misdaden over te
gaan.
Van de Kerckhove bezat een fortuin,
dat op verscheidene honderd duizend frank
geschat wordt en waarvan de familie
Joniaux door erfenis in bezit zoude komen,
ingeval Van de Kerckhove geen testament
opgemaakt had ten voordeele van mej
V. W., en van haar kind; met deze
juffrouw W. wilde Van de Kerckhove
echter trouwen, om het onechte kind als
het zijne te doen erkennen. Dan was
echter ook dat kind erfgenaam en ver
dween alle hoop van mevr. Joniaux. Op
het leven van Leonie Ablay was eene
verzekeiing aangegaan van 70.000 fr. ten
voordeele van mej. Faber, gesproten uit
het eerste huwelijk van mevr. Joniaux.
Deze laatste moest genieten van deze
verzekering, evenals van een levensver
zekering van 100.000 fians op 't leven
van haar broeder Alfred Ablay.
Mej. Leonie Ablay werd bij twee ver
schillende maatschappijen verzekerd, de
•Nationale" en de »Baloise," voor de
som van 70.000 fr. ten voordeele van
Joanna Faber. De twee verzekeiingen
waren aangegaan voor tien jaar. Op het
tijdstip der verzekering was Leonie 45
jaar oud en genoot een goede gezondheid.
Wat de verzekering van den heer
Alfred Ablay betreft, beweert mevr,
Joniaux, dat deze die verbetering had
gesloten, om zijn schuldeischers wat tot
kalmte te brengen.
In de acte van beschuldiging wordt
dit ten stelligste legengesproken.
Het wordt onmogelijk genoemd, dat
een man zonder betrekking en zonder
middelen van bestaan eene verzekering
zou kunnen aangaan, daar hij volgens
het contract met de Greshammaatschappij
zich verbond een jaarlijksche premie te
betalen van 3166 fr. gedurende de eerste
vijf jaren en 6332 fr. gedurende de vol
gende jaren. iNooit," voegt de acte van
beschul. er bij, »zou Alfred Ablay in
staat zijn geweest dergelijke premies te
betalen, en zeker zouden zijne schuld
eischers zich niet met die zorg belast
hebben."
De beschuldiging bevestigt dat Mevr
Joniaux het eerst op het denkbeeld der
verzekering gekomen is. Zulks blijkt uil
de in beslag genomen briefwisseling,
waarin Alfred aan Mevr. Joniaux vraagi
Hoe gaat het met uwe verzekering?'
Verder zegt de aanklacht, dat mevr.
Joniaux zich op het tijdstip toen over
de levensverzekering werd onderhandeld
in groote geldverlegenheid bevond.
den dood ontrukt had!
Den volgenden morgen, bij het aan
breken van den dag, was zijn eerste
werk naar Lucrezia te vragen, maar
toen hij de waardin naar de kamer zond
waar zij verblijf hield, bemerkte men,
dat zij ledig was. Lucrezia was sedert
twee uur vertrokken. Beppo was wan
hopig. Hij vroeg inlichtingen. Lucrezia
was den weg naar Rome gevolgd. Hij
wierp het goud met volle handen weg
en liep de groote wegen af, maar te
vergeefs. Hij volgde haar zoo door Ita
lië gedurende vele maanden. Zij ver
borg zich zoo zorgvuldig, dat hij haar
niet kon vinden. Eindelijk vond hij haar
in een huis le Napels.
»01 nu verlaat ik u niet meer," riep
hij uit.
Vergeef mij, Beppo!" zeide Lucrezia,
hem de hand toereikende. »Ik wilde u
niet in een ongelukkig bestaan mede-
sleepen; het is een groot ongeluk, dat
gij my ontmoet hebt; het is nog grooter
ongeluk, dat gij mij niet hebt laten ster
ven; maar ik heb de kracht niet meer u
te verlaten."
•Van dezen dag af, leefden wij
onder hetzelfde dak als een broe
der en eene zuster Het waren de
eenige oogenblikken van geluk, dat
Lucrezia in deze wereld smaakte, een
De te Utrecht overleden Dr. H. C
A. L. Fock is niet onze vroegere stad
genoot doch diens broeder, voorheen ge
neesheer te Utrecht.
Ook Amersfoort zal dit jaar zijn
Kloris en Roosje hebben. Dit blijspel
dat sedert jaren omtrent Nieuwjaar in
de hoofdstad in de verschillende schouw
burgen wordt gespeeld, zal met toepas
selijke Nieuwjaais-gedichten morgen
(Donderdag) avond worden opgevoerd in de
schouwburgzaal van Amicitia door het
gunstig bekende variété-gezelschap onder
directie v n mevr. Bakker. Vooraf gaat
Justus van Maurik: Bitteie pil.
Waar twee zulke goed bekende blij
spelen worden opgevoerd mag het Amers-
foortsche publiek niet thuis blijven.
Onze stadgenoote mej. M Boukam
heeft een benoeming ontvangen als or
derwijzeres te Ravenswaai.
Lijst van brieven, geadresseerd aan
onbekende, verzonden van het postkantoor
te Ameisfoort, over de 2e helft der
maand Nov. '94:
D. Deker, Amsterdam.
Mej R Heevema, Gorinchen.
W. Gijsberts, Hilversum.
E. Brouwer,
van Soesterberg.
Logement Roskam, Utrecht.
Nederland-Ï.oiiiltok.
In den Zaterdag, 22 Dec. te 's-Graven
hage gehouden vergadering van het Cen-
traal-comilé, beheerende het nationaal
fonds ten behoeve van de nagelaten be
trekkingen der in Nel. Indië gesneuvelde
militairen, is door den heer F. B. van
Ditmar schriftelijk verantwoording gedaan
van het finantiëel resultaat der uitgave
•Nederland-Lombok". Uit deze vetant-
woording is gebleken, dat ofschoon
het cijfer der netto-opbrengst nog niet
met volkomen juistheid kan worden vast
gesteld het batig saldo vermoedelijk
ƒ4500 zal bedragen, terwijl als eerste
storting, een som van ƒ2000 aan het
Comité is ter hand gesteld.
Voorts werd meegedeeld, dat H. M. de
Koningin-Regentes, bij H. D. bestelling
van 10 exempl., den uitgever een bedrag
van 50 heeft doen toekomen vals be
wijs van waardeering der zoo welge-
agde onderneming en van ingenomen
heid met het beoogde doel". Ook Prins
en Prinses Von Wied hebben 50 ge
zonden. Namens het Centraal-comité is
gestteng geluk, dat kort
treurig en
duurdeI
Op hare beurt volgde zij Beppo. Dij
voerde het bevel over eene leger-afdee-
ling van Spanje, en de krijgskansen
brachten hem van Napels tot bet zuiden
van Italië. Lucrezia volgde hem door de
Calabriën heen.
Het was een ruw bestaan, altijd on
rustig, aan allerlei gedurig terugkomende
gevaren onderhevig. Luciezia verdroeg
al de vermoeienissen met heldenmoed,
dien zij in den blik en de liefde van
Beppo putte.
Elke week echter bracht een nieuw
gevecht aan en niemand had kun-
>en zegden wanneer Italië aan de
kalmte en vrede zou worden terug
gegeven. Daarenboven liep Beppo elk
oogenblik ernsligen gevaren, en het toe
val, hem tot nu toe gunstig, kon tegen
hem worden.
Dit gebeurde.
•Op zekeren dag bracht men Beppo
bleek binnen, met bloed bedekt, ern
stig in de borst gekwetst. Te mid
den der kansen van het avontuurlijke
leven dat zij leidde, had Lucrezia er
nooit aan gedacht, dat Beppo gewond kon
worden, er nooit aan gedacht, dut hij kon
sterven.
Hij was de eenige band, die haar
door den secretaris-penningmeester een
schrijven gericht aan den heer F. B
van Ditmar, om hem dank te betuigen
voor zijn krachtige medewerking.
Aan 't goede kantoor. »Beste vriend
je moet me bepaald helpen; ik heb geen
cent meer; het water staat mij aan de
lippen."
Wel dat kan niet beter treffen; ik
zit totaal op het droge."
Diëet voor wielrijders.
De heer Henri Varennes, bekende
Fraosche kok, en naar het schijnt, tevens
een autoriteit op het gebied van wiel
rijden (hij is o. a. de schrijver van het
geïllustreerde werkje tTous cyclistes'
onlangs te Parijs bij Gamier vei schenen)
geeft eenige regelen voor de voeding,
enz. bij groote tochten op het «stalen
paard."
1°. Voed u den vorigen dog flink, ga
vroeg naar bed en slaap lekkerbegin
den volgenden morgen om 7 uur uw
tocht. Nog wordt u speciaal aabevolen
niet met nuchtere maag te veitiekken
een licht ontbijt te gebruiken zonder
nochtans tevreden te stellen met een
enkel kopje thee.
2«. Drink onderweg zoo min mogelyk
vooral geen madera of zoo iets. Plaagt
u de dorst te veel, neem dan koude thee,
als ge die krijgen kunt, anders een glas
natuurlijk mineraalwater met een scheutje
brandewijn. Het smaakt wel niet bijzon
der lekker, maar het helpt tegen der
dorst zonder de maag te bezwaren. Grog
van anisette of warme melk woiden door
dokters-wielrijders ook zeer aangeraden.
3°. Gebruik voor uw «twaalfuurtje"
licht verteerbare spijzeneieren, visch,
vleesch, weinig groenten, geen sla. Ook
geen specerjjen, geen kreeft, geen knof
look, geen truffels, geen vettige vulsels.
Drinkt ouder den maaltijd liefst koude
thee; zoo dit niet kan, dan wijn met
mineraalwater, mits niet koolzuurhoudend.
Aan heel wat ongerief zou hierdoor
een einde komen.
Het Duilsche gouvernement zal aan de
mogendheden voorstellen een internatio
naai postzegel, ten dienste van de cor
respondenties met het buitenland, in te
voeren.
Hierdoor zou men bij zijn brief een
postzegel kunnen voegen voor een ant
woord Dit zegel zou in alle landen gang
baar zijn.
Het nieuwe geweer.
Het tijdschrift De Landsverdediging
onder redactie van Investigatores, zegt,
dat niemand dan de ofiicieeie beproevers
iets van het nieuwe geweer afweet. En
in die «oöicieele beproevers" stelt de
redactie van De Landsverdediging niet
veel vertrouwen; zij wijst op vele zaken,
die door hen goedgekeurd werden, doch
niet goed bleken te zijn.
Vóórdat de critiek het vraagstuk on
barmhartig heeft uitgeplozen en de «ge
nomen proeven tol in alle détails publiek
domein zijn geworden" mag over het
nieuwe geweer niet beslist worden. De
redartie betwijfelt bovendien, of het ge-
weervraagstuk zoo brandend is, dat het
opgelost moet zijn, vóórdat de legerwet
en legerorganisatie een feit zijn geworden.
En ten slotte meent Investigatores, dat
er voor den Minister van Ooi log genoeg
te doen is, ook al brengt hij het geweer-
vraagstuk niet tot oplossing, en dat wel
zonder eene uitgave van miljoenen. Met
het geld, dat thans wordt uitgegeven, is
veel meer te verkrijgen.
Ook ter waarschuwiug.
Te Londen had voor een paar dagen
de schouwing plaats van vijf lijken van
kinderen, die gestorven waren doordat
zij door de moeders in den slaap waren
doodgedrukt De Coroner (rechter) con
stateerde, dat deze zorgeloosheid van
moeders om haar kinderen bij zich te
slapen te leggen, gemiddeld in één jaar
aan een lOOOtal kinderen te Londen het
leven kostl
aan het leven bond, haar eenig geluk,
hare eenige vreugde, hoe te gelooven,
dat God haar deze verheven troost zou
ontruk enl Het zou haar tot zelfmoord
brengen. Toen Beppo op zijn ziekbed
lag uitgestrekt, mocht niemand hem
naderen of verzorgen. Drie maanden
lang waakte zij nacht en dag aan zijn
hoofdkussen. Zij had tegen den dood
eene dier vei bitterde worstelingen aan
gevangen waarin men moet overwinnen
of omkomen. De liefde en de dood voch
ten oin den voorrang: de liefde was de
sterkste
Welk geluk I" zeide Alma ver
heugd.
Vei heug u niet te veel."
Wat gebeurde er dan?" riep bet
jonge meisje uit.
De wond van Beppo sloot zich, maar
hij kreeg zijn krachten niet terug. Hij
liep met waggelende schreden als een
grijsaurd; weldra kon hij niet meer zijn
mer rondloopen zonder op den arm
van Lucrezia te steunen. Hij moest op
nieuw naai bed en allengs zag het arme
schepsel het leven wegvlieden van den
man dien zij boven alles beminde.
Beppo zeide niets, maar hij gevoelde
dut hij stervende was en van tijd tot
tijd richtten zich zyn blikken met eene
zonderlinge strakheid op Lucrezia. Men
Eene les In algebra.
Een landman kwam dezer dagen te
Brussel in een herberg en zag daar
eenige mannen zitten, die bezig schenen
met rekenen, tenminste allerlei dwaze
teekens op het papier zetten.
De boer vroeg hun, wat dat beteekende,
waarop hem geantwoord werd»wij
leeren hier de algebra, een zeer nuttige
kunst voor een rondje zullen we het
u ook leeren."
De boer nam dit aan en bestelde een
vijftaf cognacjes.
•Nu zullen we eerst eens berekeneD
hoeveel geld gij in uwe porlemonnaie
hebt, zonder die te openen," zeide er een,
knoop uw beurs in een zakdoek en geef
die dan hier. Goed dichtmaken den zak
doek.
De boer deed dat, en een der mannen
kreeg den zakdoek met het geld in be
waring. Nu werd er een groot stuk wit
papier genomen en daarop werden aller
lei letters geschreven met liggende en
staande kruisjes, met dubbel-punten en
komma's, zoodat de boer er niets van
begreep, maar met een heel wijs gezicht
luisterde.
Daar zie ik professor Haaiman loopen,"
zeide in eens de man, die het geld naast
zich had liggen, dien moet ik even spre
ken."
Hij gaf den zakdoek aan den kastelein
en beloofde dadelijk terug te zijn maar
toen hij tamelijk lang wegbleef, gingen
de anderen eens kijken waar hjj was.
Zij kwamen niet terug, en het boertje
vroeg nu den zakdoek met de beurs te
rug van den kastelein. Hoe verwonderd
waren beiden, toen er in den dicht ge-
knoopten zak wel eene beurs zat, maar
deze beurs leeg was.
Uit den dood verrezen.
Gedurende de tentoonstelling te Chicago
wilde een Amerikaan zich levend laten
begraven en zoolang in den grond blij
ven tot er gras zou zijn opgeschoten
boven zijn graf, om daardoor op zich
zelf den schijndood en de opstanding te
beproeven, waarvan de Indische fakirs
het geheim schijnen te hebben.
Men weigerde echter dit toe te staan.
Sedert hoorde men van die proefneming
niet meer spreken.
Nu komt er uit Nevada, graafschap
Wyandol Ohio, een zonderlinge geschie
denis, volgens welke die proefneming zou
gedaan zijn met goed gevolg door een
zonderling, Levy Nye, die zich voor 500
dollars wilde leenen om de wetenschap
pelijke nieuwsgierigheid van een heer
uit Colorado te voldoen.
Nye onderwierp zich eerst gedurende
eene maand aan een dieet, dat tot doel
had langzamerhand gewoon te worden
aan het missen van alle voedsel, ten
einde de ingewanden geheel leeg te krijgen.
Daarna legde men Nye op eene tafel,
keerde zijne tong in zijnen mond om,
stopte dezen met katoen dicht evenals
zijne neusgaten en zyne ooren. Zijn pols
hield op met slaan, zijn oog werd glas
achtig en alle teekenen van zijn leven
verdwenen.
De proefnemers werden bang, maar
men was nu zoover en men zou maar
voortg .an; overigens het was toch te
laat om den dcode tot het leven te doen
terugkeeren. Men schoor hem zorgvuldig
en legde hem in eene luchtdicht gesloten
kist, waarna men hem in den kelder,
2'/, voet diep in de aarde, begroef.
Dat gebeurde op 1 October, en op
Januari aanstaande moest men den
doode wekken; maar na acht weken
wachtens. de bewaking van het graf
moede zijnde, en geen weerstand meer
kunnende bieden aan hunne nieuwsgie
righeid, hielden de proefnemers raad, en
men besloot Levy Nye te ontgraven.
Maandagavond 3 December, haalde men
hem uit het graf. Eerste gunstige leeken
het haar en de baard van Levy waren
sterk gegroeid. Men nam het katoen uit
zijn mond, neusgaten en ooren en men
plaatste het lichaam in eene badkuip
met warm water, terwjjl men het wreef
zou gezegd hebben, dat hij, begrijpende
dat hij voor altijd van haar ging
scheiden, ten minste haar beeld naar
eene betere wereld wilde medene-
;n.
Lucrezia was onbeschrijfelijk bedroeld
toen zij het vuur van dat jeugdig en
krachtig gestel zag verdooven; wanneer
gij meer ervaring zult hebben opgedaan,
mijn kind, wanneer gij zult weten wat
zuivere liefde is voor een arm bedorven
schepsel, die van deze liefde zelve hare
redding verwacht, dan zult gij begrjjpen
dat de ongelukkige moest lijden. Beppo
woonde onder hetzelfde dak als zij, de
beminde van zijn hait, en toch zou bij
haar niet met meer eerbied hebben kun
nen behandelen te midden eener eerbied-
waaidige familie. Nauwelijks durfden
zij elkander de hand geven. Lucrezio
had zooveel behoefte aan achting, dat zjj
zelfs niet kon toestaan, wat een jong
meisje aan haar verloofde had kunnen
toestaan, en Beppo, die deze heilige
schaamte begreep, achtte haar, zooals
lij] een zedig en rein kind zou hebben
geacht.
•Onderwijl was hel einde van dezen
langen doodsstrijd nabij.
(Wordt vervolgd
