s BOUWTERREIN ADÓLF VAN KALKEN Eenfruim PAKHUIS frE\ BIER, WIJ Ni ei Piaae^-en Orgelmagazijn V r/v: fPP De-Winkel met de Vlag. "Hi AANBESTEDING. A. N. J. VOS -) A. G. KAPLANSKIE, ADVERTENTIE N- VERI KOOPEN: TaiidaBl«~$üeuwe Wet), GYMNASIUM J H MOLL. LEÜIKAN1 J« Bestellingen wo%den aan huis aj TE AMERSFOORT, leeft &T 1Ffi LS\nieuwer Yeorjaarsartikelea ontvangen, VRIJE TOEGANG. er op drie plekken van gebrogt en ze zeggen er niks van. AA ij worren er eiges ook niks aon gewaor. 's Avonds deed hei dochtertje der mi-Ik- vrouw de ronde met de melkkan en kwam ook bij genoemde mevrouw. De meid vroeg aan het argelooze kind, of er ook iets met de boter was gebeurd, die moeder daags te voren geleverd had, waarop het volgende verhaal volgde: Ik denk dat 't van onze kat zal zijn, die heeft al een dag of acht 't sch gehad, en nou mocht ze nie in huis ko men. In een dag of drie zagen we ze nie meer, mer toen we zouwen gaon karren kwam ze verzopen en wel uit de geronnen melkton. Ik heb er zoo'n spijt van, want het was altijd zoo'n trouw beestje geweest, 't Kan wel gebeuren dat er de boter een bietje naor gesmaokt hé, alevel ons moeder zé dat het wel niks zou zijn. De karnemelk ging toch naor de vaerkens. Tableau!! Vit de ooievaarswereld. Sinds jaren huist op een nest aan de Koediefslaan te Heemstede een ooievaars- paar, zoo verhaalt de N. R. Ct Het was gewend in den omtrek vrijwel het rijk alleen te hebben en schijnt er niet op gesteld te wezen dat ook andere familieleden in de buurt hun woning vestigen, wat wel uil het volgende blijkt. In het begin van het jaar plaatste de heer J. H. Kersten op zijn land aan de Zandvoortsche laan, dicht bij de Koediefs laan gelegen, een nest, geheel gereed en van takkebossen voorzien. De heer van dat aan de Koediefslaan scheen dat nieuwe nest als zijn depót te beschouwen, althans hij sleepte de takke bossen naar het zijne en toen nu een paar weken geleden een ander ooievaars- paar op de rest van het nest neerstreek, toonde hij ai spoedig zijn misnoegen daarover. Met zijn echtgenoote viel hij de laatst aangekomenen dagelijks lastig, verjoeg ze telkens van het nest en maakte het op het laatst zoo erg, dat de niet gewilde buren schijnbaar den strijd op gaven en vertrokken. Schijnbaar, want de verjaagden schenen zich herinnerd te hebben dal op het in de nabijheid gelegen buiten sMeer en Berg" nog familie van hen woonde en werkelijk kwamen zij na eenige uren met die familie terug; de vrouwtjes zet ten zich op het nest en de mannetjes bleven in de nabijheid, druk met elkaar onderhandelend. De heer van de Koediefslaan, scheen de terugkomst te hebben bespeurd en kwam spoedig weder op het nest af, doch juist toen hij gereed stond daarop een aanvul te wagen, vlogen de verbondenen hem aan en verwondden hem zoodanig dat hij, slechts zeer laag langs den grond kunnende vliegen, een bosch wist te be reiken en daar een goed uur noodig had om op zijn verhaal te komen. De fami lieleden hielden een lang gesprek in de ooievaarstaaihet Meer en Bergsche paar nam afscheid en vertrok en het negen dagen lang steeds verstoorde en vei jaagde paar nam nu voorgoed bezit van het nest, waaiop het wijfje thans reeds zit te broeden. Wel komt de heer van de Koediefslaan zoo nu en dan, altijd op een eerbie diger. afstand, nog eens een kijkje nemen, doch zoodra laat de andere heer zijn kop niet zien, of zijn jaloersche buurman verdwijnt even spoedig als hij is gekomen. De verbannen Terrader. Over de aankomst van den vroegeren kapitein Dreyfus op de Gelukseilanden, verneemt men het volgende uit Guyana. Bij zijn aankomst in Guyana werd Dreyfus door den directeur der strafko lonie, den heer Guegan, in ontvangst genomen, nadat al de overige veroor deelden ontscheept waren. Dreyfus, die de geheele reis in een afzonderlijke, ge sloten hut had meegemaakt, werd er door den directeur op opmerkzaam ge maakt, dat elke poging tot tegenstand en elke weigering om gehoorzaamheid te betoonen streng gestraft zou worden. Dreyfus stamelde slechts eenige woor den. Hij is in dien korten tijd geheel grijs geworden en ziel er zeer terneer geslagen uit. Hij zou op hel Duivelseiland onder dak worden gebracht. Daar de hut op het Duivelseiland echter nog niet klaar was, werd hij voorloopig onderdak gebracht op het Josefseiland. Thans is hij echter reeds overgebracht, naar het Duivelseiland, waar vódr hem de melaat- schen geherbergd werden, wier hutten nu alle verbrand zijn. Behalve Dreyfus en zijn bewakers is er niemand op het Duivels-eiland, mag niemand het ook betreden zonder ver gunning der administratie. Het eiland is zeer klein eu men kan het in 25 min. geheel doorloopen. Toch mag Dreyfus nog slechts een gedeelte daarvan betreden en wel hel kale zuidelijke deel, waar zijn wandelweg door twee eindpalen is aangewezen, terwijl hij op het schaduw rijke noordelijke gedeelte niet mag komen. De houten hut, die door Dreyfus be woond wordt, bevat behalve de cel van den verbannene, nog slechts een enkel vertrek, dat door twee schildwachten bezet is. Deze volgen den vroegeren kapitein bij eiken stap en sluiten hem des nachts op in zijn cel. De veroordeelde kr\jgt hetzelfde voedsel als de soldaten der kolonie, hij mag er echter den wijn bij nemen, dien hjj verkiest, doch moei die uit zijn eigen zak betalen, wat hem zooveel te lichter valt, daar hij 25,000 frcs. meegek.egen heeft, die echter aan den directeur ter hand zijn gesteld. Voor loopig is hem, en dat is zijn ergste straf, alle handen- en alle geesteljjke arbeid verboden. Strenge winters. Wanneer wij de volgende aanteeke- ningen onzer voorouders nagaan, zullen wij spoedig tot de conclusie komen, dat wij zelfs inet onzen strengen winter van 1890 in het geheugen nog niet te klagen hebben over de koude. In het jaar 1400 waren alle zeeën in Noordelijk Europa met ijs bedekt. In 1500 bevroor de inkt in de inktkokers, en was hier en daal de sterfte onder de menschen zoo groot, dat talrijke kudden wilde dieren de be woonde streken binnendrongen, om de lijken te verscheuren, die op straat lagen. In 1558 kampeerden een iegerkorps op den dichtgevroren Donau, en verkocht men in Frankrijk den bevroren wijn bij het pond. In het jaar 1700 was de koude zoo ontzettend, dat planten en menschen slierten en de kerkklokken bij het luiden barstten. De grootste speler Tam Engeland is zeker wel mr. Ernest Benjon. Hij heeft uitgerekend dat hij in twee jaren tijds 3,000,000 gulden met het spel heeft verloren. Hij was als knaap reeds een hartstochtelijk liefhebber van het spel. Om »verstandig te worden" werd hij op een schip geplaatst. Te Meldourne ging hij aan wal en verloor in één uur 300,000 gulden nop eerewoord". In Goodwood verloor hij in één nacht 360,000 gulden en zijn verliezen in zijn club beliepen dikwijls 60,000 tot 120,000 gulden. Een piachlig spel moet het zoogenaamde chemin de fer zijn, want bij dit spel verloor hij in 5 minuten 120,009 gulden. Thans is hij volgens zijn eigen beweren, geheel van zjjn harts tocht genezen. iMocht ik ooit weer rijk worden", heeft hij gezegd, dan zou mijn inzet in elk geval nooit hooger zijn dan 600 gulden. Een stroom vau gelnkwenscheu. Uit de thans officiéél openbaar ge- maakle cijfers van het post-en telegram- menverkeer op het postkantoor te Frie- drichsruh ter gelegenheid van den 80sten geboortedag van vorst Bismarck blijkt dat dit verkeer aanzienlijk grooter was dan vroegei openbaar gemaakte cijfers aangaven. Op den len en 2en April waren, behalven de directeur, 20 amb tenaren en 8 beambten werkzaam. Het kantooi' werd door 5 rechtstreeksche ge leidingen met Hamburg en door vier met Berlijn verbonden. Tusschen Berlijn en Hamburg zijn voor de correspondentie van en naar Friedriclisruh tegelijk 14 Hughes-telegraaftoestellen in werkii g ge weest. Het personeel I ij het telegraaf kantoor te Hamburg moest in den nacht van 1 op 2 Apul met 50 beambten versteikt worden. Van 25 Maart tot 2 April werden ontvangen 9815 telegram men met 329,367 woorden en verzonden 1660 telegrammen met 123,893 woorden, in het geheel dus 11,475 telegrammen met 453,360 woorden. Wat het post verkeer betreft, werden van 25 Maart lot 2 April ontvangen 450,003 gewone brieven, briefkaarten en drukwerken, 979 gewone postpakketten, 265 postpakketten met aangegeven waarde en 995 aange- teekende brieven. Een rooverbende. In den Kaukasus houden nog veel rooverbenden huis, waarvan zeer vele goed georganiseerd zijn. Reeds dikwijls hebben de politie en de militaire macht bepioeft om de roovers uit te roeien, maar meestal keerden zij met onverrich ter zake terug Dezer dage echter is er een zeer gevaarlijke bende uitgeroeid. Deze bende onderscheidde zich door zeer bijzondere gebruiken. Zoo werd niemand door haar als lid aangenomen, die niet minstens een moord op zijn geweien had, omdat zij gewaarborgd zou wezen, dat hij haar getrouw bleef en geen spion was. Haar opperhoofd, Schisch-Zad genaamd, was zeer evreesd door de Kaukasische bevolking. Hy be- heerschte sedert 7 jaren den geheelen omtrek van de stad Kouba, want zijn bende, veel beter bewapend dan eenige andere en voorzien van uitmuntende paar den, deinsde voor geen misdaad terug, hoe wreed ook. De bewoners van het land waren hun cijnsplichtig. De belas ting, die zij hieven, liep van vijf tot vijf honderd roebels per hoofd, en zoo iemand het durfde wagen om een klacht in te dienen tegen de bandieten, namen dezen hem gevangen, deden hem de vreeselijk- ste martelingen ondergaan en doodden hem daarna- Hun stoutmoedigheid was zoo groot, dat zij den kolonel van het garnizoen te Kauba gevangen namen en hem beroofden van zijn geld en zijn ju- weelen. Schisch-Zad werd met zijn bende onder de volgende omstandigheden gevangen genomen. Hij had aan een der voornaam ste ingezetenen in den omtrek, Mahmoud- Bek, doen weten, dat hij zijn rantsoen kwam balen en dat hij tevens een fliuken maaltijd voor zich en zijn mannen ver langde. In plaats vau zich, als gewoonlijk, te onderwerpen aan dit bevel, waar schuwde Mahmoud-Bek de politie en liet garnizoeneen groot aantal soldaten en politieagenten verborg zich op verschil lende plaatsen in zijn huis en vielen de roovers aan, toen deze aan tafel zaten. Na een verwoed gevecht, waarin Schisch-Zad gevaarlijk gewond werd, nam men de heele bende gevangen. De krijgs raad veroordeelde ze reeds den volgende d8g ter dood. Een oude klepper gezocht. De tooneelspeler en directeur in Lon den, Henry Irving, heeft, zooals men weet, Don Quichotte in zijn repertoire opgenomen. Hel zou reeds lang zijn op gevoerd, maar de eerste voorstelling werd vertraagd om de volgende reden. Irving zocht een Rossinandeen oud paard, zooale don Quichotte dat moest hebben. Eindelijk gelukte het hem een beestje te vinden, dat in de magerheid, alles overtrof, en dat hij kocht van een armen karreman. Hij zond het dier naar een stalhouder en bekommerde er zich volstrekt niet om. Onlangs liet hij nu het paard halen voor de repetities, maar Irving herkende het beest niet. De stalhouder had gedacht, dat men het paard gegeven had om het vet te mesten en had daarvoor zoo goed zijn best gedaan, dat het vroegere mageie beest een welgedaan dier was geworden. Nu moest men opnieuw langs Londen's straten naar een andere Rossinant zoeki n, en het duurde weer geruirnen tijd voor men een oud paard vond, dat aan de eischen Van magerheid voldeed. De triumf vau het rijwiel. Het rijwiel doet al mee in de Belgische Tweede Kamer. Men heeft in een der portalen van het parlements-gebouw een ruimte moeten maken voor de rijwielen. Want verscheidene afgevaardigden, een der guaestoren van de kamer en vele journalisten komen per velocipède de vergaderingen bijwonen. Een eeuwfeest. Dit jaar is het 8 eeuwen geleden, dat Peter de Kluizenaar door heel West- Europa de geloovigen opriep tot den eersten kruistocht. Dat was in 1015, een bepaalde datum is er echter moei lijk aan vast te hechten. Al zal men misschien ter eere van Peter de kluize naar, en niet mind«r van Paus Urbanus II, die er zoozeer voor ijverde, geen feesten vierende kruistochten hebber, zóó grooten invloed uitgeoefend op geheel de Europeesche samenleving, op de wereldgeschiedenis insgelijks, dat het feit een herinnering wel waard is. De wonderen van liet laatst der eenw. De vele verhalen van stokoude men schen, welke de laatste dagen in alle bladen werden gevonden, zijn overtroffen door een mededeeling in een Hongaarsch blad, dat weet te vertellen van een echtpaar te Zsombolga, dat 100 jaar gehuwd is. De man zou 116, de vrouw 115 jaar zijn. Voor ons is nu de aardigheid af van alle verhalen van menschen, die een fabelachtigen leeftijd bereiken. Als het zoo doorgaat zal men het record van Methusalem spoedig slaan. Dure kussen. Voor eenige weken hadden in een dorp van het hertogdom Anhall drie jon gelieden, die eenigsztns onder den invloed van den sterken drank waren, de stout moedigheid om op den openbaren weg de vrouw van den geneesheer der plaats aan te houden en ieder een kus te ge ven. De echtgenoot diende een klacht in. Wel kwam hij later met de jongelui tot een schikking, maar nu zette het O. M. de zaak door en werden de drie jongelui veroordeeld tot boeten van 500, 200 en 100 mark. BELANGRIJK is de geluksaankondiging van JOSEPH HECKSCHER in Hamburgwelke zich in het huidige nommer van onze courant bevindt Dit huis heeft zich door zijn prompte en stilzwijgende uitbetaling der hier en in den omtrek gewonnen bedra gen eene zoo goede faam verworven, dat wij al onze lezers aanbevelen op zijn huidige advertentie acht te geven. Heden overleed te Weesp, na eepwkovte ziekte, tijdig voor- zienjvari de HVH, Sacramenten, onzq dier tere Biseder en Oom, de Heer weduwnaar van Mevrfl Maria C^yrtrutgjs^lancke, in den ouderdbiif-t-an 57 jaren. D. P. HAMERS en Familie. Amersfoort, 9 Mei 1895. Eenige enalgemeenekennisgeving fw cünera Tut onze diepe smart over leed heden zeer onverwacht onze geliefde dochter en zuster CORNELIA WILHELMINA MAAS in den ^sn 23 jaar. Maas— perman. Maas. a. l h. maas ^s. Amersfoort, 12 Mei^89;i. BURGEMEESTER en WETHOUDERS der gemeente Stoutenburg. Maken bekend, dat op Woensdag den 29. Mei 1895, des voormiddag? te 11 uratf, lïïMtet Gemeentehuis, onder nadere (aedkeuriiife van Zijne Excellentie den hei- GLjnister \van Binnenlandsche Zaken, 1 al warden fete Het HéCWEll van een Schoolgebouw, en jde. Het LEVEREN Tan SClfcOOLMELBELEN. GedruMp exemplaren van de be stekken en teekeningen liggen van af heden ter iiizb^g^jnhet Gemeentehuis en zijn aldaar verknf^baar, als sub 1 tegen betaling van l.lONen sub 2 tegen betaling van 1. De aanwijzing der werk Aam heden op het terrein zal dour den hifer A. POT HOVEN, bouwkundige, wonéfede te Leus den, plaats hebben op Haaidag den 27en Mei e.k., des voorftiddags te 11 uren Stoutenburg, den 13. Mei ^95 Burgemeester en Wethouders tyornoemd. A. J. DE BEAUFORT, Buttbemeester. J. VAN DE WETERING, Wethouder, L.S. DE NOTARIS te Amersfoort zal op Zaterdag 18 Met 1895 des avonds 7 nnr, in het Café iden Arend" aan den Arnhemschen weg te Amersfoort in het openbaar V In defg i/geïke eente Amersfoort. No. l. I en Vijzelstraat nsterdam, 4n lïoens- I DERBEEK, Kei lersgjjlcht 549, lusi en sjllegelstraaUe is elkeji Maanda dag den Heer B Lanyesifaat 22 te consulte£*m^j£«''48 uur, Vrijdags van ÏO4 nnr. Operatien zonder pijn met anhex woonhuis aan de Breede- straat wijk F. No 342 groot 1 are 65 centiarer^ Laatst <vei liuurd geweest aun D. ZOET MULDER! De sletuel van dit perceèlv^8 te ver krijgen te» kantore van vooljpoemden notaris. No. 2; drie perceelen? aan het Kalfsveld respectievelijk groot 3 aren 8b centiaren, 4 aren 14 centiaren en 4 aren, 11 centiaren No. 24 afzon derlijk en in massa. Aanvaaiding en betaling kooppenningen op 18 Augustus 1895. Breeder bij biljetten. AMERfFOéBT. Zij die wensch^ deel te n^men aan het Toelatingsexamen, -tè* houden op nader te bepalen datum "in Juli, worden uitgenoodigd zich vddr I- Juli aan te melden bij den Réctpr A. ('ompleete levering SpringveeratT, Kaftok-, Paardenhaar-, Zeegras-, ^Ipengras- e\i Stroornatrassen, alsook Zj?gras-...KapokL en Veerenbed- den, wogden op%verb ouwen voor de laagst mogelijke prijzen geleverd door de Specialiteit in Beddcnartikeleilk op den Hof. alles Iprima^^i^waRLiteit Aaptfevelend, '^ftnhemschestg^rfty^ amersfoort. Ruime keuze PIANO's êiTl~ÏWLklK: ORGELS uit de voornaamste fabrieken voorhanden.- Ook gebruikte instrumenten in huur te bekomen, waarvoor bij aankoop 5 jaren garantie wordt gegeven. zooals: &CKSKINGsSijjja-^JAPONSTOFFEN, KATOENTJES in de fijnsfti soort, heel en halflinnen SERVETGOED, TAFEL- KLEEDEN, StjgRTHEM DENja^f DfFEBhiftJjUCOT-GOEDE- REN enz. enz/^>*,«..« Soliede en zeer goedkoop. Alles wordt tegen verminderde prijzen it contant verï De goederen zijn zooveel mogelijk uitgestald en gepri erfttoht. geprgW.

Historische kranten - Archief Eemland

Nieuwe Amersfoortsche Courant | 1895 | | pagina 3