Gemengd Nieuws.
BUITENLAND.
Plaatselijke berichten.
Tegelijkertijd heeft de heer Van Hove
een levensgrootte buste vervaardigd, welke
mede spoedig voltooid zal zijn.
De Londensche berichtgever der Leeds
Mercury heeft een bericht »uit vertrouw-
bare bron» (over een opstand op Cuba,
Er zal, zegt de berichtgever, op Cuba
spoedig een wapenstilstand worden ge'
sloten. Spanje heeft genoeg van Jen
oorlog, die haar noch nut, noch rjjkdom
heeft gebracht. De Spaansche regeering
weet niet, wat zij doen zal om den op
stand te onderdrukken. Zij is ten einde
raad.
De oorlogskosten ruïneeren het land
vandaar, dat de koningin-regentes al haar
invloed gebruikt, om de Spaansche staats
lieden van verschillende richtingen over
te halen tot een verzoenende politiek. De
Spanjaarden begrijpen, zegt de iLeeds
Mercury», eveo weinig van het voortzet
ten van den oorlog als alle anderen
Langzamerhand komt het Spaansche volk
in een meer gereserveerde stemming.
De gulden middelweg zal ook in de
quaestie tusschen Cuba en Spanje zeer
zeker de beste zijn.
Spanje wil haar kostbare kolonie niet
kwijt rakendat is te begrijpen. Misschien
willen de Cubanen zich geheel losrukken
van Spanje, doch vermoedelijk zullen zij
zich neerleggen bij het toestaan van een
zekere zelfstandigheid, welke hun is be'
loofd, doch die zij nog niet hebben out
vangen.
Aan beloften is Spanje vrijgevig geweest
tegenover Cuba; het nakomen dier be
loften is haar echter zeer moeilijk geval
len; de Cubanen zijn ten minste reeds
meer dan eens teleurgesteld. Wanneer
hun thans weer een zekere autonomie
wordt beloofd, zullen zij natuurlijk wan
trouwend tegenover die belofte komen
te staan, En het is te begrijpen, dat
zij van de Vereenigde Staten, van wie
zij nooit anders dan vriendschap en ge
negenheid hebben ondervonden, den waar
borg eischen dat Spanje ditmaal inderdaad
niet ingebreke zal blijven»
Het verhoor der Kroon-getuigen in het
geding tegen Dr. Jameson is afgeloopen
Jameson en de anderen zijn in vrijheid
gesteld tegen een borgstelling van 2000
pd. st. en een persoonlijke garantie van
nog eens 1000 pd. st.
The Times is dankbaar voor de vrijla
ting der vier «hoofden» te Johannesburg,
prijst Piesident Krugers verstandig beleid
en zegt niets van het hoog bediag der
boeten. Ook de andere bladen het
moet erkend worden! maken er geen
aanmerkingen over en prijzen voor alles
de grootmoedigheid en het doorzicht,
waarvan President Kruger weer in deze
blijk gat. Daily News alleen, het «roem
rjjk succes» van den overwinnaar prij
zend, zinspeelt even op het gemaakte
•slaadje» een gezamenlijk boeten
bedrag van 216.000 p.st. waarvoor
gevoegelijk kanonnen gekocht en forten
zoude kunnen gebouwd worden.
Alle vier heeren hebben overigens de
boeten reeds betaald en zjjn naar Johan
nesburg vertrokken. Alleen «kolonel»
Rhodes moet geweigerd hebben de poli
tieke >onthoudings»-acte te teekenen en
zal zich dus verbanning moeten laten
welgevallen.
De radicale Londensche Daily Chronicle
dringt er op aan, dat, nu hier recht ge
daan werd, de Britsche Regeering einde
lijk ook het beloofde onderzoek instelle
en Rhodes, Beit en de andere Com pony
mannen ter verantwoording roepe.
Toen de advocaat-generaal Bacci in het
proces tegen den Italiaanschen generaal
Baratieri zijn requisitor nam, eindigde
schoonzuster in den vreemde reisde, werd
Alsager door een vurig verlangen aange
grepen om Ryvendale te zien. Het was
thans zjjne bezitting. Hij zoude slechts
vier dagen afwezig zijn, beloofde hij, op
zijn eerewoord, en Viva, die zich droevig
afvroeg, hoe hij het weggaan kon ver
dragen, dat haar zulk een zielefoltering
was, stemde er in toe om hem te laten
gaan. Hjj ging immer bekoorlijk, zag
het landgoed er thans op zjjn fraaist uit
hij werd door heimwee aangegrepen
het scheen hem niet langer onmogelijk
toe dat Viva terug zoude keeren naar
haar eigen graafschap: hjj weigerde zich
te bekennen dat zulk een leven haar
ellende geven zou. Voor hem zoude het
de hemel wezen om bezit te nemen van
al deze gronden; en daar de vrouw bij
zich te hebben, die hij nog hartstochtelijk
beminde. Hij zoude het graafschap uit
tarten, bij gaf om geen zijner burenhij
bezat een menigte vrienden, die slechts
al te blijden zouden zijn, om hun zelfs
wille tot hem te komen.
Toen de sneltrein hem terug naar Viva
voerde, was zijn hart vervuld van vroo-
lijke plannen voor de toekomst; viel het
hem niet in dat zij eene zaak, waarop
hij zjjn wil had gezet, halstarng zoude
weigeren. Maar voor Viva was dit het
■eenige, wat onmogelijk was; het trof
hij uldus: >Ik vervul een heiligen plicht
Als gjj, rechters, volgens uw geweten er
kent dat Baratieri een fout heeft begaa
en geen misdrijf, dan zal ik de eerste
zijn, die zich neerlegt bij uw uitspraak
en er zich in verheugt. Het vaderland
het leger schaadt het minder, wanneer
zij een ongelukkigen en onbekwamen, da
wel een schuldigen generaal hebben.»
Ongelukkig is generaal Baratiere zeker
geweest; onbekwaam misschien; maar
zijn gansche verleden komt op tegen
•schuld.» Het is dan ook nagenoeg
onbegrijpelijk, dat een generaal omdat
hij een slag heeft verloren, die duizenden
menschenlevens heeft gekost voor den
rechter wordt gedaagd. Men kan hem
ter verantwoording roepen; men eische
rechtvaardiging van wat hij gedaan heeft
maar men beschouwe hem niet als een
misdadiger, die met opzet eenige duizen
der. zijner landgenooten in het verderf
heeft gestort. Dan zouden er dra weinig
generaals meer over zijn I
Baratieri heeft, om het ergste geval
aan te nemen, een domheid begaau; doch
wat eveneens zeer waarschijnlijk is. die
domheid heeft der regeering van Crispi
moeten dienen om de schuld voor den
ongelukkigen afloop der expeditie van
eigen schouders af te wentelen.
Baratieri is vrijgesproken. En ofschoon
die vrijspraak niet bijzonder eervol is ge
schied, de stemmen staakten mag
het oordeel der rechters eerder worden
beschouwd als een veroordeeling van het
optreden der vorige regeering, dan als
een vrijpleiten van de handelingen van
den generaal. >Alleen de vrienden van
Crispi staan onststeld,» wordt uit Rome
geseind, »omdot deze vrijspraak een stil
zwijgende bekentenis is, dat de rechtbank
generaal Baratieri niet heeft willen ver
oordeelen, terwijl andere schuldigen on
gestraft blijven.»
Wie de andere schuldigen zijn, is vrij
duidelijk I
In het Britsche Hoogerhuis heeft Vrij
dag de Minister-President, markies Van
Salisbury, het een en ander medegedeeld
omtrent de aanleiding tot de Dongola-
expeditie.
Vroeg of laat, zeide hij, zouden stap'
pen noodzakelijk zjjn geworden, ter her
winning voor Egypte van het verloren
grondgebied. Het zau mogelijk nog wat
zijn uitgesteld, ware Kassala niet bedreigd
geworden. In het belang van Italië niet
alleen, maar ook in dat van Egypte,
werd het noodig te voorkomen, dat deze
stad den Dervischen in hauden viel. Maar
doel der expeditie is feitelijk Dougola,
welks bezit voor Egypte uit een handels-
oogpunt en voor de grensverdediging
van groot belang is.
De houding der Egyptische troepen,
ging de markies voort, valt tot nu toe
slechts te loven. Generaal Kitohener,
de »Sirdai«, heeft instructies niet verder
te gaan dan Dongola, maai tot Dongola
heeft hjj de handen vrij.
De regeering evenwel zeide Salis
bury verder heeft voor het vervolg
nog verder strekkende plannen. Een der
grcotste voordeelen van Dongola is: dat
het ligt aan den weg naar Khartoum, en
hoewel de financiëele omstandigheden
van Egypte het voorshands nog niet
uitvoerbaar maken met Khartoum
namen wjj Egypte tjjdelijk in bezit en
wjj zullen derhalve niet hebben terug
gegeven wat we ontvingen, zoolang, tot
Egyptes veiligheid, de Egyptische vlag
niet weder boven Karthoum wappert.
(Toejuichingen).
De verklaring des ministers had bljjk
baar hoofdzakelijk ten doel, aan de
wereld te toonen, dat Engeland niet voor
nemen is haar taak in Egypte neer te
leggen en dat de beslissing der Gemengde
Rechtbank omtrent het geld uit de Caisse
niet de minste wjjziging heeft gebracht
in de politiek, welke tot nog toe door
haar is gevolgd.
Lord Salisbury liet zijn opmerkingen
haar gemoed met een diepe smart, dat
hij ook maar één oogenblik de gedachte
kon voeden om haar aan zulk een bittere
vernedering bloot te stellen.
Lord Ryvendale liet het denkbeeld
varen; Viva was nog steeds de eerste in
zijn hart, maar de teleurstelling was
hevig. Voor de eerste maal kwam er
een wolk tusschen hen; zij was nog niet
grooter dan eens menschen had, maar
beiden waren zich pijnlijk bewust van
hare aanwezigheid.
Ten slotte besloot Alsager een huis
voor haar te laten nemen in een der
schoonste gedeelten van Surry. Het was
zoo afgelegen, dat niemand gedroomd
zoude hebben dat het nauwelijks meer
dan eenige mijlen van Londen verwijderd
lag. Hij omringde haar met alles, wat
tot haar gemak kon bijdragen; zoo hare
inrichting den staat van die der Hertogin
de Lallière miste, dan was zij nogthans
weelderig genoeg om voeldoening te
schenken aan eer.e vrouw, die gewend
was aan de rijkdommen des levens. Zij
had haar paarden, haar rijtuigen, een
bende welgeoefende bediendener was
daar niet het minste om haar te herin
neren dal zij geen recht had op den
naam, dien zij droeg. Behalve dat zij
alleen was. Behalve dat zjj, in Alsager's
afwezigheid, nimmer een woord wisselde
voorafgaan door een korte herinnering
met betrekking tot de omstandigheden
welke in 1882 hebben geleid tot het
bezetten van Egypte. Deze omstandig
heden worden door de critici in het bui
tenland dikwijls over het hoofd gezien
maar het kan niet dikwijls genoeg worden
herhaald, zeide de minister, dat Engeland
de bezetting van Egypte niet geheel uit
eigen wil not entirely of our own
will op zich heeft genomen.
Frankrjjk werd verzocht, dringend
verzocht zelfs, om die taak met Engeland
te deelen, doch zij heeft geweigeid en
Engeland alleen voor den plicht laten
staan, om in Egypte orde en rust te
herstellen, bij de bevolking eerbied in te
boezemen voor de veiligheid van leven
en eigendommen. Wij de Engelschen
zouden oneerljjk zijn geweest, zoowel
tegenover onze roeping als de grootste
be-chaafde naiie der wereld, wanneer
nadat Frankrjjk samenwerking geweigerd
had, Egypte was overgelaten aan anarchie
en verwoesting.
Aan duidelykheid laat daarover zul
len allen het zeker eens zjjn de ver
klaring van Lord Salisbury weinig te
wenschen over. Wat nu de Franschen
zullen zeggen?
De tGlobe» verwacht van hen een
heftige critiek.
Wjj moeten ons voorbereiden opeen
vernieuwing der Fransche aanvallen op
de Britsche politiek en de gewone hate
Ijjkheden over de Britsche trouweloosheid,
Wij zullen zulks betreuren, daar het,
hiervan zjjn wjj overtuigd, de ernstige
wensch is van alle Engelschen om de
meest vriendschappelijke betrekkingen te
onderhouden met onzen naasten buur.»
Zondag 21 Juni a. s. zullen in de
kapel van het seminarie de heeren C
Wijker en B. van der Steen de 4 kleine
wijdingen en die van suldiaken en dé
heer C. A. Mittelbeck die van diaken
door den bisschop van Haarlem ontvangen
J.l. Zaterdag is door Burgemeester
en Wethouders ten Raadhuize bij enkele
inschrjjving in het openbaar verpacht
het jachtrecht op de bosch- en heide-
gronden bestemd voor schiet- en oefe-
ningsterrein voor het garnizoen, uitma
kende een gedeelte van den Leusderberg,
tot een uilgestrektheid van ongeveer 873
Hectaren, voor den tijd van drie jacht
seizoenen, en wel in 1896,1897 en 1898.
Twee biljetten waren ingekomen, nl.
van de heeren J. H. Heijer, te Amster
dam, voor f 67, en jhr. E. de Pesters,
aldaar voor f51.
De hoogste inschrijver is als pachter
aangenomen.
De heer W. A. van Zjjst is aan de
Rjjks Universiteit te Utrecht gepromo
veerd tot doctor in de Rechtswetenschap,
op stellingen.
Onze stadgenoot de heer G. Muys
heeft met 59 punten den 4den prijs be
haald in den nationialen schietwedstrijd
met cylindergeweer, gedurende de maand
Mei gehouden door de Utrechlsche Schut
terij Kader Vereeniging iGraaf Jan van
Nassau" te Utrecht.
De eerste prijs werd gewonnen met
60 punten.
Maandagmiddag geraakte het bjjna
achtjarig zoontje van H. Elschot, bjj zjjn
pogingen om zjjn hoepel te bemachtigen
aan de Korte Gracht te water, gelukkig
werd het ongeval opgemerkt door een der
knechts van den slager v. G. die, zonder
zich te bedenken, gekleed te water sprong
en het genoegen mocht smaken het reeds
zinkende knaapje te grijpen en op het
drooge te brengen, en het daardoor van
een wissen dood te redden.
Zondag is door de wielrjjdersclub
Amersfoort» een wegwedstrjjd gehouden
met eenig sterreling, als Désirée, de
huishoudster harer bedienden. De ge
trouwe Désiiée onderwierp zich ter wille
harer meesteres aan ballingschap uil haar
eigen land, maar het was haar eene smait
en droefheid. Hetcher, Lord Ryvendale's
kamerdienaar, was haar getrouwe slaaf;
hjj smeekte haar altijd om met hern te
trouwen, maar zij schudde beslist het
hoofd, Désirée was niet tegen hem, maar
zij was begonnen veel kwaad van de
mannen te denken.
Alsager bracht herhaalde bezoeken aan
Londen een man moet iets nilvoeren
de vurigste minnaar kan niet altijd
aan de voelen zijner geliefde zitten
gij kunt u overtuigd houden dat Hercules
poedig over zijn spin-liefhebherij heen
kwam. Wanneer een man iets moede
wordt of begint te vervelen, gaat hjj
terstond verstrooiing zoeken. Als eene
vrouw door dezelfde gevoelens wordt be
nauwd, moet zij werkeloos neerzitten en
haar lot betreuren; zij heeft de toevluch-
ten van het ander geslacht niet, waardoor
het lot eener werkelooze vrouw veel meer
te beklagen is dan dat van een werke-
loozen man. In vroeger dagen waren
droefheid, verveling, gedwongen niets
doen onbekende zaken voor Viva de
wereld geeft haar bezoekers het benoo-
digde werk de vrouwen der hoogste en j
over een afstand van 10 Kilometer met
één keerpunt. Aan den wedstrijd namen
deel de heeren W. Illmann, die den af
stand aflegde in 18 min. 2'/s sec., en den
eersten prjjs behaalde.
Den 2en prijs verwierf de heer J. Kle-
ber in 19 min. 2% sec., en den 3en prijs
de heer J. Ittman. De heer A. van Vol
lenhoven, die het ongeluk had te vallen,
legde den weg nog in 23 minuten af.
Verleden Zaterdag had alhier in
Amicitia de 49ste Jaarlijksche Vergade
ring plaats van de Gewesteljjke Vereeni
ging «Utrecht» (N. O. G.). Zij werd
bijgewoond door een tachtigtal leden en
belangstellenden. Onder deze laatsten
merkten wij op den Districtsschoolopziener,
den schoolopziener van het Arrondisse
ment «Amersfoort», de beide Wethouders
benevens een drietal leden van den Raad
dezer gemeente. Na de opening der
Vergadering, te half elf ure, kwamen vijf
verslagen aan de orde. Daarna sprak de
heer Th. M. v. d. Woude over de Drank
bestrijding op tie lag. school. De spreker
ontwikkelde de volgende stellingen:
I. De drankbestrijding is in het belang
van de school, van den onderwijzer en
van het kind.
II. Het is niet alleen wenschelijk, doch
ook mogeljjk, de drankbestrijding in de
school over te brengen.
III. De bespreking geschiede niet in
aparte lesuren, doch geheel occasioneel.
De inleider sprak met den gloed dei-
overtuiging en het was duidelijk, dat hij
zijn onderwerp volkomen meester was.
Trouwens de heer Van der Wonde is
een der ijverigste leden van de Onder
wijzersPropaganda Club en houdt her
haaldelijk lezingen over «Geheel-onthou-
ding» en wat daarmede in verband staat.
Er werd dan ook zeer weinig tegen zjjne
stellingen ingebracht. De spreker ver
zocht zjjn gehoor het onderwerp •Drank
bestrijding» eens in studie te nemen.
Werd dit gedaan, dan twijfelde hij niet
of zijne inleiding zou vruchten dragen.
Na de pauze hield Dr. H. Blink eene
improvisatie, eene causerie, over »Het
onderwijs in de Wis- en Natuurkundige
Aardrijkskunde op de lag. school. Aan
gegeven werd welk deel van genoemd
vak bedoeld werd en dat ook dit onderwjjs
occasioneel diende gegeven te worden.
Naar aanleiding van waarnemingen in
de vrije natuur, waarover Dr. Blink ge
sproken had, werd hem de vraag gesteld,
hoe hij over schoolwandelingen dacht.
Het antwoord hierop was, dat er tweeër
lei schoolwandelingen bestonden nam.
tcchten van uren ver met 40 of meer
kinderen (misschien prettig en gezond,
maai minder nuttig) en uitstapjes met
12 a 15 kinderen, ondernomen met het
bepaalde doel enkele waarnemingen te
doen (zeer leerrijk en nuttig, daarom ook
zeer aan te bevelen). Dr. Blink was
te bescheiden, toen hjj zijne rede eene
causerie noemde.
Eindelijk werd nog door den heer P. H.
Mulder ingeleid: De vereenvoudigde spel
ing. Dit punt werd op boeiende en
vermakelijke wijze behandeld. Aan de
verdiensten van De Vries en Te Winkel
werd hulde gebracht, doch tevens werd
op de talrijke inconsequenties van hun
spellingssysteem gewezen. De regel der
uitspraak streng toegepast, zou leiden tot
eene zuiver phonetische spelling, doch
wijl juist het afbeelden in schrift van
wat men hoort en zooals men het hoort,
orimogeljjk is, blijft elke spelling eene
zaak voor contractie (conventie). Dit
uitwerkende, besprak de heer Mulder
eerst de bezwaren, die tegen de vereen
voudigde spelling ingebracht werden en
deelde daarna de regels mede, die door
de Vereeniging tot vereenvoudiging van
onze Schrijftaul als bindend aangenomen
waren. Hel onderwerp werd niet uitge
put, zooals bleek uit het verzoek aan den
inleider om een volgende maal behalve
de litteraire ook de paedagogische zijde
van het vraagstuk eens te laten zien.
Om den nieuwen maatregel in zake
de post-borderellen op tijd te kunnen
laagste standen hebben zelden veel tijd
tot droevige gedachten. Wanneer Alsa
ger afwezig was, gevoelde Viva zich ver
loren; zij zwierf in den morgen door
haar fraaie tuinen heen, reed des namid
dags en zag duizendmaal op de pendule,
en verbaasde zich, hoe de trage uren
zoo langzaam voort konden kruipen. En
toch, als hij kwam, hoe groot en innig
hare vreugde ook ware van hem bij zich
te hebben, had zjj hem slechts weinig
te zeggen. En bijna oumeikbaar begon
Alsager, hoewel hij haar steeds beminde,
haar te vergelijken met de betooverende,
aanvallige Hertogin, die iedereen gevierd
had. Hij bedacht niet, en de mannen
doen dat zelden, welke wezens der om
standigheden de vrouwen zijn, en hoezeer
zij, als de cameleon, haar schakeringen
aan de omringende voorwerpen onlleenen.
De vrouw, die onder haai genegen
personen leeft, is bekoorlijk, vriendelijk,
zonder moeite geestig; maar neem hare
omgeving weg, veroordeel haar tot een
zaamheid en droefgeestige gedachten en
gjj zult haar met moeite herkennen
zjj zal rusteloos, zwijgend, ellendig worden.
Herfst en winter gingen voorbij; de
lente bracht eene nieuwe reden lot on
aangenaamheid, zoowel voor Lord Ryven
dale als Viva mede. De band, die zoo
hecht en zalig de liefde vastsnoert voor
doen invoeren, zond de hoofdadministratie
der poster jjen naar het kantoor.te Amers
foort het enorme aantal van zes stuks.
Lijst van brieven, geadresseerd aan
onbekenden, verzonden van het Postkan
toor te Amersfoort.
L. Meijer Amsterdam.
A. Bouten
K. Hamburger
W. Schoonderbeek
A. de Ridder Arnhem.
D. Dijkstra Eggen.
Lageweg
van Woudenberg.
J. Jonker Haarlem.
Buitenland.
A. B. Hoefsloot
Deutschland.
Hoe Keesje zjju vacautie-opatel
over geschiedenis schreef.
Toen vóór 6000 jaren de wereld ge
schapen werd, zag ons land er heel anders
uit dan nu. Ze verbouwden toen veel
koren dat verkocht Jozef aan zijn broers
en Benjamin kreeg nog een beker op den
koop toe. Er waren ook menschen, die
van sprinkhanen en wilde honig leefden.
En de jongens van de Batavieren behoef
den 's avonds geen aardappelen te schillen,
want die lustten ze toen nog niet. Dat
kwam omdat Columbus Amerika nog niet
uitgevonden had. Tubal en Kaïn waren
ook uitvindeis, ze deden in jjzerwaren.
Claudius Civilis was een Batavier. Hjj
had maai één linkeroog, en de Romein-
sche veldheer Julius Caesar had maar
één rechteroog; daarom keken die beiden
mekaar zoo raar aan, toen ze elkander
voor het eerst zagen. Dat gebeurde op
een afgebroken brug. Maar toen Karei
de Groote hier kwam, toen ging alles
veel beter. Die leende alles maar uit en
die bouwde ook scholen maar daar gingen
de kinderen eerst heen als ze 40 jaar oud
waren, toen leerde Karei zelf ook nog
schrijven. Bonifacius was een dominee;
hij hakte in Duitschland de boomen om,
en toen hebben ze hem in Friesland
doodgeslagen.
In die dagen liepen er ook veel men
schen rond met een strop om den hals.
Dan dansten ze op de markt om vrjjheids-
boomen en de Franschen stonden er bij,
ze hadden geen schoenen aan en geen
knoopen meer aan de broek. Dal kwam
allemaal van de vrjjheid, gelijkheid en
broederschap. Alva is hier ook 6 jaar
geweest; hij gaf altjjd 10 procent korting
voor contante betaling. De bakkers en
de slagers werden echter alt jjd opge
hangen. In Leiden was heelemaal niets
meer te koop, daar stierven de menschen
allemaal van honger en dorst. En daarom
kreeg Leiden ook een hoogeschool. Zoo
gebeurde het ook eens, dat Jan van
SchafTelaar uit den toren sprong boven
op zijn spitsbroeders.
De 80-jarige oorlog hield op het laatst
ook weer op; hij had 80 jaar geduurd.
De Spanjaarden hadden geen kruit en
lood meer; daarom durfden ze niet uit
de haven te komen. We hebben toen
geen oorlog meer gehad alleen nog een
keer of wat met de Engelschen en met
de Franschen.
Cromwell had een akte gemaakt dat
elk in zijn eigen land moest blijven maar
toen staken de Hollanders gauw de Theems
in brand en een van ons sprong met zijn
schip boven over de ketting. Van Spejjck
vloog ook in de lucht; hjj had papier
aan boord dat wou hjj niet overgeven.
En bij Waterloo ging 'took raar. Welling
ton riep: Als Bliicher niet komt, dan
wordt het nacht in de kazerne en toen
ging Napoleon op de vlucht en bjj St.
Helena grepen ze hem en daar zetten ze
hem vast. En toen was de geschiedenis
uit, want naderhand is er nooit meer
geschiedenis geweest.
Keesje leest zjjn opstel voor aan moeder
en vader en ziet nu met zegevierenden
blik op, 't allereerst naar vader. Maar
't zij deze een betere tijdgeheugenis heeft
van de aardappel-campagne, hetzjj hjj 't
logisch verband in Keesje's opstel niet
al te goed vat vader bljjfl strak voor
zich zien. Maar moeder knikt haar jon
gen minzaam toe zooals alleen een moe
der dat kan.
Zoo'n knappe jongen, die misschien
nog eenmaal »prefester» zal worden.
Och, er zijn er wel zoo.
(Controleur.)
Advertentie-kosten.
Meermalen verneemt men hier en daar
de opmerking, dat van adverteeren over
het algemeen weinig heil is te wachten,
hoewel het een vaak geconstateerd feit
is, dat voor het welslagen van vele han-
delsoperatiën de reclame een en alles is.
Een Duitsch blad (Ulands Wochen-
schrift) bevat een eigenaardige mededee-
ling omtrent de kosten, die alzoo besteed
worden ten behoeve der reclame. Voor
het nieuwe welbekende vlekkenwater
Opal, waarvan de prjjs per flesch 25, 40
en 70 cent is, werd aan reclame besteed
in één maand de som van 10000 Mark.
hen wier liefde wettig is, is een band
van angst, van lijden, van wroeging voo»
hen, die geen naam, geen maatschappe-
lijken staal te geven hebben aan bet
onschuldige wezen, welks bestaan zel£
een verwjjt voor hen is.
Wordt vervolgd
