NIEUWE
Nieuws- en Advertentieblad
voor de Provincie Utrecht.
getrouwheid,
BINNENLAND.
BUITENLAND.
i\o. 39.
Woensdag 18 Mei 1898.
Zeven-en-twintigste jaargang.
SSDAG EN
FEUILLETON.
Amersfoortsche Courant
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden f 1.Franco per post door het geheele Kijk.
Afzondert ij ke Nummers 3 Cent.
Ingezonden stukken in tezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
Uitgever G. J. SLOTHOUWER, Amersfoort.
ADVERTENTIËN:
Van 16 regels f 0.40; iedere regel meer 5 Cent.
Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend.
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
Het thans bij de Tweede Kamer
ingediende wetsontwerp tot wijziging
en aanvulling van de bepalingen in
het Burgelijk Wetboek omtrent de
vaderlijke macht en de voogdij en
daarmede samenhangende artikelen
is in hoofdzaak gelijk aan het dooi
de vorige Itcgeering aangeboden wets
voorstel. Toch is het in meer dan
één opzicht belangrijk gewijzigd en
aangevuld. De voornaamste punten,
waarin de beide ontwerpen van el
kander afwijken, zjjn
In het vroeger ingediende ontwerp
werden ten onrechte gemist de voor
schriften, waardoor het mogelijk zou
worden over de zoogenaamde verlaten
kinderen een wettelijken beschermer
le stellen, en evenzoo voorschriften,
die in de handen van het openbaar
uitvoerend gezag de bevoegdheid leg
gen om, in afwachting van's rechters
beslissing omtrent verzoeken of vorde
ringen tot ontzetting uit het ouderlijk
gezag of de voogdij, Luo jurede
kinderen te ontrekken aan de macht
van hem, die het ouderlijk gezag of
de voogdij uitoefend.
De omstandigheid, dat het vroeger
ingediende ontwerp naast den wen-
schelijk geachte gelijkstelling van de
beide echtgenooten op meer dan een
punt, op enkele andere punten, eene
ongelijkheid in hunne positie, zoo
tegenover elkander als tegenover
hunne kinderen heeft laten bestaan,
zonder dat daarvoor goede gronden
pleiten, heeft mede tot wijziging van
het oorspronkelijk ontwerp geleid.
Bovendien was het noodig maatrege
len te beramen, waardoor de levens
vatbaarheid der nieuwe voorschriften
zou worden verzekerd.
Het tegenwoordige ontwerp heeft
door de opneming van eene nieuwe
instelling den voogdijraad be
oogd een orgaan in het leven te
roepen, hetwelk bestemd is om in de
eerste plaats den rechter bij de be
langrijke beslissingen, die hij in het
belang der verwaarloosde kinderen
heeft te nemen, voor te lichten, in
de tweede plaats handelend op te
treden ter inroeping van 's rechters
beslissing tot ontzetting uit het ouder
lijk gezag of de voogdij, zoodra zich
een geval voordoet dat volgens de
wet tot zoodanige ontzetting aanlei
ding kan geven en in de laatste plaats
zijne medewerking heeft te verleenen
ter verzekering van de richtige nale
ving van de verplichting tot onder
houd die op den ontzette of onhevene
rust.
De voogdijraad is bestemd om tegen
over het particulier initiatief de lei
dende functie der overheid uit te
oefenen, en omgekeerd tegenover den
rechter en openbaar ministerie de rol
te vervullen van betrouwbaar en on
afhankelijk college van advies.
In dit ontwerp is er naar gestreefd
om het beginsel, ook van het vroe
gere ontwerp, dat het verlies van het
ouderlijk gezag de verplichting tot
bijdragen in de kosten van onderhoud
en opvoeding niet opheft, beter tot
zijn recht te doen komen, door naast
het beginsel ook de middelen van
dwang te regelen, die de richtige na
koming van de verplichting ten goede
zullen komen en zonder welke het in
de wet uitgesproken beginsel een
doode letter zou blijken te zijn.
Twee andere ontwerpen, waarin
verband wordt gelegd tusschen de
verschillende vormen van dwangop-
voeding en wordt voorgesteld het
particulier initiatief onder zekere
voorwaarden geldelijk te steunen, zijn
bij den Raad van State in onderzoek.
Op zich zelf echter vormt het aan
geboden ontwerp een zelfstandig ge
heel.
Naast de ontzetting wordt bij dit
ontwerp beproefd eene regeling van
eene ontheffing op eigen verzoek.
Wenschelijk is het voorgekomen de
terminologie der wet in overeenstem
ming te brengen met de aangenomen j
beginselen en de uitdrukking «vader
lijke macht" te vervangen door «va
derlijk gezag".
In tegenwoordigheid van den
kapitein-luitenant der marechaussee
en een groot aantal marechaussees
uit Brabant en Zeeland, alsmede van
het garnizoen en verschillende autori
teiten, had de vorige week op de
Groote Markt te Terneuzen de plech
tige uitreiking plaats van de medaille
der Oranje Nassau-orde aan de be
kende marechaussees Van der Waal
en Adam, die zich door de arrestatie
van den boruchten dief Millioen ver
dienstelijk hebben gemaakt. De uit
reiking had plaats door den luitenant
kolonel Prins, onder een hartelijke
toespraak, waarin de overste wees
op hun kloeke daad en het buiten
gewone voorbeeld van plichtsbetrach
ting door hen gegeven. Hij hechtte
het ordeteeken op beider borst en
eindigde met een driewerf «leve de
Koninginnenwaarmede door allen
werd ingestemd.
Te Nijkerk worden pogingen
aangewend tot voortdurende herin
nering aan het inhuldigingsjaar, een
«Wilhelmina-fontein" op te richten.
De sultan van Siak, die de inhul
digingsfeesten komt bijwonen, is naar
N. v. d. D uit een particulier schrijven
verneemt, 27 April te Batavia scheep
gegaan.
De eerste konijnenfokkerij op
groote schaal in het noorden van ons
land zal aangelegd worden door den
Heer J. Lensveld, te Oosterbroek, bij
Gron die voor dit doel een huis met
een uitgestrekt terrein heeft aange
kocht.
Het bestuur van den «Bond van
Brievengaarders", niet tevreden met
den naam van «Brievengaarder",
heeft zich gewend tot prof. J. te
Winkel te Amsterdam met verzoek
het bestuur behulpzaam te willen
zijn in het zoeken van een woord,
lat met de taalregels-niet in strijd
is en beter de bevoegdheid der be-
refïende personen uitdrukt.
Stoomtram Edc-Barnevelil-iVijkerk.
Volgens het door de spoorwegmaat
schappij «de Veluwe" voorloopig goed
gekeurde contract zal de Nederland-
sche Centraalspoorweg-Maatschappij
voor de exploitatie van genoemden
stoomtramweg f 10.000 per jaar be
talen en mochten de inkomsten meer
dan f 50.800 bedragen, zoo zullen
deze meerdere ontvangsten samen
worden gedeeld.
Het contract bevat ook o. m. de
bepaling, dat minstens vier personen
treinen per dag in elke richting zullen
loopen.
Ramp op Timor.
Uit Batavia werd aan het N. v. d. D.
geseind
«De kleine Soenda-eilanden zijn
geteisterd door hevige stormen. De
baai van Bima (Soembawa) is bedekt
met doode lichamen, stukken van
huizen, huisraad, enz. Timor Koepang
(het Nederlandsch gedeelte) bleef ge
spaard."
De correspondent der N. R. Cl.
seinde
«Een hevige orgaan heeft in Bima
en Timor vele huizen vernieldhon
derden menschen zijn omgekomen."
Bima is een rijk, dat zich over het
oostelijk gedeelte van het eiland Soem
bawa uitstrekt en daarenboven het
westelijk gedeelte van het eiland
Mores (Manggaraai) en de tusschen-
liggende eilanden omvat. Het grenst
dus ten oosten aan de residentie
Timor, waartoe het oostelijk deel van
Flores behoort, en in het telegram
zal wel bedoeld worden, dat de orkaan
die geheele eilandengroep, gevormd
door Timor, Flores, Soembawa, enz.,
geteisterd heeft.
Ter hoofdplaats Bima (10,000 in
woners) is een controleur gevestigd
Naar het Duitseh
CARMEN SYLVA.
2)
Daarop sloot hij de oogen, en onder
wierp zich, zonder eene klacht te uiten,
aan den langzamen marteldood. De
vluchtelingen hadden intusschen een
eng pad ingeslagen, dat naar het woud
van Brotschéni leidde. Toen zij dat
eens bereikt hadden, was hun verdere
weg hoogst moeielijk, en het was voor
hen van het hoogste belang, dat zij
de doorwaadbare plaatsen goed ken
den, ten einde eenige malen de rivier
over te steken. Gelukte dit hun even
wel, dan zou de vijand hun spoor
geheel bijster worden.
Het paard van den vorst dreigde
weldra onder zijn dubbele last te be
zwijken, en beantwoordde het aanzet
ten met de sporen slechts met eene
rilling, alsof eene krampachtige aan
doening hem door de leden liep.
«Indien uwe Hoogheid mijn paard
wil nemen," zeide één der manschap
pen tot de vorstin, «dan zal ik af
stijgen."
«Maar wat moet er dan van jou
worden
«We moeten geen oogenblik ver
liezen, of het kan te laat zijn!" was
het eenige antwoord, en de vorstin
vlug uit de armen van haar gemaal
ligtende, plaatste de man haar op zijn
eigen paard, en verdween daarop,
zonder een woord van dank af te
wachten, eensklaps tusschen het ge
boomte. Zij verlieten toen de oevers
der Bistritza en beklommen de steile
helling, ter plaatse wéér thans een
klooster ter herinnering aan de vlucht
van Petru Raresch gevonden wordt.
Uit de verte zagen de twee rots
toppen er als kerktorens uit. In de
rots was eene spelonk, waarin zich
iemand zeer goed kon verschuilen,
daar het omringd was door een dicht
woud, want in de plaats van de neêr-
gestorte boomen waren nieuwe stek
ken opgeschoten, welke thans op hare
beurt reuzen waren. Schier bij eiken
stap week het dikke mostapijt, en de
hoeven der paarden zakten door het
vermolmde hout van een dooden boom
stam en deeden dien in stukken vallen.
Eensklaps vernamen zij, recht vóór
zich uit, een ontzettend krakend ge
luid en zwaar snuiven, en dddr, vlak
naast Helena, vertoonde zich een
bergstier in dreigende houding. Het
volgende oogenblik had hij zijne vree-
selijke hoorns in den buik van haar
paard gestoken, en maakte zich ge
reed een tweeden aanval op Helena
te doen, maar Raresch was hem te
vlug af, en zijne beide hoorns, welke
geheel met bloed bedekt waren, met
schier bovenmenschelijke kracht grij
pende, draaide hij den kop van het
monster zóó om, dat zijn nek brak.
Daarop bevrijdde hij Helena van haar
paard en hielp haar op de been.
«Kunt je loopen?» vroeg hij vrien
delijk, volmaakt alsof er niets buiten
gewoons gebeurd was.
Helena viel hem om den hals en
hield hem een oogenblik in hare
armen geklemd, en antwoordde vervol
gens moedig:
De plek. waar het dier viel, wordt tegen
woordig aangeduid door een kolossaal rotsblok,
ede Piatra Ziinbulei," ol «Steen van den berg
stier" genoemd.
«Ja, ik zou tot het einde der wereld
kunnen loopen,» maar de doodelijke
bleekheid barer wangen, verraadde
hare zwakheid.
«Dan zullen we onze paarden in
den steek laten, want die zullen ons
in deze streken meer tot last, dan
tot gemak zijn; en ten einde onzen
vervolgers het spoor bijster te doen
worden, moeten we van elkander
scheiden. Ik moet me naar Ciceu
begeven, en ik zal daar weldra wezen,
niettegenstaande het op eenigen af
stand ligt door de bergen. Stefanitza
breng jij de Prinses naar de spelonk,
en blijf dadr met haar tot ik terug
kom. Je zoudt per slot van rekening
toch ook niet best naar het eind van
de wereld kunnen loopen, liet hij,
zich tot zijne gade wendende en zijn
arm om haar slaande, er op volgen.
«Moet je me verlaten?" vroeg zij.
«Niet voor lang Luister toch,
hoor je de Turken in de vallei Gaauw,
we hebben geen oogenblik te ver-
Rezen
Hij boog zich voorover en kuste
haar, vervolgens joegen zij met zwee-
pen en steenen de paarden, in alle
richtingen weg, en Raresch nam af-
Gistermorgen geraakte in de
spoorbrug te Dordrecht een schip be
klemd, dat niet uit de opening der
brug kon verwijderd worden, zoodat
liet spoorwegverkeer geheel gestremd
is en de reizigers, enz., met bootjes
overgezet moeten wordon. Dientenge
volge werd te Rotterdam (Delfsche
Poort) een exlra-trein geformeerd,
om de reizigers te 9 45 naar Amster
dam te vervoeren.
De Belgische en Fransche post
zijn dus eerst eenige uren later aan
gekomen.
Het barkschip Chipman is des
's middags halftwee vlot gebracht.
De treinenloop is thans weder her
steld.
De drooglegging der Zuiderzee.
Bij de firma E. J. Brill, te Leiden,
is thans oen waarlijk zeer goedkoope
volksuitgaaf verschenen van het werk
«De economische beleekenis van de
afsluiting- en drooglegging der Zui
derzee" geschreven in opdracht van
het bestuur der Zuiderzeevereeniging
door baren secretaris II. C. van der
llouven van Oordt, met medewerking
van Mr. G. Vissering. Aan de ge
meente-besturen van Nederland werd
een exemplaar toegezonden. Werk-
liedenvereenigingen kunnen op aan
vraag van de firma Brill gratis een
exemplaar ontvangen.
Het aanschallen van dat kloeke doel
met zijn fraaie kaarten behoeft tiou-
svens voor niemand een bezwaar te
zijntegen toezending van vijftig cent
of 10 blauwe postzegels wordt het
franco toegezonden.
Volgens een telegram uit Was
hington aan de Commercial Adver
tiserhebben de Vereenigde Staten
een protest ingediend bij de Neder-
landsche Regeering, omdat deze aan
de Spaansche schepen heeft toege-
scheid van zijne jonge gade, die hij
zich genoodzaakt zag in het midden
van dit woeste woud, zij het dan
ook onder goede bescherming, achter
te laten.
Zij tuurde hem na toen hij zich
haastig verwijderde, en onwillekeurig
erkende zij iu zichzelve, dat zij niet
langer bij hem kon bhjven, zonder
hun beider leven in gevaar te bren
gen. Zij stond dddr zoo lang te turen
in de richting, welke haar echtgenoot
genomen had, dat Stefanitza zich ein
delijk genoodzaakt zag haar aan haar
eigen gevaar te herinneren.
Helena maakte zich toen op en bewoog
zich in de richting van de twee berg
toppen, welke twee machtige dommen
geleken. Het kUmmen viel moeiHjk,
en ofschoon de lucht vervuld was met
de welriekende geur van wilde bloe
men, de Prinses, hoeveel zij ook anders
van alle mogehjke bloemen hield,
merkte ze volstrekt niet op. Eindelijk
overviel haar een gevoel van alge-
heele uitputting; zij bleef stil staan,
drukte, tegen een boom geleund, de
hand op het hart, en luisterde een
oogenblik naar de woeste kreten, welke
uit de vallei opstegen.
(Wordt vervolgd
