NIEUWE Nieuws- en Advertentieblad rn voor de Provincie Utrecht. Woensdag 23 November 1898. Zeveii-en-tvvintigste jaargang. VKItSCHI.IAT WOENSDAG Ei\ ZATERDAG. BINNENLAND. FEUILLETON. Rflijn eerste Cliënt. i\0. 93. Amersfoortsche Courant ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden f 1.Franco per post door het gelieele Rijk. Afzonderlijke Nummers 3 Cent. Ingezonden stukken in tezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag. Uitgever J. SLOTHOUWER, Amersfoort. ADVERTENTIËN: Van 16 regels f 0.40; iedere regel meer 5 Cent. Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend. Groote letters en vignetten naar plaatsruimte. Onderstaand adres is verzonden Aan de Tweede Kamer der Staten-Generaal Ondergeteekenden, allen bestuur deressen der Vrije Vrouwenver- eeniging, nemen de vrijheid onder Uwe aandacht te brengen, dat meer en meer de noodzakelijkheid blijkt van en de behoefte wordt gevoeld aan Rijksvakseholen, welke ons land alleen bezit voor hen, die de weten schap of bet onderwijs zich tot vak kiezen. Vooral de aanstaande vervaar digers(sters) van kleederen en al wat tot het confectievak behoort, lijden door deze leemte, want naast de Universiteiten en Rijkskweekscholen voor onderwijzers en onderwijzeressen, bieden de gemeentelijke of de van Gemeente- en Staatswege gesubsi- deerde ambachtsscholen althans eenige ofschoon niet voldoende gelegenheid tot het aanleeren van beroepskundig heden, terwijl de Industriescholen voor meisjes wel vaardigheid ver schaffen in enkele onderdeelén van liet kleedermaken, doch volstrekt niet het confectievak in zijn geheel omvatten, en ook slechts vrouwelijke leerlingen aannemen. Een gevolg liieivan i:i, dat slechts enkele kleedermakers en -maaksters de noodige vakkennis hebben weten te verkrijgen, hetzij door toevallige, bijzonder gunstige omstandigheden, hetzij door een verblijf van eenige jaren in het buitenland, (te Parijs, Weenen of Berlijndit laatste middel natuurlijk nimmer bereikbaar voor bezitters(sters) van schrale beur zen. Hieruit vloeit wederom voort, dat misschien in geen enkel be drijf zoo sterk de inlandsche nij verheid wordt gedrukt door de buiten- landsche, wijl betere coupe en netter afwerking, resultaat van genoten 011- dei richt, een waarborg opleveren voor grootere afname. Dat (iit alles verbeteren kan, be wijst ons Duitschland, hetwelk, dank zijn vakscholen, riiot meer behoeft ter markt te gaan bij den buurman, docli in luttel jaren is geworden gioot-ex- porleur. Om al deze redenen meenen on dergeteekenden er bij U op te moeten aandringen, dat Uw college besluite binnen een niet al te lang tijdsverloop vakscholen voor de confectie op te richten, of minstens als proef, één inrichting van dien aard in het leven te roepen, terwijl zij gelooven als model te mogen aangeven de school voor confectie te Ixelles bij Brussel, een wel is waar nog kleine inrichting, docli afwerpende gunstige resultaten. Met de meeste hoogachting, W. Drucker, pres. Tii. P. B. SciiookHaver, Secr. C M. Beyllonsë—Peyra, Pcnn. H. Coiien. C. E. PlaatHoning. De Vrouwenbond voor de intei- nationale ontwapening, gevestigd te Parijs, presidente prinses Wiszniewska, heeft een schrijven gericht tot H. M. Koningin Wilhelmina van den vol genden inhoud «Majesteit j «De nobele woorden ten gunste van den vrede, welke Uwe Majesteit ter gelegenheid van de opening der Sta- ten-geueraal, in Hare troonrede heeft uitgesproken, waarbij Uwe Majesteit ile grootmoedige uitnoodiging van den Czaar aller Russen tot een algemeene ontwapeningsconferentie heeft aange nomen, hebben onze hasten met vreug de en ontroering vervuld. «Wij achten ons gelukkig, te mo gen constateeren, dat de jonge en bevallige Souvcr eine, die het voorwerp is van aller bewondering, door Hare woorden de traditie heeft bevestigd van wijlen Haar doorluchtigen Vader. Koning Willem III, een der weinige Souvereinen, die zich bij het voorstel van Keizer Napoleon III tot alge meene ontwapening aansloot. «Wij zijn de nederige arbeidstersj van de nieuwe aera, die der recht vaardigheid1,- billijkheid en vrede voor allen. Onze Vrouwenbond werkt rus teloos voort, opdat de verschrikkelijke goesel van den oorlog eindelijk ophoude het geluk en de welvaart onzer haard steden te bedreigen. Getiouw aan ons hpginsel, durven wij onze stem ver heffen tot Uwen Troon, met de smeek bede, aan de gedachte «vrede op aarde" den onweerstaanbare!! steun le geven van Uwen hoogen invloed. «Uwe Majesteit is tweevoudig Ko ningin, door de geestdrift van een volk dat U aanbidt, en door de gratie van Uwe hoedanigheden, die de gan- sclie wereld bewonderend gadeslaat. De symbolieke olijftak zou niet beter kunnen rusten dan in Uwe leliereine handen. »In die hope, Majesteit, leggen wij aan Uwe voeten de betuiging van onze meest eerbiedige gevoelens. Parijs, 3 Nov. 189S. «De Presidente, Prinses WISZNIEWSKA." Op dit schrijven is van Het Loo een antwoord namens de Koningin omvangen, waarin 11 M. dank zegt voor de hulde, Haai dooi- de «Eigue des Fenimes pour le Oésarmement international" gebracht. Mevrouw Wassklervicz, gcb. Schilfgaarde, Piesidente v. d. Neder!. Vrouwenbond schreef aan den heer J. B. Meerkerk, schrijver van: Hilda van Suylenburg «na haar succes", het volgende «Met groote, ik kan bijna zeggen, met volkomen instemming heb ik uw «Open Brief" gelezen. Het doet inij altijd goed wanneer van verstandige zijden stemmen op gaan, tegen de overdrevene emancipa tie-ideeën. Twee dingen vooral zijn het waar ik ook altijd van spreek: le dat de vrouwen door de mannen concurrentie aan te doen, de loonen nog meer drukken, dus huwelijken nog onmo gelijker maken; 2e dat de vrouw in de eerste plaats moei opgevoed worden tot huishoudster, of liever lot liulpe van den man. Er is oneindig meer versland, cultuur, geestbeschaving noodig om kinderen op te voeden tot degelijke menschen, den man zóó ter zijde te staan dat hij ten allen tijde geschikt is zijne maatschappelijke plichten te vervullen, dan om zelve het een of andere postje te vervullen. Door meerdere ontwikkeling moet de vrouw zich eene hoogere plaats in het huisgezin verschaffen, niet rlaar buiten. Laat de meisjes dingen leeren waar mede zij, zoo noodig, haar eigen brood kunnen verdienen, maar laat haar in de eerste plaats (lal leeren wat haar tot echtgenoot en moedei- in de hoogste beleekenis dezer woorden maakt. De hoogere ontwikkeling der moeder gaat op de zonen over; op deze wijze brenge zij het menschelijk geslacht vooruit. Ook omtrent kiesrecht en wetten ga ik volkomen met u Ik hoop dat uw open brief V6le tot nadenken brenge." De open brief-van J. B. Meerkerk is bij alle boekh. a 50 Cents le bekomen alsmede bij den Uilgever Laurens van Hulst te Kampen. Verhooging van den accijns op gedistilleerd en wijn. Het Hoofdbestuur van den Volks bond, Vereeniging tegen Drankmis bruik, heeft, naar aanleiding van het ontwerp van wet tot verhooging van den accijns op gedistilleerd en wijn, tot Hare Majesteit de Koningin een verzoekschrift gericht. Daarin wordt op grond van een o. a. in 1892 door 't genoemde Hoofdbestuur uitgespro ken meening, alsmede van een sedert voortgezette studie betreffende dit onderwerp, te kennen gegeven dat eene geringe vei hooging van den ac cijns op het gedistilleerd, zooals thans opnieuw wordt voorgesteld, gedn ver mindering van het gebruik en misbruik van sterken drank zal ten gevolge hebben, daarentegen wel het gevaar zal doen toenemen voor vervalschingen voor wetsovertieding. De vraag, of het in practischen en moreelen zin mag verantwoord heeten, dat door den wetgever worde voort gegaan om dien accijns te maken tot het steeds dieper zinkend plechtanker van de schatkist, werd ook thans weder, even beslist als in 1892, een stemmig ontkennend door 'l Hoofdbe stuur beantwoord. De voorgestelde verhooging van de accijns op alle wijnen, dus óók op die met laag alcoholgehalte, komt 't Hoofdbestuur evenmin gewenscht voor. Immers het heeft tegen het matig gebruik van dergelijken wijn, evenmin als dat van bier met laag alcoholgehalte bezwaar; het zou 't zelfs wenschelijk achten, het gebruik van het gedistilleerd door het matig ge bruik dezer gegiste dranken te doen te doen vervangen. Het Hoofdbestuur richt tot Hare Majesteit het eerbiedig verzoek, dat het H. M. moge behagen de in't adres opgenomen beschouwingen in ernstige overweging le nemen en. wanneer eene verhooging der accijnsen onver mijdelijk is, het zoo mogelijk daarheen te leiden, dat deze, zij het tot een belangrijk liooger bedrag dan het thans voorgestelde, alleen treffe de wijnen en bieren met groot alcohol-gehalte. In de vermogensbelasting zijn in ons heele land slechts 78,343 per sonen aangeslagen dat is 1 op 64. Millionaire telt ons land er 423, waarvan 117 twee millioen en meer bezitten. Een aanwijzing? De firma Wessauen Laan, wier fabrieken De Tijd en De Vlijt onlangs door brand vernield werden, heeft een anoniem schrijven ontvangen van den navolgenden inhoud Mijnheer C. Laane. Uw fabrieken zijn verbrand. Zo zijn in brand ge- (Verhaal van een Prokureur.) Naar het Engelseh van HUGH CONWAY. 5) Daar verzoeken niet hielp, nam ik list te baat. Ik greep mijn hoed, stond op, en haalde de schouders op met het gelaat van iemand, die zijn plicht gedaan heeft en nu zijne han den in onschuld wasclit. «Zooals gij verkiest, waarde dames maar gij ontzegt u daardoor het recht, mij later eenig verwijt te doen. Ik kan u alleen zeggen, dat, als het mij niet veroorloofd wordt heden nog met hem te spreken, dit een groot geldelijk nadeel voor u ten gevolge kan hebben." Dit was de waarheid, maar niet volkomen zooals ik bedoelde, dat ze die zouden opvatten. De pijl trof doel. Ik had haar in hare zwokke zijde geraakt geld zucht. Zij keken elkander aan, en beraadden zich fluisterend. Ik hoopte reeds ze overreed te hebbenmaar twee zulke vrouwen zijn zelfs voor de knapste advocaat van de balie een te zwaar stuk. «Mr. Carr", zeide de weduwe, in dien gij ons de zaak wildet mededeelen, dan zullen wij beslissen, of zij waard is, dat we ons aan het gevaar bloot stellen". Zij trok hare dunne lippen samen en wierp een onderzoekenden blik op mij. «Neen, dat kan ik niet. De zaak is van vertrouwelijken aard. Er staan verschillende belangen op het spel. Gij moet me op m'n woord gelooven als ik u verzeker, dat zij van het hoogste gewicht is. De zusters wisselden een blik, welke ten duidelijkste zeide: «heb ik het je niet gezegd!" Mrs. Wrench vouwde hare groote, lenige handen op haar donkeren schoot samen. «Dan, Sir", zeide zij, «wordt gij ook niet bij vader toegelaten. Welke zaken kan een vader geheim willen me!» houden voor zijne dochters?" «We gelooven geen woord van het geen gij vertelt", liet de andere er hoogst beledigend op volgen. «Indien er werkelijk eenig geheim bestaat", ging Mrs. Wrench venijnig voort, «dan staat daar zeker dit briefje, dat eenige dagen geleden bij ons werd bezorgd, op de eene of andere wijze in verband mee". Dit zeggende overhandigde zij mij een briefje. Het was door een' onbe- drevene hand geschreven, en luidde aldus „Lieve Grootpal »Ik hen erg verkouden en kan van daag niet komen. «Met duizend kusjes, uw lieve «Lilian". Zij wisten of vermoedden dus alles. Arme kleine Lilian Antwoord me, sirschreeuwde Mrs. Wrench, met haar loggen voet stampende. «Wie is die Lilian Zeker het kind van dat gemeene wijf? Moet gij in haar belang m'n vader spreken Is dat de gewichtige zaak Antwoord Dat antwoord werd mij bespaard. Eensklaps ging de deur open, en een' zwakke vermagerde gedaante, in een ouden slaaprok gehuld, waggelde de kamer binnen. Het was mijn cliënt. Hij liet zich op den naastbijzij uden stoel vallen, en hijgde naar adem. Ik had geen dokter noodig om mij te verzekeren, dat de uren van mijn ouden vriend geteld waren. Hij was in de tien dagen, dat ik hem niet ge zien had, ontzettend vervallen. De dood stond met leesbare letters op zijn bleek en spookachtig gelaat geschre ven. Hij scheen zoo uitgeput, dat de vrees mij bekroop, dat zijne oogen zich zoo zoo voor eeuwig zouden sluiten. Zijne dochters, verbijsterd door den loop, welken de zaken hadden genomen, keken elkander in stomme verbazing aan. Ik was zelfs op dat oogenhlik in staat mij in haar nederlaag te ver heugen. Ik liep naar het buffet, waarop gelukkig een' flesch met glazen ston den. Ik schonk een glas brandewijn in. De zieke nam een teug en begon te herleven. «Vertrekt», zeide hij met heesche stem, terwijl hij met zijn' vermagerde hand in de richting zijner dochters, een' afwijzende beweging maakte. «Vertrekt terstond!» Hoe ontsteld de vrouwen ook waren, bleven zij toch met halstarrig verzet zitten. «Vertrekt!» zeide hij nogmaals. «Vertrekt, of, bij God ik laat Mr. Carr een testament maken, waarbij ik m'n gansche vermogen aan het hospitaal vermaak Zijn' stem was zwak, en het spreken kostte hem inspannng, maar woorden en toon waren zoo beslist en gebiedend, dat ik daaraan mijn schuchteren en weifelenden, ouden vriend nauwelijks herkende. Zijne dochters, die zonder twijfel nog verbaasder waren dan ik, verlieten pruttelend hare ontevredenheid te kennen gevende, de kamer. «Sluit de deur!» fluisterde hij. Ik deed het. Daarop legde hij zijn uit geteerde hand op de mijne. «God zij dank, dat gij eindelijk gekomen zijt. Ik heb reeds sinds eenige dagen verlangend uitgezien naar uwe komst". «Ik vermoedde niet, dat gij ziek waart, Mr. Brownlow". «Zij zeiden me, dat zij geschreven

Historische kranten - Archief Eemland

Nieuwe Amersfoortsche Courant | 1898 | | pagina 1