NIEUWE
Nieuws- en Advertentieblad
rn voor de Provincie Utrecht.
Woensdag 23 November 1898.
Zeveii-en-tvvintigste jaargang.
VKItSCHI.IAT WOENSDAG Ei\ ZATERDAG.
BINNENLAND.
FEUILLETON.
Rflijn eerste Cliënt.
i\0. 93.
Amersfoortsche Courant
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden f 1.Franco per post door het gelieele Rijk.
Afzonderlijke Nummers 3 Cent.
Ingezonden stukken in tezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
Uitgever J. SLOTHOUWER, Amersfoort.
ADVERTENTIËN:
Van 16 regels f 0.40; iedere regel meer 5 Cent.
Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend.
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
Onderstaand adres is verzonden
Aan
de Tweede Kamer der Staten-Generaal
Ondergeteekenden, allen bestuur
deressen der Vrije Vrouwenver-
eeniging, nemen de vrijheid onder
Uwe aandacht te brengen, dat meer
en meer de noodzakelijkheid blijkt
van en de behoefte wordt gevoeld
aan Rijksvakseholen, welke ons land
alleen bezit voor hen, die de weten
schap of bet onderwijs zich tot vak
kiezen.
Vooral de aanstaande vervaar
digers(sters) van kleederen en al wat
tot het confectievak behoort, lijden
door deze leemte, want naast de
Universiteiten en Rijkskweekscholen
voor onderwijzers en onderwijzeressen,
bieden de gemeentelijke of de van
Gemeente- en Staatswege gesubsi-
deerde ambachtsscholen althans eenige
ofschoon niet voldoende gelegenheid
tot het aanleeren van beroepskundig
heden, terwijl de Industriescholen
voor meisjes wel vaardigheid ver
schaffen in enkele onderdeelén van
liet kleedermaken, doch volstrekt
niet het confectievak in zijn geheel
omvatten, en ook slechts vrouwelijke
leerlingen aannemen.
Een gevolg liieivan i:i, dat slechts
enkele kleedermakers en -maaksters
de noodige vakkennis hebben weten
te verkrijgen, hetzij door toevallige,
bijzonder gunstige omstandigheden,
hetzij door een verblijf van eenige
jaren in het buitenland, (te Parijs,
Weenen of Berlijndit laatste
middel natuurlijk nimmer bereikbaar
voor bezitters(sters) van schrale beur
zen. Hieruit vloeit wederom voort,
dat misschien in geen enkel be
drijf zoo sterk de inlandsche nij
verheid wordt gedrukt door de buiten-
landsche, wijl betere coupe en netter
afwerking, resultaat van genoten 011-
dei richt, een waarborg opleveren voor
grootere afname.
Dat (iit alles verbeteren kan, be
wijst ons Duitschland, hetwelk, dank
zijn vakscholen, riiot meer behoeft ter
markt te gaan bij den buurman, docli
in luttel jaren is geworden gioot-ex-
porleur.
Om al deze redenen meenen on
dergeteekenden er bij U op te moeten
aandringen, dat Uw college besluite
binnen een niet al te lang tijdsverloop
vakscholen voor de confectie op te
richten, of minstens als proef, één
inrichting van dien aard in het leven
te roepen, terwijl zij gelooven als
model te mogen aangeven de school
voor confectie te Ixelles bij Brussel,
een wel is waar nog kleine inrichting,
docli afwerpende gunstige resultaten.
Met de meeste hoogachting,
W. Drucker, pres.
Tii. P. B. SciiookHaver, Secr.
C M. Beyllonsë—Peyra, Pcnn.
H. Coiien.
C. E. PlaatHoning.
De Vrouwenbond voor de intei-
nationale ontwapening, gevestigd te
Parijs, presidente prinses Wiszniewska,
heeft een schrijven gericht tot H. M.
Koningin Wilhelmina van den vol
genden inhoud
«Majesteit j
«De nobele woorden ten gunste van
den vrede, welke Uwe Majesteit ter
gelegenheid van de opening der Sta-
ten-geueraal, in Hare troonrede heeft
uitgesproken, waarbij Uwe Majesteit
ile grootmoedige uitnoodiging van den
Czaar aller Russen tot een algemeene
ontwapeningsconferentie heeft aange
nomen, hebben onze hasten met vreug
de en ontroering vervuld.
«Wij achten ons gelukkig, te mo
gen constateeren, dat de jonge en
bevallige Souvcr eine, die het voorwerp
is van aller bewondering, door Hare
woorden de traditie heeft bevestigd
van wijlen Haar doorluchtigen Vader.
Koning Willem III, een der weinige
Souvereinen, die zich bij het voorstel
van Keizer Napoleon III tot alge
meene ontwapening aansloot.
«Wij zijn de nederige arbeidstersj
van de nieuwe aera, die der recht
vaardigheid1,- billijkheid en vrede voor
allen. Onze Vrouwenbond werkt rus
teloos voort, opdat de verschrikkelijke
goesel van den oorlog eindelijk ophoude
het geluk en de welvaart onzer haard
steden te bedreigen. Getiouw aan ons
hpginsel, durven wij onze stem ver
heffen tot Uwen Troon, met de smeek
bede, aan de gedachte «vrede op
aarde" den onweerstaanbare!! steun
le geven van Uwen hoogen invloed.
«Uwe Majesteit is tweevoudig Ko
ningin, door de geestdrift van een
volk dat U aanbidt, en door de gratie
van Uwe hoedanigheden, die de gan-
sclie wereld bewonderend gadeslaat.
De symbolieke olijftak zou niet beter
kunnen rusten dan in Uwe leliereine
handen.
»In die hope, Majesteit, leggen wij
aan Uwe voeten de betuiging van onze
meest eerbiedige gevoelens.
Parijs, 3 Nov. 189S.
«De Presidente,
Prinses WISZNIEWSKA."
Op dit schrijven is van Het Loo
een antwoord namens de Koningin
omvangen, waarin 11 M. dank zegt
voor de hulde, Haai dooi- de «Eigue
des Fenimes pour le Oésarmement
international" gebracht.
Mevrouw Wassklervicz, gcb.
Schilfgaarde, Piesidente v. d. Neder!.
Vrouwenbond schreef aan den heer
J. B. Meerkerk, schrijver van: Hilda
van Suylenburg «na haar succes", het
volgende
«Met groote, ik kan bijna zeggen,
met volkomen instemming heb ik uw
«Open Brief" gelezen.
Het doet inij altijd goed wanneer
van verstandige zijden stemmen op
gaan, tegen de overdrevene emancipa
tie-ideeën.
Twee dingen vooral zijn het waar
ik ook altijd van spreek: le dat de
vrouwen door de mannen concurrentie
aan te doen, de loonen nog meer
drukken, dus huwelijken nog onmo
gelijker maken; 2e dat de vrouw in
de eerste plaats moei opgevoed worden
tot huishoudster, of liever lot liulpe
van den man.
Er is oneindig meer versland, cultuur,
geestbeschaving noodig om kinderen
op te voeden tot degelijke menschen,
den man zóó ter zijde te staan dat
hij ten allen tijde geschikt is zijne
maatschappelijke plichten te vervullen,
dan om zelve het een of andere postje
te vervullen.
Door meerdere ontwikkeling moet
de vrouw zich eene hoogere plaats
in het huisgezin verschaffen, niet rlaar
buiten.
Laat de meisjes dingen leeren waar
mede zij, zoo noodig, haar eigen brood
kunnen verdienen, maar laat haar in
de eerste plaats (lal leeren wat haar
tot echtgenoot en moedei- in de hoogste
beleekenis dezer woorden maakt.
De hoogere ontwikkeling der moeder
gaat op de zonen over; op deze wijze
brenge zij het menschelijk geslacht
vooruit.
Ook omtrent kiesrecht en wetten
ga ik volkomen met u
Ik hoop dat uw open brief V6le tot
nadenken brenge."
De open brief-van J. B. Meerkerk
is bij alle boekh. a 50 Cents le bekomen
alsmede bij den Uilgever Laurens van
Hulst te Kampen.
Verhooging van den accijns op
gedistilleerd en wijn.
Het Hoofdbestuur van den Volks
bond, Vereeniging tegen Drankmis
bruik, heeft, naar aanleiding van het
ontwerp van wet tot verhooging van
den accijns op gedistilleerd en wijn,
tot Hare Majesteit de Koningin een
verzoekschrift gericht. Daarin wordt
op grond van een o. a. in 1892 door
't genoemde Hoofdbestuur uitgespro
ken meening, alsmede van een sedert
voortgezette studie betreffende dit
onderwerp, te kennen gegeven dat
eene geringe vei hooging van den ac
cijns op het gedistilleerd, zooals thans
opnieuw wordt voorgesteld, gedn ver
mindering van het gebruik en misbruik
van sterken drank zal ten gevolge
hebben, daarentegen wel het gevaar
zal doen toenemen voor vervalschingen
voor wetsovertieding.
De vraag, of het in practischen en
moreelen zin mag verantwoord heeten,
dat door den wetgever worde voort
gegaan om dien accijns te maken tot
het steeds dieper zinkend plechtanker
van de schatkist, werd ook thans
weder, even beslist als in 1892, een
stemmig ontkennend door 'l Hoofdbe
stuur beantwoord.
De voorgestelde verhooging van de
accijns op alle wijnen, dus óók op
die met laag alcoholgehalte, komt
't Hoofdbestuur evenmin gewenscht
voor. Immers het heeft tegen het
matig gebruik van dergelijken wijn,
evenmin als dat van bier met laag
alcoholgehalte bezwaar; het zou 't zelfs
wenschelijk achten, het gebruik van
het gedistilleerd door het matig ge
bruik dezer gegiste dranken te doen
te doen vervangen.
Het Hoofdbestuur richt tot Hare
Majesteit het eerbiedig verzoek, dat
het H. M. moge behagen de in't adres
opgenomen beschouwingen in ernstige
overweging le nemen en. wanneer
eene verhooging der accijnsen onver
mijdelijk is, het zoo mogelijk daarheen
te leiden, dat deze, zij het tot een
belangrijk liooger bedrag dan het thans
voorgestelde, alleen treffe de wijnen
en bieren met groot alcohol-gehalte.
In de vermogensbelasting zijn
in ons heele land slechts 78,343 per
sonen aangeslagen dat is 1 op 64.
Millionaire telt ons land er 423,
waarvan 117 twee millioen en meer
bezitten.
Een aanwijzing?
De firma Wessauen Laan, wier
fabrieken De Tijd en De Vlijt onlangs
door brand vernield werden, heeft
een anoniem schrijven ontvangen van
den navolgenden inhoud
Mijnheer C. Laane. Uw fabrieken
zijn verbrand. Zo zijn in brand ge-
(Verhaal van een Prokureur.)
Naar het Engelseh
van
HUGH CONWAY.
5)
Daar verzoeken niet hielp, nam ik
list te baat. Ik greep mijn hoed,
stond op, en haalde de schouders op
met het gelaat van iemand, die zijn
plicht gedaan heeft en nu zijne han
den in onschuld wasclit.
«Zooals gij verkiest, waarde dames
maar gij ontzegt u daardoor het recht,
mij later eenig verwijt te doen. Ik
kan u alleen zeggen, dat, als het mij
niet veroorloofd wordt heden nog
met hem te spreken, dit een groot
geldelijk nadeel voor u ten gevolge
kan hebben."
Dit was de waarheid, maar niet
volkomen zooals ik bedoelde, dat ze
die zouden opvatten.
De pijl trof doel. Ik had haar in
hare zwokke zijde geraakt geld
zucht. Zij keken elkander aan, en
beraadden zich fluisterend. Ik hoopte
reeds ze overreed te hebbenmaar
twee zulke vrouwen zijn zelfs voor
de knapste advocaat van de balie een
te zwaar stuk.
«Mr. Carr", zeide de weduwe, in
dien gij ons de zaak wildet mededeelen,
dan zullen wij beslissen, of zij waard
is, dat we ons aan het gevaar bloot
stellen".
Zij trok hare dunne lippen samen
en wierp een onderzoekenden blik
op mij.
«Neen, dat kan ik niet. De zaak
is van vertrouwelijken aard. Er staan
verschillende belangen op het spel.
Gij moet me op m'n woord gelooven
als ik u verzeker, dat zij van het
hoogste gewicht is.
De zusters wisselden een blik, welke
ten duidelijkste zeide: «heb ik het
je niet gezegd!" Mrs. Wrench vouwde
hare groote, lenige handen op haar
donkeren schoot samen.
«Dan, Sir", zeide zij, «wordt gij
ook niet bij vader toegelaten. Welke
zaken kan een vader geheim willen me!»
houden voor zijne dochters?"
«We gelooven geen woord van het
geen gij vertelt", liet de andere er
hoogst beledigend op volgen.
«Indien er werkelijk eenig geheim
bestaat", ging Mrs. Wrench venijnig
voort, «dan staat daar zeker dit briefje,
dat eenige dagen geleden bij ons werd
bezorgd, op de eene of andere wijze
in verband mee".
Dit zeggende overhandigde zij mij
een briefje. Het was door een' onbe-
drevene hand geschreven, en luidde
aldus
„Lieve Grootpal
»Ik hen erg verkouden en kan van
daag niet komen.
«Met duizend kusjes, uw lieve
«Lilian".
Zij wisten of vermoedden dus alles.
Arme kleine Lilian
Antwoord me, sirschreeuwde
Mrs. Wrench, met haar loggen voet
stampende. «Wie is die Lilian Zeker
het kind van dat gemeene wijf? Moet
gij in haar belang m'n vader spreken
Is dat de gewichtige zaak Antwoord
Dat antwoord werd mij bespaard.
Eensklaps ging de deur open, en een'
zwakke vermagerde gedaante, in een
ouden slaaprok gehuld, waggelde de
kamer binnen. Het was mijn cliënt.
Hij liet zich op den naastbijzij uden stoel
vallen, en hijgde naar adem.
Ik had geen dokter noodig om mij
te verzekeren, dat de uren van mijn
ouden vriend geteld waren. Hij was
in de tien dagen, dat ik hem niet ge
zien had, ontzettend vervallen. De
dood stond met leesbare letters op zijn
bleek en spookachtig gelaat geschre ven.
Hij scheen zoo uitgeput, dat de vrees
mij bekroop, dat zijne oogen zich zoo
zoo voor eeuwig zouden sluiten.
Zijne dochters, verbijsterd door den
loop, welken de zaken hadden genomen,
keken elkander in stomme verbazing
aan. Ik was zelfs op dat oogenhlik
in staat mij in haar nederlaag te ver
heugen. Ik liep naar het buffet, waarop
gelukkig een' flesch met glazen ston
den. Ik schonk een glas brandewijn
in. De zieke nam een teug en begon
te herleven.
«Vertrekt», zeide hij met heesche
stem, terwijl hij met zijn' vermagerde
hand in de richting zijner dochters,
een' afwijzende beweging maakte.
«Vertrekt terstond!»
Hoe ontsteld de vrouwen ook waren,
bleven zij toch met halstarrig verzet
zitten.
«Vertrekt!» zeide hij nogmaals.
«Vertrekt, of, bij God ik laat Mr. Carr
een testament maken, waarbij ik m'n
gansche vermogen aan het hospitaal
vermaak
Zijn' stem was zwak, en het spreken
kostte hem inspannng, maar woorden
en toon waren zoo beslist en gebiedend,
dat ik daaraan mijn schuchteren en
weifelenden, ouden vriend nauwelijks
herkende.
Zijne dochters, die zonder twijfel
nog verbaasder waren dan ik, verlieten
pruttelend hare ontevredenheid te
kennen gevende, de kamer.
«Sluit de deur!» fluisterde hij. Ik
deed het. Daarop legde hij zijn uit
geteerde hand op de mijne.
«God zij dank, dat gij eindelijk
gekomen zijt. Ik heb reeds sinds
eenige dagen verlangend uitgezien naar
uwe komst".
«Ik vermoedde niet, dat gij ziek
waart, Mr. Brownlow".
«Zij zeiden me, dat zij geschreven