NIEUWE
Nieuws- en Advertentieblad
voor de Provincie Utrecht.
FEUILLETON.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
DE VOLLE WAARHEID.
N-». 59.
Woensdag 26 Juli 1899.
Acht-en-twintigste jaargang.
3'
Amersfoortsche Courant
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 1.Franco per post door het geheele Rijk.
Afzonderlijke Nummers 3 Cent.
Ingezonden stukken in tezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
ADVERTENTIËN:
Van 16 regels f 0.40; iedere regel meer 5 Cent.
Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
Dreyfus.
In een hoofdartikel in de Figaro
vindt kolonel Robert, dat alle mili
tairen, die in de Dreyfuszaak hebben
geknoeid, op welke wijze ook, moeten
worden gepensioneerd, welke ook hun
ouderdom of rang zij, met die bijcon
ditie, dat zij nooit of te nimmer, in
vrede noch oorlog, meer een rang
zullen mogen bekleeden.
Zooals men zich nog wel zal her
inneren, is er in de Dreyfus-zaak nu
en dan sprake geweest van een eigen-
handigen brief van keizer Wilhelm
aan Dreyfus, die zich in het ultra-
geheime dossier moest bevinden en
niet in het proces mocht worden
betrokken, daar men anders bevreesd
was voor internationale verwikke
lingen.
Moe het nu met dien brief eigenlijk
staat weet de Petite Républigue te
vermelden. Het betreft n.l. een ver-
valsching, die het schrift volgt \an
een bekend opstel, dat keizer Wilhelm
jaren lang geleden heeft gericht aan
generaal iDe Boisdeffre, om zijn mee
ning over den veldtocht van Hannibal
toe te lichten. Volgens hetzelfde blad
zou Boisdeffre van den valschen brief
geheel op de hoogte zijn.
De Aurore begint de carnpage tegen
Gonse: Gij hebt de vervalsching van
Henry op het geweten. Gij hebt een
brief geantidateerd; hij was van
October 1897, en gij wildet doen
gelooven, dat hij van Januari 1895
was; het betreft de zoogenaamde
bekentenis van Dreyfus. Gij hebt een
onjuiste vertaling van het telegram
van Pannizardi aan het Hof van
Cassatie ovei gelegd. Gij hebt valsch
getuigd, daar gij van een getuige hebt
beweerd, dat hij u andere dingen
heeft verteld, dan hij werkelijk heeft
gedaan. En wegens dit alles komt
gij in 't tuchthuis.
Quesnay de Beaurepaire is Zaterdag
door den regeeringscommissaris Car
rière gedurende een uur gehoord.
Wat wel verwondering mag wekken,
do anders zoo eksterachtige Beaure
paire heeft tegen alle mogelijke inter
viewers over zijn verhoor het zwijgen
bewaard.
De datum voor het begin van het
Dreyfus-pioces is nu officieel op 7
Augustus vastgesteld. De behandeling
zal tamelijk lang duren. Opdat ge
durende de warme dagen de inspan
ning niet te groot zal zijn, zullen de
zittingen 's morgens om half zeven
beginnen en tot twaalf uur duren
's Middags worden geene zittingen
gehouden. De regeeiings-commissaris
zal ongeveer 60 getuigen dagvaarden.
Labori is met zijn gezin in een par
ticulier huis te Rennes gaan wonen.
De corps-commandant generaal Lucas
heeft aan den minister van oorlog
den datum van het proces officieel
aangekondigd.
In een lang Reuter-telegram werd
gister medegedeeld, dat president
Kruger oneenigheid had gehad met
den Volksraad, die hem, naar hij
meende, niet meer vertrouwde. Toen
ging Kruger een dag niet naar het
gouvernementsgebouw, wat aanleiding
gaf om van het aftreden van den
Staatspresident te spreken.
Later op den dag gingen Joubert,
Burger en Koek, leden van den
Uitvoerenden Raad en de voorzitter
van den Volksraad hem opzoeken,
waarvan het resultaat was dat Kruger
een geheime zitting van den Volks
raad ging bijwonen. Deze zitting
duurde meer dan drie uren. De
menigte, die in spanning buiten de
Raadszaal stond te wachten, vernam
later dat de Volksraad ten slotte den
Staatspresident veizekerd had, nog
een volkomen vertrouwen in hem te
stellen
Een diepernstige stemming rust op
Ruslarid's hoofdstad. Men doet zijn
werk als alle dagen, maar nergens
hoort men luid spreken, laat staan
lachen. Men verwacht het stoffelijk
overschot van grootvorst George, die
zoo jong, zoo tragisch het leven heeft
verlaten. De eenvoudige vrouw, in
wier armen hij den geest heeft ge
geven, begeleidt, op wenscli van de
Tsarin-Moeder den dooden prins naar
de groeve
De hoofdstraten van St. Petersburg
zijn een en al vlaggen, doch niet de
gewone driekleur wappert aan de
stokken, maar zwart en wit verkon
digden droefenis en medelijden. Het
Nikolai-station is in een palmentuin
hergchapen. De geheele reis van Aboes
Tuman naar Petersburg leverde be
wijzen van algemeene liefde en ver
eering voor den gestorvene. Bijzonder
roerend was de begroeting in het
Kozakkengebied, welks betman de
grootvorst was. De geheele bevolking
ontving den trein, luid weenend en
snikkend.
Tusschen Japan en China is het
koek en ei. Twee Chineesche gezan
ten zijn in het begin dezer maand naar
Tokio gegaan, zoogenaamd voor han
delsbetrekkingen, maar feitelijk om
de eerste stappen te doen voor
een verbond tusschen China en Japan.
Er loopen reeds geruchten, dat het
bondgenootschap gesloten is
liet voornemen bestond bij de
gedelegeerden ter Vi edesconferentie
om een groote afscheidspartij te ge
ven, ter eere van de Nederl. Regee
ring en autoriteiten, waartoe allen
zouden genoodigd zijn, die aan de
conferentie hoffelijkheden hebben be-
gewezen. De Russische delegatie zou
de leiding van dit feest gehad hebben.
Tengevolge van het overlijden van
den grootvorst-troonopvolger van Rus
land is, naar wij vernemen, van het
plan afgezien moeten worden.
De aldeeling »Gooi- en Kern
land" der Nederl.indsche vereeniging
tot bescherming van dieren, heeft,
ten einde belangstelling te wekken
voor het goede doel der vereeniging.
een circulaire verspreid, waarin men
wordt uitgenoodigd als lid toe te
treden. In die circulaire wordt o. a.
gezegd
•Wat de vereeniging beoogt, zegt
reeds haar naam. Een naam, die
de sympathie van elk weldenkende
en van een ieder, die ware bescha
ving liefheeft, moet opwekken.
Of is niet het beschermen van wat
zwak en weerloos, afhankelijk en in
vele opzichten hulpeloos is, een ge
volg van het zich steeds meer ont
wikkelende rechtvaardigheidsgevoel en
van een verzachting der zeden, welke
het onbedriegelijk teelten is, dat de
menschheid vooruit gaat op den weg
der beschaving?
Wat is er, naast het hulpbehoe
vende kind, afhankelijker van den
rnensch dan het dier? Afhankelijk
wat zijn leien, zijn welzijn, zijn voe
ding, zijn rust, zijn verzorging, zijn
lief en zijn leed aangaat.
En hoe weinig wordt die afhan
kelijkheid eigenlijk nog geëerbiedigd
Hoe talloos vele zijn niet de geval
len van schandelijke verwaarloozing.
van een onmenschelijk misbruiken
der krachten, van wreede mishande
ling van het dier!
Dat het dier rechten heeft en de
mensch plichten jegens hem heeft te
vervullen, dat is het wat de vereeni
ging en wat onder hare banier en
in haar voetspoor onze afdeeling tot
erkenning en overtuiging wenscht te
brengen.
Geen ziekelijke dierenvertroeteling
derhalve, maar bescherming van het
dier, wanneer en waar het die be
scherming behoeft."
Wij maken van deze circulaire mel
ding, opdat stadgenooten hierin aan
leiding moge vinden, zich bij afdeeling
aan te sluiten. Het geld voor het
lidmaatschap uitgegeven, woidt goed
besteed.
Rijkspostspaarbank.
Tot hen, die zich ten aanzien vai
dienstaangelegenheden schriftelijk to
hem willen w enden, richt de directeu
der Rijkspostspaarbank nogmaals he
beleefd verzoek, niet op het adres
aan zijne ambtelijke qualite ls-aan
duiding zijn familienaam toe te voegen
Immers, wanneer in laatstgenoem
den zin mocht zijn gehandeld, worden
natuurlijk, de brieven als van gehee
particuliere aard beschouwd, en dien
tengevolge, bij zijne afwezigheid
hem nagezonden, óf tot zijne leiug
komst, ter Directie, ongeopend ii
bewaring gehouden.
Hierdoor kan [de ervaring heef
het herhaaldelijk geleerd] buitei
schuld van den directeur, of dei
onder hemressorteerende. ambtenaren
belangrijke vertraging in de af
doening der zaken ontstaan, en dien
tengevolge aan de belanghebbende!
ongerief ja, soms nadeel
worden berokkend.
Vooral is dit het geval, wanneei
de schrijvers inleggers zijn, die, ge
heel of gedeeltelijk, hun tegoed op
eischen.
Meer bijzonder wat déze personei
betreft, is het derhalve van groot ge
wicht te achten, dat zij, geheel ii
eigen belang, aan het verzoek vai
den directeur gehoor geven.
Tegen de Loterijen.
De Kamer van Koophandel en Fa
brieken te Leeuwarden heeft aan di
Minister van Waterstaat en Financiëi
een adres vei zonden, strekkende on
de zaak der Lotei ijen in haar geheelei
omvang nader wettelijk te doen re
gelen. De Kamer wijst in haar adre:
niet alleen op het misbruik dat ei
wordt gemaakt van het verbinden vai
winkelneringen aan loterijen, of om
gekeerd, maar ook op zoovele anden
misbruiken, die met loterijen var
allerlei aard worden gepleegd. Dt
Regeering, schrijft de Kamer, staa
nochtans geheel machteloos tegenovei
hen, die op bedoelde wijze speculeeror
(Verhaal van een Procureur)
Naar het Engelsch
VAK
HUGH CONWAY.
Het dienstmeisje was de eerste, die getui
genis moest afleggen. Eerst verklaarde zij,
dat het heslist onmogelijk was, dat er dien
morgen iemand buiten haar weten in het hnis
kon binnengedrongen zijn; daarna erkende zij
evenwel dat zij, toen zij tusschen acht en ne
gen uur de treden der stoep had afgedwijld,
een oogenhlik de straat was overgestoken,
om met een ander meisje, dat zij kende, enkele
woorden te wisselen, en dat gedurende hare
afwezigheid de huisdeur wijd open had gestaan.
Hoe lang was zij weg gebleven Aanvankelijk
beweerde zij, dat het niet langer dan enkele
minuten kon geweest zijnallengs bleek even
wel, dat hare afwezigheid zeer goed een kwar-
t'er, ja een half uur kon geduurd hebben.
Zij hield zich vast overtuigd, dat er niemand
in het huis had kunnen komen, ofschoon zij
moest toegeven, dat zij aan de overzijde van
de straat bij haar vriendin was binnengegaan,
om enkele snuisterijen, welke deze gekocht
had, te bezichtigen.
Dit was voldoende. De moordenaar had
zijn tijd goed waargenomen, was waarschijn
lijk met het plan om te stelen het open
staande huis binnengedrongen, had den doode-
lijken stoot toegebracht, en was er onopge
merkt weder uitgeslopen. Daarmede was alles
verklaard. De uitspraak der Jury luidde:
«Moord met voorbedachten rade, gepleegd door
één of meer onbekende personen." De Re
geering loofde voor de ontdekking van den
moordenaar de gewone belooning van honderd
pond uit, welke de erfgenamen tot vijf hon
derd pond verhoogden. De geheele politie
geraakte daardoor in beweging en deed het
mogelijke.
Over de naastvolgende vreeselijke dagen zal
ik niet verder uitwijden. Niet over de wan
hoop der troostelooze bruid, die er op aandrong
mij persoonlijk te spreken om zich al de ont
zettende bijzonderheden door mij te laten ver
tellen niet over de smart, welke ik zelf
over het verlies van mijn vriend gevoelde. Ik
zal noch van de plechtige, treurige begrafenis,
welke in de plaats van een vroolijke bruiloft
plaats had, iets mededeelen, noch van de lastige
informatiën en vragen van welmeenende vrien
den. Het ontzettende tooneel stond mij ge-
durig vóór de oogen en alles te zamen
maakte mij bijna ongeschikt voor elke bezig
heid. Wat ik in dien tijd zonder mijn ver
trouwden assistent had moeten beginnen, is
volstrekt niet te zeggen. Hij was mij een
wezenlijke steun, en ik besloot, mij daarvoor
tegenover hem erkentelijk te betoonen, zoodra
zich een gelegenheid daarvoor zou opdoen.
James Wilson was een man van omstreeks zes
en dertig jaren, eenigszins gezet, met een fat
soenlijk uiterlijk en volkomen te vertrouwen.
Hij stond thans ruim drie jaren in mijn dienst;
ik kon mij in elk opzicht op hem verlaten en
bewonderde dikwijls zijne bekwaamheid en
en scherpzinnigheid. Vroeger in een westelijk
district van Engeland als zelfstandig advocaat
gevestigd, had hij zich in die positie niet kun
nen handhaven, maar bewees, dat hij één van
die menschen was, die als ondergeschikten
meer tot stand brengen, dan als heeren. Hij
was in den afgrond gestort, welke zich voor
zoovele jonge rechtsgeleerden opent, dat is
te zeggen, hij had zich met bouwspeculanten
ingelaten. Nadat hij op die manier te gronde
was gegaan, was hij mij als bruikbaar en be
proefd man voor een post van vertrouwen
aanbevolen geworden, en ik had hem als eersten
bediende aangenomen.
Ofschoon hij een bedaard, terughoudend
man was, kwam ik er toch spoedig achter,
dat hij uit een fatsoenlijke familie afstamdi
overigens wist ik niets van zijne omstan
digheden. Voor mijn goedgemeende voorko
mendheid in maatschappelijk opzicht, welke il
hem in den eersten tijd meende te moetei
bewijzeii, had hij beleefd maar beslist bedankt
Hij verwijderde zich steeds, zoodra de kan
toortijd voorbij was, en ik wist niet eens
wéér hij woonde. Uit hetgeen mij omtrent zijne
omstandigheden ter ooren was gekomen, maakte
ik op, dat hij wellicht een armzalig dakka
mertje bewoonde; daar hij evenwel altijd al
tijd de eerste was, die op het bureau verscheen
en de laatste, die het verliet, ging mij dai
verder volstrekt niet aan. Hij was een uit
stekende werkkracht, en mochten zijne me
lancholieke oogen oogen, welke schenen
uit te drukken, dat wereld en menschen hem
niet goed hadden bejegend mij in den aanvang
ook ietswat gehinderd hebben weldra sloeg ik
er geen acht meer op, en stelde ik er mij mede
tevreden, dat Wilson, in weerwil van zijn treu-
rigen blik, zich een even minzaam menscb
betoonde, als ieder ander.
Daar de werkzaamheden zich altijd juisf
dan plegen te vermenigvuldigen, als men hef
minste in staat is, ze naar behooren te ver
richten, was dit ook het geval in dien vreese-
lijken tijd.
Wordt vervolgd