NIEUWE Nieuws- en Advertentieblad voor de Provincie Utrecht. FEUILLETON. BUITENLAND. BINNENLAND. DE VOLLE WAARHEID. N-». 59. Woensdag 26 Juli 1899. Acht-en-twintigste jaargang. 3' Amersfoortsche Courant ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden 1.Franco per post door het geheele Rijk. Afzonderlijke Nummers 3 Cent. Ingezonden stukken in tezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag. ADVERTENTIËN: Van 16 regels f 0.40; iedere regel meer 5 Cent. Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend Groote letters en vignetten naar plaatsruimte. Dreyfus. In een hoofdartikel in de Figaro vindt kolonel Robert, dat alle mili tairen, die in de Dreyfuszaak hebben geknoeid, op welke wijze ook, moeten worden gepensioneerd, welke ook hun ouderdom of rang zij, met die bijcon ditie, dat zij nooit of te nimmer, in vrede noch oorlog, meer een rang zullen mogen bekleeden. Zooals men zich nog wel zal her inneren, is er in de Dreyfus-zaak nu en dan sprake geweest van een eigen- handigen brief van keizer Wilhelm aan Dreyfus, die zich in het ultra- geheime dossier moest bevinden en niet in het proces mocht worden betrokken, daar men anders bevreesd was voor internationale verwikke lingen. Moe het nu met dien brief eigenlijk staat weet de Petite Républigue te vermelden. Het betreft n.l. een ver- valsching, die het schrift volgt \an een bekend opstel, dat keizer Wilhelm jaren lang geleden heeft gericht aan generaal iDe Boisdeffre, om zijn mee ning over den veldtocht van Hannibal toe te lichten. Volgens hetzelfde blad zou Boisdeffre van den valschen brief geheel op de hoogte zijn. De Aurore begint de carnpage tegen Gonse: Gij hebt de vervalsching van Henry op het geweten. Gij hebt een brief geantidateerd; hij was van October 1897, en gij wildet doen gelooven, dat hij van Januari 1895 was; het betreft de zoogenaamde bekentenis van Dreyfus. Gij hebt een onjuiste vertaling van het telegram van Pannizardi aan het Hof van Cassatie ovei gelegd. Gij hebt valsch getuigd, daar gij van een getuige hebt beweerd, dat hij u andere dingen heeft verteld, dan hij werkelijk heeft gedaan. En wegens dit alles komt gij in 't tuchthuis. Quesnay de Beaurepaire is Zaterdag door den regeeringscommissaris Car rière gedurende een uur gehoord. Wat wel verwondering mag wekken, do anders zoo eksterachtige Beaure paire heeft tegen alle mogelijke inter viewers over zijn verhoor het zwijgen bewaard. De datum voor het begin van het Dreyfus-pioces is nu officieel op 7 Augustus vastgesteld. De behandeling zal tamelijk lang duren. Opdat ge durende de warme dagen de inspan ning niet te groot zal zijn, zullen de zittingen 's morgens om half zeven beginnen en tot twaalf uur duren 's Middags worden geene zittingen gehouden. De regeeiings-commissaris zal ongeveer 60 getuigen dagvaarden. Labori is met zijn gezin in een par ticulier huis te Rennes gaan wonen. De corps-commandant generaal Lucas heeft aan den minister van oorlog den datum van het proces officieel aangekondigd. In een lang Reuter-telegram werd gister medegedeeld, dat president Kruger oneenigheid had gehad met den Volksraad, die hem, naar hij meende, niet meer vertrouwde. Toen ging Kruger een dag niet naar het gouvernementsgebouw, wat aanleiding gaf om van het aftreden van den Staatspresident te spreken. Later op den dag gingen Joubert, Burger en Koek, leden van den Uitvoerenden Raad en de voorzitter van den Volksraad hem opzoeken, waarvan het resultaat was dat Kruger een geheime zitting van den Volks raad ging bijwonen. Deze zitting duurde meer dan drie uren. De menigte, die in spanning buiten de Raadszaal stond te wachten, vernam later dat de Volksraad ten slotte den Staatspresident veizekerd had, nog een volkomen vertrouwen in hem te stellen Een diepernstige stemming rust op Ruslarid's hoofdstad. Men doet zijn werk als alle dagen, maar nergens hoort men luid spreken, laat staan lachen. Men verwacht het stoffelijk overschot van grootvorst George, die zoo jong, zoo tragisch het leven heeft verlaten. De eenvoudige vrouw, in wier armen hij den geest heeft ge geven, begeleidt, op wenscli van de Tsarin-Moeder den dooden prins naar de groeve De hoofdstraten van St. Petersburg zijn een en al vlaggen, doch niet de gewone driekleur wappert aan de stokken, maar zwart en wit verkon digden droefenis en medelijden. Het Nikolai-station is in een palmentuin hergchapen. De geheele reis van Aboes Tuman naar Petersburg leverde be wijzen van algemeene liefde en ver eering voor den gestorvene. Bijzonder roerend was de begroeting in het Kozakkengebied, welks betman de grootvorst was. De geheele bevolking ontving den trein, luid weenend en snikkend. Tusschen Japan en China is het koek en ei. Twee Chineesche gezan ten zijn in het begin dezer maand naar Tokio gegaan, zoogenaamd voor han delsbetrekkingen, maar feitelijk om de eerste stappen te doen voor een verbond tusschen China en Japan. Er loopen reeds geruchten, dat het bondgenootschap gesloten is liet voornemen bestond bij de gedelegeerden ter Vi edesconferentie om een groote afscheidspartij te ge ven, ter eere van de Nederl. Regee ring en autoriteiten, waartoe allen zouden genoodigd zijn, die aan de conferentie hoffelijkheden hebben be- gewezen. De Russische delegatie zou de leiding van dit feest gehad hebben. Tengevolge van het overlijden van den grootvorst-troonopvolger van Rus land is, naar wij vernemen, van het plan afgezien moeten worden. De aldeeling »Gooi- en Kern land" der Nederl.indsche vereeniging tot bescherming van dieren, heeft, ten einde belangstelling te wekken voor het goede doel der vereeniging. een circulaire verspreid, waarin men wordt uitgenoodigd als lid toe te treden. In die circulaire wordt o. a. gezegd •Wat de vereeniging beoogt, zegt reeds haar naam. Een naam, die de sympathie van elk weldenkende en van een ieder, die ware bescha ving liefheeft, moet opwekken. Of is niet het beschermen van wat zwak en weerloos, afhankelijk en in vele opzichten hulpeloos is, een ge volg van het zich steeds meer ont wikkelende rechtvaardigheidsgevoel en van een verzachting der zeden, welke het onbedriegelijk teelten is, dat de menschheid vooruit gaat op den weg der beschaving? Wat is er, naast het hulpbehoe vende kind, afhankelijker van den rnensch dan het dier? Afhankelijk wat zijn leien, zijn welzijn, zijn voe ding, zijn rust, zijn verzorging, zijn lief en zijn leed aangaat. En hoe weinig wordt die afhan kelijkheid eigenlijk nog geëerbiedigd Hoe talloos vele zijn niet de geval len van schandelijke verwaarloozing. van een onmenschelijk misbruiken der krachten, van wreede mishande ling van het dier! Dat het dier rechten heeft en de mensch plichten jegens hem heeft te vervullen, dat is het wat de vereeni ging en wat onder hare banier en in haar voetspoor onze afdeeling tot erkenning en overtuiging wenscht te brengen. Geen ziekelijke dierenvertroeteling derhalve, maar bescherming van het dier, wanneer en waar het die be scherming behoeft." Wij maken van deze circulaire mel ding, opdat stadgenooten hierin aan leiding moge vinden, zich bij afdeeling aan te sluiten. Het geld voor het lidmaatschap uitgegeven, woidt goed besteed. Rijkspostspaarbank. Tot hen, die zich ten aanzien vai dienstaangelegenheden schriftelijk to hem willen w enden, richt de directeu der Rijkspostspaarbank nogmaals he beleefd verzoek, niet op het adres aan zijne ambtelijke qualite ls-aan duiding zijn familienaam toe te voegen Immers, wanneer in laatstgenoem den zin mocht zijn gehandeld, worden natuurlijk, de brieven als van gehee particuliere aard beschouwd, en dien tengevolge, bij zijne afwezigheid hem nagezonden, óf tot zijne leiug komst, ter Directie, ongeopend ii bewaring gehouden. Hierdoor kan [de ervaring heef het herhaaldelijk geleerd] buitei schuld van den directeur, of dei onder hemressorteerende. ambtenaren belangrijke vertraging in de af doening der zaken ontstaan, en dien tengevolge aan de belanghebbende! ongerief ja, soms nadeel worden berokkend. Vooral is dit het geval, wanneei de schrijvers inleggers zijn, die, ge heel of gedeeltelijk, hun tegoed op eischen. Meer bijzonder wat déze personei betreft, is het derhalve van groot ge wicht te achten, dat zij, geheel ii eigen belang, aan het verzoek vai den directeur gehoor geven. Tegen de Loterijen. De Kamer van Koophandel en Fa brieken te Leeuwarden heeft aan di Minister van Waterstaat en Financiëi een adres vei zonden, strekkende on de zaak der Lotei ijen in haar geheelei omvang nader wettelijk te doen re gelen. De Kamer wijst in haar adre: niet alleen op het misbruik dat ei wordt gemaakt van het verbinden vai winkelneringen aan loterijen, of om gekeerd, maar ook op zoovele anden misbruiken, die met loterijen var allerlei aard worden gepleegd. Dt Regeering, schrijft de Kamer, staa nochtans geheel machteloos tegenovei hen, die op bedoelde wijze speculeeror (Verhaal van een Procureur) Naar het Engelsch VAK HUGH CONWAY. Het dienstmeisje was de eerste, die getui genis moest afleggen. Eerst verklaarde zij, dat het heslist onmogelijk was, dat er dien morgen iemand buiten haar weten in het hnis kon binnengedrongen zijn; daarna erkende zij evenwel dat zij, toen zij tusschen acht en ne gen uur de treden der stoep had afgedwijld, een oogenhlik de straat was overgestoken, om met een ander meisje, dat zij kende, enkele woorden te wisselen, en dat gedurende hare afwezigheid de huisdeur wijd open had gestaan. Hoe lang was zij weg gebleven Aanvankelijk beweerde zij, dat het niet langer dan enkele minuten kon geweest zijnallengs bleek even wel, dat hare afwezigheid zeer goed een kwar- t'er, ja een half uur kon geduurd hebben. Zij hield zich vast overtuigd, dat er niemand in het huis had kunnen komen, ofschoon zij moest toegeven, dat zij aan de overzijde van de straat bij haar vriendin was binnengegaan, om enkele snuisterijen, welke deze gekocht had, te bezichtigen. Dit was voldoende. De moordenaar had zijn tijd goed waargenomen, was waarschijn lijk met het plan om te stelen het open staande huis binnengedrongen, had den doode- lijken stoot toegebracht, en was er onopge merkt weder uitgeslopen. Daarmede was alles verklaard. De uitspraak der Jury luidde: «Moord met voorbedachten rade, gepleegd door één of meer onbekende personen." De Re geering loofde voor de ontdekking van den moordenaar de gewone belooning van honderd pond uit, welke de erfgenamen tot vijf hon derd pond verhoogden. De geheele politie geraakte daardoor in beweging en deed het mogelijke. Over de naastvolgende vreeselijke dagen zal ik niet verder uitwijden. Niet over de wan hoop der troostelooze bruid, die er op aandrong mij persoonlijk te spreken om zich al de ont zettende bijzonderheden door mij te laten ver tellen niet over de smart, welke ik zelf over het verlies van mijn vriend gevoelde. Ik zal noch van de plechtige, treurige begrafenis, welke in de plaats van een vroolijke bruiloft plaats had, iets mededeelen, noch van de lastige informatiën en vragen van welmeenende vrien den. Het ontzettende tooneel stond mij ge- durig vóór de oogen en alles te zamen maakte mij bijna ongeschikt voor elke bezig heid. Wat ik in dien tijd zonder mijn ver trouwden assistent had moeten beginnen, is volstrekt niet te zeggen. Hij was mij een wezenlijke steun, en ik besloot, mij daarvoor tegenover hem erkentelijk te betoonen, zoodra zich een gelegenheid daarvoor zou opdoen. James Wilson was een man van omstreeks zes en dertig jaren, eenigszins gezet, met een fat soenlijk uiterlijk en volkomen te vertrouwen. Hij stond thans ruim drie jaren in mijn dienst; ik kon mij in elk opzicht op hem verlaten en bewonderde dikwijls zijne bekwaamheid en en scherpzinnigheid. Vroeger in een westelijk district van Engeland als zelfstandig advocaat gevestigd, had hij zich in die positie niet kun nen handhaven, maar bewees, dat hij één van die menschen was, die als ondergeschikten meer tot stand brengen, dan als heeren. Hij was in den afgrond gestort, welke zich voor zoovele jonge rechtsgeleerden opent, dat is te zeggen, hij had zich met bouwspeculanten ingelaten. Nadat hij op die manier te gronde was gegaan, was hij mij als bruikbaar en be proefd man voor een post van vertrouwen aanbevolen geworden, en ik had hem als eersten bediende aangenomen. Ofschoon hij een bedaard, terughoudend man was, kwam ik er toch spoedig achter, dat hij uit een fatsoenlijke familie afstamdi overigens wist ik niets van zijne omstan digheden. Voor mijn goedgemeende voorko mendheid in maatschappelijk opzicht, welke il hem in den eersten tijd meende te moetei bewijzeii, had hij beleefd maar beslist bedankt Hij verwijderde zich steeds, zoodra de kan toortijd voorbij was, en ik wist niet eens wéér hij woonde. Uit hetgeen mij omtrent zijne omstandigheden ter ooren was gekomen, maakte ik op, dat hij wellicht een armzalig dakka mertje bewoonde; daar hij evenwel altijd al tijd de eerste was, die op het bureau verscheen en de laatste, die het verliet, ging mij dai verder volstrekt niet aan. Hij was een uit stekende werkkracht, en mochten zijne me lancholieke oogen oogen, welke schenen uit te drukken, dat wereld en menschen hem niet goed hadden bejegend mij in den aanvang ook ietswat gehinderd hebben weldra sloeg ik er geen acht meer op, en stelde ik er mij mede tevreden, dat Wilson, in weerwil van zijn treu- rigen blik, zich een even minzaam menscb betoonde, als ieder ander. Daar de werkzaamheden zich altijd juisf dan plegen te vermenigvuldigen, als men hef minste in staat is, ze naar behooren te ver richten, was dit ook het geval in dien vreese- lijken tijd. Wordt vervolgd

Historische kranten - Archief Eemland

Nieuwe Amersfoortsche Courant | 1899 | | pagina 1