NIEUWE Nieuws- en Advertentieblad voor de Provincie Utrecht. INegen-en-twintigste jaargang. BUlTENLAiMt FEUILLETON. No. 32. Zaterdag 21 April 1900. 'OENSDAG EN ZATERDAG. Over Boord. Amersfoortsche Courant ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden 1.Franco per post door het geheele Rijk. Afzonderlijke Nummers 3 Cent. Ingezonden stukken in tezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag. Uitgever G. J. SLOTHOUWER, Amersfoort. ADVERTENTIËN: Van 16 regels 0.40; iedere regel meer 5 Cent. Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend. Groote letters en vignetten naar plaatsruimte. Nog steeds blijven de berichten omtrent belangrijke krijgsbedrijven uit. De ofïicieele tijding van bet ontzet van Wepener laat nog steeds op.zich wachten, terwijl ook particuliere be richten van oorlogscorrespondenten betredende de bewegingen van vriend en vijand zoo goed als geheel ont breken. De pers-censuur is weer stronger dan ooit zoowel in den Vrij staat als in Natal, hetgeen de Daily Graphic doet vermoeden dat de ope raties van lord Roberts van veel grooter afmeting zijn dan men alge meen vermoedt Welke die operaties zijn. is natuurlijk niet te zeggen doch herhaaldelijk is er door correspon denten reeds op gewezen dat er zeer belangrijke gebeurtenissen op til zijn en deze worden nu met spanning te gemoet gezien. Er is een bericht, dat men in Basoeioland beeft hooren vuren in de richting van Thaba Nchu. Als dit waar is. zegt de Daily Mail, dan kan dit alleen een gevolg zijn van een beweging in Oostelijke rich ting van een groot deel van lord Roberts' krijgsmacht met het doel om de Boerencommando's in liet Zuiden van den Vrijstaat den terug tocht af te snijden, liet zou bewijzen, meent bet blad, dat lord Roberts op groote schaal de krijgsoperaties heelt hervat, hetgeen trouwens gestaafd wordt door Roberts' telegram, waarin hij zegt dat hij twee divisies tot ontzet van Wepener beett uitgezonden. Overigens is er nog slechts een blijkbaar vertraagd telegiam uit Pre toria betreffende een succes door commandant Froneman behaald. Deze Boerencommandant rapporteert aan zijn regeering dat bij 400 Engelschen in de richting van Aliwal Noord over de Oranjerivier terugsloeg, terwijl hij verscheiden gevangenen maakte en wagens en vee als buit meenam. Verder seinde hij dat de brug bij Bethulië vernield is. Tegelijkertijd wordt echter uit Kaapstad gemeld, dat de tijdelijke spoorwegbrug daar op het eind van deze week geopend zal worden. De groote brug is onge veer een maand geleden toen de Boe ren de Kaapkolonie moesten verlaten, door hen vernield en de Engelschen bouwden een nieuwe, die dan nn weldra gereed zal zijn. Zou nu deze brug weder door de Boeren »opge- blazen" zijn? Dit is haast niet aan te nemen, daar de Engelschen in grooten getale bij Bethulië staan Waarschijnlijker is, dat Froneman op een afstand de oude vernielde brug heeft waargenomen en met zijn tele gram veeleer heeft willen te kennen geven, dat zij nog niet hersteld was. Omtrent do bedoeling der Boeren met hun tocht naar het Zuiden van den Oranje Vrijstaat, spreekt Winston Churchill een nieuw vermoeden uit. Totnutoe was men van meening, dat de Boeren met hun oprukken naar het Zuiden sleehts de nieuwe taktiek van den guerilla-oorlog begonnen hadden. Zeker is dat ook het geval. Maar zij hadden daarmee nog andere bedoelingen. In de eerste plaats liet opnieuw bijeenbrengen van de «huis- toe" gegane Vrijstaters en deze ver- zameliug is, gelijk door de Engelschen wordt ei kend, met groole snelheid uitgevoerd zoodat de eerst kleine commando's thans tot sterke afdee- lingen zijn aangegroeid. De operaties in liet Zuiden hadden echter nog een ander doel waarop Churchill wijst. De demonstratie, die de Boeren den 15en bij Karee Siding ten Zuiden van Brandfort tegen generaal Tucker's divisie hebben gehouden, zegt Chur chill, werd slechts gedaan om het aanrukken van een reusachtigen pio viandtrein te dekken Men herinnert zich hierbij, dat voor eenige weken, toen de Boeren ten Noorden en Oosten van Bloem fontein weer bedrijvig werden, ge meld werd dat er een groote in Zui delijke richting bewegende wagen trein was gezien. Beide wagentreinen zijn blijkbaar dezelfde destijds trok hij leeg naar het Zuiden en thans is hij met den oogst die nog te red den was teruggekeerd. Winston Cliurchil gelooft echter dat juist het Zuid-Westelijke deel van den Vrijstaat het viuchtbaarst is. Moge dit misschien waar zijn de omstandigheid, dat de Boeren niet in dat deel zijn doorgedrongen wordt voldoende verklaard uit het feit, dat zij daar op heide flanken tusschen twee spoorweglijnen bedreigd waren zooveel is echter zeker, dat het hun gelukt is, trots de bezetting van den Vrijstaat door de Engelschen zich de vruchten van hun vlijt ten minste voor een groot deel te ver zekeren En dit niet te loochenen succes, zegt de Köln. Ztbeteekent weel een echec voor de Engelschen. De tegenstanders in een oorlog besttij den elkaar met alle middelen bij de afgesloten ligging der BoereiTrepublie- ken is juist liet afsnijden van piovi- andtoevoer een zeer gevaarlijk wapen in de hand der Engelschen. Bord Roberts heeft daarvan in de onmid- delijke nabijheid van ziju hoofdkwar tier geen gebruik gemaakt, terwijl het toch voor hem zoo gemakkelijk was zulks te doen, als hij maar voor een voldoende bezetting van verschil lende plaatsen had gezorgd. En niet alleen dat heeft hij niet gedaan, zegt het Keulsche blad, docit het voor handen bezettingsleger heeft hij bo vendien nog, door generaal Clement's divisie tot zich te trekken, aanmer kelijk verzwakt. Zoo ziet men, dat ook lord Roberts, die zoo onverbiddelijk is geweest in zijn oordeel over de generaals Warren en Bulier, de kritiek zij het voor- loopig nog slechts door liet buiten land niet wordt gespaard. Robert's rapport over de genoemde generaals, heeft overigens in Engeland een groot en pijnlijk opzien gebaard, en men verbaast er zich over hoe het ministerie van oorlog er toe heeft kunnen hesluiten om nu reeds, terwijl de oorlog nog in vollen gang is, dit rapport te publiceeren. Want het kan niet anders of de openbaarmaking moet op de troepen in het veld demo raliseerend werken. Algemeon ismen van oordeel dat Warren en Buller niet langer gehandhaafd kunnen wor den, ja zelfs weet de Evening Stan dard. reeds mee te deelen dat Warren teruggeroepen is. liet departement van oorlog weigerde bij navraag echter inlichting omtrent de juistheid van dat bericht te geven. Woensdagmorgen heeft te Parijs in de Notre Dame de plechtige lijk dienst plaats gehad ter nagedachtenis van kolonel De Villebois Mareuil, die in dienst der Boerenzaak sneuvelde. De broeder en de dochter van den overledene woonden de plechtigheid bij; evenzoo de admiraals Gervais en Vèron en verscheidene generaals waaronder Mercier. Bij het uitgaan klonk eenige malen de kreet „Leve het leger!" De politie liet het plein voor de kerk ontruimen. De President der republiek had zich laten vertegenwoordigen door luit.-kolonel Meaux Samt-Marc. De consul-generaal der Z.A. Republiek vertegenwoordigde den gezant, die niet te Parijs is; ook de consul- generaal van den Otanje-Vrijstaat woonde den dienst bij. Deze twee consuls hadden in opdracht, het re- publikeinsche driemanschap, thans in den Haag, te vertegenwoordigen. De Fransahe tentoonstelling. De Fransche wereldtentoonstelling wordt over het algemeen door de Europeesche pers met vriendschap pelijke woorden begroet. Allen willen er gaarne het groote Vredefeest in zien. De Times waarschuwt, dat de toeloop van Engelschen niet zoo groot zal zijn. Er is te veel rouw, zouden we ook zoo zeggen. De eerste dag, dat de tentoonstel ling voor het publiek open was, kwa men er ruim 150.000 bezoekers, ook Maandag was het er zeer druk. De Paiijsche oppositie bladen geven den nuchteren raad de tentoonstelling nu weer een maand te sluiten om het werkvolk rustiger aan den gang te laten. In de ofliciësle tentoonstellingskrin gen is het vertrouwbare bericht ont vangen, dat de Prins van Wales, die oorspronkelijk vast besloten gewee. t was. wegens de aanvallen van een groot deel van de Fransche pers tegen Koningin Victoria, van Parijs weg te blijven, zich nu toch heeft laten over halen en waarschijnlijk reeds spoedig na den terugkeer van Kopenhagen voor het bezoeken der wereldtentoon stelling naar Parijs komen. Het be richt was des te aangenamer, omdat tot dusverre het aantal der regeerende Vorsten, die voor de tentoonstelling naar Parijs komen, heel gering is. Opstand der Asliantijnen Het land der Ashantis is in vollen opstand en de Britsche gouverneor, Sir Frederick Hodgson en zijn eclit- genoote zijn de gevangenen van de opgestane Ashantis, die zich reeds van de hoofstad hebben meester ge maakt. Als de oorzaak van dezen opstand wordt gemeld de opsporing van de gouden troonzetel van Ashanti. De gouverneur was op een van zijne inspectiereizen, waarop zijne echtge- noote hem vergezelde, toen bij be richt ontving, dat eindelijk de plek was opgespoord, waar de beroemde gouden troonzetel van de koningen der Ashantis verborgen was. Deze troonzetel was met nog andere sedert '200 jaren reeds vermaarde gouden sieraden, op raad van de edellieden en van de Fetisli-priesters van As hanti uit de hoofstad weggevoerd en verstopt, kort voordat Sir Francis Scott in 1895 met zijne expeditie te Koemassi binnentrok en koning Prein- peh afzette. Alle moeite van de Engelschen om deze reliquie meester te worden, was tot dusver te vergeefs. EWALD AUG. KöNIG. 7) Rudolph was den laatsten tijd zeer prikkel baar, aanhoudende arbeid heeft zijne zenuwen sterk geschokt, zóó kan hij nu en dan een onbedacht woord gesproken hebben. Ik hoop, dat hij op nieuw versterkt terugkeere, dan zal alles wel weder in orde komen!» »Wij kunnen allen niet meer doen, dan het wenschen,» zeide Maria. »De zaak is nog te jong, om nu reeds ont bonden te worden,» ging de moeder voort; »het zou jammer van deze bloeiende zaak zijn, dat zij onfeilbaar te gronde ging. Dat mag niet gebeuren; ik zal het mogelijke doen, om dat te voorkomen. En daarin moet gij me bijstaan, HendrikRudolph stelt uw raad op hoogen prijs. Indien de ontbinding werkelijk plaats vond, dan zou Herbert ongelukkig zijn; het bedrijfskapitaal is toch het eigendom van Rudolph, Herbert bezit niets, zijn vader was geheel van middelen ontbloot.» »Wij zullen allen den vrede aanraden,» antwoordde Maria, een blik vol innige liefde op haar verloofde werpende; «wellicht is onze bezorgdheid ook overdreven.» Dr. Hackert was opgestaan, thuis wachtte hem een arbeid, welke dezen avond nog ver richt moest worden. Marie vergezelde hem de trap afzij hadden de huisdeur nog niet bereikt, toen deze haastig geopend werd en een klerk van den advocaat binnentrad. »Nu, wat heb je me te brengen, daar zoo veel haast bij is?» vroeg de Doctor belang stellend. «Een telegram uit Londen,» luidde het ant woord; »het is zooeven bezorgd, en daar ik u hier hoopte te vinden, draalde ik niet lang de zaak is wellicht dringend.» Dr. Hackert had het telegram reeds geopend en de weinige woorden spoedig gelezen; zijn blik was, als de blik van een krankzinnige, strak op den klerk gevestigd, die het natte voorhoofd met den zakdoek afwischte. »'t Is goed,» zeide hij met doffe stem; »een particuliere zaak; ga, maar, ik volg je onmid dellijk.» «Een onaangename tijding?» vroeg Marie ongerust. «Laten we in het kantoor gaan,» antwoordde hij«goeie God, wie had dat kunnen ver moeden I Zij volgde hem; een bang vermoeden rees er op in haar ziel. «De tijding komt uit Londen zeide zij. «Dan is ddar een ongeluk gebeurd.» «Ja, mijn kind, een groot ongeluk,» zeide hij toestemmend knikkende; »ik vrees, dat mama dezen slag niet te boven zal komen. Rudolph was altijd haar lieveling.» «Is hij dood?» vroeg Marie ontsteld. »Stil, stil! ik weet het zelf nog niet; de zin van het telegram is eenigzins onduidelijk; hier, lees het zelf!» Met bevende hand nam Marie het papier. «Ik kom morgen,» las zij. «Ontzettende gebeurtenis, Rudolf op de overvaart veronge lukt, bereid moeder en zuster voorzichtig voor, ben schier krankzinnig. Herbert.» «Goeie Hemel!» riep Marie, in een stoel neervallende; «hij is dood, en Mama snakt er zoo naar, hem terug te zien.» «Verongelukt,» riep de Doctor knikkende, «als we de nadere bijzonderheden maar wisten.» Hij legde de handen op den rug, en liep eenige keeren met groote stappen de kamer op en neêr; vervolgens bleef hij vóór den grooten lessenaar staan, waaraan de broeders pleegden te werken. «Moed, mijn lief kind!» zeide hij troostend. «Aan wat geschied is valt niet. te veranderen, en we hebben moed noodig, om de zwaarbe proefde mama het ontzettende te helpen dragen.» »En hoe zullen wij haar voorbereiden?» vroeg Marie, de betraande oogen tot hem opheffende. «Heden nog niet,» antwoordde hij snel, »laten we daarmede wachten tot morgen vroeg. Gunnen wij haar dezen nacht nog rust; mor gen, na een verkwikkenden slaap, zal zij het wellicht beter doorstaan. Ik weet, dat het je zwaar zal vallen, haar een vroolijk gezicht te toonen; als zij je naar de oorzaak van je ontstemdheid vraagt, verzin dan een voor wendsel, opdat zij geen vermoeden kan krijgen.» »Het zal me zeker zwaar vallen. En wanneer ik nu weder aan die woordenwisseling denk.» »Om 's Hemels wil, tob daar niet verder over,viel hij haar verschrikt in de rede«het zou tot ontzettende vermoedens kunnen leiden, welke toch in geen geval een grond zouden hebben. «Neen, neen, het zou te ontzettend zijn!» zeide het meisje, hare oogen met de handen bedekkende. »Het was ook zeker niet zoo erg, als ik dacht; wellicht een woordenwisseling over een mislukte zaakik wil er niet verder aan denken. Had ik vroeger maar gezwegen, moeder behoefde het toch niet te vernemen.» Wordt vervolgd.)

Historische kranten - Archief Eemland

Nieuwe Amersfoortsche Courant | 1900 | | pagina 1