NIEUWE
Ni euws- en Advertentieblad
voor de Provincie Utrecht.
FEUILLETON.
No. 13.
Zaterdag 14 Februari 1903.
Twee-en-dertigste jaargang.
VERSCHIJNT WOEIYSflAfi EN ZATEIIIlAG.
HUITENLANL).
VERZOEND.
8)
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden f 1.Franco per post door het geheele Rijk
Afzonderlijke Nummers 3 Cent.
Ingezonden stukken intezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
Uitgever fi. J. SLOTHOUWER.
BureauLangestrnat 77. Teleplioonno. G9.
AD VERTENTIËN:
Van 16 regels f 0.50; iedere regel meer 7'/s Cent.
Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend.
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte
De nieuwe Kiezerslijst.
Op de samenstelling der nieuwe
Kiezerslijst dient ook dit jaar acht-
gegeven.
Letten we allereerst op de belasting-
kiezers.
Belastingkiezer is hij, die over het
laatste dienstjaar al zijn aangeslagen
in de Rijks-belastingen heeft voldaan.
Die belastingen zijn: Personeele be
lasting, Grondbelasting Vermogen
belasting en Bedrijfsbelasting. Deze
aanslagen behoeven niet meer te
loopen over een vol dienstjaar; men
moet eenvoudig de belasting op tijd
hebben betaald.
Belaslingkiezers behoeven zich niet
aan te geven; zij worden ambtshalve
op de kiezerslijsten gebracht.
Alleen zij, die mede eigenaren zijn
in een onverdeelrien boedel, waarvoor
in 1902 grondbelasting is betaald,
terwijl hun aandeel in die belasting
f 1 bedraagt, behooren zich tusschen
1 en 15 Februari aan te geven aan
de secretarie, waar zij een formulier
ontvangen, dat vóór 15 Februaii in
gevuld en onderteekend aan de secre
tarie moet worden ingeleverd, met
het belastingbiljet.
Wie verhuisde naar een andere
gemeente en in een vorige belasting
betaalde, dient zich eveneens aan te
geven, met overlegging van het voldaan
geteekende belastingbiljet.
Wie op 1 Februari zijn belasting
nog niet voldaan heeft, krijgt van den
ontvanger een waarschuwing tehuis,
een gratis waarschuwing, waarin ge
zegd wordt, dat, is de belasting op
1 Maart niet voldaan, men niet op
de kiezerslijst komt.
Alle overige kiezers, d. w. z. de
huur-, inkomen-, en examenkiezers
behooren zich aan te geven tusschen
1 en 15 Februari ter secretarie. Ztj
ontvangen een formulier, dat onder
teekend en ingevuld, vóór den 15den
Februari moet worden ingeleverd aan
het Gemeentehuis.
Huurkiezer is hij, die op den 31sten
Januari sedert 1 Augustus van het
vorige jaar in een huis of een deel
van een huis heeft gewoond van de
huurwaarde, voor iedere gemeente be
paald. Men mag in dien tijd ook één
maal verhuisd zijn; mits dan ieder
der woningen den huurprijs heeft, dooi
de wet vastgesteld.
Men kan ook kiezer worden, wan
neer het huis of het gedeelte van het
huis, dat men bewoont, niet den ge
ëischten huurprijs heeft, doch wanneer
men in zijn woonplaats grond in huur
heeft, en daarmede het voor de ge
meente geldende bedrag wordt ver
kregen. Natuurlijk moet men dien
grond minstens net zoo lang in huur
hebben als het huis.
De huurkiezer moet zich aangeven
Alleen wanneer hij in dezelfde woning
bleef, als het vorig jaar, en hij stond
leeds op de kiezerslijst, is aangifte
niet noodig.
De bepalingen voor de huur kiezers
gelden ook voor de schippers; zij
moeten alleen den vastgeslelden lijd
een schip in eigendom of huur hebben
gehad van 24 M3 inhoud, of 25,000
Kg. laadvermogen.
Inkomen- of loonkiezers zijn zij die
van 1 Januari van het voorgaande
jaar tot 31 Januari van het volgende
achtereenvolgens bij niet meer dan
twee personen, ondernemingen, open
bare of bijzondere instellingen in
dienstbetrekking zijn geweest, en daar
een loon hebben genoten, dat óók
voor iedere gemeente in de wet is vast
gesteld.
liet loon, in vaste dienstbetrekking
door de vrouw genoten, kan worden
geteld bij dat van den man, en even
zeer het halve loon van minderjarige,
inwonende kinderen. Wanneer dat
alles bijeen het door de wet geëischtc
bedrag haalt, kan de man kiezer
worden.
Men behoeft niet meer het juiste
bedrag van loon of inkomen op te
geven, doch kan volstaan met de ver
klaring, dat het loon het door de wet
gevorderde bedrag bereikt.
Als loon wordt ook gerekend het
pensioen of de lijfrente, dat door
openbare instellingen wordt verleend
en ook dat, door ondernemingen of
bijzondere instellingen uitbetaald.
Natuurlijk blijft het bedrag van het
inkomen voor iedere gemeente onver
anderd.
Ongevallenrente wordt ook als loon
beschouwd.
Staat in een of ander bedrijf in den
regel het werk gedurende een gedeelte
van het jaar stil, dan wordt de tijd,
waarin niet gewerkt wordt, toch als
diensttijd beschouwd. Is men hoogstens
twee maanden ziek, dan wordt toch
het loon gerekend ontvangen te zijn
Ook de kost en de inwoning wordt
als loon gerekend, naaf een daarvoor
bij de wet voor iedere gemeente vast
gesteld bedrag. Wie op Zon-en Christe
lijke feestdagen den kost echter niet
geniet, behoeft voor deze dagen niets
af te trekken. Hij wordt toch gerekend
volle kest en inwoning te genieten.
De bepalingen voor de inwonende
zoons zijn dezelfde gebleven.
Loonkiezers moeten zich ieder jaar
opnieuw aangeven tusschen 1 en 15
Februari.
Spaarbank- en Grootboekkiezers.
Wie op 1 Februari a.s. sedert een
jaar flOO nominaal op het Grootboek
heeft staan of f 59 in de spaarbank,
zóó dal het inderdaad zijn eigendom
is, kan op grond daarvan aanspraak
maken op het kiezerschap.
llij moet tusschen I en 15 Februari
zich op de secretarie aanmelden onder
overlegging van een bewijs van de
directie van hel Grootboek of het
bestuur der Spaarbankdat hij inder
daad sedert een jaar eigenaar is tvan
de gevorderde bedragen.
Het is niet meer noodig. dat men
een boekje hebbe van de Rijkspost
spaarbank; andere spaarbanken,zoo
als die van het Nut, tellen ookmeè;
doch natuurlijk moeten de lichamen,
waarvan deze spaarbanken uitgaan,
rechtspersoonlijkheid hebben, en, zoo
ze na 1 Mei 1900 zijn opgericht,
moeten ze een waarborgsom van
f25,000 bij de Nederlandsche bank
hebben gedeponeerd.
Wie reeds Groothoek- of Spaar
bankkiezer is, behoeft zich niet op
nieuw aan te geven; daar wordt
ambtshalve voor gezorgd.
Examenkiczers. Do wet zegt, dat zij
kiezer kunnen worden, die »met goed
gevolg hebben afgelegd een examen,
ingesteld door of krachtens de wet of
aangewezen bij algemeenen maatregel
van bestuur en in verband staande
met de benoembaarheid toteenig ambt.
de vervulling van eenige betrekking
of de uitoefening van eenig bedrijfof
beroep".
In het algemeen wordt het kiesrecht
aan bovengenoemde categoriën van
personen toegekend, wanneer zij zijn
mannelijke ingezetenen des Rijks,
tevens Nederlanders, die den leeftijd
van 25 jaren hebben bereikt.
Wie dit jaar op 15 Mei zijn 25ste
jaar bereikt en in de termen valt, kan
dus kiezer worden.
Woensdag had Chamberlain te
Grahamstown verscheidene adressen
in ontvangst te nemen, o m. een van
loyalisten waarin gevraagd werd om
scheiding van de oostelijke en de
westelijke districten van de Kaap
kolonie op grond, dat het verschil
in ras, denkbeelden en nationale ge
voelens zoo groot was, dat er gee
nerlei hoop bestond op vriendschap
pelijke samenwerking van beiden. Dij
een federatieplan van Zuid-Afrika
moest de Kaapkolonie niet als een
geheel, maar als twee of zelfs drie
provincies worden beschouwd. Er
blijven, zoo werd verder in het adres
verklaard, ernstige redenen over te
vreezen, dat in zekere deelen des
lands de hoop op liet vestigen van
een Hollandsche republiek ongeschon
den in het leven is gebleven.
Chamberlain wilde echter van een
verdeeling van de kolonie niets weten
Ook Hollandsche Afrikaanders boden
een adres aan, waarin Chamberlain
werd dank gezegd, omdat hij niet het
oor wenschte te leenen aan de insi
nuaties der loyalisten
De minister wordt vandaag te Graaf
Reinet verwacht. Morgen reist hij
verder, houdt even stil te Middelburg
en gaat door naar de Schoomhie,
waar hij den Zondag zal doorbrengen
bij een Engelsch ingezetene. Van
Zondagavond tot Dinsdagochtend zit
hij in den trein naar de Paarl.
Tegen zes uur aldaar aangekomen,
moet hij van een garden-partij ge
nieten. Des avonds komt hij te Kaap
stad aan, waar hij zijn intrek neemt bij
den gouverneur. Den 25en vertiekt
hij naar Europa.
In verband met de ongerustheid,
die men ook in Rusland schijnt te
koesteren over eventueele ernstige
complicaties op het Balkan-schier
eiland, brengt de Daily Telegraph het
bericht van haar correspondent te
Petersburg, dat alle reserve-officieren
van het Russische leger aanzegging
hebben gekregen om zich gereed te
houden, binnen 24 uren naar hun
diverse regimenten te gaan.
Naar Paris-Nouvelles meldt is het
bevel tot mobilisatie van eenige Turk-
sche legercorpsen wel degelijk gegeven.
De Temps daarentegen beweert dat
Turkije van een bevriende mogendheid
(waarschijnlijk Duitschland) den raad
zou hebben gekregen, met de voor
genomen mobilisatie nog te wachten,
totdat de aangekondigde nota van
Rusland en Oostenrijk-Hongai ije door
de Porte zou zijn ontvangen. Ook zou
de opperste Raad vau oorlog niet goed
weten aan wien de leiding van de
Tuiksche troepen in Macedonië te
moeten toevertrouwen. Naar te Kon-
stantinopel wordt verzekerd, zou
Edhem-Pasja de a.s opperbevelhebber
zijn.
De geruchten dat men zich in Bul
garije wapent onder voorwendsel dat
Naar het Duitsch van
FREIHERR YON SCHLICHT.
Mijne vrouw vindt het prettig, hier in het
geheel vreemde garnizoen, terstond een goeden
bekende te vinden, en ik verzoek u reeds heden
vdat gij uwer aan haar wat gelegen laat liggen,
en ik hoop, mijn waarde Mijnheer von Mar-
bach, dat gij u later in onze woning thuis
zult gevoelen."
Met deze woorden had de Heer von Malton
hem begroet en een plotselinge blos was hem
naar de wangen gestegen. «Mevrouw Uwe
echtgenoote is inderdaad te vriendelijk, zich
mijner dog te herinneren ik zal mijn uiterste
best doen, het vertrouwen van Mijnheer den
Overste te winnen!" Verlegen had hij deze en
dergelijke onbeduidende gezegden gestotterd,
en was daarop onmiddellijk er met zijn nieuwen
Kommandant op uitgegaan om een woning te
zoeken. Hij kon daarbij een eigenaardig gevoel
niet onderdrukkenin de uren, waarin hij ge
droomd had van den tijd, waarin Elisabeth hem
eindelijk zou toebehooren, had hij zich dikwijls in
gedachte voorgesteld, hoe de woning, welke zij
zouden betrekken, zou zijn ingericht, en thans
ging hij aan de zijde van haar echtgenoot, om
voor haar een woning te zoeken. Yele uren
stegen zij trap op, trapaf, tot zij eindelijk iets
geschikts hadden gevonden, en Marbach had
onder die bedrijven al den tijd om den nieuwen
Kommandant op te nemen. Het een groote,
deftige man van een krachtigen lichaamsbouw,
in wien men ook zonder zijn uniformrok terstond
den soldaat herkende. Hij scheen hoogstens
even veertig te zijn, een zeer jeugdige leeftijd
voor den rang, welken hij bekleedde en een
teeken van zijne militaire bekwaamheden.
Elisabeth had gelijk, toen zij in een brief aan
hem schreef: «O, ik wou dat je hem zag
men moest hem liefhebben, ook al was hij niet
zoo schoon, als hij inderdaad is." Uit zijn gansche
wezen sprak een onbeschrijfelijke goedheid en
een grenzenlooze welwillendheid jegens iedereen,
en in zijne heldere oogen weerspiegelden zich
de gevoelens van zijn edel hart. Een opgewekte,
gelukkige glimlach speelde om zijn mond, zoo
dikwijls hij van zijne vrouw sprak, aan wie hij
met afgodische liefde scheen te hangen en wie
al zijn deuken en streven gold.
Na omstreeks veertien dagen kwam Elisabeth
en het eerste wederzien Da zoo lange scheiding
liep beter af, dan Marbach ooit had durven
hopen. Als adjudant was hij bij haar aankomst
in het station en bood haar in naam van het
regiment een geurigen ruiker als welkomstgroet
aan. Yol bewondering had zijn blik aan de
trotsche verschijning gehangen, welke zoo kalm
en onbevangen tegenover hem stond, als zagen
zij elkander heden voor de eerste maal. Zij was
zich schijnbaar van hare positie volkomen bewust
en begreep terecht, dat zij als echtgenoote van
den Kommandant tegen ieder vriendelijk, doch
met niemand vertrouwelijk mocht zijn. Wat
was haar uiterlijk in haar voordeel veranderd;
bijna tien jaren waren er verloopen, sedert hij
haar voor de laatste maal zag en zoo kon hij
er zich niet genoeg over verbazen, dat het jonge,
onontwikkelde meisje tot eene zich van hare
schoonheid ten volle bewuste vrouw was ont
loken. Uit hare oogen spraken nog altijd
dezelfde schalksheid en overmoed, waaraan hij
zoovele vaderlijke kastijdingen had te dankeu,
en om haren mond, waarop hij zoo dikwijls
een kus had gedrukt, speelde, evenals vroeger,
de vroolijke, onschuldige glimlach, waarmede
zij eiken nieuwen dag, elk der eenvoudige
kleine genoegens begroet had.
Zoo menig vroolijk doorleefd uur rees bij haar
aanblik op voor zijn geest een oogenblik aarzelde
hij en had hij een gevoel, alsof hij zou stikken
in de plechtige toespraak, waarmede hij haar
begroeten moest. Maar hij vermande zich en
richtte tot haar de woorden«Hooggeachte
Mevrouw 1" met een kalmte en zekerheid, alsot
hij haar nooit anders had toegesproken.
Zij reikte hem, toen hij zijn toespraak ge
ëindigd had, met een woord van dank de hand,
welke hij tegen de lippen drukte. Daarop ge
leidde hij haar naar hare woning, wdSr hij
afscheid van haar nam, na zoowel den Komman
dant als zijne echtgenoote beloofd te hebben,
hun weldra een bezoek te brengen.
Spoediger, dan hij van plan was, kreeg hij
aanleiding tot dat bezoek, en het was de
Kommandant zelf, die hem daartoe uitnoodigde
«Mijne vrouw weet hier heg nog steg zij
kent geen menschen, geen straten en geen
winkeliers komt gij haar, als ik U verzoeken mag,
met raad en daad ter hulp." Zoo kwam, het
dat hij haar bij het inrichten van hare woning
hielp, dat hij kleine bestellingen voor haar
deed, haar adressen opgaf, en bijna dagelijks
haar bezocht, om te vernemen, of hij haar ook
in eenig opzicht van nut kon zijn. Hun omgang
was opgewekt en ongedwongen, zij lachten en
schertsten met elkander evenals vroeger, maar
repten nooit met een enkel woord van het ver-
ledene. Het was komedie, welke zij speelden,
dat voelden zij reeds na enkele dagen, maar in
plaats van open uit te spreken, wat hun op
het hart lag, vermeden zij angstig elke gelegen
heid, welke zich daartoe aanbood, en in plaats
van hun hart te ontlasten, werd het voort
durend onrustiger en zwaarder. Wordtcervolgd),
