NIEUWE Nieuws- en. Advertentieblad voor de Provincie Utrecht. No. 35 Zaterdag 2 Mei 1903 Twee-en-dertigste jaargang. VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG. Bij flit nummer behoort een Bijvoegsel. VAN WEEK TOT WEEK.""" FEUILLETON. Zijn laatste Toevlucht. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden 1.Franco per post door het geheele Rijk Afzonderlijke Nummers 3 Cent. Ingezonden stukken intezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag. Uitgever G. J. SLOTHOUWER. BureauLangestraut 77. Telephnoiu.o. 69. AD VERTENTIËN: Van 16 regels 0.50; iedere regel meer 7'/* Cent. Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend. Groote letters en vignetten naar plaatsruimte De Ilaagsche keien en de Amers- foortsche Kei. Vorstelijke ge schenken en hoe een ridderorde verdiend werd. Een lintje voor Carnegie. Eindelijk zijn de sluizen des hemels gesloten en kunnen wij ons weer koesteren in de heerlijke zonnestralen onder den invloed van licht en warmte spoedt de natuur zich thans om haar schade in te halen en al haar voor jaarspracht ten toon te spreiden. Wat zullen we genieten nadat we zoo lang de komst der Lente hebben verbeid met haast smachtend verlangen I Ja wie heeft niet met groot verlangen naar beter weèr uitgezien? lie Kei commissie natuurlijk ook. uant haar tijd is beperkt, en de opgraving zou met al die nattigheid in het water vallen. Wij hebben droogte noodig om onze Kei op te graven, onzen zeggen wij met trots, want welke kei kan zich in grootte en historische waarde meten met den onzen Wat voor den een slecht is, dat is dikwijls juist goed voor een ander. Dat ondervond het Ilaagsche ge meentebestuur. Dat heeft ook begraven keien, maar doodgewone straatkeien, welke in den loop der jaren door de lieve straatjeugd in de grachten ge plompt werden en daar in de bedding der residentiesloten voor altijd hun graf schenen gevonden te hebben. De overvloed van water bracht ze op bet droge. Door de overstrooming in de buurt van Schiedam liepen de grachten van Den Haag droog, en men kwam op het lumineuze idee de keien te laten oprapen. Zoo'n keitje beeft een waarde van zeven centen, dus bet kan een heel bedrag worden van al die keien met elkaar, waarmee een heele straat gelukkig gemaakt kan worden. Niettemin het zijn eri blijven gewone keien, die alleen nog maar den familie naam met onzen Kei gemeen hebben Dat blijkt hieruit wel, dat die kleintjes opgeraapt werden om geld uit te win nen, terwijl men er geld voor over heeft om den grooten Kei voor den dag te balen. De Koningin-Moeder heeft er honderd gulden voor over, ook anderen schonken belangrijke bijdragen, dus onze commissie vindt gewaardeerden steun. De werkzaam heden zijn dan ook aangevangen, de juiste plaats is gezocht, waar de Kei zicli onder de Varkenmarkt bevindt. Evenals de dokter na u behamerd te hebben den omtrek van uw hart of van eenig ander vei borgen orgaan afteekent op uw huid, zoo kan de oppervlakte van den Kei thans worden aangegeven Met verlangen zien wij de verdere operatie tegemoet. In elk geval zullen wij nu weldra aanschouwen liet geschenk dat' in den ijstijd een van de ijsbergen ons heeft meegebracht. Om zijn grootte mag liet zeker een vorstelijk geschenk genoemd worden Vorstelijk" noemen wij een geschenk wanneer liet een groote waarde ver tegen woordigt of iets zeer zeldzaams is, waarmee wij dus willen zeggen, dat alleen vorsten elkaar zulke pre senten plegen te geven of te geven bij machte zijn. Als wij echter zien welke cadeautjes tegenwoordig soms onder vorsten ge wisseld worden, dan krijgt vorstelijk een heel andere beteekenis. De Duit- sclie prinsen kregen van den Turkschen sultan een paar pistolen; de keizer van Rusland gaf aan Servië een millioen of wat patronen die hij niet meer gebruiken kon. Mooier was het ge schenk dat de Czaar aan den grijzen koning van Denemarken op zijn ver jaardag zond: een bloeiende kersen boom en een magnolia, de prachtige magnolia die wij nu in bloei zien, vol met groote bloemen zonder bladeren nog, die komen na de bloemen. Vindingrijk in cadeaux is vooral de Duitsche keizer, er zit geest in zijn presenten. Natuurlijk moet hij net als de anderen in vele gevallen zich be palen tot diverse ridderorden, die ook als fooitjes dienstdoen Op een eigen aardige manier heeft een Deensch schrijver zoo'n fooitje verdiend onlangs bij 's keizers bezoek aan Kopenhagen. Hij zat in het gebouw der jachtclub kalm zijn krant te lezen toen er opeens eenige rijtuigen stilhielden. Het was de keizer. Hij bezichtigde de geheele club en werd door alle vertrekken rondgeleid. Toen hij ongeveer alles in oogenschouw had genomen, ontdekte hij een deur en ging er op af. Voor die deur stond onze schrijver. Wat zou hij doen, weggaan kon niet meer Hij boog en zei: »dat zijn de toiletten voor heeren, Majesteit." De keizer glimlachte en vroeg: »Is dat Deensch werk?" Hij scheen er bizonder belang in te stellen, hij wenkte niet de hand om op zij te gaan en Zijne Majesteit verdween achter de deur. Twee minu ten later reed hij weg, en de Deen ontving kort daarop de kroonorde vierde klasse. Nu een lintje wordt wel eens om een minder gewichtigen dienst verleend en verworven. Wie een Hollandsch lintje verdient dat is Carnegie, de Amerikaansche rnillionair, die bij zijn strooien met millioenen ook eens ons land bedacht heeft. Anderhalf millioen rijksdaalders liet is inderdaad een vorstelijke gift. Daarvoor kan een sclioone vredestem pel verrijzen en een volledige biblio theek van de werken aller vredestich ters worden bijeengebracht. Een zoo groote gift voor zulk een uitnemend doel is zeker vorstelijk in de beste beteekenis. Die Carnegie moest eens weten dat wij geld noodig hebben voor onzen Kei! wie weet zou hij niet UI,4.4'! SKI.IJKK IIKR1CHTFA'. Ds. J. L F. de Meijere Job. Czn., Evang. Lutliersch predikant te Bode graven, zal 17 Mei zijn intiede doen bij de Luthersche gemeente alhier. In de Luthersche keik hoopt aanstaanden Zondagochtend vóór to gaan ds. W. J. Meiners, Ned. Her vormd predikant alhier. In de Rernonstrantsche kerk Zondag I het Ie regiment huzaren te Zutphen half tien godsdienstoefening voor heeft nonactiviteit aangevraagd. De rjtmeester C. Sandt van Noo- ten van het le regiment huzaren komt alhier in garnizoen. De le luitenant der huzaren R. O. van Manen wordt op 1 Juni a s. gedetacheerd bij de rij- en hoefsmid- school. De le luitenant.!. A. van Gellicum, van het depót-escadron le reg. huza ren, wordt op 1 Juni a s. overgeplaatst bij het 3e reg. huzaren te 's Graven- hage. De le luitenant der veld artillerie R. D. Storm Buijsing komt I Mei a.s. alhier in garnizoen. Ter vervanging van den paarden arts le kl. M. E. baron Bentinck, die 15 Mei van het le reg. veld-art. te Amersfoort wordt overgeplaatst naar het le reg. huzaren te Deventer, wordt paardenarts 2 kl. L. J. van Rhijn van het 3e reg. veld-art. to Bergen-op-Zoont overgeplaatst naar het le reg. te Amersfoort. De le luitenant B. W. baron van Dedem, van het le reg. huzaren, wordt 1 Juni e k. gedetacheerd bij de Rij- en Hoefsmidschool alhier. De gepensioneerde, de tot lioo- geren rang bevorderde en naar elders overgeplaatste officieren van het 5e regiment infanterie, namens Woensdag officieel afscheid van de kameraden van het korps. De le luitenant der artillerie S. G. N. Nauta Pieter en R D. Storm Buijsing, tot dusverre gedetacheerd bij de Rijschool te Bergen op Zoom, zijn ingedeeld bij de He Afdeeling van het le regiment veld-artillerie, alhier in garnizoen. De le luitenants A S deJongh, E M. Carpentier Alting en K. W. Rauh, leerlingen van de Hoogere Krijgsschool zijn gedetacheerd bij de He Aid. le regiment veld-artillerie alhier. le jongelieden ran 0 tot 14 jaar; te elf uur gewone dienst Het programma van «Jubal" voor de uitvoering op S Mei en het volks concert op 10 Mei bevat Polonaise van Wieniavvski en Larghetto van Ries voor viool en piano, Trio van Mozart voor piano, viool en violoncel, Preis Quartett van Muller voor klarinet, viool, alt en violoncel, en de orkest weiken: La Flandre, auverture van Bouillon, lm Eisterthale, idylle van Rauer, Les Rameaux, romance van Faure, Andante cantabile van Mozart Sérénade de manda'lines van Desormes. Jubal-Marsch van H. A. Maas. Finale a. d. Op. Dornröschen vanAlbertien Barcarole, wals vari Waldteufel. De plaatselijke afdeeling der »V. P. N." vergadert hedenavond 8 uur in «De Arend" tot regeling van den verkoop der eieren in de onder- afdeeling. De lieer J. Kooiman zal tevens een voordracht houden over Konijnenteelt. Ieder belangstellende heeft toegang. Tegen Donderdagavond 7 Mei zijn de leden der plaatselijke afdeeling van de «Volksbond" vereeniging tegen drankmisbruik ter vergadering opge roepen, tot bet nemen van een besluit omtrent liet al dan niet voortbestaan der afdeeling. Zoover zal het hopen wij toch niet komen daar er voor de Volksbond in onze gemeente, die helaas wat drank gebruik betreft bovenaan staat, veel te doen is. Dat de afdeelingsleden die gewoonlijk schitteren door afwezigheid, ditmaal dan ook eens niet thuis blijven. De luit.-kolonel 11. F. D. Braanis, van liet 3e regiment huzaren, is bestemd om belast te worden met het bevel over de te vereenigen rij- en hoefsmid- scliool der cavaleiie en de bereden artillerie De nieuwbenoemde majnor M. 1 Kuyk bij het detachement van Oorspronkelijke Novelle DOOR P. TESSELHOFF JK. Cato zat met hare handen losjes saanige- vouwen in den schoot en zag haar echtvriend aan met de onderzoekende blik van een lief hebbende vrouw van wie de fijne gevoelsnaven trillen, het zij van vreugd of van droefheid, naarmate de man die zij met geheel haar hart is toegedaan, lijdt, of vreugd ondervind; al is hij zich nauwelijks bewust van eenige aau- doening. Zoo was het ook met Cato van dei- Linden. In die vijfjaren was zij veel in haar voordeel veranderd, zoowel in manieren als uiterlijk. Behoefde zij vroeger wat welgemanierdheid betreft, voor eene in deftige kringen opgevoedde dame, niet onder te doen, de gemakkelijkheid om zich in de beschaafde kringen des lands te bewegen, ontbrak haar toch en dit had zij nu geleerd en weer met die volharding, aan de vrouw die moet, de man die zij lief heeft er aangenaam mede te zijn. En nu bewoog zij zich met groote onbevangenheid in de hoogste kringen, want het alles vermogende geld, was den slentel die hen daar toegang verschafte. Wat de lichamelijke verandering betrof, was deze wel zoodanig, dat de meeste mannen, haar, hoewel geen schoonheid, dan toch in ieder geval eene knappe dame moesten vinden. De hoekigheid van haar gelaat had plaats ge maakt voor eene zachte ronding, zoodat zij zelf jonger toonde dan eertijds en haar lichaam was daarnaar geëvenredigd. Ook hare kleeding was eleganter en klaar blijkelijk met zorg gekozen. Eu dat alles weder om hem aangenaam te zijn. Was het dus wonder dat deze vrouw zich reeds angstig maakte, op het vermoeden dat er iets was dat hem ontstemde. Op Paul van der Linden had de tijd van zorg en angsten kaar sporen nagelaten. Hoewel forscher en manne lijker geworden, droeg toch zijn gelaat wel eenige kenteekenis van den strijd en vertoonde zijn donker hoofdhaar hier en daar een zilveren draad. Toch evenwel kon Paul nog als een der knapste mannen van zijn tijd worden aangemerkt. «Hebt ge morgen veel te doen Paul?" zoo ver brak zijne vrouw de stilte. Yan der Linden gaf niet direct antwoord, maar ging voort een brief te lezen, dien de knecht zooeven had bin nen gebracht. Eerst toen Cato haar vraag her haalde, zag hij op en vroeg: "waarom «Laat ons samen mama een bezoek brengen, we heb ben haar in zoo lang niet gezien," antwoordde zij. "Morgen," sprak hij nadenkend, «neen mor gen kan ik slecht en overmorgen is er ook weinig kans op." "Nu, dan hoor ik zeker wel wanneer het u schikt," hernam Cato, "of, laat eens zien, het is nu Donderdag, zoudt ge Maandag kunnen?" "Helaas ook niet," gaf Paul op eenigszins vergoeilijkenden spijtigen toon ten antwoord. «Wees zoo goed Cato help mij nog maar eens onthouden. In ieder geval zal ik er in de andere week, wel een dag zien uit te winnen." Paul stond op, Cato volgde zijn voorbeeld. Hij moest naar eene vergadering, zij wilde zich dien tijd ten nutte maken om een nieuw stuk op de piano in te studeeren, want Paul hield veel van pianomuziek en Cato speelde verruk kelijk schoon. Als zij hunne avond hadden, zoo noemde Cato de avonden, die zij met hem alleen ge zellig thuis mocht doorbrengen, dan deed zij haar best, dan ontlokte zij de schoonste toonen aan de kostbare vleugel, die in de groote salon stond en verastte zij hem telkenmale met de gevoelvolle voordracht van een nieuw stuk. Paul zat dan in de kleine nevensalon op een sopha te luisteren, naar die zangerige toonen die zijne eigen gemoedsstemming veelmalen zoo duidelijk weergaven. "Tot straks", zeide Cato, toen Paul reeds de deurknop in de hand had, "ik drink thee op mijn kamer, wees zoo goed en kom mij daar opzoeken." Hij knikte haar vriendelijk toe en wilde vertrekken, maar juist trad een dienstbode in den gang en melde de komst van Mevrouw du Tour. "Steek het licht in de salon aan en laat Mevrouw binneD," sprak Cato. Op dit oogen- blik echter vroeg een zeer welluidende klank volle vrouwenstem"kom ik wellicht ongele gen, lieve Mevrouw" en achter het dienst meisje verscheen eene rijzige dame, wier ge laat achter eene voile verborgen was. "Ach doe toch zooveel moeite niet voor mij" ging de dame voort, "ik heb u maar even iets te vragen en toen op een beleefde zwijgende uit- noodiging van Cato, trad zij het vertrek binnen, dat de echtgenooten even van te voren verla ten wilden en stak haar met een vriendelijke élegance de hand toe terwijl zij op gulle toon zeide: "Hoe gaat het." Paul was reeds terug getreden, nu eerst werd de dame hem gewaar, zij gaf hem met een "Ah Mijnheer van der Linden" mede de hand, toen eerst sloeg zij de voile terug; het gelaat dat deze vrouw te voorschijn bracht, was in éen woord, schoon. Wordt vervolgd).

Historische kranten - Archief Eemland

Nieuwe Amersfoortsche Courant | 1903 | | pagina 1