NIEUWE
Nieuws- en Advertentieblad
voor dia Provincie Utrecht.
FEUILLETON.
\o. 39
Zaterdag 16 Mei 1903.
Twee-en-dertigste jaargang.
VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
Zijn laatste Toevlucht.
Amersfoort sche Courant
ABONNEMENTSPRIJS:
Per
3 maanden 1.Franco per post door het geheele Rijk
Afzonderlijke Nummers 3 Cent.
Ingezonden stukken intezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
Uitgever <J. J. SI
BureauLangestraat 77.
O T II O U W E R.
Teicplioouiio. 69.
ADVERTENTIÊN:
Van 16 regels 0.50; iedere regel meer 7'/j Cent.
Advertentiên viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend.
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte
De spoorwegstaking in Australië.
De bijzonder lieden, welke nader uit
Melbourne aan de «Morning Leader"
worden gemeld omtrent de beweging
in Victoria, doen het revolutionnair
karakter er van duidelijk uitkomen
De bevolking is verdeeld irr twee groote
kampen, eenerzijds de arbeidende
klasse, anderzijds de «bourgeoisie."
Aan beide kanten wordt zeer heftige
taal gevoerd.
De «Bulletin," van Sydney, den toe
stand besprekend, en speciaal doelende
op dq^ spdor wegongevallen, die zich
voordeden en waar van aan de stakers
de schuld wordt gegeven, zegt dat «de
arbeiders alle mogelijke middelen be
hooien te haat te nemen om den
oorlog tegen do bourgeoisie vol te
houden"
Een en ander laat dus niet den ge-
ringsten twijfel over omtrent de werko-
lijke bedoelingen van hen, die van
deze beweging de aanstichters moeten
heeten. Het is er den hoofden van de
arbeiderspartij om te doen, de regee
ring omver te werpen en een zuiver-
socialistisch gouvernement in leven te
roepen.
«De poging" zegt het genoemde,
socialistische blad, «om de sociaal
democratische leerlingen in de bur-
germaarschappij in te \oeren is mis
lukt Dan moeten we maar van meet
afaan beginnen en die maatschappij
omverwerpen"
De «Daily Mail" vorneemt' dat in
geheel Australië met de grootste span
ning hot verloop van dezg staking
wordt gevolgd.
Het is voor niemand een geheim,
dat Australië zal moeten gaan be
zuinigen, of zijn krediet zal dermate
geschaad woiden, dat duizende for
tuinen in de «débicle" zouden te
gronde gaan. Men zal dus genood
zaakt zijn' tal van ambtenaren te ont
slaan.
En tegen dit streven, ook op de
administratie der spoorwegen nu toe
gepast, heeft de arbeiderspartij vast
besloten, zich met hand en tand te
verzetten.
Nu reeds loopon honderden andere
arbeiders rond, tengevolge van deze
staking. Aanzienlijke belooningen zijn
uitgeloofd voor hem, dié do schuldigen
aanwijst bij een der misdadige plannen
tot 't uitlokken van spoorwegrampen.
De «Daily Chronicle" vei neemt uit
Melbourne, dat voorloopige dienst met
gepensionneerde machnisten en stokers
geheel mislukte, daar deze lieden met
moderne machines en de Westing-
houseremmen niet bekend zijn, en ook
wijl zij niet tegen de bedreiging dor
«posters" bestand waren. Een gerueht
wil, dat de politie op de hand der
stakers zou zijn en onwillig om hen,
die willen inspringen, te beschermen.
In de landelijke distiicten heerscht
gebrek aan kolen, die uit Niouw-Zuid-
\Vales over Melbourne komen. Bij het
parlement zullen wetsontwerpen van
ernstige strekking worden ingediend.
Men verwacht heilige tooueelen,
daar in het parlement een vastaan
eengeslolen groep van arbeiders-afge
vaardigden is eu een deel der oppositie
beweert, dat de minister bij zijne
onderhandelingen niet conciliant ge
noeg is geweest.
Het Parlement van de kolonie
Victoria (Australië) kwam eergisteren
voor eene buitengewone zitting bijeen,
om ovei het, door de regeering, in
gediende wetsontwerp ter onderdruk
king van de werkstaking dor spoor
weg-beambten en arbeiders te be
raadslagen. De Minister-President
verklaarde, dat liet land hier te doen
heeft met een lang beraamde opstan
dige beweging. Men moet den strijd
tol het uiterste uitvechten. Het ont
werp bevat zeer strenge strafbepa
lingen voor de deelneming aan werk
stakingen, bv. boeten tot 100 pond
sterling of gevangenisstraf tot 1 jaar.
üok in Victoria zal de spoorweg
staking op niets uitloopen. Evenals
toen bij ons, hier in Nederland,
treedt de regeering in Australië
energiek op.
Aiuerikaansch vee naar Zui<l-Afrika.
Volgens een bericht van den Brit-
schen consul te Galveston is uit die
haven liet Engeisclie stoomschip
«Atlantian,, vertrokken naar Delagoa-
baai met 2550 stuks vee (2 jaar oud)
uit Texas, bestemd voor Transvaal.
Wanneer deze eerste proef gelukt,
zullen naar alle waarschijnlijkheid
meer zendingen Texasch vee naar
Zuid-Afrika volgen.
De overdracht van liet Panama
kanaal aan de Vereenigde Staten
vordeit slecht Het Columbiaansch
congres vindt de vergoeding te gering
en slaat ook ongaarne een strook
land, ter weerszijde van hot kanaal,
aan de Unie af De bevolking op de
landengte van Panama is echter met
den afstand zoozeer ingenomen dat
het zal opstaan zoo liet congres liet
verzoek mocht afwijzen. Dan zal de
president wel een middel vinden op
dat de Vereenigde Staten hun zin
krijgen en 't kanaal er komt.
in Marokko wordt de toestand
hoe langer hoe eiger. Troepen soldaten
en aanhangers van der. president treden
hoe langer hoe driester op. Bij Tanger
hebben zij de hoeve van een Engelsch-
man leeggeplunderd en daai na gelieel
vernield. Een Fransch convooi is in
gepalmd door een bende van 1500 man.
De Apeldoornschecorrespondent
van de Telegraaf schrijft aan zijn
blad:
Zonder iets te willen afdingen op
de betrouwbaarheid van liet Haagsch
correspondentiebureau, behoort niet
dan onder voorbehoud te worden aan
genomen een verklaring in zijn bericht
van gisteren aangaande de komst
van II. M.'s lijfarts op bet Loo On
juist is het, dal deze geneesheer zich
meermalen tijdens het verblijf dei-
Koningin op liet einde der week naar
het Loo begeeft en zijn komst van
Zaterdag j I. een dier gebruikelijke
bezoeken was.
Gedurende het verblijf vail H. M.
op liet Loo, in dit seizoen, bracht
de lijfarts slechts éénmaal een bezoek,
n). Zaterdag jl.
Dat de gezondheidstoestand van
H. M. zoo goed is als gewenseht
kan worden, dien indruk ontvingen
niet zij die H. M. in de laatste weken
van nabij konden gadeslaan.
Integendeel ziet H. M. voordurend
zeer bleek en neemt men op liet aan
vallig gelaat een lijdenden trek waar.
in liet Apeldoorn's Dagblad werd
dezer dagen, nog vóór de konist van
den lijfarts, dan ook onomwonden
opgemerkt, dat de gezondheidstoe
stand der Koningin blijkbaar te wen-
schen overlaat.
De sterke constitutie van II. M.
in aanmerking genomen, en het feit
dat H. M. zich nog in liet openbaar
beweegt behoeft men zicii echter voor
een ongesteldheid van ernstige aard
niet ongerust té maken.
Koninklijke gift.
Het Nederlandsch Jongelingsver
bond, hetwelk op 20 en 21 Mei a. s.
zijn gouden Jubilé hoopt te vieren,
ontving van H. M. de Koningin een
gift van f1500, als bijdrage voor het
fonds «Eigen gebouw."
Men schrijft uit de Betuwe;
Allerwpge ziet men thans de ker
sen-boomgaarden in vollen bloei
staan. Van deze vrucht kan, behou
dens bijzondere tegensboeden, een
gunstig gewas verwacht worden.
Ook pere- en appelboomen beloven
zeer veel, terwijl vroege soei ten peren
en vroege pruimen, naar het nu schijnt,
veel door de vorst en liet gure weder
hebben geleden. Dit laatste kan ook
gezegd worden van abrikozen en per
ziken
Voor de stedelingen levert thans
de Betuwe, door den schoom-n bloei
van bijna alle soorten van vrucht-
boomen. een prachtig gezicht op.
Het 40e Christelijk Nationaal
Zendingsfeest zal dit jaar gehouden
worden op Woensdag 17 Juni op het
schoone landgoed «Volleiihoven" te
De Bildt, eigendom van mevr. de wed.
C. Knuppel van Hasselt.
De openingsrede zal gehouden wor
den door dr. I,. Heldring pred. te
Amsterdam; de feestrede door den
em. pred. S. H. Buijtendijk, te IJsel -
steinde slotrede door dr. S. D. van
Veen, prof. te Utrecht.
Voorts zullen nog als sprekers op
treden de heerenD. J. van Aalst,
pred. te Amersfoort; M. J. van Baarda;
zendeling der Ulr. Zendingsvereeni-
ging op Halrnaheiradr. A. W. Brons
veld, pred. te Utrecht; C. van der
Brug, zendeling der Nederi. Zendings-
vereeniging op Java; G. J. A. Jonker,
pred. te UtrechtH. ten Kate, pred.
te Sliedrechtdr. P. A. Klap, pred.
te Amsterdam A. Kleinschmidt, pred.
te Zeist; 11. J. Logchers, Evangelist
onder de militairen in Ned. Oost-
lndië; dr. H. H. Meulenbelt, pred. te
Baarndr. H. M. van Nes, pred. te
's Gravenhage; dr. J. Riemers, pred.
te Rotterdam; A. S. Talma, lid der
Tweede Kamer te 's Gravenhage S.
Ulfers, pred. te Rotterdam G. Wisse
.Ir pred. te Leiden en P. van Wijck,
pred. te Amsterdam
liulp voor de stakers.
Volgens de Köln. Zlg blijkt de
weinige belangstelling der Duitsclie
arbeiders voor de algemeene staking
in Nederland uit het feit dat, on
danks alle inspanning van den kant
der Duitsche sociaal-democratische
leiders, slechts 10.129 mailt voorde
llollandsche kameraden is bijeenge-
tiommeld, uitsluitend van den kant
dervakbonden; de werklieden zeiven
ollerden ongeveer niets.
Bij de herstemming voor de
Provinciale Staten van Gelderland
in liet district Ede werden uitgebracht
3S01 geldige stemmen. De heer M.
Oorspronkelijke Novelle
DOOR
P. TESSELHOFF JR.
11
Zoo terloops, had hij Cato er van in kennis
gesteld, dat hij toch zou deel nemen aan de
Fancy-fair en zij hadzwijgendhethoofdgebogen.
Zij wist het trouwens reeds en wel van Mevrouw
du Tour zelve. Deze had haar eens een bezoek
gebracht terwijl Paul afwezig was en Cato
vernam toen niet zonder ergernis, dat Paul
zijne medewerking had toegezegd, zij zelve was
er echter niet toe te bewegen.
Wederom zaten de echtgenoten aan het diner
dat zwijgend werd verorberd. Paul was kort
voor dat zij aan tafel gingen, thuis gekomen,
hij verklaarde etenstrek te hebben, en deed de
tafel dan ook alle eer aan. Cato niet alzoo.
Zij at wel maar de spijzen hoe uitstekend ook,
smaakte haar blijkbaar niet. Zij deed alles
werktuigelijk, in gedachte verzonken. Plotseling
scheen zij een besluit te nemen, zij schoof haar
bord terzijde en hief het hoofd op.
Nu eerst was het waar te nemen wat zij leed
want haar gelaat was vermagerd en een bittere
trek plooide zich om den mond.
»Paui," zoo begon zij, zeg mij, is het waar
dat gij gisteren avond met Mevrouw du Tour,
naar de Opera geweest zijt."
Paul zag op en ondanks zichzelfve verspreidde
zich een blos over zijn gelaat, hij herstelde
zich echter onmiddelijk en antwoordde
«Nu ja dat was ook heel toevallig, ze hadden
kaarten voor de Opera en die oude du Tour,
was weer ziek. Toen ik 's middag bij hen was,
had ik waarlijk medelijden met haar, dagen te
voren had zij zich reeds blij gemaakt en nu
die oude stumper een beetje rheumatisch was,
zou zij thuis moeten blijven; trouwens is het
hoofdzakelijk op zijn verzoek dat ik gegaan
ben."
«Ach Paul" hervatte Cato, "ik bid u, ga niet
meer naar hen heen er is iets met die menschen,
dat mij niet bevalt en gij zult u de een of andere
tijd, nog eens compromiteeren met dien omgang.
«Moet ik Mevrouw dan eerst meedeelen waar
heen ik mijne schreden zal richten," sprak van
der Linden ironisch. «Droog uw tranen," zoo
ging hij op denzelfden toon voort »en wees
niet zoo kinderachtig jaloerseh."
«Dat ben ik niet," gaf Cato ten antwoord.
Zij was van haar stoel opgestaan en had
nevens hem plaats genomen.
»Neen, dat ben ik niet" herhaalde zij terwijl
zij hare hand op zijn arm liet rusten. Daarop
zag zij hem liefdevolaan en vroeg zou ik u
niet vertrouwen? "Ik zeg u Paul, neem u in
acht voor die vrouw, het is geen jaloersch-
heid, maar bezorgdheid voor u, die mij onge
rust maakt."
»Nu ja! goed dan," antwoordde Paul lucht
hartig. «Nog eens, droog uwe tranen, wat heeft
de geheele zaak ook eigenlijk te beteekenen."
Cato was slechts in schijn gerust gesteld,
doch inderdaad beefde haar hart van angst,
want zij las in zijne oogen, dat de woorden die
hij uitsprak, slechts ijdele klanken waren. Haar
leed had een aanvang genomen, wanneer zou
het eindigen?
Er verliepen een paar dagen, men Daderde
Kerstmis. Cato bespiedde haar echtgenoot met
anstige bezorgdheid. Hoewel zij geheel geen
reden tot eenige ongerustheid had, want Paul
was nu al bijna een geheele week iederen avond
thuis geweest, beklemde toch een angstig gevoel
hare borst. Het gebeurde zelfs wel, dat zij het
in huis uiet langer kon houden, zij liep dan
in de felle koude, blootshoofds den tuin in om
daar evenmin rust te vinden.
De dag voor Kerstmis, zat Cato des namid
dags treurig door een venster te turen, en zag
naar de dwarrelende sneeuwvlokken daar buiten,
allerlei gedachten, hoofdzakelijk aan Paul ge
wijd, welden in haar hoofd. Het anstig gevoel
der laatste dagen was nog vermeerderd, zelfs
de muziek kon haar geen afleiding meer geven.
De donkere winterdag was bijna ten einde
het begon reeds te schemeren, daar buiten
woedde een sneeuwstorm, de wind bulderde
in den schoorsteen.
Daar weerklonk de huisschel en een oogen-
blik later meldde een dienstmeisje de komst
van den Boekhouder van der Linden, die Me
vrouw verzocht te spreken.
"Mevrouw" sprak de Boekhouder toen hij
binnen was getreden, en Cato hem een stoel
had aangeboden. «Ik heb een dringenden bood
schap voor mijnheer, en aangezien ik mijnheer
den geheelen dag niet op het kantoor gezien
heb, ben ik zoo vrij hier heen te komen."
Cato gaf te kennen dat haar echtgenoot nog
niet thuis was gekomen maar verzocht hem
te wachten.
Paul was dus den geheelen dag niet op het
kantoor geweest. Zij durfde den Boekhouder
geen vragen te doen omtrent de vorige dagen,
niettegenstaande een ontzettenden angst haai
de woorden op tong lag.
Eenige oogenblikken later kwam van der
Linden thuis. Hij had even een gesprek met
zijn boekhouder, die daarna vertrok.
(Worilt vervolgd).
