NIEUWE
Nieuws- en Advertentieblad
voor de Provincie Utrecht.
FEUILLETON.
No. 71.
Zaterdag 5 September 1903.
Twee-en-dertigste jaargang.
Abonnementsprijs:
VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG.
ad vertentien:
Bjj flit nmner Behoort een Bijvoegsel.
BUITENLAND.
FLEURETTE.
Amersfoortsche Courant
Per 3 maanden 1.Franco per post door het geheele Rijk
Afzonderlijke Nummers 3 Cent.
Ingezonden stukken intezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
Uilgever G. J. SLOTHOUWER,
liureau: Langestraat 77. Tcleplioomio. 09.
Van 16 regels 0.50; iedere regel meer 7'/i Cent.
Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend.
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte
Revolutie Panama.
De ïNew-Yoi k-Tiraes" is het eerst
gekomen met de tijding dat in Pana
ma een revolutie is uitgebarsten. De
Indianen zijn in opstand gekomen en
de oude parlijgenooten van generaal
Herrera verzamelen zich bij duizenden
in de bergen Goweren werden uit
gedeeld, waarvan gezegd wordt, dat
ze sterke gelijkenis vertoonen met
de Mauser geweren, die op Cuba door
de Amerikaansche autoriteiten werden
in beslag genomen
Men gelooft, dat generaal Herrera
hel commando op zich zal nemon en
dat generaal Lorenzo zich bij hem
zal voegen. De regeeringstroeperi
van Panama bereiken bet getal van
1500 nog niet. Zelfs wordt gezegd,
dat zij de beweging gunstig gezind
zijn, omdat ze slecht worden betaald.
Uit Washington wordt aan de New-
York Times" gemeld, dat de lieer
Ilay enkele senatoren en afgevaardig
den zal uitnoodigen tot eene bijeen
komst met het oog op den toestand,
welke nu geboren is tengevolge van
de verwerping van het tractaat,
waardoor de revolutie in het leven
is geroepen.
In elk geval wordt de arbeid dooi
de revolutie vertraagd; vandaar, dat
hij nu in ernstige overweging denkt te
nemen, of 't niet de voorkeur ver
dient om zich tot Nicaragua te
wenden.
Vermoed wordt, dat van Amerikaan
sche zijde de oproerige beweging in
het geheim gesteund wordt. Uncle
Sam zou 't er op aanleggen, dat Pana
ma zich van de Columbiaansche repu
bliek geheel zal losscheuren, waar
door men dan te Washington op
gemakkelijke wijze zou kunnen onder
handelen
Het vermoeden lijkt wel «Ameri-
kaansch", doch wanneer Uncle Sarn
zich vastelijk heeft voorgenomen om
iets te bereiken, dan deinst hij voor
«forsche" middelen niet licht terug,
In generaal Herrera, die een jaar ge
leden eene revolutie probeerde voor
zijn persoonlijk profijt en toen ver
slagen, naar de Vereenigde Staten
vluchle, zou men te Washington een
zeerwelkotnen helper bezitten. Hoe men
plotseling komt aan de geweren, in
1898 op Cuba door de Amerikanen
aan de Spanjaarden ontnomen,
ziedaar zeker eene viaag, welke te
denken geeft!
Het is genoegzaam bekend, dat
president Roosevelt aan den Panama-
weg voor het kanaal verre de voor
keur geeft boven dien van Nicaragua.
Dat laatstgenoemde route te Washing
ton thans ernstig overwogen wordt,
behoeft men dus niet al te zwaar
op te nemen
Hoe het zij, de bloedige wijze, waar
op men thans tot eene oplossing zal
moeten komen van het groote plan
voor het intor-oceanische kanaal, is
wel zeer treurig.
Volgens den d Heraldheeft de senaat
van Columbia het tractaat verworpen,
vooral als protest tegen den tneester-
achtigen en hoogen loon, door de
Vereenigde Staten aangeslagen. De
senatoren waren van oordeel, dat «de
waardigheid van de republiekeen
votum als het thans uitgebrachte
dringend vorderde.
Wie de zaken nuchter beschouwt,
begrijpt dat vooral de dubbeltjes
kwestie bij de Columbiaasche heeren
den doorslag moet hebben gegeven.
De som der schadeloostelling door de
Vereenigde Staten te betalen in ruil
voor de republiek zou krijgen, werd
te laag geoordeeld.
Dat de ontwerp-overeenkomst met
den geest der Columbiaansche grond
wet in strijd kwam, zal de heeren niet
zoo bijster verontrust hebben móge
lijk wordt 'took geacht, dat de groote
en machtige invloed, door eene pro-
testantsche mogen beid te verkrijgen,
tegenwerking heeft gevonden bij som
migen. Dit laatste vermoeden woidt
door den New-Yorker correspondent
van de ïFrankf. Ztg.« gewaagd.
Er zijn nog andere lezingen en vrij
phantastisch lijkende geruchten. Zoo
komt de «Evening Post« met eene
correspondentie uit Washington, waar
in beweerd wordt. Dat üuitschland,
Frankrijk en Engeland de zaak zouden
tegenwerken.
Duitschland zegt deze corres
pondent ziet ongaarne uitbreiding
van den Amerikaanschen invloed in
Zuid-AmerikaFrankrijk, waar de
Maatschappij voor het Panarna-kanaal
hare belangen op andere wijze beter
meent te kunnen bevorderen, en Engel
land wijl daar velen zijn, wier aan-
deelen in beslaande transcontinentale
ondernemingen geschaad zouden kun
nen worden door deze onderneming.
Dat men deze en dergelijke bespiege
lingen met 't meest mogelijk voorbe-
houd« dient op te vatten behoeft nau
welijks betoog.
Het beloofde land in Oost-Afrikn.
De aandacht is in de laatstedag en
in 't bijzonder gevestigd op Britsch
Oost-Afrika wegens het aanbod dat
de Engelsche regeering schijnt te heb
ben gedaan voor de vestiging eener
Joodsche kolonie. Datbeloofde land"
ligt, gelijk aan de ,,Voss." Ztg." uit
Londen geschreven wordt, in Uganda,
het Zuid- Oostelijk deel van het Britsch
gebied, een paar graden bezuiden den
evenaar, en beslaat een hoogvlakte
van 2 tot 3000 meter boven de zee,
zoodat het niet de bezwaren oplevert
van een zuiver tropisch klimaat De
spoorweg, die van Mombaza aan de
Oostkust, naar het Victoria Nyanza
is aangelegd, loopt langs deze
vlakte tusschen de stations Nairoli
en Mau. Deze beide plaatsen liggen
720 kilometer van elkander op de
hoogvlakte; Nairoti op 000 kilometer
van de kust verwijderd en 2000 nieter
boven de zee: Mau nog 1000 meter
hooger.
De voormaligegouverneurvan Ugan
da, de heer II. 11. Johnston heeft twee
jaar geleden, van deze strook gezegd
dat zij in tropisch Afi ik a eenig is
Zij omvat ongeveer 31,000 vierk, kilo
meter (dus weinig kleiner dan Neder
land), is ruim van water voorzien
en vruchtbaar, en heeft een gematigd
volkomen gezond klimaat, liet plateau
heeft uitgestrekte bosschon en wordt
door de inlandsche bevolking grooten-
deels niet bewoond. Gelegen op 2 tot
3000 meter boven de zee, is het voor
landvel huizers uit Europaevengeschikt
als Groot-Britannië, Biitsch Columbia
en de gematigde gedeelten van Afrika.
„Ik zeg met volle overtuiging", zoo
schreef de heer Johnston, „dat wij
hier na dit aanleggen van den Uganda-
spoorweg een uitnemend gebied zullen
bezitten voor vestiging van blanken
Zij zullen er een voortreffelijk gebied
vinden tot ontplooiing van hun arbeids
kracht. Over ontzaglijke uitgestrekt
heden groeit de gutta-perchaboom, die
thans grootei waarde heeft gekregen
dan ooit te voren. Eveneens groeien op
vele plaatsen in het w ld kolïieslrui-
ken, schellakboomen en kostelijk tim
merhout, vooral ook ebbenhout. Bij
Mau strekken de bosschen zich uit tot
dicht bij het station. Ook veel katoen
en Indigo groeit er in 't wild en half
wild".
Daarom voorzag de heer J. dat dit
land spoedig zich zelf zou kunnen
bedruipen, en de kosten dekken van
den spoorwegaanleg.
Samenkomst van vorsten.
De omstandigheid, dat koning
Christiaan van Denemarken in den
herfst van dit jaar zijn veertigjarig
regeeringsjubileum viert, zal eene
samenkomst van vorsten te Fiedens-
borg in den loop dezer maand ten
gevolge hebben. Van keizei Wilhelrn's
komst is echter lolgens den corres
pondent van de «Rhein Westfal. Ztg."
te Kopenhagen nog niets bekend.
Daar de Duitsche Keizer te Darmstadt
een reeks van vorstelijke personen
zal ontmoeten acht men 't niet waar
schijnlijk, dat hij eerst nog naar
Fredensborg zal gaan. Het Deensche
Huis zal echter weldra op Fredens
borg in bijzonder rijken getale ver
tegenwoordigd zijn.
Maandag j.l. is koning Christiaan er
aangekomen en de prinsen zullen hem
volgen. Slechts de kroonprins blijft
voorloopig op Chai lottenlund, daar
zijn jongste dochter, prinses Dagmar,
ziek is. Koning Christiaan's eerste
gast is prins George van Griekenland,
de gouverneur-generaal van Kreta.
Weldra arriveert het zusterpaar, de
keizerin weduwe Maria Feodorowna
van Rusland en koningin Alexandra van
Engeland.
Ook do Grieksche koningin wordt
verwacht. Den 9en September zal
koning Oscar den Deenschen vorst
bezoeken, en van 16 tot 20 Septem
ber vertoeven de czaar en de czarina
op Fredensborg; vandaar begeven zij
zich naar Darmstadt. Dan komt ook
Edward VII. Eindelijk nog de Koningin
weduwe van Italië, die haar komst
tegen den lOen dezer maand heeft
aangekondigd.
In Amerika is men onvermoeid
in het uitdenken van nieuwigheden.
Prof. Morgan, van de universiteit
te Kushin, betreurde zeer het groote
aantal echtscheidingen die tegen
woordig plaats hebben. Als oorzaak
daarvan noemt deze geleerde de ou-
wetenheid der vrouwen in liet door
gronden van de karakters van haar
ochtgenooten.
Door een behoorlijke studie wil
men de vrouwen nu deze moeilijke
kunst leeren.
Daar de mannen zeer gesteld zijn
op een goeden maaltijd, zullen de
vrouwen vooral worden onderwezen
in de kookkunst, zoodat zij nimmer
in de noodzakelijkheid zullen zijn den
eclitvriend aangebrand voedsel voor
te zetten Verder zal er college in de
psychologie gegeven worden, opdat
vooial de jonge meisjes goed de kunst
leeren verstaan diep door te diingen
Naar het Engelsch van
HUGH CONWAY.
«Als zich iemand te beklagen heelt, dan ben
ik het toch wel," gaf zij ten antwoord, «Hoe
kondt gij er toe komen, mij tegen mijn zin in de
boot te houdenHiine laarsjes zijn geheel be
dorven, ik was doorwaternat en vuil en moest
thuis ook een opheldering voor den toestand,
waarin ik verkeerde, verzinnen."
«Maar stel u nu ook mijn schrik eens voor,
toen gij daar zoo op eens in het water sprongt,
en bedenk eens, hoe nameloos onnoozel ik se
dert mezelven vind," hernam ik. «Desniettegen
staande vergeef ik het u", liet ik er grootmoedig
op volgen.
«En ik vergeef u I" zeide Eleurette met ont
roerde stem.
Daarop drukten wij elkander de hand en het
verbond van vriendschap tusschen ons was op
nieuw bezegeld.
Ik had thans bijna vier weken in Dalebury
doorgebacht en was na rijp overleg de laatste
dagen tot het besluit gekomen, een gedeelte
van mijn vrijen tijd te gebruiken, om een kort
bezoek aan het vasteland te brengen. Twee
maanden wilde ik reizen, dan terugkeeren en
een leven van vlijtigen arbeid beginnen. Dan,
weinige dagen vóór mijne afreize hoorde ik,
dat er in het huis op den hoek iemand ziek
was. Ik dacht aan Eleurette, aan hare natte
schoenen en kousen, en moet erkennen, dat ik
daarbij zeer onaangenaam te moede was.
Intusschen vernamen wij weldra, dat niet
Fleurette, maar haar moeder de kranke was,
en dat men Dokter Busch, die aan het andere
einde van het stadje woonde, bij haar geroepen
had. Ik wist, dat dit John ergeren en krenken
zou, want hij en Dokter Busch waren niet de
beste vrienden. Ik wist ook, dat John, indien
hij in zijne betrekking als arts gehaald was,
zelfs Fleurette, maar hoeveel te meer nog haar
moeder, geheel onbevangen en zonder de minste
verbittering zou behandeld hebben doeh daar
over viel natuurlijk niets te zeggen en niet te
strijden, want wij leven in een vrij land, waar
ieder zijn arts naar believen kiezen kan.
De ongesteldheid van Mrs Dorvaux duurde
trouwens niet lang, en Fleurette vertoonde
zich weldra weder op straat. Zij zag er bleek
en zwak uit, waarschijnlijk had zij zich onge
rust gemaakt, en had het waken en verplegen
der zieke haar zeer aangegrepen. Toen ik haar
voor de eerste maal wederzag, moest ik, daar
mijn vacantietijd in Dalebury op een einde liep,
haar tegelijk vaarwel zeggen.
«Kan er dan niets van komen, Fleurette?"
fluisterde ik, terwijl wij elkander ten afscheid
de hand drukten.
«Neen, nimmer nimmerantwoordde
zij «Vaarwel vaarwel I"
Arme John! Arme kleine Fleurette. Welk
geheim staat er tusschen die beide menschen
en hun geluk?
Het werkelooze leven hartelijk moede keer
de ik na twee maanden naar Engeland terug,
en daar ik te gelijkertijd hoorde, dat er ergens
een plaats van arts open was, welke uitzicht
voor de toekomst bood, spoedde ik mij regel
recht naar Dalebury om mijn broeder te raad
plegen. Wij, John en ik, waren beiden slechte
briefschijversdaardoor kwam het, dat ik uit
het stadje, sedert ik het verlaten had, niets
had gehoord, en toen ik langs het huis op den
hoek kwam, zag ik tot verbazing, dat het
leegstond.
«Zij zijn vertrokken," gaf John op mijn
driftige vraag ten antwoord.
«Vertrokken! Waarheen?" vroeg ik verder.
«Dat weet geen mensch," antwoordde John
treurig. «Kort na je vertrek verbreidde zich
het gerucht, dat zij van plan waren de plaats
te verlaten, en de vorige maand zijn zij ver
trokken."
«En heeft zij geen woord geen boodschap
voor je achter gelaten?"
«Dit alleen," gaf John ten antwoord, terwijl
hij een latafel opende, waarin hij een ver
zameling van allerlei nette chirurgische in
strumenten geborgen had. «Ik vond dit zekeren
morgen op de bank van mijn rijtuig en ge
loof, dat het van haar komt."
Het was een enkele bloem. De steel was
door gen blad papier gestoken, waarop met
potlood het woordAdieu I" geschreven stond.
Hoezeer mij deze mededeelingen ook be
droefden, kon ik toch niet nalaten te glim
lachen, toen John de bloem weder in de lade
legde.
Het lot van het roosje, dat in een dokters
koets was neergelegd en nu tusschen oude
lancetten, tangen en andere aangename in
strumenten werd bewaard, scheen mij te on
poëtisch toe.
Weken, maanden, zelfs jaren verliepen, zonder
dat ik weder iets van Fleurette hoorde. De
bloem, welke zeker nog in dezelfde lade lag,
was alles, wat van Johns roman was over
gebleven.
Wordt vervolgd
