MIEUWI
Nieuws- en Advertentieblad
voor de Provincie Utrecht.
BINNENLAND.
FEUI LI,ETON.
BARON MONTEZ
No. 72.
Woensdag 7 September 1904
Dne-en-dertigste jaargang
VERSCHIJNT WOENSHAG EN ZATERDAG.
BUITENLAND.
Amersfoortsche Courant
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden f 1.Franco per post door het geheele Rijk
Met gratis Zondagsblad voor binnen de stad (naar buiten tegen vergoeding van port.
Afzonderlijke Nummers 3 Cent.
Ingezonden stukken intezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
Uitgever G. J. SLOTHOUWER.
Bureau: Langestraat 77. Telephoonno. 69.
ADVERTENTIEN:
Van 16 regels 0.50; iedere regel meer 7'/i Cent.
Advertentiên viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend.
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte
De Engelsche krijgskundige schrij
ver, Dr Miller Maguire, betoogde een
maand of vier geleden in Daily
News," dat het eenige wat Generaal
Kuropatkin kon doen was, voortdurend
terug te trekken naar zorgvuldig ge
kozen posities, de Japanners zoo lang
mogelijk ophouden, maar telkens
weder een positie verlaten, als de
samentrekkende Japanners zijn flan
ken taakten en zijn gemeenschaps
wegen bedreigden en dat hij geen
slag moest leveren vóór hij zeker kon
zijn van de overwinning.
Thans heeft Dr. Miller Maguire in
een gesprek met een vertegenwoor
diger van Daily News" verklaard,
dat Kuropatkin te laat die taktiek
van terugtrekken is gaan volgen en
dat hij nu te vroeg slag heeft ge
leverd.
Door dit miskennen van de lessen
der strategie heeft hij zooveel man
schappen verloren en loopt hij gevaar
door da vijand te worden omsingeld.
Maar zelfs al werd zijn geheele
leger gevangen genomen, dan behoeft
Rusland zich nog niet voor overwon
nen te vorklaren. Hij moet alleen
opnieuw beginnen met krijgstoerus
tingen.
Zelfs al wordt bet geheele leger
van Kuropatkin gevangon genomen,
dan zal Rusland nog niet half zoo
veel manschappen hebben verloren
in zes maanden als Frankrijk in drie
maanden verloor in den ooi log van
1870.
Naar men verzekert, is Generaal
Kuropatkin door aandrang van het
Hof en de Regeering te St.-Peters-
burg er toe gedreven nu reeds den
slag te leveren, Hij zelf had voor-
loopig nog zonder strijden den terug
dacht naar het Noorden willen ver
volgen.
Bij Port-Arthur.
Uit Chifu wordt geseind»Bij den
tweeden grooten aanval op Port-
Ai tliur, den 27en Augustus aangevan
gen, zijn hevige gevechten geleverd,
die tot den 31en duurden, toen de
Japanners overal terugtiokken, behalve
te Pa-toeng sjan. Ook een herhaalde
aanval op Itchan, den 30en, is afge
slagen. Een heftige aanval op onze
linkerflank begon den 2en dezer, om
drie uur 's ochtends, en duurde tot
's morgens zes uur, toen trokken de
Japanners af. Vervolgens werd het
bombardement hervatde Japanners
schoten voornamelijk uit Soe-chi-jen
en Pa joeng-cban de Russen uit An-
tsoe-chan en Er-loeng-chan. De ver
liezen der Japanners bedroegen naar
de schatting der Russen in vier dagen
8000 man, de Russische verliezen vol
gens gerucht 3000 man. De Russische
oorlogsschepen namen nu en dan aan
het vuurgevecht deel."
Het gele gevaar.
Het Batainaascti Nieuwsblad bevat
een artikel van llenri Borel over het
«gele gevaar". De schrijver herinnert
aan de verbazing, die zich van de
wereld meester maakteoverhet buiten
gewone succes van de Japanners in
hun oorlog tegen China, nu tien jaar
geleden en aan de onbekendheid van
de Europeesche diplomatie met de
beroeringen in China, die later tot den
Bokser-opstand geleid hebben twee
omstandigheden, waaruit voldoende
blijkt, hoe weinig men op de hoogte
is van den weikelijken toestand in het
oosten van Azië.
De Schr. gelooft niet aan het groote
gele govaar, zooals men zich dat in
Europa overdreven voorstelt.
«Indien er een geel gevaar is, dan
dreigt dit voor ons en meer speciaal
voor onze koloniën, enkel van Japan
en in zooverre is er m.i. ook in China
een gevaar, dat de Hollandsche en
Hollandsch-Indische industrie er over
vleugeld zuilen worden door andere
Europeesche of Japansche. In China en
niet meer in den Balkan of in Egypte,
zal ook onvermijdelijk eens het vuur
opvlammen van een Europeeschen
wereldoorlog, die onze koloniën in
gevaar kan brengen.
«Echter niet door de gele Chineezen,
maar door de Europeanen en Japan
ners veroorzaakt, wier kapitalistische
en imperialistische veroveiingsplan-
nen ten koste van China er met
elkander in botsing zullen komen.
«Er bestaat dus voor ons, Hollan
ders, in zooverre een geel gevaar, dat
Japan een gevaarlijke nabuur is en
dat een op ons overslaande ooi log
vermoedelijk in bet land der gelen,
in China, zijn oorzaak zal vinden."
Het zekerste middel om dat gele
gevaar, zoo al niet geheel te bezwe
ren, dan toch te voorzien, ligt vol
gens den schrijver in «een zoodanige
diplomatieke en consulaire vertegen
woordiging in Japan en in China, dat
wij steeds goed op de hoogte blijven
van wat daar voorvalt in het land
en in het volk, zoodat wij voorbereid
zijn op de aankomende stroomingen.
Hiertoe zijn in de allereerste plaats
noodig ambtenaren èn in Japan èn
in China, die de taal van het land
meester zijn, zoodat zij met het volk
voeling kunnen houden."
De Sehotsche machinefabiikariten
hebben hun werklui laten weten, dat
van October af bet weekloon met twee
shilling verlaagd zal woiden en liet
stukwerk met 5 pet minder zal worden
betaald.
liet Parlementslid Bell opende gis
teren te Leeds bet congres der Britsche
vakvereenigingen, waar 419 gemach
tigden anderhalf millioen werklieden
vertegenwoordigden. Het jaarverslag
stelt o.a. vast, dat bet bestuur zijn
best deed om Chamberlain's streven
naar het aanvoeren van Chineezen
op den Rand tegen te gaan. Het
bestuur spoort do werklieden aan,
eigen Parlementsleden af te vaardigen,
daar de Engelsche werkman ontoe
reikend in het Parlement vertegen
woordigd wordt.
Officieel wordt de verloving be
kend gemaakt van den Duitschen
kroonprins met hertogin Cecilie van
Mecklenburg
Hertogin Cecilie Augusta Marie
van Mecklet.burg-Schwerin is de zuster
van den regeerenden groothertog;
prins Hendrik der Nederlanden is
haar oom. Zij wordt den 20en van
deze maand 18 jaar. Do kroonpiins
is 22 jaar.
De keizer deelde aan een feestmaal
in het Kaiserhof te Altona de ver
loving mee; de tijding werd mot een
»HocIi!" begroet.
Te Londen heerseht tegenwoor
dig eene zonderlinge ziekte, welker
aard de geneeskundigen nog niet kon
den bepalen. Zij gelijkt naar «influenza"
door verkoudheidsverschijnselen, alge-
moene loomheid en behoefte aan rusl,
maar de patiënten lijden aan slape
loosheid in den nacht, terwijl zij
overdag in een half slapenden toestand
verkeeren.
Er lijden op liet oogenblik te Londen
ongeveer duizend menschen van aller
lei stand en beroep aan die ziekte,
welke door sommige geneeskundige
wordt beschouwd als een gevolg van
debuitengewone en langdurige warmte,
welke te Londen heeft geheerscht.
Het beste tot dusverre bekende
middel is een verblijf aan zee, al is
het ook van korten duur. Maar dat
middel is ongelukkig niet binnen ieders
bereik.
H. M. de Koningin zal in liet
paleis te Amsterdam audiëntie ver-
leenen op Dinsdag 27 September a. s.,
des voormiddags te 10 uur aan mi
litaire autoriteiten en te 1 uur aan
de leden van liet consulaire corps;
do commissarissen der Koningin; ge
westelijke besturen; burgemeesters en
gemeentebesturen; op Woensdag 28
September, des voormiddags te 10
uur, aan de commissarissen en het
overige gedeelte der civiele autori
teiten; op Donderdag 29 September
des voormiddags te 10 uur aan parti
culieren.
Zij. die verlangen tot dien audien-
tiën to worden toegelaten, worden
uitgenoodigd om zich in te schrijven
op een der audientielijsten welke aan
genoemd paleis gereod zullen liggen,
vanaf heden tot en met 10 September
1901, des avonds te 4 uur, op welken
tijd de lijsten worden gesloten
Nu wordt weer gemeld, dat 11. M.
de Koningin op 10 September in de
legerplaats te Millingen het vaandel
van bet 9e regiment infanterie wel
zal uitreiken.
Het centraal bestuur van het
Alt]. Ned Werkliedenverbond heeft
een adres gezonden aan don minister
van Waterstaat, waarin diens mede
werking verzocht wordt, opdat een
wettelijke regeling van den arbeids
duur en de Zondagsrust voor de
arbeiders in het visscheisbedrijf zoo
spoedig mogelijk plaats vinden.
Te Utrecht had gisteren, onder
leiding van den beer jlir. mi'. J. E.
Huydecopcr van Maarsseveen en
Nigtevecht, de algemeens vergade
ring plaats van de Verëeniging Trouw
aan Koning en Vaderland, tot het
vormen van een ondersteuningsfonds
voor behoeftigen. gerechtigd tot het
dragen van liet Metalen Kruis on de
Citadel-medaille.
Het jaarverslag deed zien, dat hot
aantal ondersteunende oud-strijders
thans is 07, tegen 86 bet vorig jaar.
Het uit te deelen bedrag aan de 07
te oiideisteunen personen is f15.435.
Eene Rijkssubsidie werd genoten van
f15.000, terwijl de opbrengst der
collecte f4905 421/» was. Uit de
rekening blijkt, dat de ontvangsten
f40.489 62'/, beliepen en de uitgaven
f 19.128.10, zoodat er een voordeelig
overschot is ad f21.361541/,.
Besloten werd dit jaar aan de
Regeering geen machtiging te vragen
ARCHIBALD CLAVERING GUNTER.
90)
Aldus vertrekt Montez met den trein naar
Colon, na eerst een menigte afscheidsgroeten
in ontvangst te hebben genomen. Te Matachim
ziet hij langs de Chagres in de richting van
Cruses, en zijn oog zegt: Vaarwel voor
altijdii
Baron Montez begeeft zich eerst naar New-
York, waar hij een veertien dagen zal blijven
om zich met zijn Amerikaansche beleggingen
bezig te houden en zich te overtuigen, dat zij
zoo zeker zijn als Amerikaansche fondsen zijn
kunnen.
Een week nadat hij Panama heeft verlaten,
ontstaat er een groote opschudding op het
kantoor. Hij heeft eenige met eigen hand ge
schreven brieven achtergelaten, die later moes
ten worden bezorgd. Bastien Lefort heeft een
van deze brieven ontvangen en mompelt met
gebroken stem: «Waar is baron MontezMon
D i e uIk ben een geruïneerd man
Handenwringende hoort hij de mededeeling
aan, dat de oudste deelgenoot is vertrokken
hij vraagt den jongste te spreken. Na het
lezen van den brief verbleekt ook Aguilla;
het is alsof zijn wangen zijn ingevallen, wan
neer hij zucht: iMon Dieu!" Hij sluit zieh
op in zijn afzonderlijk kantoor, tranen rollen
hem langs het gelaat bourgeois-tranen
over het verlies van zijn geld. «Alles wat die
brief mij vertelt, is waar,» peinst hij. «Montez
heeft mij ten gronde gericht. Mijn God, mijn
kinderen I Hoe kan ik het hem beletten
Welke hoop is hier nog?«
Een vroolijker gelaat treedt ten tooneele.
Stralend als de zon, ofschoon haar gelaat nog
de sporen van zorg draagt als een gevolg van
het langdurige oppassen, treedt Louise binnen.
«Goddankroept zij glimlachend, «hij is
gered! De dokter zegt, dat Harry mr.
Larchmont zal blijven leven!»
Vóór Aguilla kan antwoorden, wordt buiten
het geluid eener harde stem gehoord; er wordt
vreeselijk op de deur geslagen en de groote
neger, met de twee roode litteekens op de
wangen en het witte wollige haar, treedt
binnen.
«Waar is die schurk?» schreeuwt hij heesch,
«die Montez? Ik heb mij zijn brief laten
voorlezen. Daarin staat, dat mijn goud weg
is. Ik, Domingo van Porto Bello, zal hem
zijn nek omdraaien!»
«Montez is vertrokken naar naar
Frankrijkstamelt Aguilla, want het verschij
nen van den ex-zeeroover jaagt hem schrik aan.
«Naar Frankrijk! Duizenden mijlen weg!
Maar gij, zijn deelgenoot, zijt hier in mijn
handenhuilt Domingo en grijpt den armen
Aguilla bij de keel. «Zeg mij, hond! Zeg
mij, waar mijn dividenden zijn, of ik wurg je!»
Hoe oud Domingo ook is, toch kan Aguilla
zich niet losmaken uit zijn greep. «Gij ver
langt stottert hij «Gij verlangt
uw maandelijksch dividend?»
«Ja! Deze brief zegt, dat ik het niet zal
krijgen
«Gij zult het wèl krijgen!»
«Of anders je leven!»
«Zeker de vijftig dollars!» stottert
Aguilla, betaalt het bedrag vlug uit en ver
geet zelfs de quitantie.
«Ah Diablo!» schreeuwt Domingo, terwijl
hij met goud en zilver rammelt; «nu naar het
paradijs van den zeeroover den rhumwinkel!»
De oude man gaat heen, Louise en Aguilla
achterlatende, die elkaar verbaasd aanzien.
«Goddank, dat geen der klerken dit heeft
gehoord,» hijgt Aguilla eindelijk, een blik
buiten het kantoor werpende, waar echter
alles stil is de bedienden zijn allen aan het
lunchen.
«Wat beteekent dit?» vraagt Louise.
«Dat kan ik u op dit oogenblik niet ver
tellen,» is het antwoord. «Kom morgen terug!»
Diepe ernst ligt er in zijn stem, wanneer hij
vervolgt: «Misschien heb ik dan iets zeer be
langrijks voor u te doen, iets van het uiterste
gewicht. Kom morgen terug.»
«U hebt mij vandaag niet noodig?»
«Neen, keer terug naar uw zieken vriend,
Mijn dochtertje is ook ziek. Ik moet naar
Toboga
Gelukkig dat zij den dag verder mag door
brengen aan het bed, waar zij den dood heeft
bestreden en overwonnen, ijlt Louise weer
Daar de kamer van Harry Larchmont; zij vindt
een telegram naast zijn bed liggen; zij wil het
hem geven, doch de dokter belet dit met de
woorden: «Nog niet, hij is nog te zwak.»
Den volgenden dag zegent zij weer God,
want hij is beter en zijn verstand is helder,
doch hij is nog erg zwak; in zijn oog ligt
echter iets, dat spreekt van geluk, wanneer
haar teedere hand hem bedient de teere
hand eener liefhebbende vrouw, die troost
brengt, waar ziekte is, en die mannen zich
steeds moesten herinneren, doch die wordt
vergeten in dagen van kracht.
Wordt vervolgd}.
