NIEUWE
Nieuws- en Advertentieblad
voor de Provincie Utrecht.
FEUILLETON.
VEERTIG MINUTEN.
No. 52
Zaterdag 29 Juni 1907.
Zes-en-dertigste jaargang.
VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG.
Ingezonden.
Denk aan de groenbemesting.
Plaatselijk Nieuws.
Amersfoortsche Courant
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden met Zondagsblad 0.75;
Franco per post door bet geheele Rijk f 1.
Afzonderlijke Nummers 3 Cent.
Ingezonden stukken in te zenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
Uitgever O. J. SLOTHOUWER.
BureauLangestraat 77. Telephoon n°.
ADVERTENTIËN:
Van 16 regels 0.50; iedere regel meer 7'/» Cent.
AdvertentiSn viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend.
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte
Een Woord aan Allen, die naar buiten gaan.
Nog enkele weken scheiden U van
het oogenblik, waarop ge alle dage-
lijksche beslommeringen zult afschud
den om liefst ver van uw woonplaats
uw vacantie te gaan doorbrengen.
Na een maandenlange arbeid verlangt
ge naar rust en ontspanning. Vrouw
en kinderen verbeiden met ongeduld
de genoegens van strand en duin,
van bosch en heide.
Voor U en uw gezin zijn die zomer
weken een bron van genot. Zij geven
verhoogde gezondheid, frisscher ge
dachten en meerdere werkkracht.
Er zijn in ons land eenige duizenden
kinderen onder de tallooze kleinen
die niet uitgaan, welke dringend noodig
naar een gezondheidsoord moeten
zóo noodig zelfs, dat zij zonder tijdige
hulp zullen kwijnen of sterven.
Van deze kinderen zegt de beer
Scbeltema, kinderarts te Groningen
het volgende (in een brochure, die
we den belangstellenden gaarne toe
zenden)
«Mazelen, kinkhoest, of andere ver
zwakkende ziekten openen de weg,
langs welken scrofulose en tuberculose
eerst den jongen mensch bereiken,
om, hetzij hem direkt te dooden, hetzij
na een poos sluimerens den lateren
volwassene, en allicht zijn gezin en
nakomelingschap, aan te tasten.
Door een tijdige verzorging, ver
pleging en verkwikking in één der
hier bedoelde inrichtingen (Kinder
herstellingsoord), zou men zeer veel
van deze ellende hebben kunnen af
weren. Allicht, ware geheel te voor
komen geweest, wat nu met half-,
of zonder succes moet worden be
handeld.
En zoo is er zooveel, dat het latere
leven aantast en bederft, wat men
had kunnen voorkómen, mits eene
tijdige plaatsing in een Kinderherstel
lingsoord den invloed van frissche
lucht en doelmatige voeding in het
geding had gebracht.
Want het is meermalen bij kinde
ren slechts een klein stukje zorg, dat
hen van een bloeiende gezondheid
scheidt."
Een beetje geld, een weinig moeite
en dat kleine stukje zorg is er.
Kies U een zwak kind uit uwe om
geving, verschaf het verpleegkosten
en zend het naar een Herstellingsoord
of Gezondheidskolonie. Daar zal het
weerstandsvermogen en levenslust,
kracht en gezondheid verkrijgen
Wanneer ge dan buiten vertoeft
met uw eigen kinderen, dan zal reine
vreugd uw deel zijn bij de wetenschap
dat elders door uw hulp een jong
menschenleven weder opbloeit.
Wenscht Ge raad en voorlichting,
wend U dan tot het aangewezen
lichaam; het Centraal-Genootschap
voor Kinder-Herstellings- en Vacantie-
Kolonies. Deze vereeniging beschikt
over 5 koloniehuizen. Mocht in deze
tehuizen, die ten diensten derafdeelin-
gen zijn ingericht, geen plaats meer
wezen dan zal het Bestuur U trachten
te helpen bij zusterverenigingen. Nu
is er echter nog plaats.
Het is misschien eenvoudiger alleen
wat geld te zenden. En voor hen,
die geen gelegenheid hebben zelf op
onderzoek uit te gaan, verdient dit
ook de voorkeur.
Het Centraal Genootschap is, helaas,
arm en contribuanten voor een gift
ineens of voor het lidmaatschap zijn
welkom bij den Penningmeester: den
Heer Th. M. Ketelaar, Ceintuurbaan
286, Amsterdam.
Maar nog meer behoefte heeft het
Bestuur aan persoonlijke belangstelling
en medewerking.
Wanneer Gij U dan zelf een pleeg
kind kiest, keert dit terug, gebruind
door de zon, met frisch bloed in de
aderen.
Het zwakke kind heeft in II een
vriend en wij hebben in U een mede
strijder gevonden.
A. C. BOS,
Egmond aan Zee.
Groenbemesting is bet bemesten
van den bodem met groene vlinder
bloemige plantendeelen. Het doel is
tweërleiden natuurkundigen toestand
of, wat hetzelfde is, de structuur van
den bodem verbeteren en den grond
op goedkoope manier een zekere hoe
veelheid stikstof geven. «Op goed
koope manier," want, wat is goed-
kooper dan de stikstof uit de lucht
met behulp der vlinderbloemigen om
zetten in planteneiwit De teelt van
vlinderbloemige gewassen, zooals erw
ten, wikken, gele lupine, serradella,
klaver, is niet alleen wenschelijk op
lichtere gronden, maar ook op zwaar
dere. Het kan Diet anders dan tot
verbetering van den bodem, van de
boerderij in het algemeen, bijdragen,
wanneer geregeld om de drie, vier of
vijf jaar een vlinderbloemig gewas in
de vruchtwisseling wordt opgenomen.
Het is nu de tijd, om te denkeu aan
bet zaaien van vlinderbloemigen in
den stoppel. Wanneer op de klei b. v.
de wintergerst van het land, en op
lichtere gronden de rogge in de schuur
is, kan men op den stoppel vlinder
bloemigen zaaien. In den stoppel van
den wintergerst zaaie men wikken of
erwten of beide door elkanderin
den roggestoppel zaaie men gele lu
pine. Om echter het beschot van de
vlinderbloemigen zoo groot mogelijk
te doen zijn en daardoor de hoeveel
heid humus en stikstof te vermeer
deren, bemeste men het land met
kaïniet en eenige phosphorzuurhou-
dende meststof. Men geve b.v. per
Hectare 6 a 700 K.G. kaïniet en 6 a
700 K.G. thomasphosphaatin plaats
van dit laatste kan men ook 3 a 400
K.G. ontlijmd beendermeel geven.
Wanneer men dit op den stoppel
heeft uitgestrooid, ploege men den
grond zeer licht om en strooie men
bij vochtig weer, of anders des avonds
het lupinezaad uit, ongeveer 200 K.G.
zaad per Hectare. Ook van erwten
veel nemen. De groenbemestings
planten moeten eenigszins dik gezaaid
worden, anders leveren zij niet genoeg
op. Op de erwten moet men echter
meer kaïniet zaaien, b.v. 800 K.G.
per H.A.
Nogmaals het zaaien van vlinder
bloemigen kan, vooral bij de tegen
woordige hooge prijzen der stikstof-
meststoflen niet genoeg worden aan
bevolen. Wie het dit jaar in den
stoppel wil probeeren, moet zich tijdig
van zaad en de genoemde kunstmest
stoffen (kaïn iet enz.) voorzien want
hoe vroeger men zaait, hoe beter en
men moet als de oogst van het land
is, vaD den eersten den besten vocb-
tigen dag gebruik zien te makeo.
In de Remonstrantsche kerk zal
Zondag, te half elf voorm. als spreker
optreden ds. P. H. Hugenholtz, predi
kant te Amsterdam.
Op 1 December a.s. zal het
50-jarig bestaan van de rij- en hoef-
smtdscbool op feestelijke wijze worden
herdacht.
Zij werd in 1857 te Venlo opgericht.
Wel waren reeds eerder tijdelijk rij
scholen gevestigd, o.a. te Maastricht
en te Delft, doch van genoemd jaar
af heeft de inrichting onafgebroken
bestaan.
Op 1 November 1886 werd de
school van Venlo naar Amersfoort
overgebracht. Aan het hoofd stond
toen kolonel Huguenin, een officier,
die op het gebied van rijkunst en
paardenkennis in ons land een uit
muntenden naam had.
Velen zullen zich hier dezen kra-
nigen ruiter nog herinneren.
Naar wij vernemen, is men reeds
thans bezig met de voorbereiding van
hel feest.
Men meldt aan het Amersf. D.
Onder vele blijken van belangstel-
uuuu liuoiui kjv/v/a i uil >v vuil v/tiuul mio viijnuu <uu uuiitiigotor
en wikken kan men ongeveer even-1 ling vierde de heer J. van Spangen,
wagenhchter bij de H.U.S.M., gisteren
zijn 25-jarig jubileum.
Des vooriniddags te half tien werd
hij in een coupé 2e kl. van de goede
renloods naar de remise vervoerd,
waar chefs en verder personeel hem
opwachtten.
Namens de Maatschappij werden
hem een zilveren horloge en een ge
tuigschrift overhandigd. Van zijn
kameraden ontving bij een klok en
zes mooie stoelen.
In bet Sasje, waar de jubilaris
woont, hadden vele buren de vlag
uitgestoken.
Bij K. B. is de le-luit. jhr. M.
C. F. J. de Rotte, van het 2e reg.
huzaren, uit den militairen dienst
ontslagen en is hem een voortdurende
onderstand van f 450 toegekend.
Pogingen worden aangewend om
hier een Mannenkoor op te richten.
Inlichtingen geeft den heer L. E.
Langeveld, Heiligenbergerweg 5.
De heer W. Salomons is gekozen
tot lid van het voorloopig Bestuur der
Dinsdag te Utrecht opgerichte «Ver
eeniging van taxateurs in Nederland".
Wanneer dit nummer onzen lezers
in handen komt, heeft de officieële
opening van het Internationaal Kegel
concours reeds plaats gehad. Te kort
evenwel tóór het verschijnen om
daarvan reeds nu een en ander te
kunnen mededeelen.
Wat wij wel willen en kunnen
voorstellen is, dat de kans van slagen
hoe langer zoo grooter wordt. Dage
lijks komen nog opgave van clubs in,
die wenschen mede te dingen in den
Korpswedstrijd. Die vreemde heeren
Kegelaars zullen geen slechten dank
meenemen van de feestvierende socië
teit «Vereeniging". De verschillende
localiteiten en banen zien er niet
enkel keurig netjes en smaakvol ver
sierd, doch tevens hoogst gezellig uit.
Wanneer nu stadgenooten zorgen dat
de feeststemming er in blijft, door
het uitsteken der vlaggen de straten
een feestelijk aanzien te geven en
UIT HET ZWEEDSCH
door
Sopliie Ellsaia..
2)
«Ja," antwoordde mevrouw Hjelm, glim
lachend over den roem van haar land.
«En mevrouw gaat dus naar Weenen?
Dat is de mooiste stad van de wereld. Kent
mevrouw ook Penzing?"
«Neen, ik zal Weenen voor 'teerst bezoe
ken."
«Het is een der voorsteden; daar ga ik
heen; mijn kind is daar uitbesteed en gister
avond, juist om dezen tijd, kreeg ik een
brief van de pleegouders, dat mijn kleine
jongen zwaar ziek was, zooiets als stuipen,
zij dachten dat hij sterven zouZij schreven
dat ik toch vooral dadelijk moest komen,
met den eersten ochtendtrein. Maar dat kon
ik onmogelijk doen, daar was geen denken
aan!"
«Als uw kind u noodig had, moest dat
toch vóór al het andere gaan," zeide mevrouw
Hjelm, met iets scherps in de stem.
«Ja zeker; maar ziet u, ik ben keuken
meid in het Hótel Zum Grünen Baum te
Baden en ik kan daarom natuurlijk overdag
niet weg zijner valt zooveel te doen, nu
juist midden in het seizoenalle kamers zijn
bezet door rijke logés, die het hunne moeten
hebben en er was zulk een haast bij, dat
ik niemand krijgen kon, om mijne plaats in
te nemen. Daarom moest ik tot van avond
wachten. Maar, Heere God! Welk een nacht
en dag zijn dat geweest! Ik kon den heelen
nacht geen oog toe doen, ik lag mij daar
maar om te wentelen om te denkenwie
weet of mijn Ludwig op het oogenblik niet
sterft! Het was een groote weldaad, toen
het licht begon te worden. Maar de dag is
nog erger geweest. Het spreekt vanzelf, dat
ik mijne gedachten niet bij elkaar kon hou
den zooals anders en de eene aanmerking na
de andere werd naar de keuken gezonden;
de soep was te zout, de groenten waren niet
gaar genoeg en een van de heeren klaagde
zelfs over het braden der kippen. De mijn
heer had gelijk, ik had vergeten safraan in
de saus te doen; denk eens aan, mevrouw,
safraan vergeten in de kippensaus; nu kunt
U wel nagaan hoe het er met mij uitzag!
Maar, lieve God, als het hart ook bijna stil
staat van angst over een eenig kind en
dat nog wel over een kind als mijn kleinen
Ludwig! De dokter, die hem verzorgt, zegt
dat hij bepaald een wonder is voor een kind
van pas achttien maandenHij loopt en praat
als een groot mensch en herkent mij, afschoon
hij mij zoo zelden ziet! En ik heb kleertjes
voor hem gekocht als voor een echt heeren
kind, kantjes aan de hemden en een kieltje
van fluweel; dat is dan ook zijn beste; voor
de werkdagen heeft hij een wollen buisje,
roodachtig en grijs, dat vlekken kan verdra
gen maar ik kan hem ook niet altijd in
zijn Zondagsche pakje laten, dan zou dat niet
lang duren. Och, lieve God, als ik hem moest
missen!" En zij bewoog zich heen en weer.
«Het zal wel zoo erg niet zijn; gij zult
uw jongske in het leven mogen behouden,"
zeide mevrouw Hjelm.
«Ja, hoe het ook loopt, of mijn kleine
Ludwig leeft of al dood is, ik moet morgen
ochtend bijtijds in mijn keuken terug zijn,
om half zes al. Het was op die uitdrukkelijke
voorwaarde, dat ik vertrekken mocht. De gas
ten moeten versch brood aan het ontbijt
hebbenwij bakken om zes uur. Sophie be
loofde mij het deeg klaar te zullen zetten.
De trein gaat om half vijf; dus houd ik niet
veel tijd over, om daarginds te wezenik zal
er niet voor elven zijnhet is een heel eind
om te loopen."
«Is er dan geen tram daarheen?"
«Ja, bijna tot aan de deur toe; maar dat
kost altijd vijftien Kreutzer en die zijn beter
besteed aan medicijnen, als hij nog leeft, en
is hij dood, dan kost dat ook geldalles
kost geld voor de armen en ik wil ook
niet dat hij van de armen begraven worden
zal. Och, wat men een zorgen heeft!" barstte
zij los, na een oogenblik zwijgens.
«Helaas! niemand ontsnapt daaraan," zeide
mevrouw Hjelm, wier gedachten ver weg
dwaalden.
«Ja, maar het ergste is, dat men op nie
mand kan rekenen!"
«Zijn de pleegouders niet lief voor het
kind?"
Wordt vervolgd.J
