Plaatselijk Nieuws.
De Maatschappij telt thans 283
departementen met 13421 gewone
leden, 477 buitengewone leden, 11
vereenigingleden, 166 eereleden (van
de departementen) en 22 algemeene
leden, die al of niet bij een bepaald
departement zijn aangesloten.
Zij gaat nog steeds met jeugdigen
ijver voort, naar de behoeften des
tijds haar programma toe te passen.
Dit programma luidt als volgt:
Het doel der Maatschappij is:
naar de beginselen van den chris-
telijken godsdienst, algemeen
volksgeluk te bevorderen. Te dien
einde tracht zij mede te werken
tot verbetering van den verstan
delijken, zedelijken en maatschap-
pelijken toestand des volks, be
paaldelijk door invloed te oefenen
op de opvoedingen het onderwijs,
de veredeling van volksbegrippen
en de verheffing zoowel van het
arbeidsvermogen als van den
levensstandaard der werklieden.
De Maatschappij streeft naar
de bereiking van haar doel,
onafhankelijk van eenige kerke
lijke of staatkundige partij.
Terwijl het hoofdbestuur voorgaat
met steeds nieuwe voor de volksont
wikkeling en de volkswelvaart belang
rijke voorstellen en daden, hetgeen
o.a. blijkt door het in 't leven roepen
in 1907 van de «reizende bibliotheken,"
de «reizende keukens," het instellen
van het «Centraal Bureau van advies
voor eigen studie" (Correspondentie-
onderwijs), welke instellingen over
het gebeele land en ook buiten de
Maatschappij en hare departementen
werken, werken de autonome depar
tementen vooral door de volgende
instellingen
2 ambachtsscholen. 4 lagere scholen.
1 bakkercursus. 5 leesgezelschappen.
4 badinrichtingen. 1 lijfrente kas.
14 begrafenisfondsen. 1 museum voor kunst-
1 instelling tot bevor- nijverheid,
dering v/d toepas- 4 muziekgezelschapp.
sing der Wonigwet. 3 ondersteuuingsfond-
10 commissiën tot be- sen.
vordering van school 1 onderwijsklasse in
bezoek. Engelsche taal.
34 bewaarscholeo. 2 openluchtspelen.
45 bibliotheken voor 23 scholen voorhanden-
jongelieden. arbeid.
2 bouwvereenigingen. 20 scholen voor vrouwe-
11 cursussen voor help- lijke handwerken,
sters in bewaar- 1 school voor zeevaart
scholen. kunde.
1 cursus voor hout- en 3 pensioenfondsen,
marmerschilderen. 2 klassen voor reken-
1 cursus in timmeren. onderwijs.
4 cursussen in koken 14 schoolbibliotheken,
en huishouden. 13 schoolspaarbanken.
2 cursussen voor kin- 2 scholen voor volwas-
derverzorging. senen.
1 commissie voor kin- 140 spaarbanken,
dervoeding. 4 spaarkassen.
3 correspondentschap- 34 teekenscholen.
fien van het werk- 4 teekencursussen v.
iedenfonds. volwassen ambachts-
1 eerste hulp bij onge- lieden,
lukken. 1 tentoonstelling van
29 floraliavereenigingen. voorwerpen, doorden
1 gaarkeuken. werkman vervaard.
2 gemengdo scholen. 4 Toynbee-vereenigin-
15 gymnastiekscholen. gen.
1 handelscursus. 1 tuinbouwcursus.
2 herhalingsscholen. 14 inrichtingen v. tnin-
2 houtsnijklassen. grondverhuring.
2 huisvlijtcommissiën. 2 commissiën voor uit-
25 hulpbanken. deeling van brand-
1 comm. tot uitreik v. stoffen,
versterkende midd- 5 cursnssenUniversity
len aan behoeft. Extension,
lijders. 7 commissiën voor nit-
1 verfraaiingscommis- deeling van levens-
sie. middelen.
1 hypotheekbank. 1 vervolgkl. in hand-
1 industrieschool. werkonderwijs.
1 inhalingsklas. 313 volksbibliotheken.
7 inrichtingen voor m. 2 volksleeszalen,
u. 1. o. 1 vakbibliotheek.
1 kindervoeding. 1 vakteekenschool.
2 knipcursussen. 54 commissiën v.volks-
1 kraamvrouwenfonds. voordrachten.
1 kweekschool voor 14 voorschotbanken.
onderwijzeressen. 4 commissiën tot we-
onderbrak hij zichzelf plots, en trok
héél deftig gezicht, met zekere dreiging
in de oogen van«Denk je soms dat
ik niet aarts-solied hen?" »0!" her
vatte de lange, wik doe voor niemand
onder in eerbied voor de rechten der
vrouwvoor de reinheid van het ge
zinsleven; voor orde, gezag..."' Samen
die van 't notitieboekje hadden vroe
ger al eens tegen elkaar gezegd«Wil-
je gelooven, dat Sam voor domenee
had moeten studeeren..." En juist de
mooie, boekerige woorden, die hij wist
te zeggen, als 't pas gaf, hadden Sam
altijd doen kiezen wanneer er zaakies
met stemmige lui vielen te doen...
•Maar..." ging de lange voort «alles
heeft 'n grens... En in de verhouding
tusschen echtgenooten..." Meneer de
Bie wendde weer z'n smal, bleek,
baardeloos hoofdje, met de altijd
verschrikte, fiets blauwe oogen, om—
Zag dus niet, hoe meneer Jansen Bzn.
eventjes wenkte tegen den lange...
Yan: goed-zoo patent, hoor...
«Gekheid!" zei hij, dadelijk toen
De Bie zich meer naar hen toewendde
«gekheid! Bij mijn vriend De Bie is
thuis alles naar wensch gegaan... Ik
zie niet in... Neenriep hij uit, als
zich ontrukkend aan zondige gedachte.
Neen! 't Is voor hem-zelf beter, dat-ie
geen geheimen voor z'n vrouw... Ik
mag, ik kón me, als vriend van meneer...
ring van armoede. 12 zangscholen.
6 commissiën v. werk- 31 ziekenfondsen,
verschaffing. 2 zweminrichtingen.
Terwijl de voorzitter der maatschap
pij elk jaar wisselt, heeft zij, van 1784
af, een blijvend algemeen secretaris.
Deze secretarissen waren achtereen
volgens
Martinus Nieuwenhuyzen 1784
1793. Gerrit Brender a Brandis 1793
1802. Hendrik Ravekesl8021840.
Mr. P. M. van Hees 1840—1881. Mr.
Arnold Kerdijk 18811887.
Sedert October 1887 is deze alge
meene secretaris de heer J. Bruinwold
Riedel.
De breede beginselen, waarop bet
Nut rust, benevens de uitstekende
organisatie van de Maatschappij doen
verwachten, dat zij nog vele jaren ten
bate van de volksontwikkeling, het
volksonderwijs en de volkswelvaart
werkzaam wezen kan.
Mogen ook de jongeren zich in groot
aantal bij haar aansluiten en het in
1905 opgerichte «Nieuwenhuyzenfonds
voor Onderwijs" der Maatschappij en
de toen ingestelde «Nutscommissie
voor Onderwijs", die, blijkens haar 3e
jaarverslag, zooveel doet in het belang
van het lager vak- en hooger volks
onderwijs, den blijvenden steun onder
vinden van velen
Het oude Nut is nog altijd jong en
gaat mee met den tijd
Handelsbl
Nationale Militie.
De lichting der Nationale Militie
van bet jaar 1910 bedraagt 17.500
man, waarvan 12.300 ter volledige
oefeuing 5200 tot korte oefening
zullen worden ingelijfd.
Van de ter volledige oefening in te
lijven manschappen worden 400 man
bestemd voor den dienst ter zee.
Het bestuur der afdeeliug Amers
foort van den Nederl. Prot. bond
heeh Mevrouw Flothuis, geb. vari
Dommelen van Rotterdam uitgenoodigd
ook voor deze afdeeling een voor
drachtavond van gewijde kunst te
geven.
De datum daarvan is bepaald op
Woensdag 17 November e. k.
Om de belangrijke finantieele oflers
eenigszins te kunnen dekken heeft
het bestuur besloten de toegang der
leden en hunne huisgenooten op 10
cents per persoon te stellen en voor
niet-leden op 50 cents.
En om te voorkomen, dat, evenals
bij de laatste lezing er plaats zou te
kort komen, zoodat wederom de
deuren zouden moeten gesloten worden
vóór de stroom van belangstellenden
heeft opgehouden te vloeien, stelt het
bestuur ieder in de gelegenheid vooraf
plaats te bespreken. Indien er dan
vóór 10 November meer plaatsen
besproken zijn dandeRemonstrantsche
kerk aanbiedt, wordt er een andere
localiteit gebuurd en hieraan n
tijdig openbaarheid gegeven. Wie
geen plaats bespreekt vóór 10 Novem
ber kan dit nog later doen of kan
op den avond zeiven nog probeeren
of er voor bem nog ruimte is, maar
vermag daarop geen recht te doen
gelden en vindt het voorste gedeelte
vrijgehouden voor hen, die tijdig
aanvroegen.
Wij waarschuwen nadrukkelijk om
Manneken-zelf richte beurtelings z'n
verschrikte oogen van den een op den
ander... Durfde vriend Jansen Rzn.
niet tegenspreken... Gluurde toch met
zekere weemoedige begeerigheid naar
een paar bankjes, die soms, zoo
heelemaal bij toeval, van het eene
vakje in z'n portefeuille naar 't andere
liet verhuizen...
«Ik weet wel" zei meneer Jansen Bzn,
«dat er bij de zaak geen kwaad is...
Zekeranders zou ik natuurlijk de
eerste zijn om mijn vriend te waar
schuwen... Zeker, nogmaals 't is een
goeie zaak, een solide. Hij kan nooit
de dupe worden... De trekker is als de
Bank... 't Zou 'm slecht» een hand-
teekening kosten... Tijdelijk verlegen
kan iedereen zijn om geld. Dat is mij
zelf ook wel gebeurd... En ik geef toe,
voor zoo'n paar pennehaaltjes honderd
gulden contant te krijgen... waar je
vrouw niks van weet... waar je eens
iets voor doen kunt, wat je zoo heele
maal zelf wilt..."
Meneer Jansen Bzn. deed alsof ie
tegen een onzichtbare figuur sprak.,
maar hij merkte best, dat 't brandde,
tintelde, smachtte in de schrikachtig
bleue oogen van pantoffelheldje... Dat
het gift, drupje voor drupje door hem
toegediend, uitwerkte—
«Ik weet dat alles best" zei hij nog
«maar het denkbeeld om je vrouw on-
teleurstellirig te voorkomenneemt
Uw plaats vóór 10 November; uit
andere steden weten wij dat èn het
bezoek zeer groot was èn de menigte
steeds dankbaar voor het genoteno
huiswaarts keerde.
Handelsblad 13 October 1909.
Zalsman-Andriessen.
Gerard Zalsman en Willem Andries-
sen beloofden ons drie concerten voor
dit seizoen er zijn beloften die minder
aantrekkelijk zijn en die, bij haar
vervulling, minder blijdschap geven
zeggen we, nu hun eerste avond
reeds voorbij is. Van Zalsman liederen
te hooren, schenkt meestal voldoening,
vaak genoten Willem Andriessen
maar we volgen zijn eerste schreden
op de hem helder toelachende loop
baan immers met levendige belang
stelling en sympathie!
Voor de inrichting van hun eerste
programma alle hulde. Eerste helft
Brahms, Schumann, Hugo Wolf; in
de tweede helft tijdgenooten, nieuwe
composities van landgenooten, die er
toch óók zijn mogen, al zouden alle
hooggeleerden op hen neerkijken of
ze in 'n boek zetten. Ze doen 't niet.
Vrij algemeen bekend is 't, dal er
bij ons wat geschreven wordt, waard
om de concertzaal binnen te brengen.
Tusschen de kennis en de daad echter
is de afstand nog te groot Daarom
zijn de uitvoerende kunstenaars te
prijzen, die de daad verrichten en het
Hollandsch publiek toeroepen: ziedaar
onze eigon zangers, onze eigen toon
dichters, bewijzen van hün talent,
hun oorspronkelijkheid, bun streven,
hün liefde voor schoonheid in muziek!
Mogen zij er niet wezen, in onze
concerten? Hebben zij niet behoefte
aan erkenning en waardeering, recht
op steun van hun landslui? Munten
de liederen van een Magdeburgschen
muziekdirecteur de naam van
Kaufmann ligt me versch in 't geheu
gen boven die van Nederlandsche
componisten onzer dagen zoo uit?...
Daaromer was veel genot in het
luisteren naar Zalsman, toen hij
Brahms-liederen zong met Treue
Liebe, Botschaft, Geheimniss, zijn
slechts enkele genoemd en tot een
teer mezza-voce zijn kloek en warrn
orgaan dwong; evenzeer toen hij in
liederen van Hugo Wolf als in
Bilerolf de macht en glans zijner
stem ons in steeds zoo wel overwogen
voordracht toonde. En we lieten,
niet zonder stijgende spanning van
aandacht en onbelemmerde ingeno
menheid, ons boeien door Andriessen's
pianospel, niet slechts bij het zang-
begeleiden, vooral toen hij Schumann's
pathetische variaties, genaamd Sym-
phonische Eluden, met een klaarheid
in de stemvoering, een rijkdom van
thema-belichting en een beheersching
der forsche passages ons voorfanta-
seerde, die den energieken poëtisch
voelenden, kunstenaar verraadden.
Doch in het tweede gedeelte van
het programma hadden we zoo ons
bijzonder plezier. Eens wat andere
tint gaf dit aan den avond, wat andere
stemming en ook iets verrassends.
Willem Andriessen kwam er als com
ponist voor den dag, een zangetje
van Reddingius van de Hei met de
wolken zoo wit, en een liefdelied van
Felix Rutten, beide eenvoudige, onpre-
tentieuse dingetjes, maar belangstel
ling opwekkend door muzikale trekjes,
een zuivere declamatie van den tekst,
kundig te laten van zoo'n zaak... Ook
al kan zij er nooit achter komen... Ook
al zie je of hoor je er nooit iets van-
Neen, beste vriend, je moet me niet
kwalijk nemen, maar..."
«En hij had z'n hoed al op gezet. Stak
meneer de Bie plotseling de hand toe...
«Wat 's dat nou?" vroeg de lange,
kwasi verbaasd «gaat u weg...?"
Meneer Jansen Bzn. hield de Bie's
rechter omklemd. Er was aandoening
in den toon, waarop hij zei: «Hoor
eens, waarde vriend, wij kennen elkaar
al zoo lang. Ik wil je niet tegenwerken
in iets dat je misschien aangenaam is.
Kijk eens aan, ik heb mijn plicht
gedaan. Ik heb je gezegd wat'k er van
vind... En ook, dat de zaak, op zicli-
zelve, kerngezond is. Kwaad kun je er
absoluut nooit mee..." Met verblijd-
verhelderd gezicht knikte de Bie al...
«Ik houd me verder neutraal" besloot
meneer Jansen Bzn. «je zult nooit kun
nen zeggen: Jansen heeft 't mij ge
raden... Doe nu wat je wilt. Verzetten
zal ik er mij niet tegen. Maar méér
kan ik en mag ik niet doen
Manneken van deschrikachtigeoogen
klemde z'n vingers zóó stijf, zoo harte
lijk om die van Jansen Bzn., dat z'u
gróóte dankbaarheid er wel heel du'de-
lijk in kenbaar was.
Toen meneer Jansen,' van de straat
uit, naar het tafeltje keek, waar de
een pianobegeleiding die, in het tweede,
geheel in het karakter de lente zonnig
heid en bloeiende liefde uit-zong. Dan
was er Philip Loots, van wien (geloof
ik) te weinig in het licht onzer
concertzalen komt. Hij behoort tot
onze oorspronkelijken, tot hen, die
iets eigens te zeggen hebben. Zijn zes
kleine Characterskizzenontstaan na
lezing van een groot epos van F. W.
Weber (het lijvig boeklagertekoop,een
te Zutphen vervaardigde nadruk van
het Duitsche gedicht), waren ook
zonder die lectuur, met behulp van
de beknopte opheldering in 't program
maboekje, te volgen «vage schetsen,"
natuurlijk vaag, maar mooie karak
teristieke muziek, niet zoo vaag of
ze was in hoofdtrekken onmiddellijk
te verstaan. Door Andriessen met
gloed voorgedragen, verdienden zij
ten volle aller toejuiching. Ph. Loots
kan ook alleraardigste kinderliedjes
schrijven: zie zijn bundeltjes Levens
morgen, maar die mogen ook door
groole menschen gezongen worden,
zonder dat we voor onbeduidendheid
den neus ophalen. Luchtige, vluchtige
kost, door zanger en pianist smakelijk
opgediend.
Wel wenschte ik Zalsman's voor
drachtskunst wat sterker in de richting
van den humor ontwikkeld. Zijn gelaat
blijft' aldoor zoo in den ernstigen
plooi; hij moest wat blij lachende
trekken van Andriessen leenen als hij
aan de grapjes van Loots of aan
Mahler's Lob des hohen Verstandes
met de leuke, pitoreske-imitaties uit
drukking gaat geven. Waarschijnlijk
is van het nieuwe lied van Alphons
Diepenbrock, Celebritat, nog meer
«te maken" wanneer de zanger de
scherpe ironie van Goethe in feller
licht weet te zetten. Diepenbrock wijst
hem den weg.
Toch, zooals Zalsman het reeds
zong, zooals Andriessen al de gees
tigheden der illustreerende klavier
partij ons proeven deed was het
luisteren een even fijne als zeldzame
weelde, die naar herhaling doet ver
langen. Niet voor 't eerst doet
Diepenbrock met Celebritat zich aan
deze zijde zijner groote begaafdheid
kennen (men denke aan Den Uyl I),
maar voor 't eerst wol vingen we
zoo gretig op zijn hooge, kunstvolle
uiting van muzikaal-literairen luim.
Zijn lied en dat van Goethe waren
één van stijl en van geest geworden.
Eén prachtig beeld, en om Goethe's
motto te bezigen.
Was im Leben uns verdriesst,
Man im Bilde gern geniesst.
S. Z.
De heer A. Veen mocht j.l.
Maandag bij het herdenken zijner
25-jarige werkzaamheid bij het open
baar lager onderwijs hier ter stede
tal van blijken van waardeering en
toegenegenheid in ontvangst nemen.
In de tot feestzaal gemetamorphoseerde
gymnastiekzaal zongen de leerlingen
der school den jubilaris een tweetal
liederen toe. Daar ook werd hij geclom-
plimenteerd door den heer M. L. Celosse,
wethouder van onderwijs, namens het
gemeentebestuur, door het Dag. Best.
der Commissie van toezicht op het
Lager onderwijs en eenige vrienden.
De schooljeugd werd natuurlijk ont
haald en kreeg des middags vrijaf.
Des avonds bracht de harmonie van
den Chr. Nat. Werkmansbond hem
als directeur van het mannenkoor
hunner afdeeling een serenade.
Bie en z'n vriend zaten, zag hij er al
papiertjes op zwerven... En ook: hoe
de lange rondkeek naar een kellner,
die 'm inkt zon brengen...
Drie straten verder wachtte die van
de dikke vingertoppen hem op...
Eerst stapten ze zwijgend samen
verder, 't Was nog te druk op straat.
Maar de trommelaar had al genoeg
gemerkt...
Eindelijk zei de lange: «Hij doet't!
Hij doet 't!"
En toen kon die van de vingertop
pen zich niet meer Inhouden. Gaf-ie
den zwartlakensche een por in den
rug... Een por... met de volle vuist-
Maar de lange was, in het voor
uitzicht van wat pracht-zaakje zou op
brengen, zoo blij dat-ie de pijn hem
door de por berokkend, niet eens recht
voelde...
Toen, na zoowat een jaartje van
wisselruiterij, de bom barstte,
heeft 't een haartje gescheeld of al
thans de lange was kastje-ingedraaid.
Eén oogenblik dreigde 't zoo. Terwijl
de officier op 't punt stond om hem
te laten vast-zetten... En de wangen
van ex-zwartlakensche zoo wit waren
als het papier, dat onder de hand des
officiers rustte— Hij ontsprong den
dans.
Maar buiten het rechtsgebouw stond,
Aan de Industrie- en Huishoud
school werd op 1 November het ge
tuigschrift voor het doorloopen van
den voorbereidenden cursus, uitgereikt
aanA. Cohen, M. van den Donker,
M. Lambrechts, G. Leydekker, M.
Morel, H. de Ridder, G. van Surksum
en L. Wildeman.
Het diploma van linnennaaister
werd behaald door M. Floor en W.
Graansma.
Verder werden tot de tweede klasse
bevorderd
Van den opleidingscursus voor dienst
bode bevorderd: G. de Bruyri, M.
Doosje, C. Fremouw, L. Gemen, P.
de Goede, A. van der Kieft, T. Kreulen,
M. Lesterhuis, R. Pas, A. v. d. Putte
en A. Talsma.
Mejuffrouw M. van den Donker
heeft met gunstig gevolg afgelegd het
examen voor apothekers-assistente.
De Vereeniging «Johan van
Oldenbarneveld" ontving van het
Bestuur der Remonstrantsche ge
meente te Amsterdam een aanzienlijke
bijdrage als bewijs van ingenomenheid
met het voornemen om een gedenk-
teeken voor den grooten Staatsman
te Amersfoort op te richten.
Een schoon voorbeeld ook voor
andere Remonstrantsche gemeenten.
Bij de Maandag door de H. IJ. S.M.
gehouden aanbesteding voor de leve
ring van 14,324 K.G. vloei-ijzer voor
de wagenwerkplaats alhier zijn inge
komen 5 biljetten. Minste inschrijver
was de firma Dikema Chabot te
Rotterdam, met f 6 85.
Zeker als uitzet der Kermis
rostten de bewoners der aan de Soester-
weg gestationeerde woon wagens,elkaar
Zaterdagnacht duchtig af. De agenten
uit het posthuis trommelden er eerst
met de wapenstok en later met de
sabel net zoo lang op tot ze de
heele bende in hunne respectievelijke
woningen had geklopt.
Aan het Postkantoor Amersfoort
en de daaronder ressorteerende hulp
kantoren is in October ingelegd bij
de Rijks-Postspaat bank f 41.69823.
en daaruit teruggevraagd f50.137 72.
Het laatste door het kantoor uit
gegeven boekje draagt het nummer
14.930.
Rijks-Postspaarbank.
De Directeur der Rijks Postspaar
bank brengt ter algemeene kennis,
dat alle spaarbankboekjes, uitgegeven
in de maand October, en waarop de
rente over het afgeloopen jaar nog
niet werd bijgeschreven, zoo spoedig
mogelijk ter verificatie en rente-
bijschrijving bij hem worden ingewacht.
Voor de toezending daarvan kan
gebruik gemaakt worden van omslagen
met gedrukt adres, kosteloos aan de
kantoren der Posterijen vei krijgbaar.
Afgifte der boekjes tot voornoemd
doel aan die kantoren geschiedt tegen
bewijs van ontvangst.
De Staatscourant no. 256 bevat
de statuten van de alhier opgerichte
naamlooze vennootschap. Snelpers-
Drukkerij «Patria," te Amersfoort.
Doel: lo. het vervaardigen en uit
geven van alle soorten drukwerk, en
2o. alle handelingen die hiermede
in verband staan of hieraan bevor
derlijk kunnen zijn.
Duur: 29 jaren. Kapitaalf10,000,
verdeeld in 20 aandeelen van f 100,
benevens 1600 aandeelen van f5. Er
zijn geplaatst 20 aandeelen van f 100,
waarop 10 percent is gestort, en 16
al den tijd dat bet verhoor duurde
eene dame te wachten. Stevige vrouw
met vastberaden trekje om de dunne
lippen, die de deur van het gebouw
niet uit 't oog verloor—
En eindelijk kwam hijmanneken
met doodelijk-verschrikte oogen, met
schuchter-onzekere gebaren— Dat één
maal in z'n leven achter vrouwtje-om
iets geprobeerd had... En die toen
de bom barstte moest opdokken-
Voor «aartssolied" zaakje.
Hij ging haastig naar parmantig
dametje toe. Stapte naa9t 'r voort-
Zij zei, vroeg heelemaal niets. En
hij durfde niet aanroeren het ver
schrikkelijke. Zwijgend gingen ze samen
verder. Een heel eind achter hen
kwamen «de lange" en een kennis van
'm, óók in zaakje betroken... Ze waren
nog te ontdaan door het pasdoorleefde
om iets te kunnen uitbrengen. Lette
er niet eens op dat meneer De Bie,
geplukt en gefopt borgje, daar, met
z'n vrouw, voor hen ging... Maar als
ze in wat kalmer gemoedsstemming
hadden verkeerd, zouden ze beseft
hebben, hoe manneken van deschrik-
oogen voor-altijd verloren was uit de
sfeer hunner «speculatiën—
Maitbe Coebeatt.
