BINNENLAND. Plaatselijk Nieuws. overleden, ten gevolge van het eten van viscb, gekocht van een rond trekkend koopman. Keizer Menelik van Abessynië is stervende, misschien zelfs reeds over leden, maar hetgeen hij gewild en bevolen heeft, is ten uitvoer gebracht. De paleisrevolutie, die op aandringen der Schoaansche hoofden door den regent Ros Tessama op touw was gezet, heeft haar doel bereikt, aan keizerin Taitoe is alle macht en alle invloed ontnomen. Zij vertoeft nog in het Gebi, het paleis van Menelik, quasi om haren zieken gemaal te verplegen, feitelijk echter is zij een gevangene. De terugkeer naar haat- geboortestreek is haar onmogelijk ge maakt; haar voornaamste aanhangers, grootendeels afkomstig uit Tigre, zijn in boeien geklonken op aandringen van de hoofden der Schoanen, de oorlogszuchtige vorsten uit het Zuiden, die in handen van Abboema (opper priester) Metthaus den eed hebben afgelegd, prins Lidz Jeassoe als troons- opvolger te zullen erkennen en de eenheid voor bet Rijk te handhaven. In de hoofdstad des Rijks is het rustig; er ligt dan ook een talrijk troepencontingent. Bij een monstermeeting onder den blooten hemel, die bij Cosenza (Italië) plaats had, en waaraan ongeveer 15.000 personen deelnamen, ontstond door het schichtig worden van een paard, een ontzettende paniek. De verschrikte menigte trachtte voor het steigerende en schoppende dier uit te wijken en drong naar één richting op, zoodat een 200-tal personen ge wond werden, voor een deel zeer ernstig. De uitbarsting van den Etna. Ue berichten van Zaterdag meldden, dat de uitbarsting van den Etna in kracht verminderde en dat de lava- stroomen tot staan gekomen waren. Optimisten zagen daarin reeds het eind van de ramp, een bevestiging van de meening van den Napoli- taanschen vulcanoloog Mercalli, die voorspeld had dat deze uitbarsting, evenals die van 1908, spoedig zou ophouden. Maar de bewoners van de geteisterde streek vertrouwden dat plotseling bedaren van den vuurreus niet. Zij verwachtten, dat er weldra een nieuwe, nog heviger uitbarsting zou volgen, en zij hebben gelijk ge kregen. Met een geweldigen knal is Zater dag een nieuwe krater opengebarsten en de vernielende lavastroomen kron kelden zich als ontzaglijke vuurslagen door de landen, naar verschillende kanten, wijnbergen, boomgaarden en velden vernielend, bier en daar ook een huis bedelvend. Belpassa, Niccolosi, Mont Nocilla en andere plaatsen verkeeren in gevaar. In de geheele streek heerscht groote ongerustheid en de ontstelde inwoners houden kerkelijke processies. Kardinaal Francis Nava zond hun tot dat doel den sluier van St.-Agatha, die, naar het volk gelooft, den lavastroom kan tegenhouden. Van alle kanten, uitTaormina, Paler mo, Syracuse enz. komen vele toeris ten om het grootsche schouwspel der uitbarsting te zien. Er komen ook wetenschappelijke mannen, o. a. de Amerikaansche vulcanoloog Pertt. Maar het beklimmen van den berg is ge vaarlijk en moeilijk en men heeft er door de schelle stem der gastvrouw, met wie tante Keetje had zitten mom pelen... «Zeg, dhmes, weet je wat tante Kee me daar vertelt?... neen, noü moeten jelui toch eens eventjes luisteren Het tot berstens toe opgezette, gloeiende hoofd Tan juffrouw van Doorn wendde zich naar schraal, smal, oud menscbje... tante Keetje, die anders zwijgend, luisterend, nu en dan maar knikkend, iedereen gelijk gevend, haar kopje troost langzaam slurpend en haar taartje of beschuitje beknabbelend tus- schen de slappe, tandelooze kaken... goedige, brave tante Kee had iets!... En wat- De dunne, verschrompelde vingers grabbelden trillend in een dood-oud knipje. Het smalle, gele hoofdje bib berde al maar meê... Eindelijk had zij 'm... Drongen de dames van de visite om tante Keetje heen... rekte de neefz'n hoofd over de schouders eener buur vrouw heen... werd het ronde geldstuk voorzichtig op tafel neergelegd, als gold 't een curiosum, iets van bijzon dere waarde... Nam neef den gulden op en liet 'm op het theeblad... daarna op de tafel stormweer, met regen en hagel. De hitte van den lavastroom is zoo groot, dat men er niet dichter bij kan komen dan op een afstand van 40 meter. Professor Ricco, directeur van het Etna-observatorium, die zich te dicht bij den lavastroom'waagde, heeft zich slechts met moeite in veiligheid kun nen brengen, onder een hagelbui van gloeiende steenen en asch. Een merkwaardigheid bij deze uit barsting is de snelheid weermee de lavaslrosm vloeit 1 meter per minuut. Daarenboven is deze uitbar sting bijzonder hevig. Bij die van 1S92, welke ruim vijf maanden duurde, werden in 't geheel 40 millioen kub. meter lava uitgeworpen en bij deze in twee dagen reeds 9 millioen kub. meter. Het zal echter, naar te hopen is, wel niet zoo erg worden als de uit- oarsting van 1669 de ergste waar van gewag wordt gemaakt. Toen was het er »een overstrooming van vuur,« en werden de huizen van 27.000 men- scben vernield en van de 20,000 men- scheu die te Catania woonden bleven er niet meer dan 3000 in leven. De eerste-steenlegging van het Nieuwe Koloniehuis. Egmond aan Zee, 26 Maart. Eindelijk was het door het dames comité tTer wille van 't Kind» en het hoofdbestuur van bet Centraal Genoot schap voor herstellings- en vacantie- kolonies zoo vurig begeerde oogenblik aangebrokenToen zoude de eerste steen van het nieuwe koloniehuis ge legd worden door Maria Louise Kete laar, bet 14-jarig dochtertje van het Kamerlid Th. M. Ketelaar, penning meester van bet Genootschap. Voor de bijwoning dezer plechtig heid waren uitgenoodigdde bestuurs leden van het Centraal Genootschap, de leden van het dameshoofdcomité (pres. mej. J. Peck, te Bussum, pen- ningmeesteresse mej. L. M. Wertheim, te Amsterdam), verschillende vertegen woordigsters van het Amsterdamsche en andere Nederlandsche subcomité's, onder wie de dames Fannie Hartogh, W. Munnik en G. van den Berg, die geheel Noord Holland boven het IJ «bewerkt» hebben met de inzameling van gelden, gemeentelijke autoriteiten, de burgemeester van Alkmaar, ver tegenwoordigers van den Bond van Onderwijzers en het Nederlandsch Onderwijzersgenootschap. Tegen drie uur waren verder in de met veel smaak door middel van pal men en planten, schilderijen en photo's versierde zaal van het koloniehuis »Kerdijk» een groot aantal belang stellenden aanwezig, die allen welkom werden geheeten door dr. A. Sikkel, te 's Gravenhage, voorzitter van het Genootschap. In een keurige toespraak bracht deze een gloedvolle hulde aan het dameshoofdcomité en de leden der talloos vele subcomité's, die zich overal in den lande gevormd hebben tot het inzamelen op allerlei wijzen van gelden »ter wille van 't kind». Toen het hoofdbestuur op een ge geven oogenblik de propaganda moest staken, omdat bet Genootschap geen plaats had voor de vele aanvragen, waren het de dames, die de handen ineensloegen en door een energieke propaganda tot nu toe ruim f60.000 bijeen wisten te krijgen voor het nieuwe koloniehuis, dat 22 Juli in ge- neerkletsen... nog eens... nog eens... Al de oogen der dames... behalve die van gesarde nicht, die hem geen blik meer waardig keerde... waren op neef gericht- Hij draaide bet geldstuk om en om... betuurde 't vlak bij de vlam der lamp... kraste, drukte er op... probeerde, maar voorzichtig, of ie te buigen was... voelde direct, dat 't zou gaan... Haalde hoeken van lippen strak om laag, wiegde langzaam het hoofd heen en weer... "Pluis is 't niet!... maar... maar..." Tante Keetje zat naar hem op te kijken met hulpeloozen angst in d'r iletsehe, zacht gedweeë oogen... vroeg aan buurvrouw heel zachtjes, wat of meneer er eigenlijk van vond... whs de gulden?... Doch buurvrouwsnoofgeweldig lucht door haar neusgaten, haalde de schou ders op en bleef toen in die vreemde pose zitten... durfde zich niet uitlaten... «Is ie valsch?" vroeg tante Keetje eindelijk rechtstreeks, tevens allereer- biedigst gezichtje trekkend vanwege de vrijpostigheid... "Kom, menschlief, geef 'm stiekum uit!" raadde een van 't gezelschap, onderwijl neef, zonder te antwoorden, bruik moet kunnen genomen worden door 120 kinderen, aan wie de fris- sche zeelucht en de heerlijke duin atmosfeer nieuwe krachten zullen schenken voor den komenden levens strijd. In dit welkomstwoord werd dank baar van de ééne groote en de ver schillende kleine giften (o a. de eerste f250 van mej. A. Heijbroek te Baarn gesproken. Daarna ging men door de reeds aan gelegde straat door de duinen naar het terrein waarop het nieuwe Koloniehuis zal verrijzen. Dit terrein is gelegen ten oosten van jKerdijk» en een heerlijk duin landschap breidt zich bier uit naar het noorden, oosten en zuiden. Een be schutte vallei, zuidwaarts gelegen, be hoort bij den grond en vormt een niet genoeg te waardeeren speelterrein van meer dan 12 000 vierk. meter. Het nieuwe Koloniehuis, dat, als de dameswereld bet voor 't zeggen had, »Ter wille van 'l Kind» zal gedoopt worden, maar hieromtrent is nog niets beslist! zal, als het in de mooie Julimaand hoog op het duin plateau trotsch oprijst uit de vlakte, een blijvend gedenkteeken zijn van de liefde van het Nederlandsche volk voor het zwakke kind, een schoone her innering zijn aan het volijverige, on vermoeide damescomité, een sieraad voor Egmond, welks bewoners de keuze van het hoofdbestuur op hoogen prijs stellen, en die wat benauwd waren, toen er indertijd plannen waren om het niet hier maar te Katwijk te stichten Alle aanwezigen verzamelden zich nu om de plek waar jongejuffrouw Kete laar heel handig op de haar aangewezen plaats steenen met hel cement ver- bondt, van welk plechtig oogenblik een kiek werd genomen. De architect, de heer P. N. Leguit, wenschte haar met de verrichte daad geluk en bood haar voor de aardigheid als tijdelijk aan denken een bouquet aan en een blij vend aandenken in den vorm van een oorkonde. De heer Th. M. Ketelaar bedankte namens zijn dochtertje voor deze vriendelijkheid en thans werd een andere oorkonde in een looden koker gedaan, welke in den grond verdween Het opschrift dezer oorkonde luidt: »Op heden den 26en Maart is in tegenwoordigheid van velen, die op de een of andere wijze deelnamen aan deze plechtigheid, de eerste steen gelegd op het trasraam van het tweede koloniehuis te Egmond aan Zee door Maria Louise Ketelaar. Oorkonde der waarheid In het koloniehuis «Kerdijk» terag- gekeerd, werden de aanwezigen ver- verschingen aangeboden en hield de heer A, C. Bos, gedelegeerde van het hoofdbestuur bij de verpleging, een toespraak. Het Centraal Genootschap heeft zorgvolle tijden gekend. Even vóór den bouw van het koloniehuis «Kerdijk» was het voornamelijk eéne vrouw, die het pad ellende; nu zijn het vele vrouwen, die vast aaneengesloten den wagen weer uit bet moeras wisten te balen, waar al te zware vrachten hem hadden gebracht. De voortdurend wassende stroom van kinderen deed nauwelijks een half jaar geleden het hoofdbestuur een be sluit nemen, dat het zeer aan het hart ging. De propaganda zou stopgezet worden, enkel en alleen uit geldsgebrek. Nauwelijks zijn directrices en geleid sters zich bewust van den werkelijk ook al geheimzinnig schoudertrekkend, guldentje naar tante toeschoof... Maar Keetje, misschien voor 't eerst van haar leven gaf blijk van zelfstandigheid. Zij vertikte 't om den gulden aan te raken.,. "NéeL. née!..." riep ze uit, en alles aan het smalle, broodmagere lijfje sid derde van schrik over haar eigen stout moedigheid "nee, voor al 't geld van de wereld niet!... nee, ik ben liever tien gulden kwijt as dat 'k... nee!..." En ze stond op 't punt om te gaan schreien... zoodat gastvrouw gauw haar kopje weer vulde. De valsche gulden, doffig van kleur, lag vlak onder de gaslamp. De dames van den kraDS tuurden er naar met oogen van velerlei expressie... De gul den was van hand tot hand gegaan... "Je zou 't toch heuschjes niet zeg gen I" merkte een op, doende of ze hard buigen wou... Toch op haar qui- vive... Zij (dacht ze) zou best kans zien om het ding kwijt te raken... bij 't wisselen van een bankje... gut nog toe, kinderwerk I... Maar ze durfde er niet mee voor den dag komen. Ergerde zich bij voor baat over het idee, dat een ander met 't voordeeltje zou gaan strijken... hoogst critieken toestand van het Cen traal Genootschap, of zij vatte het plan op om afdoende verbetering te bren gen. door den bouw van een groot en ruim tehuis mogelijk te maken. Met een durf, die toen baast over moed scheen, werden plannen gemaakt en tegelijkertijd aan de uitvoering be gonnen. Comité na comité wordt op gericht. De honderden guldens werden duizenden en de duizenden welhaast tienduizenden. Nauwelijks 3 maanden na de oprichting van het damescomité wordt door een groote gift mogelijk gemaakt nog in dit jaar het huis te kunnen bouwen. En nu de toekomst. Met zoo beproefd oude en zoovele nieuwe vriendinnen en helpend, kan de vereeniging vol moed voorwaarts treden. Even een slipje van den sluier op lichtende, zien wij: de verpleging niet langer een liefhebberijvak, hoe ver dienstelijk vaak beoefend, maar een onderwerp van ernstige studie, we zien onderlinge samenwerking met allen, die zich aan kinderzorg wijden, de gezondheidskolonies een integreerend deel van de opvoeding; we zien staats hulp om de oprichting van afdeelingen mogelijk te maken in alle plaatsen des lands, we zien het leger van vrouwen en mannen, die hun tijd en arbeid willen geven »Ter wille van hei kind!" Na deze rede dankte de directrice van het nieuwe koloniehuis, mej. J Peck, voor de aan de leden van het dameshoofdcomité en de subcomités gebrachte hulde, en draagt deze voor een groot deel weer over aan een aantal vereenigingen en personen, in zonderheid den heer A. C. Bos. Vele aanwezigen maakten nu gebruik van de hun verschafte gelegenheid om een oorkonde te teekenen, welke ter herinnering aan dezen dag blijft en ten slotte brengt uw verslaggever gaarne het hem bij het naar huis gaan ge dane verzoek over om er nog eens den nadruk op te leggen, dat de aanbe stedingssom niet mee is gevallen. En geen wonder! Wie straks het gebouw gereed ziet, zal nog verwonderd zijn over wat be reikt is met betrekkelijk beperkte middelen. Telkens en telkens werd dan deze, dan die post verhoogd.. En tel kens stond het hoofdbestuur voor de vraagzullen we n u besparen, wat later dubbel zooveel kost, 't zij aan onderhoud, 't zij aan vernieuwing? Wanneer alles betaald is, bouw, ter- reinaanleg, centrale verwarming, wa terleiding, ziekenhuisje, keuken en badinstallatie, meubileering, gaat er wel 85 mille heen, terwijl nog maar zestig duizend gulden bijeen is. Voor het resteerend bedrag is tegen bihijke rente een hypotheek aangeboden. Voor het hoofdbestuur is dit een heele geruststelling. Zullen we dat zilveren dak noodig hebben? Het hoofdbestuur van het Centraal Genoot schap hoopt van harte van niet, en roept allen kindervrienden toe: Komt. nog eens samengewe-kt, om het nieuwe Kinderhuis den 22 Juli a.s. vrij en onbezwaard te kunnen openen Huisvlijttentoonstelling. De huisvlijitentoonstelling op 1314, 15 en 16 April in »Amicitia" alhier te houden van wege den Volksbond tegen drankmisbruik, belooft zeer interessant te worden. Er hebben zich nu een tweehonderdtal oudere en jon- "Ik wou" zei eene andere dame, aan stalten makend om eene ernstige poging te doen "dat ik een dubbeltje kreeg voor elk valsch geldstuk, dat dagelijks in de stad..." »Nou!" stemden twee, drie anderen met haar in... De zonderlinge, doffige gulden lag uitlokkend, uitdagend, verleidelijk on der de gaslamp... Juffrouw van Doorn, wier man zooeven was gearriveerd met het doel haar straks naar huis te be geleiden... de pendule wees al over halfelf... zat heel druk met Dirk te fluisteren, terwijl Dirk's gelaat wit werd en z'n neusvleugels trilden... hij schichtig keek naar neef, juist verdiept in vernieuwde beschouwing van den gulden... Eensklaps maakte Dirk heftige beweging... wou ie blijkbaar... Doch arm van vrouw hield hem terug- Fluisterde van de vijf-en-tachtig gul den... Most ie zichzelf ongelukkig ma ken Met dwangbevel van de belasting gisteren in huis gekregen... «Voor geen goudriep tante Keetje nog eens uit... "Ik troost me ermee! 't Is hard... maar... als u hem soms hebben wilt, voor de aardigheid?..." voegde zij er snel aan toe, tot neef opkijkend. En deze spitste de lippen gere exposanten aangemeld en nog dagelijks worden er uit de stad en hare omstreken inzendingen, hetzij ter mededinging of ter opluistering, aan het Comité toegezegd. Nog is er plaats voor meer; mevrouw Louman, Paulus Buyslaan 14, de secretaresse van het Comité, houdt voor de inschij- ving dagelijks zitting: ook kan men zich wenden tot de andere leden op de aanplakbiljetten vermeld. Voor deze huisvlijttentoonstelling, zijn een aantal prijzen beschikbaar: prijzen in geld, maar ook verscheiden madailles; de laatste zullen van Zater dag 2 April af ter bezichtiging liggen bij den heer J. G. Fontein, Langestraat 28. Men zal daar vinden een zilveren medaille geschonken door H. M. de Koningin-Moeder! twee zilveren medailles geschonken door de Gemeente Amersfoort; een verguld zilveren medaille geschonken door Jhr. J. W. A. Barchman Wuytiers, Burgemeester van Amersfoort, Eere- Voorzitter van het Tentoonstellings comité; een verguld zilveren medaille geschonken door den heer en mevrouw Tromp van HolstHartogb Heys; een medaille geschonken door het Matig- heidsgenoottcbap «HetKruisverbond"; een groote bronzen medaille ge schonken door »De Mariavereeniging", Drankbestrijding van R. K. vrouwen en meisjes, te Amersfoort; een zilveren en twee groote bronzen medailles ter beschikking gesteld door het Hoofd bestuur van de «Volksbond tegen Drankmisbruik"; eindelijk nog vier groote en twee kleine bronzen medail les, uitgeloofd door de afdeeling Amers foort van genoemde tVolksbond", van welke de tentoonstelling uitgaat; in alles een collectie van niet minder dan zestien medailles. Amersfoort's Mannenkoor heefi zich ingeschieven voor de Zangwed strijden, in Mei en Juni te houden van wege de Koninklijke Zangvereeni- ging Nijmegen's Mannenkoor, ter gelegenheid van haar gouden jnbel- feest. Weerbaarheidsoefening. Volksweerbaarheid hield tweede Paaschdag een groote oefening in de omstreken van Amersfoort. Kapitein van Dam van Isselt was de leider, terwijl luitenant J. Mateman de Oost partij aan voerde. Van de veronderstelling, datde vijand Utrecht in handen had, werd uitge gaan, en nu is het zaak het pomp station der waterleiding in handen te houden. Uit Oostelijke richting moet nu de vijand het station naderen en vernielen. Uit westelijke richting zou hetzelfde gebeuren. Drie compagnièn infanterie en 1 peleton huzaren beveiligde het pomp station. De afdeelingen Naarden, Hil versum en Huizen waren met pikrine zuur reeds op 700 M. genaderd, toen de leider bevel gaf te staken. Bij Kampoort werd verzameld en opmerkingen gemaakt. Daarna ging het naar Amersfoort, waar een pro- pagandatocht door de stad gemaakt werd. De tentoonstelling van de Am bachtsschool mocht zich tijdens de heide Paaschdagen in een bijzonder druk bezoek verheugen. Directeuren en personeel van nagenoeg alle Am bachtsscholen van ons land kwamen eens een kijkje nemen, terwijl ook de eerevoorzitter Mi. F. D. graafSchim- melpenninck door een langdurig be zoek zijn belangstelling toonde. met heel onverschillig gebaar... lachte eens effetjes... »Dat's goedzei neef opeens, gulden in vestzak stekend... »'k laat er een charivari voor m'n ketting van maken Haalde z'n portemonnaie te voor schijn... Wat moest tante Keetje er voor hebben?— Maar het vrouwtje smeekte neef om toch niet aan te dringen. Ze was zoo blij, zoo blij dat ze van dien gulden af was... had eens gehoord van eene juffrouw, die bij ongeluk, in de tram, een valsch dubbeltje in betaling had gegeven... Was de politie bij te pas gekomen, naar het bureau gebracht... gevisiteerd, wel twee uren moeten blij ven... 't Was een bloedeigen zuster van de juffrouw uit de manufactuur- zaak, in straat, waar tante woonde, gebeurd... 't mensch was er over de drie weken kapot van geweest- Geen wonderEn dan dat verhoor bij de politie... houden ze j e voor valsche munter Tante klappertandde bij de gedachte, had geen minuut rust gehad zoolang ze dien gulden in haar zak droeg, waar de melkboer, toen zij hem wou betalen, aan "getwijfeld" had... Dat tante kouwe rillinkjes over 'r rug voelde gaan als

Historische kranten - Archief Eemland

Nieuwe Amersfoortsche Courant | 1910 | | pagina 2