BINNENLAND.
BUITENLAND.
Officieele Publicatiën.
KENNISGEVING.
Gemengd Nieuws.
Voor Huis en Hof.
to Amersfoort, met Intreprid. Tweede
was Goodschot van luit. J. J. van
Santen, gereden door Lobe en derde
Debutant van luit. R. J. Wilson te
Haarlem, gereden door luit. Knel. De
prijzen, f100 en f50 zullen echter
eerst later worden toegekend, daar
door luit. Coblijn een protest werd
ingediend, tegen Lohe die hem dicht
bil de eindstreep had aangereden. Met
zijn linkerknie was hij bekneld geraakt
tusschen zijn paard en een paal der
afsluiting, waarbij luit. Coblijn een
verwonding opliep, die gelukkig niet
ernstig bleek.
H. M. de Koningin-Moeder heeft
Zondagnamiddag met den Prins en
de Prinses van Teek, die Zaterdag
met hunne drie kinderen waren aan
gekomen om gedurende acht dagen
de gasten te zijn van H.M. opSoesl-
dijk, een rijtoer gemaakt langs de
rivier de Eem en een bezoek gebracht
aan Bunschoten, Spakenburg en de
haven.
Des morgens had H. M. de Koningin-
Moeder de godsdienstoefening bijge
woond in de Herv. kerk te Soest,
onder gehoor van ds. W. J. Meiners.
De Koningin-Moeder, Prins en
Prmses van Teek, vergezeld van jhr.
Schimmelpenninck maakten gisteren
een autotocht door de provincie Utrecht
en bezochten o. a. Doorn, Amerongen
en Wijk bij Duurstede. Te 3 uur
uitgereden, keerde de Vorstelijke
Familie half zeven te Soestdijk terug.
De wegenvereeniging ïVeluwea
hield jl. Zaterdag hare eerste jaar
vergadering te Pomphui bij Hoog
Soeren. Aan deze vergadering was
een fietstocht verbonden naar de zand
verstuivingen en staatsboschaanplan-
tingen bij Kootwijk en over de halte
Assel naar den Dassenberg. Een Amers-
foorts lid dier vereeniging was zoo
in extase over het natuurschoon der
Veluwe, dat hij onze tusschenkomst
inriep om de aandacht van wielrijdende
stadgenooten daarop te vestigen ten
einde ook zij genieten mogen van
deze, nu door goede nieuwe fietspaden
te bereiken, prachtvolle streek.
Den beer G. J. Slothouwer, consul
van den A. N. W. B. alhier, heeft
zich, daartoe aangezocht, bereid ver
klaard om bij genoegzame deelneming
eene clubtocht daarheen uit te schrij
ven. Zij die daaraan wenschen deel
te riemen ook niet-leden van den
A. N. W. B. zijn welkom gelieve
hem vóór den 31 dezer hun naam
kaartje te zenden.
Het bestuur van de Amersf.
Vereeniging tot bestrijding der Tuber
culose, zal pogingen in het werk
stellen, het Tuberculose-museum van
de Zuid-Hollandsche vereeniging »Het
Groene Kruis« ook te dezer stede ter
bezichtiging te stellen. Het doel van
dit museum is in breede kringen der
bevolking eenige elementaire kennis
te verbreiden omtrent de vreeselijke
ziekte, die steeds voortgaat de volks
gezondheid en de volkswelvaart te
ondermijnen. Te dien einde worden
verschillende middelen ter bestrijding
van de tuberculose gedemonstreerd,
terwijl ook de ware aard van tal van
kwakzalversmiddelen wordt bekend
gemaakt.
Onze stadgenoote, mej. L. H.
Wildt, verwierf op de Brusselsche
tentoonstelling een eervolle vermelding
voor haar inzending weefwerk.
den, zonder dat-ie toch... «Is 't niet
zoo?... In haar opwinding dreigde zij
zich nog meer te verwarren, te ver
haspelen...
En meneer stond maar te knikken
blij-glimlachend. Dan weer wrijvend
over z'n voorhoofd.
Men ging weer zitten. En hij stemde
toe... In alles. Zeker, hij zou zich
voegen naar den wensch van André
z'n ouders. Dertig mille whs ook niet
te veel... Stellig niet. 't Wés oor
spronkelijk zóó bepaald. Hij wist 't
best. Een man, een woord!... C'est
con ven u, c'est arrêtél...
Mevrouw schelde. Er werd een karaf
wijn gebracht. Men klonk. Adèle werd
door de meid geroepen... Zij begreep
dadelijk, dat alles terechtkwam... Vloog
aanstonds schoonma in de armen.
Mevrouw Boelen kuste haar hóéleven
tjes op het voorhoofd. Gaf haar, met
beschermend-glimlachje, tikte tegen de
wang... De Wijsjes moesten deugdelijk
blijven gevoelen, beseffeD, dat «de eer»
heelemaal aan hun kant was... Mevrouw
Boelen trad als gemachtigde, vertegen
woordigster van haar man op, die,
altijd reizend, geen gelegenheid vond
om zulke zaken «au fond« te bespreken...
lie, nadat meneer De Wijs hem offi-
Zaterdag 27 Augustus a.s. zullen
weder een 12-tal Amersfoortsebe kin
deren worden uitgezonden naar een
gezondheidskolonie, ditmaal naar het
koloniehuis»Zwartendijk« te Egmonnd
aan Zee. Van deze 12 gaan er 9 voor
rekening van de Amersfoortsche ver
eeniging tot bestrijding der tubercu
lose, terwijl de andere 3 worden uit
gezonden door de afd. Amersfoort van
het Centraal Genootschap voor Kinder
herstellings- en vacantiekolonies.
Het verblijf te Egmond zal 4 weken
duren.
Bij het te Utrecht gehouden
staatsexamen tot toelating aan de
Universiteit slaagde voor diploma A
de heer A. J. de Jong, leeraar in de
Nederl. taal en letterkunde aan de
Hoogere Burgerschool en het Gymna
sium alhier.
De studievereeniging «Minerva"
te Paramaribo heeft aan mr. P. Hof
stede Crull, procureur-generaal der
kolonie Suriname, thans met verlof
in Nederland, het eerelidmaatschap
der vereeniging aangeboden.
Herhalingsonderwijs voor jongens,
voornamelijk voor hen die in winkel,
kantoor ol administratie werkzaam
zijn of zich daarvoor wenschen te
bekwamen.
Burgemeester en Wethouders van
Amersfoort brengen ter algemeene
kennis dat op Donderdag 1 September
1910 het herhalingsonderwijs voor
jongens met drie jarigen cursus een
aanvang zal nemen.
Zij die gewoon lager onderwijs ge
noten hebben kunnen zich eiken avond
tusschen 7 en 9 uur aanmelden bij
het Hoofd der Herhalingsschool P. van
den Hoofi Azn. Westsingel 8.
Het onderwijs omvat de vakken:
1. Nederlandsche taal.
2. Rekenen.
3. Teekenen.
4. Kennis der natuur.
5. Vaderlandsche geschiedenis.
6. Aardrijkskunde.
7. Boekhouden.
8. Hoogduitsche taal.
Voor hen die niet meer dan 96 uur
in het jaar onderwijs wenschen te
genieten omvat het onderwijs de
vakken sub 1—4 genoemd. Het school
geld bedraagt 30 cent per maand.
Amersfoort 10 Augustus 1910.
Burgemeester en Wethouders van
Amersfoort.
de Burgemeester
CELOSSE.
de Secretaris Weth. loco Burg.
J. G. STENFERT KROESE.
Kennisgeving.
De Burgemeester der gemeente
Amersfoort brengt ter voldoening aan
de aanschrijving van den commissaris
der Koningin in de provincie Utrecht
dat 18 Augustus 1910 4e afdeeling
no 4181/2778 ter kenDis van belang
hebbenden, dat in de gemeente Hame
ien een geval van miltvuur is voor
gekomen.
Amersfoort den 23 Augustus 1910.
De Burgemeester, voornoemd,
CELOSSE
Weth. loco Burg.
cieele accèsvisite had gebracht, dadelijk
zei, hoe z'n vrouw verder alles bedis
selen zou...
Adèle ging pa en ma een zoen
brengen. Mama schreide van aan
doening... En pa beefde eigenaardig
toen hij z'n dochter naar zich zag
overbuigen. Hij keek haar aan met
zoo'n schuwen, angstig-gespaDnen blik,
dat mevrouw, die merkte, dat bezoek
ster er op lette, haar toefluisterde:
«Hij is toch zoo gevoelig, die De Wijs I
Wil je nou wel gelooven, dat hij daar
nog drigen van in de war is?... Dagen,
verzeker ik je!»
Mevrouw Boelen knikte van och-
inderdaad... Maar toch bleef ze, met
bijzonder-scherpe aandacht, turen naar
meneer's vreemd-gejaagde doen...
Het briefje, dat ze, een half uur
geleden, van haar man had gekregen...
«Kom dadelijk na kantoortijd even
hier. Ik moet je dringend spreken...»
't Briefje had ze nog samengefrommeld
in haar hand.
En van schrik was haar de parasol
uit de hand gevallen. Ze keek hem
aan met wijd-upen gesperde oogenop
haar wangen gloeide 't. En ze beefde,
ze sidderde van 't hoofd tot de voeten...
II. M. de Koningin-Moeder is
voornemens Dinsdag 30 Augustus
e.k. voor enkele dagen naar Het Loo
te gaan, ter bijwoning van den ver
jaardag van H. M. de Koningin.
Onlangs is gemeld, dat de
prentkaarten, waarop een zgn. imita-
tie-brieventasch is gemaakt, niet als
drukwerk mogen worden verzonden.
Thans is op een desbetreffende
vraag aan den directeur-generaal der
posterijen geantwoord, dat teg^n ver
zending van bedoelde kaarten als
drukwerk, mits zij in een open omslag
worden verzonden, geen bezwaar be
hoeft te worden gemaakt.
Onze mooie stuiver.
Er is zelden een nieuwe munt ge
weest waartegen meD algemeen zoo
veel heeft aan te roerken als het
Haagsche kwartje, zooals de nikkelen
stuiver al zeer spoedig werd genoemd.
Juist de overeenkomst, zoo in afme
ting als kleur, met ons kwartje doet
ieder huiverig zijn van deze munt.
Men wordt er mede bedrogen en vindt
het hoogst onaangenaam, indien men
onwillekeurig een stuiver voor een
kwartje geeft, dan heeft men het
gevoel, alsof men trachtte iemand te
benadeelen De Franschen hebben hur.
vijf centimesstuk, dat ongeveer gelijk
in afmeting is als de halve franc,
maar de nikkelen munt is zooveel
dikker dan de zilveren halve franc,
dat zelfs de vreemden zich daarin niet
vergissen. Er rijzen nu stemmen om
het tienstuiverstuk uit de Nederland
sche munten te laten vervallen en
nieuwe nikkelen stuivers te slaan ter
grootte van 't tegenwoordig tienstui
verstuk.
Enkelen, die veel in het buitenland
vertoeven, vragen zich af: waarom
Nederland geen kleiner papier beeft
dan f10? Waarom geen kleiner goud
dan f10?
Overdreven zorg voor boefjes.
De »Tijd(t vestigt de aandacht op de
overdreven zorg, die men tegenwoordig
aan jeugdige boefjes besteedt.
Wat indruk moet het maken op bet
belastingbetalend publiek, als het ver
neemt, dat een boefje in de Staats-
tuchtschool komt te staan op 8 a
900 gulden 'sjaars?
't Geldt een boefje, maar toch een
boef.
En om zulk een varkentje schoon
te wasschen, kan het njjvere lands
kind maar zien zijn belastingpenningen
bij elkaar te krijgen.
Men zegge niet: er moet een flinke
burger van gemaakt worden.
Maar kan dat anders?
Moet zulk een boef zoodanig met
zorgen worden omringd, dat hij zonder
veel inspanning zijnerzijds, de noodige
ontwikkeling en gevatheid kan ver
krijgen, om zijn makker, welke nim
mer in die tuchtschool kwam, later
omver te concureeren?
Moet zulk een boef niet zorgen,
als hij ontslagen wordt, de noodige
gelden jaarlijks terug te betalen?
Dit. is zekerin theorie moge dit
alles mooi klinken, maar den eerlijken
en welgetrouwen burger, die moet
sparen om zijn kinderen een fatsoen
lijk ontwikkeling te bezorgen, wordt
daardoor een groot onrecht aangedaan.
Jan Rap is hier weer koning en de
eenzame burger zijn slaaf.
Hij stond in een hoek van het kan
toor, geleund tegen een lessenaar. Hij
had een hand tegen de oogen gedrukt
en snikte 't uit... Toch nog smorend
het geluid van z'n weeklagen, uit
angst, dat iemand hem kon hooren...
Een klerkje, dat nog rondliep op de
gang, of zoo... Men kan niet weten...
«Mijn geld óók weg I Mijn for
tuintje... Mijn...»
«Ik heb je gezegd, Nelia... Je wéét
nu toch...» fluisterde de man, die
vruchteloos geworsteld had tegen 't
noodlot, nadat hij... om één gat te
stoppen, hem berokkend door een
onverwacht bankroet... was gaanspecu-
leeren... In rubbertjes en olie... .Olie
en rubbertjes, en meer dingen nog...
Al-maar gewaagder...
«Je wéét toch, Nelia..."
«Schürk, die je bent!" beet ze hem
toe, en zij dacht enkel en alleen aan
haar verdwenen fortuintje aan de
ellende, de vernedering, die kwamen...
«Dief! Oplichter! Schürk!»
Ze bleef 't hem toesnauwen met het
verkropt gelnid van vrouw, die nog
bang is om haar geruïneerd-zijn be
kend te maken...
«Oplichter! Gauwdief!»
Hij vloog op haar aan. Met gebalde
In den omtrek van Reichenbach, in
Saksen, woont een man die daar ijvert
voor vereenvoudiging van leefwijze en
die, onder meer ook de hedendaagsche
kleederdiacht verwerpt en teruggaat
tot een primitieve kleeding, die maar
weinig verschilt van het vijgeblad dat
Adam en Eva droegen.
Toen Zaterdag Koning Friedrich
August van Saksen met zijn dochters
wandelde in den omtrek van Moritz-
burg, stond daar opeens die man in
paradijs-uniform voor hen, tot grooten
schrik der prinsessen die zich angstig
aan haren vader vastklemden.
De Koning heeft bevolen dat men
voor 't vervolg den man zal beletten
op die wijze ergernis te wekken.
De sneeuw op den top van den
IJslandscben vulkaan Hekla is opeens
begonnen te smelten. De landsbewo-
ners zien daarin een teeken van een
naderende uitbarsting en verwachten
die elk oogenblik.
De laatste uitbarsting van den Hekla
is geweest in het jaar 1878.
Toen Prins Hendrik dezer dagen in
Montjoie (Eifel) vertoefde, hield hij
verblijf in het zoogenaamde Roode
Huis, een oude patricische woning
van den Nederlandschen consul Karl
Scheibier, te Keulen, Het huis is be
roemd om zijn kunstig bewerkte trap
en in het algemeen om de kostbare
antieke inrichting.
De Prins heeft bet in een dal gele
gen interessante oude stadje met be
langstelling bezocht en onder geleide
van den burgemeester ook een lang
durig bezoek gebracht aan de groote
slotruïne met hare onderaardsche gan
gen. De Prins was opgetogen over
de heerlijke streek.
Wereld-vervoer van Gist.
Tot de artikelen welke aan spoedig
bederf onderhevig zijn, behoort de
gist een product der branderijen.
Men heeft daarom reeds lang uitgezien
naar een middel om dat bederf tegen
te gaan, althans om dit bederf zoo
lang mogelijk tegen te houden
opdat de gist na betrekkelijk korte
reizen in behoorlijken toestand wordt
ontvangen en voor 't gebruik alleszins
geschikt blijft. Verzendingen uit Schie
dam naar België of naar Engeland
leverden geene bezwaren, maar expor-
taties naar verder gelegen landen
bleken eene onmogelijkheid, omdat
de gist daartoe niet bestand is.
Thans echter meent men zoo
verluidt het het middel te hebben
gevonden om gist te vrijwaren voor
bederf, waardoor verzendingen naar
veraf gelegen landen en naar alle
oorden der wereld kunnen plaats
hebben, zonder dat de gist van hare
kwaliteit of deugdelijkheid het ge
ringste verliest. Dit middel is nog een
geheim en in 't bezit van een
enkele, die dezer dagen te Schiedam
aan de Beurs en bij verschillende gist
fabrieken een bezoek heeft gebracht,
met 't doel aanzienlijke partijen gist
aan te koopen om daarmede op ruime
schaal proefnemingen te doen, zijn
nieuw middel toepassend. Mochten
deze proefnemingen slagen dan zal dit
vuisten... Hij wilde haar verwijten wat
ze hem gekost had... Wat hij besteed
had om haar broer, indertijd, uit de
gevangenis te houden... Bij de tien
duizend gulden... Zij had nooit meer
dan 'n goeie vijf bezeten... En ze durfde
nog... Hij hief een vuist op in zijn
razende woede...
«Wil je zorgen, dat het geld voor
Adèle er is, ja of neen?» vroeg de
vrouw met haar wreede trekken, en
hare houding veranderde als bij
tooverslag...
Nu begreep zij kwam 't er
op aan...
«Wil je?» vroeg ze nog eens, slechts
denkend aan 't succes, dat ze nu m o e s t
behalen...
«Je wéét toch... Je wéét nu toch...»
zei hij, verbaasd, ontdaan door de
plotselinge verandering... Niet be
grijpend...
«Dan!» schreeuwde zij, en nu
krijschte haar stem door 't kantoor,
dat 't in de woning van den concierge,
twee-hoog, moest worden gehoord,
«dan zullen zij 't ook weten... Alle
maal... Binnen een kwartier... Hoe je
er voor staat... Dan geen mooi-weer
spelen meer met andermans duiten...
Dan...//
van grooten invloed zijn op den han
del in genoemd artikel. De tijd zal
het leeren.
Nabij Harderwijk is Zondag
namiddag, omstreeks één uur, in de
nabijheid van de buitenplaats «Essen-
burg» een ongeluk voorgevallen met
een auto, waarin twee heeren uit
Hilversum, nl. de heer Tettrode,
assuradeur, en C. C. Ziflerijn, koop
man, en een chaufleur gezeten waren.
Een van de inzittenden, die zijn
hoed dreigde te verliezen, ving dien
behendig op, maar stuurde in de
verwarring het voertuig in een ver
keerde richting, waardoor het tegen
een boom opreed en gedeeltelijk werd
ingedrukt. Hierdoor werden de beide
inzittende aan aangezicht en handen
gewond, terwijl de chaufleur uit het
voertuig werd geslingerd, gelukkig
zonder nadeelig gevolg.
De verwonde personen werden per
auto uit de stad derwaarts met een
andere auto vervoerd naar het Pius-
gesticht, aldaar verbonden door den
geneesheer Kerssen, waarna zij in den
namiddag weder met een anderen
auto huiswaartszijn vervoerd. (Zu/. Cf./
'n Vliegmachine bij Puriuerend?
Zondag in den vroegen morgen,
ongeveer half drie zag de nachtpolitie
van Purmerend wandelende op den
Achterdijk aldaar, aan den Noord-
Oostelijken horizon, richting Edam,
'n licht opkomen, dat met groote
snelheid Purmerend naderde. Spoedig
hoorde ze ook het geweldig razen van
'n machine op een hoogte van een
paar honderd meters. Het licht bleek
een zoeklicht te zijn. In 'n sierlijke
bocht draaide men vlak langs de
Oostzijde der stad, waarna pijlsnel de
richting Oosthuizen werd genomen.
Volgens de politie kan het niet
anders dan 'n vliegmachine of 'n
bestuurbaar luchtschip geweest zijn.
Voor de waarheid van bovenstaande
staan zij in. Wie heeft dat voorwerp
in dieu nacht nog meer gezien.
(Tel.)
De beroemde Parijsche kok Exoffier,
geeft nog de volgende geboden voor
een' goeden kok: 8. De augurk, zoo
dikwijls geminacht, kan toch bij den
maaltijd een' feestelijker! indruk maken.
In schijven gesneden, kan de augurk
bij vele vleeschgerechten een dilica-
tesse zijn. Zij mag niet worden op-
gedischt bij vette vleeschsoorten en
ook niet bij wild. 9. Niet alleen de
kleuren der gerechten moeten elkaar
aanvullen, maar ook de smaak. Dit
is van belang voor de vleeschsoorten
en de vruchten en natuurlijk ook voor
de groenten. 19. Vleezen met sterk
eigen smaak wild b.v., moeten bij
mengsels van zachten smaak hebben.
11. De visch is geen op zich zelf staand
gerecht en moet in smaak overeen
stemmen met het vleesch, b.v. visch
met wijnsaus mag niet worden gevolgd
door zuur toebereid gebraden vleesch.
12. Veel gewicht moet worden gelegd
cp de soep, welke het begin van het
diner uitmaakt en de maag moet
voorbereiden op wat volg. Zij moet
geen verrassing zijn, maar moet zacht
en bemiddelend optreden. De voor
schriften van dezen gerafllneerden
gastronoom zijn hier en daar niet
onvermakelijk, bij heeft veel noten
op z'n zang, maar toch zullen de
huismoeders met zijn wenken beur
voordeel kunnen doen.
En zij rukte de deur open... Hij was
haar nagevlogen. Greep haar beet...
Legde een hand op haar mond-
Maar ze was forsch-gespierd, me
vrouw de Wijs. Wist zijn vingers in
haar macht te krijgen...
«Wil je begon zij weer...
En hij knikte... Hij onderwierp zich.
Hij beloofde... Goed, hij zou er voor
zorgen... Nóg meer stelen, bedriegen,
andermans geld wagen... Als dat ge-
krijsch dan maar ophield... Zijn schande
niet binnen vijf minuten wereldkundig
was... Hij beloofde, en zij ging
weg. Stil, geruischloos loopend, nu...
Na geluisterd te hebben, of de con
cierge iets kon opgevangen hebben.
Maar er was geen geluid in het huis
te bekennen...
Ze ging de straat op en dwaalde
lang rond, overdenkend wat zij doen
zou, wanneer straks het onvermijde
lijke gebeurde... Straks, nadat hij eerst
zou hebben gegeven... Want geven
moest hy
En den ganschen avond zat de man,
die beloofd had, voor zijn schrijftafel.
Hij schonk zich uit een karafje en
dronk. Het zweet gutste hem van 't
hoofd, zoodat-ie telkens een bezoedeld
stuk papier moest wegschuiven. Hij
