NIEUWS
Nieuws- en Advertentieblad
voor de Provincie Utrecht
BUITEN LAM).
BINNENLAND.
No. 72
Woensdag 7 September 1910.
Negen-en-dertigste Jaargang.
VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG
J. P. METZGER Jr., Tuinarchitect.
Steniaweg ZEIST.
Aanleg vap7 BuitenptaatjpnfParken, enz.
FEUILLETON.
DE INVASIE DER DUITSCHERS.
Amersfoortsche Courant
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden met Zondagsblad f 1.15;
Franco per post door bet gebeele Rijk 1.25.
Afzonderlijke NummerB 3 Cent.
Ingezonden stukken in te zenden niter lij k Dinsdag en Yrijdag.
Uitgever G. J. SLOTHOUWER.
BureauLange straat 77. Telephoonno. 69.
ADVERTENTIËN:
Yan 16 regels 0.50; iedere regel meer 7'h Cent.
Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend.
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
Een welberaamd plan om te onder
zoeken of de beweringen der spiritisten,
dat zij gemeenschap kunnen hebben
met de dooden juist zijn, zal te New
York worden uitgeroeid. Het plan is
gevormd door den psycholoog en
philosoof professor William James van
de Harvard-universiteit, voor een dag
of acht overleden.
Professor James beeft vóór zijn dood,
een reeks brieven geschreven, welke
over allerlei intieme voorvallen uit
zijn leven handelen en waarvan bij
aan niemand den inhoud meedeelde.
De brieven zijn verzegeld in een bank
kluis weggesloten en zij mogen eerst
over een jaar worden geopend.
Nu zal pi of. Hyslop, voorzitter van
het «Genootschap voor Psychisch
onderzoek," die levenslang een viiend
van James is geweest, in November
naar Londen gaan en daar met het
vermaarde Amerikaanscbe medium
Leonora Piper beproeven met den
geest van professor James in gemeen
schap te komen, om van dezen den
inhoud der brieven te vernemen. Men
zal telkens die pogingen herhalen en
over een jaar zullen de aldus ontvangen
mededeelingen met de thans verzegel
de brieven worden vergeleken.
Dit zal, naar het oordeel van prof.
James, de beste proef omtrent liet
beweerde vermogen van het medium
wezen.
Als de inhoud der brieven juist
wordt wedergegeven dan zou bedrog
alleen mogelijk zijn, als de verzegelde
brieven vóór de séances geopend en
aan het medium medegedeeld werden,
of, als prof. James in zijn laatste
levensdagen zoozeer van de brieven
vervuld was geweest, dat hij langs
telepathieken weg den inhoud mede
deelde aan nog levende personen.
De cholera die in Apulië, (Zuid-
Italië) beerscht, gaat gepaard met
groote ellende. Door de voorzorgs-4
maatregelen en de storingen in het
landbouw- en handelsverkeer, ontstond
er op verscheidene plaatsen hongers
nood, die zich nijpend doet gevoelen
en waartegen de onderstand van
staatswege en de 100,000 lire die de
Koning zond, lang niet voldoende
kunnen helpen.
In de provincie Bari is de ziekte,
volgens de jongste berichten, eeriigs-
zins aan het afnemenmaar in Foggia
nam de eqidemie weer een weinig toe.
Ook kwamen er op verschillende
plaatsen ongeregeldheden voor, o.a.
te Margherita di Savoja, waar het
volk zich verzet tegen bet wegbrengen
van zieken naar het lazaret en waar
een opgewonden menigte van 200
mensehen de mannen van het Roode
Kruis en den gezondheidsdienst met
steenen wierp.
Te Barletta hield een volksmenigte
betoogingen tegen de geneesheeren.
«Slaat de dokters dood, die de cholera
inspuiten!" riep men daar.
Een smokkelaar uit Siebengewald,
meer bekend onder den naam van
«de Kies", voerde in het voorjaar,
vergezeld van zijn zoon, per kar en
paard een partij tabak in Pruisen in.
De vader wist zich over de Holland-
sche meet in veiligheid te stellen, de
zoon moest het gelag betalen en ging
den nor inpaard en wagen en in
houd werden in beslag genomen en
publiek verkocht.
Voor ettelijke dagen werd de jongen
opnieuw opgeroepen, om »in der
Sache seines Vaters" vernommen zu
werden.
«Da's zeker in vajer's kleeren",
peinsde de jongen.
Den volgenden morgen zette bij
papa's hoed op, trok diens vest, kuiten
dekker en laarzen aan en zoo uitge
dost verschijnt hij voor de heeren,
die hem vragen waarom hij er zoo
potsierlijk uitziet.
«Ja, heeren," zegt de jongen, die
zichzelve van alle kanten bekijkt, «da
he'k okial bij m'n eigen zeivers ge
dacht. mer ze ha'n mien toch 'ii op
roeping thuus gestuurd, da'k in de
Sach van Vajers moest komen, en
da's toch mien schuld nie."
(N. Venl. Cl).
Locaal spoor ArnhemApeldoorn.
Men schrijft aan de »N. Arnh. Ct."
«Met zekerheid kan ik u mededeelen,
dat er pogingen worden aangewend
om te komen tot den aanleg van een
locaalspoorweg ApeldoornArnhem,
en wel een directe kortere verbinding.
«Van Arnhem af zou de lijn aan
het station Oosterbeek (Hoog) Staats
spoor naar de zijde YVolfbezen direct
afbuigen naar Schaarbergen, om ver
der aan te doen Deelen, Hoenderloo,
Uchelen, Apeldoorn.
«Apeldoorn zou dus in het bezit
komen van een directe veel betere
spoorwegverbinding met Arnhem.
«Aan deze nieuwe lijn zou dus van
Arnhem af liggenOosterbeek,Schaars-
bergen, Deelen, Hoenderloo met zijn
gestichten en Uchelen met zijn was-
scherijen.
«Komt deze verbinding tot stand,
dan ligt het in de bedoeling om van
Hoenderloo af een verbinding te maken
met Ede, tusschen Otterloo en Hars
kamp door, aansluitende aan de lijn
EdeNijkerk, nabij de Doesburger-
buurt.®
Z. K. H. de Prins der Neder
landen zal zich 6 September voor
eenige dagen naar Mecklenburg be
geven, ten einde te Schwerin bij te
wonen den intocht van Zijn Broeder,
den Hertog-Regent van Brunswijk met
diens Gemalin, de Prinses Zu Stol
bergRoszla.
Z. K. H. vertoeft bij Zijne Moeder,
de Groot-Hertogin Marie, te Raben-
steinfeld.
De Prins wordt vergezeld door Zijnen
adjudant, kapitein-luitenant terzeejbr.
Hooft Graafland.
t door gehee^Jfeaerland.
Levering der verstallende_^#0<fmssen tegen BILLIJKE PRIJZEN.
Z. D. H. vorst Wolrad Frederik
van Waldeck-Pyrmond, die de gast is
ten Paleize Soestdijk. bracht Maandag
een bezoek aan H. M. de Koningin op
't Loo.
De vermiste knaap te Zeist.
Het »U. D.» heeft bij de politie te
Zeist geïnformeerd naar de juistheid
van het bericht van het »N. v. N.»
als zou juffrouw v. d. Wiel thans
zekerheid hebben dat haar zoontje bij
zijn vader in Amerika vertoeft. Men
deelde aan eerstgenoemd blad mede
dat haar van deze rnededeeling
volstrekt geen nieuw bericht, het ge
rucht liep reeds maanden geleden
absoluut niets bekend is. Het bericht
is niet anders dan een herhaling van
dit gerucht.
Het Nut.
«Het Nut,« heeft voor het komend
najaar 65 kisten, elk gevuld met 100
boeken, beschikbaar, om dienst te
doen als «reizende bibliotheek." Ieder
kan voor de plaats zijner inwoning
zoo'n kist bekomen, als hij zich be
langeloos wil beschikbaar stellen als
«boekbeheerder.® Men wende zich dan
tot het «Nut«, N.Z. Voorburgwal 212,
Amsterdam.
Te Utrecht is Zondag vanwege de
afdelingen Utrecht, Amersfoort, Hil
versum, Baarn, Zeist, Nijkerk, Doorn
Venendaal, Culemborg en Woerden van
den Ned. Bond van Post- en Tele-
graafbeambten «De post" een druk
bezochte openbare propaganda-ver-
gadering gehouden, waarin als sprekers
optraden de heeren dr. J. van Leeu
wen, te Utrecht, met het onderwerp
«Hooger loon of loonactie", en A. G.
A. Verstegen, lid van den Gemeente
raad van Den Helder, met het onder
werp «De rechtstoestand".
Aan het slot der vergadering werd
een motie aangenomen van den vol
genden inhoud
«De leden, enz.,
«gehoord d6 redevoeringen van de
sprekers over den toestand van het
personeel in de lagere rangen bij het
dienstvak der posterijen en telegraphie,
voor wat betreft de loonen, ofschoon
dankbaar voor de ontvangen salaris
verbetering in 1905, gevoelende den
druk der tijdsomstandigheden door
het bij voortduring stijgen in prijs
na 1905 der dagelijks terugkeeren le
vensbehoeften en van gronstoffen voor
kleeding, dekking, enz., waai door het
thans genoten salaris onvoldoende is
gebleken om in het levensonderhoud
te voorzien, «dringt er bij de Regee
ring op aan spoedigst de traktements
regeling der lagere ambtenaren bij
posteiijen en telegraphie te verboogen
en indien zulks niet binnen korten
tijd mogelijk zij, het genoemde per
soneel een toelage te verstrekken,
waardoor het de duurte der lijden
het hoofd kan bieden, besluit deze
motie ter kennis te brengen van de
Eerste en Tweede Kamer der Staten-
Generaal, van Zijne Excellentie den
minister van waterstaat en den heer
directeur-generaal der posterijeD en
telegraphie".
Dr. Kuyper.
Het »Utr. Dbl." schrijft:
»'t Is zeer waarschijnlijk dat dr.
Kuyper in het a.s. najaar geen be
langrijk aandeel in de behandeling
der staatszaken zal nemen.
«Gedurende zijn verblijf in een der
29) DOOR
-A_. T. ZDucIh.atea.'u..
"Doet er niet toe," anwoordde de boer
kortaf, »kom jij maar op met jou
kornuiten, ik zai je wel een plaatsje
bezorgen, waar je veilig uitrusten
kunt."
Edmond drukt den man dankbaar
de hand en keert ijlings naar zijne
makkers terug, die ongerust over zijn
langdurige afwezigheid van Braam
verzocht hadden, een van hen uit te
zenden om hun aanvoerder te zoeken,
waaraan deze echter niet had willen
voldoen.
«Wij zijn voor vierentwintig uur
geborgen jongens," riep Edmond hen
naderende, "laat ik mij even gereed
maken en volg mij dan," gij krijgt
een voortreffelijk kwartier en een
Hinken vaderlander tot hospes."
"Toch niet ver uit de buurt?" vroe
gen er eenigen, die reeds moeite
hadden hun verstijfde knieën weder
lenig te maken voor den nieuwen
marsch.
«Slechts eenige minuten. In de na
bijheid van het bosch aan de Oeken-
sche beek."
"Jupiter zij dankik zon het
geen half uur meer kunnen volhouden
hermaD een der vemoeiden.
"Gij zijt niet gewoon veel te loopen
Frits, thans zult ge er aan moeten
wennen jongen, want de luxe van
landauers kunnen wij ons niet ver-
oorlooven, al waren zij voor ons doel
geschikt."
"Maar wij zouden ons toch paarden
kunnen aanschaffen! mij dunkt dat
die wel te krijgen zullen zijn."
"Slechts zelden zouden wij met
vrucht van een rijpaard gebruik kun
nen maken, mijn waarde, waar het
een onderneming geldt als de onze,
waarbij men genoodzaakt is zich tel
kens te verschuilen, doet men ver
standig uitsluitend op eigen beenen te
vertrouwen. Doch laat ons thans gaan,
jongens, onze gastheer zal vruchtloos
uitzien naar onze komst."
Het was een ware verkwikking voor
de vermoeide vrijschutters, toen zij
op een afgeschoten deel van den hooi
zolder, waar zij na een gevaarlijken
tocht, over planken en balken aange
land waren, onder het genot van een
landelijk souper, over het doorgestane
leed konden keuvelen, tot zij langza
merhand, de een na den ander in
Morpheus armen zonken en, terwijl
daarbuiten de schaduw van den nacht
zich over de Yeluwe uitspreidt, droo-
men zij van vriend of bruid en vergeten
in dien droom, dat reeds meer dan
honderdduizend vijanden op Neerlands
bodem staan.
Eén was er echter onder hen, wiens
krachten onuitputtelijk waren, wiens
oor steeds gespitst, wiens oog steeds ge
opend scheen, 't was Erna. Aanvan
kelijk had het trouwe dier den ruigen
kop op den schouder zijns meesters
leunend, zich bij dezen nedergevlijd.
Het minste geritsel echter deed hem
de ooren spitsen en den neus in de
lucht steken, als om te onderzoeken
waardoor dat geluid ontstond; bleef
verder alles rustig dan legde Erna
het hoofd weder neer en scheen op
zijn beurt in te dommelen, echter om
bij ieder gerucht weder te ontwaken.
De wind had juist de doffe slagen,
waarmede de kerkklok het midder
nachtuur aankondigde, tot hem over
gebracht, toen de hond nogmaals den
kop opbeurde en onmiddelijk daarop
o-eheel overeind rees. Na een oogenblik
in die houding tegen de donkere dak
pannen te hebben getuurd, alsof hij
overwoog wat hem te doen stond,
legde hij een der voorpooten op het
gelaat van zijn meester, die echter
zonder te ontwaken, werktuigelijk, als
verj oeg hij een vlieg, den wekker ver
wijderde. De hond liet zich evenwel
met geen kluitje in het riet stureD,
maar herhaalde dezelfde beweging,
zoo dikwijls tot Edmond eindelijk ont
waakte, waarop het scherpzinnige dier
een dof gebrom deed hooren.
"Zóó, zei de ontwaakte, de oogen
wrijvende, «ben jij de ongezellige gast,
die mij gewekt heeftwat is er gaan
de Erna? is er onraad?" De hond ant
woordde met hetzelfde waarschuwende
gebrom. "Komaan, 't schijnt nog ver
af te zijn niet waar, wij zullen eens
zien pas maar op den weg, een
twee drie balken nu een plank
hier hebben wij de trap. Onder
deze alleenspraak was de aanvoerder
van de kleine vrijscbaar opgestaan,
had met moeite in de duisternis de
trap gevonden en daalde die thans
af, in de hoop, dat de schuur, waarin
hij zich toen bevond, niet zou gesloten
zijn. Die verwachting bleek echter
ijdel te wezenEdmond beproefde te
vergeefs de deur te openen.
"Dan moeten wij den hospes hebben
Ernabeduidde hij den hond, "zoek
hem, gauwDe New-Fonndlander
sprong in antwoord op dit bevel tegen
de deur op, waaruit zijn meester be
greep, at de eigenaar in een ander
deel van de boerderij zijn verblijf
hield.
Nu was goede raad duur; zijne
kameraden te wekken, daartoe wilde
hij slechts in den uitersten nood
overgaan. Ten laatste besloot van
Rodenburg een der ramen te openen
en te onderzoeken of hij langs dien
weg de schuur kon verlaten. Dit viel
hem gemakkelijk, weldra bevond hij
zich nu, geleid door den hond, aan
het venster van het vertrek, waar de
boer zich moest bevinden. Toen Ed
mond echter beproefde de deur van
dat verblijf te openen, vernam hij
plotseling een verwoed geblaf, dat van
de zijde scheen te komen, waar zich
de ingang der hofstede bevond. Van
Rodenburg herinnerde zich bij bet
binnenkomen aldaar een waakhond
te hebben gezien. Het dier bad er
blijkbaar in berust, dat de gast van
zijn heer de boerderij rondliep, doch
nu hij de deur van het vertrek was