NIEUWS Nieuws- en Advertentieblad voor de Provincie Utrecht BUITEN LAM). BINNENLAND. No. 72 Woensdag 7 September 1910. Negen-en-dertigste Jaargang. VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG J. P. METZGER Jr., Tuinarchitect. Steniaweg ZEIST. Aanleg vap7 BuitenptaatjpnfParken, enz. FEUILLETON. DE INVASIE DER DUITSCHERS. Amersfoortsche Courant ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden met Zondagsblad f 1.15; Franco per post door bet gebeele Rijk 1.25. Afzonderlijke NummerB 3 Cent. Ingezonden stukken in te zenden niter lij k Dinsdag en Yrijdag. Uitgever G. J. SLOTHOUWER. BureauLange straat 77. Telephoonno. 69. ADVERTENTIËN: Yan 16 regels 0.50; iedere regel meer 7'h Cent. Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend. Groote letters en vignetten naar plaatsruimte. Een welberaamd plan om te onder zoeken of de beweringen der spiritisten, dat zij gemeenschap kunnen hebben met de dooden juist zijn, zal te New York worden uitgeroeid. Het plan is gevormd door den psycholoog en philosoof professor William James van de Harvard-universiteit, voor een dag of acht overleden. Professor James beeft vóór zijn dood, een reeks brieven geschreven, welke over allerlei intieme voorvallen uit zijn leven handelen en waarvan bij aan niemand den inhoud meedeelde. De brieven zijn verzegeld in een bank kluis weggesloten en zij mogen eerst over een jaar worden geopend. Nu zal pi of. Hyslop, voorzitter van het «Genootschap voor Psychisch onderzoek," die levenslang een viiend van James is geweest, in November naar Londen gaan en daar met het vermaarde Amerikaanscbe medium Leonora Piper beproeven met den geest van professor James in gemeen schap te komen, om van dezen den inhoud der brieven te vernemen. Men zal telkens die pogingen herhalen en over een jaar zullen de aldus ontvangen mededeelingen met de thans verzegel de brieven worden vergeleken. Dit zal, naar het oordeel van prof. James, de beste proef omtrent liet beweerde vermogen van het medium wezen. Als de inhoud der brieven juist wordt wedergegeven dan zou bedrog alleen mogelijk zijn, als de verzegelde brieven vóór de séances geopend en aan het medium medegedeeld werden, of, als prof. James in zijn laatste levensdagen zoozeer van de brieven vervuld was geweest, dat hij langs telepathieken weg den inhoud mede deelde aan nog levende personen. De cholera die in Apulië, (Zuid- Italië) beerscht, gaat gepaard met groote ellende. Door de voorzorgs-4 maatregelen en de storingen in het landbouw- en handelsverkeer, ontstond er op verscheidene plaatsen hongers nood, die zich nijpend doet gevoelen en waartegen de onderstand van staatswege en de 100,000 lire die de Koning zond, lang niet voldoende kunnen helpen. In de provincie Bari is de ziekte, volgens de jongste berichten, eeriigs- zins aan het afnemenmaar in Foggia nam de eqidemie weer een weinig toe. Ook kwamen er op verschillende plaatsen ongeregeldheden voor, o.a. te Margherita di Savoja, waar het volk zich verzet tegen bet wegbrengen van zieken naar het lazaret en waar een opgewonden menigte van 200 mensehen de mannen van het Roode Kruis en den gezondheidsdienst met steenen wierp. Te Barletta hield een volksmenigte betoogingen tegen de geneesheeren. «Slaat de dokters dood, die de cholera inspuiten!" riep men daar. Een smokkelaar uit Siebengewald, meer bekend onder den naam van «de Kies", voerde in het voorjaar, vergezeld van zijn zoon, per kar en paard een partij tabak in Pruisen in. De vader wist zich over de Holland- sche meet in veiligheid te stellen, de zoon moest het gelag betalen en ging den nor inpaard en wagen en in houd werden in beslag genomen en publiek verkocht. Voor ettelijke dagen werd de jongen opnieuw opgeroepen, om »in der Sache seines Vaters" vernommen zu werden. «Da's zeker in vajer's kleeren", peinsde de jongen. Den volgenden morgen zette bij papa's hoed op, trok diens vest, kuiten dekker en laarzen aan en zoo uitge dost verschijnt hij voor de heeren, die hem vragen waarom hij er zoo potsierlijk uitziet. «Ja, heeren," zegt de jongen, die zichzelve van alle kanten bekijkt, «da he'k okial bij m'n eigen zeivers ge dacht. mer ze ha'n mien toch 'ii op roeping thuus gestuurd, da'k in de Sach van Vajers moest komen, en da's toch mien schuld nie." (N. Venl. Cl). Locaal spoor ArnhemApeldoorn. Men schrijft aan de »N. Arnh. Ct." «Met zekerheid kan ik u mededeelen, dat er pogingen worden aangewend om te komen tot den aanleg van een locaalspoorweg ApeldoornArnhem, en wel een directe kortere verbinding. «Van Arnhem af zou de lijn aan het station Oosterbeek (Hoog) Staats spoor naar de zijde YVolfbezen direct afbuigen naar Schaarbergen, om ver der aan te doen Deelen, Hoenderloo, Uchelen, Apeldoorn. «Apeldoorn zou dus in het bezit komen van een directe veel betere spoorwegverbinding met Arnhem. «Aan deze nieuwe lijn zou dus van Arnhem af liggenOosterbeek,Schaars- bergen, Deelen, Hoenderloo met zijn gestichten en Uchelen met zijn was- scherijen. «Komt deze verbinding tot stand, dan ligt het in de bedoeling om van Hoenderloo af een verbinding te maken met Ede, tusschen Otterloo en Hars kamp door, aansluitende aan de lijn EdeNijkerk, nabij de Doesburger- buurt.® Z. K. H. de Prins der Neder landen zal zich 6 September voor eenige dagen naar Mecklenburg be geven, ten einde te Schwerin bij te wonen den intocht van Zijn Broeder, den Hertog-Regent van Brunswijk met diens Gemalin, de Prinses Zu Stol bergRoszla. Z. K. H. vertoeft bij Zijne Moeder, de Groot-Hertogin Marie, te Raben- steinfeld. De Prins wordt vergezeld door Zijnen adjudant, kapitein-luitenant terzeejbr. Hooft Graafland. t door gehee^Jfeaerland. Levering der verstallende_^#0<fmssen tegen BILLIJKE PRIJZEN. Z. D. H. vorst Wolrad Frederik van Waldeck-Pyrmond, die de gast is ten Paleize Soestdijk. bracht Maandag een bezoek aan H. M. de Koningin op 't Loo. De vermiste knaap te Zeist. Het »U. D.» heeft bij de politie te Zeist geïnformeerd naar de juistheid van het bericht van het »N. v. N.» als zou juffrouw v. d. Wiel thans zekerheid hebben dat haar zoontje bij zijn vader in Amerika vertoeft. Men deelde aan eerstgenoemd blad mede dat haar van deze rnededeeling volstrekt geen nieuw bericht, het ge rucht liep reeds maanden geleden absoluut niets bekend is. Het bericht is niet anders dan een herhaling van dit gerucht. Het Nut. «Het Nut,« heeft voor het komend najaar 65 kisten, elk gevuld met 100 boeken, beschikbaar, om dienst te doen als «reizende bibliotheek." Ieder kan voor de plaats zijner inwoning zoo'n kist bekomen, als hij zich be langeloos wil beschikbaar stellen als «boekbeheerder.® Men wende zich dan tot het «Nut«, N.Z. Voorburgwal 212, Amsterdam. Te Utrecht is Zondag vanwege de afdelingen Utrecht, Amersfoort, Hil versum, Baarn, Zeist, Nijkerk, Doorn Venendaal, Culemborg en Woerden van den Ned. Bond van Post- en Tele- graafbeambten «De post" een druk bezochte openbare propaganda-ver- gadering gehouden, waarin als sprekers optraden de heeren dr. J. van Leeu wen, te Utrecht, met het onderwerp «Hooger loon of loonactie", en A. G. A. Verstegen, lid van den Gemeente raad van Den Helder, met het onder werp «De rechtstoestand". Aan het slot der vergadering werd een motie aangenomen van den vol genden inhoud «De leden, enz., «gehoord d6 redevoeringen van de sprekers over den toestand van het personeel in de lagere rangen bij het dienstvak der posterijen en telegraphie, voor wat betreft de loonen, ofschoon dankbaar voor de ontvangen salaris verbetering in 1905, gevoelende den druk der tijdsomstandigheden door het bij voortduring stijgen in prijs na 1905 der dagelijks terugkeeren le vensbehoeften en van gronstoffen voor kleeding, dekking, enz., waai door het thans genoten salaris onvoldoende is gebleken om in het levensonderhoud te voorzien, «dringt er bij de Regee ring op aan spoedigst de traktements regeling der lagere ambtenaren bij posteiijen en telegraphie te verboogen en indien zulks niet binnen korten tijd mogelijk zij, het genoemde per soneel een toelage te verstrekken, waardoor het de duurte der lijden het hoofd kan bieden, besluit deze motie ter kennis te brengen van de Eerste en Tweede Kamer der Staten- Generaal, van Zijne Excellentie den minister van waterstaat en den heer directeur-generaal der posterijeD en telegraphie". Dr. Kuyper. Het »Utr. Dbl." schrijft: »'t Is zeer waarschijnlijk dat dr. Kuyper in het a.s. najaar geen be langrijk aandeel in de behandeling der staatszaken zal nemen. «Gedurende zijn verblijf in een der 29) DOOR -A_. T. ZDucIh.atea.'u.. "Doet er niet toe," anwoordde de boer kortaf, »kom jij maar op met jou kornuiten, ik zai je wel een plaatsje bezorgen, waar je veilig uitrusten kunt." Edmond drukt den man dankbaar de hand en keert ijlings naar zijne makkers terug, die ongerust over zijn langdurige afwezigheid van Braam verzocht hadden, een van hen uit te zenden om hun aanvoerder te zoeken, waaraan deze echter niet had willen voldoen. «Wij zijn voor vierentwintig uur geborgen jongens," riep Edmond hen naderende, "laat ik mij even gereed maken en volg mij dan," gij krijgt een voortreffelijk kwartier en een Hinken vaderlander tot hospes." "Toch niet ver uit de buurt?" vroe gen er eenigen, die reeds moeite hadden hun verstijfde knieën weder lenig te maken voor den nieuwen marsch. «Slechts eenige minuten. In de na bijheid van het bosch aan de Oeken- sche beek." "Jupiter zij dankik zon het geen half uur meer kunnen volhouden hermaD een der vemoeiden. "Gij zijt niet gewoon veel te loopen Frits, thans zult ge er aan moeten wennen jongen, want de luxe van landauers kunnen wij ons niet ver- oorlooven, al waren zij voor ons doel geschikt." "Maar wij zouden ons toch paarden kunnen aanschaffen! mij dunkt dat die wel te krijgen zullen zijn." "Slechts zelden zouden wij met vrucht van een rijpaard gebruik kun nen maken, mijn waarde, waar het een onderneming geldt als de onze, waarbij men genoodzaakt is zich tel kens te verschuilen, doet men ver standig uitsluitend op eigen beenen te vertrouwen. Doch laat ons thans gaan, jongens, onze gastheer zal vruchtloos uitzien naar onze komst." Het was een ware verkwikking voor de vermoeide vrijschutters, toen zij op een afgeschoten deel van den hooi zolder, waar zij na een gevaarlijken tocht, over planken en balken aange land waren, onder het genot van een landelijk souper, over het doorgestane leed konden keuvelen, tot zij langza merhand, de een na den ander in Morpheus armen zonken en, terwijl daarbuiten de schaduw van den nacht zich over de Yeluwe uitspreidt, droo- men zij van vriend of bruid en vergeten in dien droom, dat reeds meer dan honderdduizend vijanden op Neerlands bodem staan. Eén was er echter onder hen, wiens krachten onuitputtelijk waren, wiens oor steeds gespitst, wiens oog steeds ge opend scheen, 't was Erna. Aanvan kelijk had het trouwe dier den ruigen kop op den schouder zijns meesters leunend, zich bij dezen nedergevlijd. Het minste geritsel echter deed hem de ooren spitsen en den neus in de lucht steken, als om te onderzoeken waardoor dat geluid ontstond; bleef verder alles rustig dan legde Erna het hoofd weder neer en scheen op zijn beurt in te dommelen, echter om bij ieder gerucht weder te ontwaken. De wind had juist de doffe slagen, waarmede de kerkklok het midder nachtuur aankondigde, tot hem over gebracht, toen de hond nogmaals den kop opbeurde en onmiddelijk daarop o-eheel overeind rees. Na een oogenblik in die houding tegen de donkere dak pannen te hebben getuurd, alsof hij overwoog wat hem te doen stond, legde hij een der voorpooten op het gelaat van zijn meester, die echter zonder te ontwaken, werktuigelijk, als verj oeg hij een vlieg, den wekker ver wijderde. De hond liet zich evenwel met geen kluitje in het riet stureD, maar herhaalde dezelfde beweging, zoo dikwijls tot Edmond eindelijk ont waakte, waarop het scherpzinnige dier een dof gebrom deed hooren. "Zóó, zei de ontwaakte, de oogen wrijvende, «ben jij de ongezellige gast, die mij gewekt heeftwat is er gaan de Erna? is er onraad?" De hond ant woordde met hetzelfde waarschuwende gebrom. "Komaan, 't schijnt nog ver af te zijn niet waar, wij zullen eens zien pas maar op den weg, een twee drie balken nu een plank hier hebben wij de trap. Onder deze alleenspraak was de aanvoerder van de kleine vrijscbaar opgestaan, had met moeite in de duisternis de trap gevonden en daalde die thans af, in de hoop, dat de schuur, waarin hij zich toen bevond, niet zou gesloten zijn. Die verwachting bleek echter ijdel te wezenEdmond beproefde te vergeefs de deur te openen. "Dan moeten wij den hospes hebben Ernabeduidde hij den hond, "zoek hem, gauwDe New-Fonndlander sprong in antwoord op dit bevel tegen de deur op, waaruit zijn meester be greep, at de eigenaar in een ander deel van de boerderij zijn verblijf hield. Nu was goede raad duur; zijne kameraden te wekken, daartoe wilde hij slechts in den uitersten nood overgaan. Ten laatste besloot van Rodenburg een der ramen te openen en te onderzoeken of hij langs dien weg de schuur kon verlaten. Dit viel hem gemakkelijk, weldra bevond hij zich nu, geleid door den hond, aan het venster van het vertrek, waar de boer zich moest bevinden. Toen Ed mond echter beproefde de deur van dat verblijf te openen, vernam hij plotseling een verwoed geblaf, dat van de zijde scheen te komen, waar zich de ingang der hofstede bevond. Van Rodenburg herinnerde zich bij bet binnenkomen aldaar een waakhond te hebben gezien. Het dier bad er blijkbaar in berust, dat de gast van zijn heer de boerderij rondliep, doch nu hij de deur van het vertrek was

Historische kranten - Archief Eemland

Nieuwe Amersfoortsche Courant | 1910 | | pagina 1