BINNENLAND.
Plaatselijk Nieuws.
Gemengd Nieuw
landschap zweefde kwam er opeens
uit een bosch een iroep ruiters aan
rennen, die op den ballon jacht maak
ten en zich ook al gereed maakten om
zich van hun vuurwapenen te bedienen
De reizigers besloten te landen en
werden onmiddellijk na hun landin
gearresteerd. Zij beriepen zich op bun
passen, maar dat hielp niet. Twee
dagen bleven ze in arrest, daarna
werden ze op een kar, na een langen
ongeriefelijken tocht van zeven uren
naar een naburige stad vervoerd en
daar andermaal aan een langdurig
verhoor onderworpen. Zij seinden naar
bet gezantschap en eerst nadat uit
St. Petersburg telegraphisch antwoord
was ontvangen, werden ze weer op
vrije voeten gesteld.
De Daily News geeft nog enkele
bijzonderheden over den bouw van
de »Olympic,ï die, zooals we mee'
meelden, op 20 October van de wer
der lirma Hacland en Wolf te Belfast
van stapel zal loopen. De bouw van
dit reuzenscbip heeft 22 maanden in
beslag genomen, en hooderden arbei
ders hebben, dikwijls dag en nacht
aan bet schip gewerkt.
Nadat de kiel gelegd was hielden
500 arbeiders zich bezig met bet
opstellen der spanten; dit werk nam
zes maanden in beslag. Toen volgden
de platenleggers en daarna de klinkers,
die ten getale van 400, in tachtig
ploegen van vijf man, de platen vast
klonken om den romp te vormen.
Het klinken geschiedde met behulp
van hydraulische en pneumatische
machines. Na de klinkers kwamen de
scheepstimmerlieden, die ten getale
van honderd het houtwerk aanbrachten
dan de timmerlieden voor het binnen
werk, de schilders, enz. En als nu
al deze arbeid is afgeloopen, en bet
schip te water is gelaten, zullen er
nog ongeveer acht maanden noodig
zijn eer bet schip gereed is voor den
dienst.
Een romantische vondeling-
geschiedennis wordt uit Bari bericht.
Twintig jaren geleden beviel in een
bótel aldaar een jonge vrouw uit
Staatsburg van een knaapje een kind
zoo zwak en ellendig, dat men elk
oogenblk verwachtte het te zien ster
ven. De moeder zelve was zoo ziek
en zwak, dat de vader ten spoedigste
met haar naar Duitschland terugkeerde
en het kindje, dat toch sterven zou,
naar hij dacht, in het vondelingenhuis
liet opnemen.
Het echtpaar dat in verloop van
tijd te Straatsburg zeer rijk was ge
worden, werd in den laatsten tijd
gekweld door gewetensknaging en
onrust en het stelde, door tusscben-
komst van den Duitschen consul te
Bari, een onderzoek in naar het achter
gelaten kind. Bij dat onderzoek bleek,
dat het zwakke knaapje niet gestorven,
maar door een armen visscher als
kind was aangenomen. De 20-jarige
jonkman zou juist dezer dagen moe
ten opkomen voor zijn millitairen
dienstplicht.
De moeder begaf zich nu verheugd
naar Bari, waar zij in den visschers-
knaap het evenbeeld van haar man
herkende. De jonkman, die natuurlijk
geen woord Duitsch verstaat, gaat nu,
elegant gekleed, met zijn moeder naar
Duitschland.
Te Rome heeft een plotseling
waanzinnig geworden zaakwaarnemer
zijn gezin uit zijn woning verdreven
en zich daar verschanst. Hij schoot,
Hij drukte haar tegen zich aan. Ze
voelde dat 't hem goed deed, dat
zacht-vriendelijke maar óók: dat 't
erger, veel erger was dan zij nog dacht...
De «klap» was haast-vernietigend
niet met spaarpotje en opoffering van
gouden zaakjes te redden-
Zij zaten, dien avond, in het
schemerdonker bij elkaar, hand in hand.
Hij was nu niet meer bang voor
Mieken. Vertelde alles, tot in de
kleinste fijnste bijzonderheden. Te
schamen had Paultje zich ook niet...
Hij was slachtoffer geworden, dupe,
gelijk zóóvele anderen-
Ze troostte hem, maar beiden be
grepen ze dat, als er geen wonder
gebeurde— Eén van de «papiertjes"
niet binnen eene week een eind opliep,
zich herstelde, dat dan...
nja» zei Paul «ja, Mieken, wat
moeten we dan doen?... Dan— Dan
hebben we niks meer!«
En hij had toen gezien het fiksch-
energieke in haar eerlijke, oude oogen...
Schreiend had hij Mieken, —vrouwtje
van dik in de vijftig, toen naar
zich toe getrokken, en hij had, in het
schemer-kamertje, gezegd:
«Dan* heb ik jou nog!»
En Mieken vond dat eene vergoeding
met een geweer uit een venster op
de voorbijgangers. Een vrouw werd
gedood, twee andere werden gewond
Politie en brandweer deden alle
moeite om den man door list te over
weldigen. Door gaten in bet dak werd
de woning onder water gezet, maai
de waanzinnige weigerde zich over te
geven.
Gisteren eindelijk is de politie er
in geslaagd den man te overmeeste
ren. Men had bem door middel van
rook uit zijn woning gedreven.
Van een Voogdijraad en een moeder.
Mevrouw Jeanne HackQuicheret
te Blaricum schrijft aan »De Stan
daards
«Een moeder, wier echtscheidings
proces nog niet ten einde is, die met
haar dochtertje van negen jaar zelf
standig woont, zag zich den llden
October in haar afwezigheid, plotseling
haar kind ontnemen, zonder dat zij
gewaarschuwd werd. Het kind werd
door een vreemden beer, namens den
Voogdijraad Amsterdam II van school
gebaald en meegenomen, terwijl tot
op heden de moeder nog niet weet
waar haar kind vertoeft.
Wel gewerd baar van den heer
grifïierderArrondissements-Rechtbank
te Amsterdam op 8 Oct. j.l. een oproep,
waaruit bleek dat op verzoek van den
Voogdijraad Amsterdam II haar ont
zetting uit de ouderlijke macht werd
aangevraagd, doch in dat stuk werden
de gronden, waarop dat verzoek door
dien Raad gedaan werd, niet aange
geven.
Op welke wijze hier tot zulk een,
voor een moeder allerontzettendste,
aanvraag gekomen was, daarvan wist
zij niets. Immers, eenig bericht van
dien Raad had haar nimmer bereikt.
Eenig onderzoek was door dien Raad
bij haar nooit ingesteld, terwijl de
beschuldigingen tegen haar ingebracht,
door of vanwege dien Raad haar
nimmer werden voorgelegd, zoomin
als dat eenig ander verhoor plaats
had, of dat zij zich beeft kunnen
erdedigen op hetgeen haar beschul
digers aan den Voogdijraad hadden
meegedeeld.
Toen zij dan ook voor den heer
president van de Rechtbank verscheen,
wiens welwillendheid haar daartoe
den moed gaf, werd door haar op
die zonderlinge wijze van doen, die
in niets lijkt op een behoorlijke be
handeling van zulke ernstige zaken,
gewezen.
Gelukkig bleek de Rechtbank ook
het inzicht nog te huldigen, dat een
beschuldigde minstens de beschuldi
ging en de beschuldigers moet kennen
en gelegenheid moet hebben haar
erdedigers te kiezen, waartoe de 3
dagen, tusschen 8 en 11 October, een
te korte termijn was, tenminste, dank
zij dat inzicht werd de zaak uitgesteld
tot Woensdag 19 October a.s. Daarmee
is het voorloopig optreden van den
Voogdijraad veroordeeld. Gelukkig,
want nu kan zij tenminste haar ver
dedigingsmatei laai bijeenbrengen, te
genover de schandelijke beschuldigin
gen die tegen haar zijn ingebracht
en die eerst ter terechtzitting werden
meegedeeld.
Doch intusschen is haar kind haar
reeds ontnomen.
Niettegenstaande dat de zaak nog
in onderzoek is, en een vonnis hoog
stens 19 October kan worden uitge
sproken, is nu reeds, zonder waarschu-
voor 41 wat ze verloren hadden, aan
de Beurs, de stumpers-
Voor alles— Wat geen kleinigheid
mocht heeten...
Maar zei ik reeds ze had
altijd, van dat ze met elkaar «gingen«,
écht van Paul gehouden...
Dét was, zeiden allen, die hem
kenden, zoo eigenaardig, nadat de
misere in het huis van oudjes was
gekomen, veranderde juffrouw Mieken
als het blad op en boon. Zij snauwde
en gromde niet meer— Ze was zacht
en toegevend. Als vader het «wonder»
was gebeurd en ze hadden uit de
déb&cle» nog genoeg gered om den
mond te kunnen openhouden... Als
vader weer plannetjes maakte... O, de
oude, dwaze Adam wis er in het begin
nog niet uit— Bij voorbeeld zei:
«Mieken— Luister nou's even... Neen,
trek nou geen lacherig gezicht— Je
weet wel, waar ik gisteren van sprak...
Die dingen staan prachtig—Och, jelui
vrouwen wéten daar niet van... Laat
mij nou's morgen kalm met Davids
praten— Die is zoo pienter... Mijn
kop-af of we halen 't er binnen een
week bovenop...»
Dan streek Mieken een lucifer aan
wing, zonder verhoor zonder gelegen
heid tot verdediging haar kind haar
ontnomen, terwijl noch de Voogdijraad,
noch de Rechtbank voldeden aan haar
eisch om haar wederrechtelijk ontno
men kind terug te nemen. Zelfs wei
gerden zij het adres van het kind
mee te deelen."' (HbldJ
Naar aanleiding van het bericht
in ons voorgaand nonuner omtrent
het schilderij van den Heer W.
C. Hardt, zij gemeld, dat dit niet
bij de Firma Fouteyn, doch in
Slothoutver's Boekhandel geëxpo
seerd wordt alwaar ook de kaarten
verkrijgbaar zijn.
l)eze verloting bij Kon. besluit
van 29 Juni 1910 No 105 goedge
keurd diene voor het steunen van
een jong kunstenaar (musicus) in
zijn moeite volle studie.
Moge menigeen voor dit doel
waarvoor het doek belangloos is
afgestaan een lot nemen.
Geneeskundig onderzoek vóór het
huwelijk.
Over dit onderwerp sprak Lodewijk
van Mierop uit Soest in »Ons Huis«.
De vergadering was uitgeschreven door
het Comité van Actie van de Rein
Levenbeweging. Spreker begon met
te zeggen, dat hij slechts een paar
stukken van dit groote onderwerp zou
behandelen, en wel in de eerste plaats
de vraagWaarom wordt er heden
over gesproken Omdat een tweede
adres aan H. M. de Koningin is ver
zonden.
Wat verstaat de sbewegingn door
geneeskundig onderzoek? Dat man en
vrouw zich laten onderzoeken en de
gegevens met een kundig medicus
bespreken, overwegen. Deze geeft zijn
advies en de betrokkenen weten onge
veer, wat ze doen of laten moeten.
Er is gevraagd een onderzoek 14 dagen
vóór het huwelijk, hoewel spr. hier
niet voor is en liever een langeren
termijn ziet vastgesteld.
Het vraagstuk is zeer gewichtig,
omdat het zich bezig houdt met den
gezondheidstoestand der menschen en
met hun onderlinge samengane. Het
zal er toe leiden, dat men de waarde
des huwelijks booger gaat schatten.
De beide karaktertrekken van het
huwelijk, een beid en heiligheid, zul-
en scherper op den voorgrond treden.
Worden die losser dan lijdt de ge-
heele maatschappij, dat in Frankrijk
duidelijk te zien is.
Bovendien is dit onderzoek een
zedelijke vereischte Men kan zich ver-
antwooiden tegenover vrouw en kind.
maatschappij en eigen geweten. Spr.
zet nu uitvoerig uiteen, wat hij onder
huwelijk verstaat: het is een ziels
proces, een vormen van een twee
eenheid.
Prof. Treub wil aan teringlijders
verbieden te trouwen en ook uitsprui
ten uit een teringachtig gedacht. Ook
bij krankzinnigheid, omdat hier de
factor der erfelijkheid zoo sterk mee-
preekt, evenals bij de epilepsie. Ook
aan drankzuchtigen moet het huwelijk
verboden zijn. Ten laatste werden ge
noemd de suikerziekte eri de geslachts
ziekten, vooral de syphilis, oorzaak
van ruggemergstering en progressieve
parialyse.
Al deze ziekte kan men brengen
onder »welwillende onwetendheid."
Er zijn echter ook gevallen van
bedrog en dan wordt het meisje het
slachtoffer. Dr. Pinkhoff schreef, dat
en hield het vlammetje boven Paul
h pijp...
«Natuurlijk, vader» zei ze «als jij
t zoo inziet, daD zal 't ook wel goed
zijn— Maar... Laten wij nog eens af
wachten... Je weet toch— Met die
koersen, hèJe kunt er nooitop-aan...»
En dan leidde vrouwtje z'n gedach
ten af, zoo handig, zoo slim, zoo
pienter, dat de grootste diplomaat 't
haar niet zou verbeterd hebben... Soms
kwèm 't wel voor, dat fantastisch
plannetje weer in hem opwelde— Maar
dan maakte zij hem aan 't lachen—
Sprak «er-overheen»
«Toch zit er wat in!... Zit er véél
in!» kon Paultje, de aarts-plannen-
smeder zeggen... Maar zij praatte 't
hem snel weer uit het hoofd... En zoo
was het wrakke karretje al die jaren,
na den grooten rampslag, toch
nog voortgesukkeld...
Totdat...
Wanneer vrouwtje niet langer dan
een paar uren van-huis bleef, was 't
haar in al dien tijd geweest, of
iemand haar terugdreef; haar toeriep:
Ga nuJe weet niet, wat er anders
gebeurt
Malligheid, overdrijving, inbeelding,
ia onze steden 80 pCt. van de jongelui
door die ziekten zijn aangetast.
Het vervallen tot uilspattingen vindt
vooral zijn oorzaak in het niet open
behandelen van de gevaren.
Ds. Pierson noemt het geneeskundig
onderzoek een slag in bet aangezicht
van alle eerbare mannen. Spr. vindt
dit niet. Anderen, zooals »De Getuige
meenen dat de prostitutie en het con
cubinaat door deze maatregelen zullen
bevorderd worden.
Er is geen sprake van verbod.
Doel is de onwetenden tot wetenden
te maken. De menschen moeten er
om vragen met het oog op het komende
geslacht.
Na te hebben opgewekt tot het
vormen van een Rein Leven groep
eindigde spr. zijn rede.
Hierna sloot de voorzitter van de
groep Utrecht de vergadering.
Als gevonden bij de politie gedepo
neerdeen ceintuur, een vest, een
taschje voor visite-kaartjes, en een
ledige zak.
Op de Maandag hier gehouden St
Gallen-paardenmarkt werden aange
voerd 400 paarden, 120 hitten en 80
veulens.
Luxe-paarden golden van f425,
slachtpaarden van f60 tot f 110 hit
ten van f90 tot f225.
De markt was door buitenlandsche
kooplieden bezocht.
De prijzen waren hoog te noemen
en de handel was vlug.
Lijst van Brieven en Briefkaarten
geadresseerd aan onbekenden, ver
zonden van het Postkantoor Amers
foort gedurende de le helft der maand
October 1910.
Brieven Binnenland.
1. fa. de Vries en Dreesman A'dam
2. fa. Smeele Haag
3. E. Vruchtman Jr.
4. mad. B. Roosendaal p)a mad.
Toncken
5. v. d. Hengel Hamersveld
6. P, Verschoor Hilversum
7. H. K. Dekker. Oosterwolde
8 11. J. Esschendal Tubbersen
9. J. T. Monnier Zulfen
Brieven Buitenland.
1. K. v. Ledden Hulsebosch Londen
2. C. G. Pinelli Rome,
Briefkaarten Binnenland.
1. Mej. S. T. Mourik A'foort
2. R. de Haas.
3. J. v. Zwieten mil. serg.
4. J. v. Opstal
5. T. Spykerman A'dam
6. M. Helfruh
7. Mej. S. Engelsman
Serg. K. Kareisen Assen.
9. G. v. Rossenberg Deventer.
10. Joh. Hasselaar Utrecht.
2 zonder adres.
Briefkaarten Buitenland.
1. C. Bruynje Amerika.
2. G. Veer Duitschland.
26 drukwerken.
Holland vooraan in dc sport!!
Waar moet ik beginnen, waar moet
ik eindigen?! Moet ik gewagen van
de kranige prestatie van ons puik
elftal, dat Zondag j.l. onze voetbalnaam
te Cleef hooghield, door de Duitschers
met 21 te slaan Of van onzen veel-
belovenden Wijnmalen, die zich teeds
door zijn hoogterecord als een der
beste aviateurs deed kennen, en Zon
dag zich door zijn tocht Parijs
hadden ze gespot—
Jawel—
En dien avond... Toen ze, vóór half-
tien, thuiskwam—
En zij, met één oogopslag, merkte
dat er iets bijzonders, iets ergs ge
beurd was?
Hij beverig, schichtig, schuw, ang
stig, deed—
Haar bekende... Want verzwijgen
had Paultje nooit gekund— Het eenige
«stukje», dat ze nog zelf in huis had
den gehouden... En de tweehonderd
gulden uit het kastje...
Binnen een maand had zwart-
lakkige meneer met de blinkende oogen
en het vroolijke grijnslachje, dat op
den uitkijk had gestaan tot vrouwtje
weg zou zijü, hem verzekerd— Binnen
een maand zouden zij er op z'n
allerminst! een lapje van duizend
voor in de plaats hebben. Tja,
börg-staan ervoor kon, wilde, mocht,
zou hij niet... maar... Zwart meneertje
had Paul bundels, stapels papieren
laten bekijken... Als hij dkt plan niet
aandurfde— Portuin voor het grijpen...
«Gelóóf-je 't niet?" had Paultje haar
gevraagd-
En toen hij 't zoo zei, dacht Mieken
aan wat de dokter gezegd had... Kort
Brussel heen en terug wereldberoemd
heeft gemaakt? En van Olieslagers,
die hoewel in Antwerpen geboren,
uit Hollandsche ouders is voortge
sproten, en zich Zondag in de Resi
dentie weer met nieuwe lauweren
getooid zag, door zijn mystirieuse
vlucht in de wolken? Rust!
En nu het buitenland! Laat mij
vertellen van Wellmann,den beroemden
Poolreiziger, die Zondag met zijn
bestuurbaar luchtschip »America« te
Atlantic Cyti opsteeg, om den Oceaan
over te steken, die wellicht, als
deze letteren ter persegaan, reeds
zijn doel bereikt zal hebben. Van
de reusachtige «Clemènt Bayard,<r
die in vier uur tijds van Parijs
naar Londen vloog, en last not
last van Léon Verstraeten, de kleine
energieke Belg, die het Haarlemsche
publiek weer in verrukking bracht
met zijn korte, pittige doch mooie
vluchten.
Mijn lofzang is uit! Wij mogen
tevreden, meer dan tevreden zijn. Wij
hebben getoond, dat als wij willen,
wij in niets achteraan behoeven te
komen.
Wellmanns Ballontocht mislukt!
Reuter seint 18 October uit Sians-
copetti, een vonkentelegram van het
Stoomschip «Trentei ontvangen te
hebben, 't welk meldde, dat bedoeld
schip, al de reizigers (de kat incluis)
van de nAmericaa gered heeft.
De bemanning v.h. schip, zag plot
seling de ballon op geringe hoogte,
in een deerniswaardige toestand.
Wellmann, seinde om hulp, en zoo
konden al de reizigers gered worden.
De ballon bevond zich halverwege
New-York- Bermuda eilanden, en had
dus nog geen 5e der geheele afstand
afgelegd.
Zou Wellmann het nu opgeven?
Mijnongeluk.
Te Herne (in Westpbalen). In de
mijn Shamrock, schacht I, brak
gisterenmorgen het koord van de per
sonenlift, voor het naar beneden bren
gen van mijnwerkers; ongeveer 35
man bevonden zich in de mand, wier
lot nog onbekend is. Zij zullen waar
schijnlijk diep in de schacht in de
modder zitten. Een andere mand sloeg
tegen de schijf aan, waarover koord
liep.
Alle mijnwerkers, die zich in deze
mand bevonden, zijn meer of minder
zwaar gewond.
Tot 5 uur waren 3 dooden en 10 a
12 zwaargewonden, benevenseen groot
aantal lichtgewonden, opgehaald.
De burgemeester van Blaricum
gearresteerd.
Men meldt aan het N. v. d. D.
Het parket uit Amsterdam heeft te
Blaricum een onderzoek ingesteld naar
de handelingen van den burgemeester,
den heer Hosang, en mede naar aan
leiding van een aanklacht der beide
wethouders, over venalsching van een
mandaat, welke door den burgemeester
zou zijn gepleegd. Na een lang onder
zoek is de burgemeester gevankelijk
naar Amsterdam gebracht.
Het optreden van den burgemeester
baarde in de laatste dagen in Het
Gooi groot opzien. Tijdens de kermis
moet de heer Hosang zeer tactloos
opgetreden zijn in het publiek en hij
worde er van beschuldigd zelfs den
veldwachter Brandsma mishandeld te
hebben, toen deze een bevel van den
burgemeester niet dadelijk wilde uit
voeren.
nadat de ramp was gebeurd... Yan de
Beurs— «Ditmaal haalt uw man 't
nog wel— Maar met zijn prikkelbaar
gestel, met zijn niet alte sterke hart—
Een tweeede aanval van beroerte-
Want, ziet u, dat wès 't toch, weet
t wel..."
Dokter bad haar aangezien, zonder
den zin te voltooien—
Dat herinnerde vrouwtje zich zoo
goed...
En ze streek Paultje over de hand,
die over de leuning van zijn stoel hing.
«Nou, mannie,» zei ze, «dan komt
t ook wel terecht, hè? Jij zult wel
weten wat je doet. Zeker, dan zal die
meneer ook wel gelijk hebben. Laten
we er maar 't beste van hopen!"
En angstig keek ze naar zijn ge
zicht— Of hij zich niet opwond— Want
missen woü ze hem niet, haar Paultje...
Samen heb ik de oudjes zien gaan
uit het Paleis van Justitie, waar hij
eerste getuigen charge had moeten
zijn in de strafzaak tegen den oplich
ter van de gitzwarte krulharen, de
blinkende sluwe oogen, het oolijke
grijnslachje, waarmee hij reeds tien
tallen in het net had gelokt— Tegen
den man, die hem onder wonderfijn-
