BINNENLAND.
Plaatselijk Nieuws.
Het huwelijk van Prinses Clemen
tine van België met Prins Victor
Bonapai te is Maandag voltrokken in
het paleis te Moncalieri, waar Prinses
Clotilde, de moeder van den bruide
gom, woont.
Het burgerlijk huwelijk werd vol
trokken in een zaal van het paleis
door den burgemeester van Moncalieri.
Daarna volgde de kerkelijke plechtig
heid in de kapel, onder leiding van
den bisschop van Biella.
Prinses Clémentine, die in het wit
gekleed was, met oranjebloesems, zag
er zeer gelukkig uit. Zij reed, met
hare tante, de Gravin van Vlaanderen,
en Prins Philip van Coburg, naar het
paleis in een automobiel, evenals de
andere vorstelijke perjonen die de
plechtigheid bijwoonden. Dezen waren:
de Koningin-Moeder Margherita, Prin
ses Laetitia, de Hertog van Aosta, de
Graaf van Turijn, de Hei tog der
Abruzzen, de Hertog van Genua,
Graaf Salemi en de Prins de Ligne,
die vertegenwoordiger was van den
Koning der Belgen.
Na de huwelijksplechtigheid volgde
een lunch, waar veertien genoodigden
aanzaten.
Het weder was ongunstig: regen
en sneeuw; maar er waren toch
vele belangstellenden op de been die
de vorstelijke personen en vooral de
bruid hartelijk begroetten.
Prins Heinrich van Pruisen legt zich
met ijver toe op de vliegkunst. Hij
oefent zich gestadig en wil het examen
voor bestuurder van vliegmachines
afleggen.
Hij heeft Maandag weder op bet
vliegterrein van Kuier, te Darmstadt,
verscheidene proeftochten met een
militair vliegtoestel gedaan. Prinses
Heinrich heeft ook eens gevlogen,
met den heer Euler.
De zaak van luitenant Helm.
Gisteren kwam de zaak van den
Duitschen luitenant Helm, beschuldigd
van spionnage, voor het Hof van
Assises te Winchester in behandeling.
De zaak liep nog al kalm af. De
attorney-general wees er op, dat, wijl
de zaak vervolgd was onder de »Ofli-
cial secrets Act," de luitenant zeer
zwaar had kunnen worden gestraft.
Maar daar hij zijn schuld had erkend,
en bereid was spijt te betuigen en
te beloven hel nooit weer te doen,
verzoeht de ambtenaar van bet O. M.
den rechter, in dit geval een genadig
vonnis te vellen.
De verdediger voegde daarbij, dat
luitenant Helm iets verkeerds had
gedaan, maar dat hij geen spion was.
Hij betreurde het, gezondigd te heb
ben tegen de welttn van bet land,
dat hem gastviijheid verleende, en
wilde beloven het nooit weer te doen.
Dientengevolge meende de rechter
dat het niet noodig was den Duitschen
officier te straffen. Hij moet slechts
een borgstelling geven van 250,
voor bet geval dat hij nogmaals zich
schuldig maakt aan het hem thans
ten laste gelegde.
De rechter hoopte ten slotte, dat
luitenant Helm, als hij naar zijn
vaderland terugkeert, de overtuiging
zal meenemen, dat, hoe krachtig
Engeland ook optreedt om vergrijpen
te ontdekken tegen de landswetten,
het genadig is tegenover hen, die hun
begane fout erkennen.
De geheele wijze, waarop deze
recbtsquaeslie in Engeland behandeld
is, kan genoemd worden een lesje in
Maar Leen ging langzaam uit de
alkoof. Schuw-angstig kijkend naar
de wegstervende... Voelend dat ze
haar toch niet geloofde...
Heel-zacht, geruischloos, zonder
piepen of knarsen van de scharnieren,
gingen de alkoofdeuren dicht...
Totdat 't onmogelijk was dat de
oogen van 't oudje iets konden bespeu
ren van...
Hij lag op de versleten canapé
van groen-fluweel. Tuurde naar 't pla
fond. Met lodderige oogen. Asch ge
strooid op z'n smoezelige, gore kleeren.
Wendde 't hoofd vadsig om naar Leen,
toen die uit de alkoof sloop Wijs
vinger tegen de lippenAngst,
zeer hevige, in de grijze oogen waarin
brand was van toomelooze haat
Brand, ook van worstelingmet'tuiterste
van wilsspanning.
»Nou vroeg-ie, en er dreigde iets
uit z'n gezicht.
"Nou I
Zij sloop naar hem toe. Hij lag haar
aan te kijken met spottende oogjes
van verwachten Van lage vroolijk-
heid over d'r angst om oud, afgeleefd
menschje, waar toch-niks-meer an te
bederven was, nog te sparen
internationale wellevendheid, ook voor
andere landen.
Een merkwaardige arrestatie.
In Fransche bladen vinden wij bet
volgende verhaaltje, dat een zonderling
denkbeeld geeft van de handeling van
Duitsche grensautoriteiten... zoo het
waar is.
Een Duitscher, uit Miilhausen, was
voor een jaar of wat naar Frankrijk
gevlucht, om een veroordeeling te
ontloopen. Hij vestigde zich in Belfort,
waar hij een kroegje opende. De
Duitsche autoriteiten vernamen al
spoedig, dat hij daar jonge Elzassers
ontving en hen poogde over te halen,
bij het Vreemdelingen-legioen dienst
te nemen. Verder werd hij beschul
digd, als spion in Franschen dienst
te staan. En om deze redenen wilde
men pogen, den man te arresteeren.
Doch hij waagde zich niet in Duitsch-
land, en boe scherp de gendarmes
ook uitkeken, hij liet zich niet vangen.
Onlangs echter kwamen een paar
jongelui uit Mülhausen bg de Belfort-
schen kroeghouder. Zij wisten zijn
vertrouwen te winnen en gingen met
hem uit, waarbij zij zich zeer royaal
toonden. Op een dag hadden zij hem
zóó getracteerd, dat hij dronken was.
Zijn jongen vrienden wisten hem over
te halen hen naar het station te
brengen, en toen zij daar eenmaal
waren, hen tot het grensstation te
vergezellen. In den trein sliep den man
in en toen hij wakker werd, was
hij in Duitschland, in handen der
gendarmes en spoedig opgesloten in
de gevangenis te Mülhausen.
De omstandigheden waaronder deze
arrestatie plaats bad, wekten, het
vermoeden, dat de jongelui uit Mül
hausen Duitsche politie-agenteri wa
ren, uitgezonden, met het doel den
man over de grenzen te brengen,
wat de Fransche Regeering aanleiding
geeft, krachtig te protesteeren tegen
zulk optreden op Fi ansch grondgebied.
Een soortgelijke geschiedenis werd
onlangs ook uit Zwitserland gemeld.
Een Duitscher, door de politie gezocht,
werd door verraders op Duitsch ge
bied gelokt en gearresteerd. De Zwit-
sersche regeering kreeg toen echter
nu op haar rekest, daar de Duitsche
regeering de tusschenkomst van haar
agenten beslist ontkende.
Het Leuvenumsche Bosch behouden.
Van de «Vereeniging tot behoud
van Natuurmonumenten in Nedeiland»
ontvangen wij het heugelijke bericht,
dat de leeriirig tot instandhouding van
bet Leuvenumsche bosch volteekend
is.
Het bosch is dus thans behouden
en wordt met 1 Januari a.s. eigendom
der Vereeniüing.
Een gelukwensch waard
Z. K. H. Prins Hendiik kwam gis
teren middag 12.10 per auto te Utrecht
aan Pausbuize, de woning van den
Commissaris der Koningin, in de pro
vincie teneinde eene vergadering te
presidueren van den Raad van Bestuur
vau bet »Oranjekruis«, welke in een
der lokalen ven het provinciaal be
stuur werd gehouden.
De Prins was vergezeld van Jhr.
Hooft Graafland en dejeuneerde op
»Paushuize«.
Om vijf uur keerde Z. K. H. naar
het Loo terug.
Dan loerde hij rond, terwijl er kwam,
op z'n trekken, ruw-bestiale uitdruk
king van: »Waar zou 't nou eigenlijk
schuilen, hier?"... Loerend naar alle
hoeken, gaten, gleuven... Gereed om
toe te springen...
Hij voelde haar ijskoude, sidderende
hand. Die hem ietshards toestopte
Een papiertje was 't, met twee rijks
daalders.
Slap liet hij de hand, met 't zilver
pakje, langs z'n been vallen.
"Nou herhaalde Kees, zui
gend aan zijn cigarette, en kijkend
met vertoon van matelooze verachting
naar de twee riksen...
«Nou
Zij, stond, nu, vlak bij d'r broer.
Fluisterde lang, heftig wild-opge-
wondenVan dat moeder ieder
oogenblik kon doodblijven als ze merk
te Dèt, dèt zou Kees toch niet
willen, hè Ze smeekte hem, Lag
op d'r knieën. Greep den arm van d'r
broêr. Overwon den walgenden weer
zin tegen den ploert, kuste hem op
't voorhoofd. "Toe, broêr, toe Kees,
denk er toch om", fluisterde zij, je
zult geen gelukkige minuut meer in
je leven hebben-
Ik smeek 't je... Dokter heeft gezegd,
Arbeidsinspectie.
Verschenen is het Centraal Verslag
der Arbeidsinspectie over 1909.
Het eerste hoofdstuk geeft een kort
overzicht van hetgeen er zoowel in
de organisatie van den inspectiedienst
als in de haar opgedragen taak ver
anderd is; een der volgende hoofd
stukken een algemeen overzicht van
de werkzaamheden van het personeel.
Een hoofdstuk is gewijd aan de
naleving der Arbeidswet.
In bet algemeen genomen is er
aldus het verslag ten aanzien van deze
aangelegenheid een voortdurende
vooruitgang waar te nemen, die
grooter behoorde te zijn, en die op
allerlei plaatsen weer verslapt wordt,
hetzij doordat de inspectie tijdelijk op
een ander deel van baar taak weer
liet oog gevestigd had, hetzij doordat
de berechting der overtredingen een
veel te zwakken druk heeft uitgeoefend
om bedrijfshonfden te weerhouden de
wetsbepaling te overtreden, vooral
daar die overtredingen gewoonlijk
geschieden, omdat er een geldelijk
belang mee gemoeid is.
De poging om van de activiteit der
plaatselijke politie een voortdurend
overzicht van de inspectie te verschaf
fen heeft slechts een gering resultaat
gehad.
Met voldoening woidt er voorts in
het verslag op gewezen, dat ook in het
afgeloopen jaar de proefnemingen tot
vervanging van de loodhoudende gla
zuur door loodvrije weder een niet
onbelangrijk resultaat hebben opge
leverd.
Zeer belangrijke hoeveelheden aarde
werk met loodvrij glazuur zijn door
de Maastrichtsche fabrieken afgeleverd,
zonder dat er van regeeringswege of
van de zijde der publieke opinie tenige
aandrang werd uitgeoefend, ja zelfs
zonder dat de verbruikers eenig ver
schil ontdekken in de beide soorten
vernissen.
Er zal eenige wijziging worden
gebracht in de uitgifte van tienritten-
boekjes der N. C. S.
Voor de trajecten Amersfoort
Utrecht,Baarn en Zeist blijven de
bepalingen vrij wel onveranderd, maar
de biljetten voor Harderwijk vervallen,
waarvoor in de plaats komen kaartjes,
die geldig zijn tot Nunspeet. Deze
worden in prijs verhoogd.
Het blijspel »Hotel de Poes»,
dat Zaterdagavond werd gegeven, viel
de weinige aanwezigen niet bijzonder
mee. 't Was een druk, onzinnig gedoe.
»Wat een draak», zei een der toe
hoorders. Dit neemt echter niet weg,
dat er dikwijls hartelijk werd gelachen.
Wie er evenwel prijs op stelt, beschaafd
spel te zien, doet wijs niet naar
»Hotel de Poes» te gaan.
Waren de vroegere volksavon
den van het Nut altijd zeer druk
bezocht, thans Zondag II. was
dit niet het geval. Er was maar weinig
publiek. De voordrachten van den
heer Nieboer vielen zeer in den smaak,
evenals de muziek van de dames
Stoetzer. Voor de aanwezigen was het
als steeds een zeer aangename avond.
Propaganda-Commissie "St. Mar-
tinus" voor Drankbestrijding.
Onder voorzitting van den heer
H. Janssen uit Bussurn hield boven
genoemde Propaganda-Commissie j.l.
Zondag een goed bezochte vergadering
eergisteren, toen ik bij 'm was
En toen ze nog lang gefluisterd,
gesmeekt, gesoebat had, toen
keerde hij dat smalle, bleeke, treite
rige, gemeene gezicht, die groene,
koude spotoogen naar zijn zuster toe.
Zei-ie
»Ja, jij hebt een aardig smoesje
over je, meid, dat snap ik allang.
Maar je weet 't... Ik mot minstens
twaalf riksen hebben... Op z'n minst
Niet later dan morgen
«Pas toch op... Moe hoort 't
schroeide haar brandende, hijgende
angstadem bij z'n oor »Moê voelt
dat jii hier bent...»
»Öm te beginnen» zei de bleeke
schooier op de canapé, en hij vormde
spiraaltje van zijn cigaretterook... »Of
anders»En drukte z'n kop bijna
tegen zusters hoofd aan. »Of anders
vertel ik van alles, liefie... Van je
avontuurtjes bij Abramsz... Toen Wil
lem je in den steek had gelaten... En
van 't kistje, dat op de Oosterbegraaf
plaats ligt... Dat kleine... Je weet wel."
Hij zag, in bet midden van de kamer,
waar de avond zwaar-schaduwde, al
de figuur van eene vrouw die daar
stond in zonderlingstarre roerloosheid.
Heel langzaam, héél kalm stond schooier
in het gebouw van het R. K. Jongens-
patronaat aan 't Zand. De notulen
werden gelezen en goedgekeurd. Mede-
gedeeeld werd, dat de districten klei
ner gemaakt zullen worden, ten einde
meer kracht te kunnen ontwikkelen;
de propaganda-commissie zal zich
splitsen in een deel ten Noorden en
ten Z. van de Lek.
Het voorstel Bussum om in 1911
een drankbestijders propaganda-tocht
in 't Gooi te organiseeren werd aan-'
genomen, eveneens het voorstel Mont-
foort, om een vlugschrift te doen
samenstellen over het verband tus-
schen alcoholisme en arbeidsduur en
de wisselwerking tusschen drankbe
strijding en verkorting van arbeidstijd.
Leerdam, waar op stuk gewei kt wordt,
was hierop tegen.
Het voorstel Wijk-bij-Duurstede
beoogde beteugeling van drankgebruik.
Besloten werd aan twee hoofdbestuuis-
leden op te dragen hiervoor propa
ganda te maken. Het andere voorslel-
Wijk om nieuwe afdeelingen op te
richten werd in stemming gebracht,
doch niet aangenomen.
Na de pauze kwam de bestuurs
verkiezing aan de orde, gekozen wer
den de heeren P. J. Th. Dieges,
Amersf., H. Janssen Bussum, J. W.
Stokman. Wijk-bij-Duurstede en de
dames E. Gener, Utrecht en C. P.
Th. Welters, Amersfoort.
In 't geheel waren aanwezig 12
Kruis verbonden, vertegenwoordigende
742 leden en 6 Mana-Vereenigingen,
vert. 493 leden.
Nu hield de heer A. Kellenaers uit
Leiden, redacteur van »De Hanzebode«
een lezing over het onderwerp: »De
Katholieke Drankbesliijding en de
Middenstand.»
Als inleiding deelde spreker mede,
dat het hem aangenaam was hier
zooveel dames, zelfs in nationale
kleederdracht tegenwoordig te zien,
dat het terrein hier uitstekend verkend
is, en dat er reeds veel gewerkt heeft,
zoowel hier, als iri de omgeving en
in het district.
Tusschen middenstand en drankbe
strijding bestaat een innig verband.
Spreker is nu tot zijn eigenlijke rede
gekomen en zegt zijn toespraak in 4
deelen te zullen splitsen
1. Welke middenstand wordt be
doeld? 2 Zijn er in dien stand drink
gewoonten? 3. Oorzaken ervan. 4.
Enkele der voornaamste middelen om
de drinkgewoonten te weren.
Vraag 1 kan beantwoord worden
metlandbouwers, ambtenaren, onder
wijzers, winkeliers kleinhandelaars en
dergelijke. De landbouwors en onderw.
hebben zich reeds in huri bonden
vereenigd, zoodat men met midden
standers bedoelt kleinhandelaars, win
keliers en patroons-Ambachtsbazen.
Vraag 2 kan met »ja« beantwoord
worden, al treedt het misbruik in niet
zoo hooge mate onder de midden
standers te voorschijn. Het misbruik
is noodlottig, neen verpletterend. Wat
is de oorzaak, dal tegenwoordig zoo
veel winkelzaken een kwijnend bestaan
leiden? Onvoldoende kennis, te hooge
weelde, doch ik overdrijf niet, als ik
zeg, dal iri 90 van de 100 gevallen
de kroeg de oorzaak is. Als ander
voorbeeld haalt spreker de ongevallen
statistieken aan. De meeste ongeluk
ken komen op Maandag voor, als
gevolg van het Maandag houden.
De drinkgewoonten zijn onder de
middenstand ook zeer ingeburgerd.
Veeleer dan de i ijke haalt hij dadelijk
de flesch op tafel. Wil hij nu voldoen
aan zijn plicht, aan moet hij zijn
op van de canapé. Bang was-ie niet,
maar toch werd 't hem, scheen wel,
wat onprettig. Hij tipte de asch van
zijn cigarette op het roode tapijt-
Ging toen in zijn boosdoeners-lef,
récht toe op de vrouw met de vlam
mende oogen en de in dolle wanhoop,
tot toespringen gereed-staande, saam
gewrongen handen...
Fluisterde haar nog toe... De vuisten
gereed tot toetasten, in de broekzak
ken... "Henri weet 't vóór Vrijdag...
Dénk eraan!... En as-je nog wat om
moê der leven geeft..."
Toen was hij weg, de schooier. En
uit de alkoof klonk een benauwd,
schorrig kuchen... zoodat Lena, de
aschblonde, haar laatste krachten ge
bruikte om de wegstervende nog een
teugje wijn-en-water te gaan bren-
gen...
In het Huis van Bewaring heeft de
haar toegevoegde verdediger uit haar
mond opgeteekend het verhaal van de
vrouw, die haar patroon bestal om
haar stervende moeder te beveiligen
tegen den broêr, die al sinds maan
den geld kwam afpersen. Die dreigde
te komen herrieschoppen vlak bij de
alkoof van wegstervend oudje. Die,
levens- en handelwijze hervormen.
Wat zijn de oorzaken?
Deze zijn overal dezelfde
Onvoldoende sociale ontwikkeling
en onvoldoende cultuur. Een beschaafd
volk zal dit niet doen. Ook geen of
onvoldoende organisatie is een voor
name oorzaak
Spreker was nu gekomen tot het
voornaamste deel van zijn rede: de
bestrijding. Hij waarschuwde al dade
lijk voor overdrijving en noemde een
voorbeeld, dat dit veel kwaad en
geen goed had gedaan. Begint met
den middenstander te overtuigen, te
winnen; doe het met ernst en kalmte.
Huisbezoek is uitstekend, vooial spre
ken met moeder de vrouw, en er op
wijzen, wat er met het verteerde geld
wel gedaan zou kunnen worden.
Als het tweede middel werd
genoemd de oprichting van R. Ka
tholieke middenstandsvereeriigmgen,
waartoe te Amersfoort reeds stappen
gedaan zijn. Dan kan de drankbesn ij-
ding nog voltrokken worden dooreen
goede actie tegen vergunningen Ook
noemt spr. nog het steunen van
drankbesti ijders vereenigingen en het
plaatsen van flinke artikelen over dit
onderwerp in de plaatselijke pers.
Met een: nSteunt den strijd door
woord en daad« eindigde spr. zijn
rede, die luide werd toegejuicht.
Besloten werd de volgende verga
dering weer te Amersfoort te houden.
Gislerenochtend werd nabij
Soesterberg door een auto van den
aviateur Küller een hondenkar aan
gereden. De hond werd gedood, de
kar vernield, terwijl de bestuurder
aan hoofd en borst ernstig gewond,
naar het Ziekenhuis alhier werd over
gebracht en in den loop van den dag
overleed.
Gisterenmiddag omstreeks half
vier kwam onze moedige vliegenier
Wijnmalen met zijn tweedekker boven
onze stad. Na eenige sierlijke bochten
om de Lieve Vrouwe toi en te hebben
beschreven verdween hij weer in de
richting Soesteibeig. Duidelijk was
het gesnor van den motor hoog in de
lucht te hooien.
Bij de gisteren gehouden ver
kiezing voor de Kamer van Koophan
del en Fabrieken werden de aftredende
leden de heeren J. Gerd. Kleber en
H. van Haselen herkozen, terwijl in
de plaats van den heer Sinnige, die
niet meer in aanmerking wenschte
te komen gekozen werd de heer D.
H. G. Kleber.
Van de 170 kiezers kwamen slechts
39 op.
In den ouderdom van 84 jaren
overleed Maandag de heer J. van
Rottenburg Kzn. ouderling der Ned.-
tlerv. Gemeente.
Bij het te Zwolle gehouden
examen voor gymnastiek, vrije- en
Oideoefeningen, werd door onze stad-
genooteu de dames A. J. Mulder, J.
M. P. Neven, L. C. M. Sinnige en H.
11. van Veen de acte behaald.
De ambtenaar bij de Ned. Cen
traal Spoor M. W. Ultee is van Har
derwijk naar hier overgeplaatst.
Gisterenmiddag werd in de Arend
een tentoonstelling van Chrysanten
geopend.
Tot leden der Commissie van
Toezicht op het Rijks-opvoedings
gesticht alhier zijn benoemd de
heeien jhr. J. W. A. Barchman Wuy-
tiers. J W. Jorissen, mr. J. K. H.
de Beaufort, ds. G. VV. C. Vunderink
en A. M. Tromp van Holst.
ook, dreigde, «alles te zullen vertel
len aan den man, dien zij liefhad;
dien zij vertrouwde na haar leven van
verterende passievan door gemis aan
zelfbedwang bezoedelde reinheid.
De toegevoegde verdediger had een
van de natgescbreide handen der
dievegge in een der zijne genomen
en poogde haar te troosten.
"Kom-kom," zei de advokaat in de
spreekkamer der gevangenis, »niet zoo
wanhopig. Uw zaak staat er niet slecht
bij... U is nog jong. Het leven ligt
vóór u... Moed gehouden, juffrouw I"
Zij zag hem aan met oogen, waarin
het leven vermoord was. Ze woelde,
met haar witte, vermagerde, zoekende
vingers in de nu-haast-gansch-ver-
grijsde, vroeger mooi-blonde haren-
Ze vond geen antwoord.
En de verdediger, de toegevoegde,
zocht vruchteloos naar verdere troost
woorden.
Begreep toen, dat noch zijn pleidooi
noch het vonnis van den rechter,
straks komend, hier in deze levens
smart, bij deze bijna-gesmoorde zucht
naar levensgenot, Dat zij niets
meer konden bederven, vernielen, of
ook herstellen, goedmaken...
MaItke Corbeau.
