ItfISUlf I
Nieuws- en Advertentieblad
voor de Provincie Utrecht.
gflfememcfc
BERICHT.
FEUILLETON.
No. 84.
Zaterdag 21 October 19^1
Veertigste jaargang.
VERSCHIJNT WOENSHAfi EN ZATERIIAli
HET GEHEIM VAN X,
BUITENLAND.
Amersfoortsche Courant
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden met Zondagsblad 1.15;
Franco per post door het geheele Rijk 1.25.
Afzonderlijke Nimmer! 3 Cent.
Ingezjnden stukken in te zenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
Uitgever G. J. SLOTHOUWER.
Bureau: Langestraat 17. Telephoonn0. 69.
ADVERTENTIËN:
Van 16 regels 0.50; iedere regel meer 7'U Cent.
Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend.
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
No. 30 '21 October 1911.
iTniilt niTin i il 11'iwhHaii .i
Epn zestal interessante foto's zijn
ditmaal aan den ltaliaanscb-Tui kschen
Oorlog gewijd als:
Vetrekkende troepen uit Venetië.
Benghazi (Tripoli) in Vogelvlucht.
Hoofdoflicier met Italiaansche sol
daten. Een gewapend Albanees.
Turksche Infanterie op marscb.
Turksche Cavallerie.
De vijf laatste foto's ontvingen wij
van onzen correspondent teConstan-
tinopel en zijn de eenigen, die hier
te lande worden gepubliceerd.
Madame Céleste Gril van deFransche
Opera, in twee harer beste rollen
sManona en »Tba'is«. Opvoering
van »de Oude Korporaal» te 's-Hage.
De Feesten te Alkmaar, met drie
foto's van de gecostumeerden.
Het Stoomschip »Edward Dawsona
in brand. Tegeltableau S S. Oranje
Nassau. Volkstuinen in de resi
dentie met '2 foto's. Fruittentoon-
stelling te Eist. Begrafenis van
den heer Soesman te Rotterdam.
Dr. van Leeuwen en zijn violeribouw.
met portret. Het drama te Rot
terdam, met foto's van het buis, waar
de moord plaats had en portretten
van de slachtoffers. De moordenaar
van Stolypin, met afbeelding van het
ridderkruis van den Minister, dat door
een kogel werd doorboord. H. V. V.-
Sparta, Rotterdam, 32. Het 25-
jarig bestaan van de Deli-Brouwerij
te Amsterdam. De nieuwe vinding
van den beer Rutten, waardoor gas-
verstikking wordt voorkomen. De
aankomst van een ridder van de Mili
taire Willemsorde met het Stoom
schip «Vondela te Amsterdam.
Voorls portretten van bekende land-
genooten, het vervolg van den roman
de Rubriek van Redacteur X en het
Kindernummer »Ons Prinsesje».
In het geheel 37 foto's.
De geabonneerde
wonende
wenscht zich te abonneeren op het
weekblad „PAK ME MEE", tegen den
prijs van 3'/j cents thuis bezorgd.
De Turksche vloot.
Uit Konstantinopel wordt aan den
»Beiliner Lokal Anzeiger geseind:
Het feit, dat de vloot uit den Bosporus
door de Zee van Marmora naar de
Dardanellen gestoomd is, heeft hier
aanleiding gegeven tot geruchten, dat
zij in opdracht had den Archipel te
beschermen tegen de Italiaansche tor-
pedobootjagers.
Dit gerucht is onjuist, men is niet
van plan de vloot, die met gioote
nationale opofferingen gebouwd is ter
bescherming tegen Rusland en Grie
kenland, piijs te geven aan de Itali
aansche overmacht. De vloot zou,
wanneer er niet iets zeer onvoorziens
gebeurt, de Dardanellen niet verlaten,
niettegenstaande zij volkomen voor
den oorlog is toegerust en zelfs tri
staat zou zijn de Italiaansche torpedo
booten, die in den Archipel zijn, in
bedwang te houden.
Er moet rekening mede gehouden
worden, dat deze schepen slechts als
lokmiddel uitgezonden worden om de
Turksche vloot uit de Dardanellen te
lokken.
De Turksche regeering is zich te
zeer bewust van den noodlottigen
indruk, dien een eventueel verlies van
de vloot, gebouwd uit de spaarpen
ningen van het geheele volk, zou
maken, dan dat zij deze vloot zou
President Taft heeft niet te klagen,
dat het hem op zijn tegenwoordige
reis aan buitengewone emoties ont
breekt. Maandag j I. ontsnapte hij aan
een dynamietaanslag, te Denver schijnt,
een gelukkig veiijdelde,samenzwering
om hem te vermoorden te zijn ge
smeed en nu is bij weder aan een
spoorwegongeluk ontkomen. Volgens
een telegram nl. uit Las Vegas in
Nevada was er bijna een zeer ernstig
ongeluk gebeurd toen de trein, waar
mede de president reisde, door een
verlaten, zandig gedeelte van de lijn
San Pedro—Los AngelosSalt Lake
reed.
De machinist bemerkte nl.. terwijl
de trein met duizelingwekkende snel
heid voortreed, dat een der wielen
was losgeraakt en hij slaagde er ge
lukkig nog in den trein lot staan te
brengoD, juist toen deze bedenkelijk
begon te zwaaien eri dreigde om te
slaan en in een greppel terecht te
komen.
Volgens de »Leipziger Neueste Nach-
richten zal het spionnage-proces tegen
den Britschen onderdaan Max Schultz
en vier medebeschuldigden den 16en
Nov. a.s. voor het Reichsgericht in
behandeling komen.
Schultz zit al sinds Maart gevangen.
Er is nog niets bewezen; maar vol
gens de Duitsche bladen stond Schultz
aan hel hoofd van een wijdvertakte
geheime organisatie van spionnen, die
zich door omkooperij gegevens om- quaestie van ongevallenverzekering
Irent Duitsche havens en scheeps- Een rnijnwi-rker, die wegens een onge-
werven trachtten te verschaffen, ten I val schadevergoeding kreeg, beklaagde
einde die aan de Bntsche Admiraliteit1 zich, dat de mijnmaatschappij, waarbij
mede te deelen. i hij werkzaam was, de schadeloosstel-
i stelling wilde verminderen, daar de
directie van oordeel was, dat de man
doodgeschoten door den 18-jarigen
tegenstander, die eeri lichte wonde
kreeg.
De duelwoede is in het Duitsche
rijk wel erg, als zij tot zulke dwaas
heden leidt. De jonge gymnasiasten
deden beter zich te meten op de
grammatica of aan het lurnrek, dari
op bet pistool. Als kinderen met
schietwapenen omgaan begaan zij on
gelukken. Groote menschen duelleeren
ook wel, maar schieten mis. Dan is
aan de eer ook voldaan!
Over bet duel tusschen gymnasi
asten in Rudolfstad kan nog het vol
gende worden medegedeeld:
De jongens wandelden naast elkaar
zonder eeri woord te zeggen, naar
het bosch, trokken, daar aangekomen
jas en vest uit, en mat keerden de
hartstreek door een rood kruis te
teekenen op het hemd. Op 20 pas
afstand gingen zij staan. De belee-
digde partij schoot eerst, doch schoot
mis. De tegenpartij raakte evenmin.
Toen werd opnieuw geschoten en
de beieediger werd toen licht gewond
viel op den grond en riep: »Schiet
nog eens!!«, waarop de beleedigde
jongen zijn collega doodschoot. Toen
hij zag wat bij gedaan had school
hij zichzelf twee schoten in het
lichaam. Gisteravond stierf ook hij.
Een merkwaardig rechter.
Een merkwaardig rechter is Judge
Ruegg. Hij had te oordeelen overeen
Ook een duel!
Te Rudolstadt heeft dezer dagen,
of liever want het geval speelt bij
nacht dezer nachten een duel
plaats gehad tusschen twee gymna
siasten; de hoeren waren 16 en 18
jaar oud en hadden een geschil ge
kregen over een kalverliefde uit de
zekere werkzaamheden in de mijn
wederom kon verrichten Ten einde
einde zich van de juistheid der bewering
le overtuigen trok rechter Ruegg zelf
het mijnwerkerspakje aan en ging hij
in de mijn om den aangewezen arbeid
te verrichten Toen de rechter des
dansles. De 16-jarige duellist werd middags in de rechtzaal terugkeerde
leek hij zeer vermoeid de opgedane
ervaring was ongunstig voor de maat
schappij. Rechter Ruegg besliste, dat
de mijnwerker den hem aangeboden
arbeid niet kon verrichten en bepaalde
dus dat van een vermindering der
schadeloosstelling nog geen sprake
kon zijn.
In een der vele café concerten op
Montmartre neeft zich een vermake
lijk geval voorgedaan, het gevolg van
een giap. Er werd een revue opge
voerd, waarbij iemand moet optreden
om aan de vrouwelijke hoofdrol een
prachtig bouquet aan te bieden. Zij
moet daaraan ruiken, veriukt over
de heerlijke geuren die er uit op
stijgen. Al de dametjes van het koor
moeten dan mee genieten en zoo gaat
de ruiker van hand tot hand en van
neus tot neus. Zoo ging het ook nu
weer, maar toen zij er aan rook, be
gon de hoofdpersoon verschrikkelijk
te niezen en al de juffertjes deden
maar atchie! atchie! Het werd
een echt nieskoor, langdurig en on
bedaarlijk. Het niezen hield niet meer
op. De toeschouweis begonnen te
lachen. Ze riepen maar:»Gezoridheid
juffrouw! Wel bekome het u!« En
dan lachte de heele zaal dat het da
verde. De voor stelling moet gestaakt
worden, want de steeds niezende» ver-
toonsters waren totaal in de war.
Het was duidelijk dat de bouquet
door een grappenmaker was bestrooid
met het een of ander sterk nieskruid.
De politie zoekt den euvelda'der, maar
zonder veel kans hem te vinden.
fn Amerika is een pennestrijd ont
staan tusschen twee genealogen of
John Rockefeller de petroleum- en
zilverkoning, al dan niet van vorste
lijke afkomst is. John D z.a. hij
gewoonlijk genoemd woidt is in
Amerika geboren, de afstamming
moet dus in Europa worden gezocht
en de waag is nu, of zekere kolonel
Humphrey uit Kent, die in het begin
d-r 17e eeuw naar Boston overkwam
IN IDH DIEPTE.
EEN AMERIKAANSCHE GESCHIEDENIS.
21)
Op klokslag drie trad Bob neuriënd
het huis binnen; de whisky had zijn
hart en zijne tong los gemaakt en de
komedie kon nu beginnen.
«Mijne dierbare," riep hij, bij juf
frouw Smith in de kamer tredend
«mijne dierbare, ik ben heerlijk geluimd,
want ik heb goede zaken gedaan en
zoo veel verdiend dat wij schitterend
bruiloft kunnen houden; dadelijk kun
nen wij huwen."
Juffrouw Smith liet het toe dat Bob
haar taille omvatte en haar toelonkte,
maar toen hij haar met zijn mond na
derde, toog zij achteruit, want hij rook
sterk naar brandewijn en kaas.
«Zoo gauw gaat het niet, mijnheer
Schmidt" zeide zij zoo mogelijk teeder
en vriendelijk, «want wij hebben vooraf
nog veel te bespreken."
«Precies I" antwoordde Bob, terwijl
hij zich aan de andere zijde der tafel
tegenover juffrouw Smith neer liet en
naar de flesch greep.
«Voor alles wil ik u vragen, lieve
mijnheer Schmidt, of je mij werkelijk
en oprecht bemint; want ge weet een
hnwelijk zonder liefde is
«Als een hond zonder staartvulde
Bob zeer ernstig aan.
«Maar welk een vergelijking!" riep
juffrouw Smith.
«Ge hebt gelijk, de vergelijking
hinkt, maar mijne liefde voor u hinkt
niet. Ik zeg u, ik bemin u, tot dol
wordens toe. Stel mij op de proef!"
«Ach, weet ge, lievemijnheerSctimidt
ik ben zulk een naar liefde dorstende
ziel, van zulk een teergevoeligen aard,
en verlang een man, die mij bemint,
zachtzinnig, zoo geheel belangeloos be
mint Bij voorbeeld zoo als uw vriend
de kapitein Hammer, Rosa Holder
bemint."
«Zoo?! Hij bemint dus ook?
Hiervan heeft de veinsaard mij geen
woord gezegd. Hoe heet zijne beminde?"
«Rosa Holder."
«Rosa Holder? Zoo? Hm.
Dien naam moet ik kennen juist,
hij schiet mij nu te binnen ik heb een
schoolkameraad gehad, die Holder
heette Frans Holder I"
«Frans Holder? Zoo heet ook de
oom van het meisje; zij ia uit Wangen-
heim."
«Verdoemd!" schreeuwde Bob en
sprong met goed gespeelde verbazing
op; «dan moet ik haar zien, het is de
nicht van mijn ouden vriend, van wien
ik u veel weet te verhalen, lieve juffrouw
Smith, laat haar even roepen!"
«Heeft uw vriend Hammer u dan
niet gezegd, dat zij niet meer hier is
«Geen WoordWij hebben elkander
trouwens eerst op den «Zeewolf" leeren
kennen. Maar verhaal mij liever van
Roza Holder, wat van haar geworden
is; want ik stel belang in het meisje."
«Br is niet veel van te verhalen,"
antwoordde juffrouw Smith.
«Op zekeren dag kwam een fraai
man uit Chicago, betaalde de schulden
welke zij bij mij had, dronk Champagne
met haar, en werd razend op haar
verliefd. Toen waren zij bijna altijd
bijeen men zag ze altijd te zamen, en
eindelijk bleek'het dat de fraaie jonge
man door haar oom gezonden was.
Hij had aan zijn sterfbed gezeten,
had hem de oogen dicht gedrukt,
maar vooraf den last ontvangen, het
nichtje van den ouden man te Michigan
optezoeken, haar te groeten en haar te
zeggen, dat de bewuste brief nu ge
opend kon worden."
«Welke brief was dit?" onderbrak
Bob de spreekster.
«Hij bevatte het testament van den
ouden man."
«Het zal een bedelaarsboel zijn, dien
hij haar heeft nagelaten?"
«Of het veel of weinig is. weet ik
niet. Ik weet slechts, dat Roza den
jongen man tot haar gevolmachtigde
maakte en hij naar New-York heen trok.
Eenigen tijd later kwam een brief van
hem, die den wensch bevatte dat zij
naar zijne zuster te Chicago zou gaan,
en zij ging."
«Naar Chicago, dan ken ik misschien
haar minnaar, en kan haar bij gelegen
heid een bezoek brengen. Hoe heet haar
beminde
«Jim Meijer
«Meijer! Hm, dat is geen zeldzamen
Daam in de wereld. Het zaltenletste
wel de «fraaie Meijer," zijn geweest?
Hoe zag de adonis er uit?"
Juffrouw Smith werd ongelukkig,
maar zij bedwong zich en zeide: «Hij
was elegant gekleed in het zwart, zoo
ik mij niet bedrieg hij had donker
haar en een donkeren zwaren baard,
scherpe gelaatstrekken, borstelige
wenkbrauwen, levendige, bijna zwarte
oogen, dunne lippen, fijne handen,
kleine voeten kortom, hij zag er
uit als een gentlemen."
«Och, zoo kan iedereen er uitzien.
Had hij niets bijzonders aan zich?"
«Hm, jal" zeide zij na eene pauze,
I «hij droeg gewoonlijk een kleine roode
mosroos in het knoopsgat, die een rid
derlint of bloeddroppel geleek I"
«Verdoemd, dan heeft hier vriend
Fulton weder komedie gespeeld I"
barstte Bob los.
«Wie?" vroeg juffrouw Smith met
achterdochtigen blik.
«De grootste don Juan van Chicago,
Jim Fulton Maar deze heeft evenmin
een zuster als ik, en zal het meisje
voor den gek hebben gehouden."
Juffrouw Smith haalde de schouders
op. «Wat gaat het mij aan, spreken
wij liever over ons zeiven Ge zijt dan
nog altoos vooi nemen met mij te hu
wen, zoo ik hierin bewillig?" vroeg
zij, regelrech op het doel afgaande,
omdat haar de zaak te lang duurde.
«Zeker," antwoordde Bob, «waarom
zou ik niet ik ben lang meerder
jarig."
«Spreken wij dan van het stoffelijke
dat vooral bij een huwelijk in aanmer
king moet komen. Ge ziet, ik heb een
fraai eigendom; wat hebt gij?"
