NIEUW1
Nieuws- en Advertentieblad
voor de Provincie Utrecht.
@Qfefflteniee
BERICHT.
So. 86.
Zaterdag 28 October 1911.
Veertigste jaargang.
m
I
V
VERSCHIJNT WOEi'SIM W ZATBK0A6
BUITENLAND.
IDe Oorlog-.
FEUILLETON.
IHST JD"E3 DIEPTE.
Amersfoortsche Courant
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden met Zondagsblad 1.15;
Franco per po9t door het geheele Rijk 1.25.
Afzonderlijke Nnmmers 3 Cent.
Ingezonden stukken in te zenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
Uitgever G. J. SLOTHOUWER.
Bureau: Langestraat 77. Teiephoonn0. 39.
ADVERTENTIËN:
Van 16 regels 0.50; iedere regel meer 7Cent.
Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend.
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
No. 31 28£October 1911.
vjw. ca fattori—.^—
Dit nummer beval als voorplaat
een tweetal foto's van:
De overstrooming bij Durgerdam.
Voorts: een der voornaamste for
ten van Tripoli, waarop [door de
Italianen de Italiaansche vlag geplant
is. De geweldige Overstroomiiigen
in Amerika, waarbij duizenden r^eii-
sclien het leven veiloren. De Revo
lutie in China. Inval van de Monar
chisten in Portugal. Portret van
den Italiaariscben gouverneur van
Tripoli. De Fransche Opera, met
een tweetal portretten. Bezoek
van de Koningin aan de Residentie.
Een gepantserde vliegmachine, do
nieuwste vinding op bet gebied van
de aviatiek. Kinderen, spelende op
'het platdak van het Schoolgebouw
Het Stoomschip »Medusa« te Rotter
dam. De Marokkaanscbe kwestie
met 2 foto's. De verdwijnende
Zandstraat, bijgenaamd »de Polders
te Rotterdam, met 2 foto's. De
Dieventaal, met belangwekkend ar
tikel, opgeluisterd door 10 foto's.
Ten slotte: portretten van land-
genooten, Rubriek van Redacteur X
en het Kindernummer »0ns Prir,sesje«,
zoomede de Vervolgroman «Het Ge
heim van X«, en de uitslag van de
puzzles van «Redacteur X« en «Tante
Louise« waarbij een dertigtal wit
marmeren Klokjes werden uitgeloofd.
De geabonneerde
wonende
wenscht zich te abonneeren op het
weekblad „PAK ME MEE", tegen den
prijs van 3'/» cents thuis bezorgd.
y
Ecu aanval rlcr Arabieren.
Aan de «Berliner Zeitung am
Mil tags wordt uit Djerna in Tunis
geseind: «De aanval der Turken op
den 23stcn Octobei, die voor de Ita
lianen met zulke zware verhezen zou
eindigen, geschiedde van twee kanten
met volkomen moderne cavalene en
artillerie. Op het bloedig gevecht
volgde tegen den middag onverwacht
een zeer heftige aanval van de Ara
bische cavalerie, die ongemeikt tot
de stadsmuren wist door te dringen,
op hun weg nog steeds salvo's afvu
rende eri onder de bevolking een
ernstige paniek verspreidende. Alles
vluchtte in de huizen en sloot de
deuren dicht. De paniek werd nog
grooter. toen ook uit de vensters en
van de daken der huizen voortdurend
geschoten werd.
Het systematisch gecombineerde
optreden van Turken en Arabieren
heeft een geheel andere opvatting
doen ontstaan omtrent den oorlogs
toestand Het doel van de Turksch-
Arabische actie is ongetwijfeld, een
groot bloedbad aan te richten onder
Ie Italianen, waarop dan een algemeen
appèl tot de Mohammedanen volgen zal
De Italianen hebben, nadat eindelijk
de aanval der Turken en Arabieren
afgeslageD was, een groot aantal
menschen gevangen genomen. De
strenghe'd, waarmee de Italianen den
Turksch-Arabischen opstand onder
drukken, is ongetwijfeld gemotiveerd,
doch het fanatisme van de Moham
medanen zal hierdoor tot het kook
punt stijgen.
Alle Turksche kwartieren, zelfs de
moskeeën, worden door de Italianen
doorsnuffeld.
In goed ingelichte kringen acht men
hier den toestand zeer kritiek. Men
vraagt zich af, waarom de meest
belanghebbende mogendheden, Frank
rijk en Engeland gaen schepen hier
heen zenden De Italianen hebben met
genoeg rnacht en" ook geen belang,
om het leven en de eigendommen van
vreemden, in geval van een algemee-
nen opstand, te beschermen.t
Uit particuliere berichten, welke de
Berlijnsche bladen uit Tripolis en
Derna ontvingen, en ook uit het
ofïïcieele Italiaan che telegram over
de gevechten van Maandaa, blijkt dat
de «wandeling» naar Tripolis voor de
Italianen zeer bedenkelijk begint te
worden en dat de Italiaansche triomf
liederen te vroeg zijn aangeheven.
De verovering van Tripolis zal waar
schijnlijk geon kinderspel zijn en de
algemeene oorlogstoestand kon voor
de Italianen thans wel eens zeer ernstig
worden, daar Turkije nu minder dan
ooit geneigd zal zijn tot het sluiten
van een spoedtgen of onvootdeeligen
vrede, en elke poging van Italië om
een beslissenden slag te slaan bin
nen de provincie Tripolis slechts aan
leiding kan geven tot, ook voor Italië,
ongewenschte complicaties.
Uit Dei na wordt ook aan het «Ber
liner Tageblatt« seint, dat alle Euro
peanen vreezen voor het uibreken
van een beweging tegen de vreemde
lingen en niet alleen tegen de Itali
anen, die evenals de andere buiten
landers zich door de schijnbare kalmte
van de bevolking tot zorgeloosheid
hebben laten verleiden.
«Alle stammen in het binnenland
schijnen met de Turken gemeene zaak
te maken. De bevolking is veront
waardigd over de houding van Has
soena-pasja en andere hoofdlieden van
de Arabieren, die naar de Italianen
zijn overgeloopen.
Hoeveel Arabieren er na het dempen
van den opstand door de Italianen
gevangen genomen werden is uit de
verschillende berichten niet meteenige
zekerheid op te maken. Het cijfer
wisselt van 200 tot 2000. Dit laatste
geeft de »Tribuna« en deze ook weet
te vertellen, dat deze gevangenen niet
gefusilleerd zullen worden doch go-
bracht naar de Trerniti-eilanden.
Intusschen echter zijn reeds 40 der
gevangen genomen Arabieren doodge
schoten.
In Italië zelf ziet men in, dat de
expeditie niet zoo gemakkelijk zal zijn
De bladen onderdiukken hun teleui-
stellmg daarover niet. En zij dringen
natuurlijk aau op de krachtigste maat
regelen tegen de «verraderlijke» Ara-
bieren.
Zoo schrijft de «Tri'ouna:» «Poli
tieke gezwellen e'schen het onmiddel
lijk gebruik van het mes. De samen
zweerders zijn in onze handen. De
verraders moeten met hun leven
boeten. Deze harde lessen zijn nood
zakelijk. Zij zullen de gedachte aan
opstand uit vele hoofden verjagen.
Het gevecht bij Tripolis.
Een door de Italianon ondernomen
groote verkenning uaar het Zuiden,
waaraan twee regimenten infanterie
artillerie en cavalerie deelnamen, had
geen resultaat. De exbeditie bleef na
drie uur in het zand steken en moest
terugkeeren. In het onmiddelijk aan
grenzende achterland van de stad
Tripolis zijn thans 30 000 Arabische
ruiters, onder Turksche officieren. De
Turksche voorposten zijn 12 K. M
zuidelijk van Tripolis bij Ain Sara;
d9 hoofdmacht ligt daarachter. De
Arabieren brengen het bericht, dat
de bergketens aldaar zeer versteikt
zijn. De Italiaansche voorposten in
het westen van Tripolis vertoonen
gapingen. De troepen hebben zich bij,
Tripolis huiselijk ingericht, stallen ge
timmerd, zelfs batterijen en talrijke
hospitalen gebouwd. De zware paar
den, muildieren en ezels, die in Tri
polis geland zijn, zfin in het zand
niet te gebruiken, daar zij niet ge
traind zijn en zich niet kunnen wen
nen aan het wetnig water, dat bun
gegeven moet worden. De tucht on
der de Italianen is voorbeeldig. De
leiensmiddelerprijzen stijgen en de
cholera breidt zich steeds meer uit.
Luchtschepen en vliegmaschines
in Tripolis.
De Berlijnsche berichtgever van
het Handelsblad seint:
Generaal Compiani publiceert een
interessant artikel over het gebruik
van vliegmaschines en bestuurbare
luchtschepen in Tripolis Volgens hem
is bet oordeel voor Italië onbereken
baar. Door deze toestellen wordt de
guerilla, georganiseerd door Enver
Bey, onmogelijk gemaakt, daar zij
den Turken verhinderen, de voorpos
ten van de Italianen lastig te vallen
zonder een grooten slag te leveren.
Iedere vlieger heefteen aantal kleine
bommen bij zich. Wanneer de Tur
ken van Dsjebel uit een actie onder
nemen zouden, kunnen zij zonder ver
lies voorde Italianen door deze bom
men op de vlucht gejaagd worden,
en de luchtschepen en vliegmaschines
zouden haar vernielingswerk tot in
de schuilhoeken vau de Turken kun
nen vooitzettcn.
In theorie lijkt het heel mooi. In
de praktijk, bij het jongste gevecht
in Tripolis, heeft men niets van al
dit moois gemerkt.
Volgens berichten uit Chicago ver
ergert de toestand in Oklahoma met
het uur. Zooals wij reeds berichtten
werd te Cowetta dezer dagen een
neger door blanken doodgeschoten en
hadden de zwarten daarop besloten
bloedige wraak te nemen.
In den omtrek van Cowetta wer
den Maandagnacht een aantal boer
derijen door de woedende negers ver
in bi and gestoken en de bewoners
vermoord.
Te Cowetta zelf worden do negers
in bedwang gehouden door de troe
pen, die uit Muskogee ter bescher
ming zijn gezonden, maar in de bui
tenwijken hebben Maandagavond
herhaaldelijk bloedige botsingen plaats
gehad tusschen de militairen en de
negers, wier aantal op 2500 man
wordt geschat.
EEN AMERIKAANSCHE GESCHIEDENIS.
23)
HOOFDSTUK X.
EEN GEOFFERDE.
Sedert Rosa Holder wist dat haar oom
dood was, kende zij geeu anderen wil
meer, dan dien van den geliefden
man, die thans alles voor haar was.
Mocht hij haar geschreven hebben
"Rosa, het is mijn wensch, dat ge in
Kalifornië woont, terwijl ik in Europa
moet zijn," zou zij zonder te morren,
boe zeer met bloedend hart, de verre
reis ondernomen hebben.
Het verlies van haar oom, dien zij
nauwelijks gekend had, trof baar niet
erg, want zij had in zijne plaats Meijer
erlangd, die tot haar was gekomen
als een nalatenschap uit de andere we
reld. Het kwam haar niet zonderling
voor, dat Meijer niet eerder met de
overlijdensakte en de vermeende last
geving van den overledene te voor
schijn kwam, dan toen hij van hare
liefde volkomen zeker was, toen zij
hem niet meer ontgaan kon, integendeel
zij vond dit fraai en kiesch. Meijer
wilde haar eerst zijn liefde geschonken
hebben voor bij haar de hoop op
haar oom ontnam.
Meijer behoefde haar niet eens om
de nalatenschap van haar oom te vra
gen, zij gaf ze hem vrijwillig, zij ver
zocht hem zelfs eene volmacht aan te
nemen, om bet geld in baar naam te
ontvangen, en hij deed dit, boewei
schijnbaar weerstrevend, want bet
was hem bijna onmogelijk zich van
haarook slechts voor een korte
poos te scheiden. De volmacht welke
zij ongelezen onderteekende, en zelfs
niet volkomen begrepen zou hebben,
daar zij in de Engelsche taal was opge
steld, was een der omslachtigste, welke
men zich verbeelden kan. Zij liet den
gevolmachtigde of diens procuratie
houder, de volkomen vrije beschikking
over het nagelaten vermogen van
Frans Holde?.
Fulton Meijer bad spoediger en ze
kerder zijn doel bereikt, dan hij ge
hoopt had, en het beste van de zaak
was: met de procuratie in zijn zak
kon hem geene rechtbank ter wereld
iets maken, niemann hem het vermogen
onthouden. Hij ging volkomen gerust
op reis naar New-York.
Toen bij zich daar bij den in het
testament genoemden vrederechter
aan diende, reikte men hem na dat
hij zich gelegitimeerd had, een zeer
dunnen brief, die bepaald geen aan
zienlijk vermogen, zelfs niet in bank
noten, kon bevatten. De brief was
geadresseerd: «Aan den houder van
mijn testament," en bevatte een door
Holder eigenhandig geschreven briefje
met deze woorden: «Onderaarschen
Zoo de houder zich legitimeeren
kan, geeft haar dan in Godsnaam het
erfdeel van haar vader.
Frans Holder."
Toen Fulton dit briefje gelezen had,
zeide hij "Dat is blijkbaar onzin, waar
zal ik de «onderaarschen" vinden?"
«Dat is niet moeielijk," antwoordde
de vrederechter, «kom morgen op dit
uur terug, dan zult ge hier iemand
vinden, die u inlichting zal geven."
Fulton kwam den volgenden dag,
en werd aan een man voorgesteld, die
er als een gewoon arbeider uitzag.
«Zijt ge een der onderaardschen
vroeg Fulton spottend, terwijl hij den
vreemde bijna minachtend van onder
tot boven mat.
«Misschien!" antwoordde deze
ernstig «maar het vragen komt u
niet toe, maar mijMet welk recht
stelt gij u voor als de gevolmachtigde
van Rosa Holder, het meisje is
minderjarig."
Deze vraag bracht Fulton slechts
een oogenblik van zijn stuk, maar
hij bedacht zich spoedig en zeide
«Gij bedriegt u, zij is naar de Ame-
rikaansche wet meerderjarig, sedert
zij mijne vrouw is."
«Zoooo! is zij uwe vrouw," zeide
andere gerekt, «dat verandert inder
daad de zaak, maar hiervan staat
niets in uwe volmacht."
«De volmacht is vöör ons huwelijk
geschreven," zei Fulton haastig. «Ik
hoop dat gij zulks niet als een hindernis
zult beschouwen, om mij dadelijk het
geld ter hand te stellen, want de
volmacht is onbeperkt."
«Dadelijk!" vroeg de andere spot
tend, «ge denkt toch niet dat ik het
geld in mijn zak bij mij draag, om
het u tegen een eenvoudige kwitantie
te overhandigen? Zoo gauw gaat het
volstrekt niet, mijnheer Meijer! Eers
tens heb ik mijne loge bericht te geven
van uwe vordering, en dan moet de loge
een algemeene vergadering bijeen
roepen, die uwe vordering onderzoekt.
Zoo ge dns na vier weken weder hier
wilt komen, dan kunnen wij over den
eventueelen betaaldag spreken."
«In vier weken!" riep FultoD, «O,
waar denkt ge aan Ik verlang de
dadelijke voltrekking van het tes
tament Wie staat mij borg, dat gij
met uwe loge in vier weken niet
spoorloos in den aardbodem verdwenen
zijt
«Ikzei de magistraatspersoon, in
wiens bureau dit gesprek gevoerd
werd.
Dat moest voor Fulton voldoende
zijn en hij ging morrend heen.
Fulton was een slimme spitsboef.
Rosa was voor hem zulk een langen
tijd in het huis van juffrouw Smith
niet veilig genoeg, zij moest voor alle
hinderende gebeurlijkheden verwijderd
worden, en hij schreef haar derhalve
dadelijk na het gevoerde gesprek een
brief, welk brokstuk wij den lezer
hebben voorgelegd.
Wordt vervolgd.)