NIEUWE Nieuws- en Advertentieblad voor do Provincie Utrecht. gflfememefc BERICHT. De Geschiedenis van eene Verpleegster. Zaterdag 4 November 1911. Veertigste jaargang. VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG BUITENLAND. ZD© Oorlog*. BINNENLAND. FEUILLETON. ïso. 88. Amersfoortsche Courant. ABONNEMENT SP B IJ S: Per 3 maanden met Zondagsblad 1.15; Franco per post door bet gebeele Rijk 1.25. Afzonderlijke Nummers 3 Cent. Ingezonden stukken in te zenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag. Uitgever G. J. SLOTHOUWER. Bureau: Laugestraat 77. Telephoonn0. 69. AD VERTENTIËN: Van 16 regels f 0.50; iedere regel meer 7'/, Cent. Advertentièn viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend. Groote letters en vignetten naar plaatsruimte. No. 32 4 November 1911. ma Dit zeer actueel Nummer, bevat als voorplaat Een episode uit den Italiaansch Tuikscben oorlog: het oogenblik.dat de Itaiiaansche Mariniers naar de lijken hunner makkers zoeken.* De vernielde Parkschouwburg te Amsterdam. Staking te IJmuiden. De fabriek van de firma Vei kade te Zaandam (in zilver). De Frarische Opera met 2 foto's. Albert Vogel in «Schmink en pruik«. De opvoe ring van Koning Oedipus, met 3 foto's. Ons Maandag's Geïllustreerd Sport- bulletin, met 5 foto's. Het vei trek van Dr. Koch uil Suriname. Ver- eeniging: «Het Eereteeken voor menschlievend hulpbetoon Pnns Hen drik» te Amsterdam De eerste schoten uit het kanon van het Ita liaansch Oorlogschip »Benedetto« (een zeer merkwaardige foto) en Een pro jectiel in zee ontploft. De Krijgs verrichtingen der Italiaanse.be soldaten in den Oorlog tegen de Turken, met 3 foto's. De Chineescbe Revolutie, met 11 fraaie foto's. Voortsportretten van landgenoo- ten, de rubriek van Redacteur X, het Kindernummer «Ons Prinsesje». Na afloop van het vervolgverhaal «Het Geheim van X», wordt een aanvang gemaakt met den boeienden roman, getiteld In het geheel bevat dit Nummer 41 foto's. Uit Konstantinopel wordt geseind aan de «Vossische Zeitung» In mili taire kringen is men zeer veiheugd, dat de bronnen van Boemeliana door de Turken heroverd zijn. Hierdoor zijn de Italianen wat het drinkwater betreft alleen op de vloot aangewezen, die bij bet stormachtige weer ver van de kust moet blijven. De Italianen ■in Tripolis hebben alleen de keus lusscben zicb overgeven en sterven. De toestand in Benghasi zou voor de Italianpn even ongunstig zijn.« Zoo gunstig luiden voor de Turken de particuliere telegrammen van het oorlogstooneel niet. Uit Djerba in Tunis weid den eersten November aan het «Berliner Tageblaito geseind: «Dinsdagmiddag om 3 uur zijn de eerste 70 m M. granaten uitdeTurk- sche berg-batterij op de stad Tripolis gevallen. Twee projectielen zijn in de onmiddellijke omgeving van bet Duit- sche consulaat gesprongen, zonder echter schade aan te richten. Sedert Vrijdag, dus sedert den 27sten October, had er eiken dag een gevecht plaats, waaraan de veld- en berg-artillerie deelnamen. Zondag is een hospitaal- schip met dames van het Roode Kruis aangekomen. De cholera breidt zich bedenkelijk uit. Honderden soldaten lijden aan deze ziekte, die ook vele Joden en Arabieren heeft aangetast, Gisteren nog stierven in het militair hospitaal 25 soldaten. Niettegen staande de zeer strenge maatregelen, door de Italianen getroffen tot depor tatie van honderden is de positie der Europeanen ernstig, vooral daar de Itaiiaansche soldaten bij vergissing een Malthezer en twee Grieken hebben doodgeschoten, en de cholera zicb sterk uitbreidt.» De Itaiiaansche nederlaag bij Tobroek. De Arabische krant «El Moeajad» meldt het volgende over de gevechten bij Tobroek, waarbij de Italianen in een hinderlaag vielen. Iri Tobroek was slechts een garnizoen van 50 Arabi sche soldaten. Daar tegenstand doel loos geweest zou zijn, besloten de sjeiks een krijgslist toe te passen. Zoodra de Itaiiaansche vloot bij Tobroek verscheen, kondigde de sjeik Sabri Jassin, m naam van vier Arabi sche stammen, den Italiaanscben com mandant zijn onderwerping aan. De sjeik verklaarde, dat alle Arabische stammen van zijn district geneigd waren, de rechtvaardige en wijze heerschappij van de Italianen aan te nemen, omdat zij meer dan genoeg hadden van de Turkscbe tyrannie De Itaiiaansche admiraal was zeer verheugd en gaf den sjeiks zelfs een geldgeschenk. Sabri Jassin bood daarop aan, de Itaiiaansche troepen na hun landing den weg te wijzen, betgeen aangenomen werd Een bataljon infan terie werd ontscheept. Sabri had een paar honderd kameelen ter beschik king gesteld voor de Itaiiaansche ammunitie en levensmiddelen, liet Itaiiaansche bataljon marcheerde naar Deni, doch viel onverwacht in een hinderlaag, waarin Arabieren lagen, die op de Italianen een moordend vuur richtten. Het gevecht duurde 7 uur. Het resultaat was, dat het Itaiiaansche bataljon gedeeltelijk ver nietigd werd. De Arabieren namen 7 Italianen gevangen. Agitatie onder de Egyptische Mohammedanen. In verschillende sleden en dorpen I vari Egypte hebben betoogingen plaats, gehad ten gunste van Turkije. Een! ernstig karakter namen de straatbe- toogingen aan te Alexaudrie, waar 10.000 personen manifesteerden. Zij droegen vaandels rond, waarop aan halingen uit den Koran stonden te lezen en riepenAllah heeft den kalief de zege geschonken over de onge- loovigen. De politie nam ongeveer 200 betoogers gevangen, waarbij ver schillende agenten gewond werden. Ook in Kairo heeft tiet bekend wor den van de overwinningsberichten de bevolking op straat gebracht. Een oude sjeik predikte met een vaandel in de hand den heiligen oorlog. Het gelukte hier de politie aan de betoogingen een einde te maken zon- det bloedvergieten. De vervolging der Staaltrust. Verschillende Amerikaansche geld magnaten zijn gedagvaard om als ge tuigen te verschijnen in het proces tegen de staaltrust. De meeste der financiers konden in hun kantoren te New-York worden bereikt, maar John D. Rockefeller bleek nietjop zijn bureau te zijn, doch op zijn buiten plaats. Rockwood Hall te Tarrytown. Een deurwaarder kreeg daarom last zich naar de buitenplaats te begeven om de dagvaarding aan Rochefeller over te brengen. Dat ging echter niet zoo heel gemakkelijk. Rockwood Hall wordt streng bewaakt en onbevoegden kunnen er niet binnenkomen. De deur waarder nam daarom een aantal hel pers mede, die de ingangen van het buiten zouden moeten bewaken. Toen de deurwaarder bij den hoofdingang verscheen, werd hem de toegang ge weigerd, maar na lange onderhande lingen stemden de bedienden van den oliekoning er eigenlijk in toe den heer Rockefeller zelf te waarschuwen. Deze gaf nu last den deurwaarder binnen te laten, echter alleen geen der leden mocht medegaan. De deurwaarder Crolïit ging, maar keerde niet terug. Uren en uren wachtten de helpers buiten. Croffit verscheen niet. Toen werden de wachtenden ongerust, zij haalden versterking, ten einde een poging te doen, met geweld binnen te dringen om hun chef, dien zij in de gevangenschap van den oliekoning waanden, te bevrijden. Gelukkig echter verscheen juist op het kritieke oogen- blik de heer Croffit. die meedeelde dat bij op schitterende wijze was ont haald op lunch en diner, dat hij het geheele buiten had bezichtigd en dat de vriendelijkheid van Rockefeller het hem onmogelijk had gemaakt weg te gaan. De «gevangene» had het dus blijk baar zeer goed gehad in zijn gevangen schap en hij snijdt nu tegen de jour nalisten, die bem intervieuwden de publieke belangstelling voor de geldkonmgen is in Amerika niet min der groot dan die voor de echte koningen in Europa duchtig en over de minzaamheid van den milliar- dair. De Amerikanen hebben in menig opzicht een zeer eigenaardige opvatting van vrijheid en gelijkheid, vooral wan neer het hun zwarte mede-Amerikanen geldt. Te New-York is weder een neger- quaestie gerezen, en wel ter zake van het belangrijke probleem of ne gers toegelaten kunnen worden tot de fauteuils d'orchestre in den schouw burg. De directie van het «Lyric Theatre» had n.l. een negerpaar die plaatsen geweigerd op grond dat het toelaten van kleurlingen op de eetste plaatsen onvermijdelijk zou leiden tot onder gang van den schouwburg. De directeuren van andere theaters en het publiek eveneens zjjn het met genoemds opvatting volkomen eens. Korting op de bezoldiging van Geineeute-ontvaugers. De broederschap van gemeente ontvangers in Friesland heeft aan gedeputeerde staten dier provincie verzocht maatregelen te willen nemen tegen een onbillijkheid, die ook in tal van gemeente in andere provinciën bestaat. Regel is, dat aan ieder ambtenaar de hulpmiddelen wordën verstrekt of vergoed, die noodig zijn voor de be hoorlijke uitoefening van zijne betrek- IHST DZ] IDIEF'TIED. EEN AMERIKAANSCHE GESCHIEDENIS. 25) Rosa slaakte een kreet. «Mijn broe der" voer Marie met gesmoorde stem voort, «zocht nu mijn verloofde en eischte van hem mij te huwen en mijn goeden naam te redden. Hij lachte hem in het gezicht uit en zeide hij had mijn vermogen gewild, niet mij, aan de bedelares was hem niets gelegen. Het kwam tot een duel, en mijn broeder viel door zijn kogel! "Wat moest ik doen schande over mijne familie brengen? Ik ontvlood het ouderlijke huis en zwierf om, zonder geld, zonder verblijf; toen barmhartige menschen zich over mij ontfermden, beviel ik van een knaapje, dat aan mijn droge borsten versmachtte, en half krankzinnig, de menschen en mijn Schepper vervloekend, kwam ik hier hier, in dit opgesierd graf hier waar men de slijklucht met muskus en rozegeuren beheerscht hier, waar iemand uit alle hoeken walging, schande en ontzetting aan grijnzen." Rosa staarde Marie sprakeloos aan. «Ik weet, meisje, wat uw blik vraagt. Ge wilt weten waarom ik boven het verblijf hier geen spoedig einde ver kozen heb? Omdat mij de wraak staande houdtriep zij en greep krampachtig Rosa's arm. «Ik wil en zal hem wederzien, en dan driemaal wee hemik wil hem het valsehe hart uit het lijf rukken en er de hon den mee voederen, en dan wil ik zelf sterven Marie zeide dat met knarsende tanden en vlammende oogen, zij ge leek een schoone demon. Rosa beefde tot in haar zwak hart. «Hoor nu," voer de andere voort, nadat hare opgewondenheid zich een weinig bedaard had, «waarom ik hier ben en wat ik u te zeggen hebmijn levensgeschiedenis was hiertoe inder daad een slechte inleiding, maar ik was ze u schuldig, omdat ge van on geluk spreekt. De dame des huizes zendt mij, zij wil u niet langer borgen, u niet langer zonder waarborg voor vergoeding huisvesten, zij laat u vragen of ge een der onzen wilt zijn en onze vroo- lijke gezelschappen wilt bijwonen als anderszins. Dan zou alles goed zijn, dan kunt ge blijven. Zij heeft mij ook gelast u het aangenaam leven hier in huis recht levendig te schilderen, en ik heb het haar beloofd. Ja, het is hier wonderschoon," lachte Marie als krankzinnig: «Zijden kleeren edel- steenen, gebraad en gebak, champagne en muziek, liefde en slaap, heeft men bij ons in overvloed. O, het is een heerlijk leven en hoewel luid lachend, kwamen haar toch groote traan droppels in de oogen. «En gij zult u verwonderen over de vroolijke partijen welke wij hebben, en over de fraaie, rijke heeren, die hier komen en hoe zij u eerst lief hebben en vervolgens bespuwen en met voeten treden. Rosa gaf een gil en verborg haar gezicht met de handen. «En dan hoofdpijn, misselijkheid en droomenzeg kind, is dat niet fraai wilt ge niet bij ons blijven en zoo gelnkkig worden als wij «Nooit en nimmer!" riep Rosa van haar stoel opspringend, «liever op de straat sterven!" «Is dat ernst, kind? zijn niet ge braad en wijn en aangename kamers beter dan water, hard brood en koü Neen, neen, onschuld is beter dan dat alles, ik bezweer u, Marie, laat mij heengaan!" «Goed, mijn kind," zei Marie zeer zacht, «ik heb gedaan wat men van mij ver langde, ik heb u alles heerlijk en ver lokkend geschilderd, nu kan ik u zeg gen, dat gij het beste gekozen hebt sterf, maar blijf eerlijkmen zal u niet van hier laten gaan, omdat gij dezen vampyrs en zielverkoopers schul dig zijt, maar vrees niet, ik zal u uit het huis laten, en als het zijn moet, uwe schulden betalen. Hier hebt ge eenig geld, het is alles wat ik be spaard hebneem voor eenig dagen uw intrek in een geringe herberg en zoek in de nieuwsbladen een dienst. Jammer dat ik dood moet zijn voor de wereld, anders zoudt ge een toe vlucht bij mijne zuster vinden. Maak u gereed, om heden avond uit de deur te kunnen sluipen, en vrees niet zoo iemand u aanspreekt wegenssehuld in het ergste geval beschermt u de politie. En nu, God zij met u, Rosa word sterk, en zoo gij hem weder op uw levensweg ontmoeten mocht, hem, aan wien ge nog altijd denkt, stoot hem dan ver van u, want geloof mij, hij is n onwaardig." Rosa viel Marie weenend om den hals. «Ga, ga, kind, maak mij niet week hartig, de tranen konden mijn blan ketsel bederven." «Gij zij zoo goed; waarom zijt ge hier?" «Omdat ik moet, meisje, omdat ik moetzie, hier is het de voorhof der hel met het opschrift:" «Gij, die hier binnen gaat, laat alle hoop varen." Hier is mijne plaats, hier verwacht ik hem, van hier ga ik met hem ter verdoemenis. Ik wil mij aan zijne voe ten hechten en mocht men mij de eeuwigheid willen schenken, ik wil ze niet, want ik moet mij met zijn foltering verlustigen. En hij zal ver doemd zijn als hij, aan wien gij denkt; want er is geen grootere zonde in de wereld, dan ontrouw aan de liefde, dan ondank voor vriendschap, dan vermoording der onschuld, wee hem en mij!" Marie ging heen en Rosa bad voor hem, die haar verlaten had, opdat hem zijn zware schuld niet zou toegerekend worden.

Historische kranten - Archief Eemland

Nieuwe Amersfoortsche Courant | 1911 | | pagina 1