NIEUWE
Nieuws- en Advertentieblad
voor do Provincie Utrecht.
gflfememefc
BERICHT.
De Geschiedenis van eene Verpleegster.
Zaterdag 4 November 1911.
Veertigste jaargang.
VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG
BUITENLAND.
ZD© Oorlog*.
BINNENLAND.
FEUILLETON.
ïso. 88.
Amersfoortsche Courant.
ABONNEMENT SP B IJ S:
Per 3 maanden met Zondagsblad 1.15;
Franco per post door bet gebeele Rijk 1.25.
Afzonderlijke Nummers 3 Cent.
Ingezonden stukken in te zenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
Uitgever G. J. SLOTHOUWER.
Bureau: Laugestraat 77. Telephoonn0. 69.
AD VERTENTIËN:
Van 16 regels f 0.50; iedere regel meer 7'/, Cent.
Advertentièn viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend.
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
No. 32 4 November 1911.
ma
Dit zeer actueel Nummer, bevat als
voorplaat
Een episode uit den Italiaansch
Tuikscben oorlog: het oogenblik.dat
de Itaiiaansche Mariniers naar de
lijken hunner makkers zoeken.*
De vernielde Parkschouwburg te
Amsterdam. Staking te IJmuiden.
De fabriek van de firma Vei kade
te Zaandam (in zilver). De Frarische
Opera met 2 foto's. Albert Vogel
in «Schmink en pruik«. De opvoe
ring van Koning Oedipus, met 3 foto's.
Ons Maandag's Geïllustreerd Sport-
bulletin, met 5 foto's. Het vei trek
van Dr. Koch uil Suriname. Ver-
eeniging: «Het Eereteeken voor
menschlievend hulpbetoon Pnns Hen
drik» te Amsterdam De eerste
schoten uit het kanon van het Ita
liaansch Oorlogschip »Benedetto« (een
zeer merkwaardige foto) en Een pro
jectiel in zee ontploft. De Krijgs
verrichtingen der Italiaanse.be soldaten
in den Oorlog tegen de Turken, met
3 foto's. De Chineescbe Revolutie,
met 11 fraaie foto's.
Voortsportretten van landgenoo-
ten, de rubriek van Redacteur X, het
Kindernummer «Ons Prinsesje».
Na afloop van het vervolgverhaal
«Het Geheim van X», wordt een
aanvang gemaakt met den boeienden
roman, getiteld
In het geheel bevat dit Nummer
41 foto's.
Uit Konstantinopel wordt geseind
aan de «Vossische Zeitung» In mili
taire kringen is men zeer veiheugd,
dat de bronnen van Boemeliana door
de Turken heroverd zijn. Hierdoor
zijn de Italianen wat het drinkwater
betreft alleen op de vloot aangewezen,
die bij bet stormachtige weer ver van
de kust moet blijven. De Italianen
■in Tripolis hebben alleen de keus
lusscben zicb overgeven en sterven.
De toestand in Benghasi zou voor de
Italianpn even ongunstig zijn.«
Zoo gunstig luiden voor de Turken
de particuliere telegrammen van het
oorlogstooneel niet. Uit Djerba in
Tunis weid den eersten November
aan het «Berliner Tageblaito geseind:
«Dinsdagmiddag om 3 uur zijn de
eerste 70 m M. granaten uitdeTurk-
sche berg-batterij op de stad Tripolis
gevallen. Twee projectielen zijn in de
onmiddellijke omgeving van bet Duit-
sche consulaat gesprongen, zonder
echter schade aan te richten. Sedert
Vrijdag, dus sedert den 27sten October,
had er eiken dag een gevecht plaats,
waaraan de veld- en berg-artillerie
deelnamen. Zondag is een hospitaal-
schip met dames van het Roode Kruis
aangekomen. De cholera breidt zich
bedenkelijk uit. Honderden soldaten
lijden aan deze ziekte, die ook vele
Joden en Arabieren heeft aangetast,
Gisteren nog stierven in het militair
hospitaal 25 soldaten. Niettegen
staande de zeer strenge maatregelen,
door de Italianen getroffen tot depor
tatie van honderden is de positie der
Europeanen ernstig, vooral daar de
Itaiiaansche soldaten bij vergissing een
Malthezer en twee Grieken hebben
doodgeschoten, en de cholera zicb sterk
uitbreidt.»
De Itaiiaansche nederlaag bij
Tobroek.
De Arabische krant «El Moeajad»
meldt het volgende over de gevechten
bij Tobroek, waarbij de Italianen in
een hinderlaag vielen. Iri Tobroek was
slechts een garnizoen van 50 Arabi
sche soldaten. Daar tegenstand doel
loos geweest zou zijn, besloten de
sjeiks een krijgslist toe te passen.
Zoodra de Itaiiaansche vloot bij
Tobroek verscheen, kondigde de sjeik
Sabri Jassin, m naam van vier Arabi
sche stammen, den Italiaanscben com
mandant zijn onderwerping aan. De
sjeik verklaarde, dat alle Arabische
stammen van zijn district geneigd
waren, de rechtvaardige en wijze
heerschappij van de Italianen aan te
nemen, omdat zij meer dan genoeg
hadden van de Turkscbe tyrannie
De Itaiiaansche admiraal was zeer
verheugd en gaf den sjeiks zelfs een
geldgeschenk. Sabri Jassin bood daarop
aan, de Itaiiaansche troepen na hun
landing den weg te wijzen, betgeen
aangenomen werd Een bataljon infan
terie werd ontscheept. Sabri had een
paar honderd kameelen ter beschik
king gesteld voor de Itaiiaansche
ammunitie en levensmiddelen, liet
Itaiiaansche bataljon marcheerde naar
Deni, doch viel onverwacht in een
hinderlaag, waarin Arabieren lagen,
die op de Italianen een moordend
vuur richtten. Het gevecht duurde
7 uur. Het resultaat was, dat het
Itaiiaansche bataljon gedeeltelijk ver
nietigd werd. De Arabieren namen
7 Italianen gevangen.
Agitatie onder de Egyptische
Mohammedanen.
In verschillende sleden en dorpen I
vari Egypte hebben betoogingen plaats,
gehad ten gunste van Turkije. Een!
ernstig karakter namen de straatbe-
toogingen aan te Alexaudrie, waar
10.000 personen manifesteerden. Zij
droegen vaandels rond, waarop aan
halingen uit den Koran stonden te
lezen en riepenAllah heeft den kalief
de zege geschonken over de onge-
loovigen. De politie nam ongeveer
200 betoogers gevangen, waarbij ver
schillende agenten gewond werden.
Ook in Kairo heeft tiet bekend wor
den van de overwinningsberichten de
bevolking op straat gebracht. Een
oude sjeik predikte met een vaandel
in de hand den heiligen oorlog.
Het gelukte hier de politie aan de
betoogingen een einde te maken zon-
det bloedvergieten.
De vervolging der Staaltrust.
Verschillende Amerikaansche geld
magnaten zijn gedagvaard om als ge
tuigen te verschijnen in het proces
tegen de staaltrust. De meeste der
financiers konden in hun kantoren
te New-York worden bereikt, maar
John D. Rockefeller bleek nietjop zijn
bureau te zijn, doch op zijn buiten
plaats. Rockwood Hall te Tarrytown.
Een deurwaarder kreeg daarom last
zich naar de buitenplaats te begeven
om de dagvaarding aan Rochefeller
over te brengen. Dat ging echter niet
zoo heel gemakkelijk. Rockwood Hall
wordt streng bewaakt en onbevoegden
kunnen er niet binnenkomen. De deur
waarder nam daarom een aantal hel
pers mede, die de ingangen van het
buiten zouden moeten bewaken. Toen
de deurwaarder bij den hoofdingang
verscheen, werd hem de toegang ge
weigerd, maar na lange onderhande
lingen stemden de bedienden van den
oliekoning er eigenlijk in toe den heer
Rockefeller zelf te waarschuwen. Deze
gaf nu last den deurwaarder binnen
te laten, echter alleen geen der leden
mocht medegaan. De deurwaarder
Crolïit ging, maar keerde niet terug.
Uren en uren wachtten de helpers
buiten. Croffit verscheen niet. Toen
werden de wachtenden ongerust, zij
haalden versterking, ten einde een
poging te doen, met geweld binnen
te dringen om hun chef, dien zij in
de gevangenschap van den oliekoning
waanden, te bevrijden. Gelukkig echter
verscheen juist op het kritieke oogen-
blik de heer Croffit. die meedeelde
dat bij op schitterende wijze was ont
haald op lunch en diner, dat hij het
geheele buiten had bezichtigd en dat
de vriendelijkheid van Rockefeller het
hem onmogelijk had gemaakt weg te
gaan.
De «gevangene» had het dus blijk
baar zeer goed gehad in zijn gevangen
schap en hij snijdt nu tegen de jour
nalisten, die bem intervieuwden
de publieke belangstelling voor de
geldkonmgen is in Amerika niet min
der groot dan die voor de echte
koningen in Europa duchtig en
over de minzaamheid van den milliar-
dair.
De Amerikanen hebben in menig
opzicht een zeer eigenaardige opvatting
van vrijheid en gelijkheid, vooral wan
neer het hun zwarte mede-Amerikanen
geldt.
Te New-York is weder een neger-
quaestie gerezen, en wel ter zake
van het belangrijke probleem of ne
gers toegelaten kunnen worden tot
de fauteuils d'orchestre in den schouw
burg.
De directie van het «Lyric Theatre»
had n.l. een negerpaar die plaatsen
geweigerd op grond dat het toelaten
van kleurlingen op de eetste plaatsen
onvermijdelijk zou leiden tot onder
gang van den schouwburg.
De directeuren van andere theaters
en het publiek eveneens zjjn het met
genoemds opvatting volkomen eens.
Korting op de bezoldiging van
Geineeute-ontvaugers.
De broederschap van gemeente
ontvangers in Friesland heeft aan
gedeputeerde staten dier provincie
verzocht maatregelen te willen nemen
tegen een onbillijkheid, die ook in tal
van gemeente in andere provinciën
bestaat.
Regel is, dat aan ieder ambtenaar
de hulpmiddelen wordën verstrekt of
vergoed, die noodig zijn voor de be
hoorlijke uitoefening van zijne betrek-
IHST DZ] IDIEF'TIED.
EEN AMERIKAANSCHE GESCHIEDENIS.
25)
Rosa slaakte een kreet. «Mijn broe
der" voer Marie met gesmoorde stem
voort, «zocht nu mijn verloofde en
eischte van hem mij te huwen en
mijn goeden naam te redden. Hij
lachte hem in het gezicht uit en zeide
hij had mijn vermogen gewild, niet
mij, aan de bedelares was hem niets
gelegen. Het kwam tot een duel, en
mijn broeder viel door zijn kogel!
"Wat moest ik doen schande over
mijne familie brengen? Ik ontvlood
het ouderlijke huis en zwierf om,
zonder geld, zonder verblijf; toen
barmhartige menschen zich over mij
ontfermden, beviel ik van een knaapje,
dat aan mijn droge borsten versmachtte,
en half krankzinnig, de menschen en
mijn Schepper vervloekend, kwam ik
hier hier, in dit opgesierd graf
hier waar men de slijklucht met
muskus en rozegeuren beheerscht
hier, waar iemand uit alle hoeken
walging, schande en ontzetting aan
grijnzen."
Rosa staarde Marie sprakeloos aan.
«Ik weet, meisje, wat uw blik vraagt.
Ge wilt weten waarom ik boven het
verblijf hier geen spoedig einde ver
kozen heb? Omdat mij de wraak
staande houdtriep zij en greep
krampachtig Rosa's arm. «Ik wil en
zal hem wederzien, en dan driemaal
wee hemik wil hem het valsehe
hart uit het lijf rukken en er de hon
den mee voederen, en dan wil ik zelf
sterven
Marie zeide dat met knarsende
tanden en vlammende oogen, zij ge
leek een schoone demon. Rosa beefde
tot in haar zwak hart.
«Hoor nu," voer de andere voort,
nadat hare opgewondenheid zich een
weinig bedaard had, «waarom ik hier
ben en wat ik u te zeggen hebmijn
levensgeschiedenis was hiertoe inder
daad een slechte inleiding, maar ik
was ze u schuldig, omdat ge van on
geluk spreekt.
De dame des huizes zendt mij, zij wil
u niet langer borgen, u niet langer
zonder waarborg voor vergoeding
huisvesten, zij laat u vragen of ge
een der onzen wilt zijn en onze vroo-
lijke gezelschappen wilt bijwonen als
anderszins. Dan zou alles goed zijn,
dan kunt ge blijven. Zij heeft mij ook
gelast u het aangenaam leven hier in
huis recht levendig te schilderen, en
ik heb het haar beloofd. Ja, het is
hier wonderschoon," lachte Marie als
krankzinnig: «Zijden kleeren edel-
steenen, gebraad en gebak, champagne
en muziek, liefde en slaap, heeft men
bij ons in overvloed. O, het is een
heerlijk leven en hoewel luid lachend,
kwamen haar toch groote traan droppels
in de oogen. «En gij zult u verwonderen
over de vroolijke partijen welke wij
hebben, en over de fraaie, rijke heeren,
die hier komen en hoe zij u eerst
lief hebben en vervolgens bespuwen
en met voeten treden.
Rosa gaf een gil en verborg haar
gezicht met de handen.
«En dan hoofdpijn, misselijkheid en
droomenzeg kind, is dat niet fraai
wilt ge niet bij ons blijven en zoo
gelnkkig worden als wij
«Nooit en nimmer!" riep Rosa van
haar stoel opspringend, «liever op de
straat sterven!"
«Is dat ernst, kind? zijn niet ge
braad en wijn en aangename kamers
beter dan water, hard brood en koü
Neen, neen, onschuld is beter dan
dat alles, ik bezweer u, Marie, laat
mij heengaan!"
«Goed, mijn kind," zei Marie zeer zacht,
«ik heb gedaan wat men van mij ver
langde, ik heb u alles heerlijk en ver
lokkend geschilderd, nu kan ik u zeg
gen, dat gij het beste gekozen hebt
sterf, maar blijf eerlijkmen zal
u niet van hier laten gaan, omdat gij
dezen vampyrs en zielverkoopers schul
dig zijt, maar vrees niet, ik zal u uit
het huis laten, en als het zijn moet,
uwe schulden betalen. Hier hebt ge
eenig geld, het is alles wat ik be
spaard hebneem voor eenig dagen
uw intrek in een geringe herberg en
zoek in de nieuwsbladen een dienst.
Jammer dat ik dood moet zijn voor
de wereld, anders zoudt ge een toe
vlucht bij mijne zuster vinden. Maak
u gereed, om heden avond uit de
deur te kunnen sluipen, en vrees niet
zoo iemand u aanspreekt wegenssehuld
in het ergste geval beschermt u de
politie. En nu, God zij met u, Rosa
word sterk, en zoo gij hem weder op
uw levensweg ontmoeten mocht, hem,
aan wien ge nog altijd denkt, stoot
hem dan ver van u, want geloof mij,
hij is n onwaardig."
Rosa viel Marie weenend om den
hals.
«Ga, ga, kind, maak mij niet week
hartig, de tranen konden mijn blan
ketsel bederven."
«Gij zij zoo goed; waarom zijt ge
hier?"
«Omdat ik moet, meisje, omdat ik
moetzie, hier is het de voorhof der
hel met het opschrift:"
«Gij, die hier binnen gaat, laat alle
hoop varen."
Hier is mijne plaats, hier verwacht
ik hem, van hier ga ik met hem ter
verdoemenis. Ik wil mij aan zijne voe
ten hechten en mocht men mij de
eeuwigheid willen schenken, ik wil
ze niet, want ik moet mij met zijn
foltering verlustigen. En hij zal ver
doemd zijn als hij, aan wien gij denkt;
want er is geen grootere zonde in de
wereld, dan ontrouw aan de liefde,
dan ondank voor vriendschap, dan
vermoording der onschuld, wee hem
en mij!"
Marie ging heen en Rosa bad voor
hem, die haar verlaten had, opdat hem
zijn zware schuld niet zou toegerekend
worden.