MIE UW E Nieuws- en Advertentieblad voor do Provincie Utrecht. Woensdag 20 Maart 1912. 41e jaargang. VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG BUITENLAND. BINNENLAND. FEUILLETON. VERVLOEKT EN VERSTOOTEN. rtu. 23. Amersfoortsche Courant ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden met Zondagsblad 1.15; Franco per post door het geheele Rijk 1.25. Afzonderlijke Nummers 3 Cent. Ingezonden stukken in te zenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag. Uitgever G. J. SLOTHOUWER. BureauLaugestraut 77. Telephooiiiig. 69. AD VERTENTIËN: Van 16 regels 0.50; iedere regel meer 7'l, Cent. Advertentièn viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend. Groote letters en vignetten naar plaatsruimte. Het goldatenoproer in China. Blieven uit Peking brengen bij zonderheden over het oproer in die stad en den brand. 2b Februari werd door eet) deputatie, aan bet hoofd waarvan de in Duitscbland opgevoede Nankinger minister van onderwijs, prof. Tsai-Joean pei stond, aan Yoean- Sji-Kai zijn benoeming tot president der republiek gebracht. Yoean-Sji-Kai had deze deputatie in generaals uniform feestelijk ontvangen en de onderhandelingen over de samen stelling der voorloopige regeering waren begonnen; Peking was met vlaggen getooid, de Keizer had afstand gedaan en het hof scheen rnet den toestand genoegen te nemen. Alles wees er in Peking op, dat eindelijk rust zou intreden. De buitenlandsche banken werkten aan een groote 20 mill, leening, de handel begon weer en men was op het punt het spoor wegverkeer weer op te vatten Toen dachten Yoean-Sji-Kai en zijn gene raals, dal het oogenblik gekomen was. om den soldaten hun oorlogssoldij te ontnemen en de gewone soldij in te voeren. Uit werd den soldaten mede gedeeld en zij namen het schijnbaar kalm op. Tegelijkertijd werden, op aandringen der Nankingsche vredes- gezanten, de patronen aan de Peking- sche politie ontnomen. Op 29 Febguari gaf Yoean-Sji-Kai een diner aan de grootwaardigbeids- bekleeders en te zelfder tijd hield de Nankingsche deputatie een beraad slaging. Plotseling klonken tegeo bet invallen van den nacht geweerschoten. Men dacht eerst aan vuurwerk, ter gelegenheid van het Chineesche nieuw jaar, doch al spoedig sloegen vlammen op, in drie of vier plaatsen der Tar- tarenstad.Soldaten trokken plunderend en verbrandend door de plotseling leeg geworden stralen. Wie hen tege moet trad, werd neeigeschoten. Het zijn juist de z.g. «vertrouw bare» soldaten der derde divisie, die muiten. Er wordt niets tegen gedaan Slechts in de omgeving der residentie van den voorloopigen president schiet men, op raad van den Engelschen raadgever van Yoean-Sji Kai, met machine-geweren op de ook daar opdringende soldaten. Yoean-Sji-Kai volgt den raad zijn gasten zijn reeds lang gevlucht om in eeD kelder te kruipen niet op. Zjjn Chineesche raadsman, de bekende Tang-Sjao-Ji, vlucht eerst in zijn woning en vandaar in de woning van een Duitscher. 's Anderen daags liet Yoean-Sji-Kai onder de Europeanen een rondschrijven verspreiden, waarin hij zijn leedwezen over het gebeurde uitsprak en ver zekerde, dat maatregelen genomen waren, om herhaling te voorkomen. Hij had zich vergist: den volgenden nacht ging het plunderen en plat branden in de Weststad juist zooals het den nacht daarvoor in de Oost- stad gegaan was De vrede van Europa. Onder dit hooldje bevatte Maandag de Daily Telegraph in een boekje van een pagina een paar regels, die zeer de aandacht hebben getrokken, hoe onbegrijpelijk ze ook waren. Zij luiden «In diplomatiekekrmgen van Europa geeft de toestand aanleiding tot ern stige bezorgheid. Het schijnt, dat de mogelijkheid eener acute crisis de aandacht van meer dan één groote mogendheid getrokken heeft.t In zijn eenvuudigen en onbepaalden vorm zegt dit bericht natuurlijk niets; toch had het invloed op de beurs en wekte het ongerustheid in de City. De Neue freie Presse wijst er op, dat in diplomatieke kringen nergens grond voor oogenblikkelijke bezorgd heid bestaat. Noch de aftreding van Tscbarykof als gezant van Rusland te Konstantinopel, riocb de benoeming van Von Giers, is een reden voor pessimistische opvattingen. Het is zeker dat de vrije doorvaart van de Rus sische vloot door de Dardanellen een vurige wensch der Russische regeering is, maar van een gemeenschappelijk optreden van Rusland en Italië legen Turkije, wat ongetwijfeld tot een Balkan-oorlog zou leiden, is geen sprake. De pessimistische opvatting van de Daily Telegraph is op dit oogenblik, naar de regeeringen te Berlijn en te Weenon gelooven, dan ook veel minder gerechtvaaidigd, dan eenige maanden geleden. Wanneer geen onverwachte gebeurtenissen plaats hebben, zal het voorjaar kalm, kalmer zelfs dan in vroeger jaren, voorbijgaan. De souve- reinen en regeeringen der Balkanstaten zijn voornemens den vrede te bewaren, en de groote mogendheden doeD alles om die voornemens te steunen. Rus land is beslist van plan, geeri actieve politiek op den Balkan toe te staan, van welke zijde ook. De Marokkaansche quaestie is door de ratificatie van de Duusche-Fransche overeenkomst voorloopig afgesloten. De spanning tusschen Duitscbland en Engeland is na het bezoek van Lord Haldane aan Berlijn zeer verminderd, ai is ook de marine-begrooling van Winston Churchill niet voor de poes en al woiden de Duitscbe vioolplannen in Engeland met spanning verwacht. De bijzonderheden zullen wel niet veel afwijken van de reeds medege deelde plannen en daarop kan het bezoek van Haldana niet van invloed zijn, daar zij toen reeds vasistonden. De Tripolitaansche oorlog is altoos een gevaarlijk ding, maar door de locaiisatie op Afrikaansch gebied is het gevaar voor den Eurepeeschen vrede toch niet zoo groot, dat daar over bezorgdheid kan ontstaan. In plaats dal het politieke weerglas op «storm» slaat, zou men op het oogenblik in Europa een neiging naar «goed weer« en «bestendig» kunnen opmerken. Het is mogelijk, zegt de «Neue freie Presses, dat de sociale toestand in Engeland, de ernstige staking, de vrees voor uitbreiding, en het daar mede in verband staande afzeggen van het bezoek des Konings aan vreemde hoven, invloed heeft op de stemming in de bureaux van de «Daily Telegraph»: maar in politieke krin gen, op wier meening wij vertrouwen mogen hebben, is van eenige aan leiding voor bezorgdheid niets bekend Vrijstelling van Militiedienst. Omtrent bet aanvragen van vrij stelling van militiedienst is het vol gende bepaald. Zij, die vrijstelling wegens broeder- dienst verlangen, moeten tusschen 21 en 31 Maart bij den burgemeester aanvraag doen tot het opmaken van een getuigschrift omtrent het getal broeders. Zij moeten daarbij zorgen voor de aanwezigheid van 2 getuigen die met het gezin bekend zijn. Zij, die aanspraak maken op vrij stelling wegens aanwezigheid van twee of meer in hetzelfde jaar geboren broeders moeten tusschen 10 en 18 Juli bij den burgemeester aanvraag doen lot het opmaken van een ge tuigschrift. Ook hierbij moeten 2 ge tuigen tegenwoordig zijn. De ingeschrevenen, die in de termen vallen voor vrijstelling als geestelijke enz. moeten de voorgeschreven ver klaring inleveren vóór 1 April bij den burgemeester der gemeente, waar zij zijn ingeschreven voor de militie. Voor vrijstelling wegens kostwinner schap moet tusschen 21 en 31 Maart' bij den burgemeester aanvraag worden gedaan tot het opmaken van een slaat van inlichtingen. Voor vrijstelling op grond van woon plaats of toekomstige woonplaats in de koloniën enz. behoeft eerst in November een verklaring bij den bur gemeester te worden ingeleverd. De stukkeD noodig voor vrijstelling wegens eigen dienst, worden in het algemeen opgemaakt zonder eenige aanvraag van de zijde der belang hebbenden Met betrekking tot vrijstelling we gens broederdienst is van belang de nieuwe bepaling der wet, dat de vrij stelling ook wordt verleend, als de broeder bestemd is ter inlijving bij de militie, d.w.z. bet is voldoende, als maar vaststaat, dat de broeder dienst plichtig is, ook al is hij nog niet ingelijfd. De bloembollenvelden. Men schrijft uit Lisse: De gewassen op de bloembollen- velden staan er prachtig voor, alles wijst op een bloeiperiode die zeker wel een dag of acht vroeger zal zijn dan andere jaren. Deels is dit toe te schrijven aan het wegblijven van nachtvorsten die soms de planten geducht kunnen plagen en terug houden, maar zeker is ook de warmte van den afgeloopen zomer wel de reden dat alles zoo voorspoedig groeit. Door die buitengewone hitte zijn de bollen vroeg en sterk gerijpt, wat altijd op bet vroege »werken« der bollen in het volgend jaar van invloed is. De crocus beeft zoo goed als afgedaan, de nat cis komt voor een groot deel deze week reeds open en zelfs de koningin der bollen, de hyacinth, begint al aardig te kleuren. Een enkel zeer vroeg soort is zoo goed als open, doch algemeen zal de bloei deze week nog niet zijn, vermoedelijk zijn de laatste dagen van Maart de echte «bollendagen» voor kijklustige vreem delingen. De vrouw in 1913. Het «Vad.» verneemt, dal door een aantal Nederlandsche vrouwen, die op bet gebied der vrouwenbeweging en van den vrouwenarbeid in ons land eene vooraanstaande plaats innemen, binnen kort eene vergadering zal wor den bijeengeroepen om te beraadslagen over de mogelijkheid om in 1913 oen congres en een nationale tentoon stelling te houden, betrekking heb- Een Roman uit de laatste Poolsche Revolutie JULIUS ALICZNÏ. 13) Het afscheid was kortspoedig rolde het rijtuig met Levi en Teweles door het dorp en was in weinige oogenblikken voor de oogen van Sara en hare tante verdwenen. Sara verliet nu het venster, legde het hoofd in hare handen en aan het gebeurde terug denkende begon zij hitter te weenen. De slag had haar zoo onverwacht getroffen, dat hij haar moest verpletteren. De boom van hare hoop en haar geluk, nauwelijks aan het bloeien, ontbladerde zich niet blad voor blad, neen, hij was in eens versplinterd en ontworteld. De tante zocht de treurende te troos ten, zoo goed zij kon, en langzamer hand gelukte het haar. Immers de drenkeling grijpt nog naar een stroo- halm en de hoop vervult nog het men- schelijk hart tot aan het graf; waarom zou ook niet het hart van het zwakke meisje zich opgebeurd hebben in het vertrouwen op een gunstige wending van haar lot? Y. Even als in Sara's ziel de liefde voor Seniawitsch ontwaakt was, zoo gloeide ook in Anka's hart het zelfde gevoel voor Dewbinsky. Uit dankbaarheid ont sproten was het bij haar niet tot een verterenden zinnelijken harstocht ont vlamd gelijk in Sara's borst; misschien was het echter daarom te sterker en volhardender. De liefde harer dochter kon Anka's moeder onmogelijk ontgaan; zelfs voor den vorst was het plotseling wegblijven van graaf Seniawitsch sinds Dewbinsky zijn huis meei malen bezocht, in het oog gevallen. Hij geloofde echter de oorzaak hiervan in het vooruitgaan van den opstand te moeten zoeken, want reeds vroeger had hij Seniawitsch meer malen verzocht in de Russische arme dienst te nemen en nu koesterde hij de vaste overtuiging dat de graaf stap pen zou doen om aan dat verzoek te voldoen. Hij was volkomen overtuigd, dat de graaf, in weerwil zijner Poolsche afkomst, in stilte met Rusland sympa thiseerde, wijl hij daarbij op zijn voor deel speculeerde. Jegens Dewbinsky, den fanatieken partijganger voor Po- len's zaak en den vroeger zoo gevreesden journalist was de oude vorst steeds even i beleefd, maar vermeed toch zorgvuldig zich met hem in een gesprek over de tegenwoordige politieke omstandig heden in te laten. De vorstin, die voor Seniawitsch nooit veel sympathie had gevoeld, was daarentegen haren redder Dewbinsky, wiens edel karakter zij steeds meer leerde kennen en waar- deeren, wezenlijk genegen, schoon zij als moeder zich overtuigd hield, dat haar echtgenoot, ingeval Dewbinsky naar Anka's hand mocht dingen, we gens de scherp uitkomende verschil lende politieke grondstellingen, zeker lijk nooit zijne toestemming tot zulk een huwelijk geven zou. Nu kwam Seniawitsch plotseling te rug, zoo hij zeide van Warschau, waar hij uithoofde van gewichtige zaken lan ger dan hem lief was geweest, had moeten blijven. Op den zelfden dag was Dewbinsky toevallig in het kasteel van den vorst aangekomen. Bij het val len van den avond ging hij een weinig in het park wandelen; zijn kozakken- wacht, die hem aanvankelijk hij zijne uitstapjes en bij de bezoeken in het kasteel steeds scherp in het oog hield en hem altoos op den voet was gevolgd, was nu in haar ijver een weinig ver flauwd, daar van de zijde van den graaf nooit een poging ter ontvluchting was beproefd en zijne verkeering met den Russischen vorst eene verandering in zijn politieke gezindheid scheen aan te duiden. Zoo bepaalde zich die wacht er bij, den graaf slechts op een grooten af stand naar het kasteel te volgen. Zoo dra hij te paard of in zijn slede steeg ontbrak de Russische bewaker nooit bij zijn gevolg; maar in het huis en op de binnenplaats werd hij er nooit door lastig gevallen. Zoo was Dewbinsky nu alleen in eene lommerrijke allee gegaan, toen het kraken van het zand hem te kennen gaf, dat iemand hem haastig volgde. Hij geloofde dat het Seniawitsch was, wendde zich schielijk om en zag een hooge vermomde ge stalte die dich bij hem stond en als uit den grond scheen verrezen te zijn. »Wat wilt ge van mij Wie zijt ge riep de graaf bijna verschrikt. «Zijt gij een Pool? Zijt gij een pa triot?" vroeg met gesmoorde stemde' vermomde, en daarbij rustte zijn blik strak op hem. I «Met welk recht vraagt ge dat Dat ik een Pool en patriot ben, weet ieder mijner landgenooten, en omdat ik het ben, werd ik op mijn kasteel gebannen." «Gebannen!" spotte de vermomde. «Zoo ge tijd en gelegenheid wilde vin den, mijnheer de graaf, om uw kasteel te verlaten, zoudt ge sinds lang op Polens slagvelden met de broeders strij den daartoe waart en zijt ge verplicht als Pool, als eedgenoot van den bond Sobiesky. Voorwaar," voegde de spreker er bitter bij«liefderomans, kan men daar niet spinnen!» »Ha," riep de graaf, «ge zijt gezon den door Seniawitsch wilde hij zeg gen, maar deze naam bleef hem op de lippen. «Zoo ge overigens mijne gan gen zoo goed kent, moest ge ook weten dat ik tot nu noch een brief, noch eenig bericht van den bond ontvangen heb zoodat men mij geheel onbe kend laat met hetgeen men beoogt." «Het kan zijn," zeide de vermomde eenvoudig, «maar het oogenblik is ge komen het vaderland roept u Zijt ge gereed?" «Elk oogenblik maar wie 9taat mii er borg voor, dat ik u vertrouwen kan, wie zijt ge?" Wordt vervolgd).

Historische kranten - Archief Eemland

Nieuwe Amersfoortsche Courant | 1912 | | pagina 1